الأسماء في صفحات التنقل
Der Nilgiri-Langur (Semnopithecus johnii, Syn.: Trachypithecus johnii) ist eine Primatenart aus der Gruppe der Schlankaffen und ist eine der zwei Arten, in die die Untergattung Violettgesichtigen Languren (Kasi) innerhalb der Gattung der Indischen Languren (Semnopithecus) aufgeteilt wird.
Nilgiri-Languren erreichen eine Kopfrumpflänge von 58 (Weibchen) bis 78 (Männchen) Zentimetern, der Schwanz ist mit 69 bis 97 Zentimetern deutlich länger als der Körper. Das Gewicht variiert zwischen 10 und 14 Kilogramm, wobei die Männchen schwerer werden als die Weibchen. Das Fell dieser Tiere ist schwarz gefärbt, das dunkle, unbehaarte Gesicht ist von hellen, gelblich-braunen Haaren umgeben.
Diese Primaten leben im südlichen Indien, vorwiegend im Bereich der Westghats im namensgebenden Nilgiri-Gebirge. Lebensraum dieser Tiere sind Wälder, sowohl tiefer gelegene als auch Gebirgswälder bis in 2000 Metern Seehöhe.
Nilgiri-Languren sind tagaktive Baumbewohner, die sich im Geäst vorwiegend auf allen vieren fortbewegen. Sie leben in Haremsgruppen von 3 bis 25 Tieren, diese bestehen aus einem Männchen, einem oder mehreren Weibchen und dem dazugehörigen Nachwuchs. Es sind territoriale Tiere, die anderen Gruppen aggressiv begegnen. Die Streifgebiete sind klein und die Länge der täglichen Streifzüge relativ kurz.
Sie sind Pflanzenfresser, die sich vorwiegend von Blättern ernähren, daneben aber auch Früchte, Samen, Blüten, Knospen und andere Pflanzenteile zu sich nehmen. Wie alle Schlankaffen haben sie einen mehrkammerigen Magen zur besseren Verwertung der schwer verdaulichen Pflanzennahrung.
Die Mehrzahl der Geburten fällt in die Monate Mai bis Juni oder November, was mit dem verstärkten Blattwuchs nach Monsunzeiten zusammenhängt. Es überwiegen Einlingsgeburten, die Jungtiere haben zunächst ein rotbraunes Fell, das sich nach einigen Wochen schwarz zu verfärben beginnt. Mit rund einem Jahr wird das Jungtier entwöhnt. Die Männchen müssen beim Eintreten der Geschlechtsreife ihre Geburtsgruppe verlassen.
Die Hauptbedrohungen für den Nilgiri-Langur stellen der Verlust des Lebensraumes und die Bejagung dar. Manchen Körperteilen dieses Primaten wird eine heilende Wirkung zugesprochen, so wird ihr Blut als Verjüngungsmittel getrunken. Ihr Siedlungsgebiet ist in viele kleine Teile zersplittert, Teile davon sind als Naturreservate geschützt. Die IUCN schätzt die Zahl der erwachsenen Tiere auf rund 8300 und listet die Art als gefährdet (vulnerable). Außerhalb ihrer indischen Heimat wurde diese Art nur im Erfurter Zoo (mehr als 40 Jahre lang) gehalten (seit 2012 im neu geschaffenen „Lemurenwald“). Mit dem Tod der letzten beiden Nachzuchttiere im Mai beziehungsweise Juli 2016 lief diese Haltung jedoch aus.[1]
Der Nilgiri-Langur bildet zusammen mit dem Weißbartlangur Sri Lankas die Untergattung Kasi innerhalb der Indischen Languren. Die systematische Stellung dieser Untergattung ist umstritten, sie scheinen zwischen den Hanuman-Languren (Gattung Semnopithecus) und den Haubenlanguren (Gattung Trachypithecus) zu vermitteln. Auch die Färbung der Neugeborenen, die ansonsten ein gutes Kriterium der verschiedenen Langurengattungen ist, ist bei Kasi nicht eindeutig. Geissmann (2003) sowie Mittermeier, Rylands & Wilson (2013) ordnen den Nilgiri-Langur unter Semnopithecus ein, Wilson & Reeder (2005) hingegen unter Trachypithecus.
