الأسماء في صفحات التنقل
Der Fackel-Ingwer (Etlingera elatior), auch Ingwerblume, Rote Ingwerlilie, Fackellilie, Wilder Ingwer oder Philippinische Wachsblume genannt, ist ein Pflanzenart aus der Gattung Etlingera innerhalb der Familie der Ingwergewächse (Zingiberaceae). Sie wird angebaut und vielseitig verwendet.
Der Fackel-Ingwer wächst als immergrüne, ausdauernde krautige Pflanze und erreicht Wuchshöhen von meist 4 bis 5,[1] selten bis zu 6[2] Metern.[3] Sie bildet aus kriechenden, dicken Rhizome als Überdauerungsorganen dichte Horste. Es werden meist robuste „Pseudostämme“ aus meist vielen Laubblättern gebildet.
Die großen Laubblätter sind in Blattscheide, Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Die Blattscheide ist relativ lang. Die kahlen Blattschuppen (Ligulae) sind zweilappig und 0,8 bis 2 Zentimeter lang.[1] Der Blattstiel ist 1 bis, meist3 bis 4 Zentimeter lang.[1] Die einfache, kahle Blattspreite ist bei einer Länge von bis zu 80 oder 90 Zentimetern sowie einer Breite von bis zu 18 oder 20 Zentimetern lanzettlich oder breit-elliptisch.[1][3]
Der kräftige, unbeblätterten Blütenstandsschaft erhebt sich mit einer Länge von 0,8 bis 1, selten bis zu 1,5 Metern deutlich über den Boden.[1] Diese blühfähige Sprossachse blüht nur einmal und verwelkt nach der Samenbildung (Monokarpisch).[4] Der endständige Blütenstand ist von roten, kahlen Involucralblättern umgeben, die 2 bis 3 Zentimeter lang sowie etwa 3 Zentimeter breit sind und zum oberen Ende hin spitz zulaufen. Die Tragblätter sind Involucralblättern ähnlich aber sind rosafarben und kleiner. Die Deckblätter sind bei einer Länge von 1,5 bis 2 Zentimetern röhrig verwachsen und auf einer Seite tief gespalten.[1][3]
Die zwittrigen Blüten sind bei einer Länge von 4 bis 5 Zentimetern zygomorph und dreizählig.[3] Die drei Kelchblätter sind 3 bis 4 Zentimeter lang und röhrig verwachsen; die Kelchröhre endet in drei Kelchzähnen. Die drei Kronblätter sind röhrig verwachsen. Die Blütenkrone ist rosafarben bis rot, manchmal weiß. Das Labellum ist tief-rot mit gelbem Rand. Es ist nur das mittlere Staubblatt des inneren Kreises ist fertil. Der Staubbeutel besitzt keine Anhängsel. Alle anderen, der ursprünglich sechs, Staubblätter sind zu Staminodien umgebildet oder fehlen. Der kurze, flache Staubfaden ist weißlich flaumig behaart. Der nach vorne gebeugte, rote Staubbeutel ist länger als der Staubfaden.[1]
Der bei einem Durchmesser von 2 bis 3 Zentimetern kugelige Frucht ist bei Reife grünlich, gelblich oder rötlich und enthält viele Samen.[3] Der Samen ist schwarz.[1]
Das ursprüngliche Verbreitungsgebiet von Etlingera elatior ist das südliche Thailand, Indonesien sowie das westliche Malaysia.[5][1][6]
Sie ist in vielen Gebieten in China sowie Südostasien verwildert und ein eingebürgerter Neophyt.[1][7] Durch ihr schnelles Wachstum wird Etlingera elatior in vielen tropischen Gebieten als invasive Pflanzenart gewertet.[8]
Etlingera elatior gedeiht am besten in Wäldern, aber auch an vielen anderen Standorten ist sie konkurrenzstark.[2]
Die Erstbeschreibung von Alpinia elatior Jack erfolgte 1822 durch William Jack in Malayan Miscellanies, Band 2, Nummer 7, Seite 2–4. Die Neukombination zu Etlingera elatior (Jack) R.M.Sm. wurde 1986 durch Rosemary Margaret Smith in Notes from the Royal Botanic Garden, Edinburgh, Band 43, Nummer 2, Seite 244–245 veröffentlicht.[9] Das Artepitheton elatior leitet sich vom lateinischen Wort elatus für „hoch“ ab.