الأسماء في صفحات التنقل
La tórtora terrestre ullblava (Columbina cyanopis) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita el Cerrado al Brasil, localment al sud Goiás i de Mato Grosso i a l'oest de São Paulo.
La tórtora terrestre ullblava (Columbina cyanopis) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita el Cerrado al Brasil, localment al sud Goiás i de Mato Grosso i a l'oest de São Paulo.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Turtur ddaear lygatlas (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: turturod daear llygatlas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Columbina cyanopsis; yr enw Saesneg arno yw Blue-eyed ground dove. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. cyanopsis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Mae'r turtur ddaear lygatlas yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Colomen Seland Newydd Hemiphaga novaeseelandiae Dodo Raphus cucullatus
.jpg)
.jpg)
_on_branch.jpg)
_(4111461954).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Turtur ddaear lygatlas (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: turturod daear llygatlas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Columbina cyanopsis; yr enw Saesneg arno yw Blue-eyed ground dove. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. cyanopsis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Das Blauaugentäubchen (Columbina cyanopis) ist eine seltene Taubenart aus Brasilien. Sie wird der Gattung der Columbina aus der Unterfamilie der Amerikanischen Kleintauben zugerechnet.
Das Blauaugentäubchen erreicht eine Länge von 15,5 bis 17 Zentimetern. Sie ist damit nur wenig größer als eine Diamanttaube, allerdings ist ihr Schwanz etwas kürzer und stärker abgestuft.[1]
Kopf, Nacken, Brust, Bürzel und Flügel sind rostbraun. Der Mantel und die restliche Unterseite zeigen ein helles Braun. Kehle und Steiß sind weißlich. Die Flügel weisen dunkelblaue Flecken auf. Die äußeren Handschwingen sind dunkelbraun. Der Schwanz ist schwärzlich. Die Unterflügeldecken sind kastanienbraun. Die Iris ist blau und von einem grauen Augenring umgeben. Der Schnabel ist schwarz mit einer grauen Basis. Die Füße sind rosa. Die Weibchen sind heller als die Männchen.
Das Blauaugentäubchen ist bisher nur wenig erforscht. Es bewohnt die Cerrado-Steppe. Gelegentliche Beobachtungen gab es früher auch in abgeernteten Reisfeldern. Das Blauaugentäubchen ist territorial und tritt einzeln oder in Paaren auf.
In den Jahren 1823 bis 1825 fing Josef Natterer die ersten fünf Exemplare in Mato Grosso. 1904 gab es einen Nachweis aus São Paulo. Ein weiterer historischer Nachweis stammt aus den Jahren 1940 und 1941, als zwei Exemplare in Goiás gesammelt wurden. Die Sichtungen in jüngster Zeit sind alle unbestätigt. Zwei Beobachtungen waren während der 1980er Jahre im Reservat Serra das Araras und bei Cuiabá im Bundesstaat Mato Grosso. Eine letzte Sichtung soll es im Oktober 1992 bei Campo Grande im Bundesstaat Mato Grosso do Sul gegeben haben. Die größte Gefährdung stellt die Umwandlung der Cerrado-Steppe in Eukalyptus-Plantagen und in Weideland dar. BirdLife International schätzt den Bestand auf zwischen 50 und 250 Exemplare.
Das Blauaugentäubchen (Columbina cyanopis) ist eine seltene Taubenart aus Brasilien. Sie wird der Gattung der Columbina aus der Unterfamilie der Amerikanischen Kleintauben zugerechnet.
