Euphorbia neococcinea, es una especie fanerógama perteneciente a la familia de las euforbiáceas. Es endémica de Tanzania.[1]
Es una planta suculenta hierba perennifolia, con una raíz tuberosa y carnosa; tiene 1-4 tallos erectos o rastreros que alcanzan un tamaño de 1,3 m de altura, 1-1,5 cm de espesor, con 5 crestas longitudinales y cicatrices foliares callosas y prominentes.[2]
Se encuentra en la playa rocosa y el suelo en bosques y matorrales de Brachystegia de hoja caduca; a una altitud de 1165-1550 metros.
Especie de fácil cultivo (con brillante inflorescencias de color rojo).
Euphorbia neococcinea fue descrita por Peter Vincent Bruyns y publicado en Taxon 55: 413. 2006.[3]
Euphorbia: nombre genérico que deriva del médico griego del rey Juba II de Mauritania (52 a 50 a. C. - 23), Euphorbus, en su honor – o en alusión a su gran vientre – ya que usaba médicamente Euphorbia resinifera. En 1753 Carlos Linneo asignó el nombre a todo el género.[4]
neococcinea: epíteto latino compuesto de neo = "nuevo" y coccinea = "escarlata".
Euphorbia neococcinea, es una especie fanerógama perteneciente a la familia de las euforbiáceas. Es endémica de Tanzania.
Vista de la plantaEuphorbia neococcinea là một loài thực vật có hoa trong họ Đại kích. Loài này được Bruyns mô tả khoa học đầu tiên năm 2006.[1]
Euphorbia neococcinea là một loài thực vật có hoa trong họ Đại kích. Loài này được Bruyns mô tả khoa học đầu tiên năm 2006.