La musaranya d'ungles llargues és una espècie de musaranya. Els adults pesen menys de 20 g i tenen el cos de 54-97 mm, amb una cua de 40-53 mm. Viu als altiplans del nord-est asiàtic, incloent-hi el nord-est de Corea del Nord.[1]
La musaranya d'ungles llargues és una espècie de musaranya. Els adults pesen menys de 20 g i tenen el cos de 54-97 mm, amb una cua de 40-53 mm. Viu als altiplans del nord-est asiàtic, incloent-hi el nord-est de Corea del Nord.
Die Amur-Langkrallen-Spitzmaus (Sorex unguiculatus) ist eine Spitzmausart aus der Gattung der Rotzahnspitzmäuse (Sorex). Sie kommt in Russland, in der nordöstlichen Volksrepublik China, im Nordosten Koreas sowie auf mehreren japanischen Inseln vor.
Mit einer Kopf-Rumpf-Länge von 7,0 bis 9,1 Zentimetern und einem Gewicht von etwa 6 bis 10 Gramm zählt die Amur-Langkrallen-Spitzmaus zu den großen Spitzmausarten. Der Schwanz erreicht eine Länge von 41 bis 51 Millimetern – und ist damit kürzer als der Restkörper – der Hinterfuß von 12 bis 14 Millimetern.[1] Das Rücken- und Bauchfell ist dunkelbraun, der Bauch ist etwas heller und leicht grau. Die Vorderfüße sind breit mit mehr als drei Millimeter langen Krallen, die deutlich länger als die der Hinterfüße sind.
Der Schädel hat eine Gesamtlänge von 19 bis 21 Millimetern. Wie die meisten Arten der Gattung besitzt die Art im Oberkiefer pro Hälfte einen Schneidezahn (Incisivus) und danach fünf einspitzige Zähne, einen Vorbackenzahn (Praemolar) und drei Backenzähne (Molares). Im Unterkiefer besitzt sie dagegen einen einzelnen Eckzahn (Caninus) hinter dem Schneidezahn. Insgesamt verfügen die Tiere damit über ein Gebiss aus 32 Zähnen. Die Zahnwurzeln sind wie bei den meisten Rotzahnspitzmäusen rot gefärbt. Die ersten drei einspitzigen Zähne des Oberkiefers nehmen in ihrer Größe leicht gegeneinander ab, der zweite kann auch kleiner sein. Alle drei Zähne sind jedoch deutlich größer als die beiden folgenden.[1]
Das Genom der Amur-Langkrallen-Spitzmaus besteht aus einem diploiden Chromosomensatz aus 2n=42 (FN=68–70).[2]
Das Verbreitungsgebiet der Amur-Langkrallen-Spitzmaus befindet sich im äußersten Nordwesten des asiatischen Kontinents am Pazifischen Ozean. Sie kommt in Russland vom Mündungsgebiet des Amur bis nach Wladiwostok einschließlich der vorgelagerten Insel Sachalin, in der nordöstlichen Volksrepublik China in den Provinzen Heilongjiang und dem Osten Nei Mongols[1], im Nordosten Koreas sowie auf den japanischen Inseln Hokkaidō, Rebun, Rishiri, Teuri, Moyuyuri, Yagishiri und Daikoku vor.[3]
Die Amur-Langkrallen-Spitzmaus kommt in sehr unterschiedlichen Lebensräumen vom Flachland bis in die Bergregionen vor, wobei sie vor allem die Blattstreu und die oberen Erdschichten besiedelt. Eine besonders hohe Dichte erreicht die Art auf offenen Flächen und Wiesen. Sie lebt teilweise grabend im Erdreich und ernährt sich von wirbellosen Tieren, vor allem Regenwürmern und Insekten sowie Schnecken. In China lebt die Art teilweise sympatrisch mit S. caecutiens und S. isodon.[1][3]
