الأسماء في صفحات التنقل
Die Kahnschnecken (Neritidae), auch Schwimmschnecken genannt[1], sind eine Familie der Ordnung Neritopsida innerhalb der Neritimorpha, die wiederum zur Unterklasse Orthogastropoda gestellt wird. Die ältesten Nachweise reichen in das Karbon zurück. Der umgangssprachliche Name Nerite sowie der Familienname Neritidae und der Gattungsname Nerita leiten sich vom mythologischen Namen des Meergottes Nerites ab.
Das Gehäuse ist flach spiralig aufgerollt und besitzt nur wenige Umgänge. Die Mündung ist eben ausgebildet. Eine Spindel ist nicht vorhanden bzw. wie die inneren Umgänge resorbiert worden. Die Mündung kann durch ein kalkiges Operculum verschlossen werden. Die Opercula habe innen zwei Fortsätze, die oft für Arten oder Gattungen typisch sind. Gemessen an ihrer Größe besitzen die Kahnschnecken eine sehr dicke Schale. Sie sind somit an ein Leben in turbulent strömendem Wasser angepasst. Der Körper ist kurz, und das Gehäuse überdeckt den Weichkörper beim Kriechen fast völlig. Der Kopf weist eine breite Schnauze auf. Die Fühler sind dünn und zugespitzt. Außen daneben sitzen die leicht gestielten Augen. Die Tiere sind getrenntgeschlechtlich. Der Penis des Männchens sitzt unter dem rechten Fühler.
Die Arten der Kahnschnecken leben vor allem im Gezeitenbereich der Meere oder in schnellfließenden Flüssen. Einige Arten besiedeln amphibisch sogar das Land. Sie sitzen bevorzugt auf Hartsubstraten und ernähren sich überwiegend von Algen und Schwämmen, die sie vom Untergrund abraspeln. Ihre kräftige Radula ist sogar in der Lage die harte Schale von Kieselalgen zu knacken. Die Familie ist weltweit verbreitet. In Mittel- und Nordeuropa kommt nur eine Gattung mit vier Arten vor. In Südeuropa kommen weitere Arten vor, die von manchen Autoren jedoch in eine separate Untergattung gestellt werden.
Stammesgeschichtlich gesehen gehören die Neritidae zu einer ursprünglichen Gruppe (Neritimorpha), deren älteste als gesichert angesehene Fossilnachweise bis zurück ins Ordovizium reichen. Zahlreiche Besonderheiten unterstreichen den basalen Status der Neritidae innerhalb der höheren Gastropoden. Ihrer Schale fehlt die Columella, die zentrale Achse. Zudem werden bei vielen Arten die inneren Windungen im Laufe des weiteren Wachstums resorbiert. Dies ermöglicht die charakteristische kapselförmige Ausbildung des Gehäuses. Die Musterung ihrer Gehäuses ist so variabel, dass man Arten der Kahnschnecken aus verschiedenen Regionen ihres Verbreitungsgebietes oft nur anhand ihres charakteristischen Deckels (Operculum) bestimmen kann.
Die Systematik der gesamten Familie, also auch der Süßwasser bewohnenden Arten ist noch immer nicht befriedigend untersucht. Aktuelle Schätzungen reichen bis zu 175 Arten. Dies liegt daran, dass in vielen Fällen die einzelnen Arten nicht sicher auseinandergehalten werden können. Es werden bis zu 30 Gattungen und Untergattungen unterschieden. Die Familien Septariidae Golikov & Starobogatov, 1975 und Protoneritidae Kittl, 1899 sind jüngere Synonyme. Die wichtigsten Gattungen und Untergattungen:
Die Kahnschnecken (Neritidae), auch Schwimmschnecken genannt, sind eine Familie der Ordnung Neritopsida innerhalb der Neritimorpha, die wiederum zur Unterklasse Orthogastropoda gestellt wird. Die ältesten Nachweise reichen in das Karbon zurück. Der umgangssprachliche Name Nerite sowie der Familienname Neritidae und der Gattungsname Nerita leiten sich vom mythologischen Namen des Meergottes Nerites ab.
