Phaenicophaeus curvirostris (Shaw 1810)

Phaenicophaeus curvirostris^[2] ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive nel sudeste asiáticu. Ye una ave de tamañu considerable (hasta 49 cm) y llarga cola, col plumaxe principalmente gris col pechu castañu acoloratáu y rellumos verdes nes nales, y un gran picu curvado. A diferencia d'otros cuculiformes constrúi niales y cría a los sos pitucos.^[3]

Descripción

Fema cautiva nun zoo.

El malcoha pechicastaño mide ente 42–49 cm de llargu, incluyida la so llarga cola, tien un gran picu curvado escontra baxo, col quexal cimeru de color ablancazáu y l'inferior negra o acoloratada. Presenta una carúncula colorada alredor de los güeyos que llega hasta la base del picu. El plumaxe de la mayor parte del so cuerpu ye gris, con rellumos verdes nes nales que se vuelven azulaos cola edá. Sicasí'l so pechu, gargüelu y obispillo son de color castañu acoloratáu, y daqué más escuru na parte final de la cola. Les sos pates son de color gris escuru.^[4] Presenta un dimorfismu sexual bien pequeñu, una y bones dambos sexos tienen un plumaxe similar, pero los machos tienen l'iris de color azul y les femes tener mariellu.

Taxonomía

El malcoha pechicastaño foi descritu científicamente como Cuculus curvirostris a partir d'un espécime recoyíu en Xava occidental pol naturalista inglés George Shaw en 1810, primero que fuera creáu'l xéneru Phaenicophaeus pol nateralista inglés James Francis Stephens en 1815. Si nome específicu vien de los términos llatinos curvus "curvado", y rostrum "picu".^[5] El nome del xéneru deriva de los términos griegos phoiniko- "carmesí", y phaes "güeyos" o "cara",^[6] en referencia al malcoha carirrojo. Sicasí, la 'œ' trescribióse incorrectamente como 'æ'.^[7]

Detalle de la cabeza d'un machu (con iris azul) onde s'aprecia'l so carúncula de color coloráu intensu.

===Subespecies reconocen seis subespecies:

• P. c. singularis: de la península malaya hasta Sumatra, amás del archipiélagu Anambas.
• P. c. oeneicaudus: qu'ocupa les islles al oeste de Sumatra.
• P. c. curvirostris: presente en Java central y occidental.
• P. c. deningeri: en Java oriental y Bali.
• P. c. microrhinus: na isla de Bangka y Borneo.
• P. c. harringtoni: presente nes islles Filipines occidentales.

Distribución y hábitat

Suel atopara nes cañes del nivel mediu del monte.

Alcuéntrase na península malaya y les islles de Sumatra, Xava, Borneo, Bangka, Bali, amás de les pequeñes islles circundantes, y les Filipines de la provincia de Palawan (Palawan, Balabac, Calamian y Dumaran), distribuyíu por Indonesia, el sur de Tailandia y Birmania, Malasia, les Filipines occidentales y Brunéi.^[4]

Los sos hábitats naturales son les selves tropicales de tierres baxes y los manglares. Habita principalmente nos niveles medios del monte ente la trupa xamasca.^[4] La mayor parte del so hábitat natural foi deforestado.

Comportamientu

Aliméntase de pequeños vertebraos, como llagarteses, xaronques, pitucos d'aves y d'inseutos,^[4] como guxanos, saltapraos, billorios, insecto palo, mantis, cucaraches, escarabayos y otros invertebraos como arañes y pequeños cámbaros.

A diferencia de munchos de les sos parientes, el malcoha pechicastaño constrúi niales y cría a los sos propios pitucos.^[3] La dómina de cría varia según les rexones, siendo d'agostu a avientu en Borneo y de xineru a setiembre nel sureste del continente asiáticu. El machu y la fema constrúin un nial d'unos 35 cm de diámetru con ramines,^[4] con un cuéncanu d'unos 11 cm de diámetru y unos 5 cm de fondura forrada con fueyes. Suelen poner de dos a tres güevos de color blancu mate que miden 34 x 28 mm. Tanto la fema como'l machu guaren los güevos, que se suelen guarase alredor de 13 díes hasta la eclosión. Los pitucos permanecen nel nial unos 11 díes, siendo alimentaos polos sos dos proxenitores.^[3]

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Phaenicophaeus curvirostris .

El malcoha pitbrú (Phaenicophaeus curvirostris) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) que habita zones boscoses de la Península Malaia, Sumatra, Borneo, Java, Bali, i les Filipines més occidentals.
Alguns autors han separat recentment la població de les illes Mentawai en una espècie diferent, Phaenicophaeus oeneicaudus.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Malcoa brongoch (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: malcoau brongoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rhamphococcyx curvirostris; yr enw Saesneg arno yw Chestnut-breasted malcoha. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. curvirostris, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r malcoa brongoch yn perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

ચટકાકાર ગોત્રને લગભગ મળતા આવતા કોકિલાકાર ગોત્રમાં પરંપરાગતરીતે નીચે પ્રમાણેના ત્રણ કુળ સમાવવામાં આવે છે.

