dcsimg
صورة فطر البقعة السوداء في الورد
Life » » Fungi » » فطريات زقية » » ديرميات »

فطر البقعة السوداء في الورد

Diplocarpon rosae F. A. Wolf 1912

Associations ( الإنجليزية )

المقدمة من BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / spot causer
epiphyllous acervulus of Marssonina coelomycetous anamorph of Diplocarpon rosae causes spots on live leaf of Rosa canina agg.
Remarks: season: late Spring-

Foodplant / spot causer
epiphyllous acervulus of Marssonina coelomycetous anamorph of Diplocarpon rosae causes spots on live, yellowing leaf of Rosa sp. cult.
Remarks: season: late Spring-

ترخيص
cc-by-nc-sa-3.0
حقوق النشر
BioImages
المشروع
BioImages
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
BioImages, the virtual fieldguide, UK

Diplocarpon rosae ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

El Diplocarpon rosae és un fong que causa la malaltia de la taca negra a les roses.[1] La nomenclatura d'aquest fong ha variat molt, té uns 25 noms diferents, ja que va ser observat per descrit per diverses persones de diferents països dins del mateix període (al voltant de l'any 1830). L'estadi asexual es coneix actualment com a Marssonina rosae, mentre que el sexual, l'estadi més comú duu el nom de Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae es manté entre les temporades de reproducció en forma de miceli, ascòspores i conidis en fulles i tiges infectades. Durant la primavera, quan el temps és humit les ascòspores i conidis passen a l'aire i són dipositades per la pluja damunt de les noves fulles que estan brotant.

Diagnòstic

Les taques negres són circulars amb les vores irregulars i poden arribar fins a 14 mm de diàmetre. Però en aquelles plantes molt afectades per la malaltia, no es poden apreciar aquests cercles, ja que es combinen formant una massa contínua negra. El tractament més comú és l'eliminació de les fulles afectades i l'aplicació de fungicides. En alguns casos les tiges de les roses també es poden veure afectades si no es tracta la planta i aleshores el roser va afeblint-se progressivament.

Tractament

El tractament consisteix a eliminar les fulles infectades tant de la planta com les caigudes a terra, cosa que alenteix la infecció, així com evitar mullar les fulles mentre es rega. Encara que normalment no és allò més desitjable, una planta infectada pot treure's de l'àrea per evitar que infecti les altres. Per a controlar la malaltia s'utilitzen fungicides (mancozeb, clorotalonil, flutriafol, penconazol o un producte a base de coure) tan bon punt apareixen taques o quan broten les noves fulles. Si es desitja usar un producte més natural, es pot fer servir oli de nim diluït que és efectiu contra la taca negra i els àfids. Normalment cal repetir la seva aplicació cada set a deu dies durant la part més calorosa de la temporada de creixement, ja el fong és més actiu a temperatures entre els 24 i els 32°C.

Referències

  1. McMaugh, J. What plants pest or disease is that?, New Holland Publishing, Sydney, 2006, ISBN 1-86436-699-0, pàg. 231

Enllaços externs

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Diplocarpon rosae Modifica l'enllaç a Wikidata
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( الكتالونية )

المقدمة من wikipedia CA

El Diplocarpon rosae és un fong que causa la malaltia de la taca negra a les roses. La nomenclatura d'aquest fong ha variat molt, té uns 25 noms diferents, ja que va ser observat per descrit per diverses persones de diferents països dins del mateix període (al voltant de l'any 1830). L'estadi asexual es coneix actualment com a Marssonina rosae, mentre que el sexual, l'estadi més comú duu el nom de Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae es manté entre les temporades de reproducció en forma de miceli, ascòspores i conidis en fulles i tiges infectades. Durant la primavera, quan el temps és humit les ascòspores i conidis passen a l'aire i són dipositades per la pluja damunt de les noves fulles que estan brotant.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autors i editors de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia CA

Sternrußtau ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Sternrußtau (Diplocarpon rosae), auch Schwarzfleckenkrankheit genannt, ist ein Schlauchpilz, der eine der häufigsten Pilzkrankheiten der Rose verursacht, aber auch andere Pflanzen, zum Beispiel den Lorbeer befällt.

Die Blätter zeigen zunächst runde, schwarzbraune Flecken, die sich oft sternförmig ausbreiten. Die befallenen Blätter vergilben und fallen schließlich ab. Hierdurch wird die Assimilation eingeschränkt, was eine Schwächung der Pflanze bedeutet. Blattlose Pflanzen bringen kaum neue Blüten hervor, neue Triebe können kein Holz bilden und reifen nicht aus, was eine verminderte Frosthärte zur Folge hat.