Der Nilgiri-Langur (Semnopithecus johnii, Syn.: Trachypithecus johnii) ist eine Primatenart aus der Gruppe der Schlankaffen und ist eine der zwei Arten, in die die Untergattung Violettgesichtigen Languren (Kasi) innerhalb der Gattung der Indischen Languren (Semnopithecus) aufgeteilt wird.
The Nilgiri langur (Trachypithecus johnii) is a lutung (a teep o Auld Warld lug) foond in the Nilgiri Hills o the Wastren Ghats in Sooth Indie. Its range includes Kodagu in Karnataka an aw, Kodayar Hills in Tamil Nadu, an mony ither hilly auries in Kerala an Tamil Nadu. This primate haes glossy black fur on its boou an gowden broun fur on its heid. It is similar in size an lang-tailed like the gray langurs. Females hae a white patch o fur on the inner thigh. It teepically lives in troops o nine tae ten monkeys.[2] Its diet consists o fruits, shuits an leaves. The species is vulnerable due tae deforestation an poachin for its fur an flesh, the latter believit tae hae aphrodisiac properties.[3]
The Nilgiri langur (Trachypithecus johnii) is a lutung (a teep o Auld Warld lug) foond in the Nilgiri Hills o the Wastren Ghats in Sooth Indie. Its range includes Kodagu in Karnataka an aw, Kodayar Hills in Tamil Nadu, an mony ither hilly auries in Kerala an Tamil Nadu. This primate haes glossy black fur on its boou an gowden broun fur on its heid. It is similar in size an lang-tailed like the gray langurs. Females hae a white patch o fur on the inner thigh. It teepically lives in troops o nine tae ten monkeys. Its diet consists o fruits, shuits an leaves. The species is vulnerable due tae deforestation an poachin for its fur an flesh, the latter believit tae hae aphrodisiac properties.
नीलगिरी लङ्गुर पुर्वजगतको बाँदरको एक प्रजाति हो जुन दक्षिण भारत स्थित पश्चिमी घाटको नीलगिरी पहाडमा बसोबास गर्छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरको बासिन्दा दायरामा कर्नाटकको कोडागु, तमिलनाडुको कोडार पहाड, केरला तथा तमिलनाडुका अन्य धेरै पहाडी क्षेत्रहरू समावेश छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरको काल तथा बाक्लो भुत्लाहरू हुन्छन् भने यसको टाउकोको भागमा सुनौलो खैरो रङ्गको भुत्ला हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुर र खैरो लङ्गुरको शरीरको आकार तथा पुच्छरको लम्बाई लगभग बराबर हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुरको पोथी जातिको साँप्राको भित्री भागको भुल्लाको रङ्ग हल्का सेतो रङ्गको हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुर मुख्यतया समूहमा बस्ने गर्दछ भने एक समूहमा ९ देखि १० लङ्गुरहरू हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुरले फलफूल, तथा रूखका पातहरू खाने गर्दछन्। यस प्रजातिको लङ्गुरलाई यसको भुत्ला तथा मासुका लागि मारिने भएकाले यी प्रजातिहरू यसको बासस्थान क्षेत्रमा पनि कम मात्रामा भेटिन्छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरलाई सङ्कटापन्न बन्यजन्तुको सूचीमा सूचीकृत गरिएको छ। डिएनए र अन्य प्रमाणहरूले यो सुझाव दिन्छ कि नीलगिरि लङ्गुर र बैजनी रङ्गको लङ्गुर खैरो लङ्गुरसँग सम्बन्धित छ जसलाई एकै वर्णमा वर्गीकरण गरिएको छ।[३]
नीलगिरी लङ्गुर एक प्रजातिको कालो लङ्गुर हो जसको एक वयस्क भाले लङ्गुरको टाउको देखि पुच्छरको माथिल्लो भाग सम्मको लम्बाई ७८ देखि ८० सेमी हुन्छ भने पोथी वयस्क लङ्गुरको मात्र शरीरको लम्बाई ५८ देखि ६० सेमी हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुरको टाउको देखि पुच्छरको कुल लम्बाई ६८.५ देखि ९७.५ सेमी हुन्छ। यस प्रजातिको एक वयस्क भालेको अौसत तौल ९.१ देखि १४.८ किलोग्राम तथा एक वयस्क पोथीको अोसत तौल १०.९ देखि १२ किलोमिटर सम्म हुन्छ। नीलगिरी लङ्गुर मुख्यतया रूखमानै बस्ने भएकाले यी प्राणीहरू विरलै जमिनमा अोर्लिन्छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरको जीवनकाल २९ वर्षको हुन्छ।[४][५][६][७][८][९]
नीलगिरी लङ्गुरको बासस्थान दायरामा मानव जातिको आवतजावत तथा यस लङ्गुरको भुत्ला तथा मासुका लागि गरिएको अवैध चोरी सिकारीका कारण यस प्रजातिको लङ्गुरको सङ्ख्यामा ह्रास आएको छ। यस प्रजातिको लङ्गुरलाई अन्तर्राष्ट्रिय प्रकृति संरक्षण सङ्घ द्वारा सङ्कटापन्न बन्यजन्तुको रूपमा सूचीकृत गरिएको छ भने यसलाई अन्तर्राष्ट्रिय प्रकृति संरक्षण सङ्घको रातो सूचीमा पनि सूचीकृत गरिएको छ। यद्यपि यी लङ्गुरहरू निकट भविष्यमा लोप हुन सक्ने खतरामा रहेका छन्।
नीलगिरी लङ्गुर पुर्वजगतको बाँदरको एक प्रजाति हो जुन दक्षिण भारत स्थित पश्चिमी घाटको नीलगिरी पहाडमा बसोबास गर्छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरको बासिन्दा दायरामा कर्नाटकको कोडागु, तमिलनाडुको कोडार पहाड, केरला तथा तमिलनाडुका अन्य धेरै पहाडी क्षेत्रहरू समावेश छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरको काल तथा बाक्लो भुत्लाहरू हुन्छन् भने यसको टाउकोको भागमा सुनौलो खैरो रङ्गको भुत्ला हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुर र खैरो लङ्गुरको शरीरको आकार तथा पुच्छरको लम्बाई लगभग बराबर हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुरको पोथी जातिको साँप्राको भित्री भागको भुल्लाको रङ्ग हल्का सेतो रङ्गको हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुर मुख्यतया समूहमा बस्ने गर्दछ भने एक समूहमा ९ देखि १० लङ्गुरहरू हुन्छ। यस प्रजातिको लङ्गुरले फलफूल, तथा रूखका पातहरू खाने गर्दछन्। यस प्रजातिको लङ्गुरलाई यसको भुत्ला तथा मासुका लागि मारिने भएकाले यी प्रजातिहरू यसको बासस्थान क्षेत्रमा पनि कम मात्रामा भेटिन्छन्। यस प्रजातिको लङ्गुरलाई सङ्कटापन्न बन्यजन्तुको सूचीमा सूचीकृत गरिएको छ। डिएनए र अन्य प्रमाणहरूले यो सुझाव दिन्छ कि नीलगिरि लङ्गुर र बैजनी रङ्गको लङ्गुर खैरो लङ्गुरसँग सम्बन्धित छ जसलाई एकै वर्णमा वर्गीकरण गरिएको छ।
