الأسماء في صفحات التنقل
Pseudatechinus és un gènere de marsupials de l'ordre dels dasiüromorfs. El gènere conté sis espècies diferents, una de les quals, el ratolí marsupial de Harney, havia estat assignat a un altre gènere en el passat:
Die Fettschwanz-Beutelmäuse (Pseudantechinus) sind eine Beutelsäugergattung aus der Familie der Raubbeutler (Dasyuridae). Die Gattung umfasst sechs Arten, die allesamt im nordwestlichen Australien leben.
Es sind mäuseähnliche Beuteltiere, deren Fell graubraun gefärbt ist. Die Schnauze ist wie bei vielen Beutelmäusen langgestreckt. Namensgebendes Merkmal ist der an der Schwanzwurzel stark verbreiterte Schwanz, der als Fettdepot verwendet wird. Diese Tiere erreichen eine Kopfrumpflänge von 95 bis 105 Millimeter und ein Gewicht von 20 bis 45 Gramm.
Lebensraum dieser Tiere sind vorwiegend trockene, gebirgige Regionen. Sie sind nachtaktiv und ziehen sich tagsüber in Felsspalten zurück, manchmal auch in aufgebrochene Termitenhügel. Ihre Nahrung besteht hauptsächlich aus Insekten.
Nach rund 45- bis 55-tägiger Tragzeit bringt das Weibchen fünf bis sechs Jungtiere zur Welt. Diese verbringen die ersten Lebenswochen im Beutel der Mutter, werden mit 14 bis 16 Wochen entwöhnt und gegen Ende des ersten Lebensjahres geschlechtsreif. Anders als bei anderen Beutelmäusen kommt es zu keinem Massensterben der Männchen nach der Paarung, beide Geschlechter können drei bis vier Jahre alt werden.
In dieser Gattung werden sechs Arten unterschieden:
Fettschwanz-Beutelmäuse ähneln im Körperbau den Breitfuß-Beutelmäusen (Antechinus) und wurden früher sogar in dieselbe Gattung gestellt. Jüngeren Untersuchungen zufolge sind sie nur entfernt mit ihnen verwandt.
Die Fettschwanz-Beutelmäuse (Pseudantechinus) sind eine Beutelsäugergattung aus der Familie der Raubbeutler (Dasyuridae). Die Gattung umfasst sechs Arten, die allesamt im nordwestlichen Australien leben.
Pseudantechinus huwa ġeneru ta' mammiferi, parti mil-grupp tal-marsupjali karnivori, eżattament l-Anteċini l-foloz (għalkemm wieħed mill-ispeċi xi kultant jissejjaħ bl-isem ta' Dibbler tat-Tramuntana peress li fil-passat kien jagħmel parti mill-ġeneru Parantechinus), tal-kontinent tal-Awstralja.
Dan il-ġeneru qiegħed klassifikat fil-klassi Mammalia, fis-sottoklassi Theria, fl-infraklassi Metatheria (il-marsupjali kollha), fis-superordni Australidelphia (il-marsupjali Awstraljani kollha u l-kolokolo tal-kontinent ta' l-Amerika ta' isfel), fl-ordni Dasyuromorphia (il-marsupjali karnivori tal-kontinent Awstraljan), fil-familja Dasyuridae, fis-sottofamilja Dasyurinae u fit-tribù Dasyurini ma' disa' ġeneri oħra li huma Dasycercus, Dasykaluta, Dasyuroides, Dasyurus, Myoictis, Neophascogale, Parantechinus, Phascolosorex u Sarcophilus.
Il-ġeneru Pseudantechinus, it-tieni l-aktar ta' suċċess fost il-ġeneri fit-tribù Dasyurini (fl-ewwel post hemm il-ġeneru Dasyurus b'seba' speċi) u jiġbor fiħ sitt speċi, kollha ħajjin. Id-dibbler tat-Tramuntana, Pseudantechinus bilarni, li llum il-ġurnata sar jissejjaħ aktar bl-isem ta' Anteċinu falz tat-Tramuntana, snin ilu kien klassifikat fil-ġeneru Parantechinus, sakemm studji ġenetiċi wrew li dan l-ispeċi huwa aktar relatat fil-qrib mal-Anteċini foloz u b'hekk ġie riklassifikat fil-ġeneru Pseudantechinus.