Verursacht wird die Krankheit durch im Boden überwinternde Pilzsporen, die oft durch auftreffendes Gieß- oder Regenwasser auf die Rose gespritzt werden, wo sie sich je nach Empfindlichkeit der Sorte mehr oder weniger stark ausbreiten.

 src=
Befallene Rosenblätter

Um einer Erkrankung vorzubeugen, ist es wichtig, durch eine entsprechende Nährstoffversorgung die Widerstandskraft der Pflanze zu erhöhen. Da der Befall nur schwer zu bekämpfen ist, empfiehlt es sich, dass die Pflanzen schon ab Mai vorbeugend gespritzt werden. Beim Gießen muss darauf geachtet werden, dass nur an die Wurzel gegossen wird, um dem Pilz kein feuchtes Klima auf den Blättern zu bieten.

Ist die Pflanze erkrankt, muss sie mit einem geeigneten Spritzmittel behandelt werden. Kranke Blätter sowie befallene Triebe sind zu entfernen und in der Mülltonne zu entsorgen, um eine Ausbreitung der Infektion zu verhindern.

Neben der Anwendung von Pflanzenschutzpräparaten empfiehlt sich auch das Abspritzen der Rosen mit Schachtelhalmtee. Ab Frühjahr sollte man die Rosen regelmäßig mit ausgegorener Brennnesseljauche gießen und den Boden mit Holzasche der Buche bestreuen.

Weblinks

 src=
– Album mit Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Sternrußtau: Brief Summary ( الألمانية )

المقدمة من wikipedia DE

Sternrußtau (Diplocarpon rosae), auch Schwarzfleckenkrankheit genannt, ist ein Schlauchpilz, der eine der häufigsten Pilzkrankheiten der Rose verursacht, aber auch andere Pflanzen, zum Beispiel den Lorbeer befällt.

Die Blätter zeigen zunächst runde, schwarzbraune Flecken, die sich oft sternförmig ausbreiten. Die befallenen Blätter vergilben und fallen schließlich ab. Hierdurch wird die Assimilation eingeschränkt, was eine Schwächung der Pflanze bedeutet. Blattlose Pflanzen bringen kaum neue Blüten hervor, neue Triebe können kein Holz bilden und reifen nicht aus, was eine verminderte Frosthärte zur Folge hat.

Verursacht wird die Krankheit durch im Boden überwinternde Pilzsporen, die oft durch auftreffendes Gieß- oder Regenwasser auf die Rose gespritzt werden, wo sie sich je nach Empfindlichkeit der Sorte mehr oder weniger stark ausbreiten.

 src= Befallene Rosenblätter

Um einer Erkrankung vorzubeugen, ist es wichtig, durch eine entsprechende Nährstoffversorgung die Widerstandskraft der Pflanze zu erhöhen. Da der Befall nur schwer zu bekämpfen ist, empfiehlt es sich, dass die Pflanzen schon ab Mai vorbeugend gespritzt werden. Beim Gießen muss darauf geachtet werden, dass nur an die Wurzel gegossen wird, um dem Pilz kein feuchtes Klima auf den Blättern zu bieten.

Ist die Pflanze erkrankt, muss sie mit einem geeigneten Spritzmittel behandelt werden. Kranke Blätter sowie befallene Triebe sind zu entfernen und in der Mülltonne zu entsorgen, um eine Ausbreitung der Infektion zu verhindern.

Neben der Anwendung von Pflanzenschutzpräparaten empfiehlt sich auch das Abspritzen der Rosen mit Schachtelhalmtee. Ab Frühjahr sollte man die Rosen regelmäßig mit ausgegorener Brennnesseljauche gießen und den Boden mit Holzasche der Buche bestreuen.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia DE

Diplocarpon rosae ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Diplocarpon rosae is a fungus that creates the rose black spot disease.[1] Because it was observed by people of various countries around the same time (around 1830), the nomenclature for the fungus varied with about 25 different names. The asexual stage is now known to be Marssonina rosae, while the sexual and most common stage is known as Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae grows over seasons as mycelia, ascospores, and conidia in infected leaves and canes. In the spring during moist, humid conditions, ascospores and conidia are wind-borne and rain-splashed to newly emerging leaf tissue.

Diagnosis

The black spots are circular with a perforated edge, and reach a diameter of 14 mm (12 inch). Badly affected plants, however, will not show the circular patterning, as they combine to cause a large, black mass. The common treatment of the disease is to remove the affected leaves and spray with antifungal solutions. Some stems of the roses may become affected if untreated, and will cause progressive weakening of the rose.

