الأسماء في صفحات التنقل
Guidance for identification
Das kleine, ungenießbare Zitronengelbe Holzbecherchen oder Zitronengelbe Reisigbecherchen (Bisporella citrina, syn. Calycella citrina) ist eine Pilzart aus der Familie der Helotiaceae. Die kleinen, tellerförmigen und leuchtend gelben Fruchtkörper wachsen oft rasig auf entrindetem Rotbuchenholz.
Die dickfleischigen und mehr oder weniger stiellosen Fruchtkörper (Apothezien) sind anfangs flach schüsselförmig und 1–3 mm breit. Sie erinnern wegen ihrer konvexen Fruchtscheibe an einen kleinen hervorschauenden Nagelkopf. Die gedrängt stehenden Fruchtkörper sind meist beulig verbogen und neigen dazu zusammenzuwachsen. Die Farbe ist in allen Teilen leuchtend zitronen- oder schwefelgelb. Der stumpfe Rand ist kahl, die glatte Außenseite meist etwas blasser und das Sporenpulver weiß.[1][2]
Die länglich-elliptischen und schwach gebogenen Sporen messen 8–13 µm × 3–4 µm. Sie sind glatt, hyalin und bei Reife oft eingeschnürt septiert. Sie enthalten meist kleine Öltröpfchen an jedem Ende der Spore. Die zylindrisch-keuligen Schläuche (Asci) messen 80–140 × 5–6 µm. Die fädigen Paraphysen haben eine gelbe Granulierung und sind an der Spitze leicht verdickt.[3][1]
Das Zitronengelbe Holzbecherchen besitzt eine große Zahl an ähnlichen Verwandten, die sich durch leicht abweichende Farben oder Standorte unterscheiden. Eine sichere Unterscheidung ist meist nur mit dem Mikroskop möglich. Wegen seines häufig rasigen Wachstums auf entrindeten Buchenästen ist das Zitronengelbe Holzbecherchen relativ leicht auch ohne Mikroskop zu erkennen. Besonders ähnlich ist das ebenfalls auf Laubholz vorkommende Kelchförmige Stängelbecherchen (Hymenoscyphus calycollus), das aber deutlich gestielte und größere Fruchtkörper besitzt. Seine Sporen werden bis zu 20 µm lang.[1]
Noch ähnlicher ist das Schwefelgelbe Kernpilzbecherchen (Bisporella sulfurina). Es wächst auf morschen Laubholzästen wie Ahorn, Esche oder Linde, die von Kernpilzen besiedelt sind.[2]
Das Zitronengelbe Holzbecherchen kommt oft in großen Scharen, auf feuchten, abgestorbenen und am Boden liegenden Ästen von Laubbäumen vor. Es wächst vor allem auf Rotbuchenholz. Die Fruchtkörper erscheinen meist erst im Herbst.[1]
Der Pilz ist nahezu weltweit verbreitet. Er wurde in Nordamerika (Kanada, Mexiko, USA), Zentralamerika (Costa Rica), Südamerika (Chile), Asien (China, Indien, Japan, Südkorea, Türkei), Nordafrika (Algerien, Marokko), Australien, Neuseeland und Europa nachgewiesen.[4] In Europa ist das Holzbecherchen weit verbreitet und wohl überall ziemlich häufig.
Da die Fruchtkörper nur wenige Millimeter groß sind, ist das Zitronengelbe Holzbecherchen kein Speisepilz.[1]
Das kleine, ungenießbare Zitronengelbe Holzbecherchen oder Zitronengelbe Reisigbecherchen (Bisporella citrina, syn. Calycella citrina) ist eine Pilzart aus der Familie der Helotiaceae. Die kleinen, tellerförmigen und leuchtend gelben Fruchtkörper wachsen oft rasig auf entrindetem Rotbuchenholz.
Bisporella citrina, commonly known as yellow fairy cups or lemon discos, is a species of fungus in the family Helotiaceae. The fungus produces tiny yellow cups up to 3 mm (1⁄8 in) in diameter, often without stalks, that fruit in groups or dense clusters on decaying deciduous wood that has lost its bark. The widely distributed species is found in North Africa, Asia, Europe, North America, and Central and South America. Found in late summer and autumn, the fungus is fairly common, but is easily overlooked owing to its small size. There are several similar species that can in most cases be distinguished by differences in color, morphology, or substrate. Microscopically, B. citrina can be distinguished from these lookalikes by its elliptical spores, which have a central partition, and an oil drop at each end.
