الأسماء في صفحات التنقل
Do sul dos Estados Unidos ao Paraguai e Sul do Brasil, Índias Ocidentais, Galápagos e Ilhas do Pacífico Centro-Oeste.
Os iguanídeos são lagartos herbívoros normalmente grandes que apresentam hábito terrestre ou arborícola (Poughet al. 2009), embora a Iguana marinha,Amblyrhynchus cristatusBELL, 1825, possa nadar e se alimente de algas marinhas.
Quanto ao tamanho, a maioria das espécies excede os 200 mm de comprimento rostro-cloacal (CRC), embora existam algumas como as iguanas Fijianas,Brachylophus fasciata(BRONGNIART, 1800), e iguanas do deserto,Dipsosaurus dorsalis(BAIRD & GIRARD, 1852), que podem alcançar a maturidade sexual entre 140 e 160 mm (CRC). (Vitt & Caldwell, 2014).
A família Iguanudae contém atualmente oito gêneros (Vitt & Caldwell, 2014):Amblyrhynchus(1sp.),Brachylophus(3 spp.),Conolophus(3spp.),Ctenosaura(15 spp.),Cyclura(8 spp.),Dipsosaurus(1 sp.),Iguana(2 spp.), eSauromalus(5 spp.),totalizando 38 espécies. Destas, apenas os gênerosIguanaeBrachylophussão lagartos predominantemente arbóreos que raramente descem ao solo.
Əsl iquanlar (lat. Iguanidae) — Pulcuqlular dəstəsinə aid fəsilə.
An igwaned eo ar stlejviled a ya d'ober ar c'herentiad Iguanidae.
E-touez ar spesadoù igwaned emañ :
...
An igwaned eo ar stlejviled a ya d'ober ar c'herentiad Iguanidae.
Čeleď leguánovití (Iguanidae) je velmi početná skupina ještěrů. Areálem jejich rozšíření jsou především tropy a subtropy severní a jižní Ameriky, dále se vyskytují na Galapágách a ostrovech Tonga a Fidži. Zvláštní je, že dva druhy žijí i na Madagaskaru.
Jsou různorodou skupinou plazů, nejmenší druhy dorůstají asi 7–8 cm, největší pak kolem 2 metrů - i když podstatnou část z této délky tvoří nelámavý ocas. Často mají krční laloky nebo hřbetní hřebeny, aktivní jsou ve dne. Většina druhů je vejcorodá. Většina druhů se živí jak rostlinnou tak i živočišnou potravou, ale existují i druhy, které jsou pouze vegeteriány - leguán mořský (Amblyrhynchus cristatus) se kupříkladu živí pouze mořskými řasami. Přebývají většinou na stromech nebo keřích, v blízkosti vodních ploch. Některé druhy je možné najít i v poušti, příkladem je leguánek písečný (Uma notata) z podčeledi Phrynosomatinae.
Do této čeledi patří také druhy anolisů, bazilišků a ropušníků. Zatím bylo objeveno asi 700 druhů. Přesná taxonomická pozice skupiny Iguania v rámci šupinatých plazů však není dosud uspokojivě vyřešena.[1]
Po objevu prvních koster dinosaurů počátkem 19. století předpokládali vědci podobnost právě s leguány. Druhý popsaný dinosaurus Iguanodon ("leguání zub") byl v roce 1825 rekonstruován jako obří leguán. To je však nesmyslné, protože dinosauři reprezentují zcela jinou vývojovou linii plazů.
Obrázky, zvuky či videa k tématu leguánovití ve Wikimedia Commons
Čeleď leguánovití (Iguanidae) je velmi početná skupina ještěrů. Areálem jejich rozšíření jsou především tropy a subtropy severní a jižní Ameriky, dále se vyskytují na Galapágách a ostrovech Tonga a Fidži. Zvláštní je, že dva druhy žijí i na Madagaskaru.
Leguaner (Iguanidae) er en familie af øgler som findes i Amerika, Fiji, Tonga, Madagaskar og Comorerne. Mange leguaner er planteædere, hvilket er usædvanligt for krybdyr.
De fleste leguaner har veludviklede lemmer med fem tæer, og en hale som kan afkastes. Kropslængden varierer fra 5–45 cm, og hvis man medregner halen kan grøn leguan blive op mod 2 m lang. Skælbeklædningen varierer, der er aldrig benplader under skællene. Normalt findes hageklap, rygkam og hudfolder på tæerne. Øjnene er store med veludviklede øjenlåg, og der er som regel en ydre øreåbning. Tungen er kraftig og muskuløs og er lidt kløvet i spidsen.[1]
Leguaner er som regel dagaktive, og de fleste arter lever på jorden eller i træer. Mange er gode svømmere som dykker godt, og der findes nogle gravende arter. De små arter er insektædere, mens de store arter er planteædere. Leguanerne har som regel veludviklede sociale systemer, hvor hanner opretholder territorier. De fleste lægger æg, men levendefødsel forekommer inden for forskellige grupper.
Leguanerne er en af de mest artsrige krybdyrsgrupper. Udbredelsesområdet er stort, men ikke sammenhængende. De findes i Amerika fra det sydlige Canada til Argentina, på Fiji og Tonga, og på Madagaskar og Comorerne. Det er de varme områder på Jorden hvor der ikke er agamer. Disse to nærtstående grupper af øgler ser ikke ud til at kunne leve i de samme områder. Boa- og Pyton-slanger deler verden mellem sig på en lignende måde.
Det ser ud til, at leguaner kan sprede sig til isolerede øer ved at sejle på flåder af vegetation. På den måde er de antagelig kommet til Galapagos og øerne i Caribien. Man har troet, at leguanerne også har spredt sig sådan den lange vej til Fiji og Tonga, men det menes nu, at de har levet på disse øer siden superkontinentet Gondwana blev brudt op.
Forekomsten på Madagaskar er svær at forstå. Madagaskar kan have haft landfast forbindelse til Sydamerika via Antarktis helt frem til sen kridt for omtrent 80 millioner år siden, længe efter at have udskilt sig fra Afrika og Indien for 165 millioner år. Det vil kunne forklare forekomsten af leguaner, boaslanger og skildpadderne i familien Podocnemididae.