Disease cycle

Diplocarpon rosae tends to overwinter in both lesions of infected canes and fallen foliage. Conidia are produced in the diseased stem tissues and dispersed via water—most commonly by rain or wind—into the openings of leaves in the spring season. The conidia then produce germ tubes (and sometimes appressoria) to penetrate the tissues of the leaves.[2] Mycelia develop on the underside of the leaf cuticle and lesions appear. As these lesions appear, acervuli continuously produce conidia asexually as long as the climate remains optimally wet and warm. These conidia can then be dispersed to new uninfected leaves as a source of secondary inoculum, adding more cycles of infection. Once defoliation occurs in the fall season, the hyphae of the Diplocarpon rosae invade the dead leaf tissue and form pycnidia lined with conidiophores under the old acervuli.[3] The pycnidia then overwinter in the lesions of infected tissue and burst in the spring, releasing conidia to be dispersed by water and effectively completing the disease cycle. Diplocarpon rosae also has a sexual stage, although this is rarely observed in North America due to unfavorable environmental conditions.[4] In this stage, the sexual spores (ascospores) are formed in the apothecium. If the weather conditions are favorable for the formation of ascocarps, the apothecia that contain asci can be observed in the spring. However, this rarely occurs, and the fruiting bodies are typically filled with conidia that enable the asexual life cycle of the pathogen to occur.

Environment

Diplocarpon rosae typically favor environments with a warm and wet climate. Conidiospores involved with infection are only dispersed via water, making the disease most active in the late spring and early fall seasons, or other periods that experience similar climate conditions. The development of the black spot disease itself is ideal at temperatures ranging from 20–27 °C (68–80 °F).[5] It is important to note that no infection will develop if the leaf surfaces dry out within 7 hours of the initial conidial germination.[5] Similarly, temperatures above 29 °C (85 °F) also halt the spread of disease.

Treatment

Removing infected leaves from the plant and fallen leaves from the ground will slow the spread of the infection, as does avoiding wetting the leaves of plants during watering. An infected plant can be removed from the area, which will slow the spread of infection to other plants, but this often is not desirable. Fungicides, such as mancozeb, chlorothalonil, flutriafol, penconazole, or a copper-based product, applied upon new leaf emergence or first appearance of black spot, can be used to control the disease. If a more natural and nontoxic approach is desired, diluted neem oil is effective both against black spot and as an insecticide against aphids, or cows milk diluted 1:3 with water is effective if sprayed on to the leaves. It is usually necessary to repeat the spraying at seven- to 10-day intervals throughout the warmest part of the growing season, as the fungus is most active at temperatures from 24 to 32 °C (75 to 90 °F).

Importance

Black spot of rose is the single most impactful disease of roses globally. Every year around 8 billion flowering stems, 80 million potted plants and 220 million garden rose plants are sold commercially.[6] All species of roses (Hulthemia, Hesperrhodos, Platyrhodon and Rosa) are affected by black spot disease. The disease is found everywhere roses are planted, typically in epidemic proportions.[7] The water-borne dispersal methods allow it to infect a plethora of plants every growing season and increase the overall incidence of disease. Although Diplocarpon rosae does not kill the rose itself, it is known to completely defoliate the leaves of the rose plant. This is a huge issue when dealing with such an aesthetically commercialized crop such as the rose. Additionally, the weakened rose plant will become more susceptible to other pathogens and disease following infection.[8]

References

  1. ^ McMaugh, J. What plants pest or disease is that?, New Holland Publishing, Sydney, 2006, ISBN 1-86436-699-0, page 231
  2. ^ Gachomo E.W. & Kotchoni S.O. (2007). Detailed description of developmental growth stages of Diplocarpon rosae in Rosa: a core building block for efficient disease management. Annals of Appl. Bio. 10:11 (1744–1748)
  3. ^ University of Illinois (1987). Plant Disease: Black Spot of Rose. Dep. Of Crop Sci (610).
  4. ^ Dodge R.B. (1931) A further study of morphology and life history of the rose black spot fungus. Mycologia, 23, 446–462.
  5. ^ a b Drewes-Alvarez R.(2003) Disease/black spot. In: Encyclopedia of Rose Science pp 148–153.Eds A.V.Roberts, T.Debener and S.Gudin. Amsterdam, the Netherlands: Elsevier Academic Press.
  6. ^ Roberts AV, Debener T, Gudin S, 2003. Introduction. In: Roberts AV, Debener T, Gudin S, eds. Encyclopedia of Rose Science. Oxford, UK: Elsevier, vi–vii.
  7. ^ Walker S, Mandegaran, Roberts AM (1996) Screening roses for resistance to Diplocarpon rosae. Acta Hortic 209–213.
  8. ^ Gachomo E.W. (2005) Studies of the Life Cycle of Diplocarpon rosae Wolf on Roses and the Effectiveness of Fungicides on Pathogenesis. Goettingen, Germany: Cuvillier Verlag.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( الإنجليزية )

المقدمة من wikipedia EN

Diplocarpon rosae is a fungus that creates the rose black spot disease. Because it was observed by people of various countries around the same time (around 1830), the nomenclature for the fungus varied with about 25 different names. The asexual stage is now known to be Marssonina rosae, while the sexual and most common stage is known as Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae grows over seasons as mycelia, ascospores, and conidia in infected leaves and canes. In the spring during moist, humid conditions, ascospores and conidia are wind-borne and rain-splashed to newly emerging leaf tissue.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EN

Nigra makulozo ( إسبرانتو )

المقدمة من wikipedia EO
 src=
Nigra makulozo ĉe rozo

Nigra Makulozo (Diplocarpon rosae) estas malsano ĉe rozoj kaŭzita de askofungoj, La fungo atakas krom rozoj ankaŭ aliaj plantojn, ekzemple nobla laŭro.

