الأسماء في صفحات التنقل
Der Buchen-Rindenschorf (Ascodichaena rugosa) ist ein parasitärer Pilz der Buche aus der Gruppe der Ascomyceten.
Der Buchen-Rindenschorf ist durch schwarze flecken- bzw. streifenartige Überzüge auf der Rinde der Rotbuche gekennzeichnet. Die schwarzen Pyknidien (asexuelle Fruchtkörper) sind im Jugendstadium kaffeebohnenförmig, schwarz und 300–450 × 300 μm groß. In diesen werden Konidien, die Pyknosporen, gebildet, die eiförmig, farblos und 18–24 × 13–16 μm groß sind.
Er wächst in Europa und Nordamerika zumeist auf dem unteren Stammteil verschieden alter Buchen. Die Pyknosporen werden vor allem bei feuchtem Wetter entlassen und von Schnecken auf der Baumrinde verteilt, wodurch diese damit maßgeblich zur Verbreitung des Pilzes beitragen. Auch findet man ihn auf verschiedenen Eichen-Arten, wo er sexuelle Fruchtkörper bildet (perfektes Stadium), während er auf Buchen fast ausschließlich in der anamorphen Form vorkommt. Die Hyphen wachsen in der Korkschicht des Baumes, wo sie Haustorien zur Nährstoffaufnahme bilden. Der Baum reagiert auf den Pilzbefall mit einem verstärkten Korkwachstum, was zu einer brüchigen Rinde führt. Die verursachten Schäden werden jedoch als gering eingestuft; Gegenmaßnahmen werden nicht empfohlen.
Der Buchen-Rindenschorf (Ascodichaena rugosa) ist ein parasitärer Pilz der Buche aus der Gruppe der Ascomyceten.
Ascodichaena rugosa is a species of fungus in the family Ascodichaenaceae. It was first scientifically described as a new species by Carl Linnaeus in 1753 as Lichen rugosum.[1] Heinz Butin transferred it to the newly circumscribed genus Ascodichaena in 1977, in which it is the type species.[2]
Ascodichaena rugosa is a species of fungus in the family Ascodichaenaceae. It was first scientifically described as a new species by Carl Linnaeus in 1753 as Lichen rugosum. Heinz Butin transferred it to the newly circumscribed genus Ascodichaena in 1977, in which it is the type species.
Ascodichaena rugosa Butin – gatunek grzybów z typu workowców (Ascomycota)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ascodichaenaceae, Rhytismatales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozowany został przez Karola Linneusza jako Lichen rugosus w 1753 r. Później zaliczany był do różnych rodzajów (Dichaena, Heterographa, Hysterina, Hysterium, Opegrapha, Phloeoscoria, Polymorphum, Psilospora, Radulum, Schizoderma, Verrucaria[2]. Teleomorfa po raz pierwszy zdiagnozowana została w 1977 r. we Francji na dębie bezszypułkowym[1].
Ma ponad 30 synonimów. Niektóre z nich[2].
Rozwija się na korze drzew. Jest pospolity, ale głównie na bukach, gdzie występuje w postaci anamorfy. Na korze buków występuje w rozproszeniu, lub tworzy gęste skupiska[3]. W Magurskim Parku Narodowym (MPN) stwierdzono jego występowanie na 8,6% buków, głównie na szyjce korzeniowej i dolnej części pnia do wysokości około 2 m, częściej na północnej stronie pni[4]. Na dębie występuje bardzo rzadko, ale w postaci teleomorfy. Rozwija się ona latem, spermogonia dojrzewają w ciągu około 1- 2 miesięcy. Na buku pyknidia wytwarzane są sukcesywnie co roku na tej samej podkładce[3].
W trakcie badań prowadzonych w MPN, Piotr Rojek zauważył, że będący szkodnikiem buków czerwiec Cryptococcus fagisuga unika miejsc zasiedlonych przez Ascodichaena rugosa. Grzyb ten chroni więc pień buka przed atakiem tego szkodnika[4].
Znany jest głównie w Europie[5], w tym również w Polsce[6]. Poza Europą notowany na nielicznych stanowiskach w Chile i w Kanadzie[5].
Ascodichaena rugosa je grzib[24], co go ôpisoł Butin 1977. Ascodichaena rugosa nŏleży do zorty Ascodichaena i familije Ascodichaenaceae.[25][26][27]
Ascodichaena rugosa je grzib, co go ôpisoł Butin 1977. Ascodichaena rugosa nŏleży do zorty Ascodichaena i familije Ascodichaenaceae.
.jpg)