Selvom leguaner ikke nu lever i Asien, henregnes en række fossiler fra kridttiden i Mongoliet til gruppen. Også i Europa er der fundet fossile leguaner. Bedst kendt er Geiseltaliellus fra eocæn, som blandt andet er fundet i Messelgruben.
Leguanerne tilhører gruppen Iguania sammen med agamer og kamæleoner. Iguania er en godt defineret monofyletisk gruppe, men slægtskabet indenfor gruppen er mere usikkert. Agamer og kamæleoner har topstillede (akrodonte) tænder, dvs. at de er fastvoksede på randen af kæben, mens leguaner og de fleste andre øgler har sidestillede (pleurodonte) tænder, dvs. fastvoksede til den indre side af kæben. Dette bygningstræk gør, at agamer og kamæleoner placeres i gruppen Acrodonta som antages at være en søstergruppe til leguanerne.
Man har normalt regnet leguaner til én familie kaldet Iguanidae. Frost et al. har i 1989 og 2001 udgivet artikler, hvor leguanerne fordeles på mange familer. Frost & Etheridges systematik fra 1989, hvor leguanerne omfatter otte familier bruges i The Reptile Database, og Wikipedia på mange sprog.[2][3]
Baggrunden for at Frost & Etheridge opsplittede Iguanidae i mange familer, var at de ikke var sikre på at det var en monofyletisk gruppe. Opsplitningen blev mødt med blandede reaktioner, og nogen fortsatte med at regne leguanerne til én familie. Macey et al. viste i 1997 at gruppen er monofyletisk.[4] Dette indebærer at det er lige så rigtigt at regne alle leguaner til Iguanidae, som at fordele dem på mange familier. I litteraturen kan man fortsat se begge alternativer brugt.
En fylogenetisk analyse af gruppen baseret på mitokondrielt DNA blev publiceret i 2003.[5] Ud fra dette studie ser det ud som om Polychrotidae og Tropiduridae, som de er defineret hos Frost & Etheridge (1989), er polyfyletiske grupper. Forfatterne af dette studie vælger at opretholde Iguanidae som en stor familie som omfatter alle leguaner.
Leguaner kaldes iguana på mange sprog. Ordet stammer fra iuwana på Arawak som tales af Arawakfolket. Linné brugte det som udgangspunkt for slægtsnavnet Iguana og det er overtaget af engelsk og mange romanske sprog. Norsk bruger formem iguan. Tysk, dansk og svensk bruger leguan, der via nederlandsk leguaan kommer fra spansk la iguana hvor la er den bestemte artikel.
Leguaner (Iguanidae) er en familie af øgler som findes i Amerika, Fiji, Tonga, Madagaskar og Comorerne. Mange leguaner er planteædere, hvilket er usædvanligt for krybdyr.
Die Leguane (Iguanidae) bilden eine Familie der Schuppenkriechtiere (Squamata). Sie kommen auf dem amerikanischen Doppelkontinent vom Süden der USA bis nach Paraguay, auf den Karibischen Inseln, den Galápagos-Inseln und den Fidschi-Inseln vor.
Leguane erreichen Längen von 14 Zentimeter bis zu zwei Meter. Der Schwanz ist oft länger als der übrige Körper. Ihre Köpfe sind oft mit Schuppenkämmen oder Kehlwamme versehen, die bei den Männchen ausgeprägter als bei Weibchen und bei der Balz und bei Rivalitätskämpfen wichtig sind. Die Rückenschuppen der Echsen sind meist klein, die Bauchschuppen größer, stehen aber nicht in regelmäßigen Reihen.[1]
Sie leben terrestrisch, auf dem Erdboden (Dipsosaurus, Cyclura), auf Bäumen (Iguana, Brachylophus) oder auf Felsen (Sauromalus, Ctenosaura, Conolophus, Amblyrhynchus).[2] Die Männchen der meisten Leguanarten sind territorial. Sie verteidigen ihr Revier gegenüber anderen männlichen Artgenossen, dulden aber Weibchen. Alle Leguane sind eierlegend (ovipar). Bei der Paarung beißt das Männchen das Weibchen für gewöhnlich in den Nacken. Die Gelege sind oft recht groß, oft legen mehrere Weibchen ihre Eier nah beieinander ab. Eine Brutpflege findet nicht statt.[1][3]
Jungtiere ernähren sich vor allem von Insekten und anderen wirbellosen Tieren. Bei ausgewachsenen Tieren, vor allem bei den großwüchsigen Arten, wird die pflanzliche Ernährung immer wichtiger. Die Meerechsen der Galápagos-Inseln ernähren sich von Algen und Tang.[2]
Die Systematik der Familie ist seit 1989 häufigen Änderungen unterworfen. In dieser Zeit teilten die Herpetologen Daryl Frost und Richard Etheridge die große, damals 700 Arten umfassende Familie in eine Reihe von kleineren Familien, die zuvor den Status von Unterfamilien hatten.[4] Mit den ausgegliederten Familien werden die Leguane in die Gruppe der Pleurodonta zusammengefasst, die sich von den als Acrodonta bezeichneten übrigen Leguanartigen, den Agamen und Chamäleons, durch die Art der Zahnbefestigung unterscheiden. Die Pleurodonta haben als gemeinsames Merkmal Zähne, die wurzellos an der Innenkante der Kiefer sitzen, während sie bei den Acrodonta auf der Oberkante des Kiefers befestigt sind.[5]
Heute sind acht rezente und drei ausgestorbene Gattungen der Leguane bekannt:[2]
Meerechse (Amblyrhynchus cristatus)
Fidschileguan (Brachylophus fasciatus)
Drusenkopf (Conolophus subcristatus)
Schwarzer Leguan (Ctenosaura similis)
Nashornleguan
(Cyclura cornuta)
Wüstenleguan (Dipsosaurus dorsalis)
Grüner Inselleguan (Iguana delicatissima)
Chuckwalla (Sauromalus obesus)
Die Leguane (Iguanidae) bilden eine Familie der Schuppenkriechtiere (Squamata). Sie kommen auf dem amerikanischen Doppelkontinent vom Süden der USA bis nach Paraguay, auf den Karibischen Inseln, den Galápagos-Inseln und den Fidschi-Inseln vor.
