Falco newtoni (Gurney Sr 1863)

Madaqaskar muymulu qızılquşu (lat. Falco newtoni) - qızılquşlar fəsiləsinin qızılquş cinsinə aid quş növü.

Oturaq quşdur. Madaqaskar, Mayotta, eləcə də Aldabra mərcan adasında (Falco newtoni aldabranus yarımnövü) yaşayır. Uzunluğu 30 sm, kütləsi 115 q-a çatan kiçik qızılquşdur.

Quşun latın dilində adı Britaniya ornitoloqu Edvard Nyutonun şərəfinə adlandırılmışdır.

Mənbə

Xarici keçidlər

• Breeding Biology and Food Habits of the Madagascar Kestrel (Falco newtoni) in Northeastern Madagascar (PDF, ing.)
• Ecology of Aldabra Atoll, Indian Ocean edited by Dr. David R. Stoddart (PDF, ing.)

El xoriguer de Madagascar (Falco newtoni) és un ocell rapinyaire de la família dels falcònids (Falconidae) que habita les terres baixes de les illes de Madagascar i Aldabra.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Xoriguer de Madagascar

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cudyll coch Madagasgar (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cudyllod cochion Madagasgar) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Falco newtoni; yr enw Saesneg arno yw Madagascar kestrel. Mae'n perthyn i deulu'r Hebogiaid (Lladin: Falconidae) sydd yn urdd y Falconiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn F. newtoni, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r cudyll coch Madagasgar yn perthyn i deulu'r Hebogiaid (Lladin: Falconidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Caracara cyffredin Caracara plancus Caracara gyddf-felyn Daptrius ater Caracara gyddfgoch Ibycter americanus Caracara penfelyn Milvago chimachima Corhebog adain fannog Spiziapteryx circumcincta Corhebog clunddu Microhierax fringillarius Corhebog torchog Microhierax caerulescens Corhebog y Philipinau Microhierax erythrogenys Hebog yr Ehedydd Falco subbuteo

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Der Madagaskarfalke (Falco newtoni), auch als Malegassenturmfalke, Katiti (Kreolisch) oder Hitikitike (Malagasy) bezeichnet, ist ein Vogel aus der Gattung der Falken (Falco). Benannt wurde er nach dem britischen Ornithologen Edward Newton. Er kommt in zwei Rassen auf Madagaskar (Falco newtoni newtoni) und dem Aldabra-Atoll vor. Die Unterart von Aldabra wird auch als Aldabrafalke (Falco newtoni aldabranus) bezeichnet.

Merkmale

Madagaskarfalke

Die Körpergröße beträgt 30 cm. Die Flügellänge beträgt bei den Männchen 180 bis 195 mm und bei den Weibchen 188 bis 203 mm. Die Männchen erreichen ein Gewicht zwischen 112 und 118 Gramm. Die Weibchen können bis zu 128 Gramm schwer werden. Bei den Männchen sind Kopf und Nacken rötlichgrau mit schwarzen Strichen. Von der Schnabelbasis verläuft ein dünner, dunkler Bartstreif in Richtung der Kehle. Die Oberseite und die Flügeldecken sind kastanienbraun mit schwarzer Punktung. Die Oberschwanzdecken sind grau mit schwarzen Punkten. Die langen Flugfedern sind schwarzbraun, die breite Federinnenseite zeigt eine weiße und kastanienbraune Punktung. Die kurzen Flugfedern sind kastanienbraun und schwarz gebändert. Die Unterseite ist weißlich. Brust, Bauch und Unterflügeldecken sind schwarz gesprenkelt. Der Schwanz ist grau gefärbt und weist sechs bis sieben engere Querbinden sowie eine breite Endbinde auf. Alle Federn haben weiße Spitzen. Die Weibchen sind am Kopf mehr kastanienbraun gefärbt. Die Unterseite ist deutlich stärker gepunktet und der Schwanz ist braun mit einer schwarzen Bänderung. Darüber hinaus kommt bei beiden Geschlechtern auch eine rötliche Form vor. Bei diesem Morph sind Kopf und Nacken fast schwarz gefärbt. Körper und Unterflügeldecken sind dunkel kastanienbraun mit schwarzen Strichen und Punkten. Die Kehle zeigt eine gelbweiße Tünchung mit einem rötlichen Stich. Die Unterschwanzdecken sind grauweiß mit einer schwarzen Punktung. Der Schnabel ist schiefergrau mit einer schwarzen Spitze und an der Basis von einer gelben Wachshaut bedeckt. Die Beine sind gelb (Nominatform) oder orange (rötliche Form). Die Jungvögel sind ähnlich wie die Weibchen gefärbt. Sein Ruf besteht aus einem iitsi, kitsi, kitsi, kitsi.

Aldabrafalke

Der Aldabrafalke (Falco newtoni aldabranus Grote, 1928) sieht dem Madagaskarfalken sehr ähnlich, ist aber etwas kleiner. Seine Flügellänge beträgt 170 bis 183 mm bei den Männchen und 177 bis 186 mm bei den Weibchen. Bei manchen Weibchen kann die Unterseite vollkommen weiß gefärbt sein.

Verbreitung und Lebensraum

Der Madagaskarfalke hat ein sehr großes Verbreitungsgebiet, das Madagaskar, Mayotte und die Komoren umfasst. Seine Brutgebiete befinden sich auf Madagaskar. Als Lebensraum dienen Savannen, Feuchtgebiete, aber auch künstlich geschaffene Landschaften in der Nähe von menschlichen Siedlungen in einer Höhe von 0 bis 2000 m. Der Aldabrafalke lebt auf South Island (Grande Terre) im Aldabraatoll. Auch wurde er schon auf der Komoreninsel Anjouan nachgewiesen.

