الأسماء في صفحات التنقل
La musaranya dels Apenins (Sorex samniticus) és una espècie de musaranya endèmica d'Itàlia que anteriorment havia estat considerada una subespècie de Sorex araneus.[1]
Mesura uns 8 cm de llarg, dels quals poc més de la meitat corresponen a la cua, i pesa uns 7 grams.
Té pèl curt i espès, de color gris-marronós i aspecte brillant. El musell és allargat, cònic i de color carn, recobert de vibrisses nombroses, i les potes són curtes i escassament recobertes de pèl grisós.
És un animal solitari i territorial. Fa el niu en un forat a terra, entre les arrels, o en un tronc buit.
S'alimenta d'una gran varietat d'animals patits que cerca entre la fullaraca sobre el sòl o excavant superficialment el terreny amb l'ajuda del musell, però també pot menjar fruita, baies i aglans.[2]
La musaranya dels Apenins (Sorex samniticus) és una espècie de musaranya endèmica d'Itàlia que anteriorment havia estat considerada una subespècie de Sorex araneus.
Mesura uns 8 cm de llarg, dels quals poc més de la meitat corresponen a la cua, i pesa uns 7 grams.
Té pèl curt i espès, de color gris-marronós i aspecte brillant. El musell és allargat, cònic i de color carn, recobert de vibrisses nombroses, i les potes són curtes i escassament recobertes de pèl grisós.
És un animal solitari i territorial. Fa el niu en un forat a terra, entre les arrels, o en un tronc buit.
S'alimenta d'una gran varietat d'animals patits que cerca entre la fullaraca sobre el sòl o excavant superficialment el terreny amb l'ajuda del musell, però també pot menjar fruita, baies i aglans.
The Apennine shrew (Sorex samniticus) is a species of shrew in the family Soricidae. It is endemic to Italy.
The Apennine shrew (Sorex samniticus) is a species of shrew in the family Soricidae. It is endemic to Italy.
Sorex samniticus es una especie de musaraña de la familia soricidae.
Datos: Q1767120
Multimedia:
Especies: Sorex samniticus
Apenniini karihiir (Sorex samniticus) on liik väikesi imetajaid karihiirlaste sugukonnast karihiirte perekonnast, kes on endeemne liik Apenniini poolsaarel.
Sarnaneb välimuselt mets-karihiirega, kuid nende kromosoomistik ning alalõualuu ja kolju mõõtmed on piisavalt erinevad, et apenniini karihiiri peetakse eraldi liigiks. Nad on mets-karihiirest veidi väiksemad ja lamedama peaga.[2]
Nende tüvepikkus on 68–78 millimeetrit, saba on 33–45 millimeetri pikkune, tagakäpad 11–12,5 millimeetrit. Kehakaal on vahemikus 6,5–10 grammi. Nende ülemiste lõikehammaste köprude vahel on ümarad sälgud ning nende hambavalem on 3/1, 1/1, 3/1, 3/3 = 32.[2]
Sarnaneb nii välimuselt kui ka ökoloogilise niši poolest mets-karihiirega, kuid on levinud ainult Mandri-Itaalias[2] Apenniinidest kuni Caladriani 300–1160 meetri kõrgusel üle merepinna.[1] Elavad põõsastikes, kuid väldivad tihedat metsa ja eelistavad niisket elukeskkonda[2]: neid leidub ojade läheduses, soodes ja kivimüüridel niisketes piirkondades.[1] Ei ole teada, et nad urge rajaks.[2]
Sigima hakkavad maikuus.[2]
Neid loetakse soodsas seisundis liigiks ning nende levila sisse jääb ka kaitsealuseid piirkondi. Nende täpne arvukus ega ka muutused populatsioonis ei ole teada, kuid nad on siiski küllaltki laialt levinud. Peamisteks ohtudeks on elupaikade kaotus põllumajanduse ja linnastumise tõttu ning pestitsiidide kasutamine. Apenniini karihiired on kantud Berni konventsiooni III lisa liikide hulka.[1]
Apenniini karihiir (Sorex samniticus) on liik väikesi imetajaid karihiirlaste sugukonnast karihiirte perekonnast, kes on endeemne liik Apenniini poolsaarel.
