Die Flämmlinge (Gymnopilus) sind eine Pilzgattung aus der Familie Hymenogastraceae. Die kleinen bis großen Fruchtkörper haben einen rüblings- oder ritterlingsartigen Habitus, überwiegend gelbe bis braune Farben und wachsen einzeln, in Gruppen oder büschelig an Holz oder auf dem Boden.
Die Typusart ist Gymnopilus liquiritiae.
Das Farbspektrum der Fruchtkörper reicht von gelb, ocker über rostfarben, orangebraun, rostbraun, rotbraun bis hin zu dunkelbraun, eine Art besitzt einen oliven Ton, nicht nordische Arten haben auch purpurne bis violette Farben. Der halbkugelige, zugespitzte, glockenförmige, gewölbte bis flach ausgebreitete Hut hat eine abgeflachte bis kleine Spitze oder einen breiten Buckel. Die überwiegend trockene Huthaut (Pileipellis) ist glatt bis feinfaserig, eingewachsen-faserig bis faserschuppig strukturiert. Selten zeigt sie einen leichten Glanz, ist aber weder durchscheinend gerieft noch verändert sie beim Abtrocknen ihre Farbe (nicht hygrophan). Die ausgerandeten und mit einem Zahn herablaufenden, meist segment- bis flaschenförmigen Lamellen sind gelb, rostgelb bis orangegelb gefärbt, später rostbraun, selten dunkelbraun gefärbt. Das Sporenpulver hinterlässt einen rostbraunen Abdruck. Der zylindrische oder zur Basis hin breiter werdende Stiel hat eine glatte, faserige oder faserig-haarige Oberfläche. Die Teilhülle (Velum partiale) ist, sofern vorhanden, als flüchtige Ringzone oder gespinstartiger Schleier (Cortina) ausgeprägt, in einem Fall als häutiger Ring (Annulus). Das Fleisch (Trama) riecht unspezifisch und schmeckt meist bitter.[1]
Die elliptischen, eiförmig-elliptischen, mandelförmig-elliptischen, mandelförmigen oder fast kreisrunden Sporen sind feinwarzig, warzig bis warzig-gerunzelt ornamentiert. Die Sporen einiger Arten haben eine suprahilare Delle und/oder eine suprahilare Plage, aber keinen Keimporus. Sie sind rostgelb bis rostbraun und verfärben sich unter der Zugabe von Melzers Reagenz schwach oder stark rot (dextrinoide Farbreaktion). An den Sporenständern (Basidien) reifen (2–)4 Sporen heran. Die sterilen Elemente an den Lamellen (Cheilozystiden) sind fast zylindrisch, flaschenförmig breit flaschenförmig, spindelig, knochenförmig und haben meist eine fast kopfige bis kopfige Spitze. Sterile Elemente an der Lamellenfläche (Pleurozystiden) sind dagegen selten oder fehlen. Auch Zystiden mit granulos-gelblichem, unter der Zugabe von Ammoniak oder Kalilauge intensiv gelb verfärbendem Inhalt (Chrysozystiden) fehlen. Die Pilzfäden (Hyphen) haben ein inkrustierendes Pigment und Schnallen an den Querwänden (Septen).[1]
Flämmlinge leben saprobiontisch an Totholz, auf dem Erdboden, auf Rohhumus, Torf, angekokeltem Holz sowie Brandstellen. Eine Art besiedelt Gräser. Selten wachsen sie zwischen Torfmoosen oder sind parasitisch an den Wurzeln oder am Stammgrund von Bäumen zu finden.[1][2]
Weltweit umfassen die Flämmlinge ca. 200 Arten[3], in Europa kommen 20 Spezies vor bzw. sind dort zu erwarten[4].
Kugelsporiger Flämmling
Gymnopilus josserandii
Dunkelstieliger oder Rotbrauner Flämmling
Gymnopilus picreus
Beringter oder Prächtiger Flämmling
Gymnopilus junonius
Samtschuppiger Tannen-Flämmling
Gymnopilus sapineus
Die Flämmlinge (Gymnopilus) sind eine Pilzgattung aus der Familie Hymenogastraceae. Die kleinen bis großen Fruchtkörper haben einen rüblings- oder ritterlingsartigen Habitus, überwiegend gelbe bis braune Farben und wachsen einzeln, in Gruppen oder büschelig an Holz oder auf dem Boden.
Die Typusart ist Gymnopilus liquiritiae.
Gymnopilus is a genus of gilled mushrooms within the fungal family Strophariaceae containing about 200[1] rusty-orange spored mushroom species formerly divided among Pholiota and the defunct genus Flammula. The fruit body is typically reddish brown to rusty orange to yellow, medium to large, often with a well-developed veil. Most members of Gymnopilus grow on wood but at times may appear terrestrial if the wood is buried or decomposed. Members of Pholiota and Cortinarius are easy to confuse with Gymnopilus. Pholiota can be distinguished by its viscid cap and duller (brown to cinnamon brown) spores, and Cortinarius grows on the ground. Beginners can confuse Gymnopilus with Galerina, which contains deadly poisonous species.
