Trapelia coarctata is a lichenised fungus in the family, Trapeliaceae.[1]
It was first described as Lichen coarctatus in 1799 by Dawson Turner in Smith & Sowerby's, English Botany.,[1][3] and transferred to the genus, Trapelia by Maurice Choisy in 1932.[1][2]
It has been found in mallee woodland dry sclerophyll forest, on soil and rocks,[4] in Western Australia, and on Kangaroo Island in South Australia.[4][5] It has a continuous grey thallus, containing gyrophoric acid, and is a first coloniser after fire.[4] It was among the first lichen species to be found on Surtsey island after its inception from the sea.[6]
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) {{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) Trapelia coarctata is a lichenised fungus in the family, Trapeliaceae.
It was first described as Lichen coarctatus in 1799 by Dawson Turner in Smith & Sowerby's, English Botany., and transferred to the genus, Trapelia by Maurice Choisy in 1932.
It has been found in mallee woodland dry sclerophyll forest, on soil and rocks, in Western Australia, and on Kangaroo Island in South Australia. It has a continuous grey thallus, containing gyrophoric acid, and is a first coloniser after fire. It was among the first lichen species to be found on Surtsey island after its inception from the sea.
Trapelia coarctata est une espèce de champignons qui forme des lichens.
Deiglugrotta (fræðiheiti: Trapelia coarctata) er hvít eða ljós hrúðurflétta með svartar askhirslur.[2] Hún vex gjarnan á steinum þar sem loftraki er mikill.[2] Deiglugrotta var ein af fyrstu fléttunum til þess að finnast í Surtsey eftir myndun eyjarinnar ásamt hraunbreyskju og skeljaskóf.[3]
Deiglugrotta (fræðiheiti: Trapelia coarctata) er hvít eða ljós hrúðurflétta með svartar askhirslur. Hún vex gjarnan á steinum þar sem loftraki er mikill. Deiglugrotta var ein af fyrstu fléttunum til þess að finnast í Surtsey eftir myndun eyjarinnar ásamt hraunbreyskju og skeljaskóf.
Czarenka skupiona[1] (Trapelia coarctata (Turner) M. Choisy) – gatunek grzybów należący do rodziny czarenkowatych (Trapeliaceae)[2]. Znany też jako czareczka skupiona[3]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Trapelia, Trapeliaceae, Baeomycetales, Ostropomycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[2].
Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1799 r. przez D. Turnera jako Lichen coartctatus, do rodzaju Baeomyces przeniósł go J. D. Choisy w 1032 r[2].
Synonimów nazwy naukowej ma 20[4]:
Tworzy skorupiastą, cienką lub średnio grubą plechę o barwie białawej, białoszarej, szarozielonawej lub żółtoszarej. Plecha jest zanikająca, czasami niewyraźna, zbudowana z areolek lub drobnych brodawek i zawiera glony protokokkoidalne. Brak wyraźnego obrzeża; na zewnętrznym obwodzie plecha przechodzi stopniowo w białawe przedplesze. Apotecja mają średnicę 0,2-0,8 mm (wyjątkowo do 2 mm), są okrągłe, siedzące lub nieco zanurzone w plesze. Mają czerwonobrązowe lub brązowo-czarne tarczki i białawy brzeżek plechowy, który początkowo zasłania całą tarczkę, oraz cienki i zanikający brzeżek własny[5][6]. Niedojrzałe apotecja, zasłonięte przez brzeżek są widoczne jako drobne, białe punkty[6].
Hypotecjum bezbarwne lub żółtawobrązowe, hymenium o grubości 90-140 μm. Zarodniki bezbarwne, jednokomórkowe, o rozmiarach 14-25 × 7-13 μm[6].
Reakcje barwne: plecha K-, C + czerwonawy, KC + czerwonawy. Kwasy porostowe: plecha zawiera kwas gyroforowy[6].
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony; poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach , a także na wielu wyspach. W Europie na północy sięga po Islandię i archipelag Svalbard[7]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[5].
Rośnie głównie na skałach niewapiennych, na cegle, płytkach betonowych, czasami nawet na małych kamykach, wyjątkowo na glebie i na drewnie[5][1].
