الأسماء في صفحات التنقل
Salamandra a zo ur genad e rummatadur an divelfenneged, ennañ sourded.
Salamandra a zo ur genad e rummatadur an divelfenneged, ennañ sourded.
Salamandra és un gènere d'amfibis urodels de la família dels salamàndrids.
Hi ha un total de sis espècies amb una distribució que va de l'Europa occidental i l'Àfrica del nord fins a l'Àsia occidental:
Salamandra és un gènere d'amfibis urodels de la família dels salamàndrids.
Salamandra (česky mlok) je rod obojživelníků z čeledi mlokovití (Salamandridae). Zástupci tohoto rodu žijí v Evropě, Severní Africe a na Blízkém východě, tvoří šest dobře vymezených druhů s konkrétními geografickými areály výskytu (s výjimkou mloka skvrnitého, který zřejmě po skončení poslední doby ledové rekolonizoval Evropu).[1]
Obrázky, zvuky či videa k tématu Salamandra ve Wikimedia Commons
Salamandra (česky mlok) je rod obojživelníků z čeledi mlokovití (Salamandridae). Zástupci tohoto rodu žijí v Evropě, Severní Africe a na Blízkém východě, tvoří šest dobře vymezených druhů s konkrétními geografickými areály výskytu (s výjimkou mloka skvrnitého, který zřejmě po skončení poslední doby ledové rekolonizoval Evropu).
Die Eigentlichen Salamander (Salamandra) sind eine Gattung der Schwanzlurche (Caudata oder Urodela) aus der Familie der Echten Salamander (Salamandridae) mit höher entwickelten, teilweise sogar lebendgebärenden Arten, die vorwiegend terrestrisch leben. Je nach systematischer Übersicht werden gegenwärtig sechs bis zehn Arten innerhalb dieser Gattung unterschieden, die in Europa sowie den angrenzenden Regionen Nordafrikas und Vorderasiens vorkommen.
Bei folgenden Taxa ist umstritten, ob diese als Arten oder (weiterhin) als Unterarten zu behandeln sind:
Die Art Salamandra luschani (Steindachner, 1891) wird mittlerweile in die Gattung der Lykischen Salamander (Lyciasalamandra) gestellt.
Die Eigentlichen Salamander (Salamandra) sind eine Gattung der Schwanzlurche (Caudata oder Urodela) aus der Familie der Echten Salamander (Salamandridae) mit höher entwickelten, teilweise sogar lebendgebärenden Arten, die vorwiegend terrestrisch leben. Je nach systematischer Übersicht werden gegenwärtig sechs bis zehn Arten innerhalb dieser Gattung unterschieden, die in Europa sowie den angrenzenden Regionen Nordafrikas und Vorderasiens vorkommen.
Salamandra is e geslacht van salamanders uut de familie van d' echte salamanders (Salamandridae).
Der bestoan zeevn sôort'n die leevn in centroal- en Zuud-Europa, Nôord-Afrika en 't Midd'n-Ôost'n.
Salamandra is e geslacht van salamanders uut de familie van d' echte salamanders (Salamandridae).
Der bestoan zeevn sôort'n die leevn in centroal- en Zuud-Europa, Nôord-Afrika en 't Midd'n-Ôost'n.
Саламандрасем (лат. Salamandra) — çĕрти-шыврисен хÿреллисен ушкăнĕнчи йăхĕн чĕрчунсем, вĕсен шутне çÿллĕрех аталаннă тĕссем те кĕреççĕ, вĕсенчен хăшĕсем чĕрçăвăрлаççĕ, типçĕр çинче пурăнаççĕ.
Саламандрасем (лат. Salamandra) — çĕрти-шыврисен хÿреллисен ушкăнĕнчи йăхĕн чĕрчунсем, вĕсен шутне çÿллĕрех аталаннă тĕссем те кĕреççĕ, вĕсенчен хăшĕсем чĕрçăвăрлаççĕ, типçĕр çинче пурăнаççĕ.
Salamandra is a genus of seven species of salamanders localized in central and southern Europe, Northern Africa, and western Asia.
Salamandra is a genus of seven species of salamanders localized in central and southern Europe, Northern Africa, and western Asia.
