El alce (Alces alces) (en dellos llugares tamién conocíu como ante[2] o alce[3]) ye una especie de mamíferu artiodáctilu de la familia de los cérvidos. Ye un habitante típicu de los montes nórdicos de tol mundu.[4]
Por cuenta de la intensa caza a la que foi sometíu dende va sieglos, la área de distribución orixinal amenorgóse enforma, pero inda queden unos dos millones d'exemplares, más o menos partíos por igual en Norteamérica y Eurasia.
Wilson y Reeder, en Mammal Species of the World (2005), consideren el alce euroasiático (Alces alces) y el alce americanu o oriñal (Alces americanus) como especies distintes, basaos nes diferencies documentadas nel cariotipo, el tamañu corporal, la forma del premaxilar, la coloración y l'estructura y les dimensiones de la cornamenta. Esiste una zona amplia d'hibridación ente los dos especies: en Siberia Central y al norte de Mongolia.[1]
L'alce ye'l cérvidu de mayor tamañu.[5] Presenta diverses adaptaciones a ambientes fríos, de les qu'una de les principales ye una ñariz grande con gran fluxu de sangre pa calecer l'aire primero que llegue a los sos pulmones.[6] Los machos presenten unes estiles de forma bien variable, anque xeneralmente son anches y palmotiaes, dacuando son namái con puntes como n'otros cérvidos.[5]
Los datos corporales correspondientes a un exemplar adultu varien ente los siguientes valores:
El so fórmula dentaria ye la siguiente: 0/3, 0-1/1, 3/3, 3/3 = 32-34.[7]
Machos y femes son dambos del mesmu tamañu pero les femes nun presenten estiles y los machos tienen una especie de perendenga na papada.
Na Edá Media entá yera posible atopar al alce eurasiático nos grandes montes del centru y del oeste d'Europa; pero darréu foi estermináu por completu neses zones. Dende va delles décades, les midíes de proteición conducieron a una nueva multiplicación de les poblaciones d'alces, qu'empiecen a estendese escontra'l sur y escontra les fronteres de la so antigua área de distribución, según escontra'l norte en direición a la tundra. Puede atopar n'inmensos territorios de Rusia y de Polonia, y la so avanzadura algama igualmente a la República Checa, a Alemaña y a Austria. Tópase tamién en Mongolia, Manchuria y Siberia.
L'alce americanu distribuyir por Alaska, el Canadá y el norte de los Estaos Xuníos.
Atópase en terrenes arbolaos, dende montes hasta tierres de cultivu, con preferencia de llagos y valles fluviales.[7]
Como otros cérvidos, l'alce americanu foi introducíu en Nueva Zelanda: fíxose un intentu fallíu en Hokitika en 1900, y, años dempués, en 1910, lliberar en Fiordland cuatro machos y seis hembra. El postreru avistamiento comprobáu producir en 1952.[8] En 1972 topóse un estil. Nel 2002 recoyóse una amuesa de pelo que foi sometida a un analís d'ADN: l'analís demostró que se trataba de pelo d'alce.
Coles investigaciones llevaes a cabu nun se llograron imáxenes d'exemplares, a pesar de la instalación de cámares automátiques, pero sí se toparon llechos d'encame, señales d'esgamoto y marques d'estiles.[9]
Pel branu, los alces viven solos o en grupos familiares; pel iviernu, dempués del celu, reagrupar en pequeños fataos qu'entienden de 5 a 10 individuos. Con esceición de les migraciones temporales —influyíes, ensin nengún xéneru de duldes, poles densidá de población y les carreres qu'entamen nel momentu del celu—, los alces permanecen fieles a los sos territorios, que per otra parte nun defenden de nenguna manera. Los alces empobínense sobremanera pol oyíu y el olfatu; la so vista ye abondo débil.
Ye herbívoru, alimentándose de fueyes y ramines d'árboles y parrotales, de tarmos tienros y de la corteza de los árboles, lo mesmo que de plantes acuátiques de llagos y ríos,[10] pudiendo buciar en busca de nenúfares.[5] Les sos llargues pates déxen-yos algamar les fueyes de les cañes altes; pa llograr los vexetales acuáticos fundir hasta la metá na agua, y pa pacer de cutiu se arrodillan. Precisa unos 19,5 kg d'alimentu al día.[11]
El celu tien llugar de setiembre a ochobre.[5] Nesta dómina, dambos sexos emiten llamaes nasales chirriantes.[7] La duración del periodu de xestación ye bazcuya ente 242 y 250 díes,[10] tres el cual les femes nueves paren una cría y les de mayor edá dos, o escepcionalmente trés.[7] Les críes pesen al nacer de 11 a 16 kg,[11] y son capaces de siguir a la so madre a los dos o tres díes d'edá, permaneciendo al pie de ella hasta unos diez y quince díes antes de la nacencia de la siguiente cría, momentu nel que son espulsaos pola madre.[7]
Según delles taxonomíes, los alces d'América constitúin otra especie: Alces americanus.
Ye cazáu por deporte, según pola so carne, piel y güesos.[11] En Rusia adomóse pa producir carne y lleche, y como animal de tiru.
N'ocasiones puede convertise nun peligru pal tráficu viario.[7]
El alce (Alces alces) (en dellos llugares tamién conocíu como ante o alce) ye una especie de mamíferu artiodáctilu de la familia de los cérvidos. Ye un habitante típicu de los montes nórdicos de tol mundu.
Por cuenta de la intensa caza a la que foi sometíu dende va sieglos, la área de distribución orixinal amenorgóse enforma, pero inda queden unos dos millones d'exemplares, más o menos partíos por igual en Norteamérica y Eurasia.