Acremonium cinsi — göbələklər aləminin Ascomycota şöbəsinin Hypocreales sırasının Acremonium cinsinə aiddir.
Acremonium növləri cosmopolitan,filamentar göbələklərdirlər ki,adətəd bitki qalıqları və torpaqda geniş yayılıblar. Acremonium növlərində cinsi çoxalma müəyyənləşdirilmədiyindən onları bir çox müəlliflər Deuteramycota şöbəsinə aid edirlər. Digərləri isə struktur xüsusiyyətləri Ascomycota şöbəsinə bənzədiyindən onları bu şöbəyə aid edirlər.
Xəstəlik törədicisi kimi Acremoniumun əsasən 3 növü geniş yayılıb.Acremonium falciforme, Acremonium kiliense,Acremonium recifeii.
Ağ taxıllarda mikozlar yaradırlar. Nadir hallarda göz xəstəlikləri,endokardit,peritonit,osteomielit və digərlərinin yaranmasına şərait yaradırlar.
Acremonium cinsli göbələklərin koloniyaları özünəməxsus sürətlə inkişaf edir və 5 günə tam inkişfa çatırlar. 25C də PDA(Potato dextrose agar-kartoflu qidalı mühit) 7 gün qaldıqdan sonra koloniyaların ölçüsü 1-3 sm olur. Yaşlandıqca koloniyaların səthi sərbəst hiflərin böyüməsi ilkə əlaqədar olaraq pambığabənzər forma ala bilər.
Acremonium cinsi — göbələklər aləminin Ascomycota şöbəsinin Hypocreales sırasının Acremonium cinsinə aiddir.
Acremonium (syn. Cephalosporium) ist eine Gattung von Pilzen aus der Familie der Bionectriaceae.
Acremonium-Arten sind normalerweise langsam wachsende, zunächst kompakte und feuchte Pilze. Ihre Hyphen sind fein und hyalin und erzeugen meist einfach strukturierte Phialiden. Ihre Conidien sind normalerweise einzellig (d. h. Mikrokonidien), hyalin oder pigmentiert, kugel- oder zylinderförmig und meist in schleimigen Köpfen an der Spitze jedes Phialidus' zusammengedrängt.
Die meisten Acremonium-Arten sind Saprobionten und können von abgestorbenem Pflanzenmaterial oder aus dem Boden isoliert werden. Viele Arten wurden als opportunistische Erreger bei Mensch und Tier erkannt; sie verursachen Myzetome, Nagelpilz und Hyalohyphomykosen. Infektionen von Menschen durch Pilze dieser Gattung sind selten,[1] aber klinische Befunde von Hyalohyphomykosen, die durch Acremonium-Arten verursacht wurden, können auch Arthritis, Osteomyelitis, Peritonitis, Endokarditis, Pneumonien, Cerebritis und subkutane Infektionen einschließen.[2][3]
Cephalosporine, eine Klasse von β-Lactam-Antibiotika, wurden aus Acremonium-Arten gewonnen. Sie wurden erstmals 1948 durch den italienischen Pharmakologen Giuseppe Brotzu isoliert.
Die Typus-Art ist Acremonium alternatum Link (1809). Die Gattung enthält mehr als 100 Arten.
Folgende sind bekannt:[4]
Folgende Arten sind in der Global Biodiversity Information Facility verzeichnet:[4]
Acremonium (syn. Cephalosporium) ist eine Gattung von Pilzen aus der Familie der Bionectriaceae.
Acremonium is a genus of fungi in the family Hypocreaceae. It used to be known as Cephalosporium.
Acremonium species are usually slow-growing and are initially compact and moist. Their hyphae are fine and hyaline, and produce mostly simple phialides. Their conidia are usually one-celled (i.e. ameroconidia), hyaline or pigmented, globose to cylindrical, and mostly aggregated in slimy heads at the apex of each phialide.
Epichloë species are closely related and were once included in Acremonium,[1] but were later split off into a new genus Neotyphodium,[2] which has now been restructured within the genus Epichloë.[3]
The genus Acremonium contains about 100 species, of which most are saprophytic, being isolated from dead plant material and soil. Many species are recognized as opportunistic pathogens of man and animals, causing eumycetoma, onychomycosis, and hyalohyphomycosis. Infections of humans by fungi of this genus are rare,[4] but clinical manifestations of hyalohyphomycosis caused by Acremonium may include arthritis, osteomyelitis, peritonitis, endocarditis, pneumonia, cerebritis, and subcutaneous infection.[5]
The cephalosporins, a class of β-lactam antibiotics, were derived from Acremonium. It was first isolated as an antibiotic by the Italian pharmacologist Giuseppe Brotzu in 1948.
Acremonium is a genus of fungi in the family Hypocreaceae. It used to be known as Cephalosporium.
