الأسماء في صفحات التنقل
El ratolí marsupial de peus grocs (Antechinus flavipes), conegut també com a Mardo, és un marsupial semblant a una musaranya originari d'Austràlia. Té un comportament sexual bastant inusual que comparteix amb els altres membres del seu gènere. Els mascles s'esforcen tan intensament durant l'aparellament que sovint moren d'estrès sexual.
El ratolí marsupial de peus grocs (Antechinus flavipes), conegut també com a Mardo, és un marsupial semblant a una musaranya originari d'Austràlia. Té un comportament sexual bastant inusual que comparteix amb els altres membres del seu gènere. Els mascles s'esforcen tan intensament durant l'aparellament que sovint moren d'estrès sexual.
Die Gelbfuß-Beutelmaus, auch Gelbfüßige Breitfuß-Beutelmaus (Antechinus flavipes) ist der am weitesten verbreitete Vertreter der australischen Beuteltiergattung Antechinus. Sie wurde 1838 von George Robert Waterhouse als Phascogale flavipes beschrieben.[1]
Die Gelbfuß-Beutelmaus hebt sich mit ihrer Färbung – der Kopf ist grau; Seiten, Hinterteil, Bauch und Beine sind von einer warmen, orange-braunen Farbe; die Augen sind von einem weißen Ring umgeben und die Schwanzspitze ist schwarz – von den anderen Breitfuß-Beutelmäusen ab und zählt zu den am auffälligsten gefärbten kleinen Beuteltieren. Bei einer Kopf-Rumpf-Länge von 90 bis 160 Millimetern und einer Schwanzlänge von 65 bis 140 Millimetern erreicht diese Art ein Gewicht von 20 bis 75 Gramm.
Es handelt sich bei der Gelbfuß-Beutelmaus und die am weitesten verbreitete Breitfuß-Beutelmaus. Sie besiedelt auf dem australischen Festland Gebiete vom Nordosten Queenslands bis zum Südwesten Western Australias. Es sind drei Unterarten bekannt: A. f. rubeculus findet sich in Queensland vom Mount Spec Nationalpark bis Cooktown. A. f. flavipes, die am weitesten verbreitete Unterart, kommt von Eungella in Queensland über New South Wales und Victoria bis in die Mount Lofty Ranges in South Australia vor. Die dritte Unterart, A. f. leucogaster, besiedelt den Südwesten Western Australias.
Verschiedenste Habitate werden von dieser Art besiedelt. Sie ist sowohl in tropischem Regenwald als auch in Feuchtgebieten und trockenen Offenlandschaften zu finden. Dort bewegt sich die Gelbfuß-Beutelmaus rasant am Boden, wobei sie auch kopfüber an der Unterseite alter Stämme entlang rennt.
Gelbfuß-Beutelmäuse fressen hauptsächlich Insekten, das Spektrum an Nahrung reicht aber von Blüten und Nektar bis zu jungen Vögeln oder gar Hausmäusen. Letztere werden regelrecht ausgefressen und dabei umgekrempelt, die Reste bleiben oftmals offen liegen.
Auch bei dieser Art findet sich die besondere Fortpflanzung von Breitfuß-Beutelmäusen, bei der alle Männchen kurze Zeit nach der Paarung sterben. Bei Gelbfuß-Beutelmäusen kann eine Kopulation bis zu 12 Stunden andauern, wobei das Männchen das Weibchen mit einem Biss und mit den Vorderpfoten festhält. Nach 1 Monat werden 12 Jungtiere geboren, die in der Bauchfalte hängend für weitere 5 Wochen gesäugt werden. Nach dieser Zeit werden sie von den Muttertieren in einem Nest abgelegt und bis zu einem Alter von 3 Monaten versorgt. Die jungen Gelbfuß-Beutelmäuse leben auch weiterhin gemeinsam in diesem Nest, bis sie im folgenden Frühjahr Territorialverhalten zeigen und eigene Territorien etablieren.
