nomes no trilho de navegação
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Banggai (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Banggai) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus unicolor; yr enw Saesneg arno yw Banggai crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. unicolor, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r brân Banggai yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn rhisgl Falcunculus frontatus Aradrbig Eulacestoma nigropectus
.JPG)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Banggai (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Banggai) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus unicolor; yr enw Saesneg arno yw Banggai crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. unicolor, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Die Banggai-Krähe (Corvus unicolor) ist eine vom Aussterben bedrohte Krähenart, die auf dem Banggai-Archipel endemisch ist. Sie war lange nur von zwei Museumsexemplaren bekannt und wurde schon für ausgestorben gehalten, bevor sie im Jahre 2007 wiederentdeckt wurde.
Die Banggai-Krähe erreicht eine Größe von 39 Zentimetern. Ihr gesamtes Gefieder ist glänzend tief blau-schwarz. An der Stirn ist die Färbung intensiver und an der Unterseite stumpfer. Die Nasalfedern sind schwach entwickelt und bedecken nur die Nasenlöcher. Die Schnabelfirstbasis ist nackt. Die Iris ist dunkel und der fast quadratische Schwanz ist kurz. Die beiden Typusexemplare haben folgende Maße: Flügellänge: 205 und 208 mm, Schnabelfirstlänge: 45 und 43 mm und Schwanzlänge: 104 und 109 mm.
Der Banggai-Krähe kommt in Bergwäldern auf der Insel Peleng in Höhenlagen oberhalb 500 m vor.
Forschungen über die Lebensweise der Banggai-Krähe werden seit 2007 betrieben und sind noch nicht veröffentlicht.
Im Jahre 1900 beschrieben Walter Rothschild und Ernst Hartert zwei im Handel erworbene Krähenbälge von einer ungenannten Insel im Banggai-Archipel. Diese beiden Exemplare kamen zunächst in das Walter Rothschild Zoological Museum nach Tring und werden heute im American Museum of Natural History aufbewahrt. Beobachtungen einer Krähenart im November 1981 auf den Banggai-Inseln könnten auf diese Art zutreffen, Nachforschungen in den Jahren 1991 und 1996 ergaben jedoch keine eindeutigen Ergebnisse. Krähen, die an sechs Orten auf den Banggai-Inseln beobachtet wurden, glichen bis auf die im Spät-November 1991 auf Peleng entdeckten Exemplare größenmäßig der ebenfalls für die Banggai-Inseln gelisteten Sundakrähe (Corvus enca). In der Folgezeit hielt man die Banggai-Krähe für vermutlich ausgestorben, bis in den Jahren 2007 und 2008 eine groß angelegte Expedition auf Peleng durchgeführt wurde, die zum Teil von der Zoologischen Gesellschaft für Arten- und Populationsschutz (ZGAP) finanziert wurde. Dem indonesischen Ornithologen und Naturschützer Mochamad Indrawan gelang es, zwei Exemplare zu fotografieren und zu fangen. Die Bälge wurden an das Museum Zoologicum Bogoriense in Bogor auf Java geschickt und die Wiederentdeckung im Mai 2008 in den Mitteilungen der ZGAP bekanntgegeben. Im Jahre 2009 verglich Pamela C. Rasmussen, Ornithologin an der Michigan State University, die beiden alten Museumsexemplare aus New York mit den neuen von Peleng. Sie erbrachte nicht nur den Nachweis, dass es sich bei der Banggai-Krähe um eine eigenständige Art und nicht, wie früher angenommen, um eine Unterart der Sundakrähe handelt, sondern bewies durch eine DNA-Analyse auch, dass die auf Peleng entdeckten Krähen tatsächlich die ausgestorben geglaubte Banggai-Krähe repräsentieren. Mochamad Indrawan schätzt die Population auf 500 Individuen, die durch Jagd und Lebensraumverlust bedroht sind.
Die Banggai-Krähe (Corvus unicolor) ist eine vom Aussterben bedrohte Krähenart, die auf dem Banggai-Archipel endemisch ist. Sie war lange nur von zwei Museumsexemplaren bekannt und wurde schon für ausgestorben gehalten, bevor sie im Jahre 2007 wiederentdeckt wurde.