The blue-eyed ground dove (Columbina cyanopis) is a species of bird in the family Columbidae. It is endemic to the Cerrado region of Brazil.[2]
The blue-eyed ground dove was for a time placed in the monotypic genus Oxypelia. That genus was merged into Columbina by the 1960s. Some plumage features set it apart from other Columbina species and more closely resemble those of the blue ground dove (Claravis pretiosa). The blue-eyed ground dove is monotypic.[3][4][2]
The blue-eyed ground dove is 15.5 cm (6.1 in) long. The male's head, neck, wing coverts, uppertail coverts, and breast are purplish red. Its lower breast, belly, flanks, shoulders, and back are browner. Its vent and undertail coverts are white. The closed wing shows dark brown and chestnut with iridescent blue spots. The central tail feathers are rufous and the outer ones darker. Its eye is blue surrounded by bare gray skin. The adult female is paler, especially on its underparts. The juvenile has rufous edges on many feathers and the wing's spots are obscure.[4]
The blue-eyed ground dove inhabits open savannah and grasslands in the Brazilian cerrado.[4] The only reliable records since 1980 are in the states of Minas Gerais, Mato Grosso, and Mato Grosso do Sul, and only in the first of these have any been seen since 2007. There are historical records of specimens from Mato Grosso in the early 1800s, São Paulo in 1904, and Goiás in the early 1940s.[1]
No information on the blue-eyed ground dove's feeding behavior or diet has been published. It presumably feeds on seeds like the others of its genus.[4]
No information is available on the blue-eyed ground dove's breeding phenology.[4]
The blue-eyed ground dove's song is "a series of evenly-spaced, soft cooing notes" rendered as "wah", "wuh" or "prrah".[4]
The IUCN has assessed the blue-eyed ground dove as Critically Endangered. "This species is very rare with only few recent records, suggesting that the total population is extremely small. A continuing decline is inferred from rapid rates of habitat loss in the region."[1]
The blue-eyed ground dove (Columbina cyanopis) is a species of bird in the family Columbidae. It is endemic to the Cerrado region of Brazil.
La bluokula kolombo aŭ bluokula grundokolombo (Columbina cyanopis) estas rara kolombospecio en Brazilo. Ĝi estas klasifikita al genro Columbina, al subfamilio Amerikaj grundokolomboj.
La plenkreska bluokula kolombo havas grandon de 15,5 ĝis 17 cm. Tiel ĝi estas nur iomete pli granda ol la diamanta kolombo, cetere ĝia vosto estas iomete pli mallonga kaj pli fore stumpita. La kapo, kolo, brusto kaj flugiloj estas ruste brunaj. La mantelo kaj la resta suba parto etas helbrunaj. La gorĝo kaj pugo estas blankecaj. La flugiloj havas malhel-bluajn makuletojn. La eksteraj flugil-plumoj estas malhelbrunaj, la vosto estas nigreca, la subaj flugilkovriloj estas kaŝtanbrunaj, la irisoj estas bluaj kaj ĉirkaŭitaj de griza okulringo, kio nomigas la specion. La beko estas nigra kun griza bazo. La piedoj estas rozkoloraj. La inoj estas pli malpezaj ol la maskloj.
La bluokula kolombo estas apenaŭ esplorita. Ĝi hejmas en Cerrado-stepo. Foje okazis observoj sur post-rikoltitaj rizkampoj. La bluokula kolombo estas teritorio-ligita kaj aperas unuope aŭ duope (en paro).
En la jaroj de 1823 ĝis 1825, Josef Natterer kaptis la unuajn kvin ekzemplerojn en Mato-Groso. En 1904 okazis denova observado en São Paulo. Pluaj dokumentitaj observoj okazis en 1940 kaj 1941, kaim oni kolektis du ekzemplerojn en Goiás. Ĉiuj postaj observoj ne estis konfirmitaj, ĝis 2016, kiam ornitologo Rafael Bessa povis foti ĝin en 2015. Li poste laboris 11 monatojn - kun grupo de fakuloj - por konfirmi la observon. Oni konfirmis observon de ĝis 12 ekzemplerojn ie en ŝtato Minas Gerais post 75 jaroj de malapero.[1]
La plej grava danĝero por la birdo estas la transformado de la Cerrado-stepo al eŭkalipto-plantejo kaj al paŝtejo. BirdLife International kalkulas la birdaron je 50 -250 ekzempleroj.
La bluokula kolombo aŭ bluokula grundokolombo (Columbina cyanopis) estas rara kolombospecio en Brazilo. Ĝi estas klasifikita al genro Columbina, al subfamilio Amerikaj grundokolomboj.
La columbina ojiazul o tortolita amarillenta (Columbina cyanopis),[2][3] es una especie de ave columbiforme de la familia de las colúmbidas (Columbidae) endémica de Brasil.
Es originaria de la ecorregión del Cerrado en Brasil. Su hábitat natural son los pastizales secos de tierras bajas.[1]
Está considerada en peligro crítico de extinción CR por la IUCN debido a pérdida de hábitat.[1] No era registrada en la naturaleza desde el año 1941 y era conocida por apenas cinco especímenes colectados en aquel año y depositados en museos. Hasta que en junio de 2015, fue redescubierto un grupo de 12 individuos en región de cerrado en el estado de Minas Gerais. El grupo fue fotografiado, filmado y grabado por un grupo de investigadores. A partir del redescubrimiento se pretenden tomar acciones de preservación de la región.[4][5]
La columbina ojiazul o tortolita amarillenta (Columbina cyanopis), es una especie de ave columbiforme de la familia de las colúmbidas (Columbidae) endémica de Brasil.