Die Gelbfuß-Beutelmaus, auch Gelbfüßige Breitfuß-Beutelmaus (Antechinus flavipes) ist der am weitesten verbreitete Vertreter der australischen Beuteltiergattung Antechinus. Sie wurde 1838 von George Robert Waterhouse als Phascogale flavipes beschrieben.
The yellow-footed antechinus (Antechinus flavipes), also known as the mardo, is a shrew-like marsupial found in Australia. One notable feature of the species is its sexual behavior. The male yellow-footed antechinus engages in such frenzied mating that its immune system becomes compromised, resulting in stress related death before it is one year old.
The yellow-footed antechinus was described in 1838 by George Robert Waterhouse, referring to a specimen that was collected north of the Hunter River in New South Wales. The author tentatively placed the new species with the genus Phascogale, recognising the similar dentition by reference to a description but without a skull for a closer comparison.[2] The specific epithet flavipes means yellow-footed. The species has occasionally been combined with the Antechinus stuartii (brown antechinus).[3][4]
A member of the family Dasyuridae, the yellow-footed antechinus is the most widespread of all the members of its genus, Antechinus.
Three subspecies of the yellow-footed antechinus are recognised:[3]
The yellow-footed antechinus has a geographically variable fur colour, but is generally somewhat greyish. Other notable features include a white eye-ring and a black tip to the tail.[3] The coloration is always slate grey at the head and shoulder, with a grizzled appearance that grades to russet or yellowish fur, pale at the chin and throat and a darker tone at the rump, flank, belly, leg and foot. This variation in the subspecies A flavipes rubeculus, those occurring in the northeast of Queensland, is a deep red than the population in southwest Australia, A flavipes leucogaster.[5]
In size and body shape this species is fairly typical of Antechinus genus. The combined head and body length is from 90 to 160 millimetres and weight range is 20 to 75 grams. The number of teats varies between individuals and the subspecies, flavipes has 10 to 13 and leucogaster 8 to 10 teats.[5] It has a pointed muzzle and short, broad feet of buff to yellow-brown colour, hence the name. It has short hair and a moderately long tail.
The yellow-footed antechinus differs from its relatives in its comparatively diurnal habits.[6] The mating season lasts for two weeks either in August, for southern animals; in October, for animals from southern Queensland; or in June–July, for north Queensland animals.[6] The diet is invertebrates, eggs, nectar and sometimes small vertebrates.[6]
The yellow-footed antechinus is found discontinuously from around the Mount Lofty Ranges in South Australia to around Eungella in Queensland, with the exception of most of coastal New South Wales and Victoria. Isolated populations occur in northeastern Queensland and in southwestern Western Australia. Some populations are listed as "locally common", others as uncertain.
The yellow-footed antechinus occupies a variety of habitats, including dry arid scrubland[7] and sclerophyll forest. In the north, it also inhabits coastal heaths, swamps and woodland; in the far north it is found in tropical vine forest.[6]
Antechinus are both polyandrous and semelparous; all males die after the mating period and most females die after weaning their offspring, while some females live to the next year to litter another brood. Female A. flavipes vary their torpor use over the course of gestation (~28 days) and in response to adverse environmental conditions, likely to promote the healthy development of their young.[8] Prior to breeding, both males and females use frequent, deep, and long torpor which is reduced during the mating season. Pregnant females continue to use torpor, but these are significantly shallower and less frequent than they were before breeding. Parturient and lactating females do not express torpor. Body temperature and metabolic rate are tightly controlled during these times and can be matched to the reproductive stage of the female.[9]
The yellow-footed antechinus (Antechinus flavipes), also known as the mardo, is a shrew-like marsupial found in Australia. One notable feature of the species is its sexual behavior. The male yellow-footed antechinus engages in such frenzied mating that its immune system becomes compromised, resulting in stress related death before it is one year old.
