dcsimg

Protoxerus stangeri ( الأستورية )

المقدمة من wikipedia AST

Protoxerus stangeri ye una especie de royedor de la familia Sciuridae.

Distribución xeográfica

Alcuéntrase n'Angola (incluyíu Cabinda), Benín, Burundi, Camerún, República Centroafricana, El Congu, República Democrática d'El Congu, Costa de Marfil, Guinea Ecuatorial (Río Muni y Bioko), Gabón, Ghana, Kenia, Liberia, Nixeria, Ruanda, Sierra Lleona, Tanzania, Togu y Uganda.

Hábitat

El so hábitat natural son: tierres de baxa altitú subtropicales o tropicales humedas, montes y plantíos.

Referencies

  1. Grubb, P. & Ekué, M. R. M. (2008). Protoxerus stangeri. En: UICN 2008. Llista Roxa d'Especies Amenazaes UICN. Consultáu'l 6 Xineru 2009.
  2. Thorington, R.W., Jr. (2005). «Family Sciuridae», Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference, 3rd, The Johns Hopkins University Press, 754–818. ISBN 0-8018-8221-4.

Enllaces esternos

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia AST

Protoxerus stangeri: Brief Summary ( الأستورية )

المقدمة من wikipedia AST

Protoxerus stangeri ye una especie de royedor de la familia Sciuridae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia AST

Esquirol gegant de Stanger ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

L'esquirol gegant de Stanger (Protoxerus stangeri) és una espècie de rosegador de la família dels esciúrids. Viu a Angola, el Benín, Burundi, el Camerun, la República Centreafricana, el Congo, la República Democràtica del Congo, Costa d'Ivori, Guinea Equatorial, el Gabon, Kenya, Libèria, Nigèria, Ruanda, Sierra Leone, Tanzània, Togo i Uganda. El seu hàbitat natural són els boscos de plana i les vores dels boscos. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1]

Aquest tàxon fou anomenat en honor del geòleg i explorador britànic William Stanger.[2]

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Esquirol gegant de Stanger Modifica l'enllaç a Wikidata
  1. Grubb, P.; Ekué, M. R. M. Protoxerus stangeri. UICN 2008. Llista Vermella d'espècies amenaçades de la UICN, edició 2008, consultada el 7 novembre 2015.
  2. Beolens, B.; Watkins, M.; Grayson, M. The Eponym Dictionary of Mammals (en anglès). The Johns Hopkins University Press, 2009, p. 390. ISBN 978-0801893049.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Esquirol gegant de Stanger: Brief Summary ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

L'esquirol gegant de Stanger (Protoxerus stangeri) és una espècie de rosegador de la família dels esciúrids. Viu a Angola, el Benín, Burundi, el Camerun, la República Centreafricana, el Congo, la República Democràtica del Congo, Costa d'Ivori, Guinea Equatorial, el Gabon, Kenya, Libèria, Nigèria, Ruanda, Sierra Leone, Tanzània, Togo i Uganda. El seu hàbitat natural són els boscos de plana i les vores dels boscos. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.

Aquest tàxon fou anomenat en honor del geòleg i explorador britànic William Stanger.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Gemeines Ölpalmenhörnchen ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Das Gemeine Ölpalmenhörnchen (Protoxerus stangeri) ist ein baumlebender Vertreter aus der Familie der Hörnchen. Gemeinsam mit dem Schlankschwanzhörnchen (Protoxerus aubinnii) bildet es die Gattung der Ölpalmenhörnchen.

Merkmale

Das Gemeine Ölpalmenhörnchen erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von etwa 27 bis 30 Zentimetern sowie eine Schwanzlänge von ebenfalls etwa 30 Zentimetern. Die mittlere Kopf-Rumpf-Länge beträgt bei den Weibchen 27,6 Zentimeter und bei den Männchen 28,0 Zentimeter. Das Gewicht reicht von etwa 540 Gramm bis 660 Gramm.[1] Es ist damit eines der größten Baumhörnchen innerhalb seines Verbreitungsgebietes.[1]