Acremonium es un género de hongos de la familia Hypocreaceae.
Las especies de Acremonium son mohos que crecen lentamente en ambientes húmedos. Sus hifas son finas e hialinas, producen principalmente fialidos simples. Los conidios son generalmente unicelulares (es decir, ameroconidios), hialinos o pigmentados, de globosos a cilíndricos y en su mayoría agregados con cabezas viscosas en el ápice de cada fialida.[1]
El género contiene alrededor de 100 especies, las cuales son saprofitas y han sido aisladas en el suelo y materia vegetal en descomposición. Muchas especies pueden ser patógenos oportunistas de humanos y otros animales causando dermatofitosis como la eumicetoma, onicomicosis y hialohipoficosis. Las infecciones en humanos causadas por hongos de este género son raras, pero las manifestaciones clínicas de hialohifomicosis causadas por Acremonium pueden incluir artritis, osteomielitis, peritonitis, endocarditis, neumonía, cerebritis y subcutánea.[2][3]
La cefalosporina, una clase de antibióticos β-lactámicos esta hecho con un moho de Acremonium. El farmacólogo italiano Giuseppe Brotzu lo aisló por primera vez como antibiótico en 1948.
Se han descrito las siguientes especies:
Acremonium es un género de hongos de la familia Hypocreaceae.
Las especies de Acremonium son mohos que crecen lentamente en ambientes húmedos. Sus hifas son finas e hialinas, producen principalmente fialidos simples. Los conidios son generalmente unicelulares (es decir, ameroconidios), hialinos o pigmentados, de globosos a cilíndricos y en su mayoría agregados con cabezas viscosas en el ápice de cada fialida.
Acremonium Link, 1809 è un genere di funghi della famiglia delle Hypocreaceae. Era precedentemente nota come "Cephalosporium"'.
Le specie di Acremonium sono generalmente dotate di una crescita lenta, inizialmente risultano essere compatti e umidi. Le loro ife sono sottili e trasparenti e producono principalmente fialidi. I loro conidi sono generalmente monocellulari (ad esempio amerocordia), trasparenti o pigmentati, possono essere sia globulari sia cilindrici e normalmente sono aggregati in teste melmose all'apice di ogni fialide.
Il genere Acremonium contiene circa 100 specie di cui la maggior parte è composta da saprofiti, isolate da materiale vegetale in decomposizione e soia. Molte specie sono riconosciute come probabili patogeni verso animali e persone, cause di micetoma, onicomicosi e ialoifomicosi. Infezioni umane da parte di questo genere di fungo sono piuttosto rare[1] ma manifestazioni cliniche di ialoifomicosi causate da Acremonium possono includere anche artrite, osteomielite, peritonite, endocardite, polmonite, cerebrite e infezioni sottocutanee[2].
Le cefalosporrine, una classe di antibiotici β-lattamici, derivano da Acremonium (motivo per cui era inizialmente noto come "Cephalosporium").
Acremonium Link, 1809 è un genere di funghi della famiglia delle Hypocreaceae. Era precedentemente nota come "Cephalosporium"'.
Nålemuggsoppar (Acremonium) er ei polyfyletisk slekt av soppar. Typeart er Acremonium alternatum.
Nålemuggsoppar (Acremonium) er ei polyfyletisk slekt av soppar. Typeart er Acremonium alternatum.
Acremonium Link – rodzaj grzybów z klasy Sordariomycetes[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Incertae sedis, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Synonimy nazwy naukowej: Cephalosporium Corda, Hyalopus Corda, Mastigocladium Matr., Monoconidia Roze, Pseudofusidium Deighton[2].
Liczne gatunki dawniej zaliczane do Acremonium, w aktualnej klasyfikacji według Index Fungorum zostały przeniesione do innych rodzajów[3].
Grzyby mikroskopijne. Charakteryzują się prostymi, szydłowatymi i rozgałęzionymi fialidami, na których powstają główkowate i zlepione skupiska jednokomórkowych konidiów. Rozróżnienie gatunków jest trudne, wymaga stosowania metod molekularnych i genetycznych[4]
Charakteryzują się powolnym wzrostem. Początkowo tworzą przeważnie zwarte, wilgotne kolonie, później stają się puszyste i zamszowate. Z wiekiem zmieniają barwę z białej na szarą, różową lub pomarańczową. Strzępki bezbarwne. Czasami występują chlamydospory[5].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[7]. Lista gatunków występujących w Polsce na podstawie checklist. Jak zastrzegają autorzy, jest to lista niepełna[8].
W większości są saprotrofami żyjącymi w glebie na szczątkach roślin, grzybów, itp. Niektóre gatunki są pasożytami[4], np. Acremonium alabamense u ludzi i zwierząt wywołuje grzybicę paznokci i grzybiczne zapalenie rogówki[5].
