الأسماء في صفحات التنقل
La cotorra de Santa Marta (Pyrrhura viridicata) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita la selva humida de les muntanyes del nord de Colòmbia.
La cotorra de Santa Marta (Pyrrhura viridicata) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita la selva humida de les muntanyes del nord de Colòmbia.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Conwra Santa Marta (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: conwraod Santa Marta) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pyrrhura viridicata; yr enw Saesneg arno yw Santa Marta conure. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. viridicata, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r conwra Santa Marta yn perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Conwra clustfelyn Ognorhynchus icterotis Conwra euraid Guaruba guarouba
9.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Conwra Santa Marta (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: conwraod Santa Marta) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pyrrhura viridicata; yr enw Saesneg arno yw Santa Marta conure. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. viridicata, sef enw'r rhywogaeth.
Der Santa-Marta-Sittich oder Santa-Marta-Rotschwanzsittich (Pyrrhura viridicata) ist eine von 23 Arten aus der Gattung Rotschwanzsittiche (Pyrrhura).
Santa-Marta-Rotschwanzsittiche sind ungefähr 25 cm lang. Weibchen wie Männchen sind rotgefärbt, die Vorderstirn ist rot, die Ohrendecken sind purpurbräunlich, der übrige Kopf ist grün. Die seitlichen Federn an Nacken, Hals und Oberbrust besitzen einen schwachen purpurfarbenen Saum. Die Unterbrust ist grün, der Bauch orangerot und der Flügelbug gelb. Der Schnabel ist hornfarben, die Iris braun. Unterarten sind nicht bekannt.
Das Verbreitungsgebiet beschränkt sich auf Teile der Sierra Nevada de Santa Marta in Kolumbien. Dort ist er auf die feuchten, unberührten oder wenig gestörten Bergwälder in Höhenstufen zwischen 2000 m und 3200 m beschränkt.
Die Sittiche scheinen vor allem paarweise oder in kleinen Gruppen zu leben. Über die Ernährung ist wenig bekannt, die Früchte von Epiphyten, Blüten und Samen von Cordioideae sowie sechs Baumarten sind als Nahrung ebenso belegt wie Besuche in Brombeerpflanzungen.
Der Santa-Marta-Rotschwanzsittich ist global und national als gefährdet eingestuft. Grundlage der Beurteilung ist das extrem begrenzte Verbreitungsgebiet, seine Habitatpräferenzen und der hohe Druck auf die verbliebenen ursprünglichen Ökosysteme in der Region. Für den langfristigen Schutz wird ausschlaggebend sein, speziell die indianische Bevölkerung über den Gefährdungsgrad der endemischen Spezies zu informieren und die Dringlichkeit von Naturschutzkonzepten zu vermitteln. Im abgelegenen Verbreitungsgebiet mangelt es auch aufgrund von Drogenanbau an staatlichen Kontrollen.
Melbourne Armstrong Carriker, Jr. sammelte das Typusexemplar am 27. Juli 1911 bei Cuchillo de San Lorenzo in der Sierra Nevada de Santa Marta. Walter Edmond Clyde Todd beschrieb die Art unter dem heutigen Namen Pyrrhura viridicata.[1] „Pyrrhura“ ist ein Wortgebilde aus den griechischen Worten „pyrrhos πυρρος“ für „feuerfarben, rot“ und „-ouris -ouros“ für „-schwänzig“.[2] Das Artepitheton „viridicata“ leitet sich vom lateinischen Wort „viridicatus“ für „grün“ ab.[3]
Der Santa-Marta-Sittich oder Santa-Marta-Rotschwanzsittich (Pyrrhura viridicata) ist eine von 23 Arten aus der Gattung Rotschwanzsittiche (Pyrrhura).
