dcsimg

Bitis ( التشيكية )

المقدمة من wikipedia CZ

Bitis je rod zmijí bez českého ekvivalentu, žijících v Africe a na Arabském poloostrově.[1] Tento rod hadů obsahuje nejmenší i největší zmije na světě a pro jeho zástupce je charakteristické, že v případě ohrožení se viditelně nafukují a hlasitě syčí.[1] Typovým druhem rodu je zmije útočná,[1] která je nejrozšířenější zmijí v Africe.[2] K roku 2004 se do tohoto rodu řadilo 14 druhů zmijí a několik poddruhů.[3]

Zástupci

Odkazy

Reference

V tomto článku byl použit překlad textu z článku Bitis na anglické Wikipedii.

  1. a b c McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  2. Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Ralph Curtis Books. Dubai: Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.
  3. Bitis [online]. Itis report, 2004 [cit. 2011-10-15]. Dostupné online. (anglicky)

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autoři a editory
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CZ

Bitis: Brief Summary ( التشيكية )

المقدمة من wikipedia CZ

Bitis je rod zmijí bez českého ekvivalentu, žijících v Africe a na Arabském poloostrově. Tento rod hadů obsahuje nejmenší i největší zmije na světě a pro jeho zástupce je charakteristické, že v případě ohrožení se viditelně nafukují a hlasitě syčí. Typovým druhem rodu je zmije útočná, která je nejrozšířenější zmijí v Africe. K roku 2004 se do tohoto rodu řadilo 14 druhů zmijí a několik poddruhů.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autoři a editory
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CZ

Puffottern ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Die Puffottern (Bitis) sind eine Gattung ausschließlich in Afrika und dem südlichen Arabien verbreiteter Giftschlangen aus der Familie der Vipern (Viperidae) mit derzeit 18 bekannten Arten.

Die Typusart ist die in Afrika weit verbreitete Puffotter (Bitis arietans). Namensgebend sind die typischen Drohgebärden und -geräusche, die die Tiere bei einer Bedrohung produzieren. Dabei blähen sich die Schlangen auf und entlassen die Luft in lauten Zisch- und Knallgeräuschen (engl. „puffs“).

Merkmale

Zu den Puffottern zählt mit der Gabunviper (Bitis gabonica) mit einer Körperlänge von bis über zwei Metern eine der bekanntesten und größten Vipern weltweit, gleichzeitig enthält die Gattung auch die kleinsten Vipern, etwa die Zwergpuffotter (Bitis peringueyi) mit nur etwa 30 Zentimetern oder die Schneiders Zwergpuffotter (Bitis schneideri), mit 19 bis maximal 28 Zentimetern Körperlänge. Die meisten Arten sind relativ plump gebaut.

Kennzeichnend für alle Arten ist ein breiter, dreieckiger Kopf mit einer abgerundeten Schnauze, der deutlich vom Körper abgesetzt und mit kleinen, deutlich gekielten Schuppen besetzt ist. Der Winkel zwischen der Kopfoberseite und den Kopfseiten sowie der Rostrale, der so genannte Canthus, ist sehr scharf ausgeprägt. Bei vielen Arten kommen vergrößerte Überaugenschilde (Supraoculare) oder Nasenschilde (Rostrale) vor, die Hörner bilden. So besitzen etwa die Nashornviper (B. nasicornis) und die Gabunviper (B. gabonica) ein deutliches Nasenhorn und die Gehörnte Puffotter (B. caudalis) und die Büschelbrauen-Puffotter (B. cornuta) ausgeprägte Hörner über den Augen.

Die Augen sind relativ klein und liegen bei den meisten Arten an den Körperseiten, die Nasenlöcher sind groß und weisen häufig nach oben. Das Rostrale und das Nasale sind durch 0 bis 6 Schuppen voneinander getrennt. Die Oberkieferknochen sind nur kurz und besitzen nur ein Paar gebogene Giftzähne.

Der Körper ist mit stark gekielten und gezähnten Schuppen bedeckt, an den Körperseiten sind die Schuppen häufig leicht gebogen. In der Körpermitte variiert die Schuppenanzahl zwischen den Arten im Bereich von 21 bis 46. Die Bauchschuppen (Ventrale) sind groß und abgerundet, es handelt sich dabei um 112 bis 146 je nach betrachteter Art. Bei einigen Arten sind sie leicht gekielt, überwiegend jedoch glatt. Die Anale ist ungeteilt, an sie schließen sich 16 bis 37 paarige Unterschwanzschuppen (Subcaudale) an, die ebenfalls gekielt sein können.

Verbreitung und Lebensraum

Die Puffottern besiedeln einen Großteil des afrikanischen Kontinents sowie einen Teil der Arabischen Halbinsel. Dabei werden fast alle Lebensräume von ihnen besiedelt. So findet man beispielsweise die Zwergpuffotter (B. peringueyi) als ausgesprochene Wüstenart ausschließlich in der Namibwüste während die Gabunviper (B. gabonica) in den Urwaldgebieten Westafrikas lebt. Die größte Verbreitung hat die Puffotter (B. arietans), die auf dem gesamten afrikanischen Kontinent sowie als einzige Art auch auf der Arabischen Halbinsel mit Ausnahme der Extremlebensräume zu finden ist, demgegenüber leben andere Arten wie etwa die Äthiopische Puffotter (B. parviocula) als Endemiten in sehr begrenzten Gebieten.

Lebensweise

Puffottern sind durchweg bodenlebende Schlangen, nur einzelne Arten können auch klettern. Vor allem die großen Arten der Gattung bewegen sich langsam kriechend fort, kleinere Arten schlängeln oder können sich auch seitenwindend bewegen.

 src=
Westliche Gabunviper verspeist eine Ratte …

Obwohl die meisten Arten langsam und träge erscheinen können sie sehr schnell zuschnappen, wenn sich ihnen ein potentielles Beutetier nähert. Sie ernähren sich durchweg abhängig von ihrer eigenen Körpergröße von kleineren Säugetieren und Echsen. Gemeinsam ist den Arten das namensgebende Drohverhalten. Dabei blähen sich die Schlangen auf und entlassen die Luft in lauten Zisch- und Knallgeräuschen (engl. „puffs“), dies kann vor allem bei den großen Arten über sehr lange Zeiträume andauern.

Alle Puffottern sind lebendgebärend (vivipar) und können teilweise sehr große Anzahlen von Jungschlangen zur Welt bringen.

Wo sich ihre Verbreitungsgebiete überlappen, konnten bereits Hybriden von Bitis arietans und Bitis gabonica sowie Bitis gabonica und Bitis nasicornis nachgewiesen werden.[1]

Systematik

 src=
Nashornviper (B. nasicornis)

Zu den Puffottern werden aktuell 18 Arten gezählt[2]:

Außerdem ist mit Bitis olduvaiensis eine ausgestorbene Puffotterart bekannt.[3]

Schlangengift

Alle Arten der Puffottern sind giftig und besitzen artspezifisch sehr unterschiedlich wirksame Gifte und Giftmengen. Wie die meisten Schlangengifte stellt auch das Gift der Puffottern ein Gemisch aus unterschiedlichen Proteinen dar, die entsprechend unterschiedlich im Körper der Beutetiere oder eines Gebissenen wirken. Die meisten Anteile des Puffotterngiftes wirken dabei hämolytisch.

Belege

  1. Chris Mattison: Enzyklopädie der Schlangen, blv Verlag. ISBN 978-3-8354-0360-4.
  2. nach ITIS
  3. J.C. Rage: Fossil snakes from Olduvai, Tanzania. In: L.S.B. Leakey, R.J.B. Sauvage, S.C. Coryndon (Hrsg.): Fossil Vertebrates from Africa, Vol. 3. Academic Press, London 1973.

Literatur

  • David Mallow, David Ludwig, Göran Nilson: True Vipers. Natural History and Toxicology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company Malabar, Florida, 2003: Seiten 59–129. ISBN 0-89464-877-2

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Puffottern: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Die Puffottern (Bitis) sind eine Gattung ausschließlich in Afrika und dem südlichen Arabien verbreiteter Giftschlangen aus der Familie der Vipern (Viperidae) mit derzeit 18 bekannten Arten.

Die Typusart ist die in Afrika weit verbreitete Puffotter (Bitis arietans). Namensgebend sind die typischen Drohgebärden und -geräusche, die die Tiere bei einer Bedrohung produzieren. Dabei blähen sich die Schlangen auf und entlassen die Luft in lauten Zisch- und Knallgeräuschen (engl. „puffs“).