Salamandroj (science: Salamandra) estas genro de urodeloj. Nomo "salamandro" povas signifi ankaŭ parencaj genroj.[1]
Salamandro estas longkorpa, vostohava, senhara amfibio. Al la grupo apartenas specioj kiuj vivas daŭre en la akvo, kiel ekz. la japana giganta salamandro kaj specioj kiuj vivas ĉiam surtere kiel ekz. Makulsalamandro (fajrosalamandro).
La salamandro laŭ antikvaj mitologiaj ideoj povas vivi eĉ en la fajro (kiel feo), pro tio ĝi ricevis la nomon fajrosalamandro en multaj lingvoj.
Al salamandroj apartenas:[2]
Salamandroj (science: Salamandra) estas genro de urodeloj. Nomo "salamandro" povas signifi ankaŭ parencaj genroj.
Salamandro estas longkorpa, vostohava, senhara amfibio. Al la grupo apartenas specioj kiuj vivas daŭre en la akvo, kiel ekz. la japana giganta salamandro kaj specioj kiuj vivas ĉiam surtere kiel ekz. Makulsalamandro (fajrosalamandro).
La salamandro laŭ antikvaj mitologiaj ideoj povas vivi eĉ en la fajro (kiel feo), pro tio ĝi ricevis la nomon fajrosalamandro en multaj lingvoj.
Las salamandras (Salamandra) son un género de anfibios urodelos también conocidos como salamandras. Se distribuyen en el hemisferio norte, centro y sur de Europa, oeste de Asia y noroeste de África. Presentan cuatro extremidades con cinco dedos en las posteriores y cuatro en las anteriores, una cola en cada etapa de su desarrollo y por lo general patrones cromáticos llamativos en la piel como medio de disuasión ante potenciales depredadores (coloración aposemática).
Las salamandras (Salamandra) son un género de anfibios urodelos también conocidos como salamandras. Se distribuyen en el hemisferio norte, centro y sur de Europa, oeste de Asia y noroeste de África. Presentan cuatro extremidades con cinco dedos en las posteriores y cuatro en las anteriores, una cola en cada etapa de su desarrollo y por lo general patrones cromáticos llamativos en la piel como medio de disuasión ante potenciales depredadores (coloración aposemática).
Salamandra anfibio genero bat da, Caudata ordenaren barruko Salamandridae familian sailkatua.
Salamandra anfibio genero bat da, Caudata ordenaren barruko Salamandridae familian sailkatua.
Tulisalamanterit (Salamandra) on salamanterien heimoon kuuluva matelijasuku.
Tulisalamantereiden sukuun kuuluu ITIS:n mukaan seuraavat 6 lajia:[1]
Tulisalamanterit (Salamandra) on salamanterien heimoon kuuluva matelijasuku.
Salamandra est un genre d'urodèles de la famille des Salamandridae[1].
Les sept espèces de ce genre se rencontrent en Europe centrale et Europe du Sud, en Afrique du Nord et au Moyen-Orient[1].
Selon Amphibian Species of the World (12 mars 2014)[2] :
et les espèces fossiles :
Le groupe des salamandres alpines se distingue des autres espèces par la coloration entièrement noire des individus (phénomène de mélanisme, à l'exception de la sous-espèce Salamandra atra aurorae que l'on rencontre à Bosco del Dosso dans les Alpes et qui montre différents degrés de pigmentation jaunâtre sur la tête et le tronc) et leur stratégie de reproduction particulière. Les femelles donnent naissance à des individus adultes complètement formés, et non des larves comme chez les autres espèces de salamandres (viviparité complète, contre ovoviviparité pour le groupe des salamandres de feu).
Le genre Salamandra a longtemps été attribué à Laurenti, 1768 alors que Garsault l'avait créé en 1764.
Il était divisé en deux groupes : les Salamandres de feu (de l'anglais « fire salamanders ») Salamandra salamandra, Salamandra algira, Salamandra corsica et Salamandra infraimmaculata et les Salamandres alpines Salamandra atra et Salamandra lanzai. Cette distinction n'a à l'heure actuelle plus de valeur taxinomique, les deux groupes étant désormais considérés comme ayant une origine non-monophylétique[3]. La séparation en deux groupes garde néanmoins un caractère pratique et pédagogique pour présenter le genre Salamandra.
Salamandra est un genre d'urodèles de la famille des Salamandridae.