Das Rückenfell ist braun, wobei es in seiner Tönung von rot- und gelbbraun bis fast schwarz reichen kann. Der Bauch ist spärlich behaart und weiß, gelb oder dunkler. Der buschige Schwanz ist grau mit undeutlicher dunklerer Bänderung. Der Schwanz wird beim Laufen gerade hinter den Körper gehoben, beim Ruhen seitlich abgelegt.[1] Die Fellfarbe variiert regional und zwischen den Unterarten teilweise sehr stark.[1]

Verbreitung

Diese Tierart kommt in den Waldgebieten von West- und Zentralafrika vor. Das Verbreitungsgebiet reicht von Sierra Leone und Liberia in Westafrika über Uganda und Ruanda bis zum Kakamega Forest National Reserve in Kenia und in südlicher Richtung bis in den Norden Angolas. In Angola sowie im angolanischen Grenzgebiet zur Demokratischen Republik Kongo gibt es zudem zwei isolierte Vorkommen der Art. Zudem lebt die Art auf der zu Äquatorialguinea gehörenden Insel Bioko.[2]

Die Höhenverbreitung der Art reicht bis etwa 2000 Meter. Man findet diese Art auch auf landwirtschaftlich genutzten Flächen.[2]

Lebensweise

Das Gemeine Ölpalmenhörnchen kommt in den Tiefland- und Saumwäldern innerhalb seines Verbreitungsgebietes vor, lebt zudem jedoch auch in landwirtschaftlich genutzten Flächen sowie in Sekundärwäldern und Plantagen. Es ist baumlebend (arboricol) und lebt vor allem in den oberen Baumkronenbereichen, auf den Boden kommt es nur selten vor.[2] Die Tiere sind tagaktiv und können von der Morgendämmerung bis zum späten Nachmittag beobachtet werden.[1]

Die Hörnchen bilden Nester in Baumhöhlen oder in Astgabeln. Das Nest wird aus Zweigen und frischen Blättern gebildet und teilweise mehrere Jahre genutzt. Die Tiere leben als Einzelgänger und vermeiden die Begegnung mit Artgenossen außerhalb der Paarungszeit und der Aufzucht der Jungtiere. Entsprechend gehen sie allein auf Nahrungssuche und verhalten sich gegenüber anderen Hörnchen in den Nahrungsbäumen aggressiv. Die subadulten und adulten Weibchen nutzen Gebiete von 3,2 bis 5 Hektar. Die Kommunikation erfolgt im Wesentlichen über zwei verschiedene Alarmrufe. Der mildere Alarmruf besteht aus mehreren hintereinander erfolgen Schnauf- und Nieslauten, ergänzt um Klicklaute, die durch die Zähne erzeugt werden. Der stärkere Alarmruf besteht aus einer Serie aus Rufen mit abnehmender Frequenz, die alle 5 bis 20 Sekunden wiederholt wird. Gegenüber unbekannten Objekten reagieren die Hörnchen, indem sie den Schwanz über den Rücken heben und ihn über dem Rücken pendeln lassen.[1]

Ernährung

Das Hörnchen ernährt sich von Samen und Früchten verschiedener Baum- und Lianenarten, darunter den Früchten der Ölpalme und der Dattelpalmen (Phoenix). Hinzu kommen Arten wie Panda oleosa, Coula edulis sowie verschiedene Arten der Gattungen Klaineodaxa, Irvingia, Pseudospondias, Musanga, Parinari, Chrysophyllum, Carapa, Caloncoba, Cordia und Urera. Darüber hinaus konsumieren sie auch geringe Mengen von Blättern sowie Insekten, vereinzelt wurden sie auch für die Tötung von nistenden Nashornvögeln verantwortlich gemacht.[1]

Fortpflanzung

Über die Fortpflanzung der Hörnchen ist bislang wenig bekannt. Sie ist wahrscheinlich nicht an eine bestimmte Jahreszeit gebunden, da Weibchen mit Jungtieren zu verschiedenen Zeiten beobachtet wurden. Zur Paarung verfolgen die Männchen die paarungsbereiten Weibchen, bevor sie diese begatten. Die Weibchen werfen wahrscheinlich ein- oder zweimal im Jahr und gebären dabei jeweils ein bis zwei Jungtiere.[1]

Fressfeinde

Unter den Fressfeinden des Gemeinen Ölpalmhörnchens spielen vor allem Adler und andere Greifvögel eine Rolle, da sich die Hörnchen hauptsächlich in den höheren Baumwipfeln aufhalten.[1]