• મુસોફાજીડૈ - ટુરાકોસ અને સાથીઓ
• કોકિલ કુળ - ખરા-કોકિલ(પોતાનો માળો બાંધતા નથી), ખોટા-કોકિલ(પોતાનો માળો બાંધે છે), રોડ-રનર્સ અને એનીસ
• Opisthocomidae - Hoatzin (or Opisthocomiformes)

હાલમાં આ સમુહનું વર્ગીકૃતનામકારણ વિવાદાસ્પદ છે. સિબ્લી-અલક્યુઇસ્ટ વર્ગીકૃતનામકરણ મુસોફાજીડૈ કુળને એક ગોત્રની બઢતી આપે છે પણ તેમને સમર્થન નથી.કુત્રિમ કોકિલ અને એનીસ ને ક્યારેક કોકિલ કુળના પેટા કુળ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે કે પછી એમના પોતાના સ્વતંત્ર કુળમાં (સેંટ્રોપોડૈ અને ક્રોટોપોડૈ) મુકવામાં આવે છે.

ઉત્ક્રાંતિ

આ સમુહનાં અશ્મિજન્ય પુરાવાઓ ખુબ ચર્ચાસ્પદ છે. કોકિલ કુળની અદ્વિતિય શરીરરચના મોટેભાગે તદ્દન છુટાછવાયા મળેકા અસ્થીની ઓળખવિધિને પણ સહેલી બનાવે છે. પ્રાગૈતિહાસિક સમયની કોયલો છેક ૪૦૦ થી ૩૫૦ હજાર વર્ષ પહેલેથી ઓળખાઇ આવે છે.

બીજા કેટલાક પેલીઓજેન અશ્મિઓ જે ને કોઇ સમયે કોકિલાકાર ગોત્રમાં ગણવામાં આવતા તેનું નિરૂપણ છેલ્લા કેટલાક સમયથી અલગ કરવામાં આવે છે.

આ પણ જુવો

સંદર્ભ

கபில மார்புப் பூங்குயில் (Phaenicophaeus curvirostris) என்பது குயில் குடும்பத்தில் பூங்குயில் பேரினத்தில் உள்ள ஒரு பறவையாகும். தென்கிழக்காசியாவில் மியான்மர் முதல் கீழைச் சாவகம், பிலிப்பைன்சு மற்றும் போர்னியோ வரையிலான பகுதிகளில் பரவிக் காணப்படும் இப்பறவையினம், 49 செமீ (19 அங்குலம்) வரை வளரக்கூடியது. இதன் மேற்பகுதி சாம்பல் மற்றும் கடும் பச்சை நிறமாகவும் கீழ்ப் பகுதி செங்கபில நிறமாகவும் இருப்பதுடன் வெளிறிய மஞ்சள் நிறத்திலான அதன் சொண்டு சற்றுப் பெரிதாகவும் மேற்பகுதி கீழ் நோக்கி வளைந்தும் இருக்கும். இப்பறவைகளின் இறகுகளின் நிறங்களின் அடிப்படையில் ஆண், பெண் இரண்டும் ஒரே மாதிரியாகக் காணப்படும். ஏராளமான ஏனைய குயிலினங்களைப் போலன்றி, கபில மார்புப் பூங்குயில்கள் தம் கூடுகளைத் தாமே கட்டுவதுடன் தம் குஞ்சுகளையும் பராமரிக்கும் தன்மையும் உடையனவாகும்.^[1]

துணையினங்கள்

கபில மார்புப் பூங்குயில்களில் ஆறு துணையினங்கள் இருப்பதாகக் கருதப்படுகின்றது. அவை:

• P. c. singularis: தென் மியன்மார், தாய்லாந்து முதல் மலாயாத் தீபகற்பம், சுமாத்திரா மற்றும் அனம்பாஸ் தீவுத் தொகுதி என்பவற்றில் காணப்படுகின்றது.
• P. c. oeneicaudus: மேலைச் சுமத்திரா தீவு மற்றும் அண்டிய தீவுகளில் காணப்படுகின்றது.
• P. c. curvirostris: நடு மற்றும் மேலைச் சாவகத்தில் காணப்படுகின்றது.
• P. c. deningeri: கீழைச் சாவகம் மற்றும் பாலியில் காணப்படுகின்றது.
• P. c. microrhinus: பங்கா தீவு மற்றும் போர்னியோ தீவு என்பவற்றில் காணப்படுகின்றது.
• P. c. harringtoni: பிலிப்பீன்சின் பலாவான் தீவு, பலாபாச்சு தீவு, சலாமியான் தீவுகள் மற்றும் துமாரான் ஆகிய இடங்களிற் காணப்படுகின்றது.