El antequino de pies amarillos o mardo (Antechinus flavipes) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica de Australia. Presenta un peculiar comportamiento sexual: su acoplamiento es tan frenético que el estrés sexual produce en el macho una bajada de las defensas, y suele morir antes del año de edad.
Península de Cabo York, en Queensland, Victoria, sureste de Australia Meridional y suroeste de Australia Occidental.
El antequino de pies amarillos o mardo (Antechinus flavipes) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica de Australia. Presenta un peculiar comportamiento sexual: su acoplamiento es tan frenético que el estrés sexual produce en el macho una bajada de las defensas, y suele morir antes del año de edad.
Antechinus flavipes Antechinus generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Antechinus flavipes Antechinus generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Le Mardo ou antechinus à pattes jaunes (Antechinus flavipes) est une espèce de petits marsupiaux carnivores vivant en Australie.
C'est le plus courant des Antechinus et comme les autres espèces du genre, le mâle meurt après l'accouplement.
On en connait trois sous espèces[1]
Il mesure environ 22 cm de long dont 10 cm pour la queue. Son poids est d'environ cinquante grammes. La femelle est plus petite que le mâle. Il a un pelage de couleur variable mais le plus souvent grisâtre. Il a la particularité, outre la couleur plus claire de ses pattes, d'avoir un anneau blanc autour des yeux et l'extrémité de la queue noire[1].
On le trouve depuis la région du Mont Lofty en Australie-Méridionale jusqu'aux environs d'Eungella au Queensland, à l'exception de la plupart des zones côtières de Nouvelle-Galles du Sud et du Victoria. On trouve des sous-espèces isolées au nord-est du Queensland et au sud-ouest de l'Australie-Méridionale.
Il occupe un habitat varié mais principalement les zones de broussailles semi-arides et les forêts sclérophylles. Au nord, il habite les landes, les marais et les bois; dans le grand nord il vit dans les forêts tropicales [2].
Il se nourrit d'invertébrés, d'œufs, de nectar et quelquefois de petits vertébrés (oisillons, souriceaux) qu'il peut aller chercher dans des trous grâce à sa tête aplatie et à son museau pointu[2].
Il se distingue des autres espèces du même genre par son activité diurne[2].
La période des amours se situe pendant les deux dernières semaines d'août pour les animaux au sud jusqu'en octobre pour ceux du sud du Queensland; en juin-juillet pour ceux au nord du Queensland[2]. La période de gestation est d'un mois après quoi la portée qui peut atteindre 12 petits va passer cinq semaines dans la poche marsupiale. Les petits sont sevrés à trois mois. Les mâles meurent après la saison des amours (stress de la reproduction ou volonté de laisser la nourriture aux femelles gestantes?)
Le Mardo ou antechinus à pattes jaunes (Antechinus flavipes) est une espèce de petits marsupiaux carnivores vivant en Australie.
C'est le plus courant des Antechinus et comme les autres espèces du genre, le mâle meurt après l'accouplement.
Antechinus flavipes (binomen a Waterhouse anno 1837 1838 factum; (Anglice: Yellow footed Antechinus), est animal Marsupiale carnivorum Australianum.
Antechinus flavipes
ab Brehm's tierleben
Antechinus flavipes
Vide "Antechinum flavipedem" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad mammale spectat. Amplifica, si potes! Antechinus flavipes (binomen a Waterhouse anno 1837 1838 factum; (Anglice: Yellow footed Antechinus), est animal Marsupiale carnivorum Australianum.
De geelvoetbuidelmuis (Antechinus flavipes) is een buidelmuis uit het geslacht Antechinus die voorkomt in een aantal gescheiden populaties in Zuid- en Oost-Australië. De belangrijkste populatie, de ondersoort flavipes, komt voor tussen Eungella (Queensland) en de Mount Lofty Ranges (Zuid-Australië), voor een deel slechts ten westen van de Great Dividing Ranges. Een tweede populatie, de ondersoort rubeculus, komt voor langs de oostkust van Queensland, van Mount Spec tot Cooktown. In het zuidwesten van West-Australië komt de ondersoort leucogaster voor, die mogelijk een aparte soort is.
