جرذ العشب

Arvicanthis és un gènere de rosegadors de la família dels múrids. Les espècies d'aquest grup són oriündes d'Àfrica i l'Orient Pròxim.^[1] Tenen una llargada de cap a gropa d'11–20 cm, la cua de 9–16 cm i un pes de 50–180 g. El seu hàbitat principal és la sabana. Viuen en grups que combinen mascles i femelles. El color del seu pelatge varia molt d'una espècie a l'altra. El nom genèric Arvicanthis significa 'animal espinós de la terra arable' en llatí.

Referències

Die Kusuratten (Arvicanthis) sind eine Nagetiergattung aus der Gruppe der Altweltmäuse (Murinae). In Afrika, ihrer Heimat, werden sie meistens „Grasratten“ oder „Grasmäuse“ genannt – eine Bezeichnung, die aber auch für andere Nagetiergattungen verwendet wird.

Merkmale

Kusuratten sind recht große Altweltmäuse mit Kopfrumpflängen zwischen 11 und 20 Zentimetern und einem 9 bis 16 Zentimeter langen Schwanz. Ihr Gewicht beträgt 50 bis 180 Gramm. Sie haben ein borstiges Fell, dessen Färbung sehr variabel ist, das Spektrum reicht von hellgrau bis schwarzbraun. Manchmal ist ein dunkler Aalstrich schwach zu erkennen. Die Unterseite ist stets unwesentlich heller als die Oberseite. Die Ohren sind rötlich und der behaarte Schwanz, der üblicherweise kürzer als der Rumpf ist, ist ebenso zweifärbig wie der Körper.

Verbreitung und Lebensraum

Das Verbreitungsgebiet der Kusuratten erstreckt sich von der Arabischen Halbinsel und das Niltal über weite Teile Afrikas südlich der Sahara bis Sambia. Die afrikanischen Savannen sind der wichtigste Lebensraum dieser Tiere. Sie fehlen in dichten Wäldern, tolerieren aber Halbwüsten. In Äthiopien findet man sie im Hochland bis in Höhen von 3700 Metern.

Lebensweise

Kusuratten sind gesellige Tiere. Sie leben in Gruppen, die sich aus mehreren Männchen und Weibchen zusammensetzen. In manchen Jahren kommt es zu regelrechten Bestandsexplosionen. Anfang der 1970er kam es im Serengeti-Nationalpark zu einer solchen Vermehrung, die dazu führte, dass ein Mensch mit jedem Schritt diese Tiere aufscheuchte. Die Kadaver der totgefahrenen Kusuratten lagen zuhauf in den Fahrspuren, und die lebenden ernährten sich von diesen. In der Sahelzone kam es 1976 zu einer vergleichbaren Populationsexplosion, die aber schon 1977 wieder zusammenbrach.

In einer Kusuratten-Gruppe können sich mehrere Paare finden und gleichzeitig Junge aufziehen. Unter günstigen Bedingungen können das ganze Jahr über Junge geworfen werden, meistens kommt es aber in der Trockenzeit zu einer Pause. Im Durchschnitt kommen fünf Junge zur Welt. Sie werden drei Wochen gesäugt und sind nach drei Monaten geschlechtsreif. Die weiblichen Jungen bleiben in ihrer Gruppe, während die Männchen diese für gewöhnlich verlassen. Obwohl in einem Fall ein in Gefangenschaft gehaltenes Exemplar sechseinhalb Jahre alt wurde, ist die Lebenserwartung in der Wildnis kurz: Sie wird im Durchschnitt auf zehn Monate geschätzt, und zwanzig Monate scheinen das Maximum zu sein.

Kusuratten leben in Bauen, deren Eingänge unter Baumwurzeln, Sträuchern oder Felsen verborgen liegen oder in Termitenhügel eingebettet sind. Sie sind fast reine Pflanzenfresser, die sich von Gräsern, Blättern und Samen ernähren. Nur in Ausnahmefällen werden auch Insekten gefressen.