The Banggai crow (Corvus unicolor) is a member of the crow family from Banggai regency in the province of Central Sulawesi in Indonesia. It is listed as critically endangered by IUCN.[1] It was feared extinct, but was finally rediscovered during surveys on Peleng Island off the southeast coast of Sulawesi by Indonesian ornithologist Mochamad Indrawan in 2007 and 2008.
It was sometimes considered a subspecies of the slender-billed crow, but it is actually rather distinct from this bird, resembling an entirely black piping crow overall. The Banggai crow is a small crow, some 39 cm long and completely black with a pale iris and a short tail.[2]
For more than a century, it was known from only two specimens taken from an unknown island in the Banggai Archipelago - probably in 1884/1885. Visits to the archipelago in 1991 and 1996 yielded no unequivocal records of the species, leading some to believe it was extinct. During a survey conducted between 2007 and 2008 and partially financed by the Zoological Society for the Conservation of Species and Populations (Germany), it was repeatedly seen on Peleng Island[3] and Indonesian ornithologist Mochamad Indrawan caught and photographed two individuals.[4] The validity of the crows on Peleng was not recognized by BirdLife International in its 2009 Red List. Confirmation of the identity based on two specimens from Peleng was made by Pamela C. Rasmussen of the American Museum of Natural History in October 2009.
The total population is estimated at approximately 500 mature individuals, living in mountain forest at altitudes above 500 m.[3] The decline of the Banggai crow is thought to be primarily due to habitat loss and degradation through agriculture and extraction.
This bird remained a complete enigma for a long time. Listed as Vulnerable in the 1994 IUCN Red List, it was changed to Endangered in 2000. In 2006, the status was considered as Possibly Extinct. This proved to be incorrect and the status was corrected to Critically Endangered in the 2007 Red List.[5]
The Banggai crow (Corvus unicolor) is a member of the crow family from Banggai regency in the province of Central Sulawesi in Indonesia. It is listed as critically endangered by IUCN. It was feared extinct, but was finally rediscovered during surveys on Peleng Island off the southeast coast of Sulawesi by Indonesian ornithologist Mochamad Indrawan in 2007 and 2008.
It was sometimes considered a subspecies of the slender-billed crow, but it is actually rather distinct from this bird, resembling an entirely black piping crow overall. The Banggai crow is a small crow, some 39 cm long and completely black with a pale iris and a short tail.
For more than a century, it was known from only two specimens taken from an unknown island in the Banggai Archipelago - probably in 1884/1885. Visits to the archipelago in 1991 and 1996 yielded no unequivocal records of the species, leading some to believe it was extinct. During a survey conducted between 2007 and 2008 and partially financed by the Zoological Society for the Conservation of Species and Populations (Germany), it was repeatedly seen on Peleng Island and Indonesian ornithologist Mochamad Indrawan caught and photographed two individuals. The validity of the crows on Peleng was not recognized by BirdLife International in its 2009 Red List. Confirmation of the identity based on two specimens from Peleng was made by Pamela C. Rasmussen of the American Museum of Natural History in October 2009.
The total population is estimated at approximately 500 mature individuals, living in mountain forest at altitudes above 500 m. The decline of the Banggai crow is thought to be primarily due to habitat loss and degradation through agriculture and extraction.
This bird remained a complete enigma for a long time. Listed as Vulnerable in the 1994 IUCN Red List, it was changed to Endangered in 2000. In 2006, the status was considered as Possibly Extinct. This proved to be incorrect and the status was corrected to Critically Endangered in the 2007 Red List.
La Unukolora korvo, Corvus unicolor, estas birdospecio de la familio de korvedoj kaj el la tipa genro Corvus el la ordo de paserinoj, kiu estis listita kiel draste endanĝerita specio pro manko de ĵusa informo pri la specio kaj kono pri habitatperdo kaj povus esti jam formortinta, sed oni scias malmulte pri tiu specio.
