سيرو

Seraou^[1][2], və ya serau (lat. Capricornis) — Boşbuynuzlular fəsiləsinə aid olan Yaponiya, Çin, Hindistan və Cənub-Şərqi Asiya ərazilərində yaşayan növ. Dişilərdə buynuz 4—6 sm, erkəklərdə isə 8—10 sm təşkil edir.

Həyat tərzinə görə Qorallarlardan fərqlənmir. 4-6 başdan ibarət ailələr şəkilində yaşayırlar. Qış ayları yemin asan şəkildə əldə edildiyi bölgələrə enirlər.

Növləri

Cinsə ümumilikdə 6 növ^[3] daxildir:

• Capricornis crispus — Yapon serousu
• Capricornis milneedwardsii — Çin serousu
• Capricornis rubidus — Qırmızı serou
• Capricornis sumatraensis — Sumatra serousu
• Capricornis swinhoei — Tayvan serousu
• Capricornis thar — Himalay serousu

İstinadlar

1. ↑ Соколов В. Е. Систематика млекопитающих. Том 3 (китообразные, хищные, ластоногие, трубкозубые, хоботные, даманы, сирены, парнокопытные, мозоленогие, непарнокопытные). — М.: Высш. школа, 1979. — С. 455. — 528 с.
2. ↑ Отряд Парнокопытные - Artiodactyla // Павлинов И. Я. Систематика современных млекопитающих. — М.: изд-во МГУ, 2003. — 297 с.
3. ↑ Capricornis в книге Wilson D. E. & Reeder D. M. (editors). 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). — Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2 vols. (2142 pp.) ISBN 978-0-8018-8221-0 [1]

Els seraus (Capricornis) són un gènere de sis espècies de mamífers de mida mitjana semblants a cabres o antílops.

Totes les sis espècies de serau eren classificades fins fa poc dins el gènere Naemorhedus, que actualment només conté els gòrals. Viuen al centre o l'est d'Àsia.

• El serau del Japó, Capricornis crispus, es troba a les illes d'Honshū, Kyūshū i Shikoku.
• El serau de Taiwan, Capricornis swinhoei, és nadiu de Taiwan.
• El serau comú, Capricornis sumatraensis, la més gran de les sis espècies, viu en àrees que van des del Nepal fins a la província xinesa de Gansu i Sumatra i la península de Malacca.
• El serau de la Xina, Capricornis milneedwardsii.
• El serau vermell, Capricornis rubidus.
• El serau de l'Himàlaia, Capricornis thar.

Japanische Seraue

Die Seraue (Capricornis) sind eine asiatische Gattung der Ziegenartigen.

Merkmale

Seraue sind stämmig gebaute, ziegenähnliche Tiere. Sie erreichen eine Kopfrumpflänge von 140 bis 180 Zentimetern, eine Schulterhöhe von 85 bis 94 Zentimeter und eine Schwanzlänge von 8 bis 16 Zentimetern. Das Gewicht beträgt 50 bis 140 Kilogramm. Das dichte Fell ist an der Oberseite grau oder schwarz gefärbt und an der Unterseite weiß, oft ist eine Rückenmähne vorhanden. Die Hufe sind kurz, der Schwanz leicht buschig. Beide Geschlechter tragen kurze, leicht gebogene Hörner, die 15 bis 26 Zentimeter lang werden können.

Verbreitung und Lebensraum

Seraue sind im östlichen und südöstlichen Asien verbreitet, ihr Lebensraum reicht vom mittleren und östlichen China und dem östlichen Indien bis Sumatra und schließt auch Japan und Taiwan mit ein. Ihr Lebensraum sind Bergländer bis in 2700 Metern Seehöhe.

Lebensweise

Diese Tiere sind gemächliche, aber sichere Kletterer, die oft auch Trampelpfade anlegen. Sie begeben sich am frühen Morgen und am späten Nachmittag auf Nahrungssuche, wobei sie meist Gräser und Blätter zu sich nehmen. Zu anderen Zeiten ruhen sie, meist in Höhlen oder unter überhängenden Felsen.