La folioj havas unue rondajn, nigre brunajn makulojn, kiuj ofte disvastiĝas stelforme. La koncernaj folioj flaviĝas kaj defalas. Tio reduktas la asimiladon , kiu signifas malfortiĝon de la planto. La senfoliaj plantoj kreas apenaŭ novajn florojn, novaj ŝosoj ne ligniĝas kaj ne fariĝas maturaj, kiu kaŭzas reduktitan frostrezistecon.

La malsano travintras en l grundo kiel sporo. La sporoj atingas la planton per ŝprucoj de pluvo aŭ akvumado. Depende de la sensiveco de la kultivaro la fungo rapide disvastiĝas en la rozo.

 src=
atakitaj folioj de rozo

Por preventi la planton de la malsano, estas nepre necesa plifortigi la rezistopovon per konvena sterkado de la plantoj. Ĉar la malsano nur malfacile povas esti kontraŭatakata, rekomendas preventan ŝprucado ekde majo. Akvumante evitu, ke la akvo nur atingas la radikojn. Humidaj folioj favoras la ekkreskon de la fungaj sporoj.

Atakita planto povas esti kuracata per taŭga fungicido. Forprenu malsanajn foliojn kaj atakitajn branĉojn.

Certan fungostatan efikon ankaŭ havas la ŝprucado kun infuzaĵo ekekvizetourtiko. La plej efika prevento tamen estas la ĝusta kreskejo. Tial ne plantu rozojn en ombra starejo. Rozoj bezonas sunan lokon!

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia EO

Diplocarpon rosae ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

Diplocarpon rosae es un hongo que causa en la rosa la enfermedad del punto negro.[1]​ Debido a que se observó por personas de diversos países de todo el mundo al mismo tiempo (alrededor de 1830), la nomenclatura para el hongo varió con cerca de 25 nombres diferentes. La etapa asexual es ahora conocido por ser Marssonina rosae, mientras que la etapa sexual y más común se conoce como Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae a temporadas más como Micelio, Ascosporas, y conidia en las hojas infectadas y tallos. En la primavera durante las condiciones húmedas las ascosporas y conidios son llevados por el viento y la lluvia salpica al tejido foliar de reciente aparición. Tras la infección, la enfermedad progresa de las hojas más bajas hacia arriba, causando de defoliación y manchas en forma de puntos negros en las hojas.[2][3][4]

Diagnóstico

Aparece como manchas púrpura redondeadas y marrón negruzco en las hojas. En las manchas en la periferia se desarrolla un conjunto de fibrillas que se ensancha y está rodeado por un halo amarillo y eventualmente descoloran toda la hoja. Incluso puede atacar los tallos que tienen decoloración en la corteza formando marcas azules y negro oscuro que dan llagas.

Los puntos negros son circulares con un borde perforado, y alcanzan un diámetro de 14 mm. Las plantas muy afectadas, sin embargo, no se mostrará el patrón circular, ya que se combinan para producir una masa grande, negra.[5][6]

Los puntos negros son una reacción de la planta al ataque del micelio del hongo que transporta pequeñas pústulas que son los cuerpos fructíferos del hongo, los acérvulos. Cada mancha 5 a 10 milímetros puede liberar hasta 30.000 esporas, las conidias.

El ataque sigue creciendo muy rápidamente y su ciclo es de una semana. El más leve chapoteo (lluvia, riego) rompe los acérvulos causando la propagación del Diplocarpon rosae.

El tratamiento común de la enfermedad es eliminar las hojas afectadas y rociar con soluciones antifúngicas. Algunos tallos de las rosas pueden llegar a ser afectados si no se trata, y causará un debilitamiento progresivo de la rosa.

Tratamiento

Extracción de hojas infectadas de la planta y las hojas caídas del suelo disminuirá la propagación de la infección, al igual que evitar mojar las hojas de las plantas durante el riego. Una planta infectada puede ser retirada de la zona, lo que disminuye el foco de la propagación de la infección a otras plantas, pero esto a menudo no es deseable.

Los fungicidas, tales como mancozeb, clorotalonil, flutriafol, penconazol, o un producto a base de cobre, aplicado en la nueva aparición de la hoja o primera aparición de punto negro, se pueden utilizar para controlar la enfermedad.

Si se desea un enfoque más natural y no tóxico, el aceite de neem diluido es eficaz tanto contra el punto negro y como un insecticida contra áfidos. Por lo general, es necesario repetir la fumigación cada siete a 10 días a lo largo de la parte más caliente de la temporada de crecimiento, ya que el hongo es más activo a temperaturas de 24 a 32°C (75 a 90 °F).