The genus Gymnopilus has over 200 species worldwide.[2]
The name means naked pileus.
Fourteen members of Gymnopilus contain psilocybin,[3] although their bitter taste often deters recreational users. These species include G. aeruginosus, G. braendlei, G. cyanopalmicola,[4] G. dilepis [5],G. intermedius, G. junonius, G. luteofolius, G. luteoviridis, G. luteus, G. purpuratus,[4] G. subearlei,[4] G. subpurpuratus,[4] G. validipes and G. viridans.[6] Subspecies of G. junonius from Japan are reported to contain psilocybin, while some western North American members are inactive.[7]
Several species of Gymnopilus contain bis-noryangonin [4-hydroxy-6-(4-hydrostyryl)-2-pyrone] and hispidine [4-hydroxy-6-(3,4-dihydroxystyryl)-2-pyrone], which are closely related to the alpha-pyrones found in kava.[8]
A 2003 phylogenetics study identified five well-supported clades within Gymnopilus:[2]
Although the genus Gymnopilus was found to be monophyletic, the phylogenetically related groups do not support the traditional infrageneric classifications based on morphology.
Gymnopilus is a genus of gilled mushrooms within the fungal family Strophariaceae containing about 200 rusty-orange spored mushroom species formerly divided among Pholiota and the defunct genus Flammula. The fruit body is typically reddish brown to rusty orange to yellow, medium to large, often with a well-developed veil. Most members of Gymnopilus grow on wood but at times may appear terrestrial if the wood is buried or decomposed. Members of Pholiota and Cortinarius are easy to confuse with Gymnopilus. Pholiota can be distinguished by its viscid cap and duller (brown to cinnamon brown) spores, and Cortinarius grows on the ground. Beginners can confuse Gymnopilus with Galerina, which contains deadly poisonous species.
The genus Gymnopilus has over 200 species worldwide.
The name means naked pileus.
Gymnopilus es un género de hongos basidomisetos de la familia Strophariaceae, tiene más de 200 especies.
Algunas especies tienen compuestos psicoactivos, como psilocibina.[1]
Según Catalogue of Life (10 de noviembre de 2013):
Gymnopilus es un género de hongos basidomisetos de la familia Strophariaceae, tiene más de 200 especies.
Algunas especies tienen compuestos psicoactivos, como psilocibina.
Karvaslakit (Gymnopilus) on helttasienisuku. Eräs sukuun kuuluva laji on kangaskarvaslakki.[1]
Jotkut karvaslakit sisältävät hermoston toimintaa häiritseviä hermomyrkkyjä, psilosybiiniä ja psilosiinia[2] ja niitä on käytetty päihteenä. Laki tulkitsee ne huumausaineiksi.[3][4]
Karvaslakit (Gymnopilus) on helttasienisuku. Eräs sukuun kuuluva laji on kangaskarvaslakki.
Jotkut karvaslakit sisältävät hermoston toimintaa häiritseviä hermomyrkkyjä, psilosybiiniä ja psilosiinia ja niitä on käytetty päihteenä. Laki tulkitsee ne huumausaineiksi.
Gymnopilus, le Gymnopile est un genre de champignons basidiomycètes lignicoles de la famille des Strophariaceae.
Le terme est tiré du grec gymnos, "nu" et pilos, "chapeau".[réf. nécessaire]
Parmi une quarantaine d'espèces, les principales sont :
Selon Catalogue of Life (10 novembre 2013)[1] :
Selon Index Fungorum (10 novembre 2013)[2] :
Selon NCBI (10 novembre 2013)[3] :
Gymnopilus, le Gymnopile est un genre de champignons basidiomycètes lignicoles de la famille des Strophariaceae.
Il était autrefois classé dans la famille des Cortinariaceae ou parmi les pholiotes. La phylogénétique en a fait une famille spécifique: les Gymnopileae[réf. nécessaire].Le terme est tiré du grec gymnos, "nu" et pilos, "chapeau".[réf. nécessaire]
[incompréhensible]Parmi une quarantaine d'espèces, les principales sont :
Gymnopilus junonius (synonyme Gymnopilus spectabilis[réf. nécessaire]) Gymnopilus penetransGymnopilus P. Karst., Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32: 21, 400 (1879), è un genere di funghi. A questo genere appartengono specie con le seguenti caratteristiche.
Cuticola giallo-brunastra con componenti rossicce oppure aranciate.
Gialle oppure giallo-limone, a volte tendono a macchiarsi di bruno. Adnate, decorrenti per un brevissimo tratto iniziale.
Soda oppure molto coriacea.
Giallo e membranoso, tende a diventare ocra per via della sporata. Spesso presenta residui evidenti di velo.
