Długobieg[4] (Eupetes macrocerus) – gatunek średniego ptaka z rodziny długobiegowatych (Eupetidae). Jedyny przedstawiciel podrodziny długobiegów (Eupetinae)[4]. Wyróżniono dwa podgatunki E. macrocerus[5][6][7]:
Jego środowisko to górskie lasy. Na Półwyspie Malajskim zasiedla obszary na wysokości powyżej 1060 m n.p.m., a na Sumatrze i Borneo powyżej 900 m n.p.m.[8]
Mierzy 28–30 cm, a jego waga wynosi 66–72 g[9]. Większość ciała ruda, długi ogon. Czerwonawe gardło w delikatne, białe kropeczki oraz pierś. Biała brew, długie i grube czarne wąsy oraz pomarańczowy wierzch głowy. Długie, cienkie, szare nogi.
Ogólnie niewiele wiadomo o lęgach. Okres lęgowy przypada na polski styczeń i maj. Gniazdo o kubeczkowatym kształcie, zrobione z części roślin, umieszczone w roślinności około 30 cm nad ziemią. Składa 2 jaja bez wzorków[10].
Długobieg (Eupetes macrocerus) – gatunek średniego ptaka z rodziny długobiegowatych (Eupetidae). Jedyny przedstawiciel podrodziny długobiegów (Eupetinae). Wyróżniono dwa podgatunki E. macrocerus:
E. macrocerus borneensis – północne Borneo. E. macrocerus macrocerus – Półwysep Malajski i Sumatra.Jego środowisko to górskie lasy. Na Półwyspie Malajskim zasiedla obszary na wysokości powyżej 1060 m n.p.m., a na Sumatrze i Borneo powyżej 900 m n.p.m.
Mierzy 28–30 cm, a jego waga wynosi 66–72 g. Większość ciała ruda, długi ogon. Czerwonawe gardło w delikatne, białe kropeczki oraz pierś. Biała brew, długie i grube czarne wąsy oraz pomarańczowy wierzch głowy. Długie, cienkie, szare nogi.
Ogólnie niewiele wiadomo o lęgach. Okres lęgowy przypada na polski styczeń i maj. Gniazdo o kubeczkowatym kształcie, zrobione z części roślin, umieszczone w roślinności około 30 cm nad ziemią. Składa 2 jaja bez wzorków.