Neritidae, common name the nerites, is a taxonomic family of small to medium-sized saltwater and freshwater snails which have a gill and a distinctive operculum. [2]
The family Neritidae includes marine genera such as Nerita, marine and freshwater genera such as Neritina, and freshwater and brackish water genera such as Theodoxus.
The common name "nerite" as well as the family name Neritidae and the genus name Nerita, are derived from the name of Nerites, who was a sea god in Greek mythology.
Neritidae live primarily in the southern hemisphere, but there are some exceptions, such as a genus Theodoxus which can be found in Europe and Northern Africa [3] or Bathynerita naticoidea.
This family consists of the five following subfamilies (according to the taxonomy of the Gastropoda by Bouchet & Rocroi, 2005):
Genera, subgenera and species within the family Neritidae include:[5]
Subfamily Neritinae
Subfamily † Neritariinae
Subfamily Neritininae
Subfamily Smaragdiinae
Subfamily † Velatinae
Neritidae, common name the nerites, is a taxonomic family of small to medium-sized saltwater and freshwater snails which have a gill and a distinctive operculum.
Vittina waigiensis The family Neritidae includes marine genera such as Nerita, marine and freshwater genera such as Neritina, and freshwater and brackish water genera such as Theodoxus.
A dish of cooked nerites from the Rajang River, Sarawak, Malaysia Meat extracted from freshwater nerites in the Punjab prior to cooking The common name "nerite" as well as the family name Neritidae and the genus name Nerita, are derived from the name of Nerites, who was a sea god in Greek mythology.
Neritidae es una familia de gasterópodos, moluscos del orden Neritoida. Son caracoles pequeños y medianos, tanto marinos como de agua dulce. Tienen branquias y un opérculo característico.
Géneros, subgéneros y especies incluidos en la familia Neritidae:[1]
Neritidae es una familia de gasterópodos, moluscos del orden Neritoida. Son caracoles pequeños y medianos, tanto marinos como de agua dulce. Tienen branquias y un opérculo característico.
Les Neritidae, communément appelées Nérites, sont une famille de mollusques gastéropodes, de l'ordre des Cycloneritimorpha. Ils doivent leur nom au dieu grec Néritès.
Les nérites pondent des groupes d'œufs minuscules rassemblées dans des capsules ovigères se présentant comme de petites capsules ovales ou des billes blanche à jaunâtres aplaties sur le dessous[2]. Un seul œuf arrivera à maturité ; au sein de la même capsule les autres œufs serviront de repas à ce seul individu.
Quelques espèces tropicales insulaires d'eau douce de la zone indo-pacifique sont amphidromes[3] : leurs adultes se développent en rivières où ils pondent des œufs d'où émergent des larves qui dévalent vers la mer où elles passeront un temps plus ou moins long selon l'espèce. Les jeunes nérites doivent ensuite remonter le courant vers les sources. La préservation de ces espèces nécessitent que leur cycle de vie soit mieux compris[3],[4].
Selon World Register of Marine Species (2 décembre 2018)[5] :
Smaragdia rangania vivant
Les Neritidae, communément appelées Nérites, sont une famille de mollusques gastéropodes, de l'ordre des Cycloneritimorpha. Ils doivent leur nom au dieu grec Néritès.
Neritidae Rafinesque, 1815 è una famiglia di molluschi gasteropodi della sottoclasse Neritimorpha[1].