Die Tiere leben meistens einzelgängerisch, Weibchen und Jungtiere bilden aber manchmal kleine Gruppen von bis zu sieben Tieren.

Nach einer rund siebenmonatigen Tragzeit bringt das Weibchen meist ein einzelnes Jungtier zur Welt.

Systematik und Benennung

Taiwan-Serau

Seraue sind nahe mit den Goralen verwandt und werden manchmal in dieselbe Gattung (Naemorhedus) eingeordnet. Es werden vier Arten unterschieden:^[1]

• Japanischer Serau (Capricornis crispus (Temminck, 1844))
• Roter Serau (Capricornis rubidus Blyth, 1863)
• Südlicher Serau oder Sumatra-Serau (Capricornis sumatraensis (Bechstein, 1799))
• Taiwan-Serau oder Formosa-Serau (Capricornis swinhoei Gray, 1862)

Teilweise wurden bis zu sieben Arten geführt, wie es unter anderem eine Revision der Hornträger durch Colin P. Groves und Peter Grubb im Jahr 2011 vertrat.^[2] Hier ergaben aber molekulargenetische Studien, dass die als Himalaya-Serau beziehungsweise Nepal-Serau (Capricornis thar), als Chinesischer Serau (Capricornis milneedwardsii) und als Indochinesischer Serau (Capricornis maritimus) bezeichneten Formen eng mit dem Südlichen Serau verwandt und teilweise polyphyletisch in diesen eingebunden sind.^[1] Bis auf den Japanischen und den Taiwan-Serau werden die anderen Arten in manchen Systematiken zu einer Art („Festland-Serau“) zusammengefasst.

Der Name „Serau“ stammt aus einer lokalen Sprache Sikkims. Der wissenschaftliche Name Capricornis bedeutet wörtlich übersetzt eigentlich Steinbock – die Steinböcke gehören jedoch nicht in diese Gattung, sondern zu den Ziegen.

Literatur

• Colin Groves und Peter Grubb: Ungulate Taxonomy. Johns Hopkins University Press, 2011, S. 1–317 (S. 108–280).
• Colin P. Groves und David M. Leslie Jr.: Family Bovidae (Hollwow-horned Ruminants). In: Don E. Wilson, Russell A. Mittermeier (Hrsg.): Handbook of the Mammals of the World. Band 2: Hooved Mammals. Lynx Edicions, Barcelona 2011, ISBN 978-84-96553-77-4, S. 444–779.
• Ronald M. Nowak: Walker’s Mammals of the World. Johns Hopkins University Press, 1999, ISBN 0-8018-5789-9.
• D. E. Wilson, D. M. Reeder: Mammal Species of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore 2005. ISBN 0-8018-8221-4.

Einzelnachweise

1. ↑ ^{a b} Emiliano Mori, Luca Nera und Sandro Lovar: Reclassification of the serows and gorals: the end of a neverending story? Mammal Review 49, 2019, S. 256–262, doi:10.1111/mam.12154
2. ↑ Colin Groves und Peter Grubb: Ungulate Taxonomy. Johns Hopkins University Press, 2011, S. 1–317 (S. 108–280)

De boskgimzen of boskgemzen (wittenskiplike namme: Capricornis) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e evenhoevigen (Artiodactyla), it ûnderskift fan 'e wjerkôgers (Ruminantia), it tuskenskift fan 'e hoarndieren (Pecora), de famylje fan 'e holhoarnigen (Bovidae), de ûnderfamylje fan 'e geiteftigen (Caprinae) en de tûke fan 'e boskgeitantilopen (Nemorhaedini). Fossilen fan boskgims-eftige bisten geane tebek oan yn it Let Plioseen, 2 oant 7 miljoen jier lyn. Saakkundigen binne fan betinken dat de ierste mienskiplike foarâlder fan 'e geiteftigen wierskynlik tige by tige op 'e moderne boskgimzen like hat.