Wegen ihrer Häufigkeit spielen Kusuratten eine wesentliche Rolle als Beute für andere Tiere. So dürften Kusuratten in vielen Regionen Afrikas 25 % in der Ernährung der Schleiereule ausmachen. Weitere Feinde der Kusuratten sind Mangusten, Schakale, Schlangen und Bussarde.

Kusuratten und Menschen

In ihrem gesamten Verbreitungsgebiet gelten Kusuratten als Landwirtschaftsschädlinge. In den Jahren ihrer Massenvermehrungen können sie in Großregionen ganze Ernten vernichten. Daneben gelten sie als Krankheitsüberträger, die im alten Ägypten an der Ausbreitung der Pest mitgewirkt haben könnten.

Mit Ausnahme von A. blicki, die als „gering gefährdet“ (near threatened) gelistet wird, sind die Kusuratten laut IUCN nicht gefährdet.

Systematik

Innerhalb der Altweltmäuse sind die Kusuratten die Namensgeber der Arvicanthis-Gattungsgruppe, die daneben noch die Harrington-Ratten (Desmomys), die Streifen-Grasmäuse (Lemniscomys), die Afrikanischen Furchenzahnratten (Mylomys), die Furchenzahn-Bachratten (Pelomys) und die Afrikanischen Striemen-Grasmäuse (Rhabdomys) umfasst.

Nach genetischen Untersuchungen von Lecompte et al. (2008) sind die Tiere der Arvicanthis-Gruppe Teil einer vorwiegend afrikanischen Radiation der Altweltmäuse, zu der auch die Aethomys-Gruppe, die Dasymys-Gruppe, die Golunda-Gruppe, die Hybomys-Gruppe und die Oenomys-Gruppe gerechnet werden und die als Arvicanthini zusammengefasst werden. Mit den Eigentlichen Ratten (Rattus) besteht hingegen nur eine sehr entfernte Verwandtschaft.

Über die Artenzahl besteht Uneinigkeit. Wilson & Reeder (2005) unterscheiden die folgenden sieben Arten:

• Arvicanthis abyssinicus lebt im Hochland von Äthiopien.
• Arvicanthis ansorgeri ist im westlichen Afrika, vom Senegal bis Niger, verbreitet.
• Arvicanthis blicki kommt im östlichen Teil des Hochlands von Äthiopien vor.
• Arvicanthis nairobae bewohnt das südliche Kenia und das nördliche Tansania.
• Arvicanthis neumanni ist von Somalia bis Tansania verbreitet.
• Die Nilratte oder Nil-Grasratte (Arvicanthis niloticus) hat das größte Verbreitungsgebiet, das sich vom Niltal und dem Jemen bis Sambia erstreckt.
• Arvicanthis rubinus bewohnt das westliche Afrika, die Art ist bislang zweifelsfrei nur aus Ghana und Benin bestätigt, dürfte aber ein größeres Verbreitungsgebiet haben.

Literatur

• Ronald M. Nowak: Walker’s Mammals of the World. 2 Bände. 6. Auflage. Johns Hopkins University Press, Baltimore MD u. a. 1999, ISBN 0-8018-5789-9.
• Don E. Wilson, DeeAnn M. Reeder (Hrsg.): Mammal Species of the World. A taxonomic and geographic Reference. 2 Bände. 3. Auflage. Johns Hopkins University Press, Baltimore MD 2005, ISBN 0-8018-8221-4.
• Emilie Lecompte, Ken Aplin, Christiane Denys, François Catzeflis, Marion Chades, Pascale Chevret: Phylogeny and biogeography of African Murinae based on mitochondrial and nuclear gene sequences, with a new tribal classification of the subfamily. In: BMC Evolutionary Biology. Bd. 8, 199, 2008, S. 1–21, doi:10.1186/1471-2148-8-199.

Weblinks

• Arvicanthis in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN. Abgerufen am 6. Oktober 2009.

Aqueste genre compren de rosegaires de la familha dels Murids. Son d'espècias de rats dels camps endemics d'Africa.

Sinonim : Isomys^[1].

Lista de las espècias

Aqueste genre compren las espècias seguentas ^[2]:

• Arvicanthis abyssinicus (Rueppell, 1842)
• Arvicanthis blicki Frick, 1914
• Arvicanthis nairobae J. A. Allen, 1909
• Arvicanthis neumanni (Matschie, 1894)
• Arvicanthis niloticus (Desmarest, 1822) - rat rossenc o rat de Nil, lo mai conegut del genre.

