Lampropeltis (lat. Lampropeltis) - suilanıkimilər fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Korálovky jsou rod (Lampropeltis Fitzinger 1843) užovkovitých hadů z čeledi Colubridae a podčeledi Colubrinae. V současné době se uznává 9 druhů tohoto rodu. Vědecké jméno Lampropeltis znamená něco ve smyslu „světlem oděná“, což odkazuje na nádheru těchto hadů.
Do rodu Lampropeltis patří tyto druhy:
Kromě těchto druhů existuje velké množství poddruhů a barevných variací, takže se taxonomie tohoto rodu často mění. Na druhou stranu jde o velmi dobře popsané hady, kteří jsou často chovaní v zoologických zahradách a teráriích.
Některé druhy korálovek postrádají klasické pruhy kolem těla a jsou spíše skvrnité. Mohou se plést s různými dalšími druhy užovek. Odlišovacím znakem korálovek jsou hladké šupiny a nerozdělený anální štítek. Měří od 40 cm po téměř 2 metry.
Korálovky se vyskytují v centrálních a jižních oblastech USA a ve Střední a Jižní Americe. Patří mezi mistry v napodobování, jde o tzv. mimetismus nebo Batesiánské mimikry, kdy nejedovatý živočich napodobuje živočicha jedovatého. Korálovky napodobují korálovce, což jsou jedovatí američtí hadi. Korálovky jsou výrazně barevné, střídají několik barevných pruhů kolem těla. Odlišujícím znakem je často fakt, že mají černý pruh vedle oranžového, zatímco korálovci červený vedle bílého. Toto odlišení však není vždy naprosto spolehlivé, takže je nebezpečné chytat korálovky přímo v divočině.
Korálovky jsou ofiofágové, což znamená, že jejich hlavní složkou potravy jsou jiní hadi. Jde mnohdy o jedovaté druhy, například korálovce, které napodobují, chřestýše a ploskolebce. Proti hemotoxickému jedu mají velkou imunitu. Zabíjejí uškrcením/udušením ve smyčkách svého těla, jejich stisk přepočtený na hmotnost je enormní, větší než u krajt či jiných užovek.[1] Kromě hadů se jejich kořistí stávají i malí savci, ještěrky, ptáci a jiní živočichové. Požírají i vejce.
Jejich aktivita je převážně noční.
Lampropeltis getula getula
Lampropeltis mexicana Greeri
Lampropeltis triangulum
Lampropeltis triangulum annulata
Lampropeltis getula floridana
Lampropeltis pyromelana
Lampropeltis calligaster
Obrázky, zvuky či videa k tématu korálovky ve Wikimedia Commons
Korálovky jsou rod (Lampropeltis Fitzinger 1843) užovkovitých hadů z čeledi Colubridae a podčeledi Colubrinae. V současné době se uznává 9 druhů tohoto rodu. Vědecké jméno Lampropeltis znamená něco ve smyslu „světlem oděná“, což odkazuje na nádheru těchto hadů.
Die Königsnattern (Lampropeltis) sind eine Gattung aus der Familie der Nattern (Colubridae).
Die Königsnattern kommen hauptsächlich in den USA und Mexiko vor. Einige (Unter-)Arten leben aber auch in Mittelamerika und Kanada. Sie bevorzugt trockene bis mäßig feuchte Gebiete, meistens in der Nähe von Getreidefeldern, da sie dort leicht zu Nahrung kommt.
Königsnattern erreichen in der Regel eine Körpergröße von 50 cm bis 2 m. Sie haben einen verhältnismäßig dünnen Körper mit einer auffallenden Färbung. Diese ist bei einigen Unterarten der Färbung der giftigen Korallenottern (Micrurus sp.) ähnlich, was vermutlich dem Schutz vor Feinden dient (Batessche Mimikry). Sie unterscheiden sich von diesen jedoch durch die Farbabfolge, was man sich mit einer einfachen Faustregel merken kann: „If white follows red, you’re dead!“ (übersetzt: „Folgt weiß auf rot, bist du tot!“). Bei Königsnattern sind weiße und rote durch einen schwarzen Streifen getrennt. Eine andere Verteidigungsart ist das Erzeugen des gleichen Geräusches wie das der Klapperschlangen (Crotalus sp., Cerastes sp.). Dabei schütteln sie ihren Schwanz und schlagen ihn gegen einen Gegenstand, um einen Ton zu erzeugen. Königsnattern sind immun gegen das Gift der in ihrem Gebiet vorkommenden Giftschlangen. So wurden Königsnattern beim Fressen von Giftschlangen beobachtet, denen mehrere Bisse des Opfers nichts anhaben konnten. Je nach Verbreitungsgebiet halten die Königsnattern eine mehrwöchige bis mehrmonatige Winterruhe.
