الأسماء في صفحات التنقل
Planhigyn blodeuol o deulu llygad y dydd a blodyn haul ydy Amranwen arfor sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Asteraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Tripleurospermum maritimum a'r enw Saesneg yw Sea mayweed.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ffenigl Arfor.
Daw'r gair "Asteraceae", sef yr enw ar y teulu hwn, o'r gair 'Aster', y genws mwyaf lluosog o'r teulu - ac sy'n tarddu o'r gair Groeg ἀστήρ, sef 'seren'.
Planhigyn blodeuol o deulu llygad y dydd a blodyn haul ydy Amranwen arfor sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Asteraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Tripleurospermum maritimum a'r enw Saesneg yw Sea mayweed. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ffenigl Arfor.
Daw'r gair "Asteraceae", sef yr enw ar y teulu hwn, o'r gair 'Aster', y genws mwyaf lluosog o'r teulu - ac sy'n tarddu o'r gair Groeg ἀστήρ, sef 'seren'.
Strandkamille (Tripleurospermum maritimum), ofte skrevet strand-kamille, er en to- eller flerårig plante i kurvblomst-familien. Den har stængler, der er opstigende eller nedliggende og er forveddede ved basis.
Strandkamille er en 20-60 centimeter høj urt, der ligner lugtløs kamille, men de trådsmalle bladafsnit er afrundede eller spidse, ikke brodspidsede. Desuden er jordstænglen forveddet og planten er nedliggende eller opstigende. Blomsterkurven er 4-5 centimeter bred med gule skivekroner og 20-30 hvide, tungeformede randkroner. Kurvsvøbbladene har mørke hindekanter. Kurvbunden er marvfyldt. Frugten er uden fnok, men er lille og let og kan derfor spredes med vinden.
Arten er udbredt langs kysterne af Vest- og Nordeuropa, fra Spanien til Nordnorge.
I Danmark er strandkamille temmelig almindelig på strande, strandvolde og i klitter. Blomstringen sker i juni til august.[1]
Strandkamille (Tripleurospermum maritimum), ofte skrevet strand-kamille, er en to- eller flerårig plante i kurvblomst-familien. Den har stængler, der er opstigende eller nedliggende og er forveddede ved basis.
Tripleurospermum maritimum (syn. Matricaria maritima[1]) is a species of flowering plant in the aster family commonly known as false mayweed[2] or sea mayweed. It is found in many coastal areas of Northern Europe, including Scandinavia and Iceland, often growing in sand or amongst beach pebbles.
In Iceland, sea mayweed is known as Baldr's eyelashes (baldursbrá), though this name is given to all mayweed flowers in Norway and Sweden.
Tripleurospermum maritimum is a herbaceous biennial or short-lived perennial which grows with prostrate to erect stems to a height of 60 cm (24 in).[3] As with many maritime plants, it is a halophyte[4] with fleshy leaves which help it to survive in the harsh salty environment. The leaves are divided into short segments. When crushed, they yield a sweet smell similar to that of its relative chamomile, though much fainter.
The daisy-like flowers usually appear between July and September and can reach up to 50 mm across. The stems of the plant are frequently tinged red towards the base.
Found around the coast in the uppershore and waste ground.[5]
Tripleurospermum maritimum (syn. Matricaria maritima) is a species of flowering plant in the aster family commonly known as false mayweed or sea mayweed. It is found in many coastal areas of Northern Europe, including Scandinavia and Iceland, often growing in sand or amongst beach pebbles.
In Iceland, sea mayweed is known as Baldr's eyelashes (baldursbrá), though this name is given to all mayweed flowers in Norway and Sweden.
Rand-kesalill (Tripleurospermum maritimum) on korvõieliste sugukonda arvatud taimeliik.
Taime leidub Eestis paiguti ja vaid mererannal.[1]
Rand-kesalill (Tripleurospermum maritimum) on korvõieliste sugukonda arvatud taimeliik.
Taime leidub Eestis paiguti ja vaid mererannal.
Merisaunio (Tripleurospermum maritimum) on kaksi- tai monivuotinen asterikasvilaji, joka muistuttaa paljon samaan sukuun kuuluvaa peltosauniota.