The species was originally described from Europe in 1789 by German naturalist August Batsch as Peziza citrina.[3] Elias Fries sanctioned this name in the second volume of his Systema Mycologicum (1821).[4] Jean Louis Émile Boudier transferred the species to Calycella in 1885.[5] Another historical name for the fungus was derived from Johann Hedwig's 1789[6] Octospora citrina.[7] Fries referred Hedwig's name to Helotium in 1846,[8] and for several decades the fungus was known as either Calycella citrina or Helotium citrinum, depending on which generic concept an author accepted. In a 1974 publication, Richard Korf noted that the generic name Helotium competes with a basidiomycete genus of the same name, and under the rules of botanical nomenclature, the ascomycete version of the name had to be abandoned because the basidiomycete version was sanctioned by Fries in 1832, and thus had priority. He also pointed out that the generic name Calycella could not be used, as it is a synonym of an older name Calycina, which contains species that bear no taxonomic relationship to Helotium citrinum. Accordingly, he formally transferred Helotium citrinum to Bisporella, to produce the new combination Bisporella citrina. Korf further noted that since Bisporella was published by Pier Andrea Saccardo in 1884,[9] it had priority over Boudier's 1885 Calycella.[7] Calycella has since been folded into Bisporella.[10]
The specific epithet citrina is derived from the Latin citrin, meaning "lemon yellow".[11] Common names for the fungus include "yellow fairy cups",[12] and the British Mycological Society-approved "lemon disco";[13] the name "disco" is short for Discomycetes, an older term for ascomycete species with disc- and cup-shaped fruit bodies.[12] Samuel Frederick Gray called it the "lemon funnel-stool" in his 1821 work A Natural Arrangement of British Plants.[14]
Fruit bodies begin as spherical, closed globules, before expanding. The smooth, bright yellow fruit bodies are small—typically less than 3 mm (1⁄8 in) in diameter and up to 1 mm (1⁄32 in) high—and shallowly cup- or disc-shaped. The inner surface is smooth, and bright yellow, while the outer surface is a paler yellow. In mass, the spore color is white. The stalk is broad, pale yellow in color, and short to nearly absent;[15] when present it is rarely more than 1 mm.[16] The fruit bodies may be so numerous that their shapes are distorted by overcrowding.[15] Fruit bodies that have dried are wrinkled and have a dull orangish-brown color. The fruit bodies have no distinctive taste nor odor, and are not edible.[17]
The smooth spores are roughly elliptical, measuring 8–14 by 3–5 μm; in maturity they have one cross-wall, and oil drops at either end.[18] The asci (spore-bearing cells) measure 100–135 by 7–10 μm. The paraphyses are shaped liked narrow cylinders with diameters up to 1.5 μm,[19] and have tips that are rounded or somewhat club-shaped.[20] β-Carotene is the predominant pigment responsible for the yellow color of the fruit body.[21]
There are several small yellow discomycetes with which Bisporella citrina might be confused. Lookalikes include the acorn cup (Hymenoscyphus fructigenus) that grows on fallen acorns and hickory nuts. The green stain fungus (Chlorociboria aeruginascens) forms blue-green cups, and stains its wood substrate bluish-green.[15] Lachnellula arida is up to 6 mm (1⁄4 in) in diameter, and has hairs around the edge of its cup, and its outer surface is covered with short brown hairs.[22] Fruit bodies of Bisporella sulfurina have a coloration similar to B. citrina, but they are smaller and grow in clusters on old, blackened, fungal stroma on wood.[12]
Other lookalikes include Hymenoscyphus species, including H. calyculus, but these can be distinguished by their distinct stalks, and growth on smaller woody debris like sticks and twigs, rather than logs and stumps.[20] Many other small, yellow discos have fringed or hairy margins to the discs, like Anthracobia melaloma; this latter species grows on or near moss, rather than wood.[22] Chlorosplenium chlora is another small cup fungus resembling B. citrina. It has a bright yellow outer surface, but the hymenium becomes develops greenish tints in age. The common jellyspot fungus (Dacrymyces stillatus) is usually smaller but can approach the dimensions of B. citrina. Similar in color, its fruit bodies are usually blob-like rather than cup shaped. Another cup fungus that grows on dead beech wood is Neobulgaria pura, but its fruit bodies are larger, ranging from 2–4 cm (3⁄4–1+5⁄8 in).[23]