In der Natur gehören neben Nagern, Vögeln und Fröschen auch Echsen, Schlangen und Eier zum Beutespektrum von Lampropelten. Die bevorzugte Nahrung der Jungtiere sind kleine Echsen. Im Terrarium kann es, vor allem unter Jungtieren, zu Kannibalismus kommen, was in der Natur eher selten ist.
Die Weltnaturschutzunion IUCN führt zehn Arten dieser Gattung in der Roten Liste gefährdeter Arten. Die im Kapitel Systematik als Unterart aufgezählte Korallen-Königsnatter (Lampropeltis zonata herrerae) wird als eigene Art (Lampropeltis herrerae) angeführt und als vom Aussterben bedroht (Critically Endangered) beurteilt. Eine weitere Art – Ruthvens Königsnatter (Lampropeltis ruthveni) – gilt als gering gefährdet (Near Threatened), weitere sechs Arten werden als nicht gefährdet (Least Concern) bezeichnet und zwei Arten bleiben wegen ungenügender Datenlage (Data Deficient) unbeurteilt.[2]
Kingsnakes are colubrid New World members of the genus Lampropeltis, which includes 26 species. Among these, about 45 subspecies are recognized. They are nonvenomous and ophiophagous in diet.
Kingsnakes vary widely in size and coloration. They can be as small as 24" (61cm) or as long as 60" (152cm).[2] Some kingsnakes are colored in muted browns to black, while others are brightly marked in white, reds, yellows, grays, and lavenders that form rings, longitudinal stripes, speckles, and saddle-shaped bands.[3]
Most kingsnakes have quite vibrant patterns. Some species, such as the scarlet kingsnake, Mexican milk snake, and red milk snake, have coloration and patterning that can cause them to be confused with the highly venomous coral snakes. One of the mnemonic rhymes to help people distinguish between coral snakes and their nonvenomous lookalikes in the United States is "red on black, a friend of Jack; red on yellow, kill a fellow". Other variations include "red on yellow kill a fellow, red on black venom lack",[4][5] and referencing the order of traffic lights "yellow, red, stop!" All these mnemonics apply only to the three species of coral snakes native to the southern United States: Micrurus fulvius (the eastern or common coral snake), Micrurus tener (the Texas coral snake), and Micruroides euryxanthus (the Arizona coral snake). Coral snakes found in other parts of the world can have distinctly different patterns, such as having red bands touching black bands, having only pink and blue bands, or having no bands at all.
Lampropeltis includes the Greek words for "shiny shield":[6] λαμπρός lampro(s) ("shiny") + πέλτη pelt(ē) ("peltē shield") + -is (a Latin suffix). The name is given to them in reference to their smooth, enamel-like dorsal scales.[7]
The "king" in the common name (as with the king cobra) refers to its preying on other snakes.[8]
Taxonomic reclassification of kingsnakes, as with many herpetiles and other animals, is a neverending process. Unexpected hybridization between kingsnake species and/or subspecies with adjacent home territories is not uncommon, thus creating new color morphs and variations, and further providing classification challenges for taxonomists; Often, different researchers will “agree to disagree”, one potentially citing a source that proves independent species-status to a group of wild snakes, while another will set out to prove that a discovered group is but a regional subspecies.
In the case of L. catalinensis, for example, only a single specimen is known, thus classification is not necessarily finite; this individual could be the lone uniquely-colored snake out of a more uniformly-colored litter, or even be the one documented example of a presently-unknown, localized subspecies. The entire system actively unfolding indefinitely.