Iguanalar (Iguanidae) — kaltakesaklar oilasi. Tanasining shakli va rangi har xil. Uzunligi bir necha sm dan 2 m gacha (Iguana iguana). Boshi juda koʻp mayda qalqonchalar bilan krplangan. Agamalarga oʻxshaydi, ulardan tishlarining jagʻiga ichki tomondan yopishganligi bilan farq qiladi. Oyoqlari yaxshi rivojlangan. 500 ga yaqin turi maʼlum. Shim. va Jan. Amerika, Madagaskar va ayrim Polineziya orollarida tarqalgan. Koʻpchiligi oʻrmonlarda daraxtlar shoxida, choʻl va togʻlarda yashaydi, ayrim turlari umrining bir qismini suvda oʻtkazadi. Asosan, hasharotlar va b. mayda umurtqasiz hayvonlar bilan oziqlanadi, ayrim turlari oʻsimlikxoʻr. Tuxum qoʻyib koʻpayadi, bir qancha turlari tuxumdan tirik tugʻadi. Goʻshti, tuxumi va te-risidan foydalaniladi. 13 turi va koʻpchilik kenja turlari Tabiatni muhofaza qilish xalqaro ittifoqi Qizil ki-tobiga kiritilgan.[1]
Iguanalar (Iguanidae) — kaltakesaklar oilasi. Tanasining shakli va rangi har xil. Uzunligi bir necha sm dan 2 m gacha (Iguana iguana). Boshi juda koʻp mayda qalqonchalar bilan krplangan. Agamalarga oʻxshaydi, ulardan tishlarining jagʻiga ichki tomondan yopishganligi bilan farq qiladi. Oyoqlari yaxshi rivojlangan. 500 ga yaqin turi maʼlum. Shim. va Jan. Amerika, Madagaskar va ayrim Polineziya orollarida tarqalgan. Koʻpchiligi oʻrmonlarda daraxtlar shoxida, choʻl va togʻlarda yashaydi, ayrim turlari umrining bir qismini suvda oʻtkazadi. Asosan, hasharotlar va b. mayda umurtqasiz hayvonlar bilan oziqlanadi, ayrim turlari oʻsimlikxoʻr. Tuxum qoʻyib koʻpayadi, bir qancha turlari tuxumdan tirik tugʻadi. Goʻshti, tuxumi va te-risidan foydalaniladi. 13 turi va koʻpchilik kenja turlari Tabiatni muhofaza qilish xalqaro ittifoqi Qizil ki-tobiga kiritilgan.
Los iguanids (Iguanidae) o igüanas fòrman una familha de reptils mièg-arboricòlas, terrèstres o marins, que se noirisson de vegetals e d'insèctes.
Lo tèrme d'Iguanids deriva del nom vernacular igüana el meteis eissit de l'Arawak, del taino o alara del goaxiro. Se seriá impausat en occitan via lo francés via l'italian[1].
Aquesta familha compren a l'origina de genres e espècias fòrça nombroses. D'estudis menats per Frost e al. en 1989 e 2001 an afinat lo decopatge d'aquela familha, en reduisent significativament lo nombre de genres incluses. Los autres genres son estats desplaçats dins de familhas separadas (Crotaphytidae, Hoplocercidae, Opluridae, Phrynosomatidae, Polychrotidae, Tropiduridae). Aquesta organizacion novèla es mai o mens acceptada segon los autors. D'unes contunhan doncas d'utilizar la classificacion anciana e aquesta familha pòt doncas èsser presentada amb mai de genres.
Per d'unes autors aquestas familhas son consideradas coma de sosfamilas dels Iguanids, que pòrtan los meteisses noms mas amb una terminason en -nae al luòc de -dae (Crotaphytinae, Hoplocercinae, Oplurinae, Phrynosomatinae, Polychrotinae, Tropidurinae). Dins aquestas classificacions los genres çaijós son doncas acampats dins la familha dels Iguanids e la sosfamilha dels Iguaninae.
Schulte e al. a estudiat en 2003 las relacion filogeneticas entre un grand nombre de genres d'Iguanidae (mas pas totes) çò qu'a conduch a construire un arbre de relacion filogenetica que descrivon la proximitat genetica d'aquestes genres (vejatz aqueste arbre [PDF] sul site de TIGR Reptile Database).
Los Iguanidae se rencontran principalament sul continent american, tant plan al nòrd coma al sud, e mai sus d'illas avesinantas nombrosas.
Son principalament de vegetarians quitament se se noirisson de còps de pichons invertebrats.
Los iguanids (Iguanidae) o igüanas fòrman una familha de reptils mièg-arboricòlas, terrèstres o marins, que se noirisson de vegetals e d'insèctes.
Lo tèrme d'Iguanids deriva del nom vernacular igüana el meteis eissit de l'Arawak, del taino o alara del goaxiro. Se seriá impausat en occitan via lo francés via l'italian.
Iwana (kichwa simipi: hayampi[1]) (familia Iguanidae) nisqakunaqa huk yura icha aycha mikhuq qaraywakunam, Awya Yalapi, Usyanyapipas kawsaq.
Lliwmanta aswan hatun Iwanaqa pakasum, yura mikhuq, iskay mitrukama hatun iwanam. Huk rikch'aqkunaqa ayampim (aycha mikhuq), lluku-lluku (shampillu), pasarantu (puka kunkanta punkichin), qaraypuka, wisun.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Iwana
Iwana (kichwa simipi: hayampi) (familia Iguanidae) nisqakunaqa huk yura icha aycha mikhuq qaraywakunam, Awya Yalapi, Usyanyapipas kawsaq.