Hoewel de vachtkleur variabel is, is de soort altijd te herkennen aan de overgang tussen de grijsachtige rug en geelachtige flanken, buik en ledematen. De sterk behaarde staart is bruin van kleur. Om de ogen zitten gele ringen. De ondersoort rubeculus is groter en roder van kleur. De ondersoort leucogaster is kleiner en donkerder. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 160 mm, de staartlengte 65 tot 140 mm en het gewicht 20 tot 75 g. Vrouwtjes hebben 8 tot 14 mammae.
Meer dan andere Antechinus is deze soort overdag actief. Het dier eet voornamelijk ongewervelden, maar ook kleine gewervelden, eieren en nectar. Het dier bouwt een nest van de droge bladeren in een holte. Na een paartijd van twee weken sterven alle mannetjes. Deze valt in augustus (flavipes), oktober (rubeculus) of juni-juli (leucogaster).
De geelvoetbuidelmuis (Antechinus flavipes) is een buidelmuis uit het geslacht Antechinus die voorkomt in een aantal gescheiden populaties in Zuid- en Oost-Australië. De belangrijkste populatie, de ondersoort flavipes, komt voor tussen Eungella (Queensland) en de Mount Lofty Ranges (Zuid-Australië), voor een deel slechts ten westen van de Great Dividing Ranges. Een tweede populatie, de ondersoort rubeculus, komt voor langs de oostkust van Queensland, van Mount Spec tot Cooktown. In het zuidwesten van West-Australië komt de ondersoort leucogaster voor, die mogelijk een aparte soort is.
Hoewel de vachtkleur variabel is, is de soort altijd te herkennen aan de overgang tussen de grijsachtige rug en geelachtige flanken, buik en ledematen. De sterk behaarde staart is bruin van kleur. Om de ogen zitten gele ringen. De ondersoort rubeculus is groter en roder van kleur. De ondersoort leucogaster is kleiner en donkerder. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 160 mm, de staartlengte 65 tot 140 mm en het gewicht 20 tot 75 g. Vrouwtjes hebben 8 tot 14 mammae.
Meer dan andere Antechinus is deze soort overdag actief. Het dier eet voornamelijk ongewervelden, maar ook kleine gewervelden, eieren en nectar. Het dier bouwt een nest van de droge bladeren in een holte. Na een paartijd van twee weken sterven alle mannetjes. Deze valt in augustus (flavipes), oktober (rubeculus) of juni-juli (leucogaster).
Antechinus flavipes é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. Endêmica da Austrália.
O Antechinus flavipes tem uma cor de pelagem variável, mas geralmente é um pouco acinzentado. Outras características notáveis incluem um anel branco em torno dos olhos e uma ponta preta na cauda. Difere de seus parentes em hábitos diurnos; Mede cerca de 9–16 cm de comprimento e a cauda 6–14 cm, pesa cerca de 20-75 gramas.
Foi descrita em 1838 por George Robert Waterhouse, que anotou o seu traço mais distintivo no nome da espécie flavipes, que significa patas amarelas. A espécie tem sido ocasionalmente relacionada com o Antechinus stuartii.
Alimenta-se principalmente de invertebrados, ovos, néctar e, por vezes, pequenos vertebrados.
