Die Mondaugen (Hiodon) sind eine Gattung heringsähnlicher, bis 50 cm langer Süßwasserfische, die mit zwei rezenten Arten in nordamerikanischen großen Seen und Flüssen östlich der Rocky Mountains leben. Drei weitere, heute ausgestorbene Arten aus dem Eozän kamen auch westlich der Rocky Mountains vor. Der wissenschaftliche Name Hiodon nimmt offenbar Bezug auf das bezahnte Zungenbein (Hyoid + Gr.: „odous“ = Zahn) das dem Parasphenoid gegenübersteht und so den "inneren Biss" der Osteoglossomorpha bildet.
Die rezenten Mondaugen werden maximal einen halben Meter lang bleiben in den meisten Fällen aber bei einer Länge von etwa 30 cm. Ihre Rückenflosse hat neun bis zwölf Flossenstrahlen, die Afterflosse ist lang, mit 23 bis 33 Flossenstrahlen, die Schwanzflosse ist gespalten, die Bauchflossen haben sieben Strahlen. Ihre Schwimmblase reicht bis in den Schädel.
Von weiteren Gattungen der Hiodontiformes (alle ausgestorben) unterscheidet sich Hiodon u. a. durch die röhrenförmigen und gebogenen Nasale, eine dorsale Einbuchtung auf der Prämaxillare, einen rundlichen, posterior-ventralen Auswuchs am Vorkiemendeckel, die Anzahl der Wirbel (50 bis 63), den fehlenden oder reduzierten Neuralfortsatz des ersten Wirbels und die zwei Neuralfortsätze des zweiten Wirbels. Während alle anderen Osteoglossomorpha zwei Pylorusschläuche haben, hat Hiodon (und Pantodon) nur einen.
Die beiden rezenten Arten, das Mondauge und das Goldauge, kommen in Seen und Flüssen, dort oft in stark strömendem Wasser vor. Sie ernähren sich von kleineren Fischen, Schnecken, Insekten und Krebstieren, unternehmen Laichwanderungen und laichen von April bis Juni über steinigem oder kiesigem Gewässergrund in Regionen mit wenig Strömung.
Die Gattung besteht aus zwei rezenten und drei ausgestorbenen Arten von denen zwei ursprünglich der Gattung Eohyodon Cavender, 1966 zugeordnet wurden. Nach der Synonymisierung von Eohyodon mit Hiodon ist Hiodon die einzige Gattung der Familie Hiodontidae[1].
Die Mondaugen (Hiodon) sind eine Gattung heringsähnlicher, bis 50 cm langer Süßwasserfische, die mit zwei rezenten Arten in nordamerikanischen großen Seen und Flüssen östlich der Rocky Mountains leben. Drei weitere, heute ausgestorbene Arten aus dem Eozän kamen auch westlich der Rocky Mountains vor. Der wissenschaftliche Name Hiodon nimmt offenbar Bezug auf das bezahnte Zungenbein (Hyoid + Gr.: „odous“ = Zahn) das dem Parasphenoid gegenübersteht und so den "inneren Biss" der Osteoglossomorpha bildet.
Hiodontidae, commonly called mooneyes, is a family of ray-finned fish with a single included genus Hiodon. The genus comprise two living species native to North America and three to five extinct[1] species recorded from Paleocene to Eocene age fossils. They are large-eyed, fork-tailed fish that superficially resemble shads. The vernacular name comes from the metallic shine of their eyes.
The higher classification of the mooneyes is not yet fully established. Some sources have place them in their own order, Hiodontiformes, while others retain them in the order Osteoglossiformes.
The goldeye, Hiodon alosoides, is widespread across eastern North America, and is notable for a conspicuous golden iris in the eyes. It prefers turbid slower-moving waters of lakes and rivers, where it feeds on a wide variety of organisms including insects, crustaceans, small fish, and mollusks. The fish has been reported up to 52 centimetres (20 in) in length.
The mooneye, Hiodon tergisus, is also widespread across eastern North America, living in the clear waters of lakes, ponds, and rivers. It consumes aquatic invertebrates, insects, and fish. Mooneyes can reach 47 centimetres (19 in) in length.