Marroni, color ocra in massa.
Trascurabile.
Questo genere non annovera specie mortali, tuttavia molte delle specie non sono eduli; alcune sono velenose da crude e commestibili con cautela dopo prolungata cottura.
Il Gymnopilus spectabilis sembra possedere proprietà allucinogene blande se consumato da crudo.
La specie tipo è Gymnopilus liquiritiae (Pers.) P. Karst. (1879).
Altre specie sono:
Gymnopilus P. Karst., Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32: 21, 400 (1879), è un genere di funghi. A questo genere appartengono specie con le seguenti caratteristiche.
Karteklė (lot. Gymnopilus, vok. Flämmlinge) – gleiviabudinių (Strophariaceae) šeimos grybų gentis.
Lietuvoje nurodoma 13 rūšių:
ir kt. Vikiteka
Gymnopilus P. Karst. (łysak) – rodzaj grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim naukowy Fulvidula Romagn[2].
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1987 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako bedłka, opieńka, skórzak, łuszczak, łuskwiak, ogniówka[3].
Małe lub średniej wielkości grzyby, zazwyczaj rosnące na drewnie. Owocniki przeważnie wyrastają kępkami. Kapelusz o barwie od rdzawożółtej do czerwonobrązowej, o hymenoforze blaszkowym. Blaszki początkowo jaskrawożółte lub kremowożółte, później ciemniejsze. Na trzonie zazwyczaj występują białe resztki osłony, które czasami tworzą słabo widoczną strefę pierścieniową. Tylko jeden gatunek (łysak wspaniały) posiada błoniasty pierścień. Wysyp zarodników rdzawobrązowy[4].
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum. Obejmuje on wszystkie gatunki występujące w Polsce i niektóre inne. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane o potwierdzonym statusie[5]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[3].
Gymnopilus P. Karst. (łysak) – rodzaj grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae.
Gymnopilus é um gênero de fungos da ordem dos Agaricales, incluído à família Strophariaceae.[1] Pertencendo anteriormente a família Cortinariaceae, foi modificado por apresentar esterilpironas como Pholiota, hábito lignícola, e proximidade com membros da família Strophariaceae, obtido através de estudos moleculares.[2]
Gymnopilus é um gênero de fungos da ordem dos Agaricales, incluído à família Strophariaceae. Pertencendo anteriormente a família Cortinariaceae, foi modificado por apresentar esterilpironas como Pholiota, hábito lignícola, e proximidade com membros da família Strophariaceae, obtido através de estudos moleculares.
Gymnopilus P.Karst., 1879
Типовой видОгнёвка, или Гимнопи́л (лат. Gymnopílus) — род грибов семейства Паутинниковые (Cortinariaceae). Огнёвками называют и некоторые грибы рода Чешуйчатка (Pholiota) — например, чешуйчатку углелюбивую.
Плодовые тела обычно средних размеров (шляпки от 3—5 до 8—11 см), часто ярко окрашены.
Форма шляпки от колокольчатой до выпуклой или плоской, часто с бугорком. Обычная окраска — жёлтая, ржаво-бурая, красная или лиловатая, поверхность волокнистая или голая, сухая или слизистая.
Мякоть беловатая, жёлтая, или бурая, горького вкуса.
Пластинки приросшие или низбегающие, окрашенные.
Ножка центральная, цилиндрическая, часто изогнутая, длина приблизительно соответствует диаметру шляпки, с корневидным выростом, иногда с утолщением в основании. Окраска почти всегда жёлтых тонов, иногда бурая, поверхность волокнистая.
Остатки покрывал: на ножке часто заметно паутинистое или тонкоплёнчатое кольцо, но оно может и отсутствовать.
Споровый порошок ржаво-бурый.
Разрушители древесины, чаще сапротрофы, но могут и паразитировать на живых деревьях. Обычно встречаются на пнях и валежнике хвойных пород, в лесах.
Традиционно род разделяли на две группы — Annulati и Gymnopilus, в зависимости от наличия или отсутствия плёнчатого частного покрывала. Филогенетические исследования не подтвердили правомерность такой классификации, род оказался монофилетическим и в нём обнаружено 5 клад, не связанных с признаками покрывала[1].
Известно до 200 видов, в России наиболее часто встречаются около 15. Некоторые виды:
Съедобные виды этого рода неизвестны, большинство гимнопилов имеют горькую мякоть. У ряда видов обнаружено содержание известного галлюциногенного вещества — псилоцибина[1]. Ещё у нескольких видов обнаружено наличие бис-норянгонина и гиспидина — веществ, сходных с альфа-пиронами растения кава, или перец опьяняющий[2].
Огнёвка, или Гимнопи́л (лат. Gymnopílus) — род грибов семейства Паутинниковые (Cortinariaceae). Огнёвками называют и некоторые грибы рода Чешуйчатка (Pholiota) — например, чешуйчатку углелюбивую.