Sorex samniticus Sorex generoko animalia da. Lehen Insectivora edo Soricomorpha deitzen zen taldearen barruan daude. Gaur egun Lipotyphla deitzen den taldearen barruko Soricinae azpifamilia eta Soricidae familian sailkatuta dago.
Sorex samniticus Sorex generoko animalia da. Lehen Insectivora edo Soricomorpha deitzen zen taldearen barruan daude. Gaur egun Lipotyphla deitzen den taldearen barruko Soricinae azpifamilia eta Soricidae familian sailkatuta dago.
Musaraigne des Apennins
Sorex samniticus, communément appelé la Musaraigne des Apennins, est une espèce de musaraignes de la famille des Soricidae. L'espèce est endémique en Italie.
Endémique à l’Italie, l’espèce se rencontre entre 300 et 1 160 m d'altitude des Apennins à la Calabre[3].
Elle se rencontre dans des fruticées, près de ruisseaux, etc[3].
Musaraigne des Apennins
Sorex samniticus, communément appelé la Musaraigne des Apennins, est une espèce de musaraignes de la famille des Soricidae. L'espèce est endémique en Italie.
Il toporagno appenninico (Sorex samniticus Altobello, 1926) è un mammifero insettivoro della famiglia dei Soricidi.
Veniva un tempo considerato una sottospecie di toporagno comune (Sorex araneus samniticus), tuttavia al giorno d'oggi la maggior parte degli studiosi è concorde nell'esattezza di una classificazione tassonomica che contempli l'animale come specie a sé stante.
Misura circa 8 cm di lunghezza, di cui poco più della metà spettano alla coda, per un peso di circa 7 grammi.
Il pelo è corto e folto, di colore grigio-brunastro e dall'aspetto lucido: il muso è allungato, conico e di colore carnicino, ricoperto da numerose vibrisse, mentre le corte zampe sono ricoperte di rado pelo grigiastro.
Si tratta di animali solitari, piuttosto territoriali e catadromi: suddividono, cioè, la loro attività fra periodi alternati di veglia e di riposo. Costruiscono le loro tane nelle buche del terreno, nelle cavità fra le radici, tra le pietre o nei rami cavi delle piante.
Si nutre di una grande varietà di piccoli animali di cui va alla ricerca tra il fogliame sparso sul suolo o scavando superficialmente il terreno con l'aiuto del muso e dei baffi sensibilissimi: ha dieta prevalentemente insettivora e si nutre di coleotteri, vermi, larve, ragni, tarli del legno e lumache. All'occorrenza, tuttavia, può mangiare anche frutta, bacche e ghiande[3].
Per nascondere il cibo, è solito scavare delle gallerie (o, più spesso, impossessarsi delle tane di altri piccoli animali, scacciandone od uccidendone il proprietario) per poter accumulare le riserve di cibo in eccesso e mangiare indisturbato, al sicuro dai numerosi predatori che potrebbero insidiarlo in superficie.
La femmina, dopo tre settimane circa di gestazione, dà alla luce una media di sei cuccioli: i piccoli sono inizialmente ciechi e vengono accuditi dalla madre fino allo svezzamento, che avviene attorno alla settimana di vita, mentre a due settimane gli occhi sono aperti e l'animale è in grado di vedere. Al momento dello svezzamento, il piccolo ha una dentatura che conserverà per tutta la vita: l'aspetto dei suoi denti, giudicandone lo stato di usura, è un elemento assai utile per stabilire l'età approssimativa di ciascun animale. Gli individui anziani (di età superiore all'anno) hanno i denti talvolta così consumati che spesso non riescono a mangiare cibo a sufficienza e muoiono d'inedia.
Con due sottospecie (Sorex samniticus garganicus, un tempo considerata anch'essa sottospecie di Sorex araneus, e Sorex samniticus samniticus) la specie è endemica dell'Italia, dove la si trova principalmente, come intuibile dal nome, sulla catena appenninica, dalla Liguria alla Calabria, mentre è del tutto assente dalle isole, dall'Italia settentrionale a nord della Pianura Padana e dalla penisola salentina.
Il suo habitat naturale è costituito dalle aree di sottobosco ad altitudini comprese tra i 300 e i 1160 m sul livello del mare.
