الأسماء في صفحات التنقل
View the podcast audio slide show on the Learning + Education section of EOL.
Nebria brevicollis is among the best known, most widely distributed, and most frequently encountered carabid beetles in Europe. Its geographic range includes nearly all of Europe within a perimeter traced from Iceland, the Faero Islands and the British Isles in the northwest, eastward across southern Scandinavia to the western edge of the Russian Plain, southeast to the Caucasus Mountains and Turkey in Asia Minor, and westward across the Mediterranean region to Spain. It has also been recorded from Algeria in North Africa. It is generally found in leaf litter on shaded ground. Although associated mainly with deciduous forest, it can also be common in disturbed areas such as parks, gardens, and even agricultural plots. Unlike most Nebria species, it is not found in very wet habitats. Aside from two Canadian records (from Quebec and Newfoundland in the 1930s), which apparently did not represent established populations, no other records were known outside its native range until 2008, when Kavanaugh and LaBonte collected 19 individuals at a site in Polk County, Oregon (U.S.A.). These individuals were quickly recognized by their overall appearance and dorsally setose tarsi, a feature not seen in any North American Nebria species. Subsequent investigation revealed that thousands of individuals had been collected at various sites in the Willamette Valley of western Oregon in 2008 (and a single specimen in late 2007). Kavanaugh and LaBonte provide great detail on the ecological context of these Oregon collecting sites and suggest that this species is likely to be found elsewhere in the Pacific Northwest as well. (Kavanaugh and LaBonte 2008 and references therein)
Nebria brevicollis ist eine Käferart in der Familie der Laufkäfer (Carabidae). Wie die meisten Käferarten besitzt er keinen eingeführten deutschen Namen, gelegentlich wird er als Gewöhnlicher Dammläufer bezeichnet. (Die sehr selten verwendete Variante „Pechschwarzer Dammläufer“ ist missverständlich und sollte deshalb vermieden werden.)
Die 10 bis 14 mm großen Käfer haben eine glänzend schwarze Farbe mit braunroten Beinen und Fühlern. Auf den Deckflügeln befinden sich je neun feine Längsrillen, die dem Käfer ein charakteristisches Erkennungsmuster geben. Die weit verbreiteten Käfer sind im Gegensatz zu anderen Arten der Gattung nicht nur an den feuchten, lehmigen Gewässerufern in Mitteleuropa vorzufinden, sondern bewohnen häufig schattige Stellen am Boden der feuchten Wälder. Als Versteck werden lose Rindenstücke, Steine oder Stellen in der Grasnarbe genutzt. Mit seinen Mandibeln erfasst er bei der Jagd Spinnen, Würmer und Insekten, die durch Sekrete zersetzt werden und dann als Brei aufgesogen werden.
Nebria brevicollis ist eine Käferart in der Familie der Laufkäfer (Carabidae). Wie die meisten Käferarten besitzt er keinen eingeführten deutschen Namen, gelegentlich wird er als Gewöhnlicher Dammläufer bezeichnet. (Die sehr selten verwendete Variante „Pechschwarzer Dammläufer“ ist missverständlich und sollte deshalb vermieden werden.)
Die 10 bis 14 mm großen Käfer haben eine glänzend schwarze Farbe mit braunroten Beinen und Fühlern. Auf den Deckflügeln befinden sich je neun feine Längsrillen, die dem Käfer ein charakteristisches Erkennungsmuster geben. Die weit verbreiteten Käfer sind im Gegensatz zu anderen Arten der Gattung nicht nur an den feuchten, lehmigen Gewässerufern in Mitteleuropa vorzufinden, sondern bewohnen häufig schattige Stellen am Boden der feuchten Wälder. Als Versteck werden lose Rindenstücke, Steine oder Stellen in der Grasnarbe genutzt. Mit seinen Mandibeln erfasst er bei der Jagd Spinnen, Würmer und Insekten, die durch Sekrete zersetzt werden und dann als Brei aufgesogen werden.
Nebria brevicollis is a species of ground beetle native to Europe and the Near East. In Europe, it is found in all countries and islands except the Azores, the Canary Islands, the Channel Islands, Franz Josef Land, Gibraltar, Madeira, Malta, Monaco, the North Aegean Islands, Novaya Zemlya, San Marino, the Selvagens Islands, Svalbard and Jan Mayen, and Vatican City.[1] It has now been reported as introduced in western Oregon, U.S.A.,[2] where it has been found in highly disturbed sites as well as in native old-growth forest stands. It has also now been found in Washington State (see external link to BugGuide, below), Northern California, as well as in Southern British Columbia, Canada(See external link to iNaturalist, below). This species is most abundant between October and December, then from January through mid-May. Although Nebria brevicollis is widely considered to be solely carnivorous, multiple small studies made by enthusiasts have proven that many Nebria brevicollis will resort to eating various types of fungi that can be found in the soil they live on/around. Studied made by the same individuals have also shown that Nebria brevicollis are semi-social, and will often work together when faced with certain obstacles.