[4] Weitere Synonyme für Etlingera elatior (Jack) R.M.Sm. sind: Achasma yunnanensis T.L. Wu & S.J.Chen, Alpinia acrostachya Steud., Alpinia diracodes Loes. nom. illeg., Alpinia javanica (Blume) D.Dietr. nom. illeg., Alpinia magnifica Roscoe, Alpinia speciosa (Blume) D.Dietr., Amomum magnificum (Roscoe) Benth. & Hook. f. ex B.D.Jacks., Amomum tridentatum (Kuntze) K.Schum., Bojeria magnifica (Roscoe) Raf., Cardamomum magnificum (Roscoe) Kuntze, Cardamomum speciosum (Blume) Kuntze, Cardamomum tridentatum Kuntze, Diracodes javanica Blume, Elettaria speciosa Blume, Geanthus speciosus Reinw. ex Blume nom. nud., Hornstedtia imperialis (Lindl.) Ridl., Nicolaia elatior (Jack) Horan., Nicolaia imperialis Horan., Nicolaia intermedia Valeton, Nicolaia magnifica (Roscoe) K.Schum. ex Valeton, Nicolaia speciosa (Blume) Horan., Phaeomeria imperialis Lindl., Phaeomeria magnifica (Roscoe) K.Schum., Phaeomeria speciosa (Blume) Koord., Etlingera elatior var. alba Todam & C.K.Lim, Etlingera elatior var. pileng Ongsakul & C.K.Lim.[5][10]
Etlingera elatior wird als Zierpflanze besonders in Südostasien, Australien sowie Hawaii kultiviert.[1][2] Sie wird in den USDA-Klimazonen 10 bis 12 in tropischen Parks und Gärten verwendet.[4] In den gemäßigten Gebieten wird sie in großen Schaugewächshäusern kultiviert.[11] Die auffälligen rosafarbenen Blütenstände werden als Schnittblumen in dekorativen Arrangements verwendet.[4]
Die medizinischen Wirkungen von Etlingera elatior wurden untersucht.[12] Die Phytochemie der Laubblätter, Blütenstände und Rhizome wurde untersucht. Es werden antioxidante, antibakterielle, antifungale, zytotoxische, tyrosinaseinhibitrorische, und hepatoprotektive Wirkungen diskutiert.[2][13][14]
Etlingera elatior wird als Nahrungsmittel und Gewürz verwendet.[2][13] Die knospigen Blütenstände und halbreife Fruchtstände werden lokal als Substitut (Ersatz) für Tamarinde als Gewürz in Curry verwendet.[12] Die Laubblätter werden mit Reis gekocht.[12] Die Blütenstandsschäfte knospiger Blütenstände zerkleinert und zu Laksa, Curry oder Suppen mit Reisnudeln hinzugefügt.[12] Die Früchte werden kandiert. Halbreife Früchte werden in Suppen und Eintöpfen gegessen.[12] Reife Samen werden roh gegessen.[12][13]
Die knospigen Blütenstände sind eine wichtige Zutat im Nonya-Gericht laksa. In Nord-Sumatra (vor allem im Karo-Stamm) werden die knospigen Blütenstände für einen gedünsteten Fisch verwendet, der Arsik ikan mas (Szechuan-Pfeffer-gewürzter Karpfen) genannt wird. In Bali verwenden die Menschen den weißen Teil des unteren Teilstamms zum Kochen der Chili-Sauce „Sambal Bongkot“ und sie verwenden die knospigen Blütenstände, um die Chili-Sauce „Sambal Kecicang“ zuzubereiten.[2]
Die Pseudostämme werden zu Matten verarbeitet. Es werden sehr feine Fasern aus den Blättern gewonnen.[12]
Trivialnamen in anderen Sprachen sind:[7][6]
Der Fackel-Ingwer (Etlingera elatior), auch Ingwerblume, Rote Ingwerlilie, Fackellilie, Wilder Ingwer oder Philippinische Wachsblume genannt, ist ein Pflanzenart aus der Gattung Etlingera innerhalb der Familie der Ingwergewächse (Zingiberaceae). Sie wird angebaut und vielseitig verwendet.
Honjé (Etlingera eliator; sinonim Nicolaia elatior, Phaeomeria speciosa) nyaéta tuwuhan taunan nu ngawangun terna anu kembang, buah, sarta sikina dimangpaatkeun pikeun bahan sayuran [1]. Ngaran séjénna nyaéta kincung (Medan) sarta siantan (Malaysia). Urang Thailand nyebutna kaalaa.
Kongkolak kembang honjé dijadikeun lalab atawa diseupan tuluy didahar bareng jeung sambel di Jawa Kulon. Sakapeung, kongkolak kembangna ogé dijadikeun bagian tina pecel. Di Tanah Karo, buah honjé ngora disebut asam cekala. Pucuk kembang sarta "peuteuy"na jadi bagian poko dina sayur haseum Karo; ogé jadi panyinglar bau hanyir sawaktu ngasakan lauk. Asakan Batak, ti antarana arsik lauk emas, ogé ngagunakeun “asam cekala” ieu. Di Malaysia sarta Singapura, honjé jadi unsur penting dina laksa.
Honjé (Etlingera eliator; sinonim Nicolaia elatior, Phaeomeria speciosa) nyaéta tuwuhan taunan nu ngawangun terna anu kembang, buah, sarta sikina dimangpaatkeun pikeun bahan sayuran . Ngaran séjénna nyaéta kincung (Medan) sarta siantan (Malaysia). Urang Thailand nyebutna kaalaa.
Kongkolak kembang honjé dijadikeun lalab atawa diseupan tuluy didahar bareng jeung sambel di Jawa Kulon. Sakapeung, kongkolak kembangna ogé dijadikeun bagian tina pecel. Di Tanah Karo, buah honjé ngora disebut asam cekala. Pucuk kembang sarta "peuteuy"na jadi bagian poko dina sayur haseum Karo; ogé jadi panyinglar bau hanyir sawaktu ngasakan lauk. Asakan Batak, ti antarana arsik lauk emas, ogé ngagunakeun “asam cekala” ieu. Di Malaysia sarta Singapura, honjé jadi unsur penting dina laksa.
Honjé nyaétaKecombrang (Etlingera elatior) yaiku siji tanduran rempah lan minangka tanduran taunan kanthi wujud terna kang kembang, woh, lan wijine bisa dimanfaatake dadi bahan sayuran. Jeneng liyané yaiku kincung (Medan), kincuang lan sambuang (Minangkabau) sarta siantan (Malaya). Wong Thai nyebute kanthi jeneng kaalaa.[1]
kembang kecombrang wis misuwur dadi salah siji bahan masakan. Nanging saliyané dadi bahan masakan, kecombrang uga duwé manfaat liyané antarané kembang kecombrang duwé khasiat kanggo ngilangake ambu kang ora sedhep ing awak,nambah produksi asi lan ngresikake getih. manfaat iki amarga sajeroning kembang kecombrang ngandhut zat zat yaiku saponin, flavonida lan polifenol saéngga krcombrang bisa didadeake deodoran alami. saliyané iku kecombrang uga ngandhut vitamin, mineral, lan antioksidan. pérangan godhonge kandhutan antioksidane luwih akèh tinimbang pérangan kembang lan oyote.
Tanduran kecombrang duwé oyot serabut lan wernane kuning peteng. pange duwé wujud gilik kang gedhé ing bonggole urip jejeg lan cacahé akèh. pange urip temempel ing rimpange kabg ana sajeroning lemah. rimpang tuwuhan kecombrang gedhé lan wernane krem semu jambon. tuwuhan kecombrang duwé kembang kanthj wujud sajeroning karangan kang benuke wujud gasing kabthi gagang kang dawa. nalika mekar duwé warna ababg semu jambon kang apik.
Kecombrang (Etlingera elatior) yaiku siji tanduran rempah lan minangka tanduran taunan kanthi wujud terna kang kembang, woh, lan wijine bisa dimanfaatake dadi bahan sayuran. Jeneng liyané yaiku kincung (Medan), kincuang lan sambuang (Minangkabau) sarta siantan (Malaya). Wong Thai nyebute kanthi jeneng kaalaa.
Kala, kayém geukheun bungong kala (nan latin: Etlingera elatior) nakeuh saboh macam peunula nyang ôn ngon pucôk reubongjih jeuët tapajôh seubagoë alat atawa teunamah bak gulè, miseuë bak gulè sië manok Aceh Rayek (Sama Hani). Bungong kala nyang paléng kayém nakeuh meuwareuna mirah ngon rupa nyang ceudah. Bungong ngon reubông kala meubèë mangat.
Bungong kala
Pucôk reubông kala
Kala, kayém geukheun bungong kala (nan latin: Etlingera elatior) nakeuh saboh macam peunula nyang ôn ngon pucôk reubongjih jeuët tapajôh seubagoë alat atawa teunamah bak gulè, miseuë bak gulè sië manok Aceh Rayek (Sama Hani). Bungong kala nyang paléng kayém nakeuh meuwareuna mirah ngon rupa nyang ceudah. Bungong ngon reubông kala meubèë mangat.
Etlingera elatior (also known as torch ginger, ginger flower, red ginger lily, torchflower, torch lily, wild ginger, combrang, kecombrang, bunga kantan, Philippine wax flower, ගොඩ ඕලු (goda olu), ගොඩ නෙලුම් (goda nelum), සිද්ධාර්ථ (siddartha), 火炬姜 (pinyin: Huǒjù jiāng), Indonesian tall ginger, boca de dragón, rose de porcelaine, dala (ดาหลา), and porcelain rose) is a species of herbaceous perennial plant in the family Zingiberaceae; it is native to Thailand, Malesia and New Guinea.[2]
The showy pink flowers are used in decorative arrangements, and are an important ingredient across Southeast Asia.