Fortpflanzung

Die Brut- und Aufzuchtperiode umfasst die Zeit von September bis Januar. Er nistet in Baumhöhlen, felsigen Gebieten, Epiphyten, in Gebäuden oder in Palmen. Häufig benutzt er auch die Nester anderer Vögel, wie beispielsweise vom Schildraben. Die Gelegegröße besteht gewöhnlich aus vier rötlichbraunen Eiern.

Ernährung

Seine Nahrung besteht aus Eidechsen und Insekten, die von einem niedrigen Hochsitz aus erspäht und entweder am Boden oder im Flug erbeutet werden. Er geht häufig zur Tag- und Abenddämmerung auf Beutesuche. Der Aldabrafalke jagt überwiegend Natternaugen-Skinke und Taggeckos.

Status

Der Madagaskarfalke ist mit einer geschätzten Population von 60.000 bis 120.000 Exemplaren der häufigste Vertreter der Falkenartigen Madagaskars. Der Aldabrafalke ist dagegen selten. 1981 schätzte man den Bestand auf 80 bis 100 Individuen. Der Aldabrafalke ist in Anhang I des CITES-Abkommens aufgeführt, der Madagaskarfalke in Anhang II.

Literatur

• Johannes Erritzøe: The Birds of CITES and How to Identify Them, 1993
• James Ferguson-Lees & David A. Christie: Raptors of the world. Helm, London, 2001

Weblinks

• Breeding Biology and Food Habits of the Madagascar Kestrel (Falco newtoni) in Northeastern Madagascar (PDF, engl.; 651 kB)
• Ecology of Aldabra Atoll, Indian Ocean edited by Dr. David R. Stoddart (PDF, engl.; 7,89 MB)
• Global Raptor Information Network
• Falco newtoni in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2008. Eingestellt von: BirdLife International, 2008. Abgerufen am 31. Januar 2009.
• Videos, Fotos und Tonaufnahmen zu Falco newtoni in der Internet Bird Collection
• Avibase-Eintrag Madagaskarfalke

The Malagasy kestrel (Falco newtoni), also known as the Madagascar kestrel, Malagasy spotted kestrel, Newton's kestrel, Madagascar spotted kestrel, katiti (Creole)^[2] or hitsikitsika (Malagasy), is a small bird of prey of the genus Falco. It is named after British ornithologist Edward Newton. It occurs in two subspecies on Madagascar and at Aldabra. The race from Aldabra is also called Aldabra kestrel (Falco newtoni aldabranus). Its closest living relative is the Seychelles kestrel; they were at one time considered conspecific. Their common ancestors appear to have diverged very recently, probably less than 1 million years ago during the Early or Middle Pleistocene. The Mauritius kestrel is more distantly related.(Groombridge et al. 2002)

Description

It can reach a size of 30 cm. The wings are 180 mm to 195 mm at the males and 188 mm to 203 mm at the females. The males can reach a weight between 112 and 118 grams. The weight of the females is up to 128 grams. The head and the nape of the males is rufous grey with dark streaks. A dark moustachial streak running from the basis of the bill backwards to sides of the throat. The upperparts and the wingcoverts are chestnut with black spots. The uppertail coverts are grey with blackish spots. The long flight feathers are blackish brown, the inner webs are covered with white and chestnut spots. The underparts are whitish. The short flight feathers are chestnut coloured and dark banded. The chest, belly and underwing coverts are covered with black spots. The tail is grey coloured. It has six to seven narrow black bars and a broad subterminal bar. All feathers have white tips. In addition there is a rufous phase. At this morph the head and nape are almost black. Body and underwing coverts are dark chestnut brown with black streaks and spots. The throat exhibits a buffish-white hue. The underwing coverts are greyish white and spotted black. The head of the females is stronger chestnut coloured. The underparts are more spotted and the tail is brown with black bars. Both sexes exhibits a slate grey bill with a black tip. The cere is yellow. The legs are either yellow or bright orange (rufous morph). The juveniles are similar coloured as the females.

Aldabra kestrel

The Aldabra kestrel looks similar to the Malagasy kestrel but it is slightly smaller. The wings are 170 mm to 183 mm at the males and 177 mm to 186 mm at the females. Some females exhibit entirely white underparts.

Distribution and habitat

The Malagasy kestrel has a large range of occurrence and it is native to Madagascar, Mayotte, and the Comores. It is a breeding resident on Madagascar where it occurs in savannas and wetlands but also artificial landscapes in the vicinity of human settlements in altitudes from 0 to 2000 asl. It is uncommon in forests. The habitat of the Aldabra kestrel is the Aldabran Island of Grande Terre but there is also an evidence for the island of Anjouan at the Comores.

Reproduction

The Malagasy kestrel usually nests on rock ledges, in buildings, in tree holes, or in the stick nests of other birds, such as the pied crow. Four to six eggs are laid, usually in September, and are incubated by the female only, who is fed by the male at regular intervals during incubation.^[3]

Diet

Insects take up the majority of the Malagasy kestrel's diet, which are usually taken during flight, but it also occasionally eats small birds, frogs, and mammals, all of which are taken on the ground. It hunts from a low perch, hawking or hovering with the wing, at dawn or dusk.^[4]

Voice

The Malagasy kestrel's call consists of a sharp scream of iitsi, kitsi, kitsi, kitsi or a loud repeated twitter.

References

• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ISBN 0-7188-2895-X
• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-618-12762-3
• Groombridge, Jim J.; Jones, Carl G.; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277. doi:10.1016/S1055-7903(02)00254-3 (HTML abstract)

Footnotes

La Malagasa turfalko, Madagaskara turfalko, Punktofalko aŭ Turfalko de Newton (Falco newtoni), katiti (en kreola)^[1] aŭ hicikicika (malagase), estas malgranda rabobirdo de la genro Falco. Ĝi ricevas la latinan sciencan nomon kaj ankaŭ alternativan komunan nomon laŭ la brita ornitologo Edward Newton.

Estas du subspecioj en Madagaskaro kaj en Aldabra. La raso el Aldabra estas nomata ankaŭ Aldabra turfalko (Falco newtoni aldabranus). Ties plej proksima vivanta parenco estas la Sejŝela falko; ili estis iam konsiderataj samspeciaj. Ties komunaj prauloj ŝajne diverĝis tre ĵuse, probable antaŭ malpli da 1 miliono de jaroj dum la komenco aŭ mezo de la Pleistoceno.

La Maŭricia turfalko estas pli malproksime parenca.(Groombridge et al. 2002)

Aspekto

Malagasa turfalko

Ĝi estas 25 al 30 cm longa. La flugiloj estas 180 mm al 195 mm ĉe maskloj kaj 188 mm al 203 mm ĉe inoj. La maskloj povas atingi pezon de inter 112 kaj 118 gramoj. La pezo de inoj estas ĝis 128 g. La kapo kaj nuko de maskloj estas ruĝecgrizaj kun malhelaj strioj. Malhela mustaĉa strio etendas el la bekobazo al la gorĝoflankoj. La supraj partoj kaj flugilkovriloj estas helbrunaj kun nigraj punktoj. La supraj vostokovriloj estas grizaj kun nigrecaj punktoj. La longaj flugilplumoj estas nigrecbrunaj, la internaj partoj estas kovrataj de blankaj kaj helbrunaj punktoj. La subaj partoj estas blankecaj. La mallongaj flugilplumoj estas helbrunaj kaj kun malhelaj bendoj. La brusto, ventro kaj subflugilaj kovriloj estas kovrataj de nigraj punktoj. LA vosto estas griza. Ĝi havas 6 al 9 mallarĝajn nigrajn striojn kaj larĝan antaŭfinan strion. Ĉiuj plumoj havas blankajn pintojn.

Ekzistas du kolorformoj, helformo (80%) kiu similas al ino de turfalko kun blanka kolo, kaj brunformo (20%) kun malhela kapo kaj kolo. Je tiu morfo la kapo kaj nuko estas preskaŭ nigraj. Korpo kaj subflugilaj kovriloj estas malhelbrunaj kun nigraj strioj kaj punktoj. La gorĝo montras sablokoloran al blankecan nuancon. La subflugilaj kovriloj estas grizecblankaj kaj kun nigraj punktoj. La kapo de inoj estas pli markate helbrunaj. La subaj partoj estas pli punktecaj kaj la vosto estas bruna kun nigraj strioj. Ambaŭ seksoj montras ardezgrizan bekon kun nigra pinto. La vaksaĵo estas flava. La kruroj estas ĉu flavaj ĉu briloranĝaj (ruĝeca morfo). Junuloj estas similkoloraj al inoj.

Ĝi similas al turfalko sed estas pli malgranda.

Aldabra turfalko

La Aldabra turfalko aspektas simila al la Madagaskara turfalko sed ĝi estas iom pli malgranda. La flugiloj estas 170 mm al 183 mm ĉe maskloj kaj 177 mm al 186 mm ĉe inoj. Kelkaj inoj montras tute blankajn subajn partojn.

Distribuado kaj vivejo

Tiu afrotropisa birdo havas grandajn teritoriojn kaj estas indiĝena de Madagaskaro, Majoto, kaj la Komoroj. Ĝi estas specio de loĝantaj birdoj en Madagaskaro kie ili loĝas en savanoj kaj humidejoj sed ankaŭ en artefaritaj pejzaĝoj najbare al homaj setlejoj je altitudoj el 0 al 2000 msm. Ĝi estas nekomuna en arbaroj. La biotopo de la Aldabra turfalko estas la Aldabra Insulo de Grande Terre sed estas ankaŭ pruvaĵoj el la insulo de Anjuano ĉe Komoroj.

Kutimaro

Ankaŭ la moroj similas al tiuj de turfalko.

Reproduktado

La Madagaskara turfalko kutime nestumas en rokaj kornicoj, en konstruaĵoj, en arbotruoj aŭ en elbastonetaj nestoj de aliaj birdoj, kiaj tiuj de la Blankbrusta korvo. La ino demetas 4 al 6 ovojn, kutime en septembro, kaj kovadon faras nur la ino, kiu estas manĝigata de la masklo je regulaj intervaloj dum la kovado.^[2]

Dieto

Insektoj formas la majoritaton de la dieto de la Madagaskara turfalko, kaj tiuj estas kutime kaptataj dumfluge, sed ili manĝas ankaŭ foje malgrandajn birdojn, ranojn, kaj mamulojn, ĉiuj el kiuj estas kaptataj surgrunde. Ili ĉasas el malalta ripozejo, ĉu per gvato akcipitrece ĉu per ŝvebado per flugiloj, ĉu mateniĝe ĉu krepuske.^[3]

Voĉo

La alvoko de la Madagaskara turfalko konsistas el akra krio iici, kici, kici, kici aŭ laŭta ripetata trilado.