Systematik

Das Gemeine Ölpalmenhörnchen wird als eigenständige Art innerhalb der Gattung der Ölpalmenhörnchen (Protoxerus) eingeordnet, die aus ihm und dem Schlankschwanzhörnchen (Protoxerus aubinnii) gebildet wird.[3] Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von George Robert Waterhouse aus dem Jahr 1842 anhand eines Individuums von der Insel Bioko, Äquatorialguinea.[3]

Innerhalb der weitverbreiteten Art werden zwölf Unterarten unterschieden:[3][1]

  • Protoxerus stangeri stangeri von der Insel Bioko (Nominatform)
  • Protoxerus stangeri bea aus dem Kakamega Forest in Kenia
  • Protoxerus stangeri centricola vom Mount Nkungwe in Tansania
  • Protoxerus stangeri cooperi aus dem Sango Bay Forest in Uganda
  • Protoxerus stangeri eborivorus aus Gabun, Kamerun, Äquatorialguinea und der Zentralafrikanischen Republik
  • Protoxerus stangeri kabobo vom Mount Kabobo in der Demokratischen Republik Kongo
  • Protoxerus stangeri kwango aus Kwango in der Demokratischen Republik Kongo
  • Protoxerus stangeri loandae aus den Wäldern im Norden Angolas
  • Protoxerus stangeri nigeriae aus Togo, Benin und Nigeria
  • Protoxerus stangeri personatus aus dem Mündungsbereich des Kongo in der Demokratischen Republik Kongo
  • Protoxerus stangeri signatus aus dem Bereich um Lodja am Lukenie in der Demokratischen Republik Kongo
  • Protoxerus stangeri temminckii von Sierra Leone und Liberia ostwärts bis Ghana

Bestand und Gefährdung, Schutz

Das Gemeine Ölpalmenhörnchen wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) als nicht gefährdet („least concern“) eingestuft, da es in seinem vergleichsweise großen Verbreitungsgebiet häufig vorkommt und keine größeren Bedrohungen existieren. Zudem ist es sehr anpassungsfähig an veränderte Lebensräume und kommt in mehreren geschützten Gebieten wie dem Tai National Park in der Elfenbeinküste und dem Kibale National Park in Uganda vor. Eine potenzielle Gefährdung geht durch den Lebensraumverlust bei der Umwandlung von Waldgebieten aus, allerdings kann das Hörnchen auch in landwirtschaftlich genutzten Flächen und Kakao-Plantagen überleben.[2]

In Teilen seines Verbreitungsgebietes wird das Hörnchen als bushmeat bejagt und verzehrt.[2]

Belege

  1. a b c d e f g h i j Richard W. Thorington Jr., John L. Koprowski, Michael A. Steele: Squirrels of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore MD 2012; S. 247–248. ISBN 978-1-4214-0469-1
  2. a b c d e Protoxerus stangeri in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.1. Eingestellt von: Grubb, P. & Ekué, M.R.M., 2008. Abgerufen am 1. November 2013.
  3. a b c Don E. Wilson & DeeAnn M. Reeder (Hrsg.): Protoxerus strangeri in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed).

Literatur

  • Richard W. Thorington Jr., John L. Koprowski, Michael A. Steele: Squirrels of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore MD 2012; S. 247–248. ISBN 978-1-4214-0469-1

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Gemeines Ölpalmenhörnchen: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Das Gemeine Ölpalmenhörnchen (Protoxerus stangeri) ist ein baumlebender Vertreter aus der Familie der Hörnchen. Gemeinsam mit dem Schlankschwanzhörnchen (Protoxerus aubinnii) bildet es die Gattung der Ölpalmenhörnchen.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Forest giant squirrel ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

The forest giant squirrel (Protoxerus stangeri) or Stanger's squirrel is a species of rodent in the family Sciuridae found in Angola, Benin, Burundi, Cameroon, the Central African Republic, the Republic of the Congo, the Democratic Republic of the Congo, Ivory Coast, Equatorial Guinea, Gabon, Ghana, Kenya, Liberia, Nigeria, Rwanda, Sierra Leone, Tanzania, Togo, and Uganda. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forests and plantations.