The species grows as a pseudostem from a rhizome; it takes about 18-22 days for the first leaf to grow from the rhizome. The leafy shoot lasts for about 70 days and may reach a height of 3-4 metres.[3] Its leaves are leathery and grow around 3 feet (0.91 m) long with a central groove.[4]
The flower bud appears from the shoot after 30 days, it swells gradually and turns pink before blooming after more than 50 days. The inflorescence is made of 20-25 layers of floral bracts and 3-4 layers of involuntary bracts at full bloom; it may have 90-120 true flowers inside.[3]
From the leaves of E. elatior, three caffeoylquinic acids, including chlorogenic acid (CGA), as well as three flavonoids quercitrin, isoquercitrin and catechin, have been isolated.[5] Content of CGA was significantly higher than flowers of Lonicera japonica (Japanese honeysuckle), the commercial source.[6]
A protocol for producing a standardized herbal extract of CGA from leaves of E. elatior (40%) has been developed, compared to commercial CGA extracts from honeysuckle flowers (25%).[5]
In North Sumatra (especially among the Karo people), the flower buds are used for a stewed fish dish called Arsik ikan mas (Andaliman/Sichuan pepper-spiced carp). In Bali, people use the white part of the bottom part of the trunk for cooking chilli sauce called "Sambal Bongkot", and use the flower buds to make chilli sauce called "Sambal Kecicang".
In Thailand, it is eaten in a kind of Thai salad preparation.[7] In Malaysia, the flower is an essential ingredient in cooking the fish broth for a kind of spicy sour noodle soup called "Asam Laksa" (AKA "Penang Laksa"),[8] in the preparation of a kind of salad called Kerabu and many other Malay dishes.[9] The fruit is also used in Indonesian cooking.[10]
In Karo, it is known as asam cekala (asam meaning 'sour'), and the flower buds, but more importantly the ripe seed pods, which are packed with small black seeds, are an essential ingredient of the Karo version of sayur asam, and are particularly suited to cooking fresh fish. In Sundanese, it is known as Honje.
Etlingera elatior (also known as torch ginger, ginger flower, red ginger lily, torchflower, torch lily, wild ginger, combrang, kecombrang, bunga kantan, Philippine wax flower, ගොඩ ඕලු (goda olu), ගොඩ නෙලුම් (goda nelum), සිද්ධාර්ථ (siddartha), 火炬姜 (pinyin: Huǒjù jiāng), Indonesian tall ginger, boca de dragón, rose de porcelaine, dala (ดาหลา), and porcelain rose) is a species of herbaceous perennial plant in the family Zingiberaceae; it is native to Thailand, Malesia and New Guinea.
The showy pink flowers are used in decorative arrangements, and are an important ingredient across Southeast Asia.
El bastón de emperador (Etlingera elatior) es una planta de la familia de las zingiberáceas.
Planta apta para jardines tropicales, cuyas oblongas hojas, de 1 m de largo, tienen pecíolos foliares de 6 m como los del bambú. En primavera, un racimo de florecillas escarlata bordeadas de blanco o dorado nace incrustado en un cono céreo piramidal de brácteas rojo brillante con márgenes rosados, que a veces miden 25 cm de diámetro al abrirse. La inflorescencia nace en un escapo de 1,5 m.[1]
Planta originaria de Indonesia, hoy se encuentra por todas las regiones tropicales del planeta.
De las hojas de E. elatior, se han aislado tres ácidos caffeoylquinico, incluyendo el ácido clorogénico (CGA), y tres flavonoides, quercitrina, isoquercitrina y catequina.[2] El contenido de CGA fue significativamente mayor que en las flores de Lonicera japonica (madreselva japonesa), la fuente comercial.[3] Un protocolo para la producción de un extracto estandarizado de hierbas de CGA a partir de hojas de E. elatior (40%) se ha desarrollado, en comparación con el CGA comercial de extractos de flores de la madreselva (25%).[2]
Las hojas de E. elatior tienen la mayor actividad antioxidante, antibacterial y de inhibición de la tirosinasa entre cinco especies de Etlingera estudiadas.[4] Las propiedades antioxidantes (AOP) de las hojas fueron significativamente más fuertes que las flores y los rizomas. Las hojas de las poblaciones de las tierras altas tenían valores AOP altos que sus homólogos de las tierras bajas. El secado térmico de las hojas provoca descensos drásticos en AOP, mientras que las hojas liofilizadas mostraron valores significativamente más altos de AOP.[2] Los extractos etanólicos de las inflorescencias tienen actividad antimicrobiana y son citotóxicas para las células HeLa.[5] La actividad antioxidante de los diarilheptanoides aislados de rizomas es mayor que en α-tocoferol.[6] E. elatior tiene un efecto antioxidante contra la hepatotoxicidad inducida por plomo en ratas.[7]
Etlingera elatior fue descrita por (Jack) R.M.Sm. y publicado en Notes from the Royal Botanic Garden, Edinburgh 43(2): 244–245. 1986.[8]
El bastón de emperador (Etlingera elatior) es una planta de la familia de las zingiberáceas.