I Neritidae sono la famiglia più numerosa fra le specie esistenti dei Neritimorpha. Le specie di questa famiglia hanno gusci solidi con strati calcitici esterni e aragonitici interni. Il labbro interno della conchiglia forma un grande callo che copre più o meno la base e il suo bordo columellare porta comunemente denti e pieghe. L'opercolo è calcareo e di solito ha una sporgenza simile a un piolo che si inserisce nel muscolo della conchiglia. La protoconca di tutte le specie con larva planctotrofica è di forma arrotondata. Le pareti interne della protoconca vengono riassorbite e anche le pareti interne della maggior parte della teleoconca vengono solitamente sciolte.[2]
Gasteropodi della famiglia Neritidae si trovano in acque marine, salmastre, o in acque dolci. Lungo la costa, questi gli erbivori abitualmente abitano la parte medio-alta della zona intertidale e sono note per essere gregarie. Le neritidi sono generalmente eurialine; specie dal genere Nerita sono più strettamente associati all'ambiente marino, mentre specie come Neritina e Clithon preferiscno habitat di acqua dolce o salmastra.[3]
I membri dei Neritidae sono limitati principalmente all'emisfero meridionale con l'eccezione di Theodoxus, che è originario dell'Europa, dell'Asia sud-occidentale e del nord Africa. Questa distribuzione, che circonda l'antico mare di Tetide suggerisce che lo sviluppo del bacino marino post-Tetidiano potrebbe aver influenzato l'evoluzione di questo gruppo.[4]
La famiglia contiene tre sottofamiglie di cui una estinta, ed alcuni generi estinti a cui non è stata assegnata alcuna sottofamiglia:[1]
Neritidae Rafinesque, 1815 è una famiglia di molluschi gasteropodi della sottoclasse Neritimorpha.
Neritidae zijn een familie van slakken (weekdieren), die algemeen verspreid voorkomen over de hele wereld.
Het zijn bolle, halfronde horens, met weinig windingen. De laatste winding is zeer groot. Het topgedeelte is meestal sterk afgevlakt. De buitenkant kan glad zijn of zwakke tot sterke spiraalsculptuur vertonen. De mondopening vormt een halve cirkel met een platte, aan de rand vaak getande columellaire plaat. De buitenlip is meestal verdikt met aan de binnenkant vaak duidelijke tandvormige plooien. Het operculum is kalkachtig, in veel gevallen verstevigd en heeft een typerend uitsteeksel (apofyse). Dit grijpt bij het afsluiten van de mondopening achter de schelprand. Doordat het horentje geheel is af te sluiten kunnen de dieren water opslaan en perioden van droogte doorstaan.
Wereldwijd komen honderden soorten voor, met vooral vertegenwoordigers in zout water, maar ook in brak en zoet water leven soorten (genera Neritina en Theodoxus). Sommige soorten (genus Neritodryas) verlaten tijdelijk het water en grazen stammen van oeverplanten af. Veel soorten leven in het getijdengebied.
Neritidae zijn een familie van slakken (weekdieren), die algemeen verspreid voorkomen over de hele wereld.
Neritidae er en gruppe små til mellomstore snegler. De fleste artene lever i saltvann, men noen arter har tilpasset seg miljøer med brakkvann, og til og med ferskvann.
Artene i gruppen Nerita er marine, Neritina-sneglene lever både i hav og ferskvann, mens artene i Theodoxus lever i fersk- og brakkvann.
De har dråpeformede skall, ofte med vakre fargemønstre. De har et distinktivt operculum. De har adskilte kjønn. De små, hvite eggene legges på steiner og andre harde overflater.
Noen arter, som sebrasnegl, er utbredte i akvariehandelen, både på grunn av utseende og fordi de stort sett har stor appetitt på alger mens de lar planter være i fred.
Neritidae er en gruppe små til mellomstore snegler. De fleste artene lever i saltvann, men noen arter har tilpasset seg miljøer med brakkvann, og til og med ferskvann.
Artene i gruppen Nerita er marine, Neritina-sneglene lever både i hav og ferskvann, mens artene i Theodoxus lever i fersk- og brakkvann.
De har dråpeformede skall, ofte med vakre fargemønstre. De har et distinktivt operculum. De har adskilte kjønn. De små, hvite eggene legges på steiner og andre harde overflater.
Noen arter, som sebrasnegl, er utbredte i akvariehandelen, både på grunn av utseende og fordi de stort sett har stor appetitt på alger mens de lar planter være i fred.