Salamandra é un xénero de anfibios urodelos da familia dos salamándridos (Salamandridae).
As sete especies deste xénero áchanse en Europa central e meridional, África do Norte e Oriente Medio.
As especies do xénero Salamandra son, segundo Amphibian Species of the World[1] (16 de maio de 2011):
e as especies fósiles
As salamandras deste xénero, denominadadas polos herpetólogos "salamandras do grupo alpino", distínguense doutras especies pola tinción de negro dos individuos (fenómeno denominado melanismo, coa excepción da subespecie "Salamandra atra aurorae" achado no Bosco del Dosso nos Alpes, que amosa diferentes graos de pigmentación amarelada na cabeza e o tronco) e a súa particular estratexia reprodutiva: as femias dan a luz a individuos adultos completamente formados e non a larvas como outras especies de salamandras (viviparidade completa, contra a ovoviviparidade para o grupo das denominadas "salamandras de fogo" (do inglés fire salamanders).
O xenenro Salamandra foi atribuído durante moito tempo a Laurenti, 1768, pero Garsault xa o creara en 1764.[2]
Tradicionalmente dividíanse en dous grupos: as "salamandras de fogo", coas especies Salamandra salamandra, Salamandra algira, Salamandra corsica e Salamandra infraimmaculata, e as "salamandras alpinas", con Salamandra atra e Salamandra lanzai.
Esta distinción non ten hoxe valor taxonómico, e os dous grupos considéranse agora como de orixe non monofilética.[3] A separación nestes dous grupos, porén, mantén un carácter práctico e pedagóxico para presentar o xénero Salamandra.
Salamandra é un xénero de anfibios urodelos da familia dos salamándridos (Salamandridae).
As sete especies deste xénero áchanse en Europa central e meridional, África do Norte e Oriente Medio.
Salamandra Garsault, 1764 è un genere di anfibi urodeli della famiglia Salamandridae.[1]
Hanno una lingua flessibile con cui catturano le prede più distanti. Hanno delle ghiandole sulla pelle che emanano una secrezione nociva e irritante. Come tutti gli anfibi, si nutrono di insetti e altri invertebrati.
Le specie del genere Salamandra sono distribuite in Europa, Nord Africa e Asia occidentale.[1]
Vivono in zone umide e con un clima fresco tutto l'anno, in collina e montagna, dove frequentano il sottobosco.
Il genere comprende sette specie[1]:
Lo stesso argomento in dettaglio: Salamandra (mitologia). Alla salamandra furono attribuite nell'antichità, ed in particolare nel medioevo, proprietà e relativi simboli.
La caratteristica principale è che si riteneva che la salamandra avesse la capacità di resistere al fuoco diretto. Tale caratteristica (presunta) ne fece quindi un animale con un'alta carica simbolica. Essa viene spesso rappresentata accanto o addirittura in mezzo alle fiamme ed è divenuta anche una figura araldica. Essa fu scelta come simbolo araldico anche da Francesco I, re di Francia, associandola al motto, in lingua latina, Nutrisco et extinguo, che riprende una delle caratteristiche leggendarie dell'animale, che era ritenuto capace di alimentare il "fuoco buono" e spegnere quello "cattivo".[2]
Identificata con il fuoco stesso,[3][4] fu scelta dagli alchimisti come simbolo della operazione di calcinazione.[5]
Anche Johann Wolfgang Goethe raccoglie questa nomea quando, nel Faust, fa pronunciare al protagonista dell'opera lo "scongiuro dei quattro":
(DE)«Salamandre soll glühen,
[…]
Verschwind in Flammen,
Salamandre
[...]»
«La salamandra avvampi,
[…]
Dissolviti in fiamme,
salamandra
[…]»
Tuttavia questa presunta capacità della salamandra di resistere al fuoco portò, per analogia, all'identificazione dell'animale nelle virtù che consentono alla persona retta di passare indenne attraverso le tribolazioni e le tentazioni, che deve affrontare nella vita. Joachim Camerarius, naturalista di Norimberga, scriveva nel 1590, nella sua opera Symbolorum et Emblematum ex Aquatilibus et Reptilibus (Simboli ed emblemi dagli animali acquatici e dai rettili):
(DE)«Siehe der Salamander geht durch die Flammen hindurch. Unverletzt bleibt immer auch die Reinheit.»
