Siewka złota (Pluvialis apricaria) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Zamieszkuje w zależności od podgatunku:
W Polsce siewki złote gnieździły się w XIX wieku, obecnie regularnie pojawiają się na przelotach (III–V i VII–XII)[3] Najwyższe koncentracje uzyskują w obszarze doliny Słudwi i Przysowy - do 11 tys. osobników w jednym miejscu. .
Siewka złota (Pluvialis apricaria) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Zamieszkuje w zależności od podgatunku:
Pluvialis apricaria apricaria – Wyspy Brytyjskie, północno-zachodnie Niemcy, Danię, południową i środkową część Półwyspu Skandynawskiego i Finlandii oraz wschodnie wybrzeże Bałtyku. Populacja z Wysp Brytyjskich częściowo wędrowna. Ptaki ze Skandynawii zimują w środkowej i południowej Europie oraz północnej Afryce. Pluvialis apricaria altifrons – środkową i wschodnią Grenlandię, Islandię, Wyspy Owcze oraz Laponię i północno-wschodnią Europę po półwysep Tajmyr. Ptaki z Islandii zimują na Wyspach Brytyjskich, we Francji i na Półwyspie Iberyjskim. Ptaki z Tajmyru zimują na wybrzeżach Morza Kaspijskiego i Morza Śródziemnego.W Polsce siewki złote gnieździły się w XIX wieku, obecnie regularnie pojawiają się na przelotach (III–V i VII–XII) Najwyższe koncentracje uzyskują w obszarze doliny Słudwi i Przysowy - do 11 tys. osobników w jednym miejscu. .
Cechy gatunku Samiec w szacie godowej ma wierzch ciała złotożółty, z ciemnymi cętkami. Spód ciała czarny. Kolor złoty od czarnego oddziela szeroki biały pas biegnący od głowy po tył ciała, gdzie najszerszy jest na pokrywach podogonowych, które są przez to całkowicie białe. Samica w szacie godowej podobna do samca, lecz czarny spód pokryty jest białymi plamkami. Obie płci w szacie spoczynkowej mają jasny spód. Szyja i pierś żółtawe, a pozostała część biała. U P. a. altifrons w szacie godowej czarna plama na spodzie ciała samca jest większa, zaś samica ma żółtawe poliki z ciemnymi plamkami. Wymiary średnie dł. ciała ok. 25–30 cm