தோற்றம்

42-49 செமீ (17-19 அங்குலம்) வரை வளர்ச்சியடையத் தக்கதான கபில மார்புப் பூங்குயில் பெரிய, வளைந்த, வெளிர் மஞ்சள் நிறத்திலான மேற் சொண்டையும் நிறங் கடுமையான அல்லது சிவந்த அல்லது கறுத்த கீழ்ச் சொண்டையும் கொண்டிருக்கும். இதன் கண்களைச் சுற்றித் தனிச் சிவப்பிலான அடையாளமொன்று காணப்படுவதுடன், தலை சாம்பல் நிறத்தில் இருக்கும். இதன் சிறகுகள் கடும் பச்சை நிறத்திலிருந்த போதிலும் முதுமையடையும் போது நிறம் மங்கி, சற்று நீல நிறமாக மாறும். மார்புப் பகுதியும் கால்களுக்கு இடைப்பட்ட பகுதியும் செங்கபில நிறமாக இருப்பதுடன், கால்கள் கடும் சாம்பல் நிறத்தைக் கொண்டிருக்கும்.^[2] இப்பறவைகளின் இறகுகளின் நிறங்கள் ஆண், பெண் பறவைகளுக்குப் பொதுவாக இருப்பினும், ஆண் பறவையின் கண் புரை வெளிர் நீலமாகவும் பெண் பறவையின் கண் புரை மஞ்சளாகவும் காணப்படும்.

பரம்பலும் வாழிடமும்

கபில மார்புப் பூங்குயில்கள் புரூணை, இந்தோனேசியா, மலேசியா, மியான்மர், மேலைப் பிலிப்பீன்சு, தென் தாய்லாந்து, சிங்கப்பூர் மற்றும் மியான்மர் ஆகிய நாடுகளிற் காணப்படுகின்றன.^[2]

இப்பறவைகளின் இயற்கை வாழிடங்கள் துணை அயன மண்டல மற்றும் அயன மண்டல ஈரலிப்பான தாழ்நிலக் காடுகளும் துணை அயன மண்டல மற்றும் அயன மண்டலக் கண்டற் காடுகளுமாகும். இவை பொதுவாக மரங்களின் அடர்ந்த இலைகளுக்கிடையிலேயே வசிக்கும்.^[2] இந்நாட்களில் இப்பறவைகளின் வாழிடங்களான காடுகள் பெரிதும் அழிக்கப்படுகின்றன.

உணவுப் பழக்கம்

இப்பறவையினம் சிறிய பல்லி, தவளை, பறவைக் குஞ்சுகள் போன்ற சிறு முண்ணானிகளையும் மயிர்க்கொட்டிகள், வெட்டுக்கிளி, கரப்பான் பூச்சி, வண்டு போன்ற பூச்சிகளையும்,^[2] சிலந்தி, சிறு நண்டு போன்றவற்றையும் உணவாகக் கொள்ளும்.

இனப் பெருக்கம்

ஏனைய குயிலினங்களில் ஏராளமானவற்றைப் போலன்றி, கபில மார்புப் பூங்குயில்கள் தம் கூடுகளை அமைத்துக் கொள்வதுடன் தம் குஞ்சுகளையும் தாமே வளர்க்கும்.^[1] இவற்றின் இனப்பெருக்க காலம் இடத்துக்கிடம் வேறுபடும். இது போர்னியோவில் ஆகஸ்ட் முதல் திசம்பர் வரையிலும் ஏனைய தென்கிழக்காசியப் பகுதிகளில் ஜனவரி, செப்டெம்பர் என வேறுபடுவதாகவும் இருக்கும். இவ்வினத்தின் ஆணும் பெண்ணும் கலவியில் ஈடுபடும் காலத்தில் சிறு மரக் கிளைகளையும் குச்சிகளையும் கொண்டு கிட்டத்தட்ட 35 செமீ (14 அங்குலம்) விட்டம் கொண்ட கூட்டை அமைக்கும்.^[2] கூட்டின் உட்பகுதியில் இலைகளை அடுக்கி கோப்பை போல ஆக்கும். 34 x 28 மிமீ அளவான இரண்டு அல்லது மூன்று வெண்ணிற முட்டைகளை இடும். ஆண், பெண் இரண்டும் சேர்ந்து முட்டைகளை அடைகாக்கும். முட்டைகள் பொரிப்பதற்கு கிட்டத்தட்ட 13 நாட்கள் எடுக்கும். இளம் குஞ்சுகள் 11 நாட்கள் வரை கூட்டிலேயே இருக்கும். இக்காலப் பகுதியில் பெற்றோரான ஆண், பெண் இரண்டும் சேர்ந்து குஞ்சுகளுக்கு இரையூட்டும்.^[1]

மேற்கோள்கள்

• BirdLife International 2004.
• 2006 IUCN Red List of Threatened Species. தறவிறக்கப்பட்டது 24 யூலை 2007.