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Moma ( السواحلية )

المقدمة من wikipedia emerging languages

Moma ni spishi za nyoka wenye sumu wa jenasi Bitis katika familia Viperidae. Spishi moja huitwa bafe pia na spishi nyingine wa familia Viperidae huitwa vipiri.

Spishi nyingi za moma, zile za Afrika ya Mashariki hasa, ni kubwa na nene kuliko vipiri wengine, lakini spishi kadhaa ni ndogo zaidi na moma mdogo wa Namakwa ni mdogo kabisa wa Viperidae wote duniani. Kinyume chake moma-misitu ni mkubwa kabisa.

Wakitishwa moma hutuna na kujipojaa wakifyonya kwa sauti kubwa. Inaonekana kama sio wepesi lakini wanaweza kupiga kwa kasi ya umeme.

Nyoka hawa ni wanene na wazito kwa kulinganisha na urefu wao. Wana kichwa kipana kwa umbo wa pembetatu na mkia mfupi. Magamba yao yana miinuko na yale ya pua yanaweza kuwa marefu na kufanana na pembe.

Spishi

Picha

Marejeo

  • Spawls, S., Howell, K., Drewes, R. & Ashe, J. (2002) A field guide to the Reptiles of East Africa. Academic Press, San Diego, CA, USA.

Viungo vya nje

Crystal Clear app babelfish vector.svg Makala hii kuhusu mnyama fulani bado ni mbegu.
Je, unajua kitu kuhusu Moma kama uainishaji wake wa kibiolojia, maisha au uenezi wake?
Labda unaona habari katika Wikipedia ya Kiingereza au lugha nyingine zinazofaa kutafsiriwa?
Basi unaweza kuisaidia Wikipedia kwa kuihariri na kuongeza habari.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Waandishi wa Wikipedia na wahariri
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia emerging languages

Moma: Brief Summary ( السواحلية )

المقدمة من wikipedia emerging languages

Moma ni spishi za nyoka wenye sumu wa jenasi Bitis katika familia Viperidae. Spishi moja huitwa bafe pia na spishi nyingine wa familia Viperidae huitwa vipiri.

Spishi nyingi za moma, zile za Afrika ya Mashariki hasa, ni kubwa na nene kuliko vipiri wengine, lakini spishi kadhaa ni ndogo zaidi na moma mdogo wa Namakwa ni mdogo kabisa wa Viperidae wote duniani. Kinyume chake moma-misitu ni mkubwa kabisa.

Wakitishwa moma hutuna na kujipojaa wakifyonya kwa sauti kubwa. Inaonekana kama sio wepesi lakini wanaweza kupiga kwa kasi ya umeme.

Nyoka hawa ni wanene na wazito kwa kulinganisha na urefu wao. Wana kichwa kipana kwa umbo wa pembetatu na mkia mfupi. Magamba yao yana miinuko na yale ya pua yanaweza kuwa marefu na kufanana na pembe.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Waandishi wa Wikipedia na wahariri
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia emerging languages

Bitis ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Bitis is a genus of venomous vipers found in Africa and the southern Arabian Peninsula.[1] It includes the largest and the smallest vipers in the world. Members are known for their characteristic threat displays that involve inflating and deflating their bodies while hissing and puffing loudly.[2] The type species for this genus is B. arietans,[1] which is also the most widely distributed viper in Africa.[3] Currently, 18 species are recognized.[4]

Members of the genus are commonly known as African adders,[2] African vipers,[3] or puff adders.

Description

Size variation within this genus is extreme, ranging from the very small B. schneideri, which grows to a maximum of 28 cm (11 in) and is perhaps the world's smallest viperid, to the very large B. gabonica, which can attain a length over 2 m (6.6 ft) and is the heaviest viper in the world.[2]

All have a wide, triangular head with a rounded snout, distinct from the neck, and covered in small, keeled, imbricated scales. The canthus is also distinct. A number of species have enlarged rostral or supraorbital scales that resemble horns. Their eyes are relatively small. They have large nostrils that are directed outwards and/or upwards. Up to six rows of small scales separate the rostral and nasal scales. All species have a well-developed supranasal sac. The fronts of the maxillary bones are very short, supporting only one pair of recurved fangs.[2][5]

These snakes are moderately to extremely stout. Their bodies are covered with keeled scales that are imbricated (overlapping) with apical pits. At midbody, the dorsal scales number 21–46. Laterally, the dorsal scales may be slightly oblique. The ventral scales, which number 112–153, are large, rounded, and sometimes have slight lateral keels. Their tails are short. The anal scale is single. The paired subcaudal scales number 16-37 and are sometimes keeled laterally.[2][5]

Geographic range

Puff adders are found in Africa and the southern Arabian Peninsula.[1]

Behavior

Bitis species are known for their behavior of inflating and deflating their bodies in loud hissing or puffing threat displays. They are terrestrial ambush predators, and appear sluggish, but can strike with amazing speed.[2] In contrast to the pitvipers of the subfamily Crotalinae, Bitis species appear to lack heat-sensitive organs and showed no differences in their behavior in laboratory tests towards warm and cool objects that mimicked prey.[6][7]

The rectilinear locomotion is very common in many Bitis species.

Reproduction

All members are viviparous and some give birth to large numbers of offspring.[2]

Venom

All members of this genus are dangerous – some extremely so.[2] At least six different polyvalent antivenoms are available. Five are produced by Aventis Pasteur (France), Pasteur Merieux (France) and SAIMR (South Africa). All of these specifically protect against B. arietans and four also cover B. gabonica.[8][9] At least one protects specifically against bites from B. nasicornis: India Antiserum Africa Polyvalent.[10] In the past, such antivenoms have been used to treat bites from other Bitis species, but with mixed results.[2]

Species

*) Not including the nominate subspecies.
T) Type species.

Taxonomy

Other species may be encountered in literature, such as:[2]

  • B. albanica – Hewitt, 1937
  • B. armata – Smith, 1826

Lenk et al. (1999) used molecular data (immunological distances and mitochondrial DNA sequences) to estimate the phylogenetic relationships among species of Bitis. They identified four major monophyletic groups for which they created four subgenera:[2]

For now, this division is of little consequence as far as the nomenclature is concerned. However, the definition of subgenera within a genus is often the sign of an impending split. Therefore, those interested in these snakes would do well to familiarize themselves with these new subgenera.[2]

References

  1. ^ a b c d e f g McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, Volume 1. Washington, District of Columbia: Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  2. ^ a b c d e f g h i j k l Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Malabar, Florida: Krieger Publishing Company. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
  3. ^ a b Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Dubai: Ralph Curtis Books. Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.
  4. ^ a b "Bitis". Integrated Taxonomic Information System. Retrieved 18 July 2006.
  5. ^ a b U.S. Navy. 1965. Poisonous Snakes of the World. Washington, District of Columbia: United States Government Printing Office. 212 pp.
  6. ^ Safer, Adam B; Grace, Michael S (2004). "Infrared imaging in vipers: Differential responses of crotaline and viperine snakes to paired thermal targets". Behavioural Brain Research. 154 (1): 55–61. doi:10.1016/j.bbr.2004.01.020. PMID 15302110. S2CID 39736880.
  7. ^ Krochmal, Aaron R.; Bakken, George S.; LaDuc, Travis J. (2004). "Heat in evolution's kitchen: evolutionary perspectives on the functions and origin of the facial pit of pitvipers (Viperidae: Crotalinae)". Journal of Experimental Biology. 207 (24): 4231–8. doi:10.1242/jeb.01278. PMID 15531644.
  8. ^ Bitis arietans antivenoms at Munich AntiVenom INdex. Accessed 25 August 2006.
  9. ^ Bitis gabonica antivenoms at Munich AntiVenom INdex. Accessed 25 August 2006.
  10. ^ Miami-Dade Fire Rescue Venom Response Unit Archived 20 December 2008 at the Wayback Machine at VenomousReptiles.org Archived 9 April 2008 at the Wayback Machine. Accessed 5 September 2006.
  11. ^ Largen, M., and Spawls, S. 2010. The Amphibians and Reptiles of Ethiopia and Eritrea. Frankfurt am Main: Edition Chimara. ISBN 978-3-89973-466-9
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Bitis: Brief Summary ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Bitis is a genus of venomous vipers found in Africa and the southern Arabian Peninsula. It includes the largest and the smallest vipers in the world. Members are known for their characteristic threat displays that involve inflating and deflating their bodies while hissing and puffing loudly. The type species for this genus is B. arietans, which is also the most widely distributed viper in Africa. Currently, 18 species are recognized.