Etlingera elatior
La Rose de porcelaine (Etlingera elatior) est une espèce de plantes à fleurs de la famille des Zingiberaceae, originaire de Malaisie. Elle est appelée ginger torch (« torche au gingembre ») dans les pays anglo-saxons et bastón de emperador (« bâton d'empereur ») dans les pays hispanophones.
C'est une plante herbacée vivace d'origine tropicale. Les feuilles et tiges ressemblent à celles du gingembre, elles viennent par touffes. Feuilles et fleurs apparaissent sur des tiges séparées à partir de tubercules souterrains.
La feuille peut atteindre 4 à 5 mètres de hauteur selon les régions.
Sa fleur est l'une des plus spectaculaires des espèces tropicales, car on la croit artificielle au premier regard, tant elle est parfaite. Les variétés les plus courantes sont de couleur rouge vif, une autre porte des fleurs roses. Quand sort un bourgeon, un parfum surprenant s'en échappe.
Originaire d'Asie du Sud-Est, cette plante demande un sol riche, irrigué et protégé des vents forts.
Dans des feuilles de E. elatior, trois acides caffeoylquiniques ont été isolés, dont l'acide chlorogénique (CGA) et trois flavonoïdes, la quercitrine, l'isoquercitrine et la catéchine. La teneur en CGA était significativement plus élevée que dans les fleurs de Lonicera japonica (chèvrefeuille japonais), la source commerciale principale. Un protocole de production d'un extrait standardisé d'herbes CGA provenant de feuilles d' E. elatior concentré à 40% a été développé, le CGA commercial des extraits de fleurs de chèvrefeuille a une concentration typique de seulement 25%.
Les feuilles d’E. elatior ont une activité d'inhibition antioxydante, antibactérienne et tyrosinase la plus élevée parmi les cinq espèces d'’'Etlingera étudiées.
Les propriétés antioxydantes (PAO) des feuilles étaient significativement plus fortes que celles des fleurs et des rhizomes. Les feuilles des populations des hautes terres présentaient des valeurs de PAO plus élevées que leurs homologues des basses terres. Le séchage thermique des feuilles provoque des baisses drastiques de la PAO, tandis que les feuilles lyophilisées présentent des valeurs de PAO significativement plus élevées.
Les extraits éthanoliques des inflorescences ont une activité antimicrobienne et sont cytotoxiques pour les cellules HeLa. L'activité antioxydante des diarylheptanoïdes isolés à partir des rhizomes est supérieure à celle de l' α-tocophérol.
E. elatior a un effet antioxydant contre l'hépatotoxicité induite par le plomb chez le rat.
Les fleurs rose flamboyant se conservent pendant plusieurs jours et sont utilisées dans des arrangements floraux.
Dans le nord de Sumatra, sous le nom asam cikala (asam signifie aigre), les boutons floraux sont utilisés dans un plat appelé ikan mas arsik (Carpe ou vivaneau agrémenté d'andaliman (poivre indonésien), échalote, ail, gingembre, curcuma frais et piment). Dans la langue indonésienne Batak Karo, la rose de porcelaine est également connue sous le nom asam cekala. Les boutons floraux, mais plus important encore, les gousses de graines matures, qui sont bourrés de petites graines noires, sont un ingrédient essentiel de la version Karo de la soupe sayur asam (soupe dont les ingrédients communs sont tamarin, arachides, jeunes fruits du jacquier, jeunes feuilles et graines de Gnetum Gnemon, bilimbi, chayotte, haricots longs, parfois enrichi avec le bouillon de bœuf et de maïs).
En Malaisie, la fleur porte le nom de bunga kantan, les tiges et les inflorescences sont coupées et ajoutées à des soupes Nonya laksa (différents types de soupes avec des nouilles au curry ou du riz). En Bahasa indonésien, elle porte le nom bunga kecombrang ou Honje, en Thaïlande ดาหลา (Da laa).
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (26 sept 2011)[1] :
Aspect général
Planche de 1832 dans Curtis’s botanical magazine
Etlingera elatior
La Rose de porcelaine (Etlingera elatior) est une espèce de plantes à fleurs de la famille des Zingiberaceae, originaire de Malaisie. Elle est appelée ginger torch (« torche au gingembre ») dans les pays anglo-saxons et bastón de emperador (« bâton d'empereur ») dans les pays hispanophones.