Columbina cyanopis Columbina generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.
Columbina cyanopis Columbina generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.
Brasilianvarpuskyyhky (Columbina cyanopis) on äärimmäisen uhanalainen Brasiliassa Mato Grosson osavaltiossa elävä kyyhkyslintu [1].
Kooltaan brasilianvarpuskyyhky on noin 16 cm. Lajin pää, niska, kaula, selkä, siivet ja perä ovat väritykseltään ruosteen ruskeat. Siivissä on lisäksi tummansinisiä täpliä. Linnun vatsa on vaaleamman punertava. Brasilianvarpuskyyhky muistuttaa ulkonäöltään kastanjavarpuskyyhkyä (Columbina talpacoti) ja harmaavarpuskyyhkyä (Columbina minuta). [2].
Brasilianvarpuskyyhkyn elinympäristöä ovat avoimet ruohomaat. Laji liikkuu yleensä yksikseen tai pareittain. Brasilianvarpuskyyhkykannan kooksi arvioidaan 50–250 yksilöä [2]. Suurin lajiin kohdistuva uhka on ruohomaiden rakentaminen sekä niiden ottaminen eukalyptuspuuplantaasien käyttöön [1].
Brasilianvarpuskyyhky (Columbina cyanopis) on äärimmäisen uhanalainen Brasiliassa Mato Grosson osavaltiossa elävä kyyhkyslintu .
Kooltaan brasilianvarpuskyyhky on noin 16 cm. Lajin pää, niska, kaula, selkä, siivet ja perä ovat väritykseltään ruosteen ruskeat. Siivissä on lisäksi tummansinisiä täpliä. Linnun vatsa on vaaleamman punertava. Brasilianvarpuskyyhky muistuttaa ulkonäöltään kastanjavarpuskyyhkyä (Columbina talpacoti) ja harmaavarpuskyyhkyä (Columbina minuta). .
Brasilianvarpuskyyhkyn elinympäristöä ovat avoimet ruohomaat. Laji liikkuu yleensä yksikseen tai pareittain. Brasilianvarpuskyyhkykannan kooksi arvioidaan 50–250 yksilöä . Suurin lajiin kohdistuva uhka on ruohomaiden rakentaminen sekä niiden ottaminen eukalyptuspuuplantaasien käyttöön .
Columbina cyanopis
La Colombe aux yeux bleus (Columbina cyanopis) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Columbidae.
Cet oiseau mesure environ 15 cm.
Le mâle a la tête, le cou, les couvertures alaires, les sus-caudales et la poitrine roussâtre pourpre. Les teintes sont plus lumineuses sur le bas de la poitrine, le ventre, les flancs, le dos et les scapulaires, tandis que les sous-caudales sont blanches. Le dessous des ailes présente des points bleus iridescents. Les iris sont bleus (d'où le nom spécifique) et les cercles oculaires gris. Le bec est gris à la base et noir à l'extrémité et les pattes sont roses. La femelle est beaucoup plus pâle que le mâle, surtout au niveau des parties inférieures.
Cet oiseau peuple le sud du Cerrado au Brésil (présent notamment dans la Serra das Araras au Mato Grosso).
Cet oiseau est en danger critique d'extinction, aucun oiseau n'ayant été enregistré à l'état sauvage depuis 1941. Cependant, en 2016, une douzaine d'oiseaux ont été aperçus à Botumirim (Minas Gerais)[1].
La Colombe aux yeux bleus est rare et menacée d'extinction par suite de la perte de son habitat, le cerrado.
Columbina cyanopis
La Colombe aux yeux bleus (Columbina cyanopis) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Columbidae.
De blauwoogsteenduif (Columbina cyanopis) is een vogel uit de familie Columbidae (Duiven).
De blauwoogsteenduif bereikt een lengte van 15,5-17 cm. Kop, hals, borst, romp en vleugels zijn roestbruin. De slagpennen zijn donkerbruin en de staart is zwartachtig. De snavel is zwart. De ogen zijn blauw, omgeven door een grijze oogring. De poten zijn roze.
Deze soort is endemisch in een savanne-achtig gebied (de cerrado) in het middenwesten van Brazilië. Het is een vooral op de bodem levende soort duif die in dit landschap verblijft tussen droog gras, maar wordt ook wel geobserveerd in rijstvelden na de oogst.[1]
De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 159 volwassen individuen (binnen de range van 50 tot 249). De soort wordt bedreigd door verwoesting van het leefgebied (de cerrado) door overbegrazing, afbranden van de vegetatie en omzetting in plantages van Eucalyptusbos of voor de teelt van soja. Om deze redenen staat de blauwoogsteenduif als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe blauwoogsteenduif (Columbina cyanopis) is een vogel uit de familie Columbidae (Duiven).
Multimedia w Wikimedia Commons Gołąbeczek rdzawy (Columbina cyanopis) – gatunek małego ptaka z rodziny gołębiowatych, podrodziny siniaczków. Występuje endemicznie w Brazylii. Krytycznie zagrożony wyginięciem.
Opisany po raz pierwszy w roku 1870 pod nazwą Peristera cyanopis[3]. Był umieszczany w monotypowym rodzaju Oxypelia[4]. Obecnie (2016) umiesczany jest w Columbina. Gatunek monotypowy[3].
Długość ciała wynosi około 15,2 cm[5]–15,5 cm[3], ogona 6,6 cm i dzioba 1 cm. Skrzydło mierzy ok. 6,9 cm, skok 1,6 cm. Głowa, szyja, pokrywy skrzydłowe i pokrywy nadogonowe rudocynamonowe z połyskiem. Grzbiet i lotki II rzędu oliwkowe. Górna część piersi i boki ochrowe. Pokrywy podogonowe białe. Lotki I rzędu cynamonowe z brązowym obrzeżeniem[5]. Na skrzydle znajdują się ciemnoniebieskie plamy. Tęczówka kobaltowoniebieska[6].
Zasięg występowania szacowany jest na 1200 km2. Odnotowany dwukrotnie w latach 80. XX wieku; w paśmie górskim Serra do Mar, w części o nazwie Serra das Araras oraz w okolicach miasta Cuiabá (obydwa razy w Mato Grosso) (nie były to obserwacje pewne[6]). W 1992 odnotowany w okolicach Campo Grande. Wcześniej również bardzo rzadki; między rokiem 1823 a 1825 zebrano w Mato Grosso 5 okazów gołąbeczka rdzawego, między rokiem 1940 a 1941 dwa okazy w Goiás i w roku 1904 jeden okaz w São Paulo[7].
Według IUCN gatunek klasyfikowany jako krytycznie zagrożony wyginięciem (CR - Critically Endangered). Z powodu rzadkości występowania nie są dokładnie znane zagrożenia w przeszłości. Aktualnie jest to niszczenie ekoregionu Cerrado, dla którego jest to gatunek endemiczny. Niszczenie habitatu obejmuje przekształcanie go w pastwiska, wypalanie drzew oraz wycinanie ich pod plantacje eukaliptusów i uprawy soi[7]. Ostatnia pewna obserwacja miała miejsce w 1941; gatunek uznano za wymarły. Dopiero 23 maja 2016 ogłoszono ponowne odkrycie gatunku po 75 latach. Zaobserwował je w czerwcu 2015 Rafael Bessa; wykonał również pierwsze w historii zdjęcia gołębi tego gatunku. Czas między obserwacjami a ogłoszeniem ponownego odkrycia gatunku zajęły badania mające na celu naukowe potwierdzenie tych obserwacji; stwierdzono występowanie przynajmniej 12 ptaków. Badacze zastrzegli, że nie zdradzą dokładnej lokacji występowania tych ptaków, dopóki nie zostanie opracowany plan ochrony[6].
Gołąbeczek rdzawy (Columbina cyanopis) – gatunek małego ptaka z rodziny gołębiowatych, podrodziny siniaczków. Występuje endemicznie w Brazylii. Krytycznie zagrożony wyginięciem.
A rolinha-do-planalto (Columbina cyanopis), é uma espécie de ave da ordem dos Columbiformes, pertencente à família Columbidae. Seu habitat natural são florestas subtropicais ou tropicais secas com planície de pastagem. É ameaçada pela destruição de seu ambiente originário.
Possui cerca de 17 centímetros de comprimento, é predominantemente castanha com olhos azuis e bico preto de base verde.[1]
Seu nome científico significa: do (latim) columbina = referente à família Columbidae; e do (grego) kuanos = lapis lazuli, da cor azul; e öps, öpos = olhos: Pombinha de olhos azuis. A rolinha-do-planalto também é conhecida como popularmente pelos nomes de rolinha-brasileira ou pombinha-olho-azul.
A rolinha-do-planalto é uma ave endêmica do Brasil.