Members of the genus are commonly known as African adders, African vipers, or puff adders.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Bitis ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

Bitis es un género de serpientes de la familia Viperidae que incluye varias especies de víboras autóctonas del sur de Arabia y de África.[cita requerida]

Especies

Se reconocen las 18 siguientes según The Reptile Database:[2]

Las manchas en la piel de esta serpiente son muy similares al logo del grupo surcoreano BTS que también en ciertas ocasiones han hecho referencias a esta serpiente en sus presentaciones musicales.

https://pbs.twimg.com/media/ErdrI4KXIAMHCdh.jpg

Referencias

  1. McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  2. Uetz, P. & Jirí Hošek (ed.). «Bitis». Reptile Database (en inglés). Reptarium. Consultado el 21 de abril de 2016.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Bitis: Brief Summary ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

Bitis es un género de serpientes de la familia Viperidae que incluye varias especies de víboras autóctonas del sur de Arabia y de África.[cita requerida]

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Aafrikarästik ( الإستونية )

المقدمة من wikipedia ET

Aafrikarästik (Bitis) on maoperekond.[2]

Klassifikatsioon

Aafrikarästikute perekonda on roomajate andmebaasis klassifitseeritud järgmised maoliigid[3]:

Levila

Need maod elavad valdavalt Aafrikas – sealhulgas Sambias[4] ja osa liike ka Araabia lõunaosas.

Mürgisus inimeste suhtes

Aafrikarästikute perekonna madusid liigitatakse inimese suhtes mürkmadudeks, kuna nende hammustus võib inimestel, olenevalt rästiku liigist, kas raskema või kergema astme mürgistuse tekitada.[5]

Viited

  1. Van Wallach, Kenneth L. Williams, Jeff Boundy, " Snakes of the World: A Catalogue of Living and Extinct Species", 22. aprill 2014, lk 90, CRC Press, Google'i raamatu veebiversioon (vaadatud 16.12.2015) (inglise keeles)
  2. Loomade elu 5:321.
  3. Peter Uetz & Jakob Hallermann, Bitis Roomajate andmebaasi veebiversioon (vaadatud 14.12.2013) (inglise keeles)
  4. Mark Carwardine,The Nature of Zambia: A Guide to Conservation and Development, lk 12, IUCN 1988, Google'i raamatu veebiversioon (vaadatud 09.03.2014) (inglise keeles)
  5. J. Descotes, Human Toxicology, lk 782, 1996, Elsevier Science, ISBN 0 444 81557 0, Google'i raamatu veebiversioon (vaadatud 10.11.2013) (inglise keeles)

Välislingid

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipeedia autorid ja toimetajad
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ET

Aafrikarästik: Brief Summary ( الإستونية )

المقدمة من wikipedia ET

Aafrikarästik (Bitis) on maoperekond.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipeedia autorid ja toimetajad
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ET

Bitis ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Bitis Viperidae familiako narrasti genero bat da. Afrikan bizi dira.

Espezieak

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Bitis: Brief Summary ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Bitis Viperidae familiako narrasti genero bat da. Afrikan bizi dira.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Bitis ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Bitis est un genre de serpents de la famille des Viperidae[1].

Répartition

Les 18 espèces de ce genre se rencontrent en Afrique et en Arabie[1], et font partie des serpents les plus dangereux d'Afrique. En anglais, on les appelle « adders ». Plusieurs espèces sont pourvues de petites cornes sur la pointe du nez, et sont communément appelées en français « vipères cornues » ou « vipères rhinocéros ».

Liste des espèces

Selon Reptarium Reptile Database (18 octobre 2019)[2] :

Publication originale

  • Gray, 1842 : Monographic Synopsis of the Vipers, or the Family Viperidae. The Zoological Miscellany, vol. 2, p. 68-71 (texte intégral).

Notes et références

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Bitis: Brief Summary ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Bitis est un genre de serpents de la famille des Viperidae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Borrnathair ( الأيرلندية )

المقدمة من wikipedia GA

Nathair a áitríonn talamh féaraigh. Dhá speiceas ann. An bhorrnathair atá dúchasach don Afraic is an Meánoirthear, bíonn sí suas le 2 m ar fhad, an cholainn ramhar breac donn, an tsiorarnach an-ard; séideann sí amach an cholainn nuair a scanraítear í. An abhacbhorrnathair ó iardheisceart na hAfraice, bíonn sí 30 cm ar fhad.

 src=
Tá an t-alt seo bunaithe ar ábhar as Fréamh an Eolais, ciclipéid eolaíochta agus teicneolaíochta leis an Ollamh Matthew Hussey, foilsithe ag Coiscéim sa bhliain 2011. Tá comhluadar na Vicipéide go mór faoi chomaoin acu beirt as ucht cead a thabhairt an t-ábhar ón leabhar a roinnt linn go léir.


Ainmhí
Is síol ainmhí é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid.
Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.


ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Údair agus eagarthóirí Vicipéid
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia GA

Borrnathair: Brief Summary ( الأيرلندية )

المقدمة من wikipedia GA


Ainmhí Is síol ainmhí é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid.
Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.


ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Údair agus eagarthóirí Vicipéid
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia GA

Bandotan Afrika ( الإندونيسية )

المقدمة من wikipedia ID

Bandotan Afrika adalah kelompok beludak gemuk yang tersebar luas di Afrika dan Arab. Ular-ular ini memiliki kemampuan menggembungkan badannya sehingga terlihat lebih besar dan dapat mendesis sangat keras. Namun mereka hanya melakukan itu jika mereka merasa terganggu.[2] Marga ini meliputi jenis beludak terkecil di dunia hingga beludak terbesar di dunia. Jenis terkecil adalah Bitis schneideri yang hanya 28 cm dan jenis terbesar berdasarkan proporsi dan diameter tubuh adalah Bandotan gembung (Bitis arietans) yang panjangnya 1,3 meter dan merupakan beludak terbesar di dunia berdasarkan proporsi dan diameter tubuh, serta jenis terpanjang adalah Bandotan Gabon (Bitis gabonica) yang panjangnya sampai 2 meter. Tubuh ular-ular ini gemuk dan dapat mengembang. Beberapa jenis memiliki sepasang cula di atas hidungnya. Taring bisa ular-ular ini cukup panjang. Salah satu jenis, yakni Bandotan Gabon adalah ular dengan gigi taring bisa paling panjang dari semua jenis ular berbisa di dunia.[3] Beberapa spesies dari marga ini termasuk ke dalam jenis-jenis ular paling berbahaya di Afrika selain Boomslang (Dispholidus typus) dan Mamba (Dendroaspis sp.).[4] Tipe spesies dari marga ini adalah Bitis arietans (Bandotan gembung) yang merupakan ular yang memiliki kecepatan serangan tertinggi di dunia, yakni 0,01 detik.[5][6]


Spesies

Sumber-sumber

Catatan

  1. ^ McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, Volume 1. Washington, District of Columbia: Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).[halaman dibutuhkan]
  2. ^ Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Malabar, Florida: Krieger Publishing Company. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.[halaman dibutuhkan]
  3. ^ Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Dubai: Ralph Curtis Books. Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.[halaman dibutuhkan]
  4. ^ U.S. Navy. 1965. Poisonous Snakes of the World. Washington, District of Columbia: United States Government Printing Office. 212 pp.[halaman dibutuhkan]
  5. ^ Safer, Adam B; Grace, Michael S (2004). "Infrared imaging in vipers: Differential responses of crotaline and viperine snakes to paired thermal targets". Behavioural Brain Research. 154 (1): 55–61. doi:10.1016/j.bbr.2004.01.020. PMID 15302110.
  6. ^ Krochmal, Aaron R.; Bakken, George S.; LaDuc, Travis J. (2004). "Heat in evolution's kitchen: evolutionary perspectives on the functions and origin of the facial pit of pitvipers (Viperidae: Crotalinae)". Journal of Experimental Biology. 207 (24): 4231–8. doi:10.1242/jeb.01278. PMID 15531644.