The chestnut-breasted malkoha (Phaenicophaeus curvirostris) is a species of cuckoo in the family Cuculidae. Found in Southeast Asia from Myanmar through to eastern Java, the Philippines and Borneo, it is a large cuckoo measuring up to 49 cm (19 in) with grey and dark green upperparts and chestnut underparts, and a large curved pale upper mandible. The male and female are similar in plumage. Unlike many cuckoos, it builds its nest and raises its own young.^[2]

Taxonomy

The chestnut-breasted malkoha was first described from a specimen collected in western Java by English naturalist George Shaw in 1810 as Cuculus curvirostris, before the genus Phaenicophaeus was erected by English naturalist James Francis Stephens in 1815. Its specific epithet is derived from the Latin words curvus "curved", and rostrum "beak".^[3] The genus name is derived from the ancient Greek phoiniko- "crimson", and phaes "eyes" or "face",^[4] referring to the red-faced malkoha. However, the 'œ' was transcribed incorrectly as 'æ'.^[5]

Subspecies

Six subspecies are recognised:

• P. c. singularis: from southern Myanmar and Thailand, through the Malay Peninsula and into Sumatra, as well as the Anambas archipelago.
• P. c. oeneicaudus: from western Sumatra Islands.
• P. c. curvirostris: from central and western Java.
• P. c. deningeri: from eastern Java and Bali.
• P. c. microrhinus: from Bangka Island and Borneo.
• P. c. harringtoni: from Palawan, Balabac, Calamian and Dumaran islands of the Palawan province of the western Philippines.

Description

Measuring 42–49 cm (17–19 in) in length, the chestnut-breasted malkoha has a large, curved, pale yellow upper mandible and darker red or black lower mandible, and a bare red patch of rough skin around the eye. The head is grey and wings are dark green fading to blue with age. Its underparts and rump are chestnut, and feet are dark grey.^[6] Little sexual dimorphism is seen, as the male and female are similar in plumage, although the male has a pale blue iris and the female yellow.

Distribution and habitat

It is found in Brunei, Indonesia, Malaysia, Myanmar, the western Philippines, and southern Thailand.^[6]

Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forests and subtropical or tropical mangrove forests. It resides mainly in the middle story in dense foliage.^[6] Much of its forest habitat is being cleared.

Feeding

It eats small vertebrates, such as small lizards, frogs, and baby birds, and insects,^[6] including caterpillars, grasshoppers, cicadas, stick insects, mantises, cockroaches, beetles, and bugs, as well as spiders and small crabs.

Breeding

Unlike many cuckoos, the chestnut-breasted malkoha builds its nest and raises its own young.^[2] Breeding season varies by location, from August to December in Borneo, to January to September in Southeast Asia. The male and female pair up and build a nest around 35 cm (14 in) diameter of small branches and twigs,^[6] with a leaf-lined depression or cup around 11 cm (4.3 in) in diameter and 5 cm (2.0 in) deep. Two or three matte white eggs measuring 34 x 28 mm are laid. Both the female and male incubate the eggs, which usually hatch around 13 days after being laid. Young birds remain in the nest for around 11 days, during which time they are fed by both parents.^[2]

References

La Avelbrusta malkohao (Phaenicophaeus curvirostris) estas specio de la kukoledoj, familio de la ordo de birdoj, nome Cuculiformes, kiuj inkludas ankaŭ la vojkurulojn, la aniojn, la centropojn kaj la hoacinon.

Ĝi estas loĝanta birdo en Brunejo, Indonezio, Malajzio, Birmo, Filipinoj kaj Tajlando.

Tiu ĉi orientalisa specio estas ĉefe griza supre, sed kun ĉefe du kontrastegaj partoj, nome helblua beko tre akra kaj subenkurba ĉepinte kaj tre larĝa ĉebaze kaj -la plej rimarkinda eco (kio nomigas la specion)- ruĝoranĝaj aŭ avelkoloraj brusto, kiel la Ruĝbeka malkohao, kaj ventron, do preskaŭ ĉiu suba parto ĉe tiu estas oranĝeca.

Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj subtropikaj aŭ tropikaj manglejoj.

Referenco

• BirdLife International 2004. Phaenicophaeus curvirostris.
• 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. 24a Julio 2007.

El malcoha pechicastaño (Phaenicophaeus curvirostris)^[2]​ es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive en el sudeste asiático. Es un ave de tamaño considerable (hasta 49 cm) y larga cola, con el plumaje principalmente gris con el pecho castaño rojizo y brillos verdes en las alas, y un gran pico curvado. A diferencia de otros cuculiformes construye nidos y cría a sus polluelos.^[3]​

Descripción

Hembra cautiva en un zoo.