Ĝi estis foje konsiderata subspecio de la Maldikbeka korvo, sed ĝi estas fakte sufiĉe distinga el tiu birdo, kaj pli simila al tutnigra Fajfkorvo. La Unukolora korvo estas mezgranda korvo, ĉirkaŭ 39 cm longa kaj komplete nigra kun malhela iriso kaj mallonga vosto.[1]
Oni[kiu?] supozas, ke la Unukolora korvo loĝas en subtropikaj aŭ tropikaj malaltaj teroj kaj humidaj arbaroj. Dum pli ol unu jarcento, la specio estis konata nur pro du specimenoj el nekonata insulo de la insularo Banggai - probable en 1884/1885. Vizitoj al la insularo en 1991 kaj en 1996 ne trovis senerarajn informojn pri la specio, kio supozigis kelkajn pri ties formorto. Indoneziaj ornitologoj kaptis kaj fotis unu vivantan birdon Januare de 2008 en la arbaroj de la insulo Peleng. La malpliiĝo de la Unukolora korvo oni supozas ke estas kaŭzita de habitatperdo kaj degradado pro agrikulturo kaj Ekstraktado.
Tiu birdo restis kiel enigma dum longa tempo. Listigita kiel Vundebla en la IUCN Ruga Listo de 1994, ĝi estis listigita kiel Endanĝerita en 2000. En 2006, ĝi estis denove listigita kiel Eble Formortinta. Poste tio montriĝis neĝusta kaj ties statuso estis korektita al Draste Endanĝerita en la Ruĝa Listo de 2007.[2]
La Unukolora korvo, Corvus unicolor, estas birdospecio de la familio de korvedoj kaj el la tipa genro Corvus el la ordo de paserinoj, kiu estis listita kiel draste endanĝerita specio pro manko de ĵusa informo pri la specio kaj kono pri habitatperdo kaj povus esti jam formortinta, sed oni scias malmulte pri tiu specio.
Ĝi estis foje konsiderata subspecio de la Maldikbeka korvo, sed ĝi estas fakte sufiĉe distinga el tiu birdo, kaj pli simila al tutnigra Fajfkorvo. La Unukolora korvo estas mezgranda korvo, ĉirkaŭ 39 cm longa kaj komplete nigra kun malhela iriso kaj mallonga vosto.
Oni[kiu?] supozas, ke la Unukolora korvo loĝas en subtropikaj aŭ tropikaj malaltaj teroj kaj humidaj arbaroj. Dum pli ol unu jarcento, la specio estis konata nur pro du specimenoj el nekonata insulo de la insularo Banggai - probable en 1884/1885. Vizitoj al la insularo en 1991 kaj en 1996 ne trovis senerarajn informojn pri la specio, kio supozigis kelkajn pri ties formorto. Indoneziaj ornitologoj kaptis kaj fotis unu vivantan birdon Januare de 2008 en la arbaroj de la insulo Peleng. La malpliiĝo de la Unukolora korvo oni supozas ke estas kaŭzita de habitatperdo kaj degradado pro agrikulturo kaj Ekstraktado.
Tiu birdo restis kiel enigma dum longa tempo. Listigita kiel Vundebla en la IUCN Ruga Listo de 1994, ĝi estis listigita kiel Endanĝerita en 2000. En 2006, ĝi estis denove listigita kiel Eble Formortinta. Poste tio montriĝis neĝusta kaj ties statuso estis korektita al Draste Endanĝerita en la Ruĝa Listo de 2007.
El cuervo de las Banggai[2](Corvus unicolor), es un ave paseriforme miembro de la familia Corvidae del archipiélago de las Banggai en Indonesia.
Está clasificada como en peligro crítico de extinción por la UICN y se temía incluso extinguido, pero fue redescubierto en las expediciones a la isla de Indonesia de Peleng por el ornitólogo Mochamad Indrawan entre 2007 y 2008.
Se ha considerado a veces una subespecie del cuervo picofino[2] (Corvus enca), pero en realidad es bastante diferente a esta especie, pareciéndose más a un cuervo de Célebes[2] (Corvus typicus) que fuese completamente negro. El cuervo Banggai es un cuervo de tamaño medio, de unos 39 cm de largo y totalmente negro con un iris oscuro y una cola corta.[3][4]
Desde hace más de un siglo, era conocido solo por dos muestras procedentes de una isla desconocida del Archipiélago de Banggai, recogidas probablemente entre 1884 y 1885. Las visitas al archipiélago en 1991 y 1996 no produjeron ningún registro inequívoco de la especie, lo que llevó a algunos a creer que se había extinguido. En una expedición realizada entre 2007 y 2008 (financiada parcialmente por la Sociedad Zoológica para la Conservación de Especies y Poblaciones de Alemania), fue visto varias veces en la isla de Peleng[5] por el ornitólogo Mochamad Indrawan, que captura y fotografía a dos individuos.[5] La validez de estos avistamientos no fue reconocida por BirdLife International para su Lista Roja de 2009. La confirmación de la identidad fue hecha por Pamela C. Rasmussen, del Museo Americano de Historia Natural en octubre de 2009. La población total se estima en aproximadamente 500 individuos, que viven en los bosques de montaña a altitudes superiores a 500 m.[5] El declive del cuervo de Banggai se piensa que es principalmente debido a la pérdida y degradación del hábitat por la agricultura y la minería. Este pájaro ha sido durante mucho tiempo y sigue siendo un completo enigma. Listado como Vulnerable en la Lista Roja de la UICN de 1994, fue cambiado a En Peligro en 2000. En 2006, la situación fue considerada como posiblemente extinta. Afortunadamente, esto resultó ser incorrecto y la situación se corrigió a En Peligro Crítico en la Lista Roja de 2007.[1]
El cuervo de las Banggai(Corvus unicolor), es un ave paseriforme miembro de la familia Corvidae del archipiélago de las Banggai en Indonesia.
Está clasificada como en peligro crítico de extinción por la UICN y se temía incluso extinguido, pero fue redescubierto en las expediciones a la isla de Indonesia de Peleng por el ornitólogo Mochamad Indrawan entre 2007 y 2008.
Corvus unicolor Corvus generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
Banggainvaris (Corvus unicolor) on äärimmäisen uhanalainen Banggain saaristossa Indonesiassa elävä lintu.[1] Jotkut auktorit pitävät lajia kaitanokkavariksen (Corvus enca) alalajina.
Banggainvaris on kooltaan noin 39 cm. Lintu on väriltään täysin musta. Lajin pyrstö on lyhyehkö. Banggainvaris muistuttaa kaitanokkavarista, joka on suurempi ja jonka nokka on massiivisempi ja pyrstö huomattavasti pidempi. Lajin äänistä ei ole tietoa, mutta niiden arvellaan olevan kaitanokkavariksen ääniä korkeampia.[2]
Lajin ekologiasta ei tiedetä mitään. Lajia on nähty sammaleisissa metsissä, jotka sijaitsevat 160–700 metrin korkeudessa. Banggainvariskannan kooksi arvioidaan alle 50 yksilöä[2]. Koska laji on huonosti tunnettu, ei kantaan kohdistuvia uhkia voida määrittää tarkasti. Seuraukset metsien raivaamisesta maatalouden tieltä voivat kuitenkin olla banggainvaristen kannalta vakavat[1].
Banggainvaris (Corvus unicolor) on äärimmäisen uhanalainen Banggain saaristossa Indonesiassa elävä lintu. Jotkut auktorit pitävät lajia kaitanokkavariksen (Corvus enca) alalajina.
Banggainvaris on kooltaan noin 39 cm. Lintu on väriltään täysin musta. Lajin pyrstö on lyhyehkö. Banggainvaris muistuttaa kaitanokkavarista, joka on suurempi ja jonka nokka on massiivisempi ja pyrstö huomattavasti pidempi. Lajin äänistä ei ole tietoa, mutta niiden arvellaan olevan kaitanokkavariksen ääniä korkeampia.
Lajin ekologiasta ei tiedetä mitään. Lajia on nähty sammaleisissa metsissä, jotka sijaitsevat 160–700 metrin korkeudessa. Banggainvariskannan kooksi arvioidaan alle 50 yksilöä. Koska laji on huonosti tunnettu, ei kantaan kohdistuvia uhkia voida määrittää tarkasti. Seuraukset metsien raivaamisesta maatalouden tieltä voivat kuitenkin olla banggainvaristen kannalta vakavat.
La Corneille des Banggai (Corvus unicolor) est une espèce d'oiseaux de la famille des Corvidae. Elle est en danger critique d'extinction. La population totale est estimée à environ 500 individus matures.
Corvus unicolor est une petite corneille de 39 cm de long et un poids de 175 g. Cet oiseau est complètement noir, avec un petit reflet verdâtre ou bleuâtre. Sa queue est courte et son iris pâle.
Corvus unicolor émet un sifflement aigu de trois à quatre notes : « kruik, kruik, kruik[3] ».
Cette espèce se nourrit d'arthropodes.