Beskriuwing

De binne seis soarten boskgimzen, dy't oant resint as ûnderskaai oan it skaai fan 'e goarals (Nemorhaedus) tafoege waarden. Se komme foar yn Sintraal-, East- en Súdeast-Aazje, en libje almeast op rotsige berchskeanten, hoewol op in legere hichte as de goarals. De boskgimzen binne grutter, trager en minder linich as goarals, mar se kinne lykwols noch altyd prima op steile skeanten út 'e fuotten. Oars as goarals sette boskgimzen mei klieren oan 'e foarkant fan har eagen geurflaggen ôf om har territoarium te markearjen. Beide geslachten fan 'e boskgimzen hawwe in sik en hoarnen dy't faak koarter binne as de earen.

Skaai-opbou

The serows (/səˈroʊ/ or /ˈsɛroʊ/) are four species of medium-sized goat-like or antelope-like mammals of the genus Capricornis. All four species of serow were until recently also classified under Naemorhedus, which now only contains the gorals.

Extant species

This genus has been studied and organized a number of times. In 2005, Mammal Species of the World 3rd ed. listed six different species (C. crispus, C. milneedwardsii, C. rubidus, C. sumatraensis, C. swinhoei, and C. thar), with two subspecies of C. milneedwardsii.^[1] The current consensus are the following four species, with milneedwardsii and thar demoted to subspecies of C. sumatraensis:^[2]

Serows live in central and eastern Asia. Their coloration varies by species, region, and individual. Both sexes have beards and small horns which are often shorter than their ears.

Like their smaller relatives the gorals, serows are often found grazing on rocky hills, though typically at a lower elevation when one species of each share territory. Serows are slower and less agile than gorals, but they nevertheless can climb slopes to escape predation, and to take shelter during cold winters or hot summers. Serows, unlike gorals, make use of their preorbital glands in scent marking.

Fossils of serow-like animals date as far back as the late Pliocene, two to seven million years ago. The common ancestor species of the Caprinae subfamily may have been very similar to modern serows.

The serow subfamily population as a whole is considered endangered. Most serow species are included in the red list of IUCN with decreasing populations. The Japanese serow is better protected than the other sub-species of serows.^[3][4][5][6]

References

Capricornis es un género de mamíferos artiodáctilos de la familia Bovidae^[1]​ conocidos vulgarmente como seraus. Habitan al centro y oriente de Asia. Anteriormente las especies asignadas al género se clasificaban dentro del género Naemorhaedus, el cual contiene actualmente solo los gorales.

Especies

Se reconocen las siguientes especies:^[1]​

• Capricornis crispus
• Capricornis milneedwardsii
• Capricornis rubidus
• Capricornis sumatraensis
• Capricornis swinhoei
• Capricornis thar

Como sus parientes más pequeños, los gorales, los seraus pastan con frecuencia en elevaciones rocosas. Son menos ágiles y lentos que los miembros del género Naemorhaedus, sin embargo, son capaces de escalar pendientes para escapar de los depredadores o buscar refugio durante los inviernos fríos o veranos calurosos. Los seraus, a diferencia de los gorales, usan sus glándulas odoríferas preorbitales para dejar marcas de olor.

El color varía según la especie, región e individuo. Ambos sexos tienen barbas y pequeños cuernos con frecuencia más cortos que la longitud de la orejas.

Referencias

Saros, Sérows

Le genre Capricornis regroupe les saros (du lepcha să-ro, anglais serow, allemand Serau), six espèces de caprins asiatiques.

Liste des espèces

• Capricornis crispus (Temminck, 1845) — saro du Japon (îles de Honshū, Kyūshū et Shikoku).
• Capricornis milneedwardsii — saro de Chine ou saro d'Indochine
• Capricornis rubidus —
• Capricornis sumatraensis (Bechstein, 1799) — saro de Sumatra, répandu du Népal à la province chinoise de Gansu et à la Péninsule Malaise jusqu'à Sumatra.
• Capricornis swinhoei (Gray, 1862) — saro de Taïwan
• Capricornis thar — saro de l'Himalaya

Les saros sont proches des gorals mais de plus grande taille. Comme eux, on les trouve souvent broutant sur des reliefs rocheux, mais généralement à des altitudes inférieures. Ils sont en effet plus lents et moins agiles que leurs homologues du genre Naemorhedus. Contrairement à ces derniers, ils se servent de leurs glandes pré-orbitales pour laisser des marques olfactives de leur passage.