A las qualas qualques classificacions classicas apondon^[3]:

• Arvicanthis ansorgei (Thomas 1910)
• Arvicanthis rufinus Temminck, 1853^[4]

E la classificacion filogenetica apond tanben^[5]:

• Arvicanthis dembeensis
• Arvicanthis somalicus
• Arvicanthis sp. Koumbala
• Arvicanthis sp. Kyambura

Nòtas e referéncias

1. ↑ Arvicanthis dins Mammal Species of the World (MSW) (en)
2. ↑ Arvicanthis dins Mammal Species of the World (MSW) (en) e Referéncia ITIS : Arvicanthis Lesson, 1842 (fr) ( (en))
3. ↑ Referéncia Animal Diversity Web : Arvicanthis (en)
4. ↑ zipcodezoo
5. ↑ Referéncia NCBI : Arvicanthis (en)

Vejatz tanben

Articles connèxes

• Rat

Arvicanthis is a genus of rodent from Africa. They are commonly referred to as unstriped grass mice, unstriped grass rats, and kusu rats.

Species

Genus Arvicanthis - unstriped grass mice

• Abyssinian grass rat, Arvicanthis abyssinicus Rüppell, 1842
• Sudanian grass rat, Arvicanthis ansorgei Thomas, 1910
• Blick's grass rat, Arvicanthis blicki Frick, 1914
• Nairobi grass rat, Arvicanthis nairobae J. A. Allen, 1909
• Neumann's grass rat, Arvicanthis neumanni Matschie, 1894
• African grass rat, Arvicanthis niloticus É. Geoffroy, 1803
• Guinean grass rat, Arvicanthis rufinus Temminck, 1853

Genetic evidence indicates that the extinct Canariomys is also nested within this genus.^[1]

References

• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. pp. 894–1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Arvicanthis&oldid=1088142286"

Arvicanthis es un género de roedores miomorfos de la familia Muridae.^[1]​

Especies

Se reconocen las siguientes especies:^[1]​

• Arvicanthis abyssinicus
• Arvicanthis ansorgei
• Arvicanthis blicki
• Arvicanthis nairobae
• Arvicanthis neumanni
• Arvicanthis niloticus
• Arvicanthis rufinus

Referencias

Arvicanthis Muridae animalia familiako generoa da^[1], karraskarien barruan sailkatua.

Espezieak

• Arvicanthis abyssinicus
• Arvicanthis ansorgei
• Arvicanthis blicki
• Arvicanthis nairobae
• Arvicanthis neumanni
• Arvicanthis niloticus
• Arvicanthis rufinus

Erreferentziak

Ikus, gainera

• Muridae

Le genre Arvicanthis comprend des rongeurs de la famille des Muridés. Ce sont des espèces de rats des champs endémiques d'Afrique.

Synonyme : Isomys^[1].

Liste des espèces

Ce genre comprend les espèces suivantes selon Mammal Species of the World :

• Arvicanthis abyssinicus (en) (Rueppell⇔Rüppell, 1842)
• Arvicanthis ansorgei (en) (Thomas 1910)
• Arvicanthis blicki (en) Frick, 1914
• Arvicanthis nairobae (en) J. A. Allen, 1909
• Arvicanthis neumanni (en) (Matschie, 1894)
• Arvicanthis niloticus (Desmarest, 1822) - rat roussard ou rat du Nil^[2], le plus connu du genre.
• Arvicanthis rufinus (en) Temminck, 1853

Et la classification phylogénétique ajoute aussi^[3] :

• Arvicanthis dembeensis (Rüppell, 1842) synonyme de Arvicanthis niloticus (Desmarest, 1822) pour MSW
• Arvicanthis somalicus Thomas, 1903 synonyme de Arvicanthis neumanni (Matschie, 1894) pour MSW
• Arvicanthis sp. Koumbala
• Arvicanthis sp. Kyambura

Notes et références

Voir aussi

• (en), Guide for Saharan vertebrates : Arvicanthis niloticus.

Arvicanthis (Lesson, 1842) è un genere di Roditori della famiglia dei Muridi, comunemente noti come ratti dei prati africani.

Descrizione

Dimensioni

Al genere Arvicanthis appartengono roditori di medie dimensioni, con lunghezza della testa e del corpo tra 106 e 204 mm, la lunghezza della coda tra 83 e 184 mm e un peso fino a 185 g.^[1]

Caratteristiche craniche e dentarie

Il cranio presenta una costrizione inter-orbitale moderata e le creste sopra-orbitali ben sviluppate. Il rostro è largo e corto. Le arcate zigomatiche sono robuste, gli incisivi sono spessi. Il palato è stretto. La bolla timpanica è grande.

Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:

3 0 0 1 1 0 0 3 3 0 0 1 1 0 0 3 Totale: 16 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;

Aspetto

La pelliccia è formata da peli rigidi e ruvidi. Talvolta è presente una striscia più scura lungo la spina dorsale. La coda è generalmente più corta della testa e del corpo e ricoperta fittamente di peli. Il mignolo delle zampe anteriori è fortemente ridotto. Le tre dita centrali dei piedi sono allungate. Le femmine hanno un paio di mammelle pettorali e due paia inguinali.

Distribuzione

Questo genere è diffuso in Africa e Medio Oriente.

Tassonomia

Il genere comprende 7 specie.^[2]

• Arvicanthis abyssinicus
• Arvicanthis ansorgei
• Arvicanthis blicki
• Arvicanthis nairobae
• Arvicanthis neumanni
• Arvicanthis niloticus
• Arvicanthis rufinus

Note

Bibliografia

• Ronald M. Novak, Walker's Mammals of the World, 6th edition, Johns Hopkins University Press, 1999. ISBN 9780801857898

Žolpelės (Arvicanthis) – pelinių (Muridae) šeimos graužikų gentis.

Kailis trumpas, šiurkštus, kai kurių rūšių plaukai virtę dygliais. Nugara pilkos, šviesiai ar juodai rudos ar alyvinės spalvos. Kai kurių rūšių išilgai nugaros eina tamsi juosta. Pilvas nežymiai šviesenis už nugarą. Kūnas 12-19 cm, uodega – 9-16 cm ilgio. Ausys gana stambios, apvalios. Uodega apaugusi plaukais. Užpakalinių kojų pirmas ir penktas pirštai aiškiai mažesni; trys viduriniai ilgi. Priekinių kojų penktasis pirštas sutrumpėjęs, su nagu.

Paplitusios Saudo Arabijoje ir didesnėje Afrikos dalyje: Sudane, Etiopijoje, Senegale, Kenijoje, Ugandoje, Tanzanijoje, Zambijoje.

Apsigyvena įvairiuose biotopuose: savanoje, krūmynuose, miškuose. Slėptuvei naudoja urvus, kuriuose įsirengia lizdus arba juos įsirengia virš žemės. Tankioje žolėje išmina takus. Dažnai gyvena kolonijomis. Aktyvios dieną. Maitinasi lapais, daigais, įvairių žolių sėklomis. Per liūčių sezoną patelė atveda kelias vadas, kurių kiekvienoje po 4-6 jauniklius.

Gentyje 5 rūšys:

• Nilinė žolpelė (Arvicanthis niloticus)
• Nairobinė žolpelė (Arvicanthis nairobae)
• Soimalinė žolpelė (Arvicanthis somalicus)
• Etiopinė žolpelė (Arvicanthis abyssinicus)
• Bliko žolpelė (Arvicanthis blicki)

Arvicanthis is een geslacht van knaagdieren uit de muizen en ratten van de Oude Wereld dat voorkomt in Afrika ten zuiden van de Sahara, zuidelijk tot Noord-Malawi, met uitzondering van de regenwouden. Ze komen ook voor in de Nijlvallei en in het zuidwesten van het Arabisch schiereiland. Dit geslacht is het nauwst verwant aan Mylomys en Pelomys.^[1]

Kenmerken

Het zijn grote ratten met een bruine, okerkleurige of grijsachtige vacht. De buik is lichter dan de rug. Op de rug is vaak een rugstreep te herkennen. Deze ratten hebben gladde voortanden en vreemde, molenachtige kiezen. De kop-romplengte bedraagt 9 tot 21 cm, de staartlengte 22 tot 32 cm en het gewicht 48 tot 130 gram.^[2][3]

Ecologie en gedrag

Ze leven in graslanden, steppes, en aanverwante habitats. Ze komen het meeste voor in de Nijlvallei, maar zijn afwezig in bosgebieden. In Ethiopië komen ze tot op 3700 m hoogte voor. Ze eten zaden, bladeren, gras en soms insecten en zijn overdag actief. Ze leven in holen, die onder boomwortels, struiken of grote stenen of in termietennesten worden gebouwd.^[2]

Soms komt het bij deze dieren tot bestandsexplosies (bekend bij lemmingen). In het begin van de jaren 70 van de 20e eeuw waren er in het Serengetipark zoveel van deze dieren dat men geen stap kon verzetten zonder op een dier te gaan staan. De levende dieren voedden zich met de dode. In 1976-1977 was er in de Sahel een vergelijkbare situatie. Doordat ze zo algemeen voorkomen zijn ze belangrijke prooidieren: in sommige delen van Afrika zijn ze ongeveer 25% van de prooien van kerkuilen. Ze worden ook gegeten door mangoesten, jakhalzen, slangen en buizerden.^[2]

Arvicanthis-soorten zijn sociale dieren. Ze leven in groepen, die uit meerdere mannetjes en vrouwtjes bestaan. In een groep kunnen meerdere paartjes tegelijkertijd jongen krijgen. In gunstige omstandigheden kunnen er het hele jaar lang jongen geboren worden, hoewel er in de droge tijd meestal geen jongen geboren worden. Gemiddeld worden er vijf jongen per keer geboren. Die worden drie weken gezoogd en zijn na drie maanden geslachtsrijp. De vrouwtjes blijven in hun groep, terwijl mannetjes meestal hun groep verlaten. Hoewel een dier in gevangenschap zes en een half jaar oud is geworden, worden ze in het wild doorgaans slechts tien tot maximaal twintig maanden oud.^[2]

In hun verspreidingsgebied worden Arvicanthis-soorten beschouwd als schadelijk voor de economie. Tijdens een bestandsexplosie kunnen ze enorme schade aanrichten. Waarschijnlijk zijn het ook ziekteoverdragers, die in Egypte bijvoorbeeld de pest overgedragen hebben.^[2]

Soorten

Er zijn zeven levende soorten:^[1]

• Arvicanthis abyssinicus (bergen van Ethiopië)
• Arvicanthis ansorgei (Gambia tot Zuid-Tsjaad)
• Arvicanthis blicki (bergen van Ethiopië)
• Arvicanthis nairobae (Zuid-Ethiopië, Kenia en Tanzania)
• Arvicanthis neumanni (Oostelijk Zuid-Soedan, Ethiopië, Somalië, Kenia en Tanzania)
• Koesoegrasrat (Arvicanthis niloticus) (Zuid-Mauritanië tot West-Ethiopië, de Nijlvallei in Egypte, Zuidwest-Tanzania, Oost-Zambia en Noord-Malawi)
• Arvicanthis rufinus (Guinee tot Zuid-Nigeria)

Een populatie uit de Centraal-Afrikaanse Republiek vertegenwoordigt waarschijnlijk een achtste soort. Er is een fossiele Pleistocene soort bekend uit Israël, Arvicanthis ectos. In oudere classificaties is het aantal soorten vaak veel minder; sommigen erkenden maar één soort (A. niloticus). Allerlei, vooral karyologisch, onderzoek heeft het aantal soorten sterk doen toenemen. Het karyotype is vaak een zeer belangrijke onderscheidende factor tussen de verschillende soorten.^[1]

De verwantschappen tussen deze soorten zijn als volgt:^[1]

Arvicanthis

Arvicanthis nairobae

Arvicanthis ansorgei

Arvicanthis sp. (Centraal-Afrikaanse Republiek)

Arvicanthis rufinus

Arvicanthis neumanni

Arvicanthis niloticus

Arvicanthis blicki

Arvicanthis abyssinicus

Literatuur

Multimedia w Wikimedia Commons

Kusu^[4] (Arvicanthis) – rodzaj ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce^[5][4].