(IT)«Guarda, la salamandra attraversa le fiamme. Rimane sempre illesa anche la purezza.»
(Joachim Camerarius, Symbolorum et Emblematum ex Aquatilibus et Reptilibus)Così la salamandra era diventata emblema della Verginità e della Castità, virtù che consentono agli esseri umani di attraversare un mondo di tentazioni senza cadere nel peccato.[2] La deduzione di una sua capacità di distinguere il fuoco buono, quello che dà calore e vita, da quello cattivo, che tutto distrugge, alimentando il primo e spegnendo il secondo, ne ha fatto anche il simbolo dell'uomo giusto[2] e in particolare della Giustizia distributiva del Cristo.[6] Inoltre l'affermazione di Cristo: «Sono venuto a portare il fuoco sulla terra e come vorrei che fosse già acceso!»[7] e la sua "discesa agl'inferi", cioè nel fuoco eterno, uscendone vittorioso, come detto nell'antico Simbolo degli Apostoli, hanno fatto della salamandra addirittura un simbolo del Cristo stesso.[6]
Salamandra est genus sex amphibiorum ordinis Urodelorum, quae in Europa Media Meridianaque, Africa Septentrionali, et Asia Occidentali endemica sunt. Praecipue in paludibus habitant.
Salamandra atra Laurenti, 1768 Alpes mediae, orientales, et Dinaricae 
Salamandra corsica Savi, 1838 Corsica 
Salamandra infraimmaculata Martens, 1885 Irania, Iraquia, Israel, Libanus, Syria, Turcia 
Salamandra lanzai Nascetti, Andreone, Capula et Bullini, 1988 Francia, Italia. 
Salamandra salamandra Linnaeus, 1758 Europa Meridiana et Media 
Vide "Salamandram" apud Vicispecies. Salamandra est genus sex amphibiorum ordinis Urodelorum, quae in Europa Media Meridianaque, Africa Septentrionali, et Asia Occidentali endemica sunt. Praecipue in paludibus habitant.
Salamandras, salamandru ģints (Salamandra) ir viena no salamandru dzimtas (Salamandridae) ģintīm, kas apvieno 6 mūsdienās dzīvojošas abinieku sugas,[1] no kurām četras koši plankumainās sugas pieņemts saukt par uguns salamandrām. Šīs ģints sugas sastopamas Eiropā, Ziemeļāfrikā un Āzijas rietumos.[2]
Salamandru ģints sugas ir samērā lielas, pieaugušie īpatņi ir apmēram 12—30 cm gari. Tēviņi ir nedaudz mazāki nekā mātītes, turklāt to kloākas atvere starp pakaļkājām vairošanās sezonas laikā ir nedaudz uztūkusi. Visām sugām ir žokļa dziedzeri, kas izdala indīgu sekrētu. Izņemot Alpu lielo salamandru (Salamandra lanzai), visām pārējām arī uz muguras ir dubulta indīgo dziedzeru josla, kas stiepjas abās pusēs gar mugurkaulu, sākot no žokļa dziedzeriem un beidzot ar asti. Arī pavēderē ir divas joslas ar dziedzeriem.[1] Atkarībā no sugas šīs grupas salamandrām ir nelielas variācijas astes garumam un tās formai, lai gan kopumā aste ir apmēram vienā garumā vai nedaudz īsāka par pārējo ķermeni, un tās forma ir cilindriska.[1]
Salamandras parasti ir spīdīgi melnas vai ļoti tumši brūnas ar nedaudz gaišāku pavēderi. Uguns salamandrām ir raksturīgi ļoti koši plankumi, kas izceļas uz tumšā fona. Tie var būt dzelteni, oranži vai sarkani, reizēm plankumi ir vairākās krāsās. Visām četrām uguns salamandrām vieta, kur atrodas žokļa dziedzeri, parasti izceļas košā krāsā.[1] Tieši pēc krāsas ir visvieglāk atšķirt salamandru sugas un pasugas, lai gan ķermeņa formai arī ir nozīme.[1]
