Cladonia bellidiflora (Ach.) Schaer. ist eine Flechtenart aus der Familie der Cladoniaceae.
Die Thallusschuppen von Cladonia bellidiflora sind meist dicht stehend, klein, eingeschnitten bis gekerbt oder geschlitzt und leicht abbrechend. Während die Oberseite graugrün ist, sieht die Unterseite weiß und zur Basis des Podetium hin ockerfarben bis dunkel braun teilweise sogar absterbend aus. Die Stämmchen (Podetien) sind bis zu 5 cm lang und im Alter leicht gebogen. Sie sind dicht schuppig oder blättrig bedeckt, graugrün und zur Basis hin ockerfarben bis dunkel braun und spitz zusammenlaufend. Die Fruchtkörper (Apothecien) sind rot teilweise unförmig, einzeln, gehäuft oder zusammenwachsend.
Thallusschuppen und Podetien zeigen mit Kalilauge (K-) und para-Phenylendiamin (P-) keine Reaktion. Cladonia bellidiflora reagiert im UV+ weiß.
Usnin- und Squamatsäure.
Cladonia bellidiflora (Ach.) Schaer. ist eine Flechtenart aus der Familie der Cladoniaceae.
Cladonia bellidiflora or the toy soldiers cup lichen[2] is a fruticose, cup lichen species in the Cladoniaceae family.
Cladonia bellidiflora or the toy soldiers cup lichen is a fruticose, cup lichen species in the Cladoniaceae family.
Cladonia bellidiflora (Ach.) Schaer. (1823), è una specie di lichene appartenente al genere Cladonia, dell'ordine Lecanorales.
Bellidiflora è un nome composto dal genere di fiori Bellis; da di che indica appartenenza e dal latino flora, che significa fiori; riassumendo significa fiori del genere Bellis, sottinteso che assomiglia ai, che sta ad indicare la forma dell'apotecio.[1]
Il tallo primario è di colore da giallo verdognolo a grigio con tonalità di verde. I podezi sono alti da 2 fino a 10 centimetri, privi di coppe o, eccezionalmente, con coppe molto piccole al termine di lunghi peduncoli. I podezi hanno anche una fitta ricopertura di squamule molto piccole.[2] Il fotobionte è principalmente un'alga verde delle Trentepohlia.[3]
La specie è stata reperita nelle seguenti località: Germania (Turingia, Meclemburgo, Baden-Württemberg, Baviera, Brandeburgo, Essen, Niedersachsen, Renania Settentrionale-Vestfalia, Renania-Palatinato, Sassonia); Canada (Ontario, Columbia Britannica, Manitoba, Terranova, Labrador, Nunavut, Yukon, Québec (provincia));Austria (Oberösterreich, Steiermark); USA (Missouri, Oregon, Alaska, Washington); Argentina, Cile, Cina, Danimarca, Finlandia, Georgia del Sud, Giappone, Gran Bretagna, Groenlandia, Guadalupa, India, Irlanda, Islanda, Isole Svalbard, Madera, Mongolia, Norvegia, Nuova Zelanda, Perù, Polonia, Repubblica Ceca, Romania, Spagna, Svezia, Taiwan.
In Italia è presente, ma alquanto rara, in tutto il Trentino-Alto Adige e la Valle d'Aosta, nell'arco alpino piemontese e nella Lombardia settentrionale; è molto rara nella parte settentrionale del Veneto, nelle zone alpine friulane e in varie località della Liguria, della parte occidentale dell'Emilia-Romagna e delle zone orientali della Toscana.[3]
Preferisce climi che vanno dal moderato fresco al montano di tipo boreale. Attecchisce su suoli acidi e, in luoghi umidi e protetti dal vento, su pietre ricoperte di muschio. Predilige un pH del substrato molto acido o con valori intermedi fra molto acido e subneutrale. Il bisogno di umidità varia da igrofitico a mesofitico.[3]
Questa specie va riferita alla sezione Cocciferae,[4], e presenta, al 2008, le seguenti forme, sottospecie e varietà:
Cladonia bellidiflora (Ach.) Schaer. (1823), è una specie di lichene appartenente al genere Cladonia, dell'ordine Lecanorales.
Bellidiflora è un nome composto dal genere di fiori Bellis; da di che indica appartenenza e dal latino flora, che significa fiori; riassumendo significa fiori del genere Bellis, sottinteso che assomiglia ai, che sta ad indicare la forma dell'apotecio.
Chrobotek strojny (Cladonia bellidiflora ((Ach.) Schaer. ) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1798 Erik Acharius jako Lichen bellidiflorus (w tłumaczeniu na język polski: porost strojny). Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1823 Ludwig Emanuel Schaerer, przenosząc go do rodzaju Cladonia[1].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha pierwotna w postaci drobnych, karbowanych lub wcinanych łusek, które mogą być trwałe lub zanikające. Mają długość 2-10 mm. Wzniesione lub pokładające się podecja mają wysokość 2-5 (8) cm i grubość 0,7-3(6) mm. Na przekroju poprzecznym są nieregularnie wałeczkowate lub trąbkowate. Mają dość zróżnicowane kształty: mogą być proste lub słabo rozgałęzione, zakończone tępo, ostro lub niewielkimi kieliszkami. Czasami tworzą 2-3 piętrowe pięterka. Kora podecjów jest ciągła lub areolkowana i ma barwę słomkowożółtą, żółtozieloną, zieloną lub szarozieloną. Jest w całości lub przynajmniej w dolnej części pokryta licznymi łuskami. Brak urwistków[3][4].
Na szczytach podecjów zazwyczaj dość licznie występują owocniki w postaci lecideowych apotecjów. Mają czerwoną barwę i średnicę 0,5-4 mm. Na jednym podecjum występuje jedno lub kilka apotecjów. Powstają w nich zarodniki. W jednym worku powstaje po 8 bezbarwnych, jednokomórkowych zarodników o rozmiarach 9-12 × 2,5-3,5 μm. Występują także czerwone pyknidy[3].
Reakcje barwne: górna powierzchnia: K + intensywnie żółty, PD + pomarańczowy. Kwasy porostowe: kwas tamnoliowy i kwas usninowy[4].
Występuje na wszystkich kontynentach świata z wyjątkiem Antarktydy, ale jest na należących do Antarktyki wyspach: Szetlandy Południowe, Orkady Południowe i innych. Występuje także na wielu wyspach na całym świecie. Na półkuli północnej północna granica zasięgu sięga po Grenlandię i archipelag Svalbard[5]. W Polsce występuje tylko w górach[2], głównie w ich wyższych partiach[3]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status EN – gatunek wymierający[6].
Rośnie na glebie i na próchnicy, na obumierającym drewnie i obumierających mchach[3]. Często spotykany jest na leżących na ziemi martwych kłodach drzew, w miejscach dobrze oświetlonych lub w półcieniu[4].
Nieco podobny jest chrobotek łuskowaty (Cladonia squamosa), ale ma brązowe apotecja i pyknidy, apotecja wytwarza rzadko. W grupie coccifera jest też kilka rzadkich i podobnych gatunków chrobotków o czerwonych apotecjach[7].
Chrobotek strojny (Cladonia bellidiflora ((Ach.) Schaer. ) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Cladonia bellidiflora (Ach.) Schaer., 1823
СинонимыКладония маргариткоцветная (лат. Cladonia bellidiflora) — вид лишайников рода Кладония (Cladonia) семейства Кладониевые (Cladoniaceae).
Эпигейный кустистый лишайник. Таллом горизонтальный, состоящий из чешуек 1—4 мм шириной, сверху желтоватых, снизу — белых. Подеции высотой 2—8 см, стройные, покрыты серовато-желтоватым коровым слоем, на котором находятся филлокладиями. Апотеции и пикнидии красного цвета, располагаются на краях сциф и апикальных веточек. Размножение спорами[2][3].
Фикобионт — зелёная водоросль Трентеполия.
Обитает в субальпийском и альпийском поясах, на песчаных почвах, пнях, замшелых скалах[2][3].
В России встречается в Прибайкалье, европейской части, на Северном и Западном Кавказе, Урале, Дальнем Востоке. За рубежом обитает на Украине, в Азии, Африке, Северной и Южной Африке[2].
Занесена в Красные книги Архангельской области и Краснодарского края. Вид отмечен на территории нескольких Особо охраняемых территорий России[4].
Ранее вид входил в Красную книгу Коми[4].
Кладония маргариткоцветная (лат. Cladonia bellidiflora) — вид лишайников рода Кладония (Cladonia) семейства Кладониевые (Cladoniaceae).