Im südlichen Teil des Verbreitungsgebiets reicht die Fortpflanzungszeit von Anfang April bis in den späten September, im Amurgebiet dauert sie nur die Sommermonate an. Die Weibchen bringen pro Jahr bis zu drei Würfe mit je drei bis sieben Jungtieren zur Welt.[1][3]
Die Amur-Langkrallen-Spitzmaus wird als eigenständige Art innerhalb der Gattung der Rotzahnspitzmäuse (Sorex) eingeordnet, die aus etwa 80 Arten besteht.[2] Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von George Edward Dobson aus dem Jahr 1890, der sie von der Insel Sachalin und aus der Gegend von Nikolajewsk am Amur in Russland beschrieb.[2] Innerhalb der Gattung wird die Art in die Untergattung Sorex eingeordnet und der S. caecutiens-Gruppe zugerechnet.[2]
Innerhalb der Art werden neben der Nominatform Sorex unguiculatus unguiculatus keine weiteren Unterarten unterschieden.[2]
Die Amur-Langkrallen-Spitzmaus wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) aufgrund des großen Verbreitungsgebietes und der nicht vorhandenen Bestandsbedrohung als nicht gefährdet (least concern) eingeordnet.[3]
Die Amur-Langkrallen-Spitzmaus (Sorex unguiculatus) ist eine Spitzmausart aus der Gattung der Rotzahnspitzmäuse (Sorex). Sie kommt in Russland, in der nordöstlichen Volksrepublik China, im Nordosten Koreas sowie auf mehreren japanischen Inseln vor.
The long-clawed shrew (Sorex unguiculatus) is a species of shrew. An adult long-clawed shrew has a weight of less than 20 grams (0.71 oz) and a body length of 54 millimetres (2.1 in) to 97 millimetres (3.8 in), with a tail of 40 millimetres (1.6 in) to 53 millimetres (2.1 in). It is distributed through the uplands of northeastern Asia, including northeastern North Korea.[3]
The long-clawed shrew (Sorex unguiculatus) is a species of shrew. An adult long-clawed shrew has a weight of less than 20 grams (0.71 oz) and a body length of 54 millimetres (2.1 in) to 97 millimetres (3.8 in), with a tail of 40 millimetres (1.6 in) to 53 millimetres (2.1 in). It is distributed through the uplands of northeastern Asia, including northeastern North Korea.
Sorex unguiculatus es una especie de musaraña de la familia soricidae. Un adulto tiene un peso de menos de 20 gramos y una longitud corporal de 54 a 97 mm, con una cola de 40 a 53 mm.
Se distribuye a través de las tierras altas del noreste de Asia, incluyendo el noreste de Corea del Norte.
Sorex unguiculatus es una especie de musaraña de la familia soricidae. Un adulto tiene un peso de menos de 20 gramos y una longitud corporal de 54 a 97 mm, con una cola de 40 a 53 mm.
Sorex unguiculatus Sorex generoko animalia da. Lehen Insectivora edo Soricomorpha deitzen zen taldearen barruan daude. Gaur egun Lipotyphla deitzen den taldearen barruko Soricinae azpifamilia eta Soricidae familian sailkatuta dago.
Sorex unguiculatus Sorex generoko animalia da. Lehen Insectivora edo Soricomorpha deitzen zen taldearen barruan daude. Gaur egun Lipotyphla deitzen den taldearen barruko Soricinae azpifamilia eta Soricidae familian sailkatuta dago.
Pitkäkynsipäästäinen (Sorex unguiculatus) on aasialainen päästäisten heimoon kuuluva nisäkäslaji.