Visām salamandru sugām ir ļoti līdzīgs dzīves veids. Tās ir aktīvas krēslas stundās un naktī. Retos gadījumos kāds indivīds ir aktīvs pēc lietus arī dienas laikā. Mātītes reizēm ir aktīvas dienas laikā vairošanās sezonā. Katram pieaugušajam īpatnim ir sava mājas teritorija, kas ir apmēram 60 m² liela. Salamandra no rīta vienmēr atgriežas savā teritorijā pēc nakts klaiņojumiem.[1] Tēviņi ir samērā teritoriāli un reizēm viens ar otru sakaujas vairošanās sezonas laikā. Salamandras mājo zem kritušiem koku stumbriem un zariem, zem akmeņu krāvumiem, biezā kritušo lapu kaudzē, klinšu spraugās un citās līdzīgās slēptuvēs. Salamandras nedzīvo alās kā ambistomas, bet tās mēdz ierakties sūnās un meža kritalās, īpaši, kad kļūst karsts. Aktivitāte samazinās lielā karstumā un aukstumā.[1]
Pieaugušas salamandras barojas dažādiem sauszemes bezmugurkaulniekiem, piemēram, tārpiem, kukaiņiem un to kāpuriem, zirnekļiem un moluskiem. Salamandru kāpuri barojas ar ūdens bezmugurkaulniekiem, piemēram, vēžveidīgajiem un kukaiņiem. Šīs ģints sugām ir garš mūžs, kas nebrīvē var pārsasniegt 30 gadus.[1]
Dienvidos dzīvojošām salamandrām vairošanās sezona ir gada vēsākajos mēnešos, bet izplatības areāla ziemeļos vasaras beigās vai pavasarī. Visas salamandru sugas vairojas ar iekšējo apaugļošanos un mātītes nevis nērš ikrus kā citas salamandru dzimtas sugas, bet gan dzīvdzemdē savus mazuļus — kāpurus. Pirmā attīstības stadija no ikra līdz kāpuram notiek mātītes ķermenī. Kāpurs izšķiļas no ikra dzemdību brīdī.[1] Mātīte kāpurus parasti nērš lēni tekošā ūdenī, kādā nelielā strautā. Izšķilšanās brīdī kāpuri ir 2,5 cm gari un parasti metamorfoze par pieaugušo īpatni notiek, kad tie sasniedz 4—6 cm garumu.[1]
Salamandras, salamandru ģints (Salamandra) ir viena no salamandru dzimtas (Salamandridae) ģintīm, kas apvieno 6 mūsdienās dzīvojošas abinieku sugas, no kurām četras koši plankumainās sugas pieņemts saukt par uguns salamandrām. Šīs ģints sugas sastopamas Eiropā, Ziemeļāfrikā un Āzijas rietumos.
Salamandra is een geslacht van salamanders uit de familie echte salamanders (Salamandridae). De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Josephus Nicolaus Laurenti in 1768.[1]
Er zijn zeven soorten die voorkomen in centraal- en zuidelijk Europa, noordwestelijk Afrika en westelijk Azië.[2] De soort Salamandra longirostris werd lange tijd als een ondersoort van de vuursalamander gezien (Salamandra salamandra longirostris)
Geslacht Salamandra
Salamandra is een geslacht van salamanders uit de familie echte salamanders (Salamandridae). De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Josephus Nicolaus Laurenti in 1768.
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Salamandra – rodzaj płaza ogoniastego z podrodziny Salamandrinae w rodzinie salamandrowatych (Salamandridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w środkowej i północnej Europie, północno-zachodniej Afryce i zachodniej Azji[8].
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
Salamandra – rodzaj płaza ogoniastego z podrodziny Salamandrinae w rodzinie salamandrowatych (Salamandridae).
Salamandra é um género de sete espécies de Caudados, localizados na Europa central e do sul, norte de África e Ásia ocidental.
Podem ser encontrados representantes do género Salamandra em toda a Europa (com a excepção da Escandinávia, Países Bálticos, Grã-Bretanha e Irlanda), Marrocos, Argélia, Tunísia, Turquia, Líbano e Israel. Ocupam tanto florestas e bosques de baixa altitude, como de grande altitude no caso das salamandras alpinas (S. lanzai e S. atra).[1]
De acordo com a versão 6.0 do Amphibian Species of the World, são reconhecidas sete espécies[2]:
Salamandra lanzai
Salamandra atra
Salamandra corsica
Salamandra infraimmaculata
Salamandra algira
Salamandra salamandra [inclui Salamandra longirostris]
|coautores= (ajuda) Salamandra é um género de sete espécies de Caudados, localizados na Europa central e do sul, norte de África e Ásia ocidental.