Se kasvaa 10–60 senttimetriä korkeaksi. Kasvi on monivartinen, varret ovat kohenevia-pystyjä, kaljuja ja usein tyveltään punertavia. Lehdet ovat kierteisesti, lyhytruotisia-lähes ruodittomia, 2–3 kertaa pariliuskaisia, liuskat rihmamaisen kapeita, lyhyitä-pitkiä, pyöreä-suippokärkisiä, joskus möyheitä. Mykeröstö on huiskilomainen, mykeröitä on 2–20. Mykerö on 4–6 senttimetriä leveä, kehtosuomut ovat keskenään saman- tai erikokoisia, 1,5–5 millimetriä leveitä, ruskea-mustalaitaisia. Mykeröpohjus on kekomainen ja täyteinen. Laitakukat ovat kielimäisiä ja valkoisia, kehräkukat ovat torvimaisia ja keltaisia. Hedelmä on litteähkö, harjuinen, tummanruskea pähkylä, jossa on kaksi pitkulaista keltaista-punertavaa öljytäplää. Pappus on vähäinen, kalvomainen rengas.[1][2] Merisaunio risteytyy peltosaunion kanssa.
Lajilla on Suomessa kolme alalajia, jotka eroavat toisistaan levinneisyydessä ja kasvupaikoissa.[2]
Merisaunio (Tripleurospermum maritimum) on kaksi- tai monivuotinen asterikasvilaji, joka muistuttaa paljon samaan sukuun kuuluvaa peltosauniota.
Se kasvaa 10–60 senttimetriä korkeaksi. Kasvi on monivartinen, varret ovat kohenevia-pystyjä, kaljuja ja usein tyveltään punertavia. Lehdet ovat kierteisesti, lyhytruotisia-lähes ruodittomia, 2–3 kertaa pariliuskaisia, liuskat rihmamaisen kapeita, lyhyitä-pitkiä, pyöreä-suippokärkisiä, joskus möyheitä. Mykeröstö on huiskilomainen, mykeröitä on 2–20. Mykerö on 4–6 senttimetriä leveä, kehtosuomut ovat keskenään saman- tai erikokoisia, 1,5–5 millimetriä leveitä, ruskea-mustalaitaisia. Mykeröpohjus on kekomainen ja täyteinen. Laitakukat ovat kielimäisiä ja valkoisia, kehräkukat ovat torvimaisia ja keltaisia. Hedelmä on litteähkö, harjuinen, tummanruskea pähkylä, jossa on kaksi pitkulaista keltaista-punertavaa öljytäplää. Pappus on vähäinen, kalvomainen rengas. Merisaunio risteytyy peltosaunion kanssa.
Lajilla on Suomessa kolme alalajia, jotka eroavat toisistaan levinneisyydessä ja kasvupaikoissa.
etelänmerisaunio (merisaunio) – T. maritimum ssp. maritimum ruijanmerisaunio (ruijansaunio) – T. maritimum ssp. phaeocephalum pohjanmerisaunio (pohjansaunio) – T. maritimum ssp. subpolareTripleurospermum maritimum
La matricaire maritime, Tripleurospermum maritimum (anciennement Matricaria maritima L.), est une espèce de plantes herbacées de la famille des Astéracées et du genre Tripleurospermum.
Tiges couchées aux feuilles très découpées en lanières et charnues. Capitules aux fleurs tubulées jaunes (disque central) entourées de fleurs ligulées blanches. Plante inodore.
Tripleurospermum maritimum
La matricaire maritime, Tripleurospermum maritimum (anciennement Matricaria maritima L.), est une espèce de plantes herbacées de la famille des Astéracées et du genre Tripleurospermum.
Baldursbrá (fræðiheiti: Matricaria maritimum eða Tripleurospermum maritimum) er jurt af körfublómaætt. Baldursbrá vex gjarnan í fjörusandi, á malarbornum hlöðum og í nágrenni við þéttbýli. Baldursbrá er algeng um alla Norður-Evrópu.
Fjölær jurt, 10-60 sentímetra há, með uppréttum stöngli og stofnstæðum uppréttum fjaðurskiptum blöðum, sem hafa mörg smáblöð. Blómin mynda stóra körfu með hvítum blöðum og gulu auga. Körfurnar eru 3 til 5 cm í þvermál. Blómgast í júní og júlí.
Baldursbrá líkist hlaðkollu, sem þó er ekki með hvít krónublöð, og freyjubrá sem er með fjaðursepótt og tennt blöð en ekki fjaðurskipt. Króna freyjubrár er þó mjög lík krónu baldursbrár.
Jurtin hefur gengið undir ýmsum nöfnum hér á landi, til dæmis fuðarurt, móðurjurt, múkakróna og strandamúkakróna. Nöfnin fuðarurt og móðurjurt eru dregin af lækningarmætti jurtarinnar en múkakróna er af erlendum toga.
Baldursbrá er þekkt lækningarjurt og sögð góð við margskonar kvensjúkdómum, einkum þó til að leiða tíðir kvenna. Einnig þótti gott að leggja hana við eyra þess sem þjáðist af tannpínu. Seyði blómanna er sagt hollt og gott í te og blöðin góð í súpur áður en jurtin blómstraði. Björn Halldórsson frá Sauðlauksdal segir baldursbrána vera afleita sem fóðurjurt þar sem hún þorni illa og ef hún þorni á annað borð gefi hún frá sér sterka lykt sem fæli búpeninginn frá.
Baldursbrá (fræðiheiti: Matricaria maritimum eða Tripleurospermum maritimum) er jurt af körfublómaætt. Baldursbrá vex gjarnan í fjörusandi, á malarbornum hlöðum og í nágrenni við þéttbýli. Baldursbrá er algeng um alla Norður-Evrópu.
Reukeloze kamille (Tripleurospermum maritimum, synoniem: Matricaria maritima, Matricaria inodora en Matricaria perforata) is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). Dit plantje heeft madeliefjesachtige bloemen en varenachtige bladeren. De vertakte stengel wordt 10-30 cm hoog.
Reukeloze kamille heeft witte straalbloemen en gele schijfbloemen. Het hoofdje is 1,5-15 cm groot. De hoofdjes staan alleenstaand op een lange bloemsteel en bloeien van juni tot de herfst. De bladeren zijn veervormig gekarteld. Reukeloze kamille heeft bolvormige vruchten met drie ribben aan één kant; de andere kant bevat twee oliekliertjes.
Reukeloze kamille (Tripleurospermum maritimum, synoniem: Matricaria maritima, Matricaria inodora en Matricaria perforata) is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). Dit plantje heeft madeliefjesachtige bloemen en varenachtige bladeren. De vertakte stengel wordt 10-30 cm hoog.
Reukeloze kamille heeft witte straalbloemen en gele schijfbloemen. Het hoofdje is 1,5-15 cm groot. De hoofdjes staan alleenstaand op een lange bloemsteel en bloeien van juni tot de herfst. De bladeren zijn veervormig gekarteld. Reukeloze kamille heeft bolvormige vruchten met drie ribben aan één kant; de andere kant bevat twee oliekliertjes.
Strandbalderbrå (Tripleurospermum maritimum, tidligere Matricaria maritima) er en urt i kurvplantefamilien.
Stenglene er glatte, utoverliggende eller oppstående og ofte rødbrune og nesten forvedete nederst. Bladene sitter spredt og er dobbelt eller tredobbelt fjærflikete og kjøttfulle. Kurvene sitter enkeltvis på en lang stengel; de har gul skive og hvite, utsperrede randkroner. Blomstringstida er juni–september. Planten vokser på havstrender.
Noen botanikere regner strandbalderbrå som en underart av balderbrå (Tripleurospermum inodorum), men de er distinkte både i kromosomtall og morfologi. Balderbrå er ettårig med opprett vekst og har 2n = 4x = 36 kromosomer, mens strandbalderbrå er to- eller flerårig med utoverliggende vekst og 2n = 2x = 18 kromosomer.
Strandbalderbrå deles i tre underarter, som av og til omfattes som selvstendige arter. De har følgende utbredelse:
Strandbalderbrå (Tripleurospermum maritimum, tidligere Matricaria maritima) er en urt i kurvplantefamilien.
Stenglene er glatte, utoverliggende eller oppstående og ofte rødbrune og nesten forvedete nederst. Bladene sitter spredt og er dobbelt eller tredobbelt fjærflikete og kjøttfulle. Kurvene sitter enkeltvis på en lang stengel; de har gul skive og hvite, utsperrede randkroner. Blomstringstida er juni–september. Planten vokser på havstrender.
Noen botanikere regner strandbalderbrå som en underart av balderbrå (Tripleurospermum inodorum), men de er distinkte både i kromosomtall og morfologi. Balderbrå er ettårig med opprett vekst og har 2n = 4x = 36 kromosomer, mens strandbalderbrå er to- eller flerårig med utoverliggende vekst og 2n = 2x = 18 kromosomer.
