Włosienicznik wodny, jaskier wodny (Ranunculus aquatilis L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Jako gatunek rodzimy rośnie w Europie, północnej Afryce i Ameryce Północnej[2]. W Polsce dość często występuje na niżu, dochodząc do piętra pogórza, rzadko tylko spotkać go można wyżej[3].
Roślina jednoroczna lub bylina, hydrofit. Kwitnie od kwietnia do sierpnia, czasami jeszcze we wrześniu. Występuje na płytkich i wolno płynących wodach lub w kanałach, głębokości do 2 m, rowach, stawach i jeziorach, czasami masowo. W wodach bogatych w składniki pokarmowe, a ubogich w wapń[4]. Gatunek charakterystyczny dla związku (Al.) Hottonion[5]. Liczba chromosomów 2n = 16, 32, 48[6].
Tworzy mieszańce z włosienicznikiem rzecznym, w. skąpopręcikowym i tarczowatym[7].
Roślina była objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 do 2014 roku. Źródłem zagrożenia dla niej jest gospodarka hodowlana w zbiornikach, w których występuje, zanieczyszczenie wód oraz wysychanie zbiorników w czasie długotrwałych susz[3].
Bywa uprawiany jako roślina ozdobna w oczkach wodnych. Najlepiej sadzić go w doniczkach lub innych pojemnikach, gdyż wówczas łatwiej można kontrolować jego rozrastanie się.
Włosienicznik wodny, jaskier wodny (Ranunculus aquatilis L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Jako gatunek rodzimy rośnie w Europie, północnej Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce dość często występuje na niżu, dochodząc do piętra pogórza, rzadko tylko spotkać go można wyżej.