Lliwmanta aswan hatun Iwanaqa pakasum, yura mikhuq, iskay mitrukama hatun iwanam. Huk rikch'aqkunaqa ayampim (aycha mikhuq), lluku-lluku (shampillu), pasarantu (puka kunkanta punkichin), qaraypuka, wisun.
Tazyagurt (Assaɣ ussnan: Iguanidae) d tawacult n tzermemmuyin yeṭṭafaren tafesna n timeskebrin deg wesmil n tzermemmuyin timeskebrin
Tazyagurt (Assaɣ ussnan: Iguanidae) d tawacult n tzermemmuyin yeṭṭafaren tafesna n timeskebrin deg wesmil n tzermemmuyin timeskebrin
Игуаналар (лат. Iguanidae) — кескелдириктердин бир тукуму, булардын кыйла уруулары жана түрлөрү бар: Гапапагос игуанасы (лат. Amblyrhynchus cristatus), даракчыл игуана (Norops auratus), дувал игуанасы (Sceloporus malachitus), жердеги игуана (Leiocephalus schreibersi), Перунун кубулма игуанасы (Liolaemus multiformis), деңиз игуанасы (Amblyrhynchus cristatus), керикигуана (Cyclura cornuta), кадимки игуана, кара игуана (C. acanthura), даракчыл игуаналар (уруу) (Anolis), чөл игуаналары (уруу) (Sauromalus), тикен куйруктуу игуаналар (уруу) (Cyclura).
Игуаналар (лат. Iguanidae) — кескелдириктердин бир тукуму, булардын кыйла уруулары жана түрлөрү бар: Гапапагос игуанасы (лат. Amblyrhynchus cristatus), даракчыл игуана (Norops auratus), дувал игуанасы (Sceloporus malachitus), жердеги игуана (Leiocephalus schreibersi), Перунун кубулма игуанасы (Liolaemus multiformis), деңиз игуанасы (Amblyrhynchus cristatus), керикигуана (Cyclura cornuta), кадимки игуана, кара игуана (C. acanthura), даракчыл игуаналар (уруу) (Anolis), чөл игуаналары (уруу) (Sauromalus), тикен куйруктуу игуаналар (уруу) (Cyclura).
The Iguanidae is a family of lizards composed of the iguanas, chuckwallas, and their prehistoric relatives,[1] including the widespread green iguana.
Iguanidae is thought to be the sister group to the collared lizards (family Crotaphytidae); the two groups likely diverged during the Late Cretaceous, as that is when Pristiguana and Pariguana, the two earliest fossil genera, are known from. The subfamily Iguaninae, which contains all modern genera, likely originated in the earliest Paleocene, at about 62 million years ago. The most basal extant genus, Dipsosaurus, diverged from the rest of Iguaninae during the late Eocene, about 38 million years ago, with Brachylophus following a few million years later at about 35 million years ago, presumably after its dispersal event to the Pacific. All other modern iguana genera formed in the Neogene period.[2]
A phylogenetic tree of Iguaninae is shown here:[2]
Iguanas and iguana-type species are diverse in terms of size, appearance, and habitat. They typically flourish in tropical, warm climates, such as regions of South America and islands in the Caribbean and in the Pacific. Iguanas typically possess dorsal spines across their back, a dewlap on the neck, sharp claws, a long whip-like tail, and a stocky, squat build. Most iguanas are arboreal, living in trees, but some species tend to be more terrestrial, which means they prefer the ground. Iguanas are typically herbivores and their diets vary based on what plant life is available within their habitat. Iguanas across many species remain oviparious, and exhibit little to no parental care when their eggs hatch. They do, however, display nest-guarding behavior. Like all reptiles, they are poikilothermic, and also rely on regular periods of basking under the sun to thermoregulate.[3]
All but one of modern iguana genera are native to the Americas, ranging from the deserts of the Southwestern United States through Mexico, Central America, and the Caribbean, to throughout South America down to northernmost Argentina. Some iguanas like I. iguana have spread from their native regions of Central and South America into many Pacific Islands, and even to Fiji, Japan, and Hawai'i, due to the exotic pet trade and illegal introductions into the ecosystems.[4] Other iguanas, like the Galapagos pink iguana (C. marthae) are endemic only to specific regions on the Galapagos islands. The Grand Cayman blue iguana, C. lewisi, is endemic only to the Grand Cayman island, limited to a small wildlife reserve.[3] The only non-American iguana species are the members of the genus Brachylophus and the extinct Lapitiguana, which are found on Fiji and formerly Tonga; their distribution is thought to be the result of the longest overwater dispersal event ever recorded for a vertebrate species, with them rafting over 8000 km across the Pacific from the Americas to the Fiji and Tonga.[5]
Several classification schemes have been used to define the structure of this family. The "historical" classification recognized all New World iguanians, plus Brachylophus and the Madagascar oplurines, as informal groups and not as formal subfamilies.[6]
Frost and Etheridge (1989) formally recognized these informal groupings as families.[7][8]
Macey et al. (1997), in their analysis of molecular data for iguanian lizards recovered a monophyletic Iguanidae and formally recognized the eight families proposed by Frost and Etheridge (1989) as subfamilies of Iguanidae.[9]
Schulte et al. (2003) reanalyzed the morphological data of Frost and Etheridge in combination with molecular data for all major groups of Iguanidae and recovered a monophyletic Iguanidae, but the subfamilies Polychrotinae and Tropidurinae were not monophyletic.[10]
Townsend et al. (2011), Wiens et al. (2012) and Pyron et al. (2013), in the most comprehensive phylogenies published to date, recognized most groups at family level, resulting in a narrower definition of Iguanidae.[11][12][13]
Family Iguanidae
Family Corytophanidae
Family Crotaphytidae
Family Hoplocercidae
Family Iguanidae
Family Opluridae
Family Phrynosomatidae
Family Polychridae
Family Tropiduridae
Family Iguanidae
Here families and subfamilies are proposed as clade names, but may be recognized under the traditional Linnean nomenclature.
Iguanidae
.jpg)
.jpg)
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) The Iguanidae is a family of lizards composed of the iguanas, chuckwallas, and their prehistoric relatives, including the widespread green iguana.