Rozdepkowate (Neritidae) – szeroko rozprzestrzeniona rodzina małych, słodko-, słonawo- i słonowodnych ślimaków przodoskrzelnych. Obejmuje kilkaset gatunków, w tym około 110 gatunków słodkowodnych, zgrupowanych w 10 rodzajach.
Nazwa naukowa pochodzi od rodzaju typowego tej rodziny (Nerita sp.) – i ma swe źródło w imieniu jednego z greckich bogów morza: Neritesa, syna Nereusa i okeanidy Doris, którego Afrodyta, z zemsty za to, że wolał pozostać w morskim królestwie rodziców zamiast towarzyszyć jej w drodze na Olimp, zamieniła w ślimaka[1]. Nazwa polska pochodzi od jedynego przedstawiciela tej rodziny występującego w Polsce – rozdepki rzecznej (Theodoxus fluviatilis)[2].
Muszla grubościenna, półkolista, zbudowana z niewielu skrętów, z których ostatni jest rozdęty i znacznie większy niż poprzedzające. Bez dołka osiowego i przegród wewnętrznych, które są resorbowane w trakcie wzrostu. Powierzchnia muszli gładka lub żeberkowana, zwykle żywo ubarwiona. Otwór muszli półkolisty, brzeg kolumienkowy zgrubiały, ma postać szerokiej i płaskiej płytki, która bywa gładka lub ornamentowana. Wieczko wapienne, grube, o budowie spiralnej, zaopatrzone w wyrostek wewnętrzny służący jako miejsce przyczepu mięśnia. Ciało krępe, głowa duża, zaopatrzona w szeroki ryjek i parę długich, kurczliwych czułków. U nasady czułków, po stronie zewnętrznej osadzone są (na niewielkich słupkach) oczy. Noga szeroka i krótka, zwężona w tylnej części. Skrzele trójkątne, zbudowane z trzech rzędów blaszek. Nie posiadają szczęk właściwych i gruczołów ślinowych, radula typu rhipidoglossa. Jelito tylne przebija komorę dwuprzedsionkowego serca. Otwór odbytowy po prawej stronie jamy płaszczowej. Układ nerwowy prymitywny, unerwienie nogi drabinkowe. Rozdzielnopłciowe, układ rozrodczy samic złożony: podzielony na część przyjmującą nasienie i część wyprowadzającą jaja, w związku z czym każda samica posiada dwa lub nawet trzy (zależnie od gatunku) otwory płciowe. Samce można rozróżnić po tym, że posiadają z prawej strony głowy duże prącie[2][3].
Przedstawiciele rodziny występują w wodach słodkich, słonawych i słonych stref klimatu umiarkowanego, subtropikalnego i tropikalnego. W Europie reprezentowane przez dwa rodzaje: Theodoxus i Smaragdia, z których w Polsce występuje tylko jeden gatunek: rozdepka rzeczna[2]. Zamieszkują litoral, są roślinożerne[2][3].
Zróżnicowana rodzina, obejmuje kilkaset gatunków, w tym około 110 gatunków słodkowodnych, zgrupowanych w 10 rodzajach[2][3]. Według podziału zaproponowanego przez Boucheta i Rocroi należące do niej gatunki zgrupowane są w pięć podrodzin[4]:
Najliczniej reprezentowane są rodzaje Nerita, Neritina, Smaragdia[3].
Niektóre gatunki są poławiane i wykorzystywane gospodarczo, jako pokarm, muszle wykorzystywane są do produkcji ozdób.
Rozdepkowate (Neritidae) – szeroko rozprzestrzeniona rodzina małych, słodko-, słonawo- i słonowodnych ślimaków przodoskrzelnych. Obejmuje kilkaset gatunków, w tym około 110 gatunków słodkowodnych, zgrupowanych w 10 rodzajach.