The Santa Marta parakeet (Pyrrhura viridicata) is an Endangered species of bird in subfamily Arinae of the family Psittacidae, the African and New World parrots. It is endemic to Colombia.[2][1]
The Santa Marta parakeet's exact placement within genus Pyrrhura is unsure.[3] The species is monotypic.[2]
The Santa Marta parakeet is 23 to 25 cm (9.1 to 9.8 in) long. The sexes are the same. Adults have a mostly green head with a red forehead and brownish ear coverts. Their upperparts are green. Their breast and upper belly have a scarlet "belt" and the rest of their underparts are green. Their wing is mostly green with yellow to orange upperwing and underwing coverts; their primaries are blue. Their tail is dull reddish. Immature birds are similar to adults but without the red belt on their underside.[3]
The Santa Marta parakeet is found only in the Sierra Nevada de Santa Marta, an isolated mountain range in northern Colombia. Though it apparently was previously found on all sides of the range, it now appears to occur only along the north and northwestern slopes. It primarily inhabits humid pre-montane and montane forest, mostly in areas that receive at least 2,000 mm (79 in) of annual rainfall. It also less frequently occurs in secondary forest and cultivated areas. In elevation it ranges between 2,000 and 3,500 m (6,600 and 11,500 ft).[3][4]
The Santa Marta parakeet does not migrate, but it is somewhat nomadic in response to the availability of its food sources.[3]
The Santa Marta parakeet feeds on a variety of fruits and seeds, with the fruit of Croton bogotanus providing a major part of its diet. It also feeds on flowers, leaves, and lichens. It forages in flocks of up to about 20 individuals. Its diet varies over time with the changing abundance of its food, and it appears to use a wider variety of resources when its preferred food is not available. This behavior is interpreted to indicate some ecological flexibility.[3][5][6]
In a completely natural setting, the Santa Marta parakeet nests only in dead wax palms (Ceroxylon ceriferum); it also uses nest boxes placed in or near the forest. Most of the data on its breeding biology comes from monitoring nest boxes. The species has two breeding season peaks, between December and May and between June and October. The second season is thought to be a response to competition for nest cavities from larger parrot species. The clutch ranges from three to seven eggs with a mean of 4.5. The incubation period is 22 to 28 days and fledging occurs up to 45 days after hatch. The Santa Marta parakeet exhibits cooperative breeding.[3][6]
The Santa Marta parakeet "uses screeching calls during flight".[3]
The IUCN originally assessed the Santa Marta parakeet as Near Threatened, then in 1994 as Vulnerable, and since 2000 as Endangered. It has a limited range and its estimated population of between 1800 and 3200 mature individuals is believed to be decreasing. About half of its original habitat has been lost to plantations of non-native trees such as pine and Eucalyptus, and clearing for pasture continues. The species is hunted in some areas but that and the pet trade appear to be only minor influences on its decline.[1] About 80% of the species' population appears to be in Sierra Nevada de Santa Marta National Natural Park though some occur in two private preserves. The protection of habitat in the national park is not fully effective.[3]
The Santa Marta parakeet (Pyrrhura viridicata) is an Endangered species of bird in subfamily Arinae of the family Psittacidae, the African and New World parrots. It is endemic to Colombia.
La cotorra de Santa Marta o periquito serrano (Pyrrhura viridicata)[2][3][4] es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittacidae, endémica de la Sierra Nevada de Santa Marta, Colombia.[4]
La cotorra de Santa Marta vive en el bosque de niebla, el bosque húmedo, bordes del bosque y potreros arbolados, en elevaciones entre los 1 800[5] y 3 . moviestarplanet.es;200 m de altitud. Realiza migraciones altitudinales estacionales que están siendo estudiadas.[4]
Mide 25 cm de longitud. Su plumaje es verde con punto frontal de color rojo, anillo orbital desnudo blanco, abrigos del oído color marrón, banda roja en el vientre, hombro anaranjado; primarias de las alas azules; debajo de la cola color rojo.[5]
Se alimenta de frutos, por ejemplo de epífitas, así como también de flores y de semillas, como las de Cordiaceae.[5]
Anida en cavidades de troncos secos de árboles o palmas.[5]
Datos: Q958816
Multimedia:
Especies: Pyrrhura viridicata
La cotorra de Santa Marta o periquito serrano (Pyrrhura viridicata) es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittacidae, endémica de la Sierra Nevada de Santa Marta, Colombia.