La coloration varie selon les espèces, la région ou l'individu. Les deux sexes ont des barbes et de petites cornes, généralement plus courtes que leurs oreilles.

On trouve au Pliocène supérieur, il y a 7 Ma, des fossiles ressemblant aux saros. Ils seraient à l'origine des caprins actuels.

Voir aussi

Capricorno del Giappone.

Capricorno di Taiwan.

Capricornis Ogilby, 1837 è il genere della sottofamiglia dei Caprini al quale appartengono le sei specie di capricorno o sirau.

Descrizione

Il capricorno è uno dei quattro animali che appartengono alla tribù dei Rupicaprini: gli altri sono il goral, il camoscio e la capra delle nevi. Sebbene sia normalmente classificato in un genere differente da quello degli altri tre, il capricorno è strettamente imparentato col goral dal quale differisce per le maggiori dimensioni - almeno 80 cm di altezza, mentre il goral non supera i 70 cm, e per le sue piccole ghiandole facciali che gli conferiscono un odore simile a quello dei cefalofi e che si trovano in una cavità del cranio. Le sue corna sono simili a quelle del goral: nere e fittamente corrugate, lunghe circa 20 cm, puntano diritte all'indietro, in linea con il muso, e soltanto le loro estremità appuntite sono leggermente incurvate.

Delle sei specie di capricorni, il capricorno di Sumatra è alto circa 1 m, e pesa dai 67 ai 90 kg, ha la pelliccia ruvida, rada, brizzolata dal nero al rosso, una folta criniera sulla nuca e orecchie molto lunghe. Il capricorno rosso è molto simile, ma si distingue per la pelliccia di colore marrone-rossastro. La specie dell'Himalaya ha gli arti color castano all'esterno e bianco sporco all'interno, mentre il colore generale del mantello è nero; la specie della Cina, invece, pur essendo nera, è caratterizzata dalla criniera solitamente bianca e molto lunga.

Le altre due specie sono insulari. Il capricorno del Giappone ha un manto più lungo e più lanoso, orecchie più corte, è privo di criniera e ha coda robusta. Il suo colore va dal nero al marrone scuro, ed è più chiaro d'estate; ha un'altezza di soli 80 cm, e pesa 20 kg. Il pelo sul corpo può raggiungere i 10 cm di lunghezza. A sua volta, il capricorno di Taiwan è altrettanto piccolo quanto quello del Giappone, ma ha mento e gola rosso-bruni, macchie bianche sul petto e sul ventre, mentre le zampe sono baie con una linea nera verticale sul lato anteriore.

Distribuzione e habitat

Le quattro specie continentali di capricorno vivono da Sumatra all'Himalaya, al Sichuan e alle pianure della Cina meridionale. Le due specie insulari, invece, come si può facilmente intuire, vivono in Giappone e a Taiwan.

Il capricorno, come il goral, vive in zone rocciose ed è un buon arrampicatore; tuttavia, è meno agile del goral date le sue maggiori dimensioni, e preferisce ambienti umidi. Ambedue questi Caprini sono stati trovati nelle montagne del Sichuan, in Cina, dove abitano le umide gole con piccoli corsi d'acqua a 3–4000 m. Qui il terreno è scosceso, ma vi è ancora boscaglia fitta o foresta, o giungla di bambù.

A Sumatra, il capricorno vive nelle basse colline tropicali, sempre ripide, ma ricche di acque e di foreste, e con massi e caverne. Sembra che il capricorno migri, per così dire, verticalmente con le stagioni, andando cioè d'estate nelle zone più alte delle colline. Il capricorno del Giappone vive sopra i 900 m nelle foreste di pini e nei pascoli aperti, lo stesso dicasi per quello di Taiwan.

Diversamente dai goral, che si aggirano in piccoli greggi, i capricorni continentali (e probabilmente anche le altre due specie) sono animali solitari. Ciascun capricorno sembra disporre di un piccolo territorio e quattro o cinque di essi si dividono tra loro il versante di una collina; sono molto attivi e, analogamente a molti altri mammiferi di quella regione, si alimentano soprattutto all'alba e al crepuscolo, giacendo al coperto durante le ore calde della giornata.

Biologia

Nel capricorno del Giappone, e presumibilmente anche nelle altre cinque specie, l'accoppiamento è preceduto da un corteggiamento rituale simile sia a quello delle capre che a quello delle gazzelle. Il maschio lecca la bocca della femmina, la colpisce tra le zampe posteriori con le sue anteriori e striscia le sue corna contro i genitali della femmina. La gestazione ha una durata di 200-230 giorni. La stagione delle nascite varia nelle differenti parti della sua area: in Giappone, le nascite si verificano da giugno ad agosto, nell'Himalaya da maggio a giugno e, nel Myanmar, alla fine di settembre. Il parto richiede circa mezz'ora e la femmina continua ad aggirarsi durante il parto che avviene senza difficoltà. Il piccolo ha un'altezza di 30 cm al momento della nascita, mentre raggiunge le dimensioni finali in circa un anno.

Conservazione

Al primo segno di pericolo, il capricorno fugge con uno sbuffo sibilante; infatti esso rappresenta una preda ricercata in particolare da leopardi, tigri, cuon (cani selvatici) e lupi, ma anche dagli uccelli da preda che ne agguantano i piccoli. In Giappone e a Formosa, la maggior parte di questi nemici è assente, sebbene vi siano ancora orsi e lupi. Questi ultimi sembrano essersi estinti solo di recente in Giappone.

Specie

Il genere Capricornis comprende in tutto sei specie^[1]:

• Capricornis crispus (Temminck, 1836) - capricorno del Giappone;
• Capricornis milneedwardsii David, 1869 - capricorno della Cina;
• Capricornis rubidus Blyth, 1863 - capricorno rosso;
• Capricornis sumatraensis (Bechstein, 1799) - capricorno di Sumatra;
• Capricornis swinhoei Gray, 1862 - capricorno di Taiwan;
• Capricornis thar Hodgson, 1831 - capricorno dell'Himalaya.

Note

Bibliografia

• Groves C. & Grubb P., Ungulate Taxonomy, Baltimore, The Johns Hopkins University Press, 2011, ISBN 978-1-4214-0093-8.

Bosgemzen (Capricornis) zijn een geslacht van zes soorten antilope- en geitachtige zoogdieren.

Alle zes de soorten werden tot kort voorheen gezien als soorten binnen het geslacht Naemorhedus, waar ook de gorals binnen vallen. Ze komen allemaal voor in Centraal- of Oost-Azië.

• De Japanse bosgems (Capricornis crispus), komt voor op de eilanden Honshu, Kyushu en Shikoku.
• De Taiwanese bosgems (Capricornis swinhoei), komt alleen voor in Taiwan.
• De Chinese bosgems (Capricornis milneedwardsii)
• De Rode bosgems (Capricornis rubidus)
• De Himalaya bosgems (Capricornis thar)
• De Sumatraanse bosgems (Capricornis sumatraensis), de grootste van de zes soorten, leeft van Nepal tot Gansu en Sumatra tot Malakka.

Net zoals een kleinere verwanten, de gorals, grazen bosgemzen op rotsachtige heuvels maar op een lagere hoogte dan de gorals. De bosgemzen zijn minder snel en wendbaar dan de gorals, maar kunnen net zo goed bergen beklimmen om zo aan roofdieren te ontkomen of om een schuilplek te vinden in de winter of een warme zomer. In tegenstelling tot de gorals, gebruiken bosgemzen de klier onder hun oog om hun territorium af te bakenen. Zowel de mannetjes als vrouwtjes hebben twee korte hoorns.

Serau^[1] (Capricornis) – rodzaj ssaków wołowatych. Występują w górach Azji od Himalajów po Sumatrę oraz na Tajwanie i w Japonii.