Pseudantechinus huwa ġeneru ta' mammiferi, parti mil-grupp tal-marsupjali karnivori, eżattament l-Anteċini l-foloz (għalkemm wieħed mill-ispeċi xi kultant jissejjaħ bl-isem ta' Dibbler tat-Tramuntana peress li fil-passat kien jagħmel parti mill-ġeneru Parantechinus), tal-kontinent tal-Awstralja.
Dan il-ġeneru qiegħed klassifikat fil-klassi Mammalia, fis-sottoklassi Theria, fl-infraklassi Metatheria (il-marsupjali kollha), fis-superordni Australidelphia (il-marsupjali Awstraljani kollha u l-kolokolo tal-kontinent ta' l-Amerika ta' isfel), fl-ordni Dasyuromorphia (il-marsupjali karnivori tal-kontinent Awstraljan), fil-familja Dasyuridae, fis-sottofamilja Dasyurinae u fit-tribù Dasyurini ma' disa' ġeneri oħra li huma Dasycercus, Dasykaluta, Dasyuroides, Dasyurus, Myoictis, Neophascogale, Parantechinus, Phascolosorex u Sarcophilus.
Il-ġeneru Pseudantechinus, it-tieni l-aktar ta' suċċess fost il-ġeneri fit-tribù Dasyurini (fl-ewwel post hemm il-ġeneru Dasyurus b'seba' speċi) u jiġbor fiħ sitt speċi, kollha ħajjin. Id-dibbler tat-Tramuntana, Pseudantechinus bilarni, li llum il-ġurnata sar jissejjaħ aktar bl-isem ta' Anteċinu falz tat-Tramuntana, snin ilu kien klassifikat fil-ġeneru Parantechinus, sakemm studji ġenetiċi wrew li dan l-ispeċi huwa aktar relatat fil-qrib mal-Anteċini foloz u b'hekk ġie riklassifikat fil-ġeneru Pseudantechinus.
The genus Pseudantechinus are members of the order Dasyuromorphia. They are often called false antechinuses, although this genus includes the sandstone dibbler, which was previously assigned to a different genus.
The species of this genus are as follows:
Scientific Name: Pseudantechinus macdonellensis Common Name: English-Fat-tailed-Antechinus, Fat-tailed Pseudantechinus[1]
The P. macdonellensis is commonly found in the rocky environments of Central Australia.[2]
A P. macdonellensis is a medium-sized dasyurid marsupial that ranges from 18-33 grams, and has a life span of about seven years.[2] It is presumed to have a large population, and generally lives within the confines of protected areas. Therefore, it is unlikely to decline at the rate needed to be listed as an endangered species.[1]
The P. macdonellensis is generally an insectivore whose diet consists of beetles, grasshoppers, and termites. A characteristic specific to this kind of species is its ability to store fat in its tail when food is plentiful.[3]
In the winter, most free ranging P. macdonellensis go into a state of torpor after midnight within the confines of rock crevices, and stay there until day breaks. In the morning, while they are still torpid, they move from the rock-crevices to basking sites exposed to the sun. Subsequently, this type of basking continues for the rest of the day. It appears that daily torpor is done in order to reduce the amount of daily metabolic expenditure by about 30%, and allows the species to live and reproduce in a challenging environment.[4] It has also been observed that the species goes into a state of torpor at air temperatures ranging from -1 °C to 36 °C, and often occurs under circumstances in which the species finds itself under acute energetic stress.[5]
Males and females of the subdivision P. macdonellensis reach sexual maturity at about 350 days of age. A single gestation period takes about 43 days in the females, and produces a single litter of about six. The interval in between gestation periods is about 365 days.[6]
Scientific Name: Pseudantechinus mimulus Common Name: Alexandria False Antechinus, Carpentaria Pseudantechinus[7]
The P. mimulus is endemic to Australia. More specifically, they are restricted to Sir Edward Pellew Group (Northern Territory), Centre and Southwest Islands, and two locations near Queensland. In the 1988 census of the territories, the species was found in the Centre and South West Islands, but in the 2003 census it was not located. It is believed that the P. mimulus still resides within that area, but is yet to be confirmed.[8] In addition, the habitat in which the species resides in is a rocky one with scattered trees and wood.[7]
The P. mimulus is classified as an endangered species. Its endangerment is due to the decline in habitat quality and extent as a result of fire, introduced predators, and mining.[7]
While a lot of details about the species diet is unknown, it is believed that they eat mostly invertebrates as well as some small vertebrates.[8]
The genus Pseudantechinus are members of the order Dasyuromorphia. They are often called false antechinuses, although this genus includes the sandstone dibbler, which was previously assigned to a different genus.