Bahan bacaan

  • Branch, William R (1999). "Dwarf adders of the Bitis cornuta-inornata complex (Serpentes: Viperidae) in Southern Africa". Kaupia, Darmstädter Beiträge zur Naturgeschichte. 8: 39–63.
  • Duméril A-M-C, Bibron G. 1844. Erpetologie Générale ou Histoire Naturelle Complete des Reptiles. Vol.6. Paris: Librarie Encyclopédique de Roret. 609 pp. [60].
  • Gray JE. 1842. Monographic Synopsis of the Vipers, or the Family Viperidæ. Zoological Miscellany, London 2: 68-71. [69].
  • Laurenti J.N. 1768. Specimen medicum, exhibens synopsin reptilium emendatum cum experimentis circa venena et antidota reptilium Austriacorum. Vienna: J.T. de Trattern. 214 pp. [103].
  • Lenk, Peter; Herrmann, Hans-Werner; Joger, Ulrich; Wink, Michael (1999). "Phylogeny and Taxonomic Subdivision of Bitis (Reptilia: Viperidae) based on molecular evidence". Kaupia, Darmstädter Beiträge zur Naturgeschichte. 8: 31–38.
  • Merrem B. 1820. Versuch eines Systems der Amphibien. Tentamen systematis amphibiorum. Marburg: J.C. Krieger. xv + 191 pp. [150], 1 pl.
  • Reuss T. 1939. Templat:Title missing Zeitschrift Aquarien und Terrarien Vereine, Berlin (1): 14 [14].
  • U.S. Navy. 1991. Poisonous Snakes of the World. New York: Dover Books. (Reprint of US Govt. Printing Office, Washington D.C.) 232 pp. ISBN 0-486-26629-X.

Informasi lainnya

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Penulis dan editor Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ID

Bandotan Afrika: Brief Summary ( الإندونيسية )

المقدمة من wikipedia ID

Bandotan Afrika adalah kelompok beludak gemuk yang tersebar luas di Afrika dan Arab. Ular-ular ini memiliki kemampuan menggembungkan badannya sehingga terlihat lebih besar dan dapat mendesis sangat keras. Namun mereka hanya melakukan itu jika mereka merasa terganggu. Marga ini meliputi jenis beludak terkecil di dunia hingga beludak terbesar di dunia. Jenis terkecil adalah Bitis schneideri yang hanya 28 cm dan jenis terbesar berdasarkan proporsi dan diameter tubuh adalah Bandotan gembung (Bitis arietans) yang panjangnya 1,3 meter dan merupakan beludak terbesar di dunia berdasarkan proporsi dan diameter tubuh, serta jenis terpanjang adalah Bandotan Gabon (Bitis gabonica) yang panjangnya sampai 2 meter. Tubuh ular-ular ini gemuk dan dapat mengembang. Beberapa jenis memiliki sepasang cula di atas hidungnya. Taring bisa ular-ular ini cukup panjang. Salah satu jenis, yakni Bandotan Gabon adalah ular dengan gigi taring bisa paling panjang dari semua jenis ular berbisa di dunia. Beberapa spesies dari marga ini termasuk ke dalam jenis-jenis ular paling berbahaya di Afrika selain Boomslang (Dispholidus typus) dan Mamba (Dendroaspis sp.). Tipe spesies dari marga ini adalah Bitis arietans (Bandotan gembung) yang merupakan ular yang memiliki kecepatan serangan tertinggi di dunia, yakni 0,01 detik.


ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Penulis dan editor Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ID

Bitis ( الإيطالية )

المقدمة من wikipedia IT

Bitis Gray, 1842 è un genere di serpenti velenosi della famiglia Viperidae, diffusi in Africa e nella penisola araba.

Tassonomia

Il genere comprende le seguenti specie:[1]

Note

  1. ^ Genus: Bitis, in The Reptile Database. URL consultato il 23 luglio 2014.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autori e redattori di Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia IT

Bitis: Brief Summary ( الإيطالية )

المقدمة من wikipedia IT

Bitis Gray, 1842 è un genere di serpenti velenosi della famiglia Viperidae, diffusi in Africa e nella penisola araba.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autori e redattori di Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia IT

Margės ( اللتوانية )

المقدمة من wikipedia LT
Disambig.svg Kitos reikšmės – Margės (reikšmės).

Margės (lot. Bitis) – angių (Viperidae) šeimos gyvačių gentis, priklausanti tikrųjų angių (Viperinae) pošeimiui.

Paplitusios Afrikoje. Gentyje yra 16 rūšių:


Vikiteka

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia LT

Margės: Brief Summary ( اللتوانية )

المقدمة من wikipedia LT

Margės (lot. Bitis) – angių (Viperidae) šeimos gyvačių gentis, priklausanti tikrųjų angių (Viperinae) pošeimiui.

Paplitusios Afrikoje. Gentyje yra 16 rūšių:

Bitis albanica Šnypščioji Afrikos margė (Bitis arietans) Pietinė margė (Bitis armata) Kalninė margė (Bitis atropos) Uodegotoji angis (Bitis caudalis) Krūmyninė margė (Bitis cornuta) Gabono angis (Bitis gabonica) Angolinė margė (Bitis heraldica) Aukštikalnių margė (Bitis inornata) Raguotoji margė (Bitis nasicornis) Etiopinė margė (Bitis parviocula) Nykštukinė margė (Bitis peringueyi) Raudonoji margė (Bitis rubida) Namagvos nykštukinė margė (Bitis schneideri) Kenijos margė (Bitis worthingtoni) Dykuminė margė (Bitis xeropaga)  src=

Raguotoji margė (Bitis nasicornis)

 src=

Kalninė margė (Bitis atropos)

 src=

Gabono angis (Bitis gabonica)

 src=

Namagvos nykštukinė margė (Bitis schneideri)


Vikiteka

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia LT

Bitis ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Bitisrodzaj jadowitych węży z rodziny żmijowatych (Viperidae), obejmujący gatunki występujące w Afryce i na Półwyspie Arabskim.

Gatunki

Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:

Przypisy

  1. Bitis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Bitis (ang.). The Reptile Database. [dostęp 6 września 2010].
  3. E. Keller, prof. dr J. H. Reichholf, G. Steinbach, i inni: Leksykon Zwierząt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-873-X.
  4. Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
p d e
Węże (Serpentes) Scolecophidia Kingbrownsnake.jpgAlethinophidia
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Bitis: Brief Summary ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL

Bitis – rodzaj jadowitych węży z rodziny żmijowatych (Viperidae), obejmujący gatunki występujące w Afryce i na Półwyspie Arabskim.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Bitis ( البرتغالية )

المقدمة من wikipedia PT

Bitis é um género de víboras venenosas que se distribui pela África e Península Arábica meridional.[1] Inclui as maiores e menores víboras de todo o mundo. Os seus membros são conhecidos pelas suas características demonstrações de ameaça que incluem inflar e desinflar os seus corpos ao mesmo tempo que emitem silvos e sopros bastante audíveis.[2] A espécie-tipo para este género é B. arietans,[1] a qual é também a víbora com maior distribuição em África.[3] Actualmente são reconhecidas 14 espécies.[4]

Os membros de este género são vulgarmente conhecidos como víboras-aficanas,[2][3] ou víboras-sopradoras.