Referencias

  1. McMaugh, J. What plants pest or disease is that?, New Holland Publishing, Sydney, 2006, ISBN 1-86436-699-0, page 231
  2. Enlaces a Index Fungorum.
  3. Diplocarpon rosae F.A. Wolf 1912
  4. IMA (+ MycoBank)
  5. ITIS
  6. Diplocarpon rosae (Fries) Wolfen en ITIS.

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( الإسبانية، القشتالية )

المقدمة من wikipedia ES

Diplocarpon rosae es un hongo que causa en la rosa la enfermedad del punto negro.​ Debido a que se observó por personas de diversos países de todo el mundo al mismo tiempo (alrededor de 1830), la nomenclatura para el hongo varió con cerca de 25 nombres diferentes. La etapa asexual es ahora conocido por ser Marssonina rosae, mientras que la etapa sexual y más común se conoce como Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae a temporadas más como Micelio, Ascosporas, y conidia en las hojas infectadas y tallos. En la primavera durante las condiciones húmedas las ascosporas y conidios son llevados por el viento y la lluvia salpica al tejido foliar de reciente aparición. Tras la infección, la enfermedad progresa de las hojas más bajas hacia arriba, causando de defoliación y manchas en forma de puntos negros en las hojas.​​​

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores y editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia ES

Mustalaikku ( الفنلندية )

المقدمة من wikipedia FI

Mustalaikku (Diplocarpon rosae) on erityisesti ruusujen lehdillä elävä sieni, joka tekee lehdet mustalaikkuisiksi. Läikkien muoto on lajille tyypillinen, niissä on säteittäisiä sakaroita. Mustalaikku leviää etenkin kosteassa ilmassa. Sitä torjutaan poistamalla saastuneet lehdet ja järjestämällä ruusuistutuksiin hyvä ilman kierto.[3]

Lähteet

  1. Diplocarpon rosae Species Fungorum. Viitattu 1.6.2014.
  2. Index Fungorum
  3. Ruusujen tavallisimmat kasvitaudit Suomela. Viitattu 1.6.2014.
Tämä sieniin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedian tekijät ja toimittajat
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FI

Mustalaikku: Brief Summary ( الفنلندية )

المقدمة من wikipedia FI

Mustalaikku (Diplocarpon rosae) on erityisesti ruusujen lehdillä elävä sieni, joka tekee lehdet mustalaikkuisiksi. Läikkien muoto on lajille tyypillinen, niissä on säteittäisiä sakaroita. Mustalaikku leviää etenkin kosteassa ilmassa. Sitä torjutaan poistamalla saastuneet lehdet ja järjestämällä ruusuistutuksiin hyvä ilman kierto.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedian tekijät ja toimittajat
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FI

Marsonia (champignon) ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Diplocarpon rosae

Le Marsonia, Marssonina rosae ou Diplocarpon rosae, est une espèce de champignons microscopiques, pathogène des rosiers, responsable de la « maladie des taches noires du rosier » qui provoque une chute partielle ou même totale des feuilles.

Selon Index Fungorum (19 juin 2013)[1], Marssonina rosae serait un synonyme de Diplocarpon rosae, mais selon MycoBank (19 juin 2013)[2], les deux noms Marssonina rosae et Diplocarpon rosae seraient valides.

Description

Il apparaît sous forme de taches arrondies violacées, puis brun noirâtre sur les feuilles. Sur le pourtour des taches se développe un faisceau de fibrilles qui s'élargit et s'entoure d'une auréole jaune finissant par décolorer la feuille entière. Il peut même attaquer les tiges qui présentent des décolorations sur l'écorce formant des marques bleu foncé qui noircissent et donnent des chancres.

Les taches noires sont une réaction de la plante à l'attaque des mycéliums du champignon porteurs des minuscules pustules qui sont les fructifications du champignon, les acervules. Chaque tache de 5 à 10 millimètres peut libérer jusqu'à 30 000 spores, les conidies.

L'attaque se développe très rapidement et son cycle est d'une semaine. La moindre éclaboussure (pluie, arrosage) fait éclater les acervules provoquant la dissémination du marsonia.

Traitement

Les fongicides spécifiques « maladie des rosiers » sont efficaces en traitement curatif mais il vaut mieux traiter avant que la maladie n'apparaisse car le traitement curatif, s'il empêche le champignon de proliférer, ne fait pas disparaître les tâches. En cas d'attaque il ne faut plus arroser les rosiers seulement leur fournir de l'eau au pied de la plante.

Les rosiers des variétés anciennes, comme les rosiers musqués, résistent mieux à l'attaque du marsonia. La variété « Emera » aux généreux bouquets de petites roses est totalement indemne de ce champignon.

