nomes no trilho de navegação
Buaya nil (Crocodylus niloticus) ialah buaya Afrika dan dianggap sebagai reptilia yang kedua terbesar di dunia, selepas buaya air masin (Crocodylus porosus).[1] Buaya ini mempunyai ekor panjang dan rahang yang kuat. Kaki belakang mereka berselaput untuk berenang.
Nama binomial Crocodylus niloticus berasal daripada bahasa Greek, κροκό, kroko ("kerikil"), δειλος, deilos ("cacing" atau "manusia"), merujuk kepada kulit kasarnya; dan niloticus, yang bermaksud "dari Sungai Nil". Buaya nil dipanggil tanin ha-yeor dalam bahasa Ibrani, timsah al-nil dalam bahasa Arab, mamba dalam bahasa Swahili, garwe dalam bahasa Shona, ngwenya dalam bahasa Ndebele, ngwena dalam bahasa Venda, kwena dalam bahasa Sotho dan Tswana. Buaya ini juga kadangkala disebut sebagai buaya Afrika, buaya Ethiopia, buaya biasa atau buaya hitam.[2][3][4]
Buaya nil ialah pemangsa apeks di seluruh julatnya. Di dalam air, spesies ini ialah pemburu tangkas dan pesat yang bergantung kepada kedua-dua pergerakan dan sensor tekanan untuk menangkap seseorang mangsa yang berada di dalam atau berhampiran tepi pantai.[5] Di luar air, buaya Nil hanya boleh bergantung pada anggota badannya, kerana ia melompat di tanah yang padat, untuk mengejar mangsa.[6] Tidak kira di mana mereka menyerang mangsa, buaya lain mengambil hampir semua makanan mereka dengan serangan hendap, yang memerlukan mereka untuk merebut mangsanya untuk berjaya.[2] Mereka mempunyai metabolisme ektotermik, jadi mereka boleh bertahan untuk jangka masa panjang antara makan—walaupun ketika mereka makan, mereka boleh memakan hingga separuh berat badan mereka pada satu masa.
Walau bagaimanapun, bagi haiwan besar seperti itu, perut mereka agak kecil. Buaya muda makan lebih aktif daripada buaya tua mereka mengikut kajian di Uganda dan Zambia. Secara umum, pada saiz terkecil (0.3–1 m (1 kaki 0 inci–3 kaki 3 inci), buaya Nil mungkin mempunyai perut penuh (17.4% penuh setiap Cott); Orang dewasa pada 3–4 m (9 kaki 10 inci—13 kaki 1 inci) panjang kemungkinan besar mempunyai perut kosong (20.2%). Kajian-kajian lain juga menunjukkan sejumlah besar buaya Nil dewasa mempunyai perut kosong. Sebagai contoh, di Tasik Turkana, Kenya, 48.4% buaya mempunyai perut kosong.[7] Perut buaya betina selalunya kosong, bererti mereka dapat hidup beberapa bulan tanpa makanan.[2]
Buaya nil kebanyakannya memburu dalam air, sama ada menyerang mangsa akuatik atau haiwan terestrial apabila mereka datang ke air untuk minum atau menyeberang.[8] Buaya terutamanya memburu haiwan darat dengan hampir sepenuhnya menyemai badannya di bawah air. Sekali-sekala, buaya secara senyap-senyap muncul supaya hanya matanya (untuk memeriksa kedudukan) dan hidungnya kelihatan, lalu berenang secara senyap ke arahnya.[3] Serangan itu tiba-tiba berlaku dan tidak dapat diramalkan. Buaya mengeluarkannya dari air dengan praktikalnya dengan hanya sekelip mata dan menggenggam mangsanya. Banyak mangsa yang diambil jauh lebih kecil daripada buaya itu sendiri dan mangsa seperti ini dapat dikalahkan dan ditelan dengan mudah.[3]
Mereka membesar sehingga 6.45 m (21.2 kaki) panjang dan boleh beratnya boleh ditimbang sehingga 1,090 kg (2,400 lb).[9] Buaya jantan biasanya lebih besar daripada buaya betina.
Buaya nil yang muda akan memakan serangga dan ikan kecil, manakala buaya dewasa dapat menangkap dan memakan kuda belang, antelop, dan kerbau. Pasangan buaya nil akan mengawan di dalam air, dan kemudian buaya betina akan bertelur dan meletakkan telurnya ke dalam lubang yang digali di tanah. Mereka boleh mengeluarkan 60 biji telur yang mengambil masa kira-kira 90 hari untuk menetas.[10] Buaya betina menjaga sarangnya setiap masa. Buaya muda mampu membiak ketika mereka berusia sekitar 12 tahun.[10]
Buaya nil ialah buaya yang paling umum di Afrika hari ini dan boleh dilihat di seluruh benua. Antara buaya dewasa hari ini, hanya buaya air masin berada di kawasan geografi yang lebih luas.[11] Walau bagaimanapun, spesies bersejarah ini lebih luas. Mereka dijumpai sejauh utara sehingga pantai Mediterranean di delta Nil dan menyeberangi Laut Merah di Israel dan Syria. Herodotus pernah mencatatkan spesies yang mendiami Tasik Moeris di Mesir. Selain itu, buaya nil diketahui daripada sisa-sisa fosil yang pernah mendiami Tasik Edward di sempadan antara Republik Demokratik Congo dan Uganda. Mereka dianggap telah pupus di Seychelles pada awal abad ke-19 (1810-1820).[2][8] Pada masa ini, buaya Nil banyak ditemui di Somalia, Ethiopia, Uganda, Kenya, Mesir, Republik Afrika Tengah, Republik Demokratik Congo, Guinