Tobołki polne (Thlaspi arvense) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych (dawniej nazywanych krzyżowymi). Występuje w całej Europie, na znacznej części Azji i na wyspie Madera[2]. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Status gatunku we florze Polski: archeofit[3].
Płaska i prawie okrągła łuszczyna o długości mniej więcej równej długości szypułki i średnicy ok. 1,5 cm[4]. Jest szeroko obłoniona, ma średnicę 10-15 mm i zawiera 5-6 nasion. Na wierzchołku jest głęboko i wąsko wycięta. Łuszczyna tobołków ma bardzo charakterystyczny wygląd, po którym łatwo rozróżnić można tę roślinę od innych gatunków. Długo utrzymuje się na roślinie. Brunatnego koloru nasiona tobołków mają długość ok. 2 mm, szerokość ok. 1,5 mm i grubość 1 mm. Ich powierzchnia jest regularnie, równolegle-łukowato żeberkowana.
Roślina jednoroczna lub dwuletnia[4]. Kwitnie od kwietnia do września i jest samopylny[4][5]. Siedlisko: przydroża, brzegi dróg i pola uprawne, na których jest chwastem, ogrody, śmietniska[4]. W ciągu roku wydaje kilka pokoleń. Nasiona mogą leżeć kilka lat w ziemi nie tracąc zdolności kiełkowania[6]. Jest rośliną wskaźnikową gleb zasadowych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Stellarietea mediae[7]. Roślina trująca: jest trująca dla bydła. Zawiera glikozyd izosiarkocyjanianowy, który rozpada się do olejku gorczycowego[8].
Tobołki polne (Thlaspi arvense) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych (dawniej nazywanych krzyżowymi). Występuje w całej Europie, na znacznej części Azji i na wyspie Madera. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Status gatunku we florze Polski: archeofit.