Kingsnakes are native to North America, where they are found all over the United States and into Mexico. This genus has adapted to a wide variety of habitats, including tropical forests, shrublands, and deserts.[9] As a whole, kingsnakes are found coast-to-coast across North America, with some as far north as Montana, North Dakota, New Jersey, Illinois and Ohio; south of those areas, there are kingsnakes to be found in nearly every corner of the lower-48 United States. Kingsnakes are also found virtually coast-to-coast across México, all the way down to the México-Guatemala border. Further south from there, milksnakes become the more predominant kingsnake in Central America, such as the Honduran milk snake.
Kingsnakes are often preyed upon by large vertebrates, such as birds of prey. Tarantulas also sometimes prey on them; however, a considerable threat also comes from other kingsnakes. All species of kingsnakes are known snake- and reptile-eaters, and likely won't turn down a chance to prey on their local competitors.[10]
Kingsnakes are primarily terrestrial, but they are also known to be capable climbers and swimmers.[9]
Kingsnakes use constriction to kill their prey and tend to be opportunistic in their diet. They are known to seek out and eat other snakes (ophiophagy), including venomous snakes, like rattlesnakes, cottonmouths, hognoses and copperheads. Some known non-venomous prey species of the kingsnake include gopher snakes, corn snakes, bullsnakes, garter snakes, rosy boa, water snakes, and brown snakes. Kingsnakes also eat many species of lizards, rodents, birds, and eggs.[11] The common kingsnake is known to be immune to the venom of other snakes and does eat rattlesnakes, but it is not necessarily immune to the venom of snakes from different localities.[11]
Kingsnakes such as the California kingsnake can exert twice as much constriction force relative to body size as rat snakes and pythons. Scientists believe that such strong coils may be an adaptation to eating snakes, and other reptile prey, which can endure lower blood-oxygen levels before asphyxiating.[12]
Kingsnake species and subspecies include (listed here alphabetically by specific and subspecific name):[13]
Additionally, Pyron and Burbrink have argued that the short-tailed snake (Stilosoma extenuatum) (Brown, 1890) should be included in Lampropeltis.[14]
.JPG)
.jpg)
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) Kingsnakes are colubrid New World members of the genus Lampropeltis, which includes 26 species. Among these, about 45 subspecies are recognized. They are nonvenomous and ophiophagous in diet.
Las serpientes reales (Lampropeltis) son un género de serpientes de la familia Colubridae.
Se reconocen las siguientes 21 especies:[2]
Las serpientes reales (Lampropeltis) son un género de serpientes de la familia Colubridae.
Kuningmadu (Lampropeltis) on maoperekond.[1]
Kuningmadude perekonda klassifitseeritakse roomajate andmebaasis järgmised maoliigid[2]:
Need kägistajamaod on levinud Põhja ja Kesk-Ameerikas ning Lõuna-Ameerika põhjaosas.
Selles artiklis on kasutatud prantsuskeelset artiklit fr:Lampropeltis seisuga 12.01.2014.
Lampropeltis Colubridae familiaren barruan sailkatzen den narrasti genero bat da. Amerikan bizi dira.
Lampropeltis Colubridae familiaren barruan sailkatzen den narrasti genero bat da. Amerikan bizi dira.
Kuningaskäärmeet (Lampropeltis) on tarhakäärmeiden heimoon kuuluva käärmesuku. Niitä tavataan Amerikan mantereelta, jossa niiden levinneisyysalue ulottuu Kanadasta aina Ecuadoriin asti. Lajit ovat sopeutuneet erilaisiin elinympäristöihin. Ne vaihtelevat väriltään suuresti ja kasvavat 60–180 sentin pituisiksi. Kuningaskäärmeet eivät ole myrkyllisiä. Ne saalistavat monenlaisia pieniä nisäkkäitä, sammakkoeläimiä ja liskoja, jotka ne yleensä tappavat sekä kuristamalla että puremalla. Kuningaskäärmeet syövät myös pienempiä käärmeitä, joiden myrkylle ne ovat immuuneja.[1][2]
Sukuun kuuluu 22 lajia:[3]
Kuningaskäärmeet (Lampropeltis) on tarhakäärmeiden heimoon kuuluva käärmesuku. Niitä tavataan Amerikan mantereelta, jossa niiden levinneisyysalue ulottuu Kanadasta aina Ecuadoriin asti. Lajit ovat sopeutuneet erilaisiin elinympäristöihin. Ne vaihtelevat väriltään suuresti ja kasvavat 60–180 sentin pituisiksi. Kuningaskäärmeet eivät ole myrkyllisiä. Ne saalistavat monenlaisia pieniä nisäkkäitä, sammakkoeläimiä ja liskoja, jotka ne yleensä tappavat sekä kuristamalla että puremalla. Kuningaskäärmeet syövät myös pienempiä käärmeitä, joiden myrkylle ne ovat immuuneja.
Lampropeltis est un genre de serpents de la famille des Colubridae[1]. Ses espèces sont communément appelées serpents-rois.
Les 21 espèces de ce genre se rencontrent en Amérique du Nord, en Amérique centrale et dans le nord de l'Amérique du Sud[1].
Ces serpents qui peuvent atteindre plus de 150 cm possèdent un corps cylindrique aux écailles lisses et brillantes ainsi qu'une tête étroite, à peine plus large que le reste du corps, se terminant par un museau arrondi. Leurs yeux ont des pupilles rondes et sont placés plus en avant que ceux de nombreuses autres espèces de serpents.
Les espèces présentent de nombreuses couleurs : noir, brun, crème, blanc, rouge, bleuté, gris. La plupart se caractérisent par des anneaux transversaux de couleur, parfois bordés d'une autre couleur, bien que certaines espèces ou sous-espèces puissent être unies. Des barres blanches sur les écailles bordant la bouche se retrouvent chez la plupart des espèces.
Les serpents rois sont des prédateurs du crotale, dont ils ne craignent pas le venin. Ils sont inoffensifs pour l’homme comme la plupart des couleuvres.
Ces reptiles se nourrissent de petits vertébrés dont de petits reptiles (ophiophage).
Selon Reptarium Reptile Database (9 décembre 2014)[2] :
Le nom Lampropeltis vient du grec λαμπρος, lampros, « brillant », et πελτα, pelta, « petit bouclier », et fait référence à la brillante coloration de leurs écailles dorsales.
Parmi les différents serpents rois, le serpent roi de Californie est l’un des plus communs, en captivité, cette couleuvre peut se manger elle même ainsi que ses congénères. Il est particulièrement facile à maintenir en captivité en terrarium avec une zone chaude à 30° et une zone froide, du substrat de hêtre ou de chanvres ainsi que deux cachettes, l'une au point chaud l'autre au point froid. Le nourrissage se fait en moyenne tous les 15 jours pour les mâles et toutes les semaines pour les femelles reproductrices. Bien que inoffensives pour l'homme, les lampropeltis sont dotés d'un fort caractère et n'hésitent pas à mordre. Afin d'éviter les morsures, il est recommander d'utiliser du gel antibactérien, l'odeur les repousse ; ainsi ils seront moins motivés à vous mordre.
Lampropeltis est un genre de serpents de la famille des Colubridae. Ses espèces sont communément appelées serpents-rois.
Lampropeltis adalah marga ular dari suku Colubridae. Ular ini terdapat di Amerika. Nama ilmiahnya, Lampropeltis="sisik bercahaya" berasal dari kata Lampros="cahaya lampu" dan peltas="perisai", merujuk pada sisik kulit mereka yang mengkilap dan dapat memantulkan cahaya, tetapi cahaya hanya dipantulkan dan tidak dibiaskan seperti pada sisik ular pelangi. Dalam bahasa Inggris, ular-ular ini disebut Kingsnake (ular raja), karena ular-ular ini merupakan pemangsa ular lain, termasuk ular berbisa.
Tersebar di Amerika Serikat bagian timur, tenggara, tengah, barat, barat daya, lalu ke selatan sampai Amerika Selatan bagian utara.
Ular-ular ini menghuni wilayah terbuka di dalam hutan, padang rumput, gurun, dan wilayah dekat perairan. Ular ini memangsa hampir separuh jenis ular di Amerika, termasuk ular karang Amerika dan Ular derik besar. Ular raja Amerika juga memakan tikus, kadal, burung, dan telur. Ular ini membunuh mangsanya dengan cara membelit. Semua jenis ular ini tidak berbisa dan tidak agresif.[2]
Beberapa spesies, misalnya ular susu (Lampropeltis triangulum) dan Ular-susu scarlet (Lampropeltis elapsoides) memiliki pola warna belang yang mirip dengan ular karang Amerika, yakni belang-belang merah, hitam, dan putih atau kuning pucat. Karena itu, orang sering mengira ular-ular ini adalah ular karang berbisa, padahal ular-ular ini sebenarnya tidak berbisa samasekali. Pola warna suatu jenis hewan yang menyerupai hewan yang sebenarnya ini disebut mimikri.
Sejauh ini, terdapat sekitar 21 jenis.[3]
Lampropeltis adalah marga ular dari suku Colubridae. Ular ini terdapat di Amerika. Nama ilmiahnya, Lampropeltis="sisik bercahaya" berasal dari kata Lampros="cahaya lampu" dan peltas="perisai", merujuk pada sisik kulit mereka yang mengkilap dan dapat memantulkan cahaya, tetapi cahaya hanya dipantulkan dan tidak dibiaskan seperti pada sisik ular pelangi. Dalam bahasa Inggris, ular-ular ini disebut Kingsnake (ular raja), karena ular-ular ini merupakan pemangsa ular lain, termasuk ular berbisa.
Lampropeltis Fitzinger, 1843 è un genere di serpenti della famiglia dei Colubridi.[1]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Karališkosios gyvatės (lot. Lampropeltis, angl. Kingsnakes, Milksnakes, vok. Königsnattern) – žaltinių (Colubridae) šeimos roplių gentis.
Paplitusios Šiaurės Amerikoje.
Gentyje yra 8 rūšys.
Lampropeltis atau ular raja merupakan sebuah genus ular Colubridae yang terdiri daripada lima spesies dan 45 subspesies.
Lampropeltis bermaksud "perisai berkilat" (Yunani: λαμπρος, "berkilat" + πελτα, "anak perisai") sempena sisik dorsalnya. Kebanyakan ular raja mempunyai corak yang agak ceria pada kulitnya. Ular raja membunuh mangsa dengan menjerut dan selalunya bersikap oportunis dalam mencari makanan. Ular raja sanggup memakan ular lain (termasuk yang berbisa), cicak, tikus, burung dan telur. Ular raja am diketahui sebagai imun kepada bisa ular lain dan mampu memakan ular orok-orok, tetapi tidak semestinya imun kepada bisa ular yang asing. "Raja" dalam namanya memaksudkan cita rasanya terhadap ular lain.
Antara spesies ular raja:
Hubbs, Brian. 2009. Common Kingsnakes. Tricolor Books, Tempe, Arizona.
Lampropeltis atau ular raja merupakan sebuah genus ular Colubridae yang terdiri daripada lima spesies dan 45 subspesies.
Lampropeltis bermaksud "perisai berkilat" (Yunani: λαμπρος, "berkilat" + πελτα, "anak perisai") sempena sisik dorsalnya. Kebanyakan ular raja mempunyai corak yang agak ceria pada kulitnya. Ular raja membunuh mangsa dengan menjerut dan selalunya bersikap oportunis dalam mencari makanan. Ular raja sanggup memakan ular lain (termasuk yang berbisa), cicak, tikus, burung dan telur. Ular raja am diketahui sebagai imun kepada bisa ular lain dan mampu memakan ular orok-orok, tetapi tidak semestinya imun kepada bisa ular yang asing. "Raja" dalam namanya memaksudkan cita rasanya terhadap ular lain.
Antara spesies ular raja:
Ular raja berjalur hitam, Lampropeltis alterna (Brown, 1901) Lampropeltis calligaster Ular raja prairie, Lampropeltis calligaster (Harlan, 1827) Ular raja mol Florida Selatan, L. c. occipitolineata Price, 1987 Ular raja mol, L. c. rhombomaculata (Holbrook, 1840) Ular raja am, Lampropeltis getula Ular raja California, L. g. californiae (Blainville, 1835) Ular raja Florida, L. g. floridana (Blanchard, 1919) Ular raja timur, L. g. getula (Linnaeus, 1766) Ular raja Apalachicola, L. g. meansi Krysko & Judd, 2006 Ular raja bintik, L. g. holbrooki Stejneger, 1902 Ular raja hitam barat, L. g. nigrita Zweifel & Norris, 1955 Ular raja Tanjung Baja, L. g. nitida Ular raja gurun, L. g. splendida (Baird & Girard, 1853) Ular raja Pulau Santa Catalina, L. "getula" catalinensis (Van Denburgh & Slevin, 1921) Lampropeltis mexicana L. m. leonis (Günther, 1893) Ular raja gunung Durango, L. m. greeri]] Webb, 1961 Ular raja Nuevo Leon, L. m. thayeri]] (Loveridge, 1924) Ular raja hitam, Lampropeltis nigra (Yarrow, 1882) Lampropeltis pyromelana Ular raja gunung Utah, L. p. infralabialis Tanner, 1953 Ular raja gunung Sonora, L. p. knoblochi Taylor, 1940 Ular raja gunung Arizona, L. p. pyromelana (Cope, 1866) Ular raja Ruthven, Lampropeltis ruthveni (Blanchard, 1920) Ular susu, Lampropeltis triangulum Ular raja , Lampropeltis elapsoides (Holbrook, 1838) Lampropeltis webbi Bryson, Dixon & Lazcano, 2005 Lampropeltis zonata Ular raja San Pedro, L. z. agalma (Van Denburgh & Slevin, 1923) Ular raja Pulau Todos Santos, L. z. herrerae (Van Denburgh & Slevin, 1923) Ular raja gunung Sierra, L. z. multicincta (Yarrow, 1882) Ular raja gunung pantai, L. z. multifasciata (Bocourt, 1886) Ular raja gunung San Bernardino, L. z. parvirubra Zweifel, 1952 Ular raja gunung San Diego, L. z. pulchra Zweifel, 1952 Ular raja gunung St. Helena, L. z. zonata] (Blainville, 1835)
Multimedia w Wikimedia Commons Lampropeltis – rodzaj węża z podrodziny Colubrinae w rodzinie połozowatych (Colubridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kolumbii i Ekwadorze[10].
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
Lampropeltis – rodzaj węża z podrodziny Colubrinae w rodzinie połozowatych (Colubridae).
Lampropeltis[1] este un gen de șerpi din familia Colubridae.[1]
Cladograma conform Catalogue of Life[1]:
.JPG)
|access-date= (ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)
.png){kind=small}
Acest articol referitor la o reptilă este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa. Hadiarka[1][2][3] (iné názvy: štíhlovka[4], koralovka[5], staršie užovka[6]; bohemizmus: korálovka; lat. Lampropeltis) je rod hadov z čeľade užovkovitých.
Hadiarky sú malej až strednej veľkosti, pochádzajú z Južnej a Strednej Ameriky. Sú to lesné a púštne hady, živia sa hlavne jaštericami, vtákmi, drobnými cicavcami a menšími hadmi. Koralovky sú vajcorodé. Niektoré druhy majú nápadné obrúčky - sfarbenie vo forme červených, čiernych a bielych kruhov, čím do určitej miery napodobňujú koralovce (Elapidae).
Hadiarka (iné názvy: štíhlovka, koralovka, staršie užovka; bohemizmus: korálovka; lat. Lampropeltis) je rod hadov z čeľade užovkovitých.
Hadiarky sú malej až strednej veľkosti, pochádzajú z Južnej a Strednej Ameriky. Sú to lesné a púštne hady, živia sa hlavne jaštericami, vtákmi, drobnými cicavcami a menšími hadmi. Koralovky sú vajcorodé. Niektoré druhy majú nápadné obrúčky - sfarbenie vo forme červených, čiernych a bielych kruhov, čím do určitej miery napodobňujú koralovce (Elapidae).
王蛇屬（學名：Lampropeltis）是蛇亞目游蛇科下的一個無毒蛇屬，屬下的蛇類通稱王蛇（Kingsnake），或稱皇帝蛇，當中包括著名的牛奶蛇。王蛇屬的學名「Lampropeltis」源自希臘語「λαμπρος」，意指「閃亮的鱗甲」，形容王蛇屬蛇類色彩華麗的背鱗。
王蛇屬蛇類一般有著豐富多變的斑紋。牠們日常以纏壓方式來殺死獵物，而主要捕食的對象則有其他蛇類、蜥蜴及鼠類，也會進食動物的蛋。牠們能抵抗其他蛇類所分泌的毒素，更有捕食響尾蛇的能力。由於王蛇於眾多蛇類中，擁有能殺死較多其他種類的蛇類的能力，因此才被冠以「王」或「皇帝」的美譽。另一方面，王蛇也是常見的寵物蛇之一。
一些王蛇（例如猩紅王蛇）身體顏色及花紋異常斑斕，足以令人誤以為牠們是毒蛇（例如珊瑚蛇）。因此在某些地區中，流傳著一系列的順口溜，如「紅與黃，殺人悍；紅與黑，不必畏（Red and yellow, kill a fellow; red and black, friendly jack 或 venom lack）」，人們誦習這些句子，便能分辨毒蛇（珊瑚蛇）與非毒蛇（王蛇）。然而這些鑑證方法，只適用於北美洲一帶的珊瑚蛇。
目前關於王蛇屬的分類法尚處於討論狀態，有認為王蛇屬不該成為一個獨立的蛇屬。就以聖卡塔利娜島王蛇（Lampropeltis catalinensis）為例，牠根本就只有一個物種，似乎沒需要特別將其分成獨立物種。另外，一些混種王蛇的出現，導致各物種的確切地理分布情況不能得到清晰描述，亦令許多生物學家及分類學家相當頭痛。
王蛇性情溫馴，生活要求較低，容易照料，是一種常見的寵物蛇。餵飼王蛇只須使用適當大小的鼠類便可，即使是活生生的、已殺死的，甚至經冷藏處理的鼠類，王蛇均能接受（然而建議以冷藏鼠類餵飼，以免活鼠在掙扎時倒過來咬傷王蛇）。王蛇是有趣而溫良的蛇類，較少發動咬擊，亦接受被飼養者徒手把玩。據飼養者觀察，王蛇更會被電視機所顯示的光所吸引。 雖然王蛇有皇帝的美譽之稱，不過也有誤食"自己"的時候，例如曾發生有一條王蛇（Kingsnake），因為過於饑餓之故，竟然毫無警覺的張口把它的蛇尾往肚子裡吞，由於蛇牙咬合作用使得蛇尾無法擺脫，形成有趣的自食現象，還好其飼主發現送醫解救脫困。 [2] [3]
王蛇屬（學名：Lampropeltis）是蛇亞目游蛇科下的一個無毒蛇屬，屬下的蛇類通稱王蛇（Kingsnake），或稱皇帝蛇，當中包括著名的牛奶蛇。王蛇屬的學名「Lampropeltis」源自希臘語「λαμπρος」，意指「閃亮的鱗甲」，形容王蛇屬蛇類色彩華麗的背鱗。
キングヘビ属（キングヘビぞく、Lampropeltis）は、有鱗目ナミヘビ科に属する属。
全長は50-200cm。中でも20以上の亜種を持つミルクヘビは属内最小のスカーレットキングヘビと属内でも最大級のサイズを誇るクロミルクヘビを含む。 属名Lampropeltisは「輝く鱗」の意。
赤、白（黄）、黒のトリコロールの体色を持つミルクヘビはコブラ科のサンゴヘビ属に擬態した形態を持つことで有名である。他種にも同様のトリコロールの体色を持つ種もいる。
食性は動物食で、魚類、両生類、小型爬虫類、小型の鳥類、小型哺乳類等を食べる。獲物に巻きつき締め殺した後に丸呑みにする。中には毒蛇のガラガラヘビさえも食べてしまう種もいる。
繁殖形態は卵生。
ミルクヘビは分布が広いこともあってか20以上もの亜種に分かれる。
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されている。多くの種ないし亜種が飼育下で繁殖されている。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 
Commons ponúka multimediálne súbory na tému 
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému 