Monotropa ye un xéneru de plantes herbales perennes orixinalmente integráu nuna familia propia, Monotropaceae, pero anguaño incluyíu en Ericaceae. Entiende 28 especies descrites y de estes, solu trés aceptaes.[1]
Les plantes del xéneru Monotropa atópense distribuyíes n'amplies rexones del Hemisferiu Norte, llegando hasta'l norte de Suramérica, pero son rares y escases en númberu.
Caracterizar por ser plantes puramente saprófitas y hasta ciertu puntu parásites de los fungos que formen los sos micorrizas (esto ye, micoheterotróficas). Al contrariu qu'otres plantes, escarecen por completu de clorofila y nun pueden realizar la fotosíntesis. Esta total independencia de la lluz facer capaces de crecer en zones escures, como'l suelu de montes bien trupos onde la xamasca torga que llegue la lluz abondo por qu'esistan otres plantes de pequeñu tamañu.
Crecen ente 10 y 35 cm. Esiste un solu tarmu únicu ensin cañes, que puede tener color blancu (M. uniflora) o ente mariellu y acoloratáu (M. hypopitys). Del tarmu parten delles fueyes vestigiales, de color blancu y un llargor d'ente 5 y 10 mm. Les flores, de 9 a 15 mm de llargor, producir nel ápice del tarmu. Presenten 4 o 5 sépalu los y de 3 a 6 pétalos por flor.
El xéneru foi descritu por Carlos Linneo y publicáu en Species Plantarum 1: 387–388. 1753.[2] La especie tipo ye: Monotropa uniflora L.
Monotropa: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega monos = "únicu", y tropos = "una vegada" o tropu = "un xiru", lo que significa "xirar o dirixise a un llau", n'alusión a la inflorescencia unillateral.[3]
.
Monotropa ye un xéneru de plantes herbales perennes orixinalmente integráu nuna familia propia, Monotropaceae, pero anguaño incluyíu en Ericaceae. Entiende 28 especies descrites y de estes, solu trés aceptaes.
