الأسماء في صفحات التنقل
Accidental visitor.
Die Klipstreepkoppie (Emberiza tahapisi) is 'n algemene standvoël en gedeeltelike trekvoël op klipperige hange in grasveld en oop boomveld. Die voël is 14 cm groot en weeg 12 - 20 gram. In Engels staan die voël as die Cinnamon-breasted bunting bekend.
Die Klipstreepkoppie (Emberiza tahapisi) is 'n algemene standvoël en gedeeltelike trekvoël op klipperige hange in grasveld en oop boomveld. Die voël is 14 cm groot en weeg 12 - 20 gram. In Engels staan die voël as die Cinnamon-breasted bunting bekend.
El sit de Tahapis[1] (Emberiza tahapisi) és un ocell de la família dels emberízids (Emberizidae) que habita zones àrides, de vegades rocoses o amb escassos arbustos, per gran part de l'Àfrica subsahariana.
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 3.5, 2013) aquesta espècie està formada per 6 subespècies:
La subespècie goslingi és considerada l'espècie Emberiza goslingi a la versió 4.1, 2014, arran els treballs d'Olsson et el 2013.,[2]
El sit de Tahapis (Emberiza tahapisi) és un ocell de la família dels emberízids (Emberizidae) que habita zones àrides, de vegades rocoses o amb escassos arbustos, per gran part de l'Àfrica subsahariana.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Bras brongoch y graig (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: breision brongoch y graig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Emberiza tahapisi; yr enw Saesneg arno yw Cinnamon-breasted rock bunting. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. tahapisi, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r bras brongoch y graig yn perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Bras Brewer Spizella breweri Bras coed Spizella arborea
.jpg)
.JPG)
.jpg)
_lateralis_-_Buff-throated_warbling-finch;_Campos_do_Jord%C3%A3o,_S%C3%A3o_Paulo,_Brazil.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Bras brongoch y graig (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: breision brongoch y graig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Emberiza tahapisi; yr enw Saesneg arno yw Cinnamon-breasted rock bunting. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. tahapisi, sef enw'r rhywogaeth.
The cinnamon-breasted bunting (Emberiza tahapisi) or cinnamon-breasted rock-bunting, is a species of bird in the family Emberizidae. It is widespread in Africa south of the Sahara.
The cinnamon-breasted bunting was formally described in 1836 by the Scottish zoologist Andrew Smith under the current binomial name Emberiza tahapisi. His description was based on specimens found near the source of the Vaal River in South Africa.[2] The specific epithet tahapisi is from the Tswana word "Thagapitse" that is used for various finches in the family Emberizidae.[3]
The species is also known as the cinnamon-breasted rock bunting or African rock bunting.[4] They are small passerines in the genus Emberiza, which consists of other Old World buntings.[5][6] There have been some discrepancies regarding the relation to other species and subspecies. Six subspecies of the cinnamon-breasted bunting have been recognized, including E. t. goslingi, E. t. septemstriata, E. t. arabica, E. t. insularis, E. t. tahapisi, and E. t. nivenorum.[4][5] However, recent mitochondrial analyses of African buntings suggest that the Gosling's bunting (Emberiza goslingi) should be treated as a separate species.[7] E. t. septemstriata is also believed to be a hybrid between the nominate species and Gosling's bunting.[4] Alternate scientific naming includes Fringillaria tahapisi.[6]
They weigh between 11.6 and 21 grams with a length of 13-15 centimeters.[4] Although plumage differs between juveniles, males, and females,[4][6][8] cinnamon-breasted buntings can be identified by their striped head and cinnamon brown underparts.[8] Males have black and white stripes whereas the female stripes are less dark and browner in color.[4][8] The throat patch is uniformly black on males but smaller, grayish, and densely blotched on females.[8] Juveniles are similar to females but with buffier head stripes and a paler, browner throat.[4][8] After the breeding season, juveniles moult partially and adults moult completely so all primaries and secondaries are the same age.[8]
Cinnamon-breasted bunting songs are composed of short, high-pitched, rapid trills.[4][8] Males are known to have eight distinct songs with 40 discrete syllables.[9] Song similarity decreases with distance between local populations but all end with a characteristic final whistle syllable.[9] Individuals perform songs from elevated positions such as from trees, bushes, or rocks.[8][9]
Having a very widespread distribution, cinnamon-breasted buntings are found across most of mainland sub-Saharan Africa[4][6][8][10] but avoiding deserts, equatorial forest, and the high altitudes of mountains.[7][8] They can be found in rocky, lightly wooded hillsides with sparse vegetation and bare soil but can sometimes be found in woodlands.[4][6][8][10] There is some degree of partial migration with certain populations moving north during the rainy season and south during the dry season as well as moving to lower elevations during winter.[4][10]
Breeding time varies depending on the rainy season of the region.[8] In arid regions with light rainfall, the breeding season will occur throughout the rainy season but in regions with heavier rainfall, the breeding season occurs at the end of the rainy season.[8] They are monogamous but solitary nesters.[4] The nest is built from twigs and grass and typically placed on the ground in a shaded area.[4][8] Incubation and care for young is performed by both males and females.[4][8] Incubation lasts 12–14 days and offspring fledge 14–16 days post-hatch[8] but continue to feed in parental territory for three weeks.[4] The clutch size is 2-4 and the eggs are greenish- or bluish-white with dark brown or reddish-brown speckles.[8]
Cinnamon-breasted buntings are ground gleaners that primarily eat seeds but have also been known to eat insects, especially in captivity.[4][7] They will also sometimes jump to pull seeds.[4] Chicks are fed seeds and insects by parents.[4]
_(16013897374).jpg)
They are commonly spotted alone or in pairs but also flock in groups of 3–4, and even 6-8 but less frequently so.[4][10] However, migrating birds can be found in flocks of 40.[4] Tail flicks are a common behavior that defines Emberiza and is used while hopping on the ground to make them more conspicuous to mates and other birds.[11] Courtship behavior includes males chasing the female through the air,[4] males bringing nest materials to nest and making “nest shaping movements”,[12] and females quivering their wings while making a special repeating eep sound.[12] Aggressive behavior includes a head forward position with bill snapping or gaping, with bill snapping occurring more frequently when fear is stronger than aggression.[12] When fighting, special chaa, eee, and chu chatter sounds are made.[12] Fear responses include freezing and observing when the perceived threat level is low, fleeing, and making alarm calls. Higher intensity behavior includes mobbing.[13]
Cinnamon-breasted buntings may occasionally enter towns[8] and in some countries they are caught for cagebird trade but adapt well in captivity.[4]
According to the IUCN, they are categorized as least concern.[1] However, their range has expanded since 1985 due to climate change and habitat fragmentation.[4]
The cinnamon-breasted bunting (Emberiza tahapisi) or cinnamon-breasted rock-bunting, is a species of bird in the family Emberizidae. It is widespread in Africa south of the Sahara.
La Cinamobrusta emberizo (Emberiza tahapisi) estas birdo de la grupo de emberizoj el la ordo de paseroformaj birdoj kaj genro de la familio de Emberizedoj kiu iam estis enmetitaj en Fringedoj.
Ĝi estas specio tre simila laŭ aspekto al la parenca Striemberizo, tio estas kun nigrablanka kapobildo, brunaj subaj partoj kaj pli malhelaj supraj partoj, sed kun tre markataj bildo kaj koloroj. Nome en kapo estas kvar blankaj strioj kaj kvar nigraj nome blankaj fajna kronostrio, superokula, subokula kaj mustaxca strioj kiuj finas en orelareo al nukoflankoj, dum estas nigraj subkrona, traokula kaj submustaĉa strioj krom la gorĝareo. De tie suben ĉio estas uniforme ruĝecbruna, kio nomigas la specion. Dorso kaj flugiloj estas nigrecaj. La kruroj kaj suba makzelo estas rozkoloraj aŭ flavecaj dum la supra makzelo estas nigreca.
Ĝi troviĝas en plej granda parto de Afriko (ĉefe subsahara Afriko) el Senegalio al Etiopio tra DRK, Tanzanio, Zambio, Angolo kaj Malavio al orienta Sudafriko kaj tiele okupas komplementan teritorion de la proksime parenca Alaŭdemberizo (Emberiza impetuani) nome en Angolo, Benino, Bocvano, Burkino, Burundio, Kameruno, Centrafrika Respubliko, Ĉado, Respubliko Kongo, Demokratia Respubliko Kongo, Eburbordo, Ĝibutio, Egiptio, Eritreo, Etiopio, Gabono, Gambio, Ganao, Gvineo, Kenjo, Liberio, Malavio, Malio, Maŭritanio, Mozambiko, Namibio, Niĝero, Niĝerio, Omano, Ruando, Senegalio, Sieraleono, Somalio, Sudafriko, Sudano, Tanzanio, Togolando, Ugando, Zambio kaj Zimbabvo, krom en Jemeno en sudokcidenta Azio. Fakte ĝi forestas en Afriko nur el Nordokcidenta kaj Sahara Afriko, Somalio, Golfo de Gvineo, nordo de la baseno de rivero Kongo kaj okcidenta Sudafriko.
Ties natura habitato estas seka savano, subtropikaj aŭ tropikaj sekaj arbustaroj, kaj subtropikaj aŭ tropikaj sekaj herbejoj de malaltaj teroj. Ĝi estas nekomuna al tre komuna en Zimbabvo etende al okcidenta kaj norda Mozambiko, la orienta duono de Sudafriko, orienta Bocvano kaj nordokcidenta kaj centra Namibio. Ĝi ĝenerale preferas montodeklivojn, rokarojn kun disaj arbustoj kaj arboj, nudajn rokoklarejojn en arbaroj, eroziitajn ŝtondeklivojn kaj ŝosebordojn, sekajn akvofluejojn kaj desertajn ŝtonamasojn kaj ŝtonfosojn.
Ĝi estas specio ĉefe de loĝantaj birdoj, kun iomaj populacioj (ĉefe en Zimbabvo kaj nordorienta Sudafriko) kiuj faras nordan vintran migradon el novembro al majo.
Ili manĝas ĉefe herbosemojn kaj insektojn, sur nuda grundo inter rokoj, foje plukante manĝerojn el herbo kaj ĉasante skarabojn aŭ flugajn termitojn dumfluge.
Ĝi estas monogama solema nestumanto, kiu konstruas neprofundan tasforman neston el herboj, radiketoj kaj fajnaj bastonetoj sur fondaĵo de pli grandaj bastonetoj, zorge kovrita el fajnaj herbo kaj radiketoj. Ĝi situas tipe en neprofunda trueto surgrunda baze de herbotufo aŭ roko, aŭ sur tera bordo, en fendo de malgranda roko aŭ inter disaj rokoj de truo. La reprodukta sezono estas el oktobro al junio kaj ĉefe el januaro al aprilo. La ino demetas 2-4 ovojn, kiuj estas kovataj de ambaŭ gepatroj dum ĉirkaŭ 12-14 tagoj. La idoj estas manĝigataj de ambaŭ gepatroj per dieto ĉefe de semoj, kaj elnestiĝo okazas post proksimume 14-16 tagoj.
La Cinamobrusta emberizo (Emberiza tahapisi) estas birdo de la grupo de emberizoj el la ordo de paseroformaj birdoj kaj genro de la familio de Emberizedoj kiu iam estis enmetitaj en Fringedoj.