Description

The forest giant squirrel is the largest arboreal squirrel in Africa with a head-and-body length of around 300 mm (12 in) and a bushy tail of a similar length. The head is large and rounded with powerful cheek muscles. The brownish hairs on the top of the head and on the nape are tipped with white giving a frosted appearance. The ears are small, rounded and almost hairless. The body colouring is rather variable across the animal's wide range. The fur is short and stiff; the upper parts are medium brown grizzled with buff or yellow, the individual hairs having black bases, yellow or buff shafts and black tips. The chest is white and the underparts are almost hairless showing the yellowish skin. The limbs are compact and strong. The tail is long and bushy and the black and white barring is sometimes not clearly visible. When the animal is moving around, the tail is held horizontally, but when it is stationary, the tail hangs down.[3]

Distribution and habitat

The forest giant squirrel is native to tropical western and central Africa. Its range extends from Sierra Leone to western Kenya, and southwards to northern Angola and northern Tanzania. It is a lowland species with a maximum altitudinal limit of about 2,000 m (6,600 ft). It occurs in primary forest, secondary forest and fringing forest as well as plantations and agricultural land and gardens with trees. It is normally found in the upper layers of the canopy, only occasionally descending to ground level.[1][4]

Ecology

The forest giant squirrel is solitary and diurnal. It forages primarily for the fruits and seeds of trees and lianas; it can crack open the tough nuts of Panda oleosa, Coula edulis, Klainedoxa gabonensis, Elaeis, and Irvingia spp.. The diet also includes some other plant material and a very small proportion of insects. The squirrel has a home range of a few hectares and seems to avoid other squirrels or drive them away from a tree where it is feeding. Vocalisations include two types of alarm calls. This squirrel is preyed on by eagles and other large birds of prey.[3]

The nest is made in a tree cavity with an entrance through which the squirrel can just fit. Nesting material consists of twigs with the green leaves still attached. The squirrel emerges around dawn and returns to the nest many hours later. The reproductive behaviour of this squirrel has not been studied but it usually has litters of one or two young.[3]

The upper side of the tail has broad transverse bars of black and narrow bars of white while the underside has equal-sized longitudinal stripes in black and white. The tail is used for signalling, and when displayed upwards the signal differs from when it is displayed downwards.[5]

Status

The forest giant squirrel is generally not a common species. In some parts of its range it is hunted for bushmeat but in general does not seem to face any particular threats. Habitat destruction is occurring in parts of its range but it seems able to adapt to man-made habitats to some extent and the International Union for Conservation of Nature has assessed its conservation status as being of "least concern".[1]

Twelve subspecies are recognized.[4]

References

  1. ^ a b c Cassola, F. (2017) [errata version of 2016 assessment]. "Protoxerus stangeri". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T18386A115143054. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T18386A22252711.en.
  2. ^ Thorington, R.W., Jr.; Hoffmann, R.S. (2005). "Family Sciuridae". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference (3rd ed.). The Johns Hopkins University Press. pp. 754–818. ISBN 0-8018-8221-4. OCLC 26158608.
  3. ^ a b c Kingdon et al. 2013, pp. 89–91.
  4. ^ a b Thorington et al. 2012, p. 247.
  5. ^ Kingdon et al. 2013, p. 115.

Bibliography

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Forest giant squirrel: Brief Summary ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

The forest giant squirrel (Protoxerus stangeri) or Stanger's squirrel is a species of rodent in the family Sciuridae found in Angola, Benin, Burundi, Cameroon, the Central African Republic, the Republic of the Congo, the Democratic Republic of the Congo, Ivory Coast, Equatorial Guinea, Gabon, Ghana, Kenya, Liberia, Nigeria, Rwanda, Sierra Leone, Tanzania, Togo, and Uganda. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forests and plantations.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Protoxerus stangeri ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

Protoxerus stangeri es una especie de roedor de la familia Sciuridae.

Distribución geográfica

Se encuentran en Angola (incluido Cabinda), Benín, Burundi, Camerún, República Centroafricana, República del Congo, República Democrática del Congo, Costa de Marfil, Guinea Ecuatorial (continente e islas), Gabón, Ghana, Kenia, Liberia, Nigeria, Ruanda, Sierra Leona, Tanzania, Togo y Uganda.