Il toporagno appenninico (Sorex samniticus Altobello, 1926) è un mammifero insettivoro della famiglia dei Soricidi.
Veniva un tempo considerato una sottospecie di toporagno comune (Sorex araneus samniticus), tuttavia al giorno d'oggi la maggior parte degli studiosi è concorde nell'esattezza di una classificazione tassonomica che contempli l'animale come specie a sé stante.
De Italiaanse bosspitsmuis (Sorex samniticus) is een spitsmuis die alleen voorkomt in Italië. Hij komt vooral voor in de Apennijnen tussen de 300 meter en de 1160 meter hoogte. De soort is op het oog nauwelijks te onderscheiden van de gewone bosspitsmuis (Sorex araneus). Hij is wat kleiner, heeft een plattere schedel, en een duidelijk kleinere staart. De soort werd tot voor kort beschouwd als een ondersoort van de bosspitsmuis. De populatie van Monte Gargano wordt als een aparte, iets kleinere, ondersoort Sorex samniticus garganicus beschouwd.
Afmetingen:
Ryjówka apenińska[3] (Sorex samniticus) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych.
Gatunek ten został opisany w 1926 roku przez Giuseppe Altobello. Przez pewien czas umieszczany był w obrębie gatunku ryjówka aksamitna. Ponownie wyniesiony do rangi osobnego gatunku został przez Grafa i innych w 1979 roku[4][5]. Pozycja filogenetyczna gatunku wzbudzała pewne kontrowersje. Morfologicznie gatunek ten jest bardzo zbliżony do zachodnioeuropejskich przedstawicieli grupy gatunków S. araneus. Grupa ta jednak wyróżnia się zestawem chromosomów płciowych XY1Y2, którego brak u S. samniticus. Ponadto S. samniticus ma unikalny wśród euroazjatyckich ryjówek kariotyp[6] 2n = 52[4]. Badania filogenetyczne przeprowadzane przez Fumagalliego i współpracowników wykazały jednak bliższe pokrewieństwo między S. samniticus a ryjówką aksamitną niż pomiędzy ryjówką aksamitną a ryjówką malutką zaliczaną do grupy gatunków S. araneus[6].
Ryjówka S. samniticus jest endemitem Włoch. Spotykana jest od Apeninów po Kalabrię, przy czym jej szczegółowy zasięg jest słabo zbadany. Znane stanowiska położone są na wysokościach od 200 do 1160 m n.p.m.[2].
Siedliskami tej ryjówki są zakrzewienia na obszarach zalesionych. Unika ona jednak gęstych lasów. Badania Mortellitiego i współpracowników wykazały, że zdominowanie habitatu przez dęby burgundzkie i kasztany jadalne prowadzi do lokalnego wyginięcia tego gatunku[7].
Gatunek ten umieszczony jest w załączniku trzecim Konwencji Berneńskiej oraz status gatunku niższego ryzyka w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN[2].
Ryjówka apenińska (Sorex samniticus) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych.
Gatunek ten został opisany w 1926 roku przez Giuseppe Altobello. Przez pewien czas umieszczany był w obrębie gatunku ryjówka aksamitna. Ponownie wyniesiony do rangi osobnego gatunku został przez Grafa i innych w 1979 roku. Pozycja filogenetyczna gatunku wzbudzała pewne kontrowersje. Morfologicznie gatunek ten jest bardzo zbliżony do zachodnioeuropejskich przedstawicieli grupy gatunków S. araneus. Grupa ta jednak wyróżnia się zestawem chromosomów płciowych XY1Y2, którego brak u S. samniticus. Ponadto S. samniticus ma unikalny wśród euroazjatyckich ryjówek kariotyp 2n = 52. Badania filogenetyczne przeprowadzane przez Fumagalliego i współpracowników wykazały jednak bliższe pokrewieństwo między S. samniticus a ryjówką aksamitną niż pomiędzy ryjówką aksamitną a ryjówką malutką zaliczaną do grupy gatunków S. araneus.
Ryjówka S. samniticus jest endemitem Włoch. Spotykana jest od Apeninów po Kalabrię, przy czym jej szczegółowy zasięg jest słabo zbadany. Znane stanowiska położone są na wysokościach od 200 do 1160 m n.p.m..