Nebria brevicollis is a species of ground beetle native to Europe and the Near East. In Europe, it is found in all countries and islands except the Azores, the Canary Islands, the Channel Islands, Franz Josef Land, Gibraltar, Madeira, Malta, Monaco, the North Aegean Islands, Novaya Zemlya, San Marino, the Selvagens Islands, Svalbard and Jan Mayen, and Vatican City. It has now been reported as introduced in western Oregon, U.S.A., where it has been found in highly disturbed sites as well as in native old-growth forest stands. It has also now been found in Washington State (see external link to BugGuide, below), Northern California, as well as in Southern British Columbia, Canada(See external link to iNaturalist, below). This species is most abundant between October and December, then from January through mid-May. Although Nebria brevicollis is widely considered to be solely carnivorous, multiple small studies made by enthusiasts have proven that many Nebria brevicollis will resort to eating various types of fungi that can be found in the soil they live on/around. Studied made by the same individuals have also shown that Nebria brevicollis are semi-social, and will often work together when faced with certain obstacles.
Nebria brevicollis es una especie de escarabajo del género Nebria, familia Carabidae.[1] Fue descrita científicamente por Fabricius en 1792.[1]
Mide 10-14 mm. Aunque se considera ampliamente únicamente carnívora, múltiples estudios pequeños realizados por entusiastas han demostrado que recurrirán a comer varios tipos de hongos que se pueden encontrar en el suelo en el que viven o alrededor. Los estudios realizados por las mismas personas también han demostrado que es semisocial y, a menudo, trabaja en conjunto cuando se enfrente a ciertos obstáculos. Vive en una gran variedad de hábitats.[2]
En Europa, se encuentra en todos los países e islas excepto las Azores, las Islas Canarias, las Islas del Canal, Tierra de Francisco José, Gibraltar, Madeira, Malta, Mónaco, las islas Egeas del Norte, Nueva Zembla, San Marino, las islas Salvajes, Svalbard, Jan Mayen, y Ciudad del Vaticano.[3] Ahora se ha informado que se introdujo en el oeste de Oregón, EE. UU. en 2007, donde se ha encontrado en sitios muy perturbados, así como en rodales de bosques nativos antiguos. Ahora también se ha encontrado en el estado de Washington, el norte de California, así como en el sur de la Columbia Británica, Canadá. Esta especie es más abundante entre octubre y diciembre, luego desde enero hasta mediados de mayo.
Nebria brevicollis es una especie de escarabajo del género Nebria, familia Carabidae. Fue descrita científicamente por Fabricius en 1792.
Mide 10-14 mm. Aunque se considera ampliamente únicamente carnívora, múltiples estudios pequeños realizados por entusiastas han demostrado que recurrirán a comer varios tipos de hongos que se pueden encontrar en el suelo en el que viven o alrededor. Los estudios realizados por las mismas personas también han demostrado que es semisocial y, a menudo, trabaja en conjunto cuando se enfrente a ciertos obstáculos. Vive en una gran variedad de hábitats.
En Europa, se encuentra en todos los países e islas excepto las Azores, las Islas Canarias, las Islas del Canal, Tierra de Francisco José, Gibraltar, Madeira, Malta, Mónaco, las islas Egeas del Norte, Nueva Zembla, San Marino, las islas Salvajes, Svalbard, Jan Mayen, y Ciudad del Vaticano. Ahora se ha informado que se introdujo en el oeste de Oregón, EE. UU. en 2007, donde se ha encontrado en sitios muy perturbados, así como en rodales de bosques nativos antiguos. Ahora también se ha encontrado en el estado de Washington, el norte de California, así como en el sur de la Columbia Británica, Canadá. Esta especie es más abundante entre octubre y diciembre, luego desde enero hasta mediados de mayo.
De gewone kortnek, oeverloper of oeverloopkever (Nebria brevicollis) is een kever die behoort tot de familie loopkevers (Carabidae). De soort moet niet verward worden met de oeverloopkevers uit het geslacht Elaphrus. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1792 gepubliceerd door Johann Christian Fabricius.
Deze middelgrote loopkever kan 10 tot 14 millimeter lang worden en heeft een zwarte kleur met een iets metaalachtige glans. Vooral bij zonnig weer is deze goed te zien. De slanke poten en tasters zijn meer bruin tot donkerrood van kleur, de dekschilden hebben lengtegroeven die bestaan uit rijen kleine putjes. Het halsschild is iets gewelfd, heeft opvallend ronde zijkanten en is naar achteren licht versmald, waardoor de voor Nebria kenmerkende hartvorm ontstaat (zie de foto hiernaast).