Gatunki^[1]:

• serau kędzierzawy (Capricornis crispus) – południowa Japonia.
• serau chiński (Capricornis milneedwardsii)
• serau rudy (Capricornis rubidus)
• serau białogrzywy (Capricornis sumatrensis) – góry południowo-wschodniej Azji
• serau tajwański (Capricornis swinhoei) – Tajwan
• serau himalajski (Capricornis thar)

Bibliografia

1. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) (ang.). Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 12 marca 2008].

Przypisy

Capricornis é um gênero de mamíferos caprinos de médio porte composto por seis espécies conhecidas como serau (serow).

Todas as seis espécies de serau eram, até recentemente, também classificadas Naemorhedus, que agora só contém gorais. Eles vivem na região centro-oriental da Ásia. Há seis espécies do gênero:

• Serau-japonês, Capricornis crispus
• Serau-de-taiwan, Capricornis swinhoei
• Serau-de-sumatra, Capricornis sumatraensis
• Serau-chinês, Capricornis milneedwardsii
• Serau-vermelho, Capricornis rubidus
• Serau-do-himalaia, Capricornis thar

Como seu parente menor o goral, o serau é freqüentemente encontrado pastando em colinas rochosas, embora, normalmente, em uma elevação mais baixa, quando os dois tipos de animais de partilham território. Seraus são mais lentos e menos ágeis do que gorais, mas eles, no entanto, podem subir encostas para escapar dos predadores e para se abrigar durante os invernos frios ou verões quentes. Seraus, ao contrário dos gorais, fazem uso das suas glândulas preorbitais para marcação de território.

Coloração varia de espécie para espécie, região e indivíduos. Ambos os sexos têm barbas e pequenos chifres, que são geralmente mais curtos do que os suas orelhas.

Fósseis de seraus, datam até o final do Plioceno, de dois a sete milhões de anos atrás. O ancestral comum de espécies da subfamília Caprinae podem ter sido muito semelhantes ao moderno serau.

Referências

• Grubb, P. (2005). Wilson, D.E.; Reeder, D.M., eds. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 703–705. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494

Serover (Capricornis) är ett släkte i underfamiljen Caprinae med 6 arter som förekommer i Asien. Vissa zoologer räknar dessa arter till släktet goraler som är serovernas närmaste släktingar.

Serover har en kraftig kropp och liknar getter. De når en kroppslängd mellan 140 och 180 centimeter samt en mankhöjd mellan 85 och 95 centimeter. Svansen är 8 till 16 centimeter lång och vikten ligger mellan 50 och 140 kilogram. Den täta pälsen har på ovansidan en svart eller gråaktig färg och undersidan är vit. Ofta finns en man på djurets rygg. Hos bägge kön finns böjda horn som når en längd mellan 15 och 25 centimeter.

Arterna lever i östra och sydöstra Asien. Utbredningsområdet sträcker sig från östra Kina och östra Indien till Sumatra och norrut till Japan och Taiwan. Habitatet utgörs av bergsregioner upp till 2 700 meter över havet.

Serover har bra förmåga att klättra men de rör sig inte särskilt snabbt. På morgonen och eftermiddagen letar de efter föda som består av gräs och löv. De vilar i grottor eller under framskjutande klippor. Ofta lever individerna ensamma men ibland uppstår grupper av honor och ungdjur med upp till sju individer. Efter en dräktighet på cirka sju månader, föds vanligen ett enda ungdjur.

För närvarande är 6 arter godkända:^[1]

• Sydlig serov (Capricornis sumatraensis)
• Kinesisk serov (Capricornis milneedwardsii)
• Röd serov (Capricornis rubidus)
• Himalayaserov (Capricornis thar)
• Formosaserov (Capricornis swinhoei)
• Japansk serov (Capricornis crispus)

Det vetenskapliga namnet, Capricornis, betyder egentligen stenbock, men stenbockar är getdjur som tillhör släktet getter.

Referenser

Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från tyskspråkiga Wikipedia, 19 oktober 2008.