Hábitat

Su hábitat natural son: tierras de baja altitud subtropicales o tropicales húmedas, bosques y plantaciones.

Referencias

  1. Grubb, P. & Ekué, M. R. M. (2008). «Protoxerus stangeri». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2008 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 6 de enero de 2009.
  2. Wilson, Don E.; Reeder, DeeAnn M., eds. (2005). Mammal Species of the World (en inglés) (3ª edición). Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2 vols. (2142 pp.). ISBN 978-0-8018-8221-0.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Protoxerus stangeri: Brief Summary ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

Protoxerus stangeri es una especie de roedor de la familia Sciuridae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Protoxerus stangeri ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Protoxerus stangeri Protoxerus generoko animalia da. Karraskarien barruko Xerinae azpifamilia eta Sciuridae familian sailkatuta dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)Mammals - full taxonomy and Red List status Ugaztun guztien egoera 2008an
  2. Waterhouse (1842) Sciuridae Ann. Mag. Nat. Hist..

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Protoxerus stangeri: Brief Summary ( الباسكية )

المقدمة من wikipedia EU

Protoxerus stangeri Protoxerus generoko animalia da. Karraskarien barruko Xerinae azpifamilia eta Sciuridae familian sailkatuta dago.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipediako egileak eta editoreak
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EU

Grand écureuil de Stanger ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Protoxerus stangeri

Le grand écureuil de Stanger[1] (Protoxerus stangeri) est la plus grande espèce du genre Protoxerus. Elle a été découverte par le naturaliste britannique George Robert Waterhouse en 1843.

Description

Il a l'allure d'un funisciure à pattes rousses, mais il est un peu plus grand, son museau est plus obtus et il a une queue plus touffue. La femelle à 8 mamelles. Il a le dessus de brun-jaune à brun-olive ou brun-roux ; il a le dessus de la tête en partie pointillée de blanc, ainsi que des taches jaunes derrière l'oreille. Il a le dessous nu, peau fauve. Il a des poils blancs sur le front, sur la gorge, et des côtés du cou et de la poitrine. Il a des traits blancs plus ou moins forts ou absents et séparant les flancs du ventre. Les pattes antérieures, comme le dos et les pattes postérieures, ont des anneaux noirs sur fond blanc. Les pattes antérieures, le dos, la racine de la queue et les pattes postérieures sont de la même couleur : brun-jaune à brun-roux. Les mâles, les femelles et les jeunes sont semblables, mais chez les jeunes la queue est blanche sauf la base qui a de fins anneaux et un trait noir au-dessous.

Dimensions

  • Hauteur : 24 à 36 cm (avec la queue)
  • Envergure : DD, données insuffisantes
  • Poids : de 540 g à 1 kg.

Répartition

Il vit dans les ceintures forestières allant du Sierra Leone à l'Ouest du Kenya, au centre et à l'Ouest de la Tanzanie et de Fernado Po, Ouest de l'Angola.

Habitat

Forêts (pluviales, marécageuses, galeries) avec clairières et voûte discontinue ; également près des villages s'il y a de grands arbres.

Domaine vital

DD, données insuffisantes

Activité

Ils sont diurnes ; pour se stimuler (jouer), ils montent des arbres et se poursuivent entre eux. Ils dorment et se reposent dans un nid fait de feuilles et de branches d'arbres. Ces nids sont placés dans une enfourche (coin haut) de l'arbre.

Cris

Il pousse de petits cris et des grognements. Les cris sont souvent des cris secs, des cris d'inquiétude aigus et des cris d'alarme quand il se sent menacé. Souvent, quand il est menacé, il bat de la queue et pousse des cris d'alarme pour prévenir qu'un prédateur arrive.

Sens

Il a la vue et l'ouïe excellentes, mais pas un très bon odorat.

Prédateur

Il a comme prédateur les rapaces diurnes mais surtout l'aigle couronné. En fuite, il grimpe de côté en côté de l'arbre opposé au prédateur.

Comportement social

Il vit généralement en groupes ou en couples.

Reproduction

1 à 3 petits par portée (qui naissent aveugle) avec une gestation de 28 jours. Périodes de reproduction irrégulières.

