الأسماء في صفحات التنقل
Urocolius macrourus[2] ye una especie d'ave coliforme de la familia Coliidae que vive nel el Sahel y África oriental.
El páxaru mure nuquiazul mide ente 33 y 35 cm de llargu, incluyida la so llarga cola que supón más de la metá del llargor total. Los adultos tienen el plumaxe pardu buxu claru, cola nuca de color azul turquesa brillosa. Presenta un caractarístico penachu eréctil y una carúncula colorada alredor del güeyu. El so picu tien la base colorada y la punta negra y curvada escontra baxo. Los xuveniles escarecen del azul de la nuca, la so carúncula facial ye rosada y el so picu verdosu.[3]
El páxaru mure nuquiazul estender pol sahel, y les rexones semiáridas del este d'África ente los paralelos 10°N y 20°N (el cuernu d'África y rexones axacentes hasta Tanzania y les fronteres de la República Democrática d'El Congu.[4]
Los sos hábitats naturales son los montes secos, les sabanes y zones de carba semiáridas, dende los 450 a los 2000 metros d'altitú.[5]
Reconócense les siguientes subespecies según un orde filoxenéticu de la llista del Congresu Ornitolóxicu Internacional:[6]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Urocolius macrourus ye una especie d'ave coliforme de la familia Coliidae que vive nel el Sahel y África oriental.
Uzunquyruq siçanaoxşar (lat. Urocolius macrourus) - siçanaoxşar quş cinsinə aid heyvan növü.
Urocolius macrourus[1] a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Coliidae.
Anvet e voe Lanius macrourus (kentanv) da gentañ-penn (e 1766)[2] gant an naturour svedat Carl von Linné (1707-1778).
Urocolius macrourus,Ar spesad a gaver ar c'hwec'h isspesad anezhañ[3] en Afrika :
Urocolius macrourus a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Coliidae.
Anvet e voe Lanius macrourus (kentanv) da gentañ-penn (e 1766) gant an naturour svedat Carl von Linné (1707-1778).
L'ocell ratolí de clatell blau (Urocolius macrourus) és un ocell de la família dels còlids (Coliidae). Habita zones més o menys àrides, amb arbusts i amb arbres d'Àfrica subsahariana, a la zona del Sahel, des de Mauritània, cap a l'est fins a Etiòpia i Eritrea, i per l'Àfrica Oriental, cap al sud fins a Tanzània.
L'ocell ratolí de clatell blau (Urocolius macrourus) és un ocell de la família dels còlids (Coliidae). Habita zones més o menys àrides, amb arbusts i amb arbres d'Àfrica subsahariana, a la zona del Sahel, des de Mauritània, cap a l'est fins a Etiòpia i Eritrea, i per l'Àfrica Oriental, cap al sud fins a Tanzània.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Coli gwarlas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: Colïod gwarlas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Urocolius macrourus; yr enw Saesneg arno yw Blue-naped mousebird. Mae'n perthyn i deulu'r Colïod (Lladin: Coliidae) sydd yn urdd y Coliiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn U. macrourus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r coli gwarlas yn perthyn i deulu'r Colïod (Lladin: Coliidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Coli brith Colius striatus Coli cefngoch Colius castanotus
.jpg)
_hanging_in_tree,_front_view.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Coli gwarlas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: Colïod gwarlas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Urocolius macrourus; yr enw Saesneg arno yw Blue-naped mousebird. Mae'n perthyn i deulu'r Colïod (Lladin: Coliidae) sydd yn urdd y Coliiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn U. macrourus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Der Blaunacken-Mausvogel (Urocolius macrourus) ist ein afrikanischer Vogel aus der Familie der Mausvögel.
Der 34 cm lange, plumpe Blaunacken-Mausvogel hat ein braunes oder graues fellartiges Gefieder mit einer Federhaube und einem blauen Nacken. Die verlängerten Mittelschwanzfedern machen mehr als die Hälfte der Körperlänge aus. Er kann die erste und vierte Zehe sowohl nach vorne als auch nach hinten richten, was ihm sehr beweglich macht. Häufige weiche und pfeifende, zweisilbige Rufe werden sowohl im Flug als auch von einer Sitzwarte abgegeben.
Das Verbreitungsgebiet erstreckt sich in einem breiten Band südlich der Sahara von Senegal bis Somalia und von dort südwärts bis nach Tansania. Der Vogel ist ein Bewohner der Dornbuschsavanne.
