Łojek bezkształtny (Sebacina incrustans (Pers.) Tul. & C. Tul.) – gatunek grzybów z rodziny łojówkowatych (Sebacinaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sebacinaceae, Sebacinales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1796 r. Christian Hendrik Persoon nadając mu nazwę Corticium incrustans. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1871 r. Louis René Tulasne i Charles Tulasne, przenosząc go do rodzaju Sebacina[1].
Niektóre synonimy nazwy naukowej[2]:
Polską nazwę nadał Franciszek Błoński w 1896 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był także jako pleśniak grzebieniasty i pleśniak strzępiasty[3].
W postaci cienkiej powłoki okrywającej substrat, na którym rośnie. Z tego też względu przyjmuje różne kształty, mniej więcej oddające kształt substratu, na którym rośnie. Młode owocniki są elastyczne, później stają się kruche[4]. Mają woskowy połysk i barwę kremową lub żółtawą[5].
Zarodniki białe, podłużne do jajowatych, o rozmiarach 15-20 × 12-15 μm. Podstawki o bułeczkowatym kształcie[6].
Występuje w Ameryce Północnej, Europie oraz w Japonii[7]. W Polsce nie jest częsty, ale nie jest zagrożony wyginięciem[3].
Rośnie od lipca do listopada w lasach liściastych i mieszanych na butwiejących szczątkach roślinnych – na gałązkach, liściach i innych szczątkach organicznych[3], a także na krzewinkach i roślinach zielnych[5].
Saprotrof[3]. Grzyb niejadalny[4].
Podobnie woskowate, skórzaste i ściśle przylegające do podłoża powłoki tworzy woskownik pozrastany (Radulomyces confluens). Jest bardzo pospolity, rośnie jednak wyłącznie na obumarłym drewnie, nigdy na ziemi[4].
Łojek bezkształtny (Sebacina incrustans (Pers.) Tul. & C. Tul.) – gatunek grzybów z rodziny łojówkowatych (Sebacinaceae).