Referencoj

• BirdLife International (2004). Falco newtoni. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 1a Marto 2007. Malplej Zorgiga
• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ISBN 0-7188-2895-X
• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-618-12762-3
• Groombridge, Jim J.; Carl Jones; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277. COI:10.1016/S1055-7903(02)00254-3 (HTML resumo)

Notoj

El cernícalo de Madagascar o cernícalo de Aldabra (Falco newtoni),^[2]​ también conocido como katiti en lengua criolla^[3]​ o hitsikitsika en (malgache), es una pequeña ave de presa del género Falco. Debe su nombre al ornitólogo británico Edward Newton. Presenta dos subespecies: en Madagascar y en Aldabra, conocido este último como cernícalo de Aldabra (Falco newtoni aldabranus). Su pariente vivo más cercano es el cernícalo de las Seychelles (F. araea), en un tiempo considerados conespecíficos. Sus antepasados comunes parecen divergir hace muy poco tiempo, probablemente hace menos de 1 millón de años, durante el pleistoceno temprano o el pleistoceno medio. F. punctatus es también un pariente, aunque más lejano.^[4]​

Descripción

Puede alcanzar un tamaño de 30 cm. Las alas son de 180 mm a 195 mm en los machos y de 188 mm a 203 mm en las hembras. Los machos pueden alcanzar un peso entre 112 y 118 gramos. El peso de las hembras es de hasta 128 gramos. La cabeza y la nuca de los machos son de color gris rojizo con rayas oscuras. Una raya a modo de bigote oscuro que va desde la base del pico hacia atrás a los lados de la garganta. Las partes superiores y las plumas coberteras son de color castaño con manchas de color negro. Las plumas por encima de la cola son de color gris con manchas negras. Las plumas de vuelo largas son marrón negruzco. El vientre es blanquecino. El pecho, el vientre y las coberteras inferiores de las alas están cubiertas con manchas de color negro. La cola es de color gris. Todas las plumas tienen las puntas blancas. Además, hay una forma rojiza en la que la cabeza y la nuca son casi negras.

Ambos sexos muestra un pico gris pizarra con una punta de color negro. La cera es de color amarillo. Las patas son de color amarillo o naranja brillante (en la forma rojiza). Los juveniles son similares en color como las hembras.

El cernícalo de Aldabra es similar al de Madagascar, pero es ligeramente más pequeño. Las alas son de 170 mm a 183 mm en los machos y de 177 mm a 186 mm en las hembras. Algunas hembras muestran partes inferiores totalmente blancas.

Distribución y hábitat

Tiene una amplia zona de distribución y es originaria de Madagascar, Mayotte y las Comoras. Es un ave residente que pasa toda la temporada de cría en Madagascar, donde no solo se localiza en las sabanas y los humedales, sino también en paisajes artificiales en las proximidades de los asentamientos humanos en altitudes, pero siempre en altitudes menores a 2000 m. No es común en los bosques. Su hábitat es el atolón de Aldabra, pero también hay evidencias de su presencia en la isla de Anjouan en las Comoras.

Reproducción

Este cernícalo suele anidar en paredes de roca, en edificios, en huecos de los árboles, o en los nidos de otras aves, como Corvus albus. Pone de cuatro a seis huevos, por lo general en septiembre, y son incubados por la hembra, que es alimentada por el macho, a intervalos regulares durante la incubación.^[5]​

Dieta

Los insectos ocupan la mayor parte de la dieta del cernícalo de Madagascar, que generalmente son cazados en vuelo, pero también, de vez en cuando, come pequeñas aves, ranas y mamíferos, todas las cuales son atrapadas en el suelo. Caza desde una posición baja, revoloteando con las alas, al amanecer o al anochecer.^[6]​

Voz

El sonido del Cernícalo de Madagascar consiste en un grito agudo deiitsi, kitsi, kitsi, kitsi o un gorjeo repetido.

Referencias

Bibliografía

• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ISBN 0-7188-2895-X

• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-618-12762-3

• Groombridge, Jim J.; Jones, Carl G.; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277. doi 10.1016/S1055-7903(02)00254-3 (HTML abstract)

Falco newtoni Falco generoko animalia da. Hegaztien barruko Falconidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Falco
• Falconidae

Madagaskarintuulihaukka (Falco newtoni) on Madagaskarilla elävä jalohaukka.

Koko ja ulkonäkö

Linnun pituus on noin 30 cm, siipien kärkiväli 49–63 cm ja paino 112–128 g. Naaras on hieman koirasta kookkaampi. Lintu muistuttaa hieman tuulihaukkaa.

Esiintyminen

Madagaskarintuulihaukka elää Madagaskarilla, Mayottella, Komoreilla ja alalaji aldabranus Aldabran atollilla. Lajin elinympäristön ala on 100 000–1 000 000 neliökilometriä ja koko maailman populaatio on kooltaan 60 000–120 000 yksilöä.

Elinympäristö

Laji asuu savanneilla, kosteikoilla ja ihmisen toimenpiteistä syntyneillä viljelysmailla ja muilla avoimilla paikoilla. Sulkeutunutta metsää se karttaa.

Lisääntyminen

Laji pesii syksyllä syys-marraskuussa. Pesä on yleensä korkealla puunkolossa, joskus rakennuksessa tai jonkin toisen lintulajin vanhassa pesässä. Naaras munii kolmesta viiteen munaa, tavallisesti neljä. Haudonta-aika on 27–29 päivää, keskimäärin 28 päivää. Poikaset ovat lentokykyisiä 23–24 päivän ikäisinä.^[2]

Ravinto

Lajin pääravintoa ovat liskot. Sille maistuvat myös hyönteiset, sammakkoeläimet ja linnut.

Lähteet

La crécerelle malgache est dotée d'une vue perçante, bien pratique pour chasser la nuit. Elle se perche sur une branche, repère ses proies et fond sur elles à toute vitesse. Ce petit rapace a une envergure de 20 centimètres à peine. 