Références

  1. (en) Murray Wrobel, 2007. Elsevier's dictionary of mammals: in Latin, English, German, French and Italian. Elsevier, 2007. (ISBN 0444518770), 9780444518774. 857 pages. Rechercher dans le document numérisé p. 432

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Grand écureuil de Stanger: Brief Summary ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Protoxerus stangeri

Le grand écureuil de Stanger (Protoxerus stangeri) est la plus grande espèce du genre Protoxerus. Elle a été découverte par le naturaliste britannique George Robert Waterhouse en 1843.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Oliepalmeekhoorn ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

De oliepalmeekhoorn (Protoxerus stangeri) is een zoogdier uit de familie van de eekhoorns (Sciuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Waterhouse in 1842.

Uiterlijk

Oliepalmeekhoorns kunnen 24 tot 36 cm groot worden en wegen 450 g tot 1 kg.

Voorkomen

De soort komt voor in Sierra Leone, het oosten van Kenia, Tanzania en Angola.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
09-08-2012
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Oliepalmeekhoorn: Brief Summary ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

De oliepalmeekhoorn (Protoxerus stangeri) is een zoogdier uit de familie van de eekhoorns (Sciuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Waterhouse in 1842.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Olejówka leśna ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Olejówka leśna[3] (Protoxerus stangeri) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych[4].

Średnie wymiary

  • Długość ciała - 22-33 cm
  • Długość ogona - 25-38 cm

Występowanie

Występuje w wilgotnych lasach palmowych od zachodniej Afryki do Kenii i Angoli.

Tryb życia

Olejówka leśna żywi się głównie owocami olejowca gwinejskiego. W rejonach charakteryzujących się niedoborem wapnia, obserwowano ją gryzącą kości, w tym również kość słoniową. Prowadzi skryty tryb życia, a jej obecność najłatwiej stwierdzić po przeraźliwym głosie, który wydaje, gdy czuje się zagrożona.

Rozmnażanie

O rozrodzie tego gatunku nic nie wiadomo, natomiast okres godowy nie jest związany prawdopodobnie z żadną porą roku.

Przypisy

  1. Protoxerus stangeri, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Protoxerus stangeri. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Protoxerus (Protoxerus) stangeri. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2013-07-09]
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Olejówka leśna: Brief Summary ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL

Olejówka leśna (Protoxerus stangeri) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Protoxerus stangeri ( السويدية )

المقدمة من wikipedia SV

Protoxerus stangeri[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Waterhouse 1842. Den ingår i släktet Protoxerus och familjen ekorrar.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Det svenska trivialnamnet Jätteträdekorre förekommer för arten.[6]

Underarter

Catalogue of Life[4] samt Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 12 underarter:[2]

  • Protoxerus stangeri stangeri (Waterhouse, 1842)
  • Protoxerus stangeri bea Heller, 1912
  • Protoxerus stangeri centricola (Thomas, 1906)
  • Protoxerus stangeri cooperi Kingdon, 1971
  • Protoxerus stangeri eborivorus (Du Chaillu, 1860)
  • Protoxerus stangeri kabobo Verheyen, 1960
  • Protoxerus stangeri kwango Verheyen, 1960
  • Protoxerus stangeri loandae (Thomas, 1906)
  • Protoxerus stangeri nigeriae (Thomas, 1906)
  • Protoxerus stangeri personatus Kershaw, 1923
  • Protoxerus stangeri signatus Thomas, 1910
  • Protoxerus stangeri temminckii (Anderson, 1879)

Beskrivning

Pälsen på ryggen och benen är mycket variabel, gråsprängd i olika, varma kulörer. Det påtagligt stora, runda huvudet är grått med naken hud på nos, öron och ögonlock. Svansen är lång och tvärrandig i omkring 18 svarta och vita ränder. Undersidan är gulaktig och ofta halvnaken. Arten är stor, med en kroppslängd mellan 22 och 40 cm, ej inräknat den 24 till 36 cm långa svansen, och en vikt mellan 530 och 800 g.[7]

Utbredning

Ekorren förekommer i västra och centrala Afrika från Sierra Leone och Liberia till västra Kenya och söderut via Ekvatorialguinea, Gabon och Kongo-Kinshasa till Rwanda och Burundi. Det finns dessutom ett fåtal fynd från Tanzania och Angola.[1]

