الأسماء في صفحات التنقل
Steccherinum ochraceum, known as ochre spreading tooth, is a hydnoid fungus of the family Steccherinaceae. It is a plant pathogen[1] infecting sweetgum trees. It can also be found in Nepal. It was originally described as Hydnum ochraceum by Johann Friedrich Gmelin in 1792, and later transferred to the genus Steccherinum by Samuel Frederick Gray in 1821.[2]
Steccherinum ochraceum, known as ochre spreading tooth, is a hydnoid fungus of the family Steccherinaceae. It is a plant pathogen infecting sweetgum trees. It can also be found in Nepal. It was originally described as Hydnum ochraceum by Johann Friedrich Gmelin in 1792, and later transferred to the genus Steccherinum by Samuel Frederick Gray in 1821.
Ząbkowiec ochrowy (Steccherinum ochraceum (Pers.) Gray) – gatunek grzybów z rodziny strocznikowatych (Meruliaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji: Steccherinum, Meruliaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1792 r. Persoon nadając mu nazwę Hydnum ochraceum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1821 r. Gray, przenosząc go do rodzaju Steccherinum[1].
Synonimów naukowych ma ok. 40. Niektóre z nich[2]
Nazwa polska występuje w pracy Barbary Gumińskiej i Władysława Wojewody[3] i innych[4]. W. Wojewoda w swoim dziele Krytyczna lista grzybów podstawkowych Polski proponuje nazwę porokolczak ochrowy, ale dla synonimu Irpex ochraceus (Pers.) Kotir. & Saaren[5].
Jednoroczne. Gdy rosną na poziomym podłożu są rozpostarte, na pionowym rozpostarto-odgięte. Brzeg ostry, falisty, filcowaty i płony. Początkowo mają mniej więcej kolisty kształt, później tworzą łatwą do oderwania od podłoża powłokę o rozmiarze do 20 cm i grubości 0,5-2 mm. Odgięte jej części, tzw. kapelusiki, są półeczkowate i pofałdowane, mają szerokość 0,3-4,5 cm. Górna powierzchnia jest pofałdowana, koncentrycznie strefowana, aksamitna i ma kolor od białawego przez żółtopomarańczowy do szaropomarańczowego[4].
Kolczasty, w kolorze od żółtoochrowego do morelowoochrowego, na starszych owocnikach blaknie. Kolce mają długość 1-2,5 mm, są stożkowate i czasami mają rozwidlone końce. W hymenium wystają liczne, grubościenne i inkrustoowane skeletyocystidia[4].
Twardy, skórzasty, żółtej barwy, bez wyraźnego smaku i zapachu[4].
Biały Zarodniki bezbarwne, szerokowrzecionowate lub jajowate, gładkie, o rozmiarach 3-4 × 2-2,5 μm[3].
Opisano jego występowanie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Ameryki Południowej i Antarktydy, najliczniej na półkuli północnej[6]. W Polsce jest szeroko rozprzestrzeniony i dość częsty[3].
Występuje w lasach i parkach, na martwym drewnie, głównie drzew liściastych. Rośnie przez cały rok na okorowanych i nieokorowanych pniach i gałęziach[4]. Stwierdzono występowanie na następujących drzewach i krzewach: olsza szara, brzoza brodawkowata, grab, leszczyna, buk, dąb, wierzba i bez czarny[5].
Saprotrof. Powoduje białą zgniliznę drewna[4].
Ząbkowiec ochrowy (Steccherinum ochraceum (Pers.) Gray) – gatunek grzybów z rodziny strocznikowatych (Meruliaceae).
Steccherinum ochraceum là một loài nấm thuộc họ Phanerochaetaceae. Đây là một sinh vật gây bệnh cho cây.
Bài viết liên quan đến Lớp Nấm tán này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Steccherinum ochraceum là một loài nấm thuộc họ Phanerochaetaceae. Đây là một sinh vật gây bệnh cho cây.