Ĝi estas specio tre simila laŭ aspekto al la parenca Striemberizo, tio estas kun nigrablanka kapobildo, brunaj subaj partoj kaj pli malhelaj supraj partoj, sed kun tre markataj bildo kaj koloroj. Nome en kapo estas kvar blankaj strioj kaj kvar nigraj nome blankaj fajna kronostrio, superokula, subokula kaj mustaxca strioj kiuj finas en orelareo al nukoflankoj, dum estas nigraj subkrona, traokula kaj submustaĉa strioj krom la gorĝareo. De tie suben ĉio estas uniforme ruĝecbruna, kio nomigas la specion. Dorso kaj flugiloj estas nigrecaj. La kruroj kaj suba makzelo estas rozkoloraj aŭ flavecaj dum la supra makzelo estas nigreca.
Ĝi troviĝas en plej granda parto de Afriko (ĉefe subsahara Afriko) el Senegalio al Etiopio tra DRK, Tanzanio, Zambio, Angolo kaj Malavio al orienta Sudafriko kaj tiele okupas komplementan teritorion de la proksime parenca Alaŭdemberizo (Emberiza impetuani) nome en Angolo, Benino, Bocvano, Burkino, Burundio, Kameruno, Centrafrika Respubliko, Ĉado, Respubliko Kongo, Demokratia Respubliko Kongo, Eburbordo, Ĝibutio, Egiptio, Eritreo, Etiopio, Gabono, Gambio, Ganao, Gvineo, Kenjo, Liberio, Malavio, Malio, Maŭritanio, Mozambiko, Namibio, Niĝero, Niĝerio, Omano, Ruando, Senegalio, Sieraleono, Somalio, Sudafriko, Sudano, Tanzanio, Togolando, Ugando, Zambio kaj Zimbabvo, krom en Jemeno en sudokcidenta Azio. Fakte ĝi forestas en Afriko nur el Nordokcidenta kaj Sahara Afriko, Somalio, Golfo de Gvineo, nordo de la baseno de rivero Kongo kaj okcidenta Sudafriko.
Ties natura habitato estas seka savano, subtropikaj aŭ tropikaj sekaj arbustaroj, kaj subtropikaj aŭ tropikaj sekaj herbejoj de malaltaj teroj. Ĝi estas nekomuna al tre komuna en Zimbabvo etende al okcidenta kaj norda Mozambiko, la orienta duono de Sudafriko, orienta Bocvano kaj nordokcidenta kaj centra Namibio. Ĝi ĝenerale preferas montodeklivojn, rokarojn kun disaj arbustoj kaj arboj, nudajn rokoklarejojn en arbaroj, eroziitajn ŝtondeklivojn kaj ŝosebordojn, sekajn akvofluejojn kaj desertajn ŝtonamasojn kaj ŝtonfosojn.
Ĝi estas specio ĉefe de loĝantaj birdoj, kun iomaj populacioj (ĉefe en Zimbabvo kaj nordorienta Sudafriko) kiuj faras nordan vintran migradon el novembro al majo.
Ili manĝas ĉefe herbosemojn kaj insektojn, sur nuda grundo inter rokoj, foje plukante manĝerojn el herbo kaj ĉasante skarabojn aŭ flugajn termitojn dumfluge.
Ĝi estas monogama solema nestumanto, kiu konstruas neprofundan tasforman neston el herboj, radiketoj kaj fajnaj bastonetoj sur fondaĵo de pli grandaj bastonetoj, zorge kovrita el fajnaj herbo kaj radiketoj. Ĝi situas tipe en neprofunda trueto surgrunda baze de herbotufo aŭ roko, aŭ sur tera bordo, en fendo de malgranda roko aŭ inter disaj rokoj de truo. La reprodukta sezono estas el oktobro al junio kaj ĉefe el januaro al aprilo. La ino demetas 2-4 ovojn, kiuj estas kovataj de ambaŭ gepatroj dum ĉirkaŭ 12-14 tagoj. La idoj estas manĝigataj de ambaŭ gepatroj per dieto ĉefe de semoj, kaj elnestiĝo okazas post proksimume 14-16 tagoj.
El escribano canelo (Emberiza tahapisi)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Emberizidae propia del África subsahariana.
Se encuentra en gran parte del África subsahariana. Sus hábitats naturales son las sabanas, las zonas de matorral seco y los herbazales de regiones bajas.