Der Blaunacken-Mausvogel ist ein sehr geselliges Tier, das in Gruppen von 20 bis 30 Individuen lebt, mit denen es gemeinsam brütet, Staubäder nimmt, Futter sucht und sich ausgiebig wechselseitig putzt. Es ernährt sich hauptsächlich von grünen Blättern, die nur langsam verdaut werden. Daneben ergänzen Früchte, Samen und Insekten die Nahrung.
Die unordentlichen, flachen Schalennester aus Pflanzenmaterial, die oft mit grünen Blättern ausgekleidet sind, werden recht nahe beisammen in einem Busch oder Baum gebaut. Das Gelege aus durchschnittlich drei Eiern wird rund zwei Wochen lang bebrütet.
Es sind sechs Unterarten bekannt:[1]
Der Blaunacken-Mausvogel (Urocolius macrourus) ist ein afrikanischer Vogel aus der Familie der Mausvögel.
The blue-naped mousebird (Urocolius macrourus), also formerly called the blue-naped coly (Colius macrourus) is a species of bird found in the wild in the drier regions of West Africa to East Africa, as well as Sahel. It is one of the remaining six species of Mousebirds. The term “mousebird” comes from its habit of running along branches in a way that resembles the scurrying of a mouse.[2]
The blue-naped mousebird is a fairly small to medium-sized bird, measuring 13-14 inches in length. Adults have an ash brown, grayish body, crested head with a turquoise nape, and a black-and-red bill, whereas juveniles lack the blue on nape, and have pink facial skin and greenish bills.[3]
Characteristic of mousebirds, the blue-naped mousebird has widely spaced and large feet for its body size, which are pamprodactylous; they are able to rotate all four toes to face forward at will. Their toes are strong and dextrous, allowing the birds to climb and scurry along branches, to hang by a toenail, or to use one foot to hold food.[2]
In the wild, these birds live in the semi-desert and dry regions of Africa. In East Africa are found in a band between 10°N and 20°N from the western coast to Sudan, Djibouti, Eritrea, Ethiopia and Somalia in the East and south 10°N through East Africa and on to the Eastern Zaire borders.[4] This species has an extremely large range, and hence does not approach the thresholds for Vulnerable under the range size criterion (Extent of Occurrence <20,000 km2 combined with a declining or fluctuating range size, habitat extent/quality, or population size and a small number of locations or severe fragmentation). Despite the fact that the population trend appears to be decreasing, the decline is not believed to be sufficiently rapid to approach the thresholds for Vulnerable under the population trend criterion (>30% decline over ten years or three generations). The population size has not been quantified, but it is not believed to approach the thresholds for Vulnerable under the population size criterion (<10,000 mature individuals with a continuing decline estimated to be>10% in ten years or three generations, or with a specified population structure). For these reasons the species is evaluated as least concern.[5]
The blue-naped mousebird (Urocolius macrourus), also formerly called the blue-naped coly (Colius macrourus) is a species of bird found in the wild in the drier regions of West Africa to East Africa, as well as Sahel. It is one of the remaining six species of Mousebirds. The term “mousebird” comes from its habit of running along branches in a way that resembles the scurrying of a mouse.
El pájaro ratón nuquiazul (Urocolius macrourus)[2] es una especie de ave coliforme de la familia Coliidae que vive en el Sahel y África oriental.
El pájaro ratón nuquiazul mide entre 33 y 35 cm de largo, incluida su larga cola que supone más de la mitad de la longitud total. Los adultos tienen el plumaje pardo grisáceo claro, con la nuca de color azul turquesa brillante. Presenta un caractarístico penacho eréctil y una carúncula roja alrededor del ojo. Su pico tiene la base roja y la punta negra y curvada hacia abajo. Los juveniles carecen del azul de la nuca, su carúncula facial es rosada y su pico verdoso.[3]
El pájaro ratón nuquiazul se extiende por el sahel, y las regiones semiáridas del este de África entre los paralelos 10°N y 20°N (el cuerno de África y regiones adyacentes hasta Tanzania y las fronteras de la República Democrática del Congo.[4]
Sus hábitats naturales son los bosques secos, las sabanas y zonas de matorral semiáridas, desde los 450 a los 2000 metros de altitud.[5]
Se reconocen las siguientes subespecies según un orden filogenético de la lista del Congreso Ornitológico Internacional:[6]
El pájaro ratón nuquiazul (Urocolius macrourus) es una especie de ave coliforme de la familia Coliidae que vive en el Sahel y África oriental.
Urocolius macrourus Urocolius generoko animalia da. Hegaztien barruko Coliidae familian sailkatua dago.