Falco newtoni

La Crécerelle malgache ou le Faucon de Newton (Falco newtoni) est une espèce de rapaces diurnes appartenant à la famille des Falconidae.

Étymologie

Le nom latin de l'espèce, newtoni, et l'un des noms vernaculaires, Faucon de Newton, est dédié à Sir Edward Newton (1832-1897) qui travaillait dans l'administration coloniale et fut un grand ornithologue de terrain.

Il gheppio del Madagascar (Falco newtoni Gurney, 1863) è un uccello falconiforme della famiglia dei Falconidi. Nelle lingue dei Paesi di origine è noto come katiti (creolo)^[1] o hitsikitsika (malgascio). Deve il nome all'ornitologo britannico Edward Newton. Se ne riconoscono due sottospecie, presenti rispettivamente in Madagascar e ad Aldabra. La seconda è nota anche come gheppio di Aldabra (Falco newtoni aldabranus). Il parente più stretto di questa specie è il gheppio delle Seychelles; un tempo i due animali erano perfino considerati conspecifici. Il loro antenato comune si è suddiviso in due specie piuttosto recentemente, probabilmente meno di un milione di anni fa, nel corso del Pleistocene inferiore o medio. Il gheppio di Mauritius, invece, è imparentato con essi più alla lontana (Groombridge et al. 2002).

Descrizione

La sottospecie del Madagascar raggiunge al massimo i 30 cm di lunghezza. Le ali sono lunghe 180–195 mm nei maschi e 188–203 mm nelle femmine. I primi pesano al massimo 112-118 g, mentre le seconde possono raggiungere i 128 g. La testa e la nuca dei maschi è grigio-rossiccia con alcune strisce scure. Una sorta di «baffo» scuro corre dalla base del becco fino ai lati della gola. Le regioni superiori e le copritrici delle ali sono castane con macchie nere. Le copritrici del sottocoda sono grigie con macchie nerastre. Le remiganti lunghe sono marroni-nerastre, ricoperte sul lato interno da macchie bianche e castane. Le regioni inferiori sono biancastre. Le remiganti corte, castane, sono attraversate da bande nere. Il petto, il ventre e le copritrici del sottoala sono ricoperti da macchie nere. La coda, di colore grigio, presenta sei o sette sottili strisce nere e una larga banda subterminale dello stesso colore. Tutte le piume presentano l'estremità bianca. Questa specie presenta anche esemplari dalla fase rossiccia. In questa forma la testa e la nuca sono quasi nere. Il corpo e le copritrici sono castano scuro con strisce e macchie nere. La gola presenta una tinta bianco-camoscio. Le copritrici del sottoala sono bianco-grigiastre e macchiate di nero. Nelle femmine la testa è più marcatamente castana. Le regioni inferiori sono più macchiate e la coda è marrone con barre nere. Entrambi i sessi esibiscono un becco grigio ardesia con l'estremità nera. La cera è gialla. Le zampe possono essere sia gialle che arancio brillante (nella forma rossiccia). La colorazione dei giovani è simile a quella delle femmine.

La sottospecie di Aldabra è molto simile a quella del Madagascar, ma è leggermente più piccola. Le ali sono lunghe 170–183 mm nei maschi e 177–186 mm nelle femmine. Alcune femmine presentano le regioni inferiori completamente bianche.

Il richiamo del gheppio del Madagascar consiste in una serie di iitsi, kitsi, kitsi, kitsi o in una sorta di cinguettio ripetuto.

Distribuzione e habitat

Il gheppio del Madagascar occupa un areale molto vasto che comprende Madagascar, Mayotte e le Comore. È una specie stanziale che vive nelle savane e nelle zone umide, ma anche in prossimità degli insediamenti umani, ad altitudini comprese tra il livello del mare e i 2000 m. Nelle foreste si spinge solo di rado. Il gheppio di Aldabra si incontra solamente su Grande Terre, un'isola del gruppo di Aldabra, ma è stato avvistato anche ad Anjouan, una delle Comore.

Biologia

Gran parte della dieta del gheppio del Madagascar è costituita da insetti, afferrati generalmente in volo, ma anche da piccoli uccelli, rane e mammiferi, che invece vengono catturati al suolo. Il gheppio caccia all'alba o al crepuscolo, sia lanciandosi da un posatoio elevato che restando sospeso in aria^[2].

Solitamente nidifica su pendici rocciose ed edifici o in cavità degli alberi o nidi di ramoscelli costruiti da altri uccelli, come il corvo bianconero. Vengono deposte da quattro a sei uova, solitamente in settembre, covate dalla sola femmina, che durante il periodo dell'incubazione viene nutrita a intervalli regolari dal maschio^[3].

Note

Bibliografia

• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ISBN 0-7188-2895-X
• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-618-12762-3
• Groombridge, Jim J.; Jones, Carl G.; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277. DOI: 10.1016/S1055-7903(02)00254-3 (HTML abstract)

Vogels

De Madagaskartorenvalk (Falco newtoni) is een roofvogel uit de familie der valken (Falconidae).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor in Madagaskar en het atol Aldabra en telt 2 ondersoorten:

• F. n. newtoni: Madagaskar.
• F. n. aldabranus: Aldabra en Anjouan.