Descrição

A variação de tamanhos dentro deste género é muito grande, indo desde a muito pequena B. schneideri, que atinge um comprimento máximo de 28 cm e que é provavelmente o menor viperídeo do mundo, até à muito grande B. gabonica, que pode atingir mais de 2 m de comprimento e é a víbora mais pesada do mundo.[2]

Todas têm uma cabeça alargada e triangular com focinho arredondado, distinta do pescoço, e coberta por pequenas escamas enquilhadas e imbricadas. O seu canthus rostralis é também distinto. Várias espécies possuem escamas rostrais ou supra-oculares que se assemelham a chifres. Os seus olhos são relativamente pequenos. Possuem narinas grandes orientadas para fora e/ou para cima. Até 6 filas de pequenas escamas separam as escamas rostrais das nasais. Todas as espécies possuem um saco supranasal. A parte frontal dos ossos maxilares é muito curta, suportando um único par de presas recurvadas.[2][5]

Estas serpentew são moderada a extremamente corpulentas. Os seus corpos estão cobertos com escamas enquilhadas e imbricadas com fossas apicais. As escamas dorsais são entre 21 e 46. Lateralmente, as escamas dorsais podem ser ligeiramente oblíquas. As escamas ventrais, que são de 112 a 153, são grandes, arredondadas e por vezes com ligeiras quilhas laterais. As suas caudas são curtas e possuem um única escama anal. As escamas subcaudais podem ser de 16 a 37 e por vezes são enquilhadas lateralmente.[2][5]

Distribuição geográfica

As víboras-sopradoras podem ser encontradas em África e no sul da Península Arábica.[1]

Comportamento

As espécies de Bitis são conhecidas pelo comportamente que exibem ao inflar e desinflar os seus corpos durante demonstrações de ameaça que incluem silvos e sopros. São predadores de emboscada terrestres e parecem ser lentas, mas podem atacar com uma rapidez surpreendente.[2] Ao contrário das víboras de fossetas da subfamília Crotalinae, as espécies de Bitis parecem carecer de órgãos sensíveis ao calor e em testes de laboratório não exibiram comportamentos distintos relativamente a objetos frios e quentes que imitavam presas.[6][7]

Reprodução

Todos os membros são vivíparos e alguns dão à luz uma grande quantidade de crias.[2]

Veneno

Todos os mebros deste género são perigosos — alguns extremamente perigosos.[2] Estão disponíveis pelo menos seis antivenenos polivalentes. Cinco são produzidos por Aventis Pasteur (França), Pasteur Merieux (França) e SAIMR (África do Sul). Todos estes protegem especificamente contra B. arietans e quatro cobrem também B. gabonica.[8][9] Pelo menos um protege especificamente contra mordeduras de B. nasicornis: India Antiserum Africa Polyvalent.[10] No passado, estes antivenenos têm sido usados para tratar mordeduras de outras espécies de Bitis, com resultados variáveis.[2]

Espécies

Espécies[1] Auoridade[1] Subesp.*[4] Nome-comum Distribuição geográfica[1] B. arietansT (Merrem, 1820) 1 Víbora-sopradora Maior parte da África Subsariana para sul até ao Cabo da Boa Esperança, incluindo sul de Marrocos, Mauritânia, Senegal, Mali, sul da Argélia, Guiné, Serra Leoa, Costa do Marfim, Gana, Togo, Benim, Niger, Nigéria, Chade, Sudão, Camarões, República Centro-Africana, norte, leste e sul da República Democrática do Congo, Uganda, Quénia, Somália, Ruanda, Burundi, Tanzânia, Angola, Zâmbia, Malawi, Moçambique, Zimbabué, Botsuana, Namíbia, África do Sul, também ocorre na Península Arábica, onde pode ser encontrada no sudoeste da Arábia Sauditae Iémen B. atropos (Linnaeus, 1758) 0 Víbora-de-berg Populações isoladas nas áreas montanhosas da África Setentrional: planalto de Inyanga e montanhas Chimanimani no leste do Zimbabué e Moçambique, na África do Sul ao longo das escarpas de Drakensberg na província do Transvaal, ocidente da Província de Natal, Lesoto e oriente do Estado Livre, e montanhas costeiras da Província do Cabo. B. caudalis (A. Smith, 1839) 0 Víbora-cornunda Região árida do sudoeste africano: sudoeste de Angola, Namíbia, cruzando o deserto do Calaari dos sul do Botsuana, até ao norte do Transvaal e sudoeste do Zimbabué, na África do Sul desde o norte da Província do Cabo para sul até ao Karoo. B. cornuta (Daudin, 1803) 1 Região costeira do sudoeste da Namíbia através do oeste e sudoeste da Província do Cabo na África do Sul, com algumas populações isoladas no oriente da Província do Cabo. B. gabonica (A.M.C. Duméril, Bibron & A.H.A. Duméril, 1854) 1 Víbora-do-gabão Guiné, Gana, Togo, Nigéria, Camarões, R.D. do Congo, norte de Angola, República Centro-Africana, sul do Sudão, Uganda, Quénia, leste da Tanzânia, Zâmbia, Malawi, leste do Zimbabué, Moçambique, nordeste da Província de Kwazulu-Natal na África do Sul. B. heraldica (Bocage, 1889) 0 Víbora-angolana Planalto Central de Angola B. inornata (A. Smith, 1838) 0 Populações isoladas em Sneeuberg, leste da Província do Cabo, África do Sul B. nasicornis (Shaw, 1792) 0 Víbora-rinoceronte Desde a Guiné até ao Gana na África Ocidental, e na África Central na República Centro-Africana, sul do Sudão, Camarões, Gabão, Congo, R.D. do Congo, Angola, Ruanda, Uganda e Quénia ocidental. B. parviocula Böhme, 1977 0 Víbora-da-montanha-etíope Conhecida de sómente cinco localidades nas terras altas do sudoeste da Etiópia a altitudes desde 1700 até 2800 m.[11] B. peringueyi (Boulenger, 1888) 0 Víbora-do-deserto-de-peringuey Deserto do Namibe do sul de Angola até Lüderitz, Namíbia B. rubida Branch, 1997 0 Víbora-vermelha Várias populações isoladas na Província do Cabo Ocidental, África do Sul. B. schneideri (Boettger, 1886) 0 Víbora-anã-de-namaqua Dunas costeiras desde próximo de Lüderitz, Namíbia, para sil até à baía de Hondeklip, Namaqualândia, África do Sul B. worthingtoni Parker, 1932 0 Víbora-cornuda-do-quénia Restringida às terras altas do vale do Rifte queniano em altitudes superiores a 1500 m B. xeropaga Haacke, 1975 0 Noroeste da Província do Cabo na África do Sul e montanhas áridas do baixo Orange, para norte até ao sul da Namíbia e Namaqualândia até Aus

*) Não inclui subespécie nominativa.
T) espécie-tipo.

Taxonomia

Outras espécies podem ser encontradas na literatura, como:[2]

  • B. albanica - Hewitt, 1937
  • B. armata - Smith, 1826

Lenk et al. (1999) usaram dados moleculares (distâncias imunológicas e sequências de ADN mitocondrial) para estimar as relações filogenéticas entre as espécies de Bitis. Identificaram assim quatro grupos monofiléticos principais, para os quais criaram quatro sub-géneros:[2]

Por agora, esta divisão não trouxe grandes consequências no que à nomenclatura diz respeito. No entanto, a definição de sub-géneros é frequentemente um sinal de uma divisão iminente.[2]

Ver também

Referências

  1. a b c d e f g McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, Volume 1. Washington, District of Columbia: Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  2. a b c d e f g h i j k l Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Malabar, Florida: Krieger Publishing Company. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
  3. a b Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Dubai: Ralph Curtis Books. Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.
  4. a b «Bitis» (em inglês). ITIS (www.itis.gov). Consultado em 18 de julho de 2006
  5. a b U.S. Navy. 1965. Poisonous Snakes of the World. Washington, District of Columbia: United States Government Printing Office. 212 pp.
  6. Safer, Adam B; Grace, Michael S (2004). «Infrared imaging in vipers: Differential responses of crotaline and viperine snakes to paired thermal targets». Behavioural Brain Research. 154 (1): 55–61. PMID 15302110. doi:10.1016/j.bbr.2004.01.020
  7. Krochmal, Aaron R.; Bakken, George S.; LaDuc, Travis J. (2004). «Heat in evolution's kitchen: evolutionary perspectives on the functions and origin of the facial pit of pitvipers (Viperidae: Crotalinae)». Journal of Experimental Biology. 207 (24): 4231–8. PMID 15531644. doi:10.1242/jeb.01278
  8. «Bitis arietans antivenoms». www.toxinfo.org at «Munich AntiVenom INdex». www.toxinfo.org. Accessed 25 August 2006.
  9. «Bitis gabonica antivenoms». www.toxinfo.org at «Munich AntiVenom INdex». www.toxinfo.org. Accessed 25 August 2006.
  10. «Miami-Dade Fire Rescue Venom Response Unit». www.venomousreptiles.org at «VenomousReptiles.org». www.venomousreptiles.org. Accessed 5 September 2006.
  11. Largen, M., and Spawls, S. 2010. The Amphibians and Reptiles of Ethiopia and Eritrea. Frankfurt am Main: Edition Chimara. ISBN 978-3-89973-466-9