Cet oiseau est endémique d'Indonésie. Il fréquente les forêts humides et montagneuses[4].
Son nom vernaculaire, Corneille des Banggai, fait référence aux îles Banggai en Indonésie.
La Corneille des Banggai (Corvus unicolor) est une espèce d'oiseaux de la famille des Corvidae. Elle est en danger critique d'extinction. La population totale est estimée à environ 500 individus matures.
Gagak banggaiatau Corvus unicolor, adalah anggota dari gagak dari famili Banggai di Indonesia. Gagak ini terdaftar sebagai Spesies Kritis oleh IUCN dan pernah dianggap punah, tetapi akhirnya ditemukan kembali pada survei di Pulau Peleng pada 2007/2008.
Biasanya gagak ini diangap sebagai subspesies dari Corvus enca, tetapi bulunya yang hitam legam menyerupai gagak Piping secara keseluruhan. Banggai merupakan gagak yang berukuran sedang dengan panjang 39 cm dan benar-benar hitam dengan iris mata yang gelap dan ekor pendek.[1]
Selama lebih dari satu abad gagak Banggai hanya ditemukan dua spesies yang ada di sebuah pulau tidak dikenal di kepulauan Banggai antara 1884/1885. Kunjungan ke kepulauan ini pada 1991 dan 1996 tidak temukan lagi burung gagak Banggai, sehingga orang menganggap burung ini telah punah. Selama survei yang dilakukan antara 2007-2008 yang sebagian dibiyayai oleh Zoological Society for the Conservation of Species and Populations (Jerman), burung ini berulang kali terlihat di pulau Peleng.[2] Dan ornitologis Indonesia Muhammad Indrawan memfoto dua spesies banggai tersebut.[3] Total penduduk di pulau ini diperkirankan sekitar 500 orang, tinggal di hutan pegunungan pada ketinggian di atas 500 m.[2] Penurunan populasi gagak Banggai disebabkan karena hilangnya habitat dan degradasi seperti pertanian dan ekstrasi.
Burung ini tetap menjadi teka-teki untuk waktu yang lama. Terdaftar sebagai spesies rentan pada 1994 pada IUCN Red List, burung ini berstatus sebagai rentan pada 2000. Dan pada 2006, gagak ini lebih lanjut terdaftar sebagai satwa mungkin punah. Untung hal ini tidak benar dan statusnya diganti lagi menjadi kritis pada 2007 Red List.[4]
Artikel bertopik burung ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. Gagak banggaiatau Corvus unicolor, adalah anggota dari gagak dari famili Banggai di Indonesia. Gagak ini terdaftar sebagai Spesies Kritis oleh IUCN dan pernah dianggap punah, tetapi akhirnya ditemukan kembali pada survei di Pulau Peleng pada 2007/2008.
Il corvo di Banggai o cornacchia di Banggai (Corvus unicolor Rothschild & Hartert, 1900) è un uccello passeriforme della famiglia dei corvidi[2].
Il nome scientifico della specie, unicolor, deriva dal latino e rappresenta un chiaro riferimento alla livrea di questi uccelli.
Misura 40 cm di lunghezza, per 175 g di peso[3].
i tratta di uccelli dall'aspetto robusto e massiccio, muniti di piccola testa arrotondata con forte becco allungato e conico, lievemente ricurvo verso il basso: le ali sono digitate, le zampe forti e la coda piuttostocorta e dall'estremità squadrata. Nel complesso, questi uccelli ricordano molto la cornacchia di Sulawesi, dalla quale sono facilmente distinguibili per l'assenza di aree chiare nella livrea.
Il piumaggio si presenta completamente nero, più chiaro e con vaghe sfumature purpureo-grigiastre su dorso, spalle, ventre e fianchi.
Il becco e le zampe sono di colore nero, mentre gli occhi sono di un caratteristico colore azzurro-grigio.
Si tratta di uccelli diurni e moderatamente sociali, che vivono in piccoli stormi, muovendosi indifferentemente fra gli alberi e il suolo alla ricerca di cibo, attività questa che comprende la maggior parte della loro giornata, mentre la notte viene passata fra i rami degli alberi al riparo dai predatori.
Il richiamo di questi uccelli è formato da due note (una ascendente e una discendente), inaspettatamente acute, ripetute 4 volte di fila.
La dieta di questi uccelli è praticamente sconosciuta, tuttavia essa è molto verosimilmente onnivora, similmente a quanto osservabile nelle altre specie di corvo: localmente, la specie è nota per consumare soprattutto insetti[3].
Le abitudini riproduttive del corvo di Banggai sono in larga parte ignote: finora sono stati osservati due nidi con 1 e 3 uova rispettivamente, entrambi durante il mese di maggio (ai quali se ne aggiunge uno vuoto), costruiti fra i rami di un albero ocn rametti intrecciati a coppa[3]. Probabilmente si tratta di uccelli monogami, con le coppie che collaborano nelle varie fasi della riproduzione.
Come intuibile dal nome comune, il corvo di Banggai è endemico delle isole Banggai, ad est di Sulawesi, in Indonesia orientale: conosciuta per due esemplari ottenuti nell'arcipelago durante gli anni '80 del XIX secolo e ritenuta estinta in seguito all'insuccesso di alcune spedizioni per osservarne degli esemplari durante gli anni '90 del XX, la specie è stata riscoperta nella porzione centrale e occidentale dell'isola di Peleng nel 2007[4], mentre si pensa che essa sia scomparsa da Banggai[5].
Con circa 500 esemplari stimati[1], il corvo di Banggai popola le aree residue di foresta pluviale collinare fra i 500 ed i 900 m di quota[3].
Il corvo di Banggai o cornacchia di Banggai (Corvus unicolor Rothschild & Hartert, 1900) è un uccello passeriforme della famiglia dei corvidi.
De banggaikraai (Corvus unicolor) behoort tot de familie van de kraaiachtigen. Het is een met uitsterven bedreigde soort die alleen nog voorkomt op een eiland van de Banggai-eilanden (Midden-Celebes, Indonesië).
De vogel is gemiddeld 40 cm lang en weegt 175 g. De soort is nauw verwant aan de sulawesikraai (C. typicus) en behoort tot een waaier van nauw verwante kraaien waarvan de soendakraai (C. enca) de meest voorkomende soort is. Het is een vrij kleine kraai met een korte staart en betrekkelijk kleine snavel. Het verenkleed is overwegend zwart met een zwakke blauwe of groene glans. De basis van de veren in de nek is grijs. De iris is donker en achter het oog is een klein stukje naakte huid (mogelijk in het veld onzichtbaar). De poten en de snavel zijn zwart. Seksen verschillen onderling niet.[2]
De soort is in 1900 beschreven aan de hand van exemplaren die op een van de Banggai-eilanden waren verzameld. Pas in 1991 was er weer een onbevestigde waarneming. Echter, tussen 2004 en 2007 bleek uit gericht onderzoek dat er een kleine populatie leefde in oorspronkelijk hellingbos in het westen van het eiland Peleng.[1]
Het leefgebied van deze soort kraai wordt sinds 1991 bedreigd door ontbossingen, de aanleg van wegen en omzetting van regenwoud in agrarisch gebied. Hierdoor versnippert het leefgebied en verder rukt daardoor de soendakraai op als concurrent. Deze soort kan zich gemakkelijker aanpassen in door mensen aangetast gebied. In 2010 werd de populatie geschat op hoogstens 500 individuen. Om deze redenen staat de banggaikraai als ernstig bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe banggaikraai (Corvus unicolor) behoort tot de familie van de kraaiachtigen. Het is een met uitsterven bedreigde soort die alleen nog voorkomt op een eiland van de Banggai-eilanden (Midden-Celebes, Indonesië).
Wrona jednobarwna (Corvus unicolor) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych. Jest krytycznie zagrożona wyginięciem[3]. Zamieszkuje wyspę Peleng[4].
Opis gatunku po raz pierwszy pojawił się w XI wydaniu kwartalnika Bulletin of the British Ornithologists’ Club po odkryciu przez Waltera Rothschilda i Ernsta Harterta. Wówczas klasyfikowano go jako Gazzola unicolor. W publikacji wskazano na jego podobieństwo do wrony białoszyjej (pierwotnie pod nazwą naukową Gazzola typica) pod względem budowy i wielkości ciała. Różnice między taksonami to odmienna barwa podstaw czarnych piór (w przypadku wrony białoszyjej mają kolor biały, u wrony jednobarwnej szary) oraz fakt, że u wrony jednobarwnej upierzenie jest w całości czarne[5][6].
Etymologia nazwy naukowej: nazwa rodzajowa i epitet gatunkowy wywodzą się z łaciny (corvus – kruk, unicolor, unicoloris – jednobarwny, jednolity, jednakowy)[7]
Podawana masa ciała wrony jednobarwnej to ok. 175 g[6].
Poniższe dane pochodzą z pomiarów dokonanych na dwóch osobnikach, których płci nie określono.
Dziób średniej długości, lekko zakrzywiony, o czarnej barwie i mocnej budowie. Ogon o płaskiej, prawie kwadratowej końcówce, średniej długości. Upierzenie czarne, na grzbiecie i szyi może mieć brązowy połysk mniej widoczny u młodych osobników. Szyja, lotki pierwszorzędowe i spodnia część ciała ciemnopopielate. Nogi czarne. Tęczówki o jasnej barwie. Gdy skrzydła są złożone, wystają około 1–2 cm ponad końcówkę ogona[3][6][9].
Według udokumentowanych przypadków spotkania wrony jednobarwnej, przedstawiciele tego gatunku występują na wysokościach do 900 m n.p.m., przede wszystkim na obszarach lesistych położonych blisko pól uprawnych. Wrona jednobarwna buduje gniazda na gałęziach drzew rodzajów takich, jak Palaquium, Calophyllum i Canarium oraz Lithocarpus. Gniazdo to platforma z zagłębieniem składająca się z luźno rozrzuconych suchych gałązek różnej grubości (najbardziej cienkie z nich są wykorzystywane do wyłożenia gniazda od środka). W znalezionych gniazdach widziano do 3 jaj. Zaobserwowano, że młode wrony jednobarwne w trakcie pierzenia są karmione przez rodziców stawonogami[3], a dorosłe osobniki spożywają m.in. termity[6].
Wrona jednobarwna w grupach wydaje przez około 2–3 sekundy trzeszczący dźwięk kruik, kruik, kruik, kruik składający się zazwyczaj z trzech do czterech nut. Czasem po tym odgłosie następuje gwizd o tonacji opadająco-wznoszącej, który również trwa 2–3 sekundy. W locie może rozbrzmiewać krótsze, trwające 0,8–1,5 sekundy kriuuk... kriuuk z gwiżdżącym brzmieniem[3][6].
Gatunek od roku 2005 niezmiennie klasyfikowany przy każdej aktualizacji danych (ostatnia z roku 2017) jako krytycznie zagrożony przez Czerwoną Księgę Gatunków Zagrożonych. Szacuje się, że liczba żyjących osobników dorosłych mieści się w przedziale 50-249 sztuk. Obserwowany jest stały trend spadkowy w rozwoju populacji wrony jednobarwnej. Na zmniejszenie liczebności gatunku miała wpływ najprawdopodobniej m.in. intensywna wycinka lasów w przeszłości oraz rozwój przemysłu wydobywczego i rolnictwa na terytoriach zamieszkiwanych przez wronę jednobarwną[3]. Ze względu na brak udokumentowanych przypadków spotkania wrony jednobarwnej od momentu jej opisania dla nauki, część badaczy uznawała ten gatunek za wymarły, jednak w 2007 roku indonezyjscy biolodzy dokonali ponownego odkrycia wrony jednobarwnej[10][11].
Wrona jednobarwna (Corvus unicolor) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych. Jest krytycznie zagrożona wyginięciem. Zamieszkuje wyspę Peleng.
Banggaikråka[2] (Corvus unicolor) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar.[3] Den förekommer på Peleng och i Banggaiöarna i Indonesien.[3] IUCN kategoriserar arten som akut hotad.[1]
Wikispecies har information om Corvus unicolor.
Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
Banggaikråka (Corvus unicolor) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar. Den förekommer på Peleng och i Banggaiöarna i Indonesien. IUCN kategoriserar arten som akut hotad.
Ця невелика ворона повністю чорна зі світлою райдужною оболонкою і відносно коротким хвостом. Довжина: 39 см. Немає інформації у сфері репродуктивної та трофічної поведінки цього виду.