Salamandra är ett släkte stjärtgroddjur som tillhör familjen salamandrar (Salamandridae).
Släktet består av 6 arter, som lever i Syd- och Centraleuropa, Mellanöstern och Nordafrika:[1]
Denna groddjurs-relaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Salamandra är ett släkte stjärtgroddjur som tillhör familjen salamandrar (Salamandridae).
Släktet består av 6 arter, som lever i Syd- och Centraleuropa, Mellanöstern och Nordafrika:
Algerisk eldsalamander (Salamandra algira) Bedriaga, 1883 Alpsalamander (Salamandra atra) Laurenti, 1768 — Alpine Salamander Korsikansk eldsalamander (Salamandra corsica) Savi, 1838 Salamandra infraimmaculata Martens, 1885 Lanzas grottsalamander (Salamandra lanzai) Nascetti, Andreone, Capula et Bullini, 1988 Eldsalamander (Salamandra salamandra) Linné, 1758
Wikimedia Commons'ta Salamandra ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Salamandra ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Salamandra, Salamandridae familyasından, Güney Avrupa Kuzey Afrika ve Batı Asya'da yaşayan, 6 türü bulunan bir semender cinsi.
Salamandra, Salamandridae familyasından, Güney Avrupa Kuzey Afrika ve Batı Asya'da yaşayan, 6 türü bulunan bir semender cinsi.
Саламандра (Salamandra) — рід хвостатих земноводних.
Один з 15 родів родини, що налічує 6 видів, які населяють Європу, Північну Африку та Близький Схід. Ці тварини мають доволі великі паротиди, відносно короткий і круглий в січенні хвіст, спинного гребеня немає. Піднебінні зуби у вигляді двох поздовжніх S-подібних рядів. У фауні України один вид — саламандра вогняна.
Це незавершена стаття з герпетології.Саламандра (Salamandra) — рід хвостатих земноводних.
Один з 15 родів родини, що налічує 6 видів, які населяють Європу, Північну Африку та Близький Схід. Ці тварини мають доволі великі паротиди, відносно короткий і круглий в січенні хвіст, спинного гребеня немає. Піднебінні зуби у вигляді двох поздовжніх S-подібних рядів. У фауні України один вид — саламандра вогняна.
Salamandra là một chi động vật lưỡng cư trong họ Salamandridae, thuộc bộ Caudata. Chi này có 6 loài và 33% bị đe dọa hoặc tuyệt chủng.[1]
Phương tiện liên quan tới Salamandra tại Wikimedia Commons
Bài viết Bộ Có đuôi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Salamandra là một chi động vật lưỡng cư trong họ Salamandridae, thuộc bộ Caudata. Chi này có 6 loài và 33% bị đe dọa hoặc tuyệt chủng.
Салама́ндры[1][2] (лат. Salamandra) — род хвостатых земноводных. Научное название происходит от перс. سمندر (samandar): sām — «огонь», andarūn — «внутри».
Имеют удлинённое туловище, плавно переходящее в короткий и круглый в сечении хвост. В воде двигаются с помощью изгибания хвоста вправо и влево. На суше передвигаются с помощью двух пар слаборазвитых конечностей. Имеют довольно большие паротиды, спинного гребня нет. Нёбные зубы в виде двух продольных S-образных рядов. Пальцы на концах конечностей многих видов снабжены легко растяжимой кожистой перепонкой и лишены когтей. Дыхание взрослым особям обеспечивают лёгкие, кожа и слизистая оболочка ротовой полости. Постоянно живущие в воде представители рода дышат с помощью лёгких и наружных жабр. Жабры похожи на перистые веточки, расположенные по бокам головы. Обладают уникальной способностью к регенерации конечностей и хвоста.
Это живородящие амфибии.
Обитают в центральной и Южной Европе, в Северной Африке и на Ближнем Востоке.
В романе «Война с саламандрами» описывается постепенное развитие саламандр, значительно ускоренное людьми, и становление их цивилизации.
На август 2018 года в род включают 7 видов[3]:
Вымершие виды:
Салама́ндры (лат. Salamandra) — род хвостатых земноводных. Научное название происходит от перс. سمندر (samandar): sām — «огонь», andarūn — «внутри».