ନୀଳଗିରି ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼ (ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ନାମ Trachypithecus johnii) ଆଦିବାନରମାନଙ୍କ ଲୁଟୁଂଗ୍ ଶ୍ରେଣୀର ମାଙ୍କଡ଼ । ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କୁ ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ହୁଡେଡ୍ ଲିଫ୍ ମଂକି (Indian Hooded Leaf Monkey), ଜନ୍ସ୍ ଲଂଗୁର୍ (John's Langur) ଓ ବ୍ଲାକ୍ ଲିଫ୍ ମଂକି (Black Leaf Monkey) ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ର ମାଂସ ଖାଇଲେ ସଂଭୋଗ ଶକ୍ତି ବୃଦ୍ଧି ପାଏ ବୋଲି ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି । [୩]
ଅଣ୍ଡିରା ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରୁ ଏମାନଙ୍କ ଶରୀରର ଦୈର୍ଘ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୭୮-୮୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର୍ ଓ ମାଈମାନଙ୍କ ଦୈର୍ଘ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୫୮-୬୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର୍ । ଲାଞ୍ଜ ଯୋଗୁଁ ଶରୀରର ଦୈର୍ଘ୍ୟ ୬୮.୫ରୁ ୯୬.୫ ସେଣ୍ଟିମିଟର୍ ବଢ଼ିଯାଏ । ଅଣ୍ଡିରା ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ଓଜନ ୯.୧-୧୪.୮ କି.ଗ୍ରା. ଓ ମାଈମାନଙ୍କ ଶରୀରର ଓଜନ ୧୦.୯-୧୨ କି.ଗ୍ରା. ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇଥାଏ । [୩] ଏହି ଆଦି ବାନରର ଶରୀରରେ କଳାରଙ୍ଗର ଚିକ୍କଣିଆ ଲୋମ ଓ ମୁଣ୍ଡରେ ସୁନେଲି-ମାଟିଆ ରଙ୍ଗର ଲୋମ ରହିଥାଏ । ଏମାନଙ୍କର ଶରୀରର ଆକାର ଓ ଲାଞ୍ଜ ସାଧାରଣ ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼ ପରି ହୋଇଥାଏ । ମାଈ ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ଜଙ୍ଘର ଭିତର ପାଖରେ ଧଳାରଙ୍ଗର ଲୋମ ରହିଥାଏ । ଏମାନଙ୍କ ଲାଞ୍ଜର ଝଙ୍କାଳିଆ ଲୋମ ଈଷତ୍ ଧଳା ରଙ୍ଗର ।
ପ୍ରାୟ ୯-୧୦ଟି ସଦସ୍ୟବିଶିଷ୍ଟ ଦଳରେ ଏମାନେ ରହିଥାନ୍ତି । [୨] ଏକ ମାଙ୍କଡ଼ ଦଳରେ ଗୋଟିଏ ମୁଖିଆ ଅଣ୍ଡିରା ମାଙ୍କଡ଼ ଓ ୧୫ରୁ ଅଧିକ ମାଈ ମାଙ୍କଡ଼ ରହିଥାନ୍ତି । ଦଳରେ ତରୁଣ ଅଣ୍ଡିରା ମାଙ୍କଡ଼ ମଧ୍ୟ ରହିଥାନ୍ତି । ମାଙ୍କଡ଼ ଦଳଟି ଜଙ୍ଗଲରେ ଖାଦ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣରେ ଘୁରି ବୁଲନ୍ତି । ତରୁଣ ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟର ମାଈ ମାଙ୍କଡ଼ ସହିତ ସହବାସ କରିବା ପାଇଁ ସଂଘର୍ଷ ହୋଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡିରା ମୁଖିଆ ସମ୍ମୁଖରେ ଏପରି କରାଗଲେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦଳରୁ ଘଉଡ଼ାଇ ଦିଏ । ଏପରି କରିବାଦ୍ୱାରା ଦଳରେ ଅଣ୍ଡିରା ମୁଖିଆର କ୍ଷମତା ଓ ଏକଛତ୍ରବାଦ ବଢ଼େ ଓ ପ୍ରତିଯୋଗୀତା କମିଯାଏ । ଏମାନଙ୍କ ଗର୍ଭଧାରଣ ସମୟ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ଜଣାନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସାଧାରଣ ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼ ପରି ଏମାନଙ୍କ ଗର୍ଭଧାରଣ ସମୟ ୨୦୦ ଦିନର ହୋଇଥିବ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଏ । [୩] ପ୍ରାୟତଃ ମଇରୁ ନଭେମ୍ବର୍ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ମୌସୁମୀ ବର୍ଷା ଯୋଗୁଁ ଗଛମାନଙ୍କରେ ନୂଆ ପତ୍ର କଅଁଳେ ଓ ଏହି ସମୟରେ ମାଈ ନୀଳଗିରି ହନୁମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥାନ୍ତି । ମାଙ୍କଡ଼ ଦଳ ମୁଖ୍ୟତଃ ଅପରାହ୍ନରେ ବୁଲିବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି । ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳକୁ ଏମାନେ ନିଜର ଶୟନସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚିଯାନ୍ତି । ଶୟନସ୍ଥଳରେ ଏମାନେ ନିଜର ସାମାଜିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି । ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଧ୍ୱନି ଓ ଶବ୍ଦ ମାଧ୍ୟମରେ ଏମାନେ ପରସ୍ପର ସହିତ ଯୋଗାଯୋଗ ସ୍ଥାପନ କରିଥାନ୍ତି ।
ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ୧୦୦ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ପ୍ରଜାତିର ପତ୍ର ଖାଉଥିବାରୁ ଏମାନଙ୍କ ଅନ୍ୟନାମ କଳା ପତ୍ରଭୋଜୀ ମାଙ୍କଡ଼ (Black Leaf Monkey) ନାମର ଯଥାର୍ଥତା ପ୍ରତିପାଦିତ ହୁଏ । ପତ୍ର ବ୍ୟତୀତ ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ ଗଛର ଫଳ, କରଡ଼ି, ଫୁଲ, ମଞ୍ଜି ଇତ୍ୟାଦି ମଧ୍ୟ ଆହରଣ କରିଥାନ୍ତି ।
ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତସ୍ଥିତ ପଶ୍ଚିମଘାଟ ପର୍ବତମାଳାର ଅଂଶ ନୀଳଗିରି ପର୍ବତରେ ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ ଦେଖାଯାନ୍ତି । ନୀଳଗିରି ପର୍ବତର ୨-୬ ହେକ୍ଟର୍ ପରିମୀତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏମାନେ ବସବାସ କରିବା ଦେଖାଯାଇଛି । ଖାଦ୍ୟର ଅଭାବ ହେଲେ ଏମାନେ ଅନ୍ୟ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଚାଲିଯାନ୍ତି । କର୍ଣ୍ଣାଟକର କୋଡ଼ାଗୁ, ତାମିଲ୍ନାଡ଼ୁର କୋଡାୟାର୍ ପାହାଡ଼ ଓ ଅନ୍ୟ ପାହାଡ଼ିଆ ଅଞ୍ଚଳ ତଥା କେରଳର ଉଚ୍ଚଭୂମି ଅଞ୍ଚଳରେ ଏମାନେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୁଅନ୍ତି । ଏହି ସବୁ ଅଞ୍ଚଳ ମୁଦହଲ୍ଲି ହାତୀ ଇଲାକାର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ।
ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ଚମଡ଼ା ବ୍ୟବହାର କରି ଲୋକ ବଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ବା ଢୋଲ ଇତ୍ୟାଦି ତିଆରି କରନ୍ତି । ମାଂସ ଓ ଦେହର ଅନ୍ୟ ଅଂଶରୁ କାମୋଦ୍ଦୀପକ ଔଷଧ ତିଆରି କରାଯାଏ । ଅଧିବାସ କ୍ଷୟ, ଚମଡ଼ା ଓ ମାଂସ ପାଇଁ ଅବୈଧ ଶିକାର ଯୋଗୁଁ ଏମାନଙ୍କ ସ୍ଥିତି ବର୍ତ୍ତମାନ ସଙ୍କଟାପନ୍ନ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ବଣୁଆ ନୀଳଗିରି ହନୁମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ସର୍ବମୋଟ ସଂଖ୍ୟା ମାତ୍ର ୫୦୦୦ । ତେଣୁ IUCNଦ୍ୱାରା ଏହି ପ୍ରଜାତିକୁ “Vulnerable” ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରାଯାଇଛି । ଅଧିବାସ କ୍ଷୟ, ଖଣି ପ୍ରତିଷ୍ଠା, ନଦୀବନ୍ଧ ନିର୍ମାଣ, ମଣିଷମାନଙ୍କ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ କ୍ରମଶଃ ଅନୁପ୍ରବେଶ ଯୋଗୁଁ ଏମାନେ ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନକୁ ଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ନୂତନ ସ୍ଥାନେ ପୁଣି ନିଜର ଦଳ ସଂଗଠିତ କରି ଜୀବନଯାପନ କରିପାରନ୍ତି ଓ ଖାପଖୁଆଇ ଚଳି ପାରନ୍ତି । ଏହି ମାମଲାରେ ଏମାନେ ସିଂହଲାଙ୍ଗୁଡ଼ିଆ ମାଙ୍କଡ଼ଠାରୁ ଅଧିକ ଦକ୍ଷ ଓ ଚତୁର ।
ପରମ୍ବିକୁଲମ୍ର ଏକ ନୀଳଗିରି ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼
ନୀଳଗିରି ହନୁମାଙ୍କଡ଼ର ଲାଞ୍ଜ ସାଧାରଣ ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼ ପରି ଲମ୍ବା
ଗୋଟିଏ ଗଛରୁ ଅନ୍ୟ ଗଛକୁ ଲମ୍ଫ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା ନୀଳଗିରି ହନୁମାଙ୍କଡ଼
ଗଛର ଉପରି ଭାଗରେ ବସି କଅଁଳିଆ ପତ୍ର ଖାଉଥିବା ନୀଳଗିରି ହନୁ
ବାଛି ବାଛି ନିଜ ମନପସନ୍ଦ ପତ୍ର ଖାଉଥିବା ମାଙ୍କଡ଼
ନୀଳଗିରି ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼ (ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ନାମ Trachypithecus johnii) ଆଦିବାନରମାନଙ୍କ ଲୁଟୁଂଗ୍ ଶ୍ରେଣୀର ମାଙ୍କଡ଼ । ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କୁ ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ହୁଡେଡ୍ ଲିଫ୍ ମଂକି (Indian Hooded Leaf Monkey), ଜନ୍ସ୍ ଲଂଗୁର୍ (John's Langur) ଓ ବ୍ଲାକ୍ ଲିଫ୍ ମଂକି (Black Leaf Monkey) ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ର ମାଂସ ଖାଇଲେ ସଂଭୋଗ ଶକ୍ତି ବୃଦ୍ଧି ପାଏ ବୋଲି ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି ।
நீலகிரி மந்தி (Nilgiri langur) என்பவை மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைத்தொடர் பகுதியில் உள்ள நீலகிரி மலைப் பகுதியில் வாழும் குரங்கு ஆகும். இவை கர்நாடகத்தின் குடகு, தமிழ்நாட்டு பழனி மலைகள், கேரலத்தின் ஏலக்காய் மலை ஆகிய மலைகளில் வாழுகின்றன. இதன் உடல் பளபளபளப்பான கருமையாகவும், மஞ்சளும் பழுப்பும் கலந்த தலையும் கொண்டவை. இதன் அளவு சாதாரணக் குரங்கின் அளவே இருக்கும். நீண்டவால் கொண்டவை. இக்குரங்குகள் ஒன்பது அல்லது பத்து என கூட்டமாக வாழும்.[2] இதன் முதன்மை உணவு பழங்கள், இலைகள், தண்டுகள் ஆகும். சிலசமயம் விளை நிலங்களை வேட்டையாடும்.
நீலகிரி மந்தி (Nilgiri langur) என்பவை மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைத்தொடர் பகுதியில் உள்ள நீலகிரி மலைப் பகுதியில் வாழும் குரங்கு ஆகும். இவை கர்நாடகத்தின் குடகு, தமிழ்நாட்டு பழனி மலைகள், கேரலத்தின் ஏலக்காய் மலை ஆகிய மலைகளில் வாழுகின்றன. இதன் உடல் பளபளபளப்பான கருமையாகவும், மஞ்சளும் பழுப்பும் கலந்த தலையும் கொண்டவை. இதன் அளவு சாதாரணக் குரங்கின் அளவே இருக்கும். நீண்டவால் கொண்டவை. இக்குரங்குகள் ஒன்பது அல்லது பத்து என கூட்டமாக வாழும். இதன் முதன்மை உணவு பழங்கள், இலைகள், தண்டுகள் ஆகும். சிலசமயம் விளை நிலங்களை வேட்டையாடும்.