A época de acasalamento dura duas semanas, quer em agosto, para os animais do sul, em outubro, para os animais provenientes do Sul de Queensland, ou junho e julho, para os animais do norte de Queensland; As fêmeas desta espécie possuem de 8 a 10 tetas;
Esta espécie ocupa uma grande variedade de habitat, incluindo matagais xéricos, regiões aridas, brejos, pantanos e florestas;
Da Península do Cabo York até o Sudeste da Austrália Meridional e Sudoeste da Austrália Ocidental;
Sinônimo do nome científico da subespécie: Antechinus stuartii burrelli;
Nota: Troughton (1942) duvidou da validade desta subespécie e a sinonimizou com Antechinus stuartii com Wakefield e Warneke (1967);
Local: Ebor, Nordeste de Nova Gales do Sul;
Sinônimo do nome científico da subespécie: Phascogale flavipes;
Local: Sudeste da Austrália;
Sinônimo do nome científico da subespécie: Phascogale leucogaster;
Local: Floresta Jarrah-Karri no Sudoeste da Austrália;
Local: Nordeste de Queensland;
Sinônimo do nome científico da subespécie: Phascogale rufogaster;
Nota: Considerado sinônimo de Antechinus flavipes;
Local: Austrália Meridional;
Antechinus flavipes é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. Endêmica da Austrália.
Nome Científico: Antechinus flavipes (Waterhouse, 1837) Sinônimo do nome científico da espécie: Antechinus bellus flavipes;
Antechinus flavipes[2][3][4][5] är en pungdjursart som först beskrevs av George Robert Waterhouse 1838. Antechinus flavipes ingår i släktet pungspetsekorrar och familjen rovpungdjur.[6][7] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Pungdjuret förekommer i flera från varandra skilda regioner i östra respektive västra Australien. Habitatet utgörs av tropiska regnskogar och andra skogar samt av träskmarker och områden nära människans samhällen.[1]
Arten delas in i följande underarter:[6]
Wikimedia Commons har media som rör Antechinus flavipes.
Wikispecies har information om Antechinus flavipes.
Antechinus flavipes är en pungdjursart som först beskrevs av George Robert Waterhouse 1838. Antechinus flavipes ingår i släktet pungspetsekorrar och familjen rovpungdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Pungdjuret förekommer i flera från varandra skilda regioner i östra respektive västra Australien. Habitatet utgörs av tropiska regnskogar och andra skogar samt av träskmarker och områden nära människans samhällen.
Найпримітивніша істота з усіх австралійських сумчастих. Колір хутра від сірого до жовто-коричнуватого, особливо на лапах, звідси її назва. Розмір тулуба - 10-13 см, хвоста - 7-15 см, вага - 30-45 г. Мають голі ступні лап з м'ясистими подушечками й довгі кігті, які допомагають мишам дертися по деревам та стінам.
Ведуть наземний спосіб життя. Мешкають у печерах, ущелинах. Полюють уночі, а вдень відпочивають у кублах. Живляться комахами, інколи рослинами. Легко бігають, навіть по стелям печер.
Вагітність триває 25 днів. Народжують самки 1 раз в рік, десь 12 мишенят. наприкінці періоду розмноження гинуть усі самці. Кубла робляться з листя евкаліпту у важко доступним місцях, часто біля стелі печер.
Раніше жовтонога сумчаста миша була розповсюджена скрізь по Австралії. Сьогодні вона трапляється у Квінсленді та південній Австралії, а також в деяких частинах західної Австралії.
Antechinus flavipes là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Waterhouse mô tả năm 1837.[2]
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Antechinus flavipes là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Waterhouse mô tả năm 1837.
Antechinus flavipes (Waterhouse, 1838)
Подвиды
Желтоногая сумчатая мышь[1][2], или жёлтая сумчатая мышь[2] (лат. Antechinus flavipes) — вид из рода сумчатых мышей семейства хищные сумчатые. Эндемик Австралии.
Обитает в восточной части Австралии от северо-восточной части штата Квинсленд до юго-восточной части штата Южная Австралия. Кроме того, существует отдельная популяция в юго-западной части Западной Австралии. Является наиболее широко распространённым видом сумчатых мышей[3].
Естественная среда обитания — тропические влажные леса, сухие склерофитные леса, болотистые местности, пригородные районы крупных городов (например, Брисбена)[3].