Leitura adicional

  • Branch, William R (1999). «Dwarf adders of the Bitis cornuta-inornata complex (Serpentes: Viperidae) in Southern Africa». Kaupia. 8: 39–63
  • Duméril A-M-C, Bibron G. 1844. Erpetologie Générale ou Histoire Naturelle Complete des Reptiles. Vol.6. Paris: Librarie Encyclopédique de Roret. 609 pp. [60].
  • Gray JE. 1842. Monographic Synopsis of the Vipers, or the Family Viperidæ. Zoological Miscellany, London 2: 68-71. [69].
  • Laurenti J.N. 1768. Specimen medicum, exhibens synopsin reptilium emendatum cum experimentis circa venena et antidota reptilium Austriacorum. Vienna: J.T. de Trattern. 214 pp. [103].
  • Lenk, Peter; Herrmann, Hans-Werner; Joger, Ulrich; Wink, Michael (1999). «Phylogeny and Taxonomic Subdivision of Bitis (Reptilia: Viperidae) based on molecular evidence». Kaupia. 8: 31–38
  • Merrem B. 1820. Versuch eines Systems der Amphibien. Tentamen systematis amphibiorum. Marburg: J.C. Krieger. xv + 191 pp. [150], 1 pl.
  • Reuss T. 1939. Zeitschrift Aquarien und Terrarien Vereine, Berlin (1): 14 [14].
  • U.S. Navy. 1991. Poisonous Snakes of the World. New York: Dover Books. (Reprint of US Govt. Printing Office, Washington D.C.) 232 pp. ISBN 0-486-26629-X.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores e editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia PT

Bitis: Brief Summary ( البرتغالية )

المقدمة من wikipedia PT

Bitis é um género de víboras venenosas que se distribui pela África e Península Arábica meridional. Inclui as maiores e menores víboras de todo o mundo. Os seus membros são conhecidos pelas suas características demonstrações de ameaça que incluem inflar e desinflar os seus corpos ao mesmo tempo que emitem silvos e sopros bastante audíveis. A espécie-tipo para este género é B. arietans, a qual é também a víbora com maior distribuição em África. Actualmente são reconhecidas 14 espécies.

Os membros de este género são vulgarmente conhecidos como víboras-aficanas, ou víboras-sopradoras.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores e editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia PT

Bitis ( الرومانية، المولدوفية )

المقدمة من wikipedia RO

Bitis[1] este un gen de șerpi din familia Viperidae.[1]


Cladograma conform Catalogue of Life[1]:

Bitis

Bitis albanica



Bitis arietans



Bitis armata



Bitis atropos



Bitis caudalis



Bitis cornuta



Bitis gabonica



Bitis heraldica



Bitis inornata



Bitis nasicornis



Bitis parviocula



Bitis peringueyi



Bitis rubida



Bitis schneideri



Bitis worthingtoni



Bitis xeropaga



Referințe

  1. ^ a b c Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (2011). „Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist”. Species 2000: Reading, UK. Accesat în 24 september 2012. Verificați datele pentru: |access-date= (ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)


Legături externe

Commons
Wikimedia Commons conține materiale multimedia legate de Bitis
Wikispecies
Wikispecies conține informații legate de Bitis
Stub icon Acest articol referitor la o reptilă este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa.
Acest infocasetă: v d mvizualizare discuție modificare
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia autori și editori
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia RO

Bitis ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI
Bài này viết về chi rắn. Đối với bài về nhãn hiệu giày dép, xem Biti's.

Bitis là một chi gồm các loài rắn độc thuộc họ Rắn lục được tìm thấy ở châu Phi và nam bán đảo Ả Rập[1]. Chi này gồm các loài rắn viper lớn nhất và nhỏ nhất trên thế giới. Các loài trong chi này được biết đến với cách đe dọa của chúng bao gồm phồng và xẹp thân đồng thời phì hơi với âm thanh lớn.[2] Loài điển hình của chi này là B. arietans,[1] cũng là loài có phạm vi phân bố rộng rãi nhất ở châu Phi[3]. Hiện tại có 14 loài được công nhận.[4]

Các loài trong chi này có tên thông dụng trong tiếng Anh là African adders,[2] African vipers,[3] hay puff adders.

Các loài

Loài[1] Tác giả phân loại[1] Phân loài*[4] Tên tiếng Anh Phạm vi địa lý[1] B. arietansT (Merrem, 1820) 1 Puff adder Phàn lớn châu Phi cận Sahara về phía nam đến Mũi Hảo Vọng, bao gồm nam Maroc, Mauritanie, Sénégal, Mali, nam Algérie, Guinea, Sierra Leone, Bờ Biển Ngà, Ghana, Togo, Bénin, Niger, Nigeria, Chad, Sudan, Cameroon, Cộng hòa Trung Phi, bắc, đông và nam Cộng hòa Dân chủ Congo, Uganda, Kenya, Somalia, Rwanda, Burundi, Tanzania, Angola, Zambia, Malawi, Mozambique, Zimbabwe, Botswana, Namibia, nam Phi, cũng xuất hiện ở bán đảo Ả Rập nơi nó được tìm thấy ở tây nam Ả Rập Xê ÚtYemen B. atropos (Linnaeus, 1758) 0 Berg adder Các quần thể cô lập ở các vùng núi nam châu Phi: cao nguyên Inyanga và dãy núi Chimanimani của đông Zimbabwe Mozambique gần đó, ở Nam Phi dọc theo Drakensberg Escarpments ở tỉnh Transvaal, tây Natal, Lesotho và đông Free State, và ở các dãy núi ven biển nam tây và đông tỉnh Cape B. caudalis (Smith, 1839) 0 Horned adder Vùng khô hạn tây nam châu Phi: tây nam Angola, Namibia, qua sa mạc Kalahari của nam Botswana, vào bắc Transvaal và tây nam Zimbabwe, ở Nam Phi từ bắc tỉnh Cape về phía nam đến Đại Karoo B. cornuta (Daudin, 1803) 1 Many-horned adder Vùng ven biển tây nam Namibia qua phía tây và tây nam tỉnh Cape ở Nam Phi, với một số quần thể cô lập ở đông tỉnh Cape B. gabonica (Duméril, Bibron & Duméril, 1854) 1 Gaboon viper Guinea, Ghana, Togo, Nigeria, Cameroon, DR Congo, miền trung African Republic, nam Sudan, Uganda, Kenya, đông Tanzania, Zambia, Malawi, đông Zimbabwe, Mozambique, đông bắc tỉnh KwaZulu-Natal ở Nam Phi B. heraldica (Bocage, 1889) 0 Angolan adder Cao nguyên trung bộ Angola B. inornata (Smith, 1838) 0 Plain mountain adder Các quần thể cô lập ở Sneeuberg, đông tỉnh Cape, Nam Phi B. nasicornis (Shaw, 1792) 0 Rhinoceros viper Từ Guinea đến Ghana ở Tây Phi, và ở Trung Phi ở Cộng hòa Trung Phi, nam Sudan, Cameroon, Gabon, Congo, Cộng hòa Dân chủ Congo, Angola, Rwanda, Uganda và tây Kenya B. parviocula Böhme, 1977 0 Ethiopian mountain adder Được biết chỉ từ năm địa phương ở cao nguyên tây nam Ethiopia, tại độ cao 1700–2800 m.[5] B. peringueyi (Boulenger, 1888) 0 Peringuey's desert adder Sa mạc Namib từ nam Angola đến Lüderitz, Namibia B. rubida Branch, 1997 0 Red adder Nhiều quần thể cô lập ở bắc dãy núi Cape Fold và vác đứng nội địa ở tỉnh Tây Cape, Nam Phi B. schneideri (Boettger, 1886) 0 Namaqua dwarf adder Các đụn cát ven biển trắng từ Namibia, gần Lüderitz, về phía nam đến vịnh Hondeklip, Tiểu Namaqualand, Nam Phi B. worthingtoni Parker, 1932 0 Kenya horned viper Hạn chế ở thung lũng Rift cao nguyên trung bộ Kenya tại độ cao trên 1500 m B. xeropaga Haacke, 1975 0 Desert mountain adder Tây bắc tỉnh Cape ở Nam Phi và các vùng núi khô cằn ở lưu vực hạ lưu sông Orange, về phía bắc đến nam Namibia và Đại Namaqualand xa đến tận Aus

*) Không bao gồm phân loài chỉ định.
T) Loài điển hình.