Neritidae (nomeadas, em inglês, nerite -sing.[1][7] e, em castelhano, nerita -sing.)[4] é uma família de moluscos gastrópodes marinhos, litorâneos, classificada por Constantine Samuel Rafinesque, em 1815 (na obra Analyse de la nature ou Tableau de l'univers et des corps organisés), e pertencente à subclasse Neritimorpha.[2] Sua distribuição geográfica abrange principalmente os oceanos tropicais da Terra, ocupando habitat similar ao dos caramujos Littorinidae, incluindo estuários, mangues e rochas na zona entremarés; com os gêneros Clithon, Clypeolum, Neripteron, Neritina, Puperita, Septaria, Theodoxus e Vittina em água doce e principalmente salobra.[1][3][4][8][9][10] Eles podem armazenar água dentro de suas conchas e, portanto, são capazes de resistir a períodos sem umidade, com a ajuda de um opérculo calcário[7]; podendo, assim, habitar o ponto máximo da faixa de marés.[11]
Cinco vistas da concha de Nerita signata Lamarck, 1822[12], da zona entremarés do Indo-Pacífico[1]; espécime das Filipinas.
Compreende espécies herbívoras com animais de uma só brânquia; de conchas sem madrepérola ou umbílico, esféricas ou semiesféricas de base chata; pequenas - em sua maioria com menos de 5 centímetros - e com sua espiral baixa ou moderadamente elevada; formadas por poucas voltas que se prolongam até um lábio externo circular, frequentemente engrossado, por vezes expandido (em Clypeolum), e com uma abertura em forma de semicírculo, com margem geralmente denticulada, podendo ter dentes em sua columela em forma de placa lisa, pustulosa ou plicada. Geralmente as espécies marinhas (como Nerita) apresentam conchas duras, muitas com relevo de cordões ou estrias espirais, enquanto espécies de estuários (como Neritina) apresentam conchas mais frágeis, lisas, brilhantes e variavelmente coloridas. Algumas espécies de Theodoxus e Clithon apresentam projeções alongadas, partindo de suas conchas.[1][3][4][7][8][11]
Cinco vistas da concha de Clithon diadema (Récluz, 1841), encontrada no oceano Pacífico, em Samoa.[13]
De acordo com o World Register of Marine Species, suprimidos os sinônimos e gêneros extintos.[2]
Nerita peloronta Linnaeus, 1758, encontrada no sul da Flórida, Bermudas e Antilhas; onde foi coletado este espécime do Museu de História Natural de Leiden. A mancha em sua columela a fez ser denominada bleeding tooth, em inglês.[1]
_-_Neritidae_-_Mollusc_shell.jpeg)
_-_Neritidae_-_Mollusc_shell.jpeg)
_(4632569994).jpg)
_-_Neritidae_-_Mollusc_shell.jpeg)
_-_Neritidae_-_Mollusc_shell.jpeg)
|coautor= (ajuda); |acessodata= requer |url= (ajuda) |acessodata= requer |url= (ajuda) |acessodata= requer |url= (ajuda) |acessodata= requer |url= (ajuda) |coautor= (ajuda); |acessodata= requer |url= (ajuda) Neritidae (nomeadas, em inglês, nerite -sing. e, em castelhano, nerita -sing.) é uma família de moluscos gastrópodes marinhos, litorâneos, classificada por Constantine Samuel Rafinesque, em 1815 (na obra Analyse de la nature ou Tableau de l'univers et des corps organisés), e pertencente à subclasse Neritimorpha. Sua distribuição geográfica abrange principalmente os oceanos tropicais da Terra, ocupando habitat similar ao dos caramujos Littorinidae, incluindo estuários, mangues e rochas na zona entremarés; com os gêneros Clithon, Clypeolum, Neripteron, Neritina, Puperita, Septaria, Theodoxus e Vittina em água doce e principalmente salobra. Eles podem armazenar água dentro de suas conchas e, portanto, são capazes de resistir a períodos sem umidade, com a ajuda de um opérculo calcário; podendo, assim, habitar o ponto máximo da faixa de marés.
Cinco vistas da concha de Nerita signata Lamarck, 1822, da zona entremarés do Indo-Pacífico; espécime das Filipinas.