Средний вес взрослой особи — около 45 г[4]. Длина тела с головой у самцов — 93—165 мм, длина хвоста — 70—151 мм; длина тела с головой у самок — 86—127 мм, длина хвоста — 65-107 мм[5]. Расцветка волосяного покрова варьирует от серого до красновато-коричневого на крестце, брюхе, лапах и по бокам. Кончик хвоста чёрный[6].
Ведут наземный образ жизни. Гнёзда устраивают в небольших норах, где животные проводят день. Активность приходится на ночь[3]. Питаются преимущественно насекомыми, хотя в рацион входят также растения, небольшие птицы и другие позвоночные[5].
Сумка развита хорошо. Приплод приносит раз в год. В потомстве до двенадцати детёнышей[3]. Беременность очень короткая, длится 25 дней. Молодняк отлучается от груди примерно через 90 дней. В конце периода размножения все самцы в колонии погибают. Максимальная продолжительность жизни в неволе — 3,9 лет[4].
Желтоногая сумчатая мышь, или жёлтая сумчатая мышь (лат. Antechinus flavipes) — вид из рода сумчатых мышей семейства хищные сумчатые. Эндемик Австралии.
노랑발안테키누스(Antechinus flavipes)는 오스트레일리아에서 발견되는 땃쥐류를 닮은 유대류의 일종이다. 이 종은 독특한 성적인 습성으로 유명하다. 수컷은 격렬한 짝짓기를 하며, 면역 체계가 손상되고 1살이 되기 전에 죽을 정도로 스트레스의 원인이 된다.
노랑발안테키누스는 워터하우스(George Robert Waterhouse)가 1838년에 기술했으며, 학명 "플라빕페스(flavipes)"는 구별되는 가장 큰 특징인 "노랑발"(yellow-footed)을 의미한다. 이따금 갈색안테키누스(A. stuartii)와 함께 취급되기도 했다.[3] 주머니고양이과에 속하며, 안테키누스속에서 가장 널리 발견되는 종이다.
3종의 아종이 알려져 있다.[3]
노랑발안테키누스는 다양한 색의 털을 갖고 있지만 일반적으로 약간 회색빛을 띤다. 다른 두드러진 특징은 눈 주위의 둥글게 난 흰털과 검은색의 꼬리 끝단이다.[3] 뾰족한 주둥이 그리고 통용명이 시사하는 바와 같이 담황색과 노랑-갈색의 짧고 넓은 발을 갖고 있다. 짧은 털과 상당히 긴 꼬리를 갖고 있다. 몸 크기와 형태는 대체적으로 안테키누스속 종들의 일반적인 모습이다. 몸길이는 약 10~13cm이고 몸무게는 약 30g 정도이다.
근연종들과 달리 주행성 동물 습성을 비교적 많이 갖고 있다.[4] 짝짓기 기간은 2주 정도 지속되며, 남부는 8월에 퀸즐랜드주 서식 종은 10월에, 퀸즐랜드 북부는 6~7월에 짝짓기를 한다.[4] 먹이는 무척추동물과 새알, 꽃꿀이며 작은 척추동물을 먹기도 한다.[4]
사우스오스트레일리아주 로프티 산맥 주변부터 퀸즐랜드주 은젤라 주변에 이르는 지역에 불연속적으로 발견되며, 예외적으로 뉴사우스웨일스주와 빅토리아주 해안 지역 대부분에서 발견된다. 퀸즐랜드 주 북동부와 웨스턴오스트레일리아주 남서부에서 고립된 개체군의 형태로 서식한다. 일부 개체군은 "국부적으로 흔하게" 발견된다고 기록되고 있으며, 기타 지역은 불확실하다.
노랑발안테키누스는 건조림과 관목림,[5] 경엽수림을 포함한 다양한 서식지에서 발견된다. 북부 지역 해안가 히스림과 늪지 그리고 삼림에서도 서식하며, 북쪽 끝에서는 열대 덩굴식물 숲에서 발견된다.[4]
_(16102546213).jpg)