Notes et références

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Marsonia (champignon): Brief Summary ( الفرنسية )

المقدمة من wikipedia FR

Diplocarpon rosae

Le Marsonia, Marssonina rosae ou Diplocarpon rosae, est une espèce de champignons microscopiques, pathogène des rosiers, responsable de la « maladie des taches noires du rosier » qui provoque une chute partielle ou même totale des feuilles.

Selon Index Fungorum (19 juin 2013), Marssonina rosae serait un synonyme de Diplocarpon rosae, mais selon MycoBank (19 juin 2013), les deux noms Marssonina rosae et Diplocarpon rosae seraient valides.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia FR

Diplocarpon rosae ( الإيطالية )

المقدمة من wikipedia IT

Diplocarpon rosae F.A. Wolf, Bot. Gaz. 54: 231 (1912)[1], è un fungo ascomicete. È l'agente patogeno causa una micopatia tipica della rosa (ticchiolatura della rosa). Presenta due forme una asessuata o conidica e una sessuata. Il ciclo biologico si svolge sulla rosa. Nei mesi invernali si conserva come acervulo (forma agamica) sulle foglie infettate. Si manifesta in primavera con macchie nerastre sulla pagina superiore delle foglie che possono evolvere fino a provocare la filloptosi precoce.

Sinonimi e binomi obsoleti

  • Actinonema rosae (Lib.) Fr., Summa vegetabilium Scandinaviae, Section Post. (Stockholm): 424 (1849)
  • Asteroma rosae Lib., Mém. Soc. Linn. Paris 5: 404 (1827)
  • Dicoccum rosae Bonord., Bot. Ztg. 11: 282 (1853)
  • Dothidea rosae Schwein., Trans. Am. phil. Soc., New Series 4(2): 235 (1832)
  • Fabraea rosae (F.A. Wolf) Seaver, North American Cup-fungi, (Inoperculates) (New York): 190 (1951)
  • Marssonia rosae Trail, Scott. Natural., N.S. 4(10): 73 (1889)
  • Marssonia rosae (Bonord.) Briosi & Cavara, Funghi Parass. Piante Colt. od Utili, Fasc. 3-4(nos 51-100): no. 97 (1889)
  • Marssonina rosae (Lib.) Died., Krypt.-Fl. Brandenburg augr. Gebiete 9: 830 (1915)
  • Phyllachora rosae (Schwein.) Sacc., Sylloge fungorum omnium husque cognitorum (Abellini) 2: 611 (1883)

Note

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autori e redattori di Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia IT

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( الإيطالية )

المقدمة من wikipedia IT

Diplocarpon rosae F.A. Wolf, Bot. Gaz. 54: 231 (1912), è un fungo ascomicete. È l'agente patogeno causa una micopatia tipica della rosa (ticchiolatura della rosa). Presenta due forme una asessuata o conidica e una sessuata. Il ciclo biologico si svolge sulla rosa. Nei mesi invernali si conserva come acervulo (forma agamica) sulle foglie infettate. Si manifesta in primavera con macchie nerastre sulla pagina superiore delle foglie che possono evolvere fino a provocare la filloptosi precoce.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autori e redattori di Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia IT

Sterroetdauw ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

Sterroetdauw (Diplocarpon rosae en de naam Marssonina rosae voor de ongeslachtelijke fase) is een schimmel, die bij roos en laurier kan voorkomen. De naam is afkomstig van het aantastingspatroon op het blad. Vooral oude cultivars, zoals de stekelloze Zéphirine Drouin, zijn hier vatbaar voor. Er zijn ook resistente cultivars.

Sterroetdauw vormt in de ongeslachtelijke fase de bruinzwarte, uitstralende vlekken. In de vlek zitten fijne schimmeldraden en zwarte puntjes (acervuli) bestaande uit sporenhoopjes. In de ongeslachtelijke fase bestaan deze sporen uit tweecellige conidiën. Aangetaste bladeren vergelen en vallen ten slotte af. Bij een zware aantasting kan ook de stengel aangetast worden.

De schimmel overwintert als spore op de grond van waaruit door opspattend regen- of gietwater weer infectie optreedt.

De ziekte is chemisch te bestrijden door vanaf mei regelmatig een preventieve bespuiting uit te voeren met bijvoorbeeld Eupareen of een zwavelhoudend middel. Ook een aftreksel van paardenstaarten kan gebruikt worden. Aangetast blad kan het beste direct verwijderd en afgevoerd worden. Daarnaast is het belangrijk dat het blad zoveel als mogelijk droog blijft dus de plant op een zonnige plaats planten.

Externe link

Wikimedia Commons Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Diplocarpon rosae op Wikimedia Commons.
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Sterroetdauw: Brief Summary ( البلجيكية الهولندية )

المقدمة من wikipedia NL

Sterroetdauw (Diplocarpon rosae en de naam Marssonina rosae voor de ongeslachtelijke fase) is een schimmel, die bij roos en laurier kan voorkomen. De naam is afkomstig van het aantastingspatroon op het blad. Vooral oude cultivars, zoals de stekelloze Zéphirine Drouin, zijn hier vatbaar voor. Er zijn ook resistente cultivars.

