Multimedia w Wikimedia Commons Kot czarnołapy[6] (Felis nigripes) - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, odkryty i opisany w 1824 roku przez Williama Burchella, najmniejszy przedstawiciel dzikich kotowatych.
Występuje od Botswany, poprzez Namibię do RPA[4]. Preferuje suche, otwarte sawanny[5].
Długość ciała 36–52 cm, ogona 12,6–20 cm; masa ciała 1,2–4,5 kg (dorosłe samce wyraźnie większe niż dorosłe samice)[7]. Niewielki kot o ochrowym ubarwieniu, zaokrąglonych uszach i czarnych podeszwach stóp. Sierść ma wyraźny wzór: okrągłe cętki o barwie brązowo-czarnej, biegnące rzędami wzdłuż szyi i tułowia. Ogon cienki i spiczasty z czarnym zakończeniem i 2-3 ciemnymi pełnymi pierścieniami, przechodzącymi w niepełne w stronę nasady ogona. Kończyny smukłe, delikatne. Na pysku dwie pręgi.
Małe ssaki, gady, szarańczaki.
Ciąża trwa 63-88 dni. W miocie znajduje się od jednego do dwóch kociąt, które dojrzewają w wieku 12-21 miesięcy.
Polowanie zabronione w Botswanie i Republice Południowej Afryki[5].
Kot czarnołapy (Felis nigripes) - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, odkryty i opisany w 1824 roku przez Williama Burchella, najmniejszy przedstawiciel dzikich kotowatych.