El escribano canelo (Emberiza tahapisi) es una especie de ave paseriforme de la familia Emberizidae propia del África subsahariana.
Haitz-berdantza (Emberiza tahapisi) Emberiza generoko animalia da. Hegaztien barruko Emberizidae familian sailkatua dago.
Haitz-berdantza (Emberiza tahapisi) Emberiza generoko animalia da. Hegaztien barruko Emberizidae familian sailkatua dago.
Afrikankastanjasirkku (Fringillaria tahapisi) on afrikkalainen varpuslintu. Sen elinympäristö käsittää Saharan eteläpuolisen Afrikan Etelä-Afrikkaa myöten. Lajia ei ole tavattu Suomessa.
Afrikankastanjasirkku (Fringillaria tahapisi) on afrikkalainen varpuslintu. Sen elinympäristö käsittää Saharan eteläpuolisen Afrikan Etelä-Afrikkaa myöten. Lajia ei ole tavattu Suomessa.
Emberiza tahapisi
Le Bruant cannelle (Emberiza tahapisi), aussi appelé Bruant de roche, est une espèce de passereaux de la famille des Emberizidae.
L'appellation « Bruant cannelle » peut aussi désigner le Donacospize des marais[1].
Cet oiseau mesure 16,5 à 18 cm de longueur. Il présente un dimorphisme sexuel en période de reproduction mais les deux sexes sont semblebles en période internuptiale.
Le mâle arbore sept raies gris blanchâtre et noires sur la tête, plus indistinctes, ternes et sombres chez la femelle. Les yeux sont marron. La mandibule supérieure est brun noir et l'inférieure jaunâtre. Les pattes sont brun jaune.
Son aire s'étend de manière dissoute à travers l'écozone afrotropicale.
Cet oiseau fréquente les broussailles et les rocailles.
Le nid est souvent construit au sol dans les herbes hautes.
À la suite d'une étude scientifique d'Olsson et al. (2013), le Congrès ornithologique international (classification version 4.1, 2014) sépare la sous-espèce E. t. goslingi de cette espèce et l'élève au rang d'espèce à part entière sous le nom scientifique de Emberiza goslingi.
Emberiza tahapisi
Le Bruant cannelle (Emberiza tahapisi), aussi appelé Bruant de roche, est une espèce de passereaux de la famille des Emberizidae.
L'appellation « Bruant cannelle » peut aussi désigner le Donacospize des marais.
De zevenstrepengors (Emberiza tahapisi) is een zangvogel uit de familie van gorzen (Emberizidae). De soort komt voor in Afrika en het Arabisch schiereiland.
De vogel is 13 tot 15 cm lang en weegt 11,6 tot 21 g. Het mannetje van de nominaat heeft een opvallende afwisseling van donkere en lichte strepen op de kop. Dit patroon is duidelijker dan bij de huisgors en de gestreepte gors. De buik is kaneelkleurig, de keel en bovenkant van de borst zijn zwart. Van boven is de vogel bruin met donkere streepjes.[2]
Er zijn vijf ondersoorten:[3]
Het leefgebied bestaat uit rotsige berghellingen en overwegend droge, kale terreinen, verlaten zandige akkers en langs wegen. Vaak in de buurt van bronnen.[2]
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar blijft waarschijnlijk stabiel. Om deze reden staat de zevenstrepengors als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe zevenstrepengors (Emberiza tahapisi) is een zangvogel uit de familie van gorzen (Emberizidae). De soort komt voor in Afrika en het Arabisch schiereiland.