Urocolius macrourus Urocolius generoko animalia da. Hegaztien barruko Coliidae familian sailkatua dago.
Sininiskahiiro (Urocolius macrourus) on hiirojen heimoon kuuluva afrikkalainen lintu. Sen esiintymisalue käsittää Saharan eteläpuolisesta Afrikasta viipaleen, joka ulottuu Senegalista ja Lounais-Mauritaniasta mantereen poikki Somaliaan ja Tansaniaan. Lajista tunnetaan seitsemän alalajia. Carl von Linné kuvaili lajin holotyypin Senegalista vuonna 1766.[2]
Sininiskahiiro (Urocolius macrourus) on hiirojen heimoon kuuluva afrikkalainen lintu. Sen esiintymisalue käsittää Saharan eteläpuolisesta Afrikasta viipaleen, joka ulottuu Senegalista ja Lounais-Mauritaniasta mantereen poikki Somaliaan ja Tansaniaan. Lajista tunnetaan seitsemän alalajia. Carl von Linné kuvaili lajin holotyypin Senegalista vuonna 1766.
Urocolius macrourus
Le Coliou huppé (Urocolius macrourus) est une espèce d'oiseau de la famille des Coliidae.
Il mesure environ 35 cm (incluant une queue d'environ 20 cm de longueur).
Cet oiseau vit au Sahel et en Afrique de l'Est.
Il se nourrit de feuilles, de graines et de fruits (notamment de l'arbuste Salvadora persica).
Urocolius macrourus
Le Coliou huppé (Urocolius macrourus) est une espèce d'oiseau de la famille des Coliidae.
Plavoleđa mišjakinja (Urocolius macrourus) nastanjuje subsaharske predjele na sjeveru do jugozapadne Tanzanije na jugu. Endem je subsaharske Afrike, ali nije ugrožena vrsta. Ima sedam podvrsta. Postoji dosta poštanskih markica sa likom ove ptice.
Perje joj je sivkaste boje, sa svijetloplavom pjegom iza glave.[1] Jako je društvena. U jatima se nalazi i do 30 ptica koje se po noću stišću zajedno. Mogu okretati dva vanjska prsta po želji: dva naprijed a dva nazad, tri naprijed a jedan nazad ili sva četiri naprijed. Noge mogu jako razmaknuti, pa ih se često viđa kako stoje s jednom nogom na jednoj, a drugom na drugoj grani. Duge su 32-39,8 cm uključujući i rep. Teške su 34-62 grama. Rep im je tanak i dug, a u mužjaka je veći nego u ženki.
Plavoleđa mišjakinja je vrlo društvena ptica koja živi u skupinama od 20-30 jedinki, koje se zajedno čiste, hrane i razmnožavaju. Uglavnom se hrani zelenim listovima koje polako probavlja, a osim toga uzima i voće, sjemenje i kukce.
Gnijezdo je neuredno, oblika šalice. Napravljeno je od biljnog materijala i ispunjeno lišćem. Jaja su bijele boje, a imaju crvenkastosmeđe točkice. Obično dva do četiri jajeta, koja inkubiraju oba spola 12-14 dana. Mladi se brzo razvijaju, počinju letjeti sa 16-18 dana.
Plavoleđa mišjakinja (Urocolius macrourus) nastanjuje subsaharske predjele na sjeveru do jugozapadne Tanzanije na jugu. Endem je subsaharske Afrike, ali nije ugrožena vrsta. Ima sedam podvrsta. Postoji dosta poštanskih markica sa likom ove ptice.