El malcoha pechicastaño mide entre 42–49 cm de largo, incluida su larga cola, tiene un gran pico curvado hacia abajo, con la mandíbula superior de color blanquecino y la inferior negra o rojiza. Presenta una carúncula roja alrededor de los ojos que llega hasta la base del pico. El plumaje de la mayor parte de su cuerpo es gris, con brillos verdes en las alas que se vuelven azulados con la edad. Sin embargo su pecho, garganta y obispillo son de color castaño rojizo, y algo más oscuro en la parte final de la cola. Sus patas son de color gris oscuro.^[4]​ Presenta un dimorfismo sexual muy pequeño, ya que ambos sexos tienen un plumaje similar, pero los machos tienen el iris de color azul y las hembras lo tienen amarillo.

Taxonomía

El malcoha pechicastaño fue descrito científicamente como Cuculus curvirostris a partir de un espécimen recolectado en Java occidental por el naturalista inglés George Shaw en 1810, antes de que fuera creado el género Phaenicophaeus por el nateralista inglés James Francis Stephens en 1815. Si nombre específico procede de los términos latinos curvus "curvado", y rostrum "pico".^[5]​ El nombre del género deriva de los términos griegos phoiniko- "carmesí", y phaes "ojos" o "cara",^[6]​ en referencia al malcoha carirrojo. Sin embargo, la 'œ' se transcribió incorrectamente como 'æ'.^[7]​

Detalle de la cabeza de un macho (con iris azul) donde se aprecia su carúncula de color rojo intenso.

Subespecies

Se reconocen seis subespecies:

• P. c. singularis: de la península malaya hasta Sumatra, además del archipiélago Anambas.
• P. c. oeneicaudus: que ocupa las islas al oeste de Sumatra.
• P. c. curvirostris: presente en Java central y occidental.
• P. c. deningeri: en Java oriental y Bali.
• P. c. microrhinus: en la isla de Bangka y Borneo.
• P. c. harringtoni: presente en las islas Filipinas occidentales.

Distribución y hábitat

Suele encontrase en las ramas del nivel medio del bosque.

Se encuentra en la península malaya y las islas de Sumatra, Java, Borneo, Bangka, Bali, además de las pequeñas islas circundantes, y las Filipinas de la provincia de Palawan (Palawan, Balabac, Calamian y Dumaran), distribuido por Indonesia, el sur de Tailandia y Birmania, Malasia, las Filipinas occidentales y Brunéi.^[4]​

Sus hábitats naturales son las selvas tropicales de tierras bajas y los manglares. Habita principalmente en los niveles medios del bosque entre el denso follaje.^[4]​ La mayor parte de su hábitat natural ha sido deforestado.

Comportamiento

Se alimenta de pequeños vertebrados, como lagartijas, ranas, polluelos de aves y de insectos,^[4]​ como orugas, saltamontes, cigarras, insectos palo, mantis, cucarachas, escarabajos y otros invertebrados como arañas y pequeños cangrejos.

A diferencia de muchos de sus parientes, el malcoha pechicastaño construye nidos y cría a sus propios polluelos.^[3]​ La época de cría varía según las regiones, siendo de agosto a diciembre en Borneo y de enero a septiembre en el sureste del continente asiático. El macho y la hembra construyen un nido de unos 35 cm de diámetro con ramitas,^[4]​ con una concavidad de unos 11 cm de diámetro y unos 5 cm de profundidad forrada con hojas. Suelen poner de dos a tres huevos de color blanco mate que miden 34 x 28 mm. Tanto la hembra como el macho incuban los huevos, que se suelen incubarse alrededor de 13 días hasta la eclosión. Los polluelos permanecen en el nido unos 11 días, siendo alimentados por sus dos progenitores.^[3]​

Referencias

Phaenicophaeus curvirostris Phaenicophaeus generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Phaenicophaeus
• Cuculidae

Phaenicophaeus curvirostris

Le Malcoha rouverdin (Phaenicophaeus curvirostris) est une espèce d'oiseau de la famille des Cuculidae.

Répartition

Son aire de répartition s'étend sur la Birmanie, la Thaïlande, la Malaisie, Brunei, l'Indonésie et les Philippines.

Sous-espèces

Cet oiseau est représenté par six sous-espèces :

• Phaenicophaeus curvirostris curvirostris (Shaw, 1810) ;
• Phaenicophaeus curvirostris deningeri Stresemann, 1913 ;
• Phaenicophaeus curvirostris harringtoni (Sharpe, 1877) ;
• Phaenicophaeus curvirostris microrhinus (Berlepsch, 1895) ;
• Phaenicophaeus curvirostris oeneicaudus J. Verreaux & E. Verreaux, 1855 ;
• Phaenicophaeus curvirostris singularis (Parrot, 1907).

Kadalan birah (bahasa Latin = Phaenicophaeus curvirostris) adalah spesies burung dari keluarga Cuculidae, dari genus Phaenicophaeus. Burung ini merupakan jenis burung pemakan ulat bulu, semut, serangga besar, kepiting, kadal, anak burung yang memiliki habitat di hutan, semak belukar, padang ilalang.

Ciri-ciri

Kadalan birah memiliki tubuh berukuran besar (49 cm). Paruh hijau, ekor panjang dengan ujung merah karat yang jelas. Mahkota dan tengkuk abu-abu. Tubuh bagian atas hijau pucat. Kulit sekitar mata warna merah. Tubuh bagian bawah merah karat, tak ada warna putih pada ujung ekor. Iris biru (jantan) atau kuning (betina), paruh hijau berpangkal merah (jantan) atau coklat (betina), kaki abu-abu. Bertengger diam untuk waktu lama. Berpasangan atau dalam kelompok kecil. Sarang berupa ranting-ranting berdaun pada pohon. Telur berwarna keputih-putihan, jumlah 2-3 butir. Berbiak bulan Juni-Agustus, November-Maret.

Penyebaran

• Semenanjung Malaysia, Palawan.
• Sumatera, Kalimantan, Bangka, Mentawai, Jawa, Bali.

Galeri

Referensi

• http://bio.undip.ac.id/sbw/sp_daftar_indo.htm

La malcoa pettocastano (Phaenicophaeus curvirostris Shaw, 1810), è un uccello della famiglia dei Cuculidae.

Sistematica

Phaenicophaeus curvirostris ha sette sottospecie:

• Phaenicophaeus curvirostris curvirostris
• Phaenicophaeus curvirostris singularis
  • Phaenicophaeus curvirostris erythrognathus sottospecie non valida di P. c. singularis
• Phaenicophaeus curvirostris oeneicaudus
• Phaenicophaeus curvirostris deningeri
• Phaenicophaeus curvirostris microrhinus
• Phaenicophaeus curvirostris harringtoni
• Phaenicophaeus curvirostris borneensis

Distribuzione e habitat

La sottospecie singularis vive in Thailandia, Myanmar, Malaysia peninsulare, sulle Isole Anambas e su Sumatra; oeneicaudus vive nella parte occidentale di Sumatra; curvirostris vive nella zona occidentale e centrale di Giava; deningeri vive su Giava orientale e su Bali; microrhinus vive sull'isola di Bangka e nel Borneo; harringtoni vive nelle Filippine occidentali (Palawan, Calamian, Balabac e Dumaran); infine borneensis vive nel Borneo e nelle Grandi Isole della Sonda.

Bibliografia

• (EN) BirdLife International 2008, Phaenicophaeus curvirostris, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.

Burung Cenuk Birah (bahasa Inggeris: Chestnut-breasted Malkoha) ialah spesies burung Sewah Padang dalam famili Cuculidae. Burung ini hidup di kawasan Asia Tenggara yang terbentang dari Myanmar di barat sehingga Jawa Timur, Filipina, dan Borneo di timur. Nama saintifiknya Phaenicophaeus curvirostris.

Taksonomi

Burung Cenuk Birah diperikan buat kali pertama, berdasarkan satu spesimen yang diambil dari Jawa Barat oleh George Shaw, ahli alamiah Inggeris pada 1810. Spesimen itu dikenali sebagai Cuculus curvirostris sebelum nama genus Phaenicophaeus dicipta oleh James Francis Stephens, satu lagi ahli alamiah Inggeris, pada 1815. Epitetnya diterbitkan daripada perkataan Latin, curvus "melengkung", dan rostrum "paruh".^[1] Sebaliknya, nama genus diterbitkan daripada perkataan Yunani phoiniko- "merah lembayung", dan phaes "mata" atau "muka",^[2] untuk merujuk kepada Phaenicophaeus pyrrhocephalus (bahasa Inggeris: Red-faced Malkoha). Bagaimanapun, 'œ' salah ditranskripsikan sebagai 'æ'.^[3]

Subspesies

Enam subspesies telah diiktiraf:

1. P. c. singularis: dari Myanmar Selatan dan Thailand ke Semenanjung Malaysia sehingga Sumatera, serta juga di Kepulauan Anambas;
2. P. c. oeneicaudus: di Kepulauan Sumatera barat;
3. P. c. curvirostris: di Jawa Tengah dan Barat.
4. P. c. deningeri: di Jawa Timur dan Bali;
5. P. c. microrhinus: di Pulau Bangka dan Borneo;
6. P. c. harringtoni: di pulau-pulau Palawan, Balabac, Calamian, dan Dumaran yang tergolong dalam wilayah Palawan di Filipina Barat.

Rupa

Burung Cenuk Birah merupakan burung sewah padang yang besar, iaitu antara 42 hingga 49 sentimeter (17 - 19 inci). Warnanya adalah seperti yang berikut: ^[4]

• bahagian atasnya kelabu dan hijau gelap, manakala bahagian bawah dan pinggulnya berwarna perang berangan;
• mandibel atasnya besar dan melengkung, dengan warna yang pucat, manakala mandibel bawah berwarna merah gelap atau hitam;
• kepalanya berwarna kelabu, dengan setompok kulit merah yang botak dan kasar di sekeliling matanya.
• sayapnya berwarna hijau gelap dan menjadi semakin pucat apabila burung semakin tua.
• kakinya berwarna kelabu gelap.

Tidak terdapat banyak dimorfisme seks, dengan kedua-dua burung jantan dan burung betina kelihatan serupa bulunya. Bagaimanapun, burung jantan mempunyai iris yang berwarna biru pecat, manakala iris burung betina berwarna kuning.

Makanan

Burung Cenuk Birah makan: ^[4]

• vertebrat yang kecil, seperti cicak, katak, dan anak burung;
• serangga seperti beluncas, belalang, belalang Mekah, reriang, mentadak, lipas, kumbang, kepinding; dan
• labah-labah, serta ketam kecil.

Pembiakan

Musim pembiakan Burung Cenuk Birah berbeza-beza antara satu lokasi dengan yang lain. Di Borneo, musim pembiakan adalah antara Ogos hingga Disember, manakala di kawasan Asia Tenggara yang lain, musimnya antara Januari hingga September. Berbeza dengan banyak burung sewah padang yang lain, burung ini membina sarang dan membesarkan anak sendiri.^[5]

Kedua-dua burung jantan dan burung betina berpasangan dan membina sarang dengan menggunakan dahan kecil dan ranting, dilapisi dengan daun. Saiznya sekitar 35 sentimeter (14 inci),^[4] dengan lekukannya sekitar 11 sentimeter (4 inci) diameternya dan sekitar 5 sentimeter (2 inci) dalamnya.

Dua atau tiga biji telur putih kusam bersaiz 34 x 28 mm dihasilkan setiap kali. Pengeraman telur dilakukan oleh kedua-dua burung betina dan burung jantan, dengan telur itu biasanya menetas, 13 hari selepas ditelurkan. Anak burung diberi makanan oleh kedua-dua ibu bapanya selama 11 hari.^[5]

Rujukan

Pautan luar

• Menunjukkan kedua spesies adalah sama.
• Carian Google burung Cenuk Birah.
• BirdLife International 2004. Phaenicophaeus curvirostris. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 24 July 2007.

De roestbuikmalkoha (Phaenicophaeus curvirostris) is een koekoekssoort uit het geslacht Phaenicophaeus.

Beschrijving

De roestbuikmalkoha is 49 cm lang. De vogel heeft een rode washuid om het oog en een lichte, iets gebogen snavel. De mantel en de vleugel zijn donkergroen, de nek en de bovenkop zijn grijs en de hals, borst, buik en de onderkant van de staart zijn roestbruin. Er zijn geen witte vlekken op de uiteinden van de staartpennen zoals bij ander soorten malkoha's.

Verspreiding en leefgebied

De roestbuikmalkoha komt voor op het schiereiland Malakka, Sumatra, Borneo, Java en Palawan (Filipijnen). Het is een algemeen voorkomende vogel van verschillende typen bos en aanplantingen zowel in het laagland als in heuvelland tot 1000 m boven de zeespiegel.^[2][3]

De soort telt 6 ondersoorten:

• P. c. singularis: van zuidelijk Myanmar tot Sumatra.
• P. c. oeneicaudus: Mentawai-eilanden (nabij zuidwestelijk Sumatra).
• P. c. curvirostris: westelijk en centraal Java.
• P. c. deningeri: oostelijk Java en Bali.
• P. c. microrhinus: Borneo en Banka.
• P. c. harringtoni: de zuidelijke Filipijnen.

Status

De roestbuikmalkoha heeft een groot verspreidingsgebied en de grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Daarom staat deze malkoha als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Phaenicophaeus curvirostris é uma espécie de ave da família Cuculidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Brunei, Indonésia, Malásia, Myanmar, Filipinas e Tailândia.^[1]

Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e florestas de mangal tropicais ou subtropicais.^[1]

Referências

Rödbröstad malkoha^[2] (Phaenicophaeus curvirostris) är en fågel i familjen gökar inom ordningen gökfåglar.^[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.^[1]

Rödbröstad malkoha delas in i sex underarter:^[3]

• Phaenicophaeus curvirostris singularis – förekommer från södra Burma till södra Thailand, Malackahalvön och Sumatra
• Phaenicophaeus curvirostris oeneicaudus – förekommer på Mentawaiöarna (sydvästra Sumatra)
• Phaenicophaeus curvirostris curvirostris – förekommer på västra och centrala Java
• Phaenicophaeus curvirostris deningeri – förekommer på östra Java och Bali
• Phaenicophaeus curvirostris microrhinus – förekommer på Borneo och Bangka
• Phaenicophaeus curvirostris harringtoni – förekommer i södra Filippinerna (Palawan, Balabac, Busuanga, Culion, Calauit)