Pitkäkynsipäästäistä tavataan Itä-Aasiassa. Sitä tavataan laajalla alueella, ja se on paikoin hyin yleinen. Se on luokiteltu elinvoimaiseksi, eikä sillä ole merkittäviä uhkia.[1]
Pitkäkynsipäästäinen elää monenlaisissa ympäristöissä alangoilta vuoristoihin. Ruohikkoalueet ja avoimet pellot ovat lajille erityisen suotuisia ja näillä alueilla kannat voivat olla hyvin tiheät. Pitkäkynsipäästäinen käyttää ravinnokseen matoja, hyönteisiä, juoksujalkaisia ja etanoita. Pitkäkynsipäästäinen poikii enintään kolme kertaa vuodessa, ja yhdessä poikueessa on 3–7 poikasta.[1]
Pitkäkynsipäästäinen (Sorex unguiculatus) on aasialainen päästäisten heimoon kuuluva nisäkäslaji.
De Canadese toendraspitsmuis (Sorex unguiculatus) is een zoogdier uit de familie van de spitsmuizen (Soricidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Dobson in 1890.
Bronnen, noten en/of referentiesSorex unguiculatus[2][3] är en däggdjursart som beskrevs av George Edward Dobson 1890. Sorex unguiculatus ingår i släktet Sorex och familjen näbbmöss.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4]
Kännetecknande är de stora klorna på framtassarna som är längre än 3 mm. Det finns ingen svart strimma på ryggens mitt.[6]
Denna näbbmus förekommer i östra Sibirien (Ryssland), i nordöstra Kina, på Koreahalvön, på den japanska ön Hokkaido samt på flera andra öar i regionen. Arten lever i nästan alla habitat som har ett tjockare skikt av humus eller löv på marken.[1]
Sorex unguiculatus lever delvis underjordisk och äter daggmaskar, snäckor, insekter och andra ryggradslösa djur. Fortplantningen sker i varma delar av utbredningsområdet mellan april och september, längre norrut bara på sommaren. Honor kan ha upp till tre kullar per år med 3 till 7 ungar per kull.[1]
Sorex unguiculatus är en däggdjursart som beskrevs av George Edward Dobson 1890. Sorex unguiculatus ingår i släktet Sorex och familjen näbbmöss. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Kännetecknande är de stora klorna på framtassarna som är längre än 3 mm. Det finns ingen svart strimma på ryggens mitt.
Denna näbbmus förekommer i östra Sibirien (Ryssland), i nordöstra Kina, på Koreahalvön, på den japanska ön Hokkaido samt på flera andra öar i regionen. Arten lever i nästan alla habitat som har ett tjockare skikt av humus eller löv på marken.
Sorex unguiculatus lever delvis underjordisk och äter daggmaskar, snäckor, insekter och andra ryggradslösa djur. Fortplantningen sker i varma delar av utbredningsområdet mellan april och september, längre norrut bara på sommaren. Honor kan ha upp till tre kullar per år med 3 till 7 ungar per kull.
Країни поширення: Китай, Японія, Корейська Народно-Демократична Республіка, Російська Федерація. Мешкає в опалому листі і шарі гумусу. Луки і відкриті поля особливо підходять для проживання і S. unguiculatus можуть досягти високої щільності в цих місцях.
Споживає дощові хробаки, комахи, багатоніжки і равлики.
У південній частині ареалу розмноження відбувається з початку квітня до кінця вересня, в Амурській області і Хабаровському краї тільки влітку. Має до 3 приплодів за сезон, 3-7 дитинчат у кожному.
Немає серйозних загроз для цього поширеного виду. Зустрічається в багатьох охоронних територіях.
Sorex unguiculatus là một loài động vật có vú trong họ Chuột chù, bộ Soricomorpha. Loài này được Dobson mô tả năm 1890.[2]
Phương tiện liên quan tới Sorex unguiculatus tại Wikimedia Commons
Sorex unguiculatus là một loài động vật có vú trong họ Chuột chù, bộ Soricomorpha. Loài này được Dobson mô tả năm 1890.
Sorex unguiculatus (Dobson, 1890)
Ареал Охранный статусКогтистая бурозубка[1][2] (лат. Sorex unguiculatus) — млекопитающее семейства землеройковых, обитающее в Китае, Японии, КНДР, Российской Федерации.