Noter

1. ^ Svenska namn enligt Europeiska gemenskapens förordning nr 407/2009 om skyddet av arter av vilda djur och växter

Tryckta källor

• Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. Johns Hopkins University Press, 1999, ISBN 0801857899
• D. E. Wilson, D. M. Reeder: Mammal Species of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore 2005. ISBN 0801882214

Козері́г, або козорі́г (Capricornis) — рід ссавців ряду оленеподібних (Cerviformes, або Artiodactyla), з підродини козлових (Caprinae) родини бикових (Bovidae).

Інколи «козерогом» називають альпійського козла (Capra ibex).

Види

Рід Capricornis включає (за «Види ссавців світу», 2005) 6 видів:

• Козеріг японський (Capricornis crispus)
• Козеріг китайський (Capricornis milneedwardsii, підвиди milneedwardsii, maritimus)
• Козеріг червоний (Capricornis rubidus)
• Козеріг суматранський (Capricornis sumatraensis)
• Козеріг тайванський (Capricornis swinhoei)
• Козеріг гімалайський (Capricornis thar)

Джерела

• Шукайте Capricornis на сайті МСОП (англ.)
• Рід Capricornis в книзі "Види ссавців світу" (2005) (англ.)

Capricornis (chi Tì linh) là một chi động vật có vú trong họ Bovidae, bộ Artiodactyla. Chi này được Ogilby miêu tả năm 1836.^[1] Loài điển hình của chi này là Antilope thar Hodgson, 1831. Chúng sinh sống tại Trung, Đông và Đông Nam Á.

Các loài

Cho tới gần đây người ta vẫn còn liệt kê các loài trong chi này thuộc về chi Naemorhedus (Ban linh). Nhưng sau đó, người ta bắt đầu công nhận 1 loài là Capricornis sumatraensis, với 11 phân loài, chẳng hạn như trong Schaller (1977).^[2] Grubb (2005)^[3] công nhận 4 loài, tương ứng là Capricornis milneedwardsii, Capricornis rubidus, Capricornis sumatraensis và Capricornis thar.

Gần đây nhất, Groves và Grubb (2011)^[4] tăng số loài lên thành 6, tương ứng là:

• Sơn dương Nhật Bản (Capricornis crispus) - chỉ có ở Nhật Bản.
• Sơn dương Đài Loan (Capricornis swinhoei) - chỉ có ở Đài Loan.
• Sơn dương Sumatra (Capricornis sumatraensis) - chỉ có tại Indonesia, Malaysia và miền nam Thái Lan.
• Sơn dương lục địa hay sơn dương Trung Quốc (Capricornis milneedwardsii) có ở Trung Quốc và Đông Nam Á, trong đó có Việt Nam với tên gọi chính thức trong tiếng Việt là sơn dương. Được chia thành hai phân loài:
  • Sơn dương Đông Dương (Capricornis milneedwardsii maritimus) hay còn gọi là sơn dương, linh dương, dê núi, nai đá.
  • Sơn dương bờm trắng (Capricornis milneedwardsii milneedwardsi)
• Sơn dương đỏ (Capricornis rubidus)
• Sơn dương Himalaya (Capricornis thar) - dọc theo dãy núi Himalaya.

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

Bài viết về chủ đề Bộ Guốc chẵn này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

• Найти и оформить в виде сносок ссылки на независимые авторитетные источники, подтверждающие написанное.
• Дополнить статью (статья слишком короткая либо содержит лишь словарное определение).

この項目では、哺乳類動物の総称について説明しています。鉄道列車の名前については「かもしか (列車)」をご覧ください。

• サイガ族 Saigini
• シャモア族 Rupicaprini
• ジャコウウシ族 Ovibovini

カモシカ（氈鹿、羚羊）とは、広義には、ウシ目（偶蹄目）ウシ亜目（反芻亜目）ウシ科ヤギ亜科の、ヤギ族以外、すなわち、サイガ族・シャモア族・ジャコウウシ族の3族の総称。8属10種が属す。

シカの名が入っているが、シカの属するシカ科ではなく、ウシやヤギと同じウシ科に属する。したがって、シカとは違い、ウシ科のほかの種同様、角は枝分かれせず、生えかわりもない。