Underarten oeneicaudus urskiljs som en egen art av Birdlife International och IUCN, "mentawaimalkoha".^[1]

Noter

1. ^ [a b c] Birdlife International 2014 Phaenicophaeus curvirostris Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör rödbröstad malkoha.
  Bilder & media

Phướn ngực nâu dẻ (danh pháp hai phần: Phaenicophaeus curvirostris) là một loài chim cu cu trong họ Cu cu. Loài này được tìm thấy ở Đông Nam Á từ Myanma qua đông Java, Philippines và Borneo, và là loài cu cu lớn dài đến 49 cm với phần trên xanh lá cây đậm và phần dưới nâu dẻ và hàm trên cong lớn. Con trống và con mái có bộ lông giống nhau. Không giống nhiều loài cùng họ khác vốn đẻ nhờ vào tổ chim khác, loài này tự xây tổ và nuôi con^[2].

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

Bài viết liên quan đến chim này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

Каштановогрудая кустарниковая кукушка^[1] (лат. Phaenicophaeus curvirostris) — лесная птица из семейства кукушковых. Область распространения — южный Индокитай и острова Юго-Восточной Азии. Благодаря своей яркой окраске часто содержится в зоопарках, однако, как и другие кукушки, в неволе не размножается^[2].

Описание

Достаточно крупная древесная птица с большим загнутым клювом, короткими крыльями и очень длинным хвостом. Общая длина взрослой особи варьирует от 42 до 49 см, вес около 122 г^[3]. В глаза в первую очередь бросается ярко-красное кольцо морщинистой кожи вокруг глаз, граничащее с такой же красной нижней частью клюва (подклювьем). Верхняя часть клюва (надклювье) жёлтое либо рогового цвета. Оперение головы серое с белыми узкими надбровными полосками. Остальной верх блестящий тёмно-зелёный, с возрастом приобретает синий оттенок. Верхняя половина хвоста зелёная, нижняя винно-красного цвета без белой окантовки. Горло, грудь и брюхо каштаново-коричневые^[4]. У молодых птиц неоперённая область вокруг глаз занимает меньшую площадь, большая часть подклювья чёрная. Половой диморфизм проявляется лишь в окраске радужной оболочки: у самцов она голубая, у самок жёлтая^[5].

Распространение

Каштановогрудая кустарниковая кукушка обитает в Юго-Восточной Азии. Материковая часть ареала охватывает область Танинтайи в южной Мьянме, юго-западный Таиланд и Малайский полуостров. Кроме того, птица распространена на Больших Зондских островах (Суматра, Калимантан, Ява), Бали, группе островов Анамбас и в западной части Филиппинского архипелага^[6]. Населяет разнообразные леса, при этом отдаёт предпочтение густым зарослям. Наиболее типичные биотопы — чащи и буреломы в влажного тропического леса, вторичный лес, торфяной болотный лес, мангровые заросли. Иногда встречается на опушках и вырубках. Местами кукушка освоила культурные ландшафты, её можно встретить в виноградниках, старых плантациях какао, цитрусовых и каучука, а также в садах^[7].

Образ жизни

Каштановогрудая кустарниковая кукушка обычно держится в кронах деревьев на высоте 30—50 м и изредка опускается на землю лишь для того, чтобы схватить добычу. Как правило, ведёт одиночный образ жизни, изредка присоединяется к смешанным стайкам других кустарниковых кукушек, дронго, древесных личинкоедов и сорок. С ветки на ветки перепрыгивает подобно белкам, регулируя направление движения с помощью длинного хвоста^[7].

Основу питания составляют крупные насекомые: гусеницы коконопрядов (в том числе волосатые), саранчовые, цикады, жуки, тараканы, палочники, богомолы. Также употребляет в пищу мелких крабов, ящериц, лягушек, небольших змей, грызунов. Охотится с присады, затаившись среди густой листвы. При случае поедает птенцов других птиц^[7][3].

Эта кукушка самостоятельно насиживает свои яйца и выкармливает птенцов. Интервал размножения растянут с января по сентябрь, при этом в отдельных частях ареала пик гнездовой активности может приходиться на те или иные месяцы. На Калимантане кукушка гнездится с августа по декабрь. Гнездо, строительством которого занимаются обе птицы пары, состоит из сухих сучьев казуарины, рамбутана и других лиственных пород. Оно располагается в развилке куста или дерева на высоте 2,5—10 м от поверхности земли. Изнутри гнездо выстилается зелёными листьями тех же растений. Диаметр готовой постройки около 35 см, высота постройки 13 см, диаметр лотка 11 см, глубина лотка 5 см. Кладка содержит 2 или три яйца с матовой скорлупой белого цвета, размером 39×28 мм. Период инкубации не менее 13 дней. Насиживают и выкармливают потомство обе взрослые птицы. Вылет птенцов в возрасте 11 дней или около того^[7][3].

Примечания