Neritovité (lat. Neritidae) je čeľaď predožiabrých ulitníkov. Majú silnostennú ulitu so širokým ústím a s veľmi mohutným 1. závitom, ostatné závity sa rýchlo zmenšujú. Sú to prúdomilné druhy.[1]
Na území Slovenska sa vyskytujú 3 druhy[2]:
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Neritovité
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Neritovité
Neritovité (lat. Neritidae) je čeľaď predožiabrých ulitníkov. Majú silnostennú ulitu so širokým ústím a s veľmi mohutným 1. závitom, ostatné závity sa rýchlo zmenšujú. Sú to prúdomilné druhy.
Na území Slovenska sa vyskytujú 3 druhy:
teodox dunajský (Theodoxus danubialis) – je v Dunaji a na dolných tokoch jeho prítokov pomerne vzácny teodox riečny (Theodoxus fluviatilis) – je v Dunaji a na dolných tokoch jeho prítokov pomerne vzácny, na území Slovenska nepôvodný druh teodox pásavý (Theodoxus transversalis)Нериты[1], или раковины-лунки[1] (лат. Neritidae) — семейство морских и пресноводных брюхоногих моллюсков отряда Neritoida, имеющих жабры и отличительные крышечки — оперкулум.
У видов с плоской раковиной последняя имеет лишь несколько оборотов. Устье раковины у большинства видов закрывается оперкулумом. Чаще всего раковина имеет вытянутую форму, стенки её толстые. Вследствие этого улитки адаптировались к жизни в проточной воде с турбулентным течением.
Тело обычно короткое, передний конец туловища широкий. Щупальца тонкие и заострённые.
Практически все представители однополые.
В основном нериты живут в областях приливов или в быстрых реках. Улитки предпочитают сидеть на твёрдых субстратах. Питаются водорослями и губками. Сильная радула этих моллюсков способна ломать даже твёрдые оболочки диатомовых водорослей.
В Центральной и Северной Европе обитают представители только одного рода в составе четырёх видов. В Южной Европе встречается гораздо больше нерит.
Систематика семейства, в том числе пресноводных видов, не определена полностью. По текущим предварительным оценкам, семейство включает 175 видов. Во многих случаях отдельные виды трудно отличить друг от друга. Может быть выделено до 30 родов и подродов. Семейства Septariidae Golicov et Starobogatov, 1975 и Protoneritidae Kittl, 1899 — синонимы данного семейства.
Ниже приведён список наиболее важных родов и подродов:
Нериты, или раковины-лунки (лат. Neritidae) — семейство морских и пресноводных брюхоногих моллюсков отряда Neritoida, имеющих жабры и отличительные крышечки — оперкулум.
アマオブネガイ科、学名 Neritidae は、腹足綱アマオブネガイ目の分類群の一つ。体層が大きく発達した半球形の貝殻と石灰質の蓋が特徴のグループで、世界各地の海岸域から淡水域まで生息している。
属によっては多くの亜属が設定されており、これらの亜属を属に昇格させた見解もある[2]。またフネアマガイ属 Septaria はアマオブネガイ科に含める説もあるが[5]、螺塔がなく笠形の貝殻をもつこと、蓋が軟体に埋まること等から、独立したフネアマガイ科 Septariidae とする説もある[4]
亜科および属の分類は独語版に、属和名は竹之内・中村（2004）に基づく[5][11]。
Neritinae Rafinesque, 1815 : 亜科内には1族のみ、Neritini Rafinesque, 1815 が設定される。おもに海産種を含む。
Neritininae Poey, 1852 : おもに汽水・淡水産を含む。
Neritinini Poey, 1852
Theodoxini Bandel, 2000
Smaragdiinae Baker, 1923
†Velatinae Bandel, 2001 : 化石種
†Neritariinae Wenz, 1938 : 化石種
アマオブネガイ科、学名 Neritidae は、腹足綱アマオブネガイ目の分類群の一つ。体層が大きく発達した半球形の貝殻と石灰質の蓋が特徴のグループで、世界各地の海岸域から淡水域まで生息している。