Atualmente existe uma população documentada no município de Botumirim, no cerrado do estado de Minas Gerais. Em junho de 2015, foi redescoberto por acaso pelo ornitólogo Rafael Bessa que gravou e tirou fotos de uma ave; depois foi achado um grupo de 12 indivíduos na região do cerrado no estado de Minas Gerais. Esse grupo foi fotografado, filmado e gravado por investigadores, e agora se planejaram ações de preservação da área.[2][3]
Anteriormente, o principal registro de sua localização era na Serra das Araras (Estação Ecológica), no estado de Mato Grosso.[1] Há mais de um registro da ocorrência da Rolinha-do-planalto, Porém a Serra das Araras, localizada no estado do Mato Grosso na Estação Ecológica, era a que possuía o registro mais importante.
"A Columbina cyanopis é conhecida por ter muito poucos registros sobre uma larga extensão no interior do Brasil. Há uma pequena população na Serra das Araras, Mato Grosso, mas os únicos outros recentes registros são de perto de Cuiabá (também no Mato Grosso) nos anos 1980, e um individual em Campo Grande, Mato Grosso do Sul, em 1992. Registros históricos são também escassos, com cinco espécies coletadas[4] no Mato Grosso em 1823-1825, dois de Goiás em 1940-1941, e um de São Paulo em 1904.” (original em inglês)[1]
A rolinha-do-planalto habita as pradarias do Cerrado.
Sua população está em declínio. Estima-se que existam de 50 a 249 indivíduos.[1]
Não se sabe quais são os motivos para a raridade histórica desta espécie, visto que, até recentemente, havia largas áreas de habitats potencialmente apropriados para esta ave.[1]
Após 75 anos do seu último registro, em 1941, um grupo de pesquisadores redescobriram a espécie em uma área de Cerrado no município de Botumirim no estado de Minas Gerais.[5][6] Atualmente a área da população encontrada em Botumirim foi transformada em uma Reserva Particular do Patrimônio Natural - RPPN e ambientalistas lutam para transformar a região de entorno em uma unidade de conservação de proteção integral[7].
Segundo avaliação da BirdLife International, esta espécie é rara, possui pequena população e encontra-se criticamente ameaçada:
“Esta espécie é muito rara, com recentes registros de somente três localizações, sugerindo que o total populacional seja extremamente pequeno e severamente fragmentado. Um contínuo declínio é inevitável dadas as rápidas taxas de perda de habitat na região. Este fatores qualificam a espécie como ‘Criticamente Ameaçada’”.(original em inglês)[1]
A destruição massiva do Cerrado Brasileiro é a principal ameaça à existência desta espécie rara.
Formação de pastagens para pecuária, agricultura e queimadas anuais são as causas mais evidentes da destruição do habitat da Rolinha-do-planalto.[1]
Um grupo de pesquisadores anunciou a redescoberta de uma ave da qual não havia registro comprovado havia 75 anos. Trata-se da Rolinha-do-planalto (Columbina cyanopis), uma espécie exclusiva do Brasil, ameaçada principalmente pela destruição do Cerrado brasileiro, onde vive.
Suas principais características são olhos azuis claros e manchas azuis escuras nas asas, que se destacam da plumagem castanho-avermelhada. Até o momento foram encontrados 12 exemplares da ave.[8]
Segundo nota divulgada pelo Instituto Butantan, que sediou um encontro de ornitólogos em que a novidade foi anunciada, os cientistas agora têm trabalhado ao mesmo tempo no registro científico da redescoberta e num plano de conservação para assegurar a sobrevivência em longo prazo.
Os ornitólogos ainda realizam expedições a alguns lugares com geografia e características similares às do primeiro ponto de incidência em busca de novos indivíduos. Segundo o Butantan, os locais de busca são identificados por imagens de satélite associadas a uma técnica chamada modelagem ecológica em que um software indica áreas com as características ambientais semelhantes com as das áreas onde a espécie ocorre.[2][9]
A rolinha-do-planalto (Columbina cyanopis), é uma espécie de ave da ordem dos Columbiformes, pertencente à família Columbidae. Seu habitat natural são florestas subtropicais ou tropicais secas com planície de pastagem. É ameaçada pela destruição de seu ambiente originário.
Possui cerca de 17 centímetros de comprimento, é predominantemente castanha com olhos azuis e bico preto de base verde.
