Το ντιγκόνγκ ή ντουγκόνγκ (επιστημονική ονομασία Dugong dugon, παλαιότερη ονομασία αλικόρη) είναι θαλασσινό μεγαλόσωμο θηλαστικό ζώο, που ανήκει στην τάξη των σειρήνων, ή σειρηνοειδών, ως μόνος αντιπρόσωπος της οικογένειας των ντιγκονγκιδών (ή αλικοριδών). Το ντιγκόνγκ είναι το μικρότερο της τάξης των σειρήνων, στην οποία ανήκουν και οι τριχεχίδες με τον μανάτο. Τα δύο αυτά ζώα αποκαλούνται συχνά "θαλάσσιες αγελάδες". Το όνομα ντιγκόνγκ προέρχεται από τη λέξη duyung, που σε διάλεκτο της Μαλαισίας σημαίνει "κυρά της θάλασσας" ή "γοργόνα".
Το ντιγκόνγκ έχει σώμα κυλινδρικό, που στο πίσω μέρος καταλήγει σε διχαλωτή και οριζοντίως πεπλατυσμένη ουρά. Το δέρμα του είναι παχύ, με διάσπαρτες τρίχες. Τα ενήλικα έχουν μήκος από 2,5 έως 4 μέτρα, και ζυγίζουν 200-300 κιλά. Τα θηλυκά είναι λίγο μεγαλύτερα από τα αρσενικά (φυλετικός διμορφισμός). Συνήθως έχει γκριζοκάστανο χρώμα στο πάνω μέρος του σώματος, και λίγο πιο ανοιχτόχρωμο στο κάτω. Έχει μόνο δυο μπροστινά άκρα, που έχουν διαφοροποιηθεί σε πτερύγια 35-45 εκ. Το κάτω χείλος του ντιγκόγκ προεξέχει, πράγμα που το βοηθά να πιάνει τα φυτά που θέλει να φάει. Δεν έχει κυνόδοντες. Το αρσενικό διαθέτει δυο χαυλιόδοντες μήκους 20 εκ. τους οποίους χρησιμοποιεί κατά την περίοδο ζευγαρώματος στις διαμάχες με τα άλλα αρσενικά, και γενικότερα ως αμυντικό όπλο. Τα ρουθούνια του ντιγκόνγκ ανοιγοκλείνουν κατά βούληση, τα πολύ μικρά μάτια του προστατεύονται από ένα τρίτο βλέφαρο που κινείται από δεξιά προς τ' αριστερά και αντίστροφα, και τα μικρά αυτιά του δεν έχουν πτερύγια.
Το ντιγκόνγκ απαντάται σε ρηχά νερά στον Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό, στην Ερυθρά Θάλασσα, κατά μήκος των ακτών της νοτιανατολικής Αφρικής, της Νότιας Ασίας, της Μαδαγασκάρης και της Αυστραλίας, εκτός από τις νότιες ακτές της. Παλαιότερα ζούσε και στη Μεσόγειο θάλασσα.
Τα ντιγκόνγκ ζουν ανά δύο ή σε ομάδες των έξι ατόμων. Όταν φοβηθούν, βγάζουν ήχο σαν σφύριγμα. Την ημέρα ξεκουράζονται σε βαθιά νερά και τη νύχτα κολυμπούν προς τα ρηχά για να τραφούν. Αναπαράγονται όλο το χρόνο, η περίοδος κύησης διαρκεί 1 περίπου έτος, και όταν το μικρό γεννηθεί κολυμπά στην επιφάνεια για ν' αναπνεύσει αέρα. Μερικά ντιγκόνγκ συμπεριφέρονται ως αποδημητικά, καθώς μετακινούνται σε πιο ζεστά νερά το χειμώνα.
Το ντιγκόνγκ τρέφεται με θαλάσσια φυτά, κυρίως αγγειόσπερμα που φυτρώνουν σε μικρό βάθος. Περιστασιακά τρώει φύκια και καβούρια.
Τα ντιγκόνγκ τα κυνηγούν για το κρέας τους οι καρχαρίες, και οι άνθρωποι για το κρέας, το δέρμα, το λάδι και τα δόντια τους. Τα θαλάσσια φυτά από τα οποία εξαρτώνται για τη διατροφή τους κινδυνεύουν λόγω της ρύπανσης. Επίσης καθώς τα ντιγκόνγκ τρώνε σε ρηχά νερά, συχνά τραυματίζονται ή σκοτώνονται σε συγκρούσεις με θαλάσσια σκάφη. Αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με το ότι τα ντιγκόνγκ ζουν πολλά χρόνια και αναπαράγονται με αργό ρυθμό, τα κάνουν να κινδυνεύουν από εξαφάνιση. Οι πληθυσμοί ντιγκόνγκ που ζούσαν πριν το 1970 στη Μοζαμβίκη και τις ακτές της Κένυας, αλλά και σε άλλα μέρη, έχουν μειωθεί σημαντικά. Επίσης τα ντιγκόνγκ που ζουν στον Περσικό Κόλπο έχουν ζημιωθεί από τις πολεμικές συρράξεις μεταξύ Ιράκ και ΗΠΑ, κατά τις οποίες ο Περσικός ρυπάνθηκε από πετρελαιοκηλίδες. Πάντως ο πληθυσμός και η κατάσταση των ντιγκόνγκ στον Περσικό δεν μας είναι πολύ γνωστά.
Το ντιγκόνγκ ή ντουγκόνγκ (επιστημονική ονομασία Dugong dugon, παλαιότερη ονομασία αλικόρη) είναι θαλασσινό μεγαλόσωμο θηλαστικό ζώο, που ανήκει στην τάξη των σειρήνων, ή σειρηνοειδών, ως μόνος αντιπρόσωπος της οικογένειας των ντιγκονγκιδών (ή αλικοριδών). Το ντιγκόνγκ είναι το μικρότερο της τάξης των σειρήνων, στην οποία ανήκουν και οι τριχεχίδες με τον μανάτο. Τα δύο αυτά ζώα αποκαλούνται συχνά "θαλάσσιες αγελάδες". Το όνομα ντιγκόνγκ προέρχεται από τη λέξη duyung, που σε διάλεκτο της Μαλαισίας σημαίνει "κυρά της θάλασσας" ή "γοργόνα".