Pyrrhura viridicata Pyrrhura generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Pyrrhura viridicata Pyrrhura generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Santamartanaratti (Pyrrhura viridicata) on Kolumbiassa Sierra Nevada de Santa Martan alueella elävä papukaija. Lajin holotyypin kuvaili Walter Edmond Clyde Todd San Lorenzosta Santa Martasta 1913.[2]
Santamartanaratti (Pyrrhura viridicata) on Kolumbiassa Sierra Nevada de Santa Martan alueella elävä papukaija. Lajin holotyypin kuvaili Walter Edmond Clyde Todd San Lorenzosta Santa Martasta 1913.
Pyrrhura viridicata
La Conure des Santa Marta (Pyrrhura viridicata) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Psittacidae.
Cette espèce mesure environ 25 cm. Elle est proche de la Conure à ventre rouge mais présente un plumage essentiellement vert avec une bande rouge sur la poitrine et un plastron ventral plus réduit. Elle a des nuances rouges sur les épaules, sur le dessous de la queue, sous les ailes (où elles sont mélangées à du jaune) et sur les zones périauriculaires.
Cet oiseau peuple les forêts primaires entre 1 800 et 2 800 m d'altitude.
Cette espèce était très répandue dans une aire très restreinte dans la Sierra Nevada de Santa Marta en Colombie.
Les cultures de marijuana et de coca, puis les herbicides utilisés pour détruire les cultures de drogues ont réduit l'habitat de cette espèce de 85 % la conduisant ainsi au bord de l'extinction. Il ne reste en effet que 200 individus à l'état sauvage.
Pyrrhura viridicata
La Conure des Santa Marta (Pyrrhura viridicata) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Psittacidae.
Il parrocchetto di Santa Marta (Pyrrhura viridicata Todd, 1913) è un uccello della famiglia degli Psittacidi. Questa specie, affine al parrocchetto panciacremisi ma diversa nella colorazione, si presenta completamente verde, con una banda rossa sul petto e lo scudo ventrale ridotto; con taglia attorno ai 25 cm; ha sfumature rosse anche sulla spalla, sul sottocoda, sotto l'ala, insieme a un po' di giallo, e nella zona periauricolare. Ha un areale ridottissimo, nella Sierra Nevada di Santa Marta in Colombia, dove abita la foresta primaria tra i 1800 e i 2800 metri. Le coltivazioni di marijuana e di cocaina prima, i diserbanti per distruggere la droga poi, hanno ridotto il suo habitat a circa il 15% di quello che era pochi anni fa portando la specie sull'orlo dell'estinzione: in natura ne esistono non più di 200 esemplari.
Il parrocchetto di Santa Marta (Pyrrhura viridicata Todd, 1913) è un uccello della famiglia degli Psittacidi. Questa specie, affine al parrocchetto panciacremisi ma diversa nella colorazione, si presenta completamente verde, con una banda rossa sul petto e lo scudo ventrale ridotto; con taglia attorno ai 25 cm; ha sfumature rosse anche sulla spalla, sul sottocoda, sotto l'ala, insieme a un po' di giallo, e nella zona periauricolare. Ha un areale ridottissimo, nella Sierra Nevada di Santa Marta in Colombia, dove abita la foresta primaria tra i 1800 e i 2800 metri. Le coltivazioni di marijuana e di cocaina prima, i diserbanti per distruggere la droga poi, hanno ridotto il suo habitat a circa il 15% di quello che era pochi anni fa portando la specie sull'orlo dell'estinzione: in natura ne esistono non più di 200 esemplari.