Sterroetdauw vormt in de ongeslachtelijke fase de bruinzwarte, uitstralende vlekken. In de vlek zitten fijne schimmeldraden en zwarte puntjes (acervuli) bestaande uit sporenhoopjes. In de ongeslachtelijke fase bestaan deze sporen uit tweecellige conidiën. Aangetaste bladeren vergelen en vallen ten slotte af. Bij een zware aantasting kan ook de stengel aangetast worden.

De schimmel overwintert als spore op de grond van waaruit door opspattend regen- of gietwater weer infectie optreedt.

De ziekte is chemisch te bestrijden door vanaf mei regelmatig een preventieve bespuiting uit te voeren met bijvoorbeeld Eupareen of een zwavelhoudend middel. Ook een aftreksel van paardenstaarten kan gebruikt worden. Aangetast blad kan het beste direct verwijderd en afgevoerd worden. Daarnaast is het belangrijk dat het blad zoveel als mogelijk droog blijft dus de plant op een zonnige plaats planten.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia-auteurs en -editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia NL

Diplocarpon rosae ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL
Black spot.jpg

Diplocarpon rosae F.A. Wolf – gatunek grzybów z rodziny Dermateaceae[1]. Na różach wywołuje chorobę o nazwie czarna plamistość róży[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Diplocarpon, Dermateaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy[3]:

  • Actinonema rosae (Lib.) Fr. 1849
  • Asteroma rosae Lib. 1827
  • Dicoccum rosae Bonord. 1853
  • Dothidea rosae Schwein. 1832
  • Fabraea rosae (F.A. Wolf) Seaver 1951
  • Marssonia rosae Trai 1889
  • Marssonia rosae (Bonord.) Briosi & Cavara 1889
  • Marssonina rosae (Lib.) Died. 1915
  • Phyllachora rosae (Schwein.) Sacc. 1883

Cykl rozwojowy

Grzyb mikroskopijny, saprotrof i pasożyt obligatoryjny. Infekcji pierwotnej dokonują zarodniki konidialne wytworzone wiosną na opadłych liściach[2]. Infekują roślinę zarówno przez górną, jak i dolną stronę liści, częściej jednak górną. Strzępki grzyba wnikają w naskórek i rozprzestrzeniają się podskórnie w tkankach liścia[4]. W sprzyjających warunkach już 4 dni po inokulacji pojawiają się objawy chorobowe. Rozwijająca się na liściach grzybnia patogenu wytwarza nowe zarodniki konidialne, które rozprzestrzeniają chorobę[2].

Na opadłych liściach rozwija się postać płciowa patogenu, zwana teleomorfą. Wytwarza apotecja, w których powstają askospory. Nie odgrywają one jednak większej roli w rozprzestrzenianiu choroby[2].

Morfologia

Na obumarłych liściach powstają apotecja. Są kuliste, lub w kształcie dysku i zanurzone w skórce rośliny. Mają średnicę do 300 μm. Ściana zbudowana z ciemnobrązowych strzępek pseudoparenchymy. Worki podłużne, cylindryczne, 8-zarodnikowe, o rozmiarach 70–80 × 12–18 μm. Powstają w nich podłużne, eliptyczne i bezbarwne askospory o rozmiarach 20–25 × 5–6 μm. Mają 1 przegrodę, na której są zwężone. Między workami liczne, nitkowate i rozszerzone na końcach wstawki[4].

W miejsca rozwoju grzybni i zarodników tworzą się na obydwu stronach liści ciemnobrązowe plamy. W ich obrębie podskórna tkanka liści przerośnięta jest strzępkami patogenu. Wyrastają z niej bulwiaste ssawki[4].

Zarodniki konidialne powstają w podskórnych, czarnych acerwulusach, które pojawiają się latem na liściach i młodych pędach róż. Komórki konidiotwórcze w postaci cylindrycznych lub jajowatych fialid. Konidia powstają w nich enteroblastycznie. Są bezbarwne, o kształcie od owalnego do eliptycznego. Mają rozmiar 18–25 × 5–6 μm i jedną przegrodę, na której są zwężone. Podskórne spermogonia pojawiają się w obrębie ciemnych plam na obydwu stronach opadłych liści. Powstają w nich bezbarwne spermacja o kształcie pręta długości 2–3 μm. Czasami w spermogoniach powstają normalne konidia z 1 przegrodą. Czasami konidia mogą powstawać także w apotecjach – dzieje się tak, gdy opadłe liście z apotecjami znajdują się w silnie wilgotnych siedliskach[4].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum (ang.). [dostęp 2016-11-12].
  2. a b c d red.: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber: Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych. Poznań: PWRiL, 2011, s. 389,390. ISBN 978-83-09-01077-7.
  3. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2016-10-29].
  4. a b c d Mycobank. diplocarpon rosae. [dostęp 2011-11-12].
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( البولندية )