羚羊をカモシカではなくレイヨウと読めば、アンテロープ、つまり、ウシ科の大部分を含む（しかしカモシカは含まない）不明確なグループのことになる。なお「カモシカのような足」という表現に現れるカモシカとは、本来はレイヨウのことである。

狭義のカモシカ[編集]

狭義には、シャモア族カモシカ属（シーロー属）の動物、すなわち、シーロー亜属のスマトラカモシカ（シーロー）、カモシカ亜属のニホンカモシカ、タイワンカモシカの3種を指す。これらはアジアの山岳部を生息域とする。

野生のニホンカモシカ

また、日本ではしばしば、カモシカと言えば、国内に棲息する唯一のカモシカ類であるニホンカモシカを指す。山形県・栃木県・山梨県・長野県・富山県・三重県の県の獣にも指定されている。

語源[編集]

本来はニホンカモシカを指した。その語源はカモ + シカ（鹿）であるが、カモの語源には諸説ある。

• ニホンカモシカが険しい山岳（かま）に住むことから。
• 毛氈（もうせん、けむしろ、かも）にニホンカモシカの毛を織ったことから。
• ニホンカモシカは、古くは狩猟対象であり食用とされていた、その味が鴨のように美味だから「カモシカ」という説もある。
• 谷間などを走っている様を上から見下ろすと、カモシカの背中の毛色が揺れ動き鳥などが飛んでいるようにも見えたから、という説もある。

分類[編集]

• シャモア族 Rupicaprini
  • シャモア属 Rupicapra
    • シャモア Rupicapra rupicapra
  • シロイワヤギ属 Oreamnos
    • シロカモシカ（シロイワヤギ） Oreamnos americanus
  • ゴーラル属 Nemorhaedus
    • ゴーラル Nemorhaedus goral
  • カモシカ属（シーロー属） Capricornis
    • シーロー亜属 Capricornis
      • スマトラカモシカ（シーロー、ヒマラヤカモシカ） Capricornis sumatraensis
      • Capricornis milneedwardsii
      • Capricornis rubidus
      • Capricornis thar
    • カモシカ亜属 Capricornulus
      • ニホンカモシカ Capricornis crispus
      • タイワンカモシカ Capricornis swinhoei
• ジャコウウシ族 Ovibovini
  • ジャコウウシ属 Ovibos
    • ジャコウウシ Ovibos moschatus
  • ターキン属 Budorcas
    • ターキン Budorcas taxicolor
• サイガ族 Saigini
  • サイガ属 Saiga
    • サイガ Saiga Tatarica
  • チルー属 Pantholops
    • チルー（チベットカモシカ） Pantholops hodgsonii

参考文献[編集]

• 千葉彬司 『カモシカ物語 中公新書』中央公論社（現：中央公論新社）、1981年4月
• 落合啓二 『カモシカの生活誌』 どうぶつ社、1992年12月
• 小野勇一『ニホンカモシカのたどった道 中公新書』中央公論新社、2000年6月

外部リンク[編集]

시로속(Capricornis)은 우제목/경우제목 소과에 속하는 포유류 속의 하나이다. 시로(serow)로 불리는 여섯 종을 가리키는 말이다. 동아시아에 분포한다. 과거에는 산양속(Naemorhedus)에 속해 있었으나, 최근의 분류법에서 별도의 속으로 분리되었다.

하위 종

• 타이완산양 (Capricornis swinhoei)
• 일본산양 (Capricornis crispus)
• 수마트라산양 (Capricornis sumatraensis)
• 중국산양 (Capricornis milneedwardsii)
• 붉은산양 (Capricornis rubidus)
• 히말라야산양 (Capricornis thar)

계통 분류

다음은 2019년 주라노(Zurano) 등의 연구에 기초한 양족의 계통 분류이다.^[1]

티베트영양속

사향소속

산양속

시로속

타킨속

흰바위산양속

샤무아속

아라비아타르속

바르바리양속

닐기리타르속

양속

바위양속

염소속

히말라야타르속

각주