Systematyka

Etymologia

• Arvicanthis: skrót nazwy rodzaju Arvicola Lacépède, 1799; łac. acanthis - kręgosłup^[6].
• Isomys: gr. ισος isos – jednakowy, podobny; μυς mys, μυός myos – mysz^[7]. Gatunek typowy: Mus variegatus Lichtenstein, 1823 (Lemmus niloticus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[4][5]:

• Arvicanthis abyssinicus – kusu abisyński
• Arvicanthis ansorgei – kusu sahelski
• Arvicanthis blicki – kusu halny
• Arvicanthis nairobae – kusu sawannowy
• Arvicanthis neumanni – kusu somalijski
• Arvicanthis niloticus – kusu nilowy
• Arvicanthis rufinus – kusu gwinejski

Przypisy

Bibliografia

1. T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 71-718, seria: North American Fauna. (ang.)

Arvicanthis é um gênero de roedores da família Muridae.

Espécies

• Arvicanthis abyssinicus (Rüppell, 1842)
• Arvicanthis ansorgei Thomas, 1910
• Arvicanthis blicki Frick, 1914
• Arvicanthis nairobae J. A. Allen, 1909
• Arvicanthis neumanni (Matschie, 1894)
• Arvicanthis niloticus (Desmarest, 1822)
• Arvicanthis rufinus Temminck, 1853
• Arvicanthis somalicus Thomas, 1903

Referências

• MUSSER, G. G.; CARLETON, M. D. Superfamily Muroidea. In: WILSON, D. E.; REEDER, D. M. (Eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. 3. ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005. v. 2, p. 894-1531.

Gräsråttor (Arvicanthis) är ett släkte gnagare som förekommer i Afrika.

Kännetecken

Med en kroppslängd mellan 11 och 20 centimeter och en svanslängd mellan 9 och 16 centimeter är de jämförelsevis stora. Pälsens färg är variabel mellan ljusgrå och svartbrun och håren liknar borstar. Ibland går en mörkare smal strimma över djurens rygg. Undersidan är vanligen lite ljusare.

Utbredning

Arterna förekommer främst i de afrikanska savannerna. De saknas i täta skogar men finns ibland i halvöknar. Stora populationer finns längd Nilens dalgång fram till flodens delta. I Etiopiens högland förekommer arterna upp till 3 700 meter över havet.

Levnadssätt

Gräsråttor är sociala djur. De lever i grupper som vanligen består av flera hannar och honor. I vissa år ökar populationen explosionsartad. Under 1970-talet fanns till så många individer i Serengeti nationalparken att det var omöjlig att missa dem under utflykter. Kvarlevorna av många överkörda individer låg på vägarna och de överlevande åt av dessa. 1976 fanns en liknande ökning i Sahel men redan 1977 gick beståndet tillbaka.

Gräsråttor kan para sig hela året men vanligen sker under den torra tiden ett mindre antal födelser. I genomsnitt föds fem ungdjur åt gången. Dessa dias tre veckor och efter tre månader är ungdjuren könsmogna. Honor stannar vanligen i gruppen där de blev född men hannar letar efter andra grupper. Individer i fångenskap blev upp till 6 år gamla men i naturen är livslängden mycket kortare. Den uppskattas med tio månader med ett maximum på tjugo månader.

Dessa djur skapar underjordiska bon och ingången ligger oftast bland trädens eller buskarnas rötter eller i termitbon. Gräsråttor är i huvudsak växtätare som livnär sig av gräs, blad och frön. I undantagsfall äter de även insekter.

På grund av arternas stora bestånd utgör de ett viktigt byte åt andra djur. De jagas bland annat av tornugglor, vråkar, ormar, manguster och schakaler.