.jpg)
Klasifikasi ilmiah Kingdom: Plantae Divisi: Magnoliophyta Kelas: Liliopsida Ordo: Zingiberales Famili: Zingiberaceae Genus: Etlingera Spesies: E. elatior Nama binomial Etlingera elatiorKecombrang, kantan, atau honje adalah sejenis tumbuhan rempah dan merupakan tumbuhan tahunan berbentuk terna yang bunga, buah, serta bijinya dimanfaatkan sebagai bahan sayuran. Nama lainnya adalah Kincung (Medan),Bunga Rias ( Tapanuli Utara), Asam Cekala (Tanah Karo), Kumbang Sekala (Lampung), Sambuang (Minangkabau) serta Siantan (Malaya). Orang Thai menyebutnya daalaa. Di Bali disebut kecicang sedangkan batang mudanya disebut bongkot dan keduanya bisa dipakai sambal (sambel matah).
Honje berwarna kemerahan seperti jenis tanaman hias pisang-pisangan. Jika batangnya sudah tua, bentuk tanamannya mirip jahe atau lengkuas, dengan tinggi mencapai 5 m.[1]
Batang-batang semu bulat gilig, membesar di pangkalnya; tumbuh tegak dan banyak, berdekat-dekatan, membentuk rumpun jarang, keluar dari rimpang yang menjalar di bawah tanah. Rimpangnya tebal, berwarna krem, kemerah-jambuan ketika masih muda. Daun 15-30 helai tersusun dalam dua baris, berseling, di batang semu; helaian daun jorong lonjong, 20-90 cm × 10-20 cm, dengan pangkal membulat atau bentuk jantung, tepi bergelombang, dan ujung meruncing pendek, gundul namun dengan bintik-bintik halus dan rapat, hijau mengkilap, sering dengan sisi bawah yang keunguan ketika muda.[2]
Bunga dalam karangan berbentuk gasing, bertangkai panjang 0,5-2,5 m × 1,5-2,5 cm, dengan daun pelindung bentuk jorong, 7-18 cm × 1-7 cm, merah jambu hingga merah terang, berdaging, melengkung membalik jika mekar. Kelopak bentuk tabung, panjang 3-3,5 cm, bertaju 3, terbelah. Mahkota bentuk tabung, merah jambu, hingga 4 cm. Labellum[3] serupa sudip, sekitar 4 cm panjangnya, merah terang dengan tepian putih atau kuning.[2]
Buah berjejalan dalam bongkol hampir bulat berdiameter 10-20 cm; masing-masing butir 2-2,5 cm besarnya, berambut halus pendek di luarnya, hijau dan menjadi merah ketika masak. Berbiji banyak, coklat kehitaman, diselubungi salut biji (arilus) putih bening atau kemerahan yang berasa masam.[2]
Kecombrang atau bunga honje terutama dijadikan bahan campuran atau bumbu penyedap berbagai macam masakan di Nusantara. Kuntum bunga ini sering dijadikan lalap atau direbus lalu dimakan bersama sambal di Jawa Barat. Kecombrang yang dikukus juga kerap dijadikan bagian dari pecel di daerah Banyumas. Di Pekalongan, kecombrang yang diiris halus dijadikan campuran pembuatan megana, sejenis urap berbahan dasar nangka muda. Di Malaysia dan Singapura, kecombrang menjadi unsur penting dalam masakan laksa.
Di Tanah Karo, buah honje muda disebut asam cekala. Kuncup bunga serta "polong"nya menjadi bagian pokok dari sayur asam Karo; juga menjadi peredam bau amis sewaktu memasak ikan. Masakan Batak populer, arsik ikan mas, juga menggunakan asam cekala ini. Di Palabuhanratu, buah dan bagian dalam pucuk honje sering digunakan sebagai campuran sambal untuk menikmati ikan laut bakar.
Di Sulawesi Selatan, tanaman dan buah honje disebut sebagai "Patikala" sebagai bumbu masakan untuk ikan kuah kuning atau Pallu Mara dan juga masakan Kapurung di daerah Luwu dan bumbu berbagai jenis sayuran semacam urap. Tunas tanaman ini dipercaya menyembuhkan penyakit panas dalam dengan cara dipanggang / dibakar lalu dikonsumsi isinya.