The species of this genus are as follows:
Sandstone dibbler, Pseudantechinus bilarni Fat-tailed false antechinus, Pseudantechinus macdonnellensis Alexandria false antechinus, Pseudantechinus mimulus Ningbing false antechinus, Pseudantechinus ningbing Rory Cooper's false antechinus, Pseudantechinus roryi Woolley's false antechinus, Pseudantechinus woolleyaePseudantechinus es un género de marsupiales dasiuromorfos de la familia Dasyuridae conocidos vulgarmente como falsos antequinos. Incluye seis especies, todas endémicas de Australia.
Son animales pequeños, parecidos a un ratón, de color grisáceo. Su masa corporal oscila entre los 20 y los 45 g. La longitud del cuerpo no suele superar los 10 cm, mientras que la cola oscila entre 7 y 8.
Su dieta está basada principalmente en insectos y otros invertebrados.
Tanto las hembras de díbler septentrional (Pseudantechinus bilarni) como las del falso antequino coligrueso (Pseudantechinus macdonnellensis) son monoéstricas, siendo más numerosas normalmente las camadas de la segunda especie. El apareamiento suele tener lugar en las primeras semanas del invierno, alumbrando las nuevas crías entre uno y dos meses más tarde.
Con excepción del falso antequino de Alexandria (Pseudantechinus mimulus) que está catalogado como vulnerable (VU), las especies del género adquieren un carácter menos preocupante (LR/lc) en la clasificación de la UICN.
Pseudantechinus es un género de marsupiales dasiuromorfos de la familia Dasyuridae conocidos vulgarmente como falsos antequinos. Incluye seis especies, todas endémicas de Australia.
Pseudantechinus est un genre de marsupiaux.
Pseudantechinus est un genre de marsupiaux.
Pseudantechinus (binomen a Tate anno 1947; Anglice: False antechinus) est genus Marsupialium Australiana et Indonesiana.
Vide "Pseudantechinus" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Taxinomia et Latinitas huius stipulae dubiae suntPseudantechinus (binomen a Tate anno 1947; Anglice: False antechinus) est genus Marsupialium Australiana et Indonesiana.
Pseudantechinus is een geslacht van buidelmuizen dat voorkomt in het midden en noordwesten van Australië.
Het zijn vrij kleine roofbuideldieren met brede voeten. Deze dieren zijn te herkennen aan de oranje of kaneelkleurige vlekken achter de zeer grote oren en een vaak opgezwollen staart. Ze leven op de grond en eten insecten.
Dit geslacht omvat de volgende soorten:
De leden van dit geslacht werden vroeger in Antechinus geplaatst, maar in feite zijn ze nauwer verwant aan Dasyurini als de buidelmarters en de kamstaartbuidelrat. Tot het geslacht worden nu zes soorten gerekend, maar twee daarvan (P. bilarni) en (P. woolleyae) zijn mogelijk niet nauw verwant aan andere Pseudantechinus. In een genetisch onderzoek waar P. bilarni, P. woolleyae en P. macdonnellensis (de typesoort) werden opgenomen, bleek P. bilarni niet nauw verwant te zijn aan P. woolleyae en P. macdonnellensis, die wel samen een clade vormden.
Pseudantechinus is een geslacht van buidelmuizen dat voorkomt in het midden en noordwesten van Australië.
Multimedia w Wikimedia Commons Niełazik[3] (Pseudantechinus) – rodzaj ssaka z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w rodzinie niełazowatych (Dasyuridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[4].
Długość ciała 6,3–11,5 cm, długość ogona 5,6–12,5 cm; masa ciała samców 14–50 g, samic 14–45[4].
Pseudantechinus: gr. ψευδος pseudos – fałszywy; rodzaj Antechinus Macleay, 1841[2].
Do rodzaju należą następujące gatunki[3][5][4]:
Niełazik (Pseudantechinus) – rodzaj ssaka z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w rodzinie niełazowatych (Dasyuridae).
Pseudantechinus é um gênero de marsupial da família Dasyuridae.
Pseudantechinus é um gênero de marsupial da família Dasyuridae.