Đọc thêm

  • Branch, William R (1999). “Dwarf adders of the Bitis cornuta-inornata complex (Serpentes: Viperidae) in Southern Africa”. Kaupia Darmstädter Beiträge zur Naturgeschichte 8: 39–63.
  • Duméril A-M-C, Bibron G. 1844. Erpetologie Générale ou Histoire Naturelle Complete des Reptiles. Vol.6. Librarie Encyclopédique de Roret, Paris. 609 pp.[60].
  • Gray JE. 1842. Monographic Synopsis of the Vipers, thường được gọi là Family Viperidæ. Zoologcal Miscellany, Luân Đôn, 2: 68-71.[69].
  • Laurenti J.N. 1768. Specimen medicum, exhibens synopsin reptilium emendatum cum experimentis circa Venena et antidota reptilium Austriacorum. J.T. de Trattern, Wien. 214 pp.[103].
  • Lenk, Peter; Herrmann, Hans-Werner; Joger, Ulrich; Wink, Michael (1999). “Phylogeny and taxonomic subdivision of Bitis (Reptilia: Viperidae) based on molecular evidence”. Kaupia Darmstädter Beiträge zur Naturgeschichte 8: 31–38.
  • Merrem B. 1820. Versuch eines systems der amphibien. Tentamen systematis amphibiorum. J.C. Krieger, Marburg. xv, 191 pp.[150], 1 pl.
  • Reuss T. 1939. Zeitschrift Aquarien und Terrarien Vereine. Berlin. (1):14[14].
  • U.S. Navy. 1991. Poisonous Snakes of the World. New York: Dover Books. (Reprint of US Govt. Printing Office, Washington D.C.) 232 pp. ISBN 0-486-26629-X.

Hình ảnh

Liên kết ngoài

 src= Wikimedia Commons có thêm hình ảnh và phương tiện truyền tải về Bitis

Chú thích

  1. ^ a ă â b c d McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, Volume 1. Washington, District of Columbia: Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).[cần số trang]
  2. ^ a ă Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.[cần số trang]
  3. ^ a ă Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Ralph Curtis Books. Dubai: Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.[cần số trang]
  4. ^ a ă Bitis (TSN 634420) tại Hệ thống Thông tin Phân loại Tích hợp (ITIS).
  5. ^ Largen, M., and Spawls, S. 2010. The Amphibians and Reptiles of Ethiopia and Eritrea. Edition Chimara: Frankfurt am Main. ISBN 978-3-89973-466-9[cần số trang]

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết về họ Rắn lục này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

Bitis: Brief Summary ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI
Bài này viết về chi rắn. Đối với bài về nhãn hiệu giày dép, xem Biti's.

Bitis là một chi gồm các loài rắn độc thuộc họ Rắn lục được tìm thấy ở châu Phi và nam bán đảo Ả Rập. Chi này gồm các loài rắn viper lớn nhất và nhỏ nhất trên thế giới. Các loài trong chi này được biết đến với cách đe dọa của chúng bao gồm phồng và xẹp thân đồng thời phì hơi với âm thanh lớn. Loài điển hình của chi này là B. arietans, cũng là loài có phạm vi phân bố rộng rãi nhất ở châu Phi. Hiện tại có 14 loài được công nhận.

Các loài trong chi này có tên thông dụng trong tiếng Anh là African adders, African vipers, hay puff adders.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

噝蝰屬 ( الصينية )

المقدمة من wikipedia 中文维基百科

噝蝰屬學名Bitis),又稱膨蝰屬,是蛇亞目蝰蛇科蝰亞科下的一個有毒蛇屬,主要分布於非洲阿拉伯半島南部。[1] 噝蝰屬成員中同時有世界上最巨型和最細小的蝰蛇,牠們被稱為「膨蝰」的原因,是因為所有噝蝰在遇到危機時,會不斷重覆地將身體膨脹、收縮,並配合發出響亮的嘶嘶聲,產生威嚇敵人的效果。[2] 噝蝰屬的模式種是廣泛地分布在非洲全土的鼓腹噝蝰B. arietans)。[1][3] 目前共有14個種已被確認。[4]

特徵

噝蝰屬成員的體型十分極端,既有相當細小的納米比亞侏膨蝰B. schneideri),其體長最長只有約28厘米,也許是世界上最小型的蝰蛇;也有相當巨型的加蓬噝蝰B. gabonica),其體長可以長達2以上,是世界上最重的蝰蛇。[2]

所有噝蝰頭部都是扁平寬闊,呈三角形,鼻端圓鈍,與頸部有明顯分野。頭額位置滿佈細碎、不規則而尖銳的鱗片,有明顯的眼角。部份噝蝰的吻鱗及眶上鱗是特別大片的,遠看彷如角狀。雙眼細小,鼻孔闊大並朝外開展。吻鱗與鼻鱗間有數排細鱗相隔。所有噝蝰都有完整的鼻上氣囊,顎骨短小,只能承托一雙倒鉤尖牙。[2][5]

噝蝰的體格頗為壯碩,身上鱗片呈龍骨狀般尖銳,鱗尖有細小孔洞。背鱗為數約21至46排,輕微向兩側傾斜。腹鱗為數約112至153排,鱗片較大片,鱗緣平圓,普遍不像背鱗般尖銳,不過局部腹鱗有時也會顯得尖銳。尾巴短小,只有單片肛鱗。尾上鱗成對排列,為數約16至37排,間中成龍骨狀。[2][5]

地理分布

噝蝰主要分布於非洲阿拉伯半島南部。[1]

行為

噝蝰最著名的動作是其身體不斷收縮、膨脹,配合響亮嘶嘶聲的戒備形態。牠們是陸行性的蛇類,屬於伏擊高手,表面動作緩慢,實際上卻能作出迅捷的咬擊。[2]蝮亞科下的各種蛇類相比,噝蝰明顯欠缺熱能感測器官,一些實驗證明噝蝰面對較冷及較熱的模擬獵物,反應並無二致,由此證明噝蝰對於溫度的敏感度是頗低的。[6][7]

繁殖

所有噝蝰都是胎生的,有些雌性噝蝰更能一次性大量誕下幼蛇。[2]

毒性

噝蝰一向被視為危險蛇種,當中有些成員更是高危一族。[2] 目前世界上至少有六種多用途血清是針對噝蝰毒素而製成的,當中五種由法國疫苗機構Aventis Pasteur、Pasteur Merieux公司,與及南非的醫學研究院(SAIMR)所製。所有血清均針對鼓腹噝蝰B. arietans)的毒素,其中四種血清亦同時對加蓬噝蝰B. gabonica)毒素產生作用。[8][9] 至少有一種血清「India Antiserum Africa Polyvalent」能有效應付犀噝蝰B. nasicornis)毒素。[10] 在過去這種抗蛇毒素曾用作治療所有由噝蝰咬傷所導致的中毒症狀,可惜成效好壞不一,未能成為正式的專門藥劑。[2]

物種

種名[1] 學名及命名者[1] 亞種數[4] 地理分布[1] 鼓腹噝蝰 Bitis arietans(Merrem, 1820) 1 撒哈拉以南非洲的大部份地區,包括好望角摩洛哥南部、毛里塔尼亞塞內加爾馬里阿爾及利亞南部、畿內亞塞拉里昂象牙海岸加納多哥貝寧尼日爾乍得蘇丹共和國喀麥隆中非共和國剛果民主共和國烏干達肯雅索馬利亞尼日利亞盧旺達布隆迪坦桑尼亞安哥拉贊比亞馬拉威莫桑比克辛巴威博茨瓦納納米比亞南非。亦分布於阿拉伯半島沙地阿拉伯西南部及也門山噝蝰 Bitis atropos(Linnaeus, 1758) 0 南非的山脈地帶。 砂膨蝰 Bitis caudalis(Smith, 1839) 0 非洲西南部的乾燥地區,包括安哥拉、納米比亞,博茨瓦納橫跨喀拉哈里沙漠川斯瓦及辛巴威。 角膨蝰 Bitis cornuta(Daudin, 1803) 1 納米比亞沿岸地區、南非開普省加蓬噝蝰 Bitis gabonica(Duméril, Bibron & Duméril, 1854) 1 畿內亞、加納、多哥、尼日利亞、喀麥隆、剛果民主共和國、中非共和國、蘇丹共和國南部、烏干達、肯雅、坦桑尼亞東部、贊比亞、馬拉威、辛巴威東部、莫桑比克及南非誇祖魯納塔爾省東北部。 安哥拉噝蝰 Bitis heraldica(Bocage, 1889) 0 安哥拉中部高地。 高原噝蝰 Bitis inornata(Smith, 1838) 0 南非開普省東部。 犀噝蝰 Bitis nasicornis(Shaw, 1792) 0 西非地區(包括畿內亞及加納),亦分布於中非地區(包括中非共和國、蘇丹共和國、喀麥隆、剛果剛果民主共和國、安哥拉、盧旺達、烏干達及肯雅西部。 埃塞俄比亞噝蝰 Bitis parviocula(Böhme, 1977) 0 埃塞俄比亞西南部高地。 侏噝蝰 Bitis peringueyi(Boulenger, 1888) 0 納米比沙漠紅噝蝰 Bitis rubida(Branch, 1997) 0 南非開普省西部。 納米比亞侏膨蝰 Bitis schneideri(Boettger, 1886) 0 南非納馬誇蘭肯雅噝蝰 Bitis worthingtoni(Parker, 1932) 0 肯雅高地。 沙漠噝蝰 Bitis xeropaga(Haacke, 1975) 0 南非開普省西北部及奧蘭治河盆地的乾燥山地。

分類

根據一些文獻記載,噝蝰屬可能還包括下列成員:[2]

  • B. albanica - Hewitt, 1937
  • B. armata - Smith, 1826

學者力克等人(1999)透過分子數據分析,研究噝蝰屬成員間的系統發生關係,並鑑別出四個主要生物源流,創建出四個亞屬,分別為:[2]

  • 噝蝰亞屬Bitis):包括鼓腹噝蝰。
  • Calechidna):包括B. albanicaB. armataB. atropos、砂膨蝰、角膨蝰、安哥拉噝蝰、高原噝蝰、侏噝蝰、紅噝蝰、納米比亞侏膨蝰及沙漠噝蝰。
  • Macrocerastes):包括加蓬噝蝰、犀噝蝰及埃塞俄比亞噝蝰。
  • 肯雅噝蝰亞屬Keniabitis):包括肯雅噝蝰。

這套分類方式對於生物學名命名法的影響甚微,不過對於一個屬而言,亞屬的出現及其定義很可能是令屬迅速產生分野的指標。所以,每個有興趣研究噝蝰的人都會善加利用這四個亞屬,盡力整理好噝蝰家族。[2]

備註

  1. ^ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  2. ^ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
  3. ^ Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Ralph Curtis Books. Dubai: Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.
  4. ^ 4.0 4.1 Bitis. Integrated Taxonomic Information System. 2006 [18 July, 2006] (英语). 请检查|access-date=中的日期值 (帮助)
  5. ^ 5.0 5.1 U.S. Navy. 1965. Poisonous Snakes of the World. US Govt. Printing Office, Washington D.C. 212 pp.
  6. ^ Safer AB, Grace MS. 2004. Infrared imaging in vipers: differential responses of crotaline and viperine snakes to paired thermal targets. Behav. Brain Res. 154(1): 55–61. Summary at NCBI
  7. ^ Krochmal AR, Bakken GS, LaDuc TJ. 2004. Heat in evolution's kitchen: evolutionary perspectives on the functions and origin of the facial pit of pitvipers (Viperidae: Crotalinae). J. Exp. Biol. 207(24): 4231–8. Text at the Journal of Experimental Biology
  8. ^ Bitis arietans antivenoms at Munich AntiVenom INdex
  9. ^ Bitis gabonica antivenoms at Munich AntiVenom INdex
  10. ^ Miami-Dade Fire Rescue Venom Response Unit 页面存档备份,存于互联网档案馆 at VenomousReptiles.org 页面存档备份,存于互联网档案馆

外部連結

 src= 维基共享资源中相关的多媒体资源:噝蝰屬
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
维基百科作者和编辑
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 中文维基百科

噝蝰屬: Brief Summary ( الصينية )

المقدمة من wikipedia 中文维基百科

噝蝰屬(學名:Bitis),又稱膨蝰屬,是蛇亞目蝰蛇科蝰亞科下的一個有毒蛇屬,主要分布於非洲阿拉伯半島南部。 噝蝰屬成員中同時有世界上最巨型和最細小的蝰蛇,牠們被稱為「膨蝰」的原因,是因為所有噝蝰在遇到危機時,會不斷重覆地將身體膨脹、收縮,並配合發出響亮的嘶嘶聲,產生威嚇敵人的效果。 噝蝰屬的模式種是廣泛地分布在非洲全土的鼓腹噝蝰(B. arietans)。 目前共有14個種已被確認。

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
维基百科作者和编辑
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 中文维基百科

アフリカアダー属 ( اليابانية )

المقدمة من wikipedia 日本語
アフリカアダー属 パフアダー
パフアダー Bitis arietans
分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 爬虫綱 Reptilia : 有鱗目 Squamata 亜目 : ヘビ亜目 Serpentes : クサリヘビ科 Viperidae 亜科 : クサリヘビ亜科 Viperinae : アフリカアダー属 Bitis
Gray, 1842

アフリカアダー属(アフリカアダーぞく、Bitis)は、爬虫綱有鱗目クサリヘビ科に含まれる属。

分布[編集]

アフリカ大陸アラビア半島南部[1][2][3]

形態[編集]

最大種はガボンアダーで最大全長200センチメートル。最小種はナマクアヒメアダーで頭胴長16-25.4センチメートル[1]。体形は非常に太短い[2]

頭部は非常に大型。種によっては吻端に角状の突起がある[2]

[編集]

毒の量が多く噛まれれば致命的な種も含まれる。ガボンアダーは5センチメートルに達する毒牙を持つ[2]

分類[編集]

生態[編集]

熱帯雨林草原砂漠などに生息する[1][2]。地表棲。危険を感じると体を膨らませ、噴気音を出して威嚇する[2]

食性は動物食で、両生類、爬虫類、鳥類、哺乳類などを食べる[1][2]

繁殖形態は胎生。1回に10-60頭の幼蛇を産む。パフアダーでは最大で156頭の幼蛇を出産した記録がある[2]

人間との関係[編集]

採掘などにより生息地の破壊が懸念されている種もいる[1]

噛まれた場合は人間でも命に関わる種もいる。パフアダーは分布域が広く、アフリカ大陸で最も人間の被害が多い毒蛇とされる[2][3]

画像[編集]

  •  src=

    ベルクアダー
    B. atropos

  •  src=

    ガボンアダー
    B. gabonica

  •  src=

    ライノセラスアダー
    B. nasicornis

  •  src=

    ペリングウェイアダー
    B. peringueyi

参考文献[編集]

[ヘルプ]
  1. ^ a b c d e 小原秀雄・浦本昌紀・太田英利・松井正文編著 『動物世界遺産 レッド・データ・アニマルズ6 アフリカ』、講談社2000年、120、227-228頁。
  2. ^ a b c d e f g h i 千石正一監修 長坂拓也編著 『爬虫類・両生類800種図鑑 第3版』、ピーシーズ、2002年、134頁。
  3. ^ a b 山田和久 『爬虫・両生類ビジュアルガイド ヘビ』、誠文堂新光社2005年、108-109頁。
  • クリス・マティソン 『ヘビ大図鑑』 監訳千石正一、緑書房、2000年

関連項目[編集]

 src= ウィキメディア・コモンズには、アフリカアダー属に関連するカテゴリがあります。  src= ウィキスピーシーズにアフリカアダー属に関する情報があります。 執筆の途中です この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますPortal:生き物と自然プロジェクト:生物)。
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
ウィキペディアの著者と編集者
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 日本語

アフリカアダー属: Brief Summary ( اليابانية )

المقدمة من wikipedia 日本語

アフリカアダー属(アフリカアダーぞく、Bitis)は、爬虫綱有鱗目クサリヘビ科に含まれる属。

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
ウィキペディアの著者と編集者
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 日本語

뻐끔살무사속 ( الكورية )

المقدمة من wikipedia 한국어 위키백과

뻐끔살무사속(Bitis)은 살무사과 북살무사아과에 딸린 독사의 한 속이다. 아프리카 전역과 아라비아 반도 남부에서 발견된다 세계에서 가장 큰 살무사와 가장 작은 살무사가 모두 이 속에 속한다. 이 속에 속하는 뱀들을 통틀어 뻐끔살무사(puff adders), 아프리카살무사(African adders)라고 하기도 한다.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia 작가 및 편집자
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 한국어 위키백과