The Nilgiri langur (Semnopithecus johnii)[3] is a langur (a type of Old World monkey) . This primate has glossy black fur on its body and golden brown fur on its head. It is similar in size and long-tailed like the gray langurs. Females have a white patch of fur on the inner thigh. It typically lives in troops of nine to ten monkeys.[1] Its diet consists of fruits, shoots and leaves. The species is classified as vulnerable due to habitat destruction and poaching for its fur and flesh, the latter believed to have aphrodisiac properties.[4]
The classification of the Nilgiri langur has been disputed. Traditionally it has been placed within the genus Trachypithecus based on morphological similarities such as cranial morphology and neonatal pelage color, and within the Trachypithecus vetulus group within Trachypithecus based on a presumed close relationship with the purple-faced langur, which had been classified as Trachypithecus vetulus. DNA and other evidence suggests that the Nilgiri langur and purple-faced langur are more closely related to the gray langurs and have thus been reclassified within the genus Semnopithecus.[5][6][7][8][3][9]
Found in the Nilgiri Hills of the Western Ghats in South India. Its range also includes Kodagu in Karnataka, Kodayar Hills in Tamil Nadu, and many other hilly areas in Kerala and Tamil Nadu. It is also found in Silent Valley National Park of Kerala.[10]
The head-plus-body length is 78–80 cm in adult males and 58–60 cm in adult females, with the tail adding between 68.5 and 96.5 cm. The males weigh 9.1-14.8 kg, the females 10.9–12 kg.[4] The gestation period is not precisely known but assumed to be similar to the closely related Hanuman Langur, i.e. 200 days.[4]
The Nilgiri langur (Semnopithecus johnii) is a langur (a type of Old World monkey) . This primate has glossy black fur on its body and golden brown fur on its head. It is similar in size and long-tailed like the gray langurs. Females have a white patch of fur on the inner thigh. It typically lives in troops of nine to ten monkeys. Its diet consists of fruits, shoots and leaves. The species is classified as vulnerable due to habitat destruction and poaching for its fur and flesh, the latter believed to have aphrodisiac properties.
El langur de Nilgiri (Semnopithecus johnii) es una especie de primate catarrino de la familia Cercopithecidae que habita en las montañas Nilgiri de los Ghats occidentales en el sur de India.[2] Su área de distribución también incluye Kodagu en Karnataka, montañas Palani en Tamil Nadu y otras áreas montañosas en Kerala.
Esta especie tienen el pelaje de color negro brillante en el cuerpo y dorado-marrón en la cabeza. Es similar en su tamaño y en su larga cola a los langures grises. Las hembras tienen un parche blanco de pelo en la parte interna del muslo. Se asocian en grupos de 5 a 16 individuos. A menudo se lo observa incursionando en los campos agrícolas. Su dieta se compone de frutas, brotes y hojas. La especie se clasifica como vulnerable en la Lista Roja de la UICN por la deforestación y caza furtiva para aprovechar su piel y carne, por la creencia que tiene propiedades afrodisiacas.[1]
El langur de Nilgiri (Semnopithecus johnii) es una especie de primate catarrino de la familia Cercopithecidae que habita en las montañas Nilgiri de los Ghats occidentales en el sur de India. Su área de distribución también incluye Kodagu en Karnataka, montañas Palani en Tamil Nadu y otras áreas montañosas en Kerala.
Esta especie tienen el pelaje de color negro brillante en el cuerpo y dorado-marrón en la cabeza. Es similar en su tamaño y en su larga cola a los langures grises. Las hembras tienen un parche blanco de pelo en la parte interna del muslo. Se asocian en grupos de 5 a 16 individuos. A menudo se lo observa incursionando en los campos agrícolas. Su dieta se compone de frutas, brotes y hojas. La especie se clasifica como vulnerable en la Lista Roja de la UICN por la deforestación y caza furtiva para aprovechar su piel y carne, por la creencia que tiene propiedades afrodisiacas.