De gewone kortnek komt in Europa en Klein-Azië voor, en leeft in vochtige begroeide omgevingen. Het is een van de algemeenste soorten loopkevers die niet alleen in vochtige heiden en bossen leeft, maar ook vaak in parken en tuinen wordt aangetroffen. In wat drogere omgevingen wordt de kever verdrongen door een verwante soort: Nebria salina. Zowel de kever als de larve verschuilt zich onder stenen of houtblokken en jaagt op insecten, wormen en andere ongewervelden. Als de prooi gegrepen is, braakt de kever maagsappen op, waardoor de prooi deels verteert. De half-verteerde prooi wordt vervolgens opgegeten.
De gewone kortnek komt in het voorjaar uit de pop, in tegenstelling tot veel andere loopkevers, die wel in het voorjaar tevoorschijn komen, maar al in de herfst van het vorige jaar uit de pop zijn gekropen en als kever overwinterd hebben.
De gewone kortnek, oeverloper of oeverloopkever (Nebria brevicollis) is een kever die behoort tot de familie loopkevers (Carabidae). De soort moet niet verward worden met de oeverloopkevers uit het geslacht Elaphrus. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1792 gepubliceerd door Johann Christian Fabricius.
Nebria brevicollis er en av billene i delgruppen (underfamilien) rovløpere (Nebriinae) i familiegruppen løpebiller.
Nebria brevicollis finnes i Europa, østover i Asia, til Kaukasus og Lilleasia. Finnes i Norge.
Nebria brevicollis er mellom 10 og 14 millimeter lang.
Nebria brevicollis finnes på både fuktige og tørre enger og i tilknytning til skog. Arten foretrekker gjerne lokaliteter der det er endel stein. Larvene lever som rovdyr.
De tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er ofte radikalt forskjellige fra de voksne, både i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Nebria brevicollis er en av billene i delgruppen (underfamilien) rovløpere (Nebriinae) i familiegruppen løpebiller.
Nebria brevicollis é uma espécie de insetos coleópteros pertencente à família Carabidae.[1]
A autoridade científica da espécie é Fabricius, tendo sido descrita no ano de 1792.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Nebria brevicollis é uma espécie de insetos coleópteros pertencente à família Carabidae.
A autoridade científica da espécie é Fabricius, tendo sido descrita no ano de 1792.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Nebria brevicollis là một loài bọ cánh cứng thuộc họ Carabidae đặc hữu của châu Âu và Cận Đông. Ở châu Âu, Loài này có ở tất cả các quốc gia và quần đảo ngoại trừ Açores, quần đảo Canaria và Quần đảo Eo Biển, Zemlya Frantsa-Iosifa, Gibraltar, Madeira, Malta, Monaco và quần đảo bắc Aegean, Novaya Zemlya, San Marino, Quần đảo Selvagens, Svalbard, Jan Mayen và Thành Vatican.[1]
.jpg)
|date=, |accessdate= (trợ giúp)
Bài viết liên quan đến Bọ cánh cứng mặt đất (Carabidae) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Nebria brevicollis là một loài bọ cánh cứng thuộc họ Carabidae đặc hữu của châu Âu và Cận Đông. Ở châu Âu, Loài này có ở tất cả các quốc gia và quần đảo ngoại trừ Açores, quần đảo Canaria và Quần đảo Eo Biển, Zemlya Frantsa-Iosifa, Gibraltar, Madeira, Malta, Monaco và quần đảo bắc Aegean, Novaya Zemlya, San Marino, Quần đảo Selvagens, Svalbard, Jan Mayen và Thành Vatican.
Nebria brevicollis Fabricius, 1792
Плотник острогрудый[1] (лат. Nebria brevicollis) — вид жуков-жужелиц из подсемейства плотинников. Распространён в Европе. Синантропный вид, часто встречающийся в частично затемнённых местах в зелёных насаждениях и лесистой местности, но не встречается в слишком солёных или слишком влажных местах[2]. Длина тела имаго 9—14 мм[3]. Эпиплевры надкрылий и переднеспинки и вершина брюшка бурые. Усики, голени и лапки рыжие[3].
Плотник острогрудый (лат. Nebria brevicollis) — вид жуков-жужелиц из подсемейства плотинников. Распространён в Европе. Синантропный вид, часто встречающийся в частично затемнённых местах в зелёных насаждениях и лесистой местности, но не встречается в слишком солёных или слишком влажных местах. Длина тела имаго 9—14 мм. Эпиплевры надкрылий и переднеспинки и вершина брюшка бурые. Усики, голени и лапки рыжие.