Externe link

• Avibase

Bronnen, noten en/of referenties

Multimedia w Wikimedia Commons

Pustułka malgaska, pustułka madagaskarska (Falco newtoni) – gatunek małego ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych (Falconidae). W języku kreolskim określa się go mianem katiti^[4] lub w języku malgaskim hitsikitsika. Jego angielska nazwa wywodzi się od brytyjskiego ornitologa Edwarda Newtona.
Wyróżnia się 2 podgatunki^[5] żyjące na Madagaskarze i Aldabrze. Na tym drugim co do wielkości atolu koralowym występuje podgatunek Falco newtoni aldabranus. Jej najbliższy krewniak to pustułka seszelska. Uważano nawet je za ten sam gatunek. Wydaje się, że ich wspólny przodek rozdzielił się na dwie linie gatunkowe bardzo niedawno, prawdopodobnie mniej niż milion lat temu w czasie wczesnego lub środkowego plejstocenu. Pustułka maskareńska jest dalszym krewniakiem pustułki malgaskiej (Groombridge i współpr. 2002).

Charakterystyka

Pustułka malgaska z Madagaskaru

Ptak osiąga rozmiar 30 cm. Rozpiętość skrzydeł waha się od 180 do 195 mm u samców, a od 188 do 203 mm u samic. Samce ważą od 112 do 118 gram, natomiast samice do 128 gram. Głowa i kark samca są szarordzawe z ciemnymi smugami. Ciemna pręga przypominająca wąsy ciągnie się od podstawy dzioba do boków podgardla. Górne części ciała i pokrywy skrzydłowe mają kasztanową barwę z czarnym nakrapianiem. Wierzchnia strona ogona jest szara i posiada czarne plamki. Długie lotki są czarnobrązowe, choć od wewnętrznej strony ich barwa jest biała z kasztanowymi kropkami. Dolne części upierzenia są białawe. Krótsze lotki zewnętrzne są kasztanowe z czarnymi pręgami. Pierś, brzuch i spodnia strona pokryw skrzydłowych są pokryte czarnymi plamkami. Ogon jest szaro ubarwiony. Ma od 6 do 7 czarnych wąskich pasków i jeden szeroki pasek subterminalny. Wszystkie pióra mają białe końcówki.
Występuje forma ruda, gdzie głowa i kark są prawie czarne. Reszta ciała i spodnia strona skrzydeł są ciemnokasztanowe z czarnymi smugami i plamkami. Podgardle posiada żółto-białą barwę. Spodnia część pokryw skrzydłowych jest szaro-biała z czarnym nakrapianiem. Głowa samic ma mocniej kasztanowy odcień. Dolne części siała są mocniej kropkowane, a brązowy ogon posiada czarne paskowanie. U obu płci widoczny jest ciemnopopielaty kolor dzioba z czarnym zakończeniem. Woskówka ma żółtą barwę, podobnej barwy są nogi (choć u formy rudej są jasnobrązowe).
Osobniki młodociane są podobnie ubarwione do samic.

Pustułka malgaska z Aldabry

Pustułki malgaskie żyjące na Aldabrze wyglądają podobnie do populacji z Madagaskaru, ale są nieco mniejsze. Rozpiętość ich skrzydeł wynosi od 170 do 183 mm u samców i od 177 mm do 186 mm u samic. U niektórych samic upierzenie dolnych części ciała jest całkowicie białe.

Głos

Pustułki malgaskie wydają ostre okrzyki iitsi, kitsi, kitsi, kitsi lub głośno powtarzany szczebiot.

Występowanie i siedlisko

Pustułka malgaska ma szeroki zasięg występowania. Jej naturalne siedliska znajdują się na Madagaskarze, francuskiej wyspie Majotta i na Komorach. Gnieździ się na Madagaskarze, gdzie spotkać ją można na sawannach i mokradłach, ale również w sztucznym krajobrazie w otoczeniu osadnictwa ludzkiego na wysokościach od poziomu morza do 2000 m n.p.m. Rzadziej widuje się go w lasach.
Pustułki z Aldabry występują na tamtejszym atolu, choć znane są dowody na obecność tego ptaka na wyspie Anjouan w archipelagu Komorów.

Okres lęgowy

Gniazda pustułki malgarskie zakładają na półkach skalnych, w budynkach, szczelinach w drzewach. Zajmuje też gniazda innych ptaków zbudowane z gałęzi, np. kruka srokatego.
Samica składa do 6 jaj, zwykle we wrześniu. Tylko ona je wysiaduje. Samiec w tym czasie ją karmi w regularnych odstępach czasu^[6].

Pożywienie

Owady dominują w diecie pustułki malgaskiej. Chwyta je zwykle w trakcie lotu. Znacznie rzadziej zjada małe ptaki, żaby i ssaki. Te jednak zbiera z ziemi. Polowanie rozpoczyna z niskiej gałęzi. Bardzo uważnie obserwuje swoją ofiarę lub zawisa w locie. Łowy mają miejsce najczęściej o świcie lub zmierzchu^[7].

Przypisy

Bibliografia

• IUCN2006 - Falco newtoni (Database entry includes justification for why this species is of least concern). BirdLife International, 2004. 49492.
• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ​ISBN 0-7188-2895-X​
• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ​ISBN 0-618-12762-3​
• Groombridge, Jim J.; Jones, Carl G.; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277.

Linki zewnętrzne

• Lily-Arison Rene de Roland, Jeanneney Rabearivony, Harilalaina Robenarimangason, Gilbert Razafimanjato, Russell Thorstrom. Breeding Biology and Food Habits of the Madagascar Kestrel (Falco newtoni) in Northeastern Madagascar. „Journal of Raptor Reseach”. 39 (2), s. 149-155, 2005 (ang.).
• Ecology of Aldabra Atoll, Indian Ocean edited by Dr. David R. Stoddart (PDF, engl.)

Falco newtoni, ou peneireiro-de-Madagáscar, é uma espécie de aves falconiformes das ilhas do Oceano Índico.

Notas

Referências

• BirdLife International (2004). Falco newtoni (em inglês). IUCN 2006. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2006 . Página visitada em 01 de março de 2007. Database entry includes justification for why this species is of least concern
• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ISBN 0-7188-2895-X
• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-618-12762-3
• Groombridge, Jim J.; Jones, Carl G.; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277. doi:10.1016/S1055-7903(02)00254-3 (HTML abstract)

Madagaskarfalk^[2] (Falco newtoni) är en fågel i familjen falkar inom ordningen falkfåglar.^[3] Fågeln förekommer på Madagaskar och Aldabra.^[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Noter

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Falco newtoni Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör madagaskarfalk.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Falco newtoni.
  Artförteckning

Madagaskar kerkenezi (Falco newtoni) doğangiller (Falconidae) familyasından küçük bir gündüz yırtıcı kuş türüdür. Bilimsel adı İngiliz ornitolog Edward Newton'dan gelmektedir. Madagaskar ve Aldabra'da yaşayan iki alt türü vardır. Aldabra'da bulunan ırkına Aldabra kerkenezi de (Falco newtoni aldabranus) denir. En yakın yaşayan akrabası Seyşeller kerkenezidir. Ortak atalarının yakın bir zamanda, yaklaşık bir milyon önce erken ve orta Pleistosen döneminde ayrıldıkları düşünülmektedir. Mauritius kerkenezi ile daha uzak akrabadır.^[1]

Fiziksel özellikleri

Madagascar kerkenezi

Boyu 30 cm'e varabilir. Kanat açıklığı erkeklerde 180–195 mm., dişilerde ise 188–203 mm. arasındadır. Erkeklerin ağırlığı 112-118 g. arasındadır. Dişiler ise 128 g. ağırlığa erişebilirler. Erkeklerin başları ve enseleri kara çizgili pas rengi-gridir. Gaganın tabanından boğazın iki yanına doğru uzanan bıyık şeklinde koyu iki lekesi bulunur. Üst kısımları ve kanatların dışı siyah lekeli kestane rengidir. Kuyruğun üst tüyleri siyah lekeli gri renktedir. Uzun uçuş tüyleri siyaha çalan kahverengidir ve iç kısımları beyaz ile kestane rengi lekelerle kaplıdır. Alt kısımları beyaz çalar. Kısa uçuş tüyleri koyu çizgili kestane rengidir. Göğüs, karın ve kanatların altı kara lekelerle kaplıdır. Kuyruk gri renklidir. Kuyrukta altı ila yedi arasında dar, kuyruk sonuna doğru da geniş siyah çizgiler bulunur. Tüm tüylerin ucu beyazdır. Pas rengi bir tipi de bulunur. Bu tipte kafa ve ense neredeyse tamamen siyah renktedir. Gövde ve kanataltları siyah çizgili ve lekeli koyu kestane rengindedir. Boğazda ten rengi-beyazımsı bir renk görünür. Kanataltları grimsi beyazdır ve siyah lekeleri vardır. Dişilerin kafası daha belirgin koyu kestane rengindedir. Alt tüyler daha lekelidir ve kuyruk siyah çizgili gri renktedir. Her iki cinste de gag kurşuni gri ve ucu siyahtır. Gaga tabanı ve ayaklar sarı renktedir. Pas rengi tipte ayaklar parlak turuncudur. Genç kuşların tüy renkleri dişilere benzer.

Aldabra kerkenezi

Aldabra kerkenezi, Madagaskar kerkenezine benzer ama boyutları daha küçüktür. Erkeklerin kanat açıklığı 170–183 mm, dişilerin ise 177–186 mm. arasındadır. Bazı dişilerin ayak tüyleri tamamen beyazdır.

Dağılımı ve yaşam alanları

Madagaskar kerkenezi, Madagaskar, Mayotte ve Komorlara endemiktir. Madagaskar'da deniz seviyesi ile 2000m rakım arasında savan ve sulak alanlar ile insan yerleşimlerinin olduğu bölgelerde yaşar. Ormanlarda pek rastlanmaz. Aldabra kerkenezi Aldabra Adası'nda bulunur ancak Komorlar'da Anjouan'da da görülmüştür.

Üreme

Madagaskar kerkenezi genellikle kaya kenarlarında, binalarda, ağaç kovuklarında ve alaca karga gibi diğer kuşların yuvalarında kuluçkaya yatar. Genellikle Eylül ayında, dört ila altı arası yumurta yumurtlar. Kuluçkaya yalnızca dişi yatar ve bu süre boyunca erkek dişiyi besler.^[2]

Beslenme

Genellikle uçarken yakaladığı böcekler Madagaskar kerkenezinin beslenmesinin önemli bir bölümünü oluşturur. Bazen yerde yakaladığı küçük kuşlar, kurbağalar ve yılanlarla da beslenir. Alçak tünekten, avının üzerine dalarak ya da üzerinde uçarak sabah ya da akşam karanlığında avlanır.^[3]

Çağrı

Madagaskar kerkenezinin çağrısı iitsi, kitsi, kitsi, kitsi diye tiz bir çığlıktan ve yüksek sesli tekrarlayan şakımadan ibarettir.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Madagaskar kerkenezi ile ilgili medyaları bulabilirsiniz.

• "Madagascar Kestrel (Falco newtoni)". The Internet Bird Collection. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Bilinmeyen parametre |yayımcı Lynx Eds= görmezden gelindi (yardım)
• "Madagascar Kestrel Falco newtoni - Crécerelle malgache". Oiseaux.net. 24 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

Kaynakça

Notlar

Kaynakça

• Gurney, J.H (1863). "Note on the Kestrel of Madagascar (Tinnunculus newtoni)". Ibis. 5 (1), s. 34-37.
• Vernon, D. van Someren (1947). "Field Notes on Some Madagascar Birds". Ibis. 89 (2), s. 235-267.
• Siegfried, W.R. (1970). "Notes on the Madagascar Kestrel Falco Newtoni". Ibis. 112 (3), s. 400-402.
• Groombridge, Jim J. (2002). "A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean". Molecular Phylogenetics and Evolution. 25 (2), s. 267–277.
• "Breeding Biology and Food Habits of the Madagascar Kestrel (Falco newtoni) in Northeastern Madagascar" (PDF). 9 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
• "Ecology of Aldabra Atoll, Indian Ocean edited by Dr. David R. Stoddart" (PDF). 11 Haziran 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.

Cắt Madagascar (danh pháp hai phần: Falco newtoni) là một loài chim lá thuộc chi Cắt trong họ Cắt (Falconidae).^[2]

Loài này phân bố ở Madagascar.^[3]

Hình ảnh

• 
• 
• 

Tham khảo

Xem thêm

• BirdLife International (2004). Falco newtoni. Sách đỏ 2006. IUCN 2006. Truy cập ngày 1 tháng 3 năm 2007. Database entry includes justification for why this species is of least concern
• Erritzoe, Johannes & Erritzoe, Helga (1993): The Birds of CITES and How to Identify Them. Lutterworth Press. ISBN 0-7188-2895-X
• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. (2001): Raptors of the World. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-618-12762-3
• Groombridge, Jim J.; Jones, Carl G.; Bayes, Michelle K.; van Zyl, Anthony J.; Carrillo, José; Nichols, Richard A. & Bruford, Michael W. (2002): A molecular phylogeny of African kestrels with reference to divergence across the Indian Ocean. Molecular Phylogenetics and Evolution 25(2): 267–277. doi:10.1016/S1055-7903(02)00254-3 (HTML abstract)

Liên kết ngoài

• Breeding Biology and Food Habits of the Madagascar Kestrel (Falco newtoni) in Northeastern Madagascar (PDF, engl.)
• Ecology of Aldabra Atoll, Indian Ocean edited by Dr. David R. Stoddart (PDF, engl.)

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Птицы

Подкласс: Настоящие птицы

Инфракласс: Новонёбные

Отряд: Соколообразные

Семейство: Соколиные

Род: Соколы

Вид: Мадагаскарская пустельга

Вызывающие наименьшие опасения
IUCN 3.1 Least Concern: 22696368

二名法 Falco newtoni
Gurney，1863 亞種

• F. n. newtoni
• F. n. aldabranus

馬島隼（Falco newtoni）是細小的猛禽。其學名是為紀念英國鳥類學家愛德華·紐頓（Edward Newton）。馬島隼有兩個亞種，分別在馬達加斯加及阿爾達布拉群島。牠們的最近親是塞舌爾隼，曾一度被認為是同一物種。牠們的共同祖先似乎是在很近期才分支，有可能是少於100萬年前的更新世初期或中期。^[2]

特徵

馬島隼長30厘米，雄鳥及雌鳥的翼展分別闊18-19.5厘米及18.8-20.3厘米。阿爾達布拉群島的亞種F. n. aldabranus則較為細小，雄鳥及雌鳥的翼展分別只有17-18.3厘米及17.7-18.6厘米。雄鳥重112-118克，雌鳥則重達128克。^[3]

雄鳥的頭部及頸部呈紅灰色，有深色斑紋。在喙下有一道深色的斑紋伸延至喉嚨兩側。上身及翼底都是栗褐色，有黑色斑點。尾上是灰色的，有黑色斑點。初級飛羽是黑褐色，內側有白色及栗褐色的斑點。下身白色。次級飛羽呈栗褐色及有深色斑紋。胸部、腹部及翼底都有黑色斑點。尾巴呈灰色，有6-7條黑色幼紋。所有羽毛端都是白色的。另外有一個較紅的形態，頭部及頸部都是差不多黑色的，身體及翼底呈深栗褐色，有黑色斑紋及斑點。喉嚨淡白色。雌鳥的頭部及頸部呈栗褐色，上身較多斑點，尾巴呈褐色及有黑間。雄鳥及雌鳥的喙都呈灰色，尖端黑色。蠟膜是黃色的。腳呈黃色或鮮橙色。雛鳥外觀像雌鳥。

棲息及分佈

馬島隼的F. n. newtoni原住於馬達加斯加、馬約特及科摩羅。牠們棲息在由海平面至海拔2000米的大草原及濕地，並接近人類的一些人工園景等。F. n. aldabranus則分佈在阿爾達布拉群島的格朗德特爾，也有證據指分佈在科摩羅的安樹昂。

繁殖

馬島隼一般會在岩礁、建築物或樹孔築巢，也會佔用其他鳥類，如染色鴉以樹枝造成的巢。牠們一般會於9月生蛋，每次會生4-6隻蛋。只有雌鳥會孵蛋，雄鳥則負責覓食。^[4]

食性

馬島隼主要會在飛行時吃昆蟲，在地上也會吃細小的鳥類、青蛙及哺乳動物。牠們是暮晨活動的。^[5]

參考

• Ferguson-Lees, James & Christie, David A. Raptors of the World. Boston: Houghton Mifflin. 2001. ISBN 0-618-12762-3.

外部連結

• Breeding Biology and Food Habits of the Madagascar Kestrel (Falco newtoni) in Northeastern Madagascar
• Ecology of Aldabra Atoll, Indian Ocean

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=馬島隼&oldid=45403438”