La igvanedoj (latine iguanidae) konsistigas biologian familion de la skvamulaj reptilioj. Ili vivas sur la duobla kontinento Ameriko de la sudo de Usono ĝis Paragvajo, sur la insuloj de la Karibio, la Galapagoj kaj la Fiĝioj. La Esperanto-vortaro PIV elstarigas la brilajn kolorojn de ilia skvama haŭto, kaj la ŝatatecon de ilia karno kiel homa manĝaĵo.
Nuntempe ili estas ŝatata tipo de maskotoj (kompanbestoj) en multaj landoj, eĉ kie ne estas indiĝenaj igvanedoj, kiel en Eŭropo.
Plenkreskaj igvanedoj longas el 14 centimetroj ĝis 2 metroj. La vosto ĉe multaj specioj pli longas ol la tuta resta korpo. La kapoj ĉe multaj specioj havas kreston, kiu ĉe viraj igvanedoj pli grandas ol ĉe virinaj, kaj kiuj gravas dum rivalaj luktoj inter konkurantaj viraj bestoj kaj dum la "sekspariĝado", do la varbo de virinaj bestoj fare de virbestoj. La dorsaj skvamoj de igvanedoj plejparte malgrandas, la ventraj skvamoj pli grandas, sed ili estas ordigitaj malregule, ne en unuecaj vicoj.
Igvanedoj vivas ekster la akvo, surtere (dipsosaurus, cyclura), sur arboj (iguana, brachylophus) aŭ sur rokoj (sauromalus, ctenosaura, conolophus, amblyrhynchus). La viraj igvanedoj de plej multaj specioj havas individuajn teritoriojn kaj defendas ilin kontraŭ samspeciaj viraj bestoj, sed toleras virinajn samspecianojn. Ĉiuj igvanedoj reproduktiĝas pere de ovoj. Dum la pariĝo la vira besto kutime mordas la virinan beston en la nukon. Ofte virinoj metas siajn ovojn relative proksime unu de la alia, kaj post la "nasko" de la ovoj ili ne estas prizorgataj de la gepatroj.
Junaj igvanedoj plejparte nutras sin el insektoj kaj aliaj senvertebraj bestoj, dum por plenkreskaj igvanedoj, aparte de la pli grandaj specioj, pli gravas planta nutrado. La Igvanedoj de la Galapagoj nutras sin el algoj kaj makroalgoj.
La sistematiko de la familio ekde la jaro 1989 plurfoje ŝanĝiĝis. En tiu tempo la zoologoj Daryl Frost kaj Richard Etheridge grupigis la ĝis tiam grandan familion de 700 specioj en plurajn pli etajn familiojn, kiuj antaŭe havis la statuson de subfamilioj. El la subordo igvanuloj, la ingvanedoj kaj iuj pliaj familioj konsistigas grupon latine nomatan pleurodonta, kiu diferenciĝas de la kromaj familioj de la subordo - la agamedoj (kiel ekzemple la enlanda barba agamo) kaj ĥameleonoj, kune nomataj acrodonta - per la formo en kiuj la dentoj estas fiksitaj ĉe la mandiblo kaj makzelo: la pleurodonta-reptilioj havas dentojn senradike fiksitajn ĉe la interna rando de la mandiblo kaj makzelo, dum la akrodonta-reptilioj havas dentojn fiksitajn ĉe la supra rando.
Nuntempe konatas ok vivantaj kaj tri pliaj elmortiĝintaj genroj de igvanedoj:
La igvanedoj (latine iguanidae) konsistigas biologian familion de la skvamulaj reptilioj. Ili vivas sur la duobla kontinento Ameriko de la sudo de Usono ĝis Paragvajo, sur la insuloj de la Karibio, la Galapagoj kaj la Fiĝioj. La Esperanto-vortaro PIV elstarigas la brilajn kolorojn de ilia skvama haŭto, kaj la ŝatatecon de ilia karno kiel homa manĝaĵo.
Nuntempe ili estas ŝatata tipo de maskotoj (kompanbestoj) en multaj landoj, eĉ kie ne estas indiĝenaj igvanedoj, kiel en Eŭropo.
Los iguánidos (Iguanidae) son una familia de saurópsidos escamosos que comprende diversos géneros de lagartos del Nuevo Mundo, conocidos popularmente como iguanas.[1] En general son reptiles diurnos terrestres, a veces semi-arborícolas o semi-marinos, que se distribuyen en el sur de los Estados Unidos, México, América Central, El Caribe y Sudamérica, aunque se distinguen también dos géneros en Madagascar y Fiyi. Se alimentan principalmente de material vegetal, y a veces de pequeños invertebrados.
La familia Iguanidae incluía inicialmente muchos géneros y especies. Sin embargo, con base a los estudios realizados por Frost et al. en 1989 y 2001, se ha refinado la clasificación taxonómica de esta familia, reduciendo significativamente el número de géneros incluidos.[2][3] Otros géneros se trasladaron a familias separadas (Crotaphytidae, Hoplocercidae, Opluridae, Phrynosomatidae, Polychrotidae, Tropiduridae). Esta nueva organización no está aceptada por todos los autores, y algunos siguen utilizando la antigua clasificación con una mayor cantidad de géneros y especies.
La clasificación propuesta por Frost y otros especialistas incluye los siguientes géneros:[2][3]
Familia Iguanidae
La clasificación anterior a la de Frost et al. incluye las siguientes subfamilias:
Familia Iguanidae
Los iguánidos (Iguanidae) son una familia de saurópsidos escamosos que comprende diversos géneros de lagartos del Nuevo Mundo, conocidos popularmente como iguanas. En general son reptiles diurnos terrestres, a veces semi-arborícolas o semi-marinos, que se distribuyen en el sur de los Estados Unidos, México, América Central, El Caribe y Sudamérica, aunque se distinguen también dos géneros en Madagascar y Fiyi. Se alimentan principalmente de material vegetal, y a veces de pequeños invertebrados.
Iguana Iguanidoen familiako narrasti ezkatatsuen izen arrunta da[1].
Familia sailkatzeko bi teoria erabiltzen dituzte adituek, tradizionala eta Frostek proposaturikoa[2][3].
Iguana Iguanidoen familiako narrasti ezkatatsuen izen arrunta da.
Leguaanit (Iguanidae) ovat suomumatelijoiden heimo.
Aiemmin Iguanidaeen luokiteltiin lähes tuhat lajia (sensu lato), kunnes Frost ja Etheridge määrittelivät heimon suvut uudestaan vuonna 1989. He jakoivat heimon kahdeksaan pienempään heimoon, mukaan lukien suppeamman Iguanidaen (sensu stricto).[1] Elossa olevat leguaanit jaetaan nykyään yhdeksään sukuun, joissa on 44 lajia:[2]
Leguaanit (Iguanidae) ovat suomumatelijoiden heimo.
Les Iguanidae forment une famille de sauriens. Elle a été créée par Nicolaus Michael Oppel en 1811. Les espèces de cette famille sont appelées Iguanes.
Les espèces de cette famille se rencontrent en Amérique. (Les varans d'Australie sont nommés goannas en anglais. Ce nom local est supposé dériver du mot iguana (« iguane ») qui désigne des reptiles végétariens d'Amérique du Sud, nom que leur auraient donné, par erreur, les premiers colons européens.)
Ce sont des reptiles semi-arboricoles, terrestres ou marins, végétariens[1] bien qu'ils mangent parfois des mouches et des insectes volants. Principalement diurnes, les iguanes terrestres peuvent rester jusqu'à plusieurs heures sans bouger, et se tiennent seuls ou à plusieurs. La couleur de leur peau écailleuse leur permet de se fondre plus ou moins dans leur environnement et ainsi d'échapper à leurs prédateurs.
Ctenosaura similis adulte du Yucatan (Mexique).
Un iguane vert adulte.
Amblyrhynchus cristatus adulte mâle, Galapagos (Équateur).
Cette famille comprend à l'origine de très nombreux genres et espèces. Des études menées par Frost et al. en 1989[2] et 2001[3] ont affiné le découpage de cette famille, réduisant significativement le nombre des genres inclus. Les autres genres ont été déplacés dans des familles séparées, les Crotaphytidae, les Dactyloidae, les Hoplocercidae, les Opluridae, les Phrynosomatidae, les Polychrotidae et les Tropiduridae. Cette nouvelle organisation est plus ou moins acceptée selon les auteurs. Certains continuent donc d'utiliser l'ancienne classification et cette famille peut donc être présentée avec davantage de genres.
Chez certains auteurs ces familles sont des sous-familles des Iguanidae, qui portent les mêmes noms mais avec une terminaison en -nae ou lieu de -dae (Crotaphytinae, Hoplocercinae, Oplurinae, Phrynosomatinae, Polychrotinae, Tropidurinae). Dans ces classifications les genres ci-dessous sont donc regroupés dans la famille des Iguanidae et la sous-famille des Iguaninae.
Schulte et al. en 2003[4] ont étudié les relations phylogénétiques entre un grand nombre de genres d'Iguanidae qui a conduit à construire un arbre de relations phylogénétiques décrivant la proximité génétique de ces genres.
Selon Reptarium Reptile Database (29 novembre 2012)[5] :
et les genres fossiles :
Les mesures de protection varient beaucoup selon les espèces : certaines font simplement l'objet d'une surveillance des populations ; d'autres sont classées en annexe B de la convention de Berne (annexe II de la convention de Washington) et nécessitent simplement un numéro de CITES ; d'autres sont en annexe A, et sont donc intégralement protégées sauf dérogation scientifiques (genre Brachylophus) ; d'autres enfin tombent sous les lois spécifiques à certains pays vis-à-vis de leur faune. C'est par exemple le cas de la France pour Iguana delicatissima qui vit en Guadeloupe et en Martinique.
On rencontre certaines espèces d'Iguanidae en captivité, maintenus dans des terrariums. En particulier les grandes espèces comme certains Iguana peuvent dépasser largement 1 mètre : ils nécessitent de larges installations, sont puissants et dotés de griffes pouvant causer des dégâts.
Des iguanes sont traditionnellement chassés pour leur chair en Amazonie, et font l'objet d'un trafic à destination de certains terrariophiles.
L'iguane possède un troisième œil (dit œil pinéal) se trouvant sur la tête, au niveau du dos. Il prend l'aspect d'un petit œil plein, grisâtre et sans paupière ; d'où la prudence à observer lors des manipulations proches de cette zone.
L'œil pinéal ne confère pas une vision normale mais donne à l'iguane la possibilité, sans avoir à lever le cou et ainsi exposer ses régions anatomiques vulnérables, d'être informé d'éventuelles attaques de prédateurs ainsi que de l'intensité des rayons lumineux.
Le terme Iguanidae dérive du nom vernaculaire iguane lui-même issu de l'Arawak, du Taïnos ou bien du goaxiro. Il se serait imposé en français via l'italien[6].
Les Iguanidae forment une famille de sauriens. Elle a été créée par Nicolaus Michael Oppel en 1811. Les espèces de cette famille sont appelées Iguanes.
Iguanidae adalah familia kadal berukuran besar yang tersebar luas di daerah tropis benua Amerika dan Oseania.[1]
Berikut ini adalah klasifikasi menurut situs Reptile Database.[2]
Iguana iguana (Iguana hijau)
Iguana Galapagos
Iguana yang tersesat di Everglades, Florida
Iguana gurun
Iguanidae adalah familia kadal berukuran besar yang tersebar luas di daerah tropis benua Amerika dan Oseania.
Gli Iguanidi (Iguanidae Oppel, 1811) sono una famiglia di sauri che comprende 38 specie comunemente chiamate iguane.[1]
Ciò che distingue gli iguanidi dagli altri lacertiformi è la dentatura, disposta internamente nella mandibola ed un più resistente esoscheletro a livello del muso.
Questi rettili sono principalmente ovipari.
La famiglia Iguanidae comprende 8 generi e 38 specie:[1]
Gli Iguanidi (Iguanidae Oppel, 1811) sono una famiglia di sauri che comprende 38 specie comunemente chiamate iguane.
Iguanidae sunt familia Reptilium Squamatum Americanorum, quorum species praeclara est Iguana iguana.
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Iguanos (lot. Iguanidae, vok. Leguane) – driežų pobūrio šeima, kuriai priklauso įvairaus didumo driežai, dažnai išilgai nugaros turintys aštrių spyglių keterą. Dantys priaugę prie vidinės žandikaulių pusės. Žalioji iguana dažnai roplių augintojų klaidingai pasirenkama kaip pirmasis driežas, nors pradedantiesiems augintojams ji netinkama.
Paplitusios Pietų Amerikoje, Madagaskare. Šeimoje yra apie 900 rūšių:
ir kt.
Iguanos (lot. Iguanidae, vok. Leguane) – driežų pobūrio šeima, kuriai priklauso įvairaus didumo driežai, dažnai išilgai nugaros turintys aštrių spyglių keterą. Dantys priaugę prie vidinės žandikaulių pusės. Žalioji iguana dažnai roplių augintojų klaidingai pasirenkama kaip pirmasis driežas, nors pradedantiesiems augintojams ji netinkama.
Paplitusios Pietų Amerikoje, Madagaskare. Šeimoje yra apie 900 rūšių:
Žalioji iguana (Iguana iguana). Pav. Jūrinė iguana (Amblyrhynchus cristatus) Konolofas (Conolophus subcristatus) Frinozoma (Phrynosoma coronatum)ir kt.
Iguanidae («ekte iguaner») er en gruppe iguaner. Det har vært vanlig å regne dem som en underfamilie av en stor familie som omfatter alle iguaner, men nå blir ofte iguanene splittet i mange familier. Da blir denne gruppen de eneste medlemmene i familien Iguanidae.
Disse store iguanene lever i Amerika fra USA til Paraguay, på Galápagos (Amblyrhynchus, Conolophus), i Karibia (Iguana, Cyclura), og på Fiji og Tonga (Brachylophus). Noen slekter er marklevende (Dipsosaurus, Cyclura), noen klatrer på steiner (Sauromalus, Ctenosaura, Conolophus), eller i trær (Iguana, Brachylophus). Haviguanen (Amblyrhynchus) tilbringer mye tid i sjøen der den beiter på alger.
Når de er små eter disse øglene insekter og andre smådyr, men de voksne er hovedsakelig planteetere. Alle er eggleggende.
Iguanidae («ekte iguaner») er en gruppe iguaner. Det har vært vanlig å regne dem som en underfamilie av en stor familie som omfatter alle iguaner, men nå blir ofte iguanene splittet i mange familier. Da blir denne gruppen de eneste medlemmene i familien Iguanidae.
Disse store iguanene lever i Amerika fra USA til Paraguay, på Galápagos (Amblyrhynchus, Conolophus), i Karibia (Iguana, Cyclura), og på Fiji og Tonga (Brachylophus). Noen slekter er marklevende (Dipsosaurus, Cyclura), noen klatrer på steiner (Sauromalus, Ctenosaura, Conolophus), eller i trær (Iguana, Brachylophus). Haviguanen (Amblyrhynchus) tilbringer mye tid i sjøen der den beiter på alger.
Når de er små eter disse øglene insekter og andre smådyr, men de voksne er hovedsakelig planteetere. Alle er eggleggende.
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Legwanowate, legwany (Iguanidae) – rodzina jaszczurek z infrarzędu Iguania w rzędzie łuskonośnych (Squamata), obejmuje ok. 35 gatunków, w tym 11 krytycznie zagrożonych wyginięciem.
Legwany występują od południowo-zachodniej części USA po obszary centralne Ameryki Południowej, na wyspach Galapagos (Amblyrhynchus, Conolophus), Antylach (Iguana, Cyclura) i na Fidżi (Brachylophus).
Wielkość od 14 cm długości (Dipsosaurus dorsalis) do ponad 2 metrów (Iguana iguana). Ich zęby są umieszczone pleurodontycznie (co odróżnia je od agam i kameleonów) i podlegają stałej wymianie. U niektórych występuje autotomia – zdolność odrzucania ogona. Pokrój ciała u większości gatunków przypomina typowe jaszczurki z długim ogonem. Gatunki prowadzące naziemny tryb życia mają ciała brzusznie spłaszczone, a nadrzewne bocznie spłaszczone. Skóra pokryta jest nieregularnie rozmieszczonymi niewielkich rozmiarów łuskami. Występują u nich różne skórne twory jak grzebienie, fałdy, wachlarze. Samce wielu gatunków w czasie, gdy są podniecone nadymają worki podgardzielowe. Ubarwienie z reguły w różnych ochronnych odcieniach zieleni. W czasie godów samce przybierają jaskrawsze barwy. Większość jest wszystkożerna, a nieliczne odżywiają się wyłącznie pokarmem roślinnym. Większość legwanów jest jajorodna, a część jajożyworodna. Jaja w pergaminowatych osłonkach składają do jam w ziemi w liczbie od 1 do 90 sztuk. Zajmują rozmaite środowiska od lasów deszczowych poprzez pustynie. Są wśród nich gatunki naziemne (Dipsosaurus, Cyclura), naskalne (Sauromalus, Ctenosaura, Conolophus), nadrzewne (Iguana, Brachylophus) i jeden gatunek (legwan morski) spędzający większość czasu w wodzie morskiej.
Tradycyjnie do rodziny Iguanidae zaliczano wiele gatunków jaszczurek z kladu Iguania, w większości zamieszkujących obszary obu Ameryk, ale także niektóre gatunki z wysp na Pacyfiku a nawet z Madagaskaru; w obrębie Iguanidae wyróżniano wówczas wiele podrodzin, m.in. Iguaninae, Corytophaninae, Crotaphytinae, Oplurinae, Phrynosomatinae, Polychrotinae i Tropidurinae. Frost i Etheridge (1989) stwierdzili jednak, iż brakuje dowodów na to, że wszystkie te podrodziny tworzą takson monofiletyczny, do którego jednocześnie nie należą agamy i kameleony; z tego powodu zaproponowali, by nazwy Iguanidae używać jedynie w odniesieniu do dawnej podrodziny Iguaninae, a pozostałe podrodziny legwanów podnieść do rangi odrębnych rodzin[2]. Do rodziny Iguanidae należą następujące występujące współcześnie rodzaje[3]:
oraz rodzaje wymarłe[2]:
Późniejsze badania wykazały jednak, że dawne podrodziny Iguanidae sensu lato tworzą monofiletyczną grupę, do której nie należą agamy i kameleony[4]. W związku z tym część naukowców powtórnie zaczęła zaliczać do rodziny Iguanidae wszystkie jej dawne podrodziny[4][5]; inni jednak uznają, że podział Iguanidae sensu lato na szereg odrębnych rodzin za bardzo się upowszechnił, by od niego odchodzić i proponują, by nadal używać nazwy Iguanidae tylko w odniesieniu do rodzaju Iguana i jego najbliższych krewnych, tj. dawnej podrodziny Iguaninae (na określenie Iguanidae sensu lato autorzy ci używają nazwy Pleurodonta)[6].
W 2008 w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów umieszczono 27 gatunków z tej rodziny, w tym 11 w kategorii CR (krytycznie zagrożone) [7].
Legwanowate, legwany (Iguanidae) – rodzina jaszczurek z infrarzędu Iguania w rzędzie łuskonośnych (Squamata), obejmuje ok. 35 gatunków, w tym 11 krytycznie zagrożonych wyginięciem.
Iguanidae é uma família de répteis escamados pertencentes à subordem Sauria.
Iguanidae este o familie de șopârle.
Acest articol referitor la subiecte din zoologie este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa.
Leguánovité (lat. Iguanidae) sú čeľaď leguánov.
Čeľaď leguánovité v širšom zmysle zodpovedá v starších deleniach taxónu označovanému dnes aj ako (bezúrovňový taxón) Pleurodonta alebo ako nadčeľaď Iguanoidea (Rossmann 1999). Tento taxón zahŕňa (spravidla v podobe podčeľadí) to, čo je v iných deleniach klasifikované ako nasledujúce taxóny:
Alternatívne čeľaď leguánovité v širšom zmysle zahŕňa len to, čo je v iných deleniach klasifikované ako nasledujúce čeľade:
Alternatívne čeľaď leguánovité v širšom zmysle zahŕňa len to, čo je v iných deleniach klasifikované ako nasledujúce (recentné) čeľade:
Čeľaď leguánovité v užšom zmysle zahŕňa tieto recentné rody:
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Leguánovité
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Leguánovité
Legwan - familijo jaszczurek. Żyjům we Americe uod połedńo USA do Paragwaju, Karajibskich Wyspach a wyspach Galápagos. Familijo ta zawjyro uůn. 35 gatůnkůw a 11 s nich je krityczńe zagrożůno.
Legawny sům uod 15 cm do 2 m duge. Jich zymby rozlygowane sům pleurodontyczńe. Ńykere pośadajům autotomijo - mogebność uodćepańo szwanca.
Họ Cự đà, danh pháp khoa học Iguanidae, là một họ thằn lằn bao gồm cự đà (nhông gai lưng) và các loài họ hàng của nó.[1]
Lesser Antillean iguana, Dominica, W.I.
Iguana iguana, ờ Hy Lạp, 2008
Iguana ở Florida Keys, đang lặn xuống biển
Dipsosaurus dorsalis (kỳ nhông sa mạc) ở Amboy Crater, California
Họ Cự đà, danh pháp khoa học Iguanidae, là một họ thằn lằn bao gồm cự đà (nhông gai lưng) và các loài họ hàng của nó.
美洲鬣蜥科（Iguanidae），属爬行动物中的一科，是生活在美洲的蜥蜴，有8属。
.jpg){kind=small}
这是一篇蜥蜴小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
イグアナ科（イグアナか、Iguanidae）は、爬虫綱有鱗目に属する科。別名タテガミトカゲ科。模式属はグリーンイグアナ属。
北アメリカ大陸、南アメリカ大陸、西インド諸島、エクアドル（ガラパゴス諸島）、フィジー、マダガスカル
日本にはイグアナ科は本来分布していないが小笠原諸島にグリーンアノールが帰化している。
最大では全長200cm近くにも達するが、全長数cmの種もいる等、全長には差がある。
収斂進化により同じような環境に生息し近縁であるアガマ科やカメレオン科の構成種に類似した形態を持つ種もいる。
砂漠から熱帯雨林まで様々な環境に生息する。地上棲や樹上棲等様々な環境に適応し、最たるものではウミイグアナのように食料の乏しい海洋の島で潜水能力を身につけ海藻を食べるようになった種もいる。
食性も種により異なるが、大型種ではグリーンイグアナのように植物食の種が多い。
繁殖形態は卵生の種と卵胎生の種がいる。
8亜科に分かれるがそれぞれを独立した科としたり、ヨウガントカゲ亜科をさらに複数の亜科に分ける説もある。
グリーンイグアナ、ツギオトゲオイグアナ等の大型種は食用とする地域もある。特にグリーンイグアナは食用に養殖されている。
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されている。グリーンアノールとブラウンアノールは外来生物法の特定外来生物に指定されている。近縁種としてアノールトカゲ属とNorops属が未判定外来生物に指定され、事実上輸入はなくなっている。
이구아나과는 뱀목에 속하는 파충류 과이다. 이구아나와 바실리스크 등 다양한 종을 포함하고 있다.
다음은 2013년 피론(Pyron, R.A.) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[1]
이구아나류이구아나과
한국의 63빌딩에서 이구아나의 사진.
.jpg)
.jpg)
_male.JPG)
_Gal%C3%A1pagos_Islands_Santa_Cruz.JPG)