Also similar are Bisporella pallescens, Dacrymyces capitatus, Guepiniopsis alpina, and members of Octospora.[22]
Bisporella citrina is saprobic,[20] and so obtains nutrients by breaking down complex organic molecules into simpler ones. Fruit bodies are typically encountered growing in dense clusters on the surface of rotten wood (especially deciduous trees), particularly beech. They have also been found growing on the fruit bodies of the polypore fungus Daedaleopsis confragosa.[24] In a study of the succession of fungi associated with the decay of a 120-year-old healthy beech tree uprooted by strong winds, B. citrina was found on the wood about three years after the fall. It appeared after early colonizers such as Quaternaria quaternata, Tubercularia vulgaris (the anamorph form of Nectria cinnabarina), and Bulgaria inquinans, and was followed by Stereum hirsutum and Nectria cinnabarina.[25]
The widespread fungus is known from North Africa, Asia, Europe, North America, Central and South America,[12] Australia,[26] and New Zealand.[27] It is one of the most common of the small discomycetes.[12]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) Bisporella citrina, commonly known as yellow fairy cups or lemon discos, is a species of fungus in the family Helotiaceae. The fungus produces tiny yellow cups up to 3 mm (1⁄8 in) in diameter, often without stalks, that fruit in groups or dense clusters on decaying deciduous wood that has lost its bark. The widely distributed species is found in North Africa, Asia, Europe, North America, and Central and South America. Found in late summer and autumn, the fungus is fairly common, but is easily overlooked owing to its small size. There are several similar species that can in most cases be distinguished by differences in color, morphology, or substrate. Microscopically, B. citrina can be distinguished from these lookalikes by its elliptical spores, which have a central partition, and an oil drop at each end.
Kollane bisporell (Bisporella citrina) on kottseente hulka kuuluv seeneliik.
Kasvab lehtpuude surnud okstel ja tüvedel. Eestis on ta väga sage.[1]
Kollane bisporell (Bisporella citrina) on kottseente hulka kuuluv seeneliik.
Kasvab lehtpuude surnud okstel ja tüvedel. Eestis on ta väga sage.
Bisporella citrina
La Bisporelle jaune ou Bisporelle citrine (Bisporella citrina) est une espèce de champignons ascomycètes de la famille des Helotiaceae.
Ce champignon se présente sous forme d'une coupe lisse faisant typiquement moins de 3 mm de diamètre et d'un jaune brillant. On les trouve souvent en été et en automne en groupes denses sur des bois pourris.
D'autres espèces proches ne se distinguent qu'avec l'aide du microscope.
Bisporella citrina
La Bisporelle jaune ou Bisporelle citrine (Bisporella citrina) est une espèce de champignons ascomycètes de la famille des Helotiaceae.
Ce champignon se présente sous forme d'une coupe lisse faisant typiquement moins de 3 mm de diamètre et d'un jaune brillant. On les trouve souvent en été et en automne en groupes denses sur des bois pourris.
D'autres espèces proches ne se distinguent qu'avec l'aide du microscope.
Costo artìcol a l'é mach në sboss. Da finì.
A chërs ëdzora al bòsch sensa scòrsa ëd latifeuje, da la prima a l'otonn.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.
Costo artìcol a l'é mach në sboss. Da finì.
AmbientA chërs ëdzora al bòsch sensa scòrsa ëd latifeuje, da la prima a l'otonn.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.
Dwuzarodniczka cytrynowa (Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carp.) – gatunek grzybów z rodziny Helotiaceae[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi [1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1789 Batsch nadając mu nazwę Peziza citrina. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1974 Richard Paul Korf i Steven E. Carpenter[1]. Niektóre synonimy naukowe[2]:
Nazwa polska według checklist[3].
Początkowo kuliste i zamknięte, potem podczas wzrostu i dojrzewania przybierają kształt czaszy lub talerzyka z bardzo krótkim trzonem, lub bez niego. Średnica do 3 mm, wysokość trzonu (jeśli występuje) nie przekracza 1 mm, barwa jasnożółta. Owocniki zazwyczaj występują w licznych grupach, czasami rosną tak gęsto obok siebie, że wskutek stłoczenia ulegają zniekształceniu. Wewnętrzna powierzchnia owocnika gładka, błyszcząca, żółta, powierzchnia zewnętrzna również gładka i błyszcząca, nieco jaśniejsza – cytrynowożółta. Zaschnięte owocniki stają się pomarszczone i zmieniają barwę na pomarańczowo-brązową. Brak zapachu i smaku[4][5].