До повторного відкриття в 2007 році, бангайська ворона була відома тільки з двох зразків зібраних ще в 1884 або 1885 році, і, думали, що вид імовірно вимер. Два оригінальні зразки були взяті з невизначеного острова в Бангайському архіпелазі, на схід від острова Сулавесі, Індонезія. Відвідування Бангайських островів в 1981, 1991 і 1996 не дали ніяких певних записів цього виду, але невелику ворону побачили на західному кінці острова Пеленг (в Бангайському архіпелазі) в 1991 році. Надія, що цей вид досі живий, справдилась, коли в 2007 році додаткові обстеження острова Пеленг зафіксували два екземпляри бангайської ворони. Мешкає в гірських лісах.
На підставі невеликого числа зустрічей цього виду, і швидких темпів втрат місць проживання в межах ареалу, ймовірно, існє лише дуже нечисленна популяція виду. На жаль, на цих птахів полюють місцеві мешканці островів Пеленг. Крім того, масштабна вирубка лісів загрожує тим, що залишилися віддаленим районам проживання цього виду. Виду також може загрожувати конкуренція з Corvus enca.
Це незавершена стаття з орнітології.Corvus unicolor là một loài chim trong họ Corvidae[2], từ huyện Banggai ở tỉnh miền trung Sulawesi ở Indonesia. Loài này được IUCN liệt kê là cực kỳ nguy cấp. Loài này đã bị coi là tuyệt chủng, nhưng cuối cùng đã được phát hiện lại trong các cuộc khảo sát trên đảo Peleng ngoài khơi bờ biển phía đông nam của Sulawesi bởi nhà nghiên cứu sinh vật học người Indonesia, Mochamad IndINA vào năm 2007 và 2008.
Corvus unicolor là một loài chim trong họ Corvidae, từ huyện Banggai ở tỉnh miền trung Sulawesi ở Indonesia. Loài này được IUCN liệt kê là cực kỳ nguy cấp. Loài này đã bị coi là tuyệt chủng, nhưng cuối cùng đã được phát hiện lại trong các cuộc khảo sát trên đảo Peleng ngoài khơi bờ biển phía đông nam của Sulawesi bởi nhà nghiên cứu sinh vật học người Indonesia, Mochamad IndINA vào năm 2007 và 2008.
Corvus unicolor (Rothschild & Hartert, 1900)
Охранный статус
Бангайская ворона[1] (лат. Corvus unicolor) — вид птиц из рода во́ронов.
Размер бангайской вороны — 39 см. Оперение полностью чёрное, радужка глаза тёмная, хвост короткий. Её нередко путают с малым вороном (Corvus enca), однако тот отличается более крупным размером и со сулавесским вороном (Corvus typicus) из — за чёрной окраски перьев, однако у бангайской вороны перья имеют серый оттенок у основания[2].
Бангайская ворона является представителем семейства ворон, проживающих на острове Бангай (Banggai) в Индонезии. Она занесена в список видов, находящихся под угрозой исчезновения (IUCN), в какой-то момент думали что она совсем исчезла, но этот вид был вновь обнаружен в ходе исследований на острове Пеленг (Peleng) индонезийскими орнитологом Мохамадом Индраваном (Mochamad Indrawan) в 2007 и 2008 годах.
Своим исчезновением эти птицы обязаны людям, потому что в связи с развитием сельского хозяйства и добычи полезных ископаемых вороны лишаются своих привычных мест обитания.
Населяет леса.
О бангайской вороне известно мало. Родина этой птицы — Индонезия. Раньше этот вид занимал все Бангайские острова, на данный момент эти птицы обнаружены в горных лесах около 500 метров над уровнем моря к западной стороне острова Пеленг, а также на более низких высотах в центре острова.
Точное число особей неизвестно, учёными насчитывается от 30 до 200 птиц.
邦盖乌鸦（学名：Corvus unicolor）是鸦科鸦属的一种，为印度尼西亚的特有种。全球活动范围约为270平方千米。该物种的保护状况被评为极危。[1]
邦盖乌鸦的栖息地包括亚热带或热带的湿润低地林和亚热带或热带的湿润山地林。[1]
邦盖乌鸦（学名：Corvus unicolor）是鸦科鸦属的一种，为印度尼西亚的特有种。全球活动范围约为270平方千米。该物种的保护状况被评为极危。
邦盖乌鸦的栖息地包括亚热带或热带的湿润低地林和亚热带或热带的湿润山地林。