Emberiza tahapisi é uma espécie de ave da família Emberizidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Camarões, República Centro-Africana, Chade, República do Congo, República Democrática do Congo, Costa do Marfim, Djibouti, Egipto, Eritrea, Etiópia, Gabão, Gâmbia, Gana, Guiné, Quénia, Lesoto, Libéria, Malawi, Mali, Mauritânia, Moçambique, Namíbia, Níger, Nigéria, Omã, Ruanda, Senegal, Serra Leoa, Somália, África do Sul, Sudão, Essuatíni, Tanzânia, Togo, Uganda, Iémen, Zâmbia e Zimbabwe.[1]
Os seus habitats naturais são: savanas áridas, matagal árido tropical ou subtropical e campos de gramíneas subtropicais ou tropicais secos de baixa altitude.[1]
Emberiza tahapisi é uma espécie de ave da família Emberizidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Camarões, República Centro-Africana, Chade, República do Congo, República Democrática do Congo, Costa do Marfim, Djibouti, Egipto, Eritrea, Etiópia, Gabão, Gâmbia, Gana, Guiné, Quénia, Lesoto, Libéria, Malawi, Mali, Mauritânia, Moçambique, Namíbia, Níger, Nigéria, Omã, Ruanda, Senegal, Serra Leoa, Somália, África do Sul, Sudão, Essuatíni, Tanzânia, Togo, Uganda, Iémen, Zâmbia e Zimbabwe.
Os seus habitats naturais são: savanas áridas, matagal árido tropical ou subtropical e campos de gramíneas subtropicais ou tropicais secos de baixa altitude.
Zebrasparv[3] (Emberiza tahapisi) är en sparv inom familjen fältsparvar som förekommer i stora delar av Afrika och i sydvästra Saudiarabien.[4]
Zebrasparven är en 13 centimeter lång rostfärgad fältsparv där hanen är karakteristisk med huvudet längsstreckat i svartvitt, varifrån arten fått sitt namn. Ovansidan är svartstreckad, strupen svart och resten av undersidan djupt kanelbrun. Den mycket lika goslingsparven (som tidigare behandlades som underart till zebrasparven) är blekare under, har en rostfärgad vingpanel samt har grå istället för svart strupe. Honan är mattare i färgerna med svagare huvudteckning.[5]
Sången är en två sekunder lång monoton skrapig upprepad strof med huvudsakligen fallande toner: si siri si stri.[5]
Zebrasparv delas in i fyra underarter med följande utbredning:[4]
Underarten insularis inkluderas ofta i nominatformen.[7]
Tidigare betraktades goslingsparv (Emberiza goslingi) som en underart till zebrasparv och vissa gör det fortfarande.[2] Vissa för populationen septemstriata till goslingsparven istället.[1]
Den placeras traditionellt i släktet Emberiza, men vissa taxonomiska auktoriteter har nu delat upp Emberiza i flera mindre släkten.[2] Zebrasparv och övriga afrikanska fältsparvar bryts ut till släktet Fringillaria.
Dess naturliga levnadsmiljö är torr savann, subtropisk eller tropisk buskskog samt subtropiska eller tropiska, torra, låglänta gräsmarker, från 200 till 2.900 meters höjd[1]. Arten livnär sig huvudsakligen av gräsfrön, men också färska löv, nektar och olika sorters insekter.[8] Arten är stannfågel, men rör sig lokalt nomadiskt, i sydcentrala Afrika norrut under regnperioden och söderut under torrperioden.[8]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som generellt ganska vanlig.[9]
Fågelns vetenskapliga artnamn tahapisi kommer av tswanaspråkets Thagapitse eller Thàxàpitsí som betyder "zebrafågel" och som används för diverse olika striphuvade finkar och vävare.[10] På svenska kallades fågeln tidigare afrikansk klippsparv men tilldelades ett nytt namn av Birdlife Sveriges namnkommitté efter studier som visar att den, trots den ytmässiga likheten, inte alls är nära släkt med klippsparven.
Wikimedia Commons har media som rör zebrasparv.
Zebrasparv (Emberiza tahapisi) är en sparv inom familjen fältsparvar som förekommer i stora delar av Afrika och i sydvästra Saudiarabien.
Emberiza tahapisi là một loài chim trong họ Emberizidae.[2]
Emberiza tahapisi là một loài chim trong họ Emberizidae.