Trachypithecus johnii Trachypithecus Asiako Colobinae primateetako espezie bat da.
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Semnopithèque du Nilgiri
Le Semnopithèque du Nilgiri ou Langur du Nilgiri (Trachypithecus johnii)[1],[2] est une espèce de singe de la famille des Cercopithecidae. Ce semnopithèque est une espèce vulnérable originaire du sud ouest de l'Inde.
Ce singe vit en Inde, dans les régions du Karnataka, Kerala et Tamil Nadu.
Semnopithèque du Nilgiri
Le Semnopithèque du Nilgiri ou Langur du Nilgiri (Trachypithecus johnii), est une espèce de singe de la famille des Cercopithecidae. Ce semnopithèque est une espèce vulnérable originaire du sud ouest de l'Inde.
Il langur del Nilgiri (Trachypithecus johnii (J. Fischer, 1829)) è una scimmia del Vecchio Mondo della famiglia Cercopithecidae, endemica dell'India meridionale.
Vive sulle colline dei Nilgiri, nella zona dei Ghati occidentali. Il suo areale comprende inoltre il Kodagu, nel Karnataka, le Palani Hills, nel Tamil Nadu, e molte altre zone collinari del Kerala.
Questo primate ha il corpo ricoperto da un lucido mantello nero, il quale si fa bruno dorato sulla testa. Nelle dimensioni e nella lunghezza della coda è simile ai langur grigi. Le femmine hanno una macchia di pelo bianco all'interno delle cosce.
Vive in gruppi composti da cinque a 16 esemplari. Questo animale è spesso visto avvicinarsi ad aree agricole. La sua dieta comprende frutta, germogli e foglie.
La IUCN red list classifica Trachypithecus johnii come specie vulnerabile.
È minacciata dalla deforestazione e dal bracconaggio per la sua pelliccia e la sua carne, ritenuta portatrice di proprietà afrodisiache.
Il langur del Nilgiri (Trachypithecus johnii (J. Fischer, 1829)) è una scimmia del Vecchio Mondo della famiglia Cercopithecidae, endemica dell'India meridionale.
O langur-de-nilgiri (Trachypithecus johnii) é uma das 17 espécies de Trachypithecus.[1][2] É encontrada somente em algumas parte do sudoeste da Índia.[1]
O langur-de-nilgiri (Trachypithecus johnii) é uma das 17 espécies de Trachypithecus. É encontrada somente em algumas parte do sudoeste da Índia.
검은두건랑구르 (Semnopithecus johnii) 또는 닐기리랑구르는 구세계원숭이의 일종으로 회색랑구르의 하나이다. 이전에는 루뚱원숭이속(Trachypithecus)으로 분류했으나, 현재는 회색랑구르속(Semnopithecus)으로 분류하고 있다. 인도 남부, 서 가트의 닐기리 언덕에서 발견된다. 또한 이들의 분포는 카르나타카의 코다구, 타밀 나두의 팔라니 언덕 그리고 케라라 내의 여러 구릉 지대를 포함하고 있다. 이 영장류는 몸에는 광택이 흐르는 검은 색의 털을, 머리에는 황금빛의 다갈색 털을 지니고 있다. 크기는 서로 비슷하며, 회색랑구르처럼 긴 꼬리를 지니고 있다. 암컷은 넓적다리에 흰 반점의 털이 나 있다. 5마리에서 16마리까지 무리를 형성하여 생활한다. 이 원숭이는 경작지를 침범하는 것이 종종 목격되곤 한다. 먹이는 과일과, 새싹 그리고 나뭇잎으로 구성되어 있다. 이 종은 숲이 사라져 가고, 모피와 고기를 얻기 위해 밀렵이 되고 있기 때문에 멸종 위험에 놓여 있으며, 고기는 최음제 성분이 들어 있는 것으로 여겨지고 있다.