Blåögd sparvduva[2] (Columbina cyanopis) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.[3]
Fågelns tidigare utbredningsområde har varit södra och centrala Brasilien.[3] Länge befarades arten var utdöd eftersom den inte observerats i det vilda sedan 1941. Men 2016 observerades 12 individer i ett litet område i cerradon i Minas Gerais, i sydvästra Brasilien.[4] IUCN kategoriserar arten som akut hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör blåögd sparvduva.
Wikispecies har information om Columbina cyanopis.
Blåögd sparvduva (Columbina cyanopis) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.
Fågelns tidigare utbredningsområde har varit södra och centrala Brasilien. Länge befarades arten var utdöd eftersom den inte observerats i det vilda sedan 1941. Men 2016 observerades 12 individer i ett litet område i cerradon i Minas Gerais, i sydvästra Brasilien. IUCN kategoriserar arten som akut hotad.
Це незавершена стаття з орнітології.Columbina cyanopis là một loài chim trong họ Columbidae.[2]
Columbina cyanopis là một loài chim trong họ Columbidae.
Columbina cyanopis Pelzeln, 1870
Ареал
Сохранился
Предположительно вымер
Синеухая земляная горлица[1] (лат. Columbina cyanopis) — очень редкая птица из рода земляных горлиц (Columbina) семейства голубиных (Columbidae). Эндемик Бразилии.
Синеухая земляная горлица — небольших размеров птица с длиной тела 15,5 см. Голова, шея, грудь, надхвостье и крылья имеют яркую рыжевато-коричневую окраску. Спина и значительная часть живота бледно-коричневые. Перья на горле беловатого оттенка. На крыльях присутствуют тёмно-синие пятна. Маховые первого порядка тёмно-коричневые. Хвост черноватый. Радужная оболочка голубого цвета. Клюв чёрный, с серым основанием. Оперение самок более бледное, в особенности на животе[2].
К числу похожих на синеухую земляную горлицу видов относится близкородственная коричневая земляная горлица (англ.)русск. (Columbina talpacoti)[2].
Вокализация неизвестна[2].
Синеухая земляная горлица населяет саванну серрадо. Один раз птицы были замечены на рисовом поле после сборки урожая. Встречаются поодиночке или в парах. Ввиду редких наблюдений иные аспекты биологии вида остаются неизвестными[2].
Синеухая земляная горлица известна по очень небольшому количеству наблюдений в широких пределах внутренних районов Бразилии. Небольшая популяция присутствует на территории экологической станции Серра-дас-Арарас (англ.)русск. в штате Мату-Гросу; последнее наблюдение в пределах заповедного объекта относится к 2007 году. Другие встречи с птицами произошли вблизи города Куяба (штат Мату-Гросу) в 1980-х годах, и в Кампу-Гранди (штат Мату-Гросу-ду-Сул) в 1992 году, когда была замечена одна особь. Исторические наблюдения также скудны: пять экземпляров из Мату-Гросу в 1823-1825 годах, два из Гояса в 1940-1941 году, и один из Сан-Паулу в 1904-м. Первые фотографии сделаны в мае 2016 года в штате Минас-Жерайс, после обнаружения не менее 12 горлиц в июне 2015 года[2].
Численность популяции оценивается в 50—249 взрослых особей, основываясь на анализе известных наблюдений вида, описаниях численности и размерах ареала. По всей видимости, птица была редкой ещё до середины XX века, когда началось активное сельскохозяйственное освоение саванны серрадо. Причины такой редкости неизвестны, однако в настоящее время горлицам грозит серьёзное разрушение среды обитания. Международный союз охраны природы относит вид к категории находящихся на грани исчезновения (Critically Endangered)[2].
В качестве мер сохранения горлицы Международный союз охраны природы предлагает проведение доскональных исследований в горах Серра-дас-Арарас, вблизи Куябы и Кампу-Гранди, в национальных парках Эмас и Шапада-дус-Веадейрус, в пределах экологической станции Ике-Журуэна и вдоль границы штатов Токантинс и Гояс с целью определения численности популяции, изучения экологии и, при необходимости, более тщательной защиты этих районов[2].
Синеухая земляная горлица (лат. Columbina cyanopis) — очень редкая птица из рода земляных горлиц (Columbina) семейства голубиных (Columbidae). Эндемик Бразилии.
蓝眼地鸠（学名：Columbina cyanopis）是鸠鸽科的一种，它们是巴西塞拉多地区的特有种。
它们的栖息地位于亚热带或热带干旱的低地草原中，目前它们正在遭受栖息地丧失的威胁。
这是一篇與鳥類相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