Взрослые бурозубки имеют вес менее 20 г и длину тела 54—97 мм, с длиной хвоста 40—53 мм.
Живёт в опавших листьях и слое гумуса. Луга и открытые поля особенно подходят для проживания и численность животных может достигать высокой плотности в этих местах.
Потребляет дождевых червей, насекомых, многоножек и улиток.
В южной части ареала размножение происходит с начала апреля до конца сентября, в Амурской области и Хабаровском крае только летом. Имеет до 3 помётов за сезон, 3—7 детенышей в каждом.
Нет серьезных угроз для этого распространенного вида. Встречается во многих природоохранных зонах.
Когтистая бурозубка (лат. Sorex unguiculatus) — млекопитающее семейства землеройковых, обитающее в Китае, Японии, КНДР, Российской Федерации.
Взрослые бурозубки имеют вес менее 20 г и длину тела 54—97 мм, с длиной хвоста 40—53 мм.
Живёт в опавших листьях и слое гумуса. Луга и открытые поля особенно подходят для проживания и численность животных может достигать высокой плотности в этих местах.
Потребляет дождевых червей, насекомых, многоножек и улиток.
В южной части ареала размножение происходит с начала апреля до конца сентября, в Амурской области и Хабаровском крае только летом. Имеет до 3 помётов за сезон, 3—7 детенышей в каждом.
Нет серьезных угроз для этого распространенного вида. Встречается во многих природоохранных зонах.
オオアシトガリネズミ(Sorex unguiculatus)は、トガリネズミ目トガリネズミ科トガリネズミ属に分類されるトガリネズミの一種。
北海道、礼文島、利尻島、天売島、焼尻島、大黒島、国後島、色丹島、サハリン、ロシア沿海地方に分布する[2]。
頭胴長54-97mm、後足長12.4-15.5mm、尾長40-53mm、体重6.0-19.3g。日本で最も大きなトガリネズミである[3]。
手とその爪が大きく発達しており、爪を除いた手の大きさは8.2-9.9mm、爪は長さ2-3.5mmになる。手と爪は老獣になるほど大きい。また、幼獣や亜成獣では手に短毛があるが、成熟するにつれて裸出し荒い鱗片に覆われる。また指球も、成長につれて大きくなる[4]。
尾は長く、頭胴長の54-69%になる。尾は短毛に覆われているが、成長につれて裸出する。体と同じ色だが、毛の光沢が強い[4]。
体毛は、亜成獣の夏毛で背面がバーントアンバー色になる。腹面に向かうにつれて明るくなり、明るいタン色になる。体色は、成長をするにつれて濃くなり、背面と腹面の境界が明瞭になっていく[4]。
草原や湿原に生息する。ほとんどの陸上環境に適応することができ、特に落ち葉や腐葉土が厚く湿っている環境に多く生息する[2]。縄張りをもっており、1-2時間の周期で休息と活動を繰り返しながら、餌となる小型の昆虫やミミズ、ジムカデを捕食する[3]。半地下性の生活を送っていることから、他のトガリネズミ類と比べてミミズ類の捕食量が多い[2]。
最も長いもので18か月ほど生きる。一般的に3-6頭の子どもを出産する[2]。
긴발톱첨서(학명:Sorex unguiculatus)는 땃쥐류의 일종이다.[2] 긴발톱첨서는 다 자라면 몸무게가 20g에 달하며, 몸길이는 54~97mm 꼬리는 40~53mm 정도이다. 조선민주주의인민공화국 동북부 지역을 포함하여 동북아시아 북부 전역에 분포한다.[3]
긴발톱첨서(학명:Sorex unguiculatus)는 땃쥐류의 일종이다. 긴발톱첨서는 다 자라면 몸무게가 20g에 달하며, 몸길이는 54~97mm 꼬리는 40~53mm 정도이다. 조선민주주의인민공화국 동북부 지역을 포함하여 동북아시아 북부 전역에 분포한다.