Honje juga dapat dimanfaatkan sebagai sabun dengan dua cara: menggosokkan langsung batang semu honje ke tubuh dan wajah atau dengan mememarkan pelepah daun honje hingga keluar busa yang harum yang dapat langsung digunakan sebagai sabun. Tumbuhan ini juga dapat digunakan sebagai obat untuk penyakit yang berhubungan dengan kulit, termasuk campak.[1]
Dari rimpangnya, orang-orang Sunda memperoleh bahan pewarna kuning. Pelepah daun yang menyatu menjadi batang semu, pada masa lalu juga dimanfaatkan sebagai bahan anyam-anyaman; yaitu setelah diolah melalui pengeringan dan perendaman beberapa kali selama beberapa hari. Batang semu juga merupakan bahan dasar kertas yang cukup baik.[4]
Honje hutan (E. hemisphaerica (Bl.) R.M. Smith) memiliki rasa dan kegunaan yang serupa. Jenis ini sering tampak lebih kasar, dapat tumbuh hingga setinggi 7 m, dengan butir-butir buah yang lebih besar, 5 cm × 2,5 cm.[2]
Kecombrang, kantan, atau honje adalah sejenis tumbuhan rempah dan merupakan tumbuhan tahunan berbentuk terna yang bunga, buah, serta bijinya dimanfaatkan sebagai bahan sayuran. Nama lainnya adalah Kincung (Medan),Bunga Rias ( Tapanuli Utara), Asam Cekala (Tanah Karo), Kumbang Sekala (Lampung), Sambuang (Minangkabau) serta Siantan (Malaya). Orang Thai menyebutnya daalaa. Di Bali disebut kecicang sedangkan batang mudanya disebut bongkot dan keduanya bisa dipakai sambal (sambel matah).
Malajas laterningvers (Etlingera elatior) ir ingveru dzimtas suga,[1] kas sastopama dienvidaustrumu Āzijas tropos.
Ģints nosaukums izveidots par godu vācu botāniķim Andreasam Ernstam Etlingeram, grāmatas "Commentatio Botanico-Medica de Salvia" (1777) autoram. Sugas nosaukums "elatior" (augstākais) atvasināts no latīņu "elatus".[2]
Malajas laterningveram ir masīvs, lapains stublājs, kas var pārsniegt 5 m un ir krasi nodalīts no ziedkopas. Ziedkopa izaug no sakneņa ap 1 m garā savrupā ziednesī. Ziedi sarkani, retāk arī sārti vai balti.
Lapas garenas, to platums 18—20 cm, garums līdz 85 cm.[3]
Sastopams Borneo, Javas, Sulavesi, Sumatras, Taizemes lietus mežos, kā arī Filipīnās, kur, iespējams, tika introducēts. Mūsdienās tiek kultivēts daudzviet tropu apgabalos.[2][3]
_001.jpg)
Malajas laterningvers (Etlingera elatior) ir ingveru dzimtas suga, kas sastopama dienvidaustrumu Āzijas tropos.
Pokok Bunga Kantan (Etlingera elatior; 火炬姜; boca de dragón, rose de porcelaine,) atau juga dikenali sebagai bunga siantan merupakan sejenis pokok saka herba. Sinonim botani termasuk Nicolaia elatior,[1] Phaeomeria magnifica,[1] Nicolaia speciosa, Phaeomeria speciosa, Alpinia elatior, dan Alpinia magnifica.
Bunga merah jambu yang menonjol digunakan dalam pengaturan hiasan, manakala tunas bunganya, yang turut dikenali dengan nama bunga kecombrang, merupakan ramuan penting dalam masakan Melayu seperti laksa dan nasi kerabu. Di Sarawak, bunga ini juga tidak kurang asing dalam masakan manok pansoh. Di Sumatera Utara (terutamanya di suku Karo), tunas bunga digunakan untuk ikan rebus dikenali Arsik ikan mas. Di Bali, orang menggunakan bahagian batang putih di bawah untuk memasak sos cili dipanggil "Sambal Bongkot", dan digunakan tunas bunga untuk membuat sos cili dipanggil "Sambal Kecicang". Di Thailand, ia dimakan dalam sejenis salad Thai.[2]
_001.jpg)
Pokok Bunga Kantan (Etlingera elatior; 火炬姜; boca de dragón, rose de porcelaine,) atau juga dikenali sebagai bunga siantan merupakan sejenis pokok saka herba. Sinonim botani termasuk Nicolaia elatior, Phaeomeria magnifica, Nicolaia speciosa, Phaeomeria speciosa, Alpinia elatior, dan Alpinia magnifica.
Bunga merah jambu yang menonjol digunakan dalam pengaturan hiasan, manakala tunas bunganya, yang turut dikenali dengan nama bunga kecombrang, merupakan ramuan penting dalam masakan Melayu seperti laksa dan nasi kerabu. Di Sarawak, bunga ini juga tidak kurang asing dalam masakan manok pansoh. Di Sumatera Utara (terutamanya di suku Karo), tunas bunga digunakan untuk ikan rebus dikenali Arsik ikan mas. Di Bali, orang menggunakan bahagian batang putih di bawah untuk memasak sos cili dipanggil "Sambal Bongkot", dan digunakan tunas bunga untuk membuat sos cili dipanggil "Sambal Kecicang". Di Thailand, ia dimakan dalam sejenis salad Thai.
