Silesauridi (ještěři ze Slezska) byli skupinou dinosauriformů, tedy dinosaurům blízce příbuzných (i když vývojově mírně primitivnějších) archosaurů. Žili v době triasu, asi před 245 až 203 miliony let. Do této skupiny patří také skuteční vývojoví předkové neptačích dinosaurů. Žili na území téměř celého tehdejšího superkontinentu Pangea a byli zřejmě značně rozšíření. Nejznámějším druhem je Silesaurus opolensis, popsaný v roce 2003 z jižního Polska (Krasiejów).
Dalšími zástupci čeledi jsou rody Pseudolagosuchus, Lewisuchus, Asilisaurus, Technosaurus, Eucoelophysis, a Sacisaurus. Čeleď pojmenoval a stanovil paleontolog Max C. Langer v roce 2010.
Silesauridi (ještěři ze Slezska) byli skupinou dinosauriformů, tedy dinosaurům blízce příbuzných (i když vývojově mírně primitivnějších) archosaurů. Žili v době triasu, asi před 245 až 203 miliony let. Do této skupiny patří také skuteční vývojoví předkové neptačích dinosaurů. Žili na území téměř celého tehdejšího superkontinentu Pangea a byli zřejmě značně rozšíření. Nejznámějším druhem je Silesaurus opolensis, popsaný v roce 2003 z jižního Polska (Krasiejów).
Dalšími zástupci čeledi jsou rody Pseudolagosuchus, Lewisuchus, Asilisaurus, Technosaurus, Eucoelophysis, a Sacisaurus. Čeleď pojmenoval a stanovil paleontolog Max C. Langer v roce 2010.
Silesauridae – klad archozaurów z grupy Dinosauriformes. Według definicji filogenetycznej przedstawionej przez Maxa Langera i współpracowników w 2010 roku obejmuje wszystkie archozaury spokrewnione bliżej z Silesaurus opolensis niż z Heterodontosaurus tucki lub Marasuchus lilloensis[1], natomiast według definicji zaproponowanej przez Nesbitta i współautorów (2010) do Silesauridae należałyby wszystkie zwierzęta bliżej spokrewnione z Silesaurus opolensis niż z wróblem zwyczajnym, Triceratops horridus lub aligatorem amerykańskim[2][3]. Mimo iż grupę nazwano formalnie w 2010 roku, termin „silezaurydy” (ang. silesaurids) był używany nieformalnie już we wcześniejszych pracach. Najlepiej poznanym przedstawicielem Silesauridae jest silezaur z karniku Polski, do grupy tej wstępnie zaliczano też pseudolagozucha i Lewisuchus z ladynu Argentyny oraz formy noryckie, takie jak eucelofyz z obecnych terenów zachodnich Stanów Zjednoczonych i Sacisaurus z Brazylii[4]. Najstarszymi znanymi przedstawicielami Silesauridae – jak również całej ptasiej linii archozaurów, Ornithodira – są: Asilisaurus, którego skamieniałości odkryto w środkowotriasowych (anizyk) osadach formacji Manda w Tanzanii[2][5], oraz współczesny mu Lutungutali, którego skamieniałości odkryto w osadach formacji Ntawere w Zambii[6]. Langer i współpracownicy stwierdzili, że grupa Silesauridae może obejmować tylko silezaura i formy wykazujące zbliżone cechy uzębienia i szczęk, takie jak Sacisaurus i Technosaurus, jednak nie wykluczyli przynależności do niej również eucelofyza, pseudolagozucha i Lewisuchus[1]. Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Sterlinga Nesbitta i in. do Silesauridae należą Lewisuchus (przypuszczalnie synonimiczny z pseudolagozuchem), Asilisaurus, Eucoelophysis, Silesaurus i Sacisaurus[2].
Pozycja filogenetyczna silezaurydów była przedmiotem licznych debat wśród paleontologów – mogą one stanowić klad bazalnych przedstawicieli Dinosauriformes, grupę parafiletyczną obejmującą taksony sukcesywnie coraz bliżej spokrewnione z dinozaurami lub bazalne dinozaury ptasiomiedniczne[4]. Według analizy Jorge Ferigolo i Maxa Langera z 2007 roku Silesaurus i Sacisaurus są dwoma najbardziej bazalnymi dinozaurami ptasiomiednicznymi[7], podczas gdy badania Martína Ezcurry wsparły drugą spośród powyższych hipotez[8]. Według Langera i współpracowników Silesauridae to prawdopodobnie grupa monofiletyczna, mogąca stanowić takson siostrzany dinozaurów[1]. Również analiza przeprowadzona przez Nesbitta i in. (2010) mocno wspiera tę hipotezę[2]. Analiza wykonana przez Langera i Ferigolo (2013) jako jedyna sugeruje, że Silesauridae (a konkretnie Silesaurus, Sacisaurus i Diodorus) są dinozaurami ptasiomiednicznymi, jednak wsparcie dla tej hipotezy jest niewielkie[9].
Kladogram Silesauridae według Kammerera, Nesbitta i Shubina (2012)[10]
西里龍科(Silesauridae)是恐龍形類的一科是群三疊紀爬行動物,是恐龍的姊妹分類單元。在2010年,南美洲古生物學家麥克斯·朗格(Max C. Langer)等人建立西里龍科,並定義為:在主龍類之中,親緣關係接近西里龍,而離畸齒龍、馬拉鱷龍較遠的所有物種。斯特林·內斯比特(Sterling Nesbitt)等人給西里龍不同定義:西里龍、劉氏鱷的最近共同組先,與其最近共同組先的所有後代[1]。到目前為止,兩個定義所包含物種、範圍都相同。之後,其他研究人員發現朗格等人並沒有列出鑑定特徵,根據國際動物命名法規,朗格等人的命名沒有學術上的有效性。因此,斯特林·內斯比特等人是西里龍科的命名者,而非麥克斯·朗格等人[2]。
西里龍科的生存年代,約2億4500萬到2億300萬年前,相當於三疊紀的安尼西階到諾利階[1][3]。
西里龍科目前包含:西里龍、偽兔鱷、劉氏鱷、阿希利龍、科技龍、真腔骨龍、塞龍、狄奧多羅斯龍(Diodorus)[1]。
以上演化樹則是根據斯特林·內斯比特(Sterling Nesbitt)的2011年早期主龍類研究 [4]