An Early Eocene, Ypresian to Late Eocene, Lutetian species. Hiodon woodruffi was described from fossils found in the Klondike Mountain Formation, Washington and Horsefly shale, British Columbia. Further finds have increased the known paleogeographic range to include the Kishenehn Formation of northwestern Montana.
Hiodontidae, commonly called mooneyes, is a family of ray-finned fish with a single included genus Hiodon. The genus comprise two living species native to North America and three to five extinct species recorded from Paleocene to Eocene age fossils. They are large-eyed, fork-tailed fish that superficially resemble shads. The vernacular name comes from the metallic shine of their eyes.
The higher classification of the mooneyes is not yet fully established. Some sources have place them in their own order, Hiodontiformes, while others retain them in the order Osteoglossiformes.
Hiodon arrain hiodontiformeen generoa da, Ipar Amerikako ur gezatan bizi dena. Hiodontidae familia monotipikoa osatzen duen bakarra da.[1]
Aditu batzuen ustetan, bere ordenan -Hiodontiformes izenekoa- sailkatzen dituzte, besteek, berriz, Osteoglossiformes ordenan.
Hiodon arrain hiodontiformeen generoa da, Ipar Amerikako ur gezatan bizi dena. Hiodontidae familia monotipikoa osatzen duen bakarra da.
Aditu batzuen ustetan, bere ordenan -Hiodontiformes izenekoa- sailkatzen dituzte, besteek, berriz, Osteoglossiformes ordenan.
Hiodon est genre qui regroupe trois espèces de poissons d'eau douce, dont l'une est éteinte.
Auxquels Tolweb ajoute :
Hiodon is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van tandharingen (Hiodontidae).[1]
Hiodon is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van tandharingen (Hiodontidae).
Hiodon[1] är ett släkte av fiskar som ingår i ordningen bentungeartade fiskar.[1] Hiodon är enda släktet i familjen Hiodontidae.[1]
Arter enligt Catalogue of Life[1] och Fishbase[2]:
Arterna förekommer i sötvatten i Nordamerika. De når en längd upp till 50 cm. Det vetenskapliga namnet är bildat av de grekiska orden ys, yos (svin) och odous (tänder).[3]
Hiodon är ett släkte av fiskar som ingår i ordningen bentungeartade fiskar. Hiodon är enda släktet i familjen Hiodontidae.
Arter enligt Catalogue of Life och Fishbase:
Arterna förekommer i sötvatten i Nordamerika. De når en längd upp till 50 cm. Det vetenskapliga namnet är bildat av de grekiska orden ys, yos (svin) och odous (tänder).
Гиодоны, или луноглазки, или зубатые сельди[1] (лат. Hiodon) — род лучепёрых рыб из монотипических семейства гиодонтовых[1][2] или луноглазковых[1][2] (Hiodontidae) и отряда гиодонтообразных[2] или луноглазкообразных[2] (Hiodontiformes)[3]. Пресноводные рыбы, эндемики Северной Америки.
Ранее семейство гиодонтовых включали в состав араванообразных (Osteoglossiformes)[2].
В состав рода включают два вида[3][4]:
Гиодоны, или луноглазки, или зубатые сельди (лат. Hiodon) — род лучепёрых рыб из монотипических семейства гиодонтовых или луноглазковых (Hiodontidae) и отряда гиодонтообразных или луноглазкообразных (Hiodontiformes). Пресноводные рыбы, эндемики Северной Америки.
Ранее семейство гиодонтовых включали в состав араванообразных (Osteoglossiformes).
В состав рода включают два вида:
Hiodon alosoides (Rafinesque, 1819) — Золотоглазка, или cельдевидный гиодон Hiodon tergisus Lesueur, 1818 — Луноглазка, или cеребристый гиодон
문아이(mooneyes)는 히오돈목의 현존하는 유일한 과 히오돈과(Hiodontidae)에 속하는 조기어류의 총칭이다. 히오돈과는 유일속 히오돈속(Hiodon)에 현존하는 종 2종과 멸종종 3종으로 이루어져 있다.[1] 큰 눈과 갈고리 모양의 꼬리 지느러미를 갖고 있으며, 외형적으로는 알로사속 청어류를 닮았다.
2016년 현재, 계통 분류는 다음과 같다.[2]
조기어류 신기어류 전골어류 진골어류 당멸치상목 Osteoglossocephalai 골설어상목 Clupeocephala Otomorpha 골표류