Siedliskami tej ryjówki są zakrzewienia na obszarach zalesionych. Unika ona jednak gęstych lasów. Badania Mortellitiego i współpracowników wykazały, że zdominowanie habitatu przez dęby burgundzkie i kasztany jadalne prowadzi do lokalnego wyginięcia tego gatunku.
Gatunek ten umieszczony jest w załączniku trzecim Konwencji Berneńskiej oraz status gatunku niższego ryzyka w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN.
Sorex samniticus[2][3] är en däggdjursart som beskrevs av Giuseppe Altobello 1926. Sorex samniticus ingår i släktet Sorex och familjen näbbmöss.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Det svenska trivialnamnet Kortsvansad näbbmus förekommer för arten.[6]
Denna näbbmus förekommer på Apenninska halvön i Italien. Den lever i regioner mellan 300 och 1160 meter över havet. Arten vistas i buskskogar och i öppna skogar ofta nära vattendrag eller intill naturstensmurar.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Sorex samniticus.
Wikispecies har information om Sorex samniticus.
Sorex samniticus är en däggdjursart som beskrevs av Giuseppe Altobello 1926. Sorex samniticus ingår i släktet Sorex och familjen näbbmöss. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Det svenska trivialnamnet Kortsvansad näbbmus förekommer för arten.
Denna näbbmus förekommer på Apenninska halvön i Italien. Den lever i regioner mellan 300 och 1160 meter över havet. Arten vistas i buskskogar och i öppna skogar ofta nära vattendrag eller intill naturstensmurar.
Колись вважався підвидом, Sorex araneus samniticus, але в даний час більшість вчених погоджуються на точність таксономічні класифікації, що охоплює даний таксон як вид.
Його розміри близько 8 дюймів у довжину, з яких трохи більше половини це хвіст; вага близько 7 грамів. Волосся коротке і товсті, сіро-коричневе. Писочок подовжений, конічний з численними вусами. Ноги покриті рідким сивим волоссям.
Це одиночні тварини. Вони будують свої гнізда в отворах в землі, в ямах серед коріння, між каменями або в порожнистому гіллі рослин. Має головним чином комахоїдну дієту; харчується також жуками, черв'яками, личинками, павуками, равликами. При необхідності, однак, може також їсти фрукти, ягоди та жолуді. Щоб приховати їжу, як правило, копає тунелі (або, найчастіше, заволодіває норами інших дрібних тварин, відганяючи або вбиваючи власника).
Самиця, після трьох тижнів вагітності, народжує в середньому шість малят: малеча спочатку сліпа і мати піклується про неї до відлучення від молока, яке триває від тижня до двох тижнів поки очі відкриються. При відлученні, у дитини є набір зубів, який буде триматися протягом усього життя: зуби, судячи стан зносу, це дуже корисний елемент, щоб визначити приблизний вік кожної тварини. Літні тварини (старше року) мають зуби іноді так зношені, що тварина часто не в змозі з'їсти достатньо їжі і помирає від голоду.
Ендемік Італії. Записаний в Апеннінах на висотах від 300 м до 1160 м, але точний діапазон поширення мало відомий. Живе в деревно-чагарникових місцях проживання але уникає лісових районів. Знайдений поблизу річок, на болотах, в живоплотах.
Пестициди і руйнування середовища проживання (за рахунок сільського господарства і урбанізації) вважаються основними загрозами. Включений до Додатка III Бернської конвенції. Мешкає в багатьох природоохоронних територіях.
Sorex samniticus là một loài động vật có vú trong họ Chuột chù, bộ Soricomorpha. Loài này được Altobello mô tả năm 1926.[1]
Phương tiện liên quan tới Sorex samniticus tại Wikimedia Commons
Bài viết liên quan đến họ Chuột chù này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Sorex samniticus là một loài động vật có vú trong họ Chuột chù, bộ Soricomorpha. Loài này được Altobello mô tả năm 1926.
아페닌뒤쥐(Sorex samniticus)는 땃쥐과에 속하는 포유류의 일종이다.[2] 이탈리아의 토착종이다.