Pseudantechinus är ett släkte i familjen rovpungdjur med 6 arter som förekommer i nordvästra Australien.[1]
Dessa djur liknar möss i utseende och har en gråbrun pälsfärg som är på buken ljusare. Bakom öronen finns ofta en kastanjebrun fläck.[1] Nosen är liksom hos flera andra småväxta arter i familjen långsträckt. Svansen är vid övergången till kroppen tydlig tjock och används som fettreservoar. Arterna når en kroppslängd mellan 95 och 105 millimeter (utan svans) och en vikt av 20 till 45 gram. Svansen är cirka 8 cm lång.[1]
Arterna skiljer sig från andra rovpungdjur i olikartad konstruktion av skallen, tänderna och hanens penis.[1]
Hos några arter har honor ingen full utvecklad pung (marsupium) utan bara en rund hudflik på buken som skyddar ungarna.[2]
Arterna vistas främst i torra bergstrakter. De är aktiva på natten och gömmer sig på dagen i bergssprickor. Ibland använder de öppnade termitbon som gömställe. De livnär sig främst av insekter.[1]
Fortplantningen sker under sydvintern (juni - september). Dräktigheten varar i 45 till 55 dagar och sedan föder honan upp till 6 ungar.[1] Ungdjuren stannar sina första levnadsveckor i moderns pung och dias tills de är 14 till 16 veckor gamla. Könsmognaden infaller vid slutet av första levnadsåret. Hannar dör inte efter den första parningen, vad som är vanlig hos nära besläktade pungdjur. Individer av båda kön blir tre till fyra år gamla.[1]
Äldre ungar kan följa med på moderns rygg eller de stannar i ett gömställe.[2]
Släktet utgörs av 6 arter.[3][4]
Arterna liknar pungspetsekorrar (Antechinus) i utseende och listades tidigare till och med i samma släkte. Enligt nyare undersökningar är de inte närmare släkt med varandra.[1] Därför är det vetenskapliga namnet sammansatt av grekiska pseudes (falsk) och pungspetsekorrarnas zoologiska namn.[5]
IUCN listar Pseudantechinus mimulus som starkt hotad (endangered) och Pseudantechinus bilarni som nära hotad (near threatened), alla andra arter betraktas som livskraftiga (least concern).[4]
Wikimedia Commons har media som rör Pseudantechinus.
Pseudantechinus är ett släkte i familjen rovpungdjur med 6 arter som förekommer i nordvästra Australien.
Pseudantechinus — рід хижих сумчастих ссавців з родини кволових (Dasyuridae). Рід містить шість видів, ендеміків Австралії. Етимологія: грец. ψευδής —«фальшивий» і antechinus —назва роду з цієї ж триби. Рід був відділений від Antechinus Арчером у 1982 році.
Pseudantechinus — рід хижих сумчастих ссавців з родини кволових (Dasyuridae). Рід містить шість видів, ендеміків Австралії. Етимологія: грец. ψευδής —«фальшивий» і antechinus —назва роду з цієї ж триби. Рід був відділений від Antechinus Арчером у 1982 році.
Pseudantechinus là một chi động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Chi này được Tate miêu tả năm 1947.[1] Loài điển hình của chi này là Phascogale macdonnellensis Spencer, 1896.
Chi này gồm các loài:
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Pseudantechinus là một chi động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Chi này được Tate miêu tả năm 1947. Loài điển hình của chi này là Phascogale macdonnellensis Spencer, 1896.
Толстохвостые сумчатые мыши (лат. Pseudantechinus) — род млекопитающих семейства хищных сумчатых.
В роде толстохвостых сумчатых мышей выделяют шесть видов, все из которых являются эндемиками Австралии:
Распространены на территории большей части Австралии. Обитают, как правило, в скалистых или засушливых районах[1].
Внешне напоминают обычных мышей, с которыми у них тем не менее нет никаких родственных связей. Имеют небольшие размеры. Длина тела составляет от 95 до 105 мм, хвоста — 75-85 мм. Вес от 20 до 45 г[1]. Тело покрыто густым волосяным покровом. Окрас спины — серо-бурый, брюха — серо-белый. У основания хвост утолщен: в этой части находятся отложения жира[1].
Толстохвостые сумчатые мыши ведут наземный образ жизни. Активность, как правило, приходится на ночь, однако днём могут принимать солнечные ванны. Питаются насекомыми[1].
В западной части ареала период размножения приходится на август-начало сентября, в восточной части — в июне-начале июля. Беременность продолжается 45-55 дней. В потомстве 5-6 детёнышей, которых мать выкармливает молоком в течение 14 недель[1].
Толстохвостые сумчатые мыши (лат. Pseudantechinus) — род млекопитающих семейства хищных сумчатых.
가짜엔테키누스속(Pseudantechinus)은 주머니고양이과에 속하는 유대류 속이다. 사암디블러 등 6종으로 이루어져 있다.[1]