Multimedia w Wikimedia Commons Etlingera wyniosła (Etlingera elatior) – gatunek rośliny z rodziny imbirowatych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej (Indonezja, Malezja, Filipiny)[3].
Etlingera wyniosła (Etlingera elatior) – gatunek rośliny z rodziny imbirowatych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej (Indonezja, Malezja, Filipiny).
Etlingera elatior é uma espécie de Etlingera .[1] É originaria do Sueste asiático.[2][3]
A inflorescência sai do rizoma entre uma altura de 60 centímetros a mais de um metro. As flores individuais aparecem do meio dos nós, parecidos com uma pinha, por cima das linhas de cera. As folhas crescem em filas de talos separados ao longo do rizoma. Os talos frondosos crescem entre 4.5 a 6 metros. Normalmente, quando a inflorescência se começa a expandir, as folhas vão secando devido às mudanças de temperatura e ao vento.
As espampanantes flores cor de rosa são usadas em arranjos florais, enquanto que os botões da flor, são um ingrediente importante no prato Nonya, laksa. No Norte de Sumatra , os botões da flor são usados num prato chamado arsik ikan mas (Carpas condimentadas com pimenta em grão). Na Malásia, é conhecida por bunga kantan, os pedúnculos da inflorescência são cortados e adicionados a potes laksa (vários tipos de caril ou sopas feitas com macarrão de arroz). Na Indonésia, é conhecida como bunga kecombrang ou honje, na Tailândia como kaalaa. Em Batak Karo, é conhecida como asam cekala (asam significa azedo), e os botões da flor, mas mais importante, as vagens de sementes maduras, que são empacotadas com pequenas sementes pretas, são um ingrediente essencial da versão Karo de sayur asam, e são indicadas para cozinhar peixe fresco.
Etlingera elatior é uma espécie de Etlingera . É originaria do Sueste asiático.
Etlingera elatior là một loài thực vật có hoa trong họ Gừng. Loài này được (Jack) R.M.Sm. mô tả khoa học đầu tiên năm 1986.[1] Những bông hoa màu hồng sặc sỡ được sử dụng trong trang trí sắp xếp, trong khi nụ hoa là một thành phần quan trọng trong món laksa Nonya. Tại Bắc Sumatra, nụ hoa được sử dụng cho một món ăn gọi là mas arsik ikan (Zanthoxylum acanthopodium / Szechuan cá chép hồ tiêu và gia vị). Nó được biết đến ở Indonesia với tên gọi bunga kecombrang hoặc honje, tiếng Mã Lai là bunga kantan và tiếng Thái là ดา หลา, daalaa. Tại Thái Lan, nó được chế biến thành món salad Thái.
.jpg)
Etlingera elatior là một loài thực vật có hoa trong họ Gừng. Loài này được (Jack) R.M.Sm. mô tả khoa học đầu tiên năm 1986. Những bông hoa màu hồng sặc sỡ được sử dụng trong trang trí sắp xếp, trong khi nụ hoa là một thành phần quan trọng trong món laksa Nonya. Tại Bắc Sumatra, nụ hoa được sử dụng cho một món ăn gọi là mas arsik ikan (Zanthoxylum acanthopodium / Szechuan cá chép hồ tiêu và gia vị). Nó được biết đến ở Indonesia với tên gọi bunga kecombrang hoặc honje, tiếng Mã Lai là bunga kantan và tiếng Thái là ดา หลา, daalaa. Tại Thái Lan, nó được chế biến thành món salad Thái.
分類 界 : 植物界 Plantae 門 : 被子植物門 Magnoliophyta 綱 : 単子葉植物綱 Liliopsida 目 : ショウガ目 Zingiberales 科 : ショウガ科 Zingiberaceae 属 : エトリンゲラ属 Etlingera 種 : トーチジンジャー E. elatior 学名 Etlingera elatior 和名 トーチジンジャー、カンタン 英名 Torch Ginger,kantan,Philippine waxflower トーチジンジャー（Torch Ginger）は、インドネシアからマレーシアあたりの熱帯アジアを原産とするショウガ科エトリンゲラ属の多年草植物。別名「カンタン」。
高さ約3-4mになり、葉は細長くしょうがに似る。葉柄部は、赤紅色。株の基部から別に生じる、1-２mの真っ直ぐなステッキ状の花茎の先端に球状花序を付け、赤色ないしはピンク色の目立つ花を咲かせる。10数枚の苞が重なって球形にみえる。
従来は3属（アカスマ属、ゲアントゥス属、ニコライア属（トーチジンジャー属））に区分されてきたが、エトリンゲラ属（Etlingera）に統一された。
.jpg)
;_flowering_shoots_with_le_Wellcome_V0042691.jpg)
_001.jpg)
.jpg)
.jpg)