Ekologi

Arten lever i låglandet och i bergstrakter upp till 2 000 meter över havet. Habitatet utgörs av regnskog, högväxt skog i träskmarker[7], kulturskog och jordbruksmark. Individerna lever vanligen högt i trädkronorna och rör sig sällan på marken.[1] Födan bestrår framför allt av frukt, frön och nötter, till mindre del av löv och svamp och endast sällan av animaliskt ursprung.[7]

Fynd antyder att arten får mellan en och två ungar per kull.[1]

Kranier (bildgalleri)

Källor

  1. ^ [a b c d e] Grubb, P. & Ekué, M.R.M. 2008 Protoxerus stangeri Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 27 juni 2016.
  2. ^ [a b] Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., Protoxerus stangeri
  3. ^ Wilson, Don E., and F. Russell Cole (2000) , Common Names of Mammals of the World
  4. ^ [a b] Roskov Y., Abucay L., Orrell T., Nicolson D., Flann C., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., De Wever A. (red.) (2016). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2016 Annual Checklist.”. Species 2000: Naturalis, Leiden, Nederländerna. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2016/search/all/key/protoxerus+stangeri/match/1. Läst 27 juni 2016.
  5. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
  6. ^ Curry-Lindahl, Kai (1984). Afrikas däggdjur. Stockholm: Almqvist & Wiksell. sid. 170. ISBN 91-1-834122-5
  7. ^ [a b c] Jonathan Kingdon, red (2015). Protoxerus stangeri (på engelska). Kingdon Field Guide to African Mammals. Bloomsbury Publishing. sid. 230. ISBN 978-1-4729-1236-7

Externa länkar

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia författare och redaktörer
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia SV

Protoxerus stangeri: Brief Summary ( السويدية )

المقدمة من wikipedia SV

Protoxerus stangeri är en däggdjursart som först beskrevs av Waterhouse 1842. Den ingår i släktet Protoxerus och familjen ekorrar. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Det svenska trivialnamnet Jätteträdekorre förekommer för arten.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia författare och redaktörer
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia SV

Protoxerus stangeri ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI

Protoxerus stangeri là một loài động vật có vú trong họ Sóc, bộ Gặm nhấm. Loài này được Waterhouse mô tả năm 1842.[2]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ Grubb, P. & Ekué, M. R. M. (2008). Protoxerus stangeri. 2008 Sách đỏ IUCN. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế 2008. Truy cập ngày 6 tháng 1 năm 2009.
  2. ^ a ă Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Protoxerus stangeri”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo

  • Thorington, R. W. Jr. and R. S. Hoffman. 2005. Family Sciuridae. pp. 754–818 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.
  •  src= Phương tiện liên quan tới Protoxerus stangeri tại Wikimedia Commons


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Họ Sóc này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

Protoxerus stangeri: Brief Summary ( الفيتنامية )

المقدمة من wikipedia VI

Protoxerus stangeri là một loài động vật có vú trong họ Sóc, bộ Gặm nhấm. Loài này được Waterhouse mô tả năm 1842.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia tác giả và biên tập viên
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia VI

숲자이언트다람쥐 ( الكورية )

المقدمة من wikipedia 한국어 위키백과

숲자이언트다람쥐 또는 스탠저다람쥐(Protoxerus stangeri)는 다람쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 앙골라베넹, 부룬디, 카메룬, 중앙아프리카공화국, 콩고, 콩고민주공화국, 코트디부아르, 적도기니, 가봉, 가나, 케냐, 라이베리아, 나이지리아, 르완다, 시에라리온, 탄자니아, 토고, 우간다에서 발견된다. 자연 서식지는 아열대 또는 열대 기후 지역의 습윤 저지대 숲과 농장 지역이다.

아종

12종의 아종이 알려져 있다.[2]

각주

  1. “Protoxerus stangeri”. 《멸종 위기 종의 IUCN 적색 목록. 2008판》 (영어). 국제 자연 보전 연맹. 2016. 2017년 2월 12일에 확인함.
  2. Thorington, R.W., Jr.; Hoffman, R.S. (2005). 〈Family Sciuridae〉 [다람쥐과]. Wilson, D.E.; Reeder, D.M. 《Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference》 (영어) 3판. 존스 홉킨스 대학교 출판사. 754–818쪽. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia 작가 및 편집자
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia 한국어 위키백과