Strandbalderbrå deles i tre underarter, som av og til omfattes som selvstendige arter. De har følgende utbredelse:
tangbalderbrå (T. m. subsp. maritimum) – de europeiske kystene mot Atlanterhavet og Østersjøen; i Norge vanlig langs kysten nordover til Måsøy i Vest-Finnmark finnmarksbalderbrå (T. m. subsp. phaeocephalum) – sirkumpolar i arktiske og subarktiske strøk; i Norge i Troms og Finnmark; tilfeldig ugras på Svalbard nordlig strandbalderbrå (T. m. subsp. subpolare) – Island, nordlige strøk i Eurasia; vokser både på havstrand og i fjellet; i Norge sørover til Buskerud; tilfeldig ugras på SvalbardMaruna nadmorska, maruna bezwonna (Tripleurospermum maritimum (L.) W. D. J. Koch) – gatunek z rodziny astrowatych. W dawniejszych ujęciach taksonomicznych zaliczany był do rodzaju Matricaria[4].
Nie jest znany rodzimy obszar występowania tego gatunku[5]. Silnie rozprzestrzenia się po świecie[6]. W Ameryce Północnej i Europie jest pospolity i szeroko rozprzestrzeniony. Znane są jego stanowiska także w Ameryce Południowej (w Andach w Chile), na Wyspach Kanaryjskich, na Syberii i Nowej Zelandii. Na północ sięga bardzo daleko – aż po Grenlandię i archipelag Svalbard[7]. W Polsce pojawił się przed XV wiekiem i występuje tylko na siedliskach antropogenicznych. Jego statut we florze Polski: archeofit (archaeophyta resistentia)[5]. Jest bardzo pospolita na terenie całej Polski[8].
Maruna może spowodować duże straty w uprawach. Szybko rosnąc pobiera z gleby duże ilości soli mineralnych i wody, osłabiając rośliny uprawne. Może spowodować wyleganie zbóż. Zagłusza siewki roślin uprawnych, kiełkuje bowiem bardzo szybko. W uprawach zbóż jej próg szkodliwości wynosi 3 – 10 roślin na 1 m2. Szczególnie szkodliwa jest w uprawach buraków, rzepaku i ziemniaków[10].
Ogranicza się liczebność maruny w uprawach przez stosowanie zwykłych, standardowych zabiegów agrotechnicznych. Szczególnie ważne jest niszczące jej siewki wiosenne bronowanie gleby oraz jesienne podorywki. Należy unikać przenawożenia i stosować materiał siewny oczyszczony z nasion chwastów. Przy stosowaniu do nawożenia kompostu lub obornika należy pilnować, by były one dobrze przefermentowane. Ważne jest niszczenie chwastów na terenach przylegających do upraw. Jeśli jednak pojawi się w dużej ilości, należy ją zwalczać chemicznie. Jest wrażliwa na większość znajdujących się w herbicydach substancji czynnych. Zarejestrowano liczne preparaty przeznaczone do zwalczania maruny. Zwalczają one także liczne gatunki innych chwastów. Preparaty te zawsze należy stosować zgodnie z zaleceniami zawartymi na etykiecie preparatu i w odpowiedniej fazie rozwojowej, zarówno rośliny użytkowej jak i chwastu[10].
Maruna nadmorska, maruna bezwonna (Tripleurospermum maritimum (L.) W. D. J. Koch) – gatunek z rodziny astrowatych. W dawniejszych ujęciach taksonomicznych zaliczany był do rodzaju Matricaria.
Matricaria maritima é uma espécie de planta com flor pertencente à família Asteraceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 891. 1753.[1]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente os seguintes táxones infraespecíficos:[2]
Matricaria maritima é uma espécie de planta com flor pertencente à família Asteraceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 891. 1753.
Kustbaldersbrå (Tripleurospermum maritimum) är en växtart i familjen korgblommiga växter.
Wikimedia Commons har media som rör Kustbaldersbrå.
Kustbaldersbrå (Tripleurospermum maritimum) är en växtart i familjen korgblommiga växter.
Багаторічники (іноді дворічники), 10–50(-80) см. Стебел 1–5, як правило, розпростерті, іноді висхідні, голі або слабо волосисті. Листові пластинки 2–8 см, вершини тупі або загострені від зеленого до темно-зеленого кольору, злегка м'ясисті, перисті. Голова діаметром близько 5 сантиметрів. Зовнішні квіти білі, дискові — золотисто-жовті.
Європа: Естонія, Бельгія, Німеччина, Польща, Данія, Фінляндія, Ісландія, Ірландія, Норвегія, Швеція, Велика Британія, Франція, Португалія, Іспанія; Азія: Російська Федерація; Субарктична Америка: Канада — Юкон; Сполучені Штати Америки — Аляска.
Це незавершена стаття про Айстрові.Tripleurospermum maritimum là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được (L.) K.Koch miêu tả khoa học đầu tiên năm 1961.[1]
Tripleurospermum maritimum là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được (L.) K.Koch miêu tả khoa học đầu tiên năm 1961.