L'uccello topo nucablu o uccello topo nucazzurra (Urocolius macrourus (Linnaeus, 1766)) è un uccello appartenente alla famiglia Coliidae, diffuso in Africa.[2][3]
L'epiteto specifico si ottiene dalla combinazione dei termini greci μακρὀς (makrós) = lungo e οὐρά (urá) = coda, in riferimento alla peculiare caratteristica anatomica della specie.[4]
Si tratta di un uccello di medie dimensioni i cui adulti raggiungono i 14 cm; il corpo è grigio cenere, la testa è munita di una vistosa cresta, mentre la nuca presenta una vivace tonalità azzurra. Le ali sono verdastre, con le piume sottostanti sono azzurre. Il ventre si presenta più chiaro e il rostro è rosa o rossastro, ma quasi nero all'estremità. La coda è lunga quasi il doppio del resto del corpo.[5]
Così come per gli altri coliidi, il nome "uccello topo" si deve al fatto che questo animale è in grado di muoversi rapidamente sul terreno, in modo molto simile ai topi. È inoltre in grado di alimentarsi in ogni posizione, anche capovolto.[6]
Il regime alimentare è costituito prevalentemente da frutta, foglie, fiori e gemme.[5]
La specie è diffusa nell'Africa subsahariana, ed è presente in Mauritania, Senegal, Gambia (occasionale), Guinea-Bissau, Mali, Burkina Faso, Niger, Benin, Nigeria, Ciad, Sudan, Sudan del Sud, Eritrea, Gibuti, Etiopia, Somalia, Camerun, Repubblica Democratica del Congo, Uganda, Kenya, Ruanda, Burundi e Tanzania.[1]
L'habitat è rappresentato dalle zone aride o boscose, più o meno aperte, al di sotto dei 1.600 m di quota.[7]
Sono state individuate sei diverse sottospecie:[2]
La popolazione globale di questa specie non è stata esattamente quantificata, ma da stime effettuate appare in lieve calo numerico; tuttavia, tenendo conto che il taxon risulta alquanto frequente all'interno del proprio areale, e considerando la vastità del territorio occupato (circa 5.780.000 km2), la lista rossa IUCN attribuisce ad Urocolius macrourus lo status "LC" (rischio minimo).[1][3][5]
L'uccello topo nucablu o uccello topo nucazzurra (Urocolius macrourus (Linnaeus, 1766)) è un uccello appartenente alla famiglia Coliidae, diffuso in Africa.
De blauwnekmuisvogel (Urocolius macrourus) is een vogel uit de familie Coliidae (muisvogels).
Deze soort komt voor in oostelijk, centraal en westelijk Afrika en telt zes ondersoorten:
Multimedia w Wikimedia Commons Czepiga długosterna (Urocolius macrourus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny czepig. Zasiedla Afrykę na południe od Sahary oraz jej wschodnią część.
Nazwa rodzajowa Urocolius pochodzi od greckiego słowa oura (ogon) oraz od nazwy rodzaju Colius, co z kolei pochodzi od greckiego słowa kolios, oznaczającego kawkę. Nazwa gatunkowa macrourus oznacza duży ogon[3].
Wyróżnia się następujące podgatunki[4]:
Świetliste lasy terenów półpustynnych, zarośla kolczastych krzewów, zadrzewienia na sawannie, niekiedy ogrody.
Długość ciała wynosi 33-36 cm, zaś masa ciała 35-60 gram. Dziób czerwony z czarnym zakończeniem. Między dziobem i okiem oraz dookoła niego naga, czerwona skóra. Upierzenie w większości płowe do szarawego. Na karku pióra niebiesko opalizują; cecha ta nie występuje o osobników młodych. Na głowie ruchomy czub. Skrzydła niezależnie od odcienia ubarwienia ptaka ciemniejsze od ciała, lotki brązowe. Ogon szarobrązowy z niebieskawym połyskiem. Nogi czerwonawe.
Nie ma określonego sezonu lęgowego. Gniazdo umieszczone na drzewie lub krzewie stanowi płytka czarka z gałązek wyściełana trawą. W lęgu 2-3 jaja. Inkubacja trwa 11 dni. W przeciągu dalszych 10 dni pisklęta opuszczają gniazdo, by być karmione poza nim, co jest charakterystyczną cechą czepig.
Czepiga długosterna (Urocolius macrourus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny czepig. Zasiedla Afrykę na południe od Sahary oraz jej wschodnią część.
Znaczenie nazwy naukowejNazwa rodzajowa Urocolius pochodzi od greckiego słowa oura (ogon) oraz od nazwy rodzaju Colius, co z kolei pochodzi od greckiego słowa kolios, oznaczającego kawkę. Nazwa gatunkowa macrourus oznacza duży ogon.
Podgatunki i zasięg występowaniaWyróżnia się następujące podgatunki:
U. m. macrourus (Linnaeus, 1766) – Mauretania, Senegal i Gambia do wschodniej Etiopii U. m. laeneni (Niethammer, 1955) – Aïr (Niger) U. m. abyssinicus Schifter, 1975 – centralna i południowa Etiopia do północno-zachodniej Somalii U. m. pulcher (Neumann, 1900) – południowo-wschodni Sudan i południowa Somalia, od Henii do północno-wschodniej Ugandy i północna Tanzania U. m. griseogularis van Someren, 1919 – południowy Sudan poprzez wschodnią DR Konga do zachodniej Tanzanii U. m. massaicus Schifter, 1975 – centralna i wschodnia Tanzania HabitatŚwietliste lasy terenów półpustynnych, zarośla kolczastych krzewów, zadrzewienia na sawannie, niekiedy ogrody.
MorfologiaDługość ciała wynosi 33-36 cm, zaś masa ciała 35-60 gram. Dziób czerwony z czarnym zakończeniem. Między dziobem i okiem oraz dookoła niego naga, czerwona skóra. Upierzenie w większości płowe do szarawego. Na karku pióra niebiesko opalizują; cecha ta nie występuje o osobników młodych. Na głowie ruchomy czub. Skrzydła niezależnie od odcienia ubarwienia ptaka ciemniejsze od ciała, lotki brązowe. Ogon szarobrązowy z niebieskawym połyskiem. Nogi czerwonawe.
LęgiNie ma określonego sezonu lęgowego. Gniazdo umieszczone na drzewie lub krzewie stanowi płytka czarka z gałązek wyściełana trawą. W lęgu 2-3 jaja. Inkubacja trwa 11 dni. W przeciągu dalszych 10 dni pisklęta opuszczają gniazdo, by być karmione poza nim, co jest charakterystyczną cechą czepig.
Blånackad musfågel[2] (Urocolius macrourus) är en afrikansk fågel i familjen musfåglar inom ordningen musfåglar.[3]
Musfåglar är en unik grupp fåglar, smala, grå eller bruna med mjuka, hårliknande fjädrar och mycket långa smala stjärtar. Alla arter har kraftiga klor som är motstående så att de mycket akrobatiskt kan hänga uppochner i grenar för att komma åt sin föda. De har alla en tofs på huvudet och kraftiga näbbar.
Blånackad musfågel är 33-35 centimeter lång, inklusive den långa stjärten. Adulta fåglar är askbrungrå kropp, svartröd näbb och turkos nacke. Ungfåglar saknar färgen i nacken samt har rosafärgad bar hud i ansiktet och grönaktig näbb. Lätet är en klar vissling, "tieee", som upprepas var tredje till femte sekund från toppen av ett träd.
Den blånackade musfågeln delas in i sex underarter med följande utbredning:[3]
Underarten laeneni inkluderas ofta i macrourus.[4]
Arten har vid några tillfällen även påträffats i norra Mauretanien, det vill säga in i Västpalearktis.[5]
Musfåglarna har fått sitt namn ur det faktum att de är skogslevande och hoppar runt i lövverken likt gnagare i jakt på bär, frukt och knoppar. Blånackad musfågel trivs i halvöken och andra torra områden. Den häckar året runt, men oftast under eller strax efter regnperioden. Den är stannfågel eller lokalt nomadisk.
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vida spridd och fortfarande allmän. I Nigeria minskar arten, där den hotas av försök att begränsa antalet blodnäbbsvävare med fenthion.[1]
Wikimedia Commons har media som rör blånackad musfågel.
Wikispecies har information om Urocolius macrourus.
Blånackad musfågel (Urocolius macrourus) är en afrikansk fågel i familjen musfåglar inom ordningen musfåglar.
Chim chuột mũ xanh, tên khoa học Urocolius macrourus, là một loài chim trong họ Coliidae.[2]
Urocolius macrourus Linnaeus, 1766
Охранный статус
Синешапочная птица-мышь[1] (лат. Urocolius macrourus) — африканская птица из семейства птиц-мышей.
Синешапочная птица-мышь длиной 34 см. Окраска оперения коричневая или серая, затылок синий, на голове хохол. Удлинённые средние перья хвоста составляют больше половины длины птицы. Птица может направлять первый и четвертый пальцы ног как вперёд, так и назад, что делает её очень подвижной. Частые, мягкие и свистящие, двусложные призывы издаются как во время полёта, так и с места засады.
Область распространения простирается широкой полосой южнее Сахары от Сенегала до Сомали и оттуда к югу до Танзании. Птица обитает в кустарниковых саваннах.
Синешапочная птица-мышь — это очень общительная птица. Она живёт в группах по 20—30 особей. Вместе птицы гнездятся, принимают пылевые ванны, ищут корм и чистят своё оперение. Питается синешапочная птица-мышь преимущественно зелёными листьями, которые очень медленно перевариваются. Наряду с этим её рацион дополняют плоды, семена и насекомые.
Плоские, чашеобразные гнёзда из растительного материала, часто украшенные зелёными листьями, сооружаются очень близко друг к другу в кусте или на дереве. В кладке в среднем 3 яйца. Высиживание длится примерно 2 недели.
Синешапочная птица-мышь (лат. Urocolius macrourus) — африканская птица из семейства птиц-мышей.