المقدمة من wikipedia POL
Black spot.jpg

Diplocarpon rosae F.A. Wolf – gatunek grzybów z rodziny Dermateaceae. Na różach wywołuje chorobę o nazwie czarna plamistość róży.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia POL

Diplocarpon rosae ( البرتغالية )

المقدمة من wikipedia PT

Diplocarpon rosae é um fungo causador da doença da mancha negra da roseira e outras plantas ornamentais.[1]. Como sua expressão foi observada por pessoas de diversos locais do mundo na mesma época (por volta de 1830), a nomenclatura para fungo varia bastante, com cerca de 25 diferentes denominações. A fase assexuada do fungo é conhecida como Marssonina rosae, enquanto a fase sexuada e mais comum é chamada de Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae tem seu desenvolvimento micelial, na forma de ascosporo e conídio em folhas infectadas. Em condições de umidade e temperatura favoráveis, na primavera do hemisfério norte ou em outras épocas nas regiões tropicais, os ascósporos e conídios são carregados pelo vento e pela chuva para infectar novos tecidos vegetais. Após a infecção, o prograsso da doença parte das folhas mais baixas até as mais altas, causando desfoliação e o surgimento de manchas negras na folhas.

O impacto econômico da doença causada pelo fungo tem diminuído progressivamente, graças ao aumento da área de cultivos protegidos, onde a utilização de sistemas de irrigação localizada e condições ambientais controladas reduzem sua possibilidade de desenvolvimento.[2]

Referências

  1. McMaugh, J. What plants pest or disease is that?, New Holland Publishing, Sydney, 2006, ISBN 1-86436-699-0, page 231
  2. Artigo sobre a Mancha Negra no Agrolink

 title=
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores e editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia PT

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( البرتغالية )

المقدمة من wikipedia PT

Diplocarpon rosae é um fungo causador da doença da mancha negra da roseira e outras plantas ornamentais.. Como sua expressão foi observada por pessoas de diversos locais do mundo na mesma época (por volta de 1830), a nomenclatura para fungo varia bastante, com cerca de 25 diferentes denominações. A fase assexuada do fungo é conhecida como Marssonina rosae, enquanto a fase sexuada e mais comum é chamada de Diplocarpon rosae.

Diplocarpon rosae tem seu desenvolvimento micelial, na forma de ascosporo e conídio em folhas infectadas. Em condições de umidade e temperatura favoráveis, na primavera do hemisfério norte ou em outras épocas nas regiões tropicais, os ascósporos e conídios são carregados pelo vento e pela chuva para infectar novos tecidos vegetais. Após a infecção, o prograsso da doença parte das folhas mais baixas até as mais altas, causando desfoliação e o surgimento de manchas negras na folhas.

O impacto econômico da doença causada pelo fungo tem diminuído progressivamente, graças ao aumento da área de cultivos protegidos, onde a utilização de sistemas de irrigação localizada e condições ambientais controladas reduzem sua possibilidade de desenvolvimento.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Autores e editores de Wikipedia
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia PT

Diplocarpon rosae ( Szl )

المقدمة من wikipedia SZL

Diplocarpon rosae je grzib[10], co go ôpisoł F.A. Wolf 1912. Diplocarpon rosae nŏleży do zorty Diplocarpon i familije Dermateaceae.[11][12][13]

Przipisy

  1. Seaver (1951), In: North American Cup-fungi, (Inoperculates) (New York):190
  2. Died. (1915), In: Krypt.-Fl. Brandenburg augr. Gebiete 9:830
  3. Trail (1889), In: Scott. Natural., N.S. 4(no. 10):73
  4. Briosi & Cavara (1889), In: Funghi Parass. Piante Colt. od Utili, Fasc. 3–4(nos 51–100):no. 97
  5. P.A. Saccardo (1883), In: Syll. fung. (Abellini) 2:611
  6. Bonord. (1853), In: Bot. Ztg. 11:282
  7. E.M. Fries (1849), In: Summa veg. Scand., Section Post. (Stockholm):424
  8. Schwein. (1832), In: Trans. Am. phil. Soc., New Series 4(2):235
  9. Lib. (1827), In: Mém. Soc. Linn. Paris 5:404
  10. F.A. Wolf (1912), In: Bot. Gaz. 54:231
  11. Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
  12. Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
  13. Dyntaxa Diplocarpon rosae
ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia SZL

Diplocarpon rosae: Brief Summary ( Szl )

المقدمة من wikipedia SZL

Diplocarpon rosae je grzib, co go ôpisoł F.A. Wolf 1912. Diplocarpon rosae nŏleży do zorty Diplocarpon i familije Dermateaceae.

ترخيص
cc-by-sa-3.0
حقوق النشر
Wikipedia authors and editors
النص الأصلي
زيارة المصدر
موقع الشريك
wikipedia SZL