Systematik

Antalet arter är inte helt utredd. Medan några zoologer sammanfattar alla populationer till en enda art, Arvicanthis niloticus, skiljer Wilson & Reeder (2005) samt IUCN mellan sju arter:^[1][2]

• Arvicanthis abyssinicus, Etiopien
• Arvicanthis ansorgei, från Burkina Faso till Atlanten
• Arvicanthis blicki, Etiopien
• Arvicanthis nairobae, Kenya, Tanzania
• Arvicanthis neumanni, Etiopien, Somalia, Tanzania
• Arvicanthis niloticus, västra och östra Afrika, Sahel, Nilens dalgång, Jemen
• Arvicanthis rufinus, västra Afrika vid Guineabukten

Gräsråttor och människor

I hela utbredningsområdet ses gräsråttor som skadedjur för jordbruket. Under år med stora populationer kan de förstöra en stor del av skörden. Dessutom ska de överföra sjukdomar. I Egypten nämns de som ansvarig för pestens utbredning under gamla tider.

Referenser

Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från tyskspråkiga Wikipedia, 2 oktober 2008.

• Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. Johns Hopkins University Press, 1999, ISBN 0801857899
• Don E. Wilson, Deeann M. Reeder: Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. Smithsonian Books, 1993, ISBN 1560982179

Noter

1. ^ Wilson & Reeder (2005) Arvicanthis
2. ^ Arvicanthis på IUCN:s rödlista, läst 9 oktober 2016.

• 1 Опис тварин
• 2 Проживання
• 3 Стиль життя
• 4 Види
• 5 Посилання

Arvicanthis là một chi động vật có vú trong họ Muridae, bộ Gặm nhấm. Chi này được Lesson miêu tả năm 1842.^[1] Loài điển hình của chi này là Lemmus niloticus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803.

Các loài

Chi này gồm các loài:

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Arvicanthis tại Wikispecies

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Млекопитающие

Подкласс: Звери

Инфракласс: Плацентарные

Надотряд: Euarchontoglires

Грандотряд: Грызунообразные

Отряд: Грызуны

Семейство: Мышиные

Подсемейство: Мышиные

Род: Травяные мыши

• Isomys Sundevall, 1843^[1]

本条目没有列出任何参考或来源。（2012年2月7日）
維基百科所有的內容都應該可供查證。请协助添加来自可靠来源的引用以改善这篇条目。无法查证的内容可能被提出异议而移除。

壟鼠屬（Arvicanthis），哺乳綱、囓齒目、鼠科的一屬，而與壟鼠屬（埃塞壟鼠）同科的動物尚有板齒鼠屬（大板齒鼠）、長頸姬鼠屬（長頸姬鼠）、伊山鼠屬（伊山鼠）、菲律賓家鼠屬（菲律賓家鼠）等之數種哺乳動物。

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=壟鼠屬&oldid=25426059”

민무늬풀밭쥐속 또는 아르비칸티스속(Arvicanthis)은 쥐과 쥐아과에 속하는 설치류 속 분류군의 하나이다.^[1] 아프리카에 서식하는 7종을 포함하고 있다.

하위 종

• 아비시니아풀밭쥐 (Arvicanthis abyssinicus)
• 수단풀밭쥐 (Arvicanthis ansorgei)
• 블릭풀밭쥐 (Arvicanthis blicki)
• 나이로비풀밭쥐 (Arvicanthis nairobae)
• 노이만풀밭쥐 (Arvicanthis neumanni)
• 아프리카풀밭쥐 (Arvicanthis niloticus)
• 기니풀밭쥐 (Arvicanthis rufinus)

계통 분류

다음은 2008년 레콤프테 등(Lecompte et al.)^[2]의 연구에 기초한 계통 분류이다.

아르비칸티스족  

인도덤불쥐속

     

적갈색코쥐속

    매부리코쥐군  

매부리코쥐속

   

과녁쥐속

        아프리카덤불쥐군

아프리카덤불쥐속

  섀기쥐군  

섀기쥐속

   

그랜트바위쥐속

        바위쥐군

바위쥐속

  민무늬풀밭쥐군    

해링턴쥐속

   

네줄무늬풀밭쥐속

         

아프리카구치쥐속

   

펠로미스속

       

줄무늬풀밭쥐속

   

민무늬풀밭쥐속

                 

각주