De santamartaparkiet (Pyrrhura viridicata) is een vogel uit de familie der Psittacidae (papegaaien van Afrika en de Nieuwe Wereld). De vogel werd in 1911 verzameld door Melbourne Armstrong Carriker en twee jaar later door de Amerikaanse ornitholoog Walter Edmond Clyde Todd beschreven.[2]
Deze parkiet is 25 cm lang. Het is een groengekleurde parkiet met een rode band over de borst, een witte oogring en een donkere, kastanjebruine vlek op de oorstreek. De handdekveren zijn roodoranje en de handpennen zijn lichtblauw. De onderzijde van de staart is eveneens rood. De gelijkende Waglers aratinga (Psittacara wagleri) komt eveneens voor in de Sierra Nevada de Santa Marta. Deze soort is echter iets groter, heeft meer rood op het voorhoofd, heeft een geheel groene staart en heeft een ander kleurenpatroon op de vleugels en buik.[1]
Deze soort is endemisch voor de Sierra Nevada de Santa Marta in het noorden van Colombia. Het leefgebied bestaat uit vochtig, montaan bos tussen de 1900 en 2750 m boven zeeniveau.[3]
De santamartaparkiet heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 5 tot 10 duizend individuen (er zijn ook lagere schattingen van 4,5 tot 5,0 duizend) en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. In 1993 werd geschat dat nog maar 15% van de oorspronkelijke vegetatie in het gebied was overgebleven. Het leefgebied is aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos is omgezet in bosaanplant van exotische boomsoorten zoals Eucalyptus en ander agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Er gelden beperkingen voor de handel in deze parkiet, want de soort staat in de Bijlage II van het CITES-verdrag.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe santamartaparkiet (Pyrrhura viridicata) is een vogel uit de familie der Psittacidae (papegaaien van Afrika en de Nieuwe Wereld). De vogel werd in 1911 verzameld door Melbourne Armstrong Carriker en twee jaar later door de Amerikaanse ornitholoog Walter Edmond Clyde Todd beschreven.
Santamartaparakitt (Pyrrhura viridicata) er ein sterkt truga parakitt og han er endemisk til Sierra Nevada de Santa Marta, Colombia.
Santamartaparakitten er ein 25 centimeter lang grøn parakitt. Han har eit breitt, ujamnt streka raudleg band tvers over buken, raud flekk i panna rett over nebbet, raudbrune øyredekkfjører, raudbrun underside av halen, kvit augering, raud til oransje fjører på skuldrene og primærdekkfjørene, og primærfjørene er i blått. Habitatet for santamartaparakitten ligg både i fuktig, høgtliggande skog og i meir opne område mellom 1800 og 2800 moh. Føda er blomar og frø. Det er elles berre lite tilgjengeleg informasjon om denne arten.
Det finst anslagsvis mellom 5 og 10 000 individ og populasjonen er minkande, for tida truga av framande treslag som blir planta ut innanfor utbreiingsområdet for arten.
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Santamartaparakitt Santamartaparakitt (Pyrrhura viridicata) er ein sterkt truga parakitt og han er endemisk til Sierra Nevada de Santa Marta, Colombia.
Santamartaparakit[2] (Pyrrhura viridicata) är en fågel i familjen västpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3] Fågeln förekommer enbart i Sierra Nevada de Santa Marta i nordöstra Colombia).[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör santamartaparakit.
Wikispecies har information om Pyrrhura viridicata.
Santamartaparakit (Pyrrhura viridicata) är en fågel i familjen västpapegojor inom ordningen papegojfåglar. Fågeln förekommer enbart i Sierra Nevada de Santa Marta i nordöstra Colombia). IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.
Pyrrhura viridicata là một loài chim trong họ Psittacidae.[1]
Pyrrhura viridicata là một loài chim trong họ Psittacidae.