Acremonium Link – rodzaj grzybów z klasy Sordariomycetes.
Cephalosporium
Acremonium je rod gliv iz družine Hypocreaceae.
Glive iz rodu Acremonium so načeloma počasi rastoče, čvrste in vlažne. Njihove hife so tanke in prosojne in tvorijo enostavne fialide. Konidiji so običajno enocelični, prosojni ali obarvani, okroglasti ali cilindrični in se običajno zrdužujejo v skupke na vrhu posameznega fialida.
Rod trenutno šteje okoli 100 vrst, od katerih je večina gniloživk (saprofitov) in jih lahko osamimo iz mrtvega rastlinskega materiala ali prsti. Številne vrste veljajo za oportunistične patogene za človeka in živali in lahko povzročajo micetom, onihomikozo, osteomielitis, peritonitis, endokarditis, pljučnico, cerebelitis in okužbe podkožja.
Cefalosporine, razred betalaktamskih antibiotikov, so prvič pridobili iz gliv iz tega rodu (prvotno se je rod imenovalCephalosporium).
Acremonium je rod gliv iz družine Hypocreaceae.
Acremonium är ett släkte av svampar. Acremonium ingår i ordningen köttkärnsvampar, klassen Sordariomycetes, divisionen sporsäcksvampar och riket svampar.[1][2]
köttkärnsvamparアクレモニウム(Acremonium)は、ボタンタケ目に属する菌類の属である。かつてセファロスポリウム(Cephalosporium)と呼ばれた菌を含む。
アクレモニウムはほとんどが腐生菌で植物遺体や土壌から見出される。生育は遅く、コロニーははじめ小さく湿潤で、次第にスエードや羊毛のような外観を呈するようになる。菌糸は細く透明で、特別な分枝もしないで単純なフィアライドを形成する。分生子は通常1細胞からなりフィアライドの頂点に生じる粘液球の中にあって塊状に生じる。
これまでに200種近く、培養株や確かな標本が存在するものに限っても100種近くが知られているが、形態的な特徴が乏しいことにより寄せ集められた多系統的な属である。形態からアクレモニウムと同定された培養株を多数用いた分子系統解析によると、アクレモニウムのほとんどは子嚢菌門フンタマカビ綱のうちボタンタケ目に属しているが、それ以外の目にもアクレモニウムと形態の良く似た菌が存在している。またボタンタケ目のなかでも多様な系統から見出されており、特定の分類群に対応するわけではない。タイプ種A. alternatumに対してエピタイプが指定されたことから、これに近縁でないものをアクレモニウム属から除外するなどの整理が今後次第に行われると考えられる。すでにA. strictumがSarocladium属へ移され、Gliomastix節が属に昇格するなどの措置が執られている。[1]一方、タイプ種に近縁な(狭義の)アクレモニウム属については、ボタンタケ目のうちビオネクトリア科の所属とされている。[2][3][4]
また属だけでなく種についても形態的特徴から分類することは困難であり、A. alternatum、A. curvulum、A. persicinum、A. recifei、A. strictumなどが多系統的である。[1][5]
ヒトや動物に対して日和見感染し、菌腫、爪白癬、無色菌糸症を引き起こす。ヒト感染例はまれであるが[6]、アクレモニウムによる無色菌糸症は、関節炎、骨髄炎、腹膜炎、心内膜炎、肺炎、脳炎などを起こす場合がある[要出典]。
第2次世界大戦終結から間もない1940年代後半、イタリア・サルジニア島にて採取されたセファロスポリウムから、チフス菌などに薬効を有する抗生物質セファロスポリンが発見された。1928年に発見されている世界初の抗生物質ペニシリンと比べて酸に対する安定性が高く、また服用後に於ける重篤なアレルギー症状の発現頻度が低いこともあって、いち早く実用化されたペニシリンを置き換える存在となった。
1809年にドイツ・ロストック大学(当時)の博物学者リンクが、生殖性細胞の一端に単一の胞子が生じると考え、ギリシャ語のάκρο(端・頂)とμόνος(単一)からAcremoniumと命名した。彼が観察したAcremonium alternatumは、先がすぼまったフィアライド(=生殖性細胞)から、実際には単一ではなく複数の分生子が連鎖状に生じる。これと良く似ているが、分生子が連鎖をつくるのではなく、粘液に包まれた球状の塊を作る菌が多く知られており、伝統的にCephalosporium属に分類されてきた。ところが1968年にオーストリア人の菌学者ヴァルター・ガムスが、Cephalosporium属のタイプ標本が接合菌であることを示し、それまでCephalosporium属に含めてきた子嚢菌を形態的に良く似たその他の種とともにAcremonium属に移した。1990年代になって分子系統解析が行われるようになると、多系統的な属であることが認識されるようになり、以後は徐々に分割されつつある。[4]