Zarodniki eliptyczne, gładkie, z kroplą oleju na każdym końcu. Mają rozmiar 9-14 × 3-5 μm, w dojrzałych często występują wewnętrzne przegrody. Powstają w workach o rozmiarach 100-135 × 7-10 μm. Wstawki (parfizy) wąsko cylindryczne, z zaokrąglonymi lub lekko zgrubiałymi wierzchołkami[6].
Oprócz Antarktydy występuje na wszystkich kontynentach, także na wielu wyspach. W Europie północna granica zasięgu biegnie przez Islandię i środkową część Półwyspu Skandynawskiego[7]. W Polsce gatunek pospolity[8].
Owocniki tworzy od wczesnej wiosny do jesieni, nieraz w zlewających się dużych murawkach, na wilgotnym, leżącym drewnie drzew liściastych, a także na powierzchni cięcia pni[8]. Znaleziono go również na owocnikach gmatwicy chropowatej (Daedaelopsis confragosa)[9]. Jest saprotrofem. Badania nad grzybami powodującymi próchnienie drzew wykazały, że jest jednym z pierwszych grzybów opanowujących martwe drewno, pojawił się bowiem już po trzech latach na powalonym przez silne wiatry, zdrowym buku, wraz z skórnikiem szorstkim (Stereum hirsutum) i gruzełkiem cynobrowym (Nectria cinnabarina)[10].
.JPG)
Dwuzarodniczka cytrynowa (Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carp.) – gatunek grzybów z rodziny Helotiaceae.
Citronskål (Bisporella citrina) är en sporsäcksvamp som växer på murken ved av lövträd. Den hör till gruppen skålsvampar och har små gula skålliknande eller fatliknande fruktkroppar som växer gyttrade. I Sverige förekommer den allmänt över hela landet.
Citronskålens fruktkroppar är en till tre millimeter breda och skålliknande eller fatliknande med ett en knapp millimeter långt fotanlag. Fruktkroppen är gul. Dess hymenium har en citrongul till äggul färg, utom då det drabbats av torka vilket kan orsaka att det blir mer rödgult till färgen. Utsidan är slät och har en blekgul färg.
Svampens sporer är ellipsoida och har en storlek på 9-14 x 3-5 µm.
Citronskål växer på murken ved av lövträd där barken flagats av, till exempel nedfallna stammar eller stubbar och nedblåsta större grenar. Citronskålens fruktkroppar växer gyttrade, det vill säga många tätt tillsammans, och kommer från vår till höst.
Wikimedia Commons har media som rör citronskål.
Citronskål (Bisporella citrina) är en sporsäcksvamp som växer på murken ved av lövträd. Den hör till gruppen skålsvampar och har små gula skålliknande eller fatliknande fruktkroppar som växer gyttrade. I Sverige förekommer den allmänt över hela landet.
分類 ドメビョウタケ(鋲茸 学名Bisporella citrina)はビョウタケ科､ビョウタケ属に属する菌類。英語圏ではyellow fairy cups、lemon disco等として知られる。腐生菌である。日本語名のビョウタケの名は、この菌の姿が鋲に似ていることからついたものである。
子実体はごく小さく、多くの場合、その直径3mm以下である。傘は円形で滑らかであり、明るい黄色である。朽ち木上に集団で発生することが多い。傘は時間経過と共に巻き上がっていき、色は薄くなっていく。
同属のモエギビョウタケ(萌葱鋲茸 学名Bisporella sulfrina)は、子実体の黄色みがより強く、胞子が小形である。ニセビョウタケ(偽鋲茸 学名Hymenoscyphus sulcatus)は別の属に分類されるが外観はきわめて似ており、胞子の形状（しばしば両端に短い鞭状突起がある）や子実体の組織構造を詳細に観察しないと同定を誤ることがある。ただし、ニセビョウタケは、草本植物の枯れ茎などに発生する場合が多い。またニセキンカクアカビョウタケ(偽菌核赤鋲茸 学名Dicephalospora rufocornea)も、外観は非常に類似しており、枯れた材の上に発生する点でも共通している。しかし、胞子が細長い円筒状～紡錘状をなすとともにその両端に粘着物質の小塊を有すること・子実体の柄の基部に黒い塊状の菌糸組織を生じることで区別され、別科（キンカクキン科）に分類されている。
この項目は、菌類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（P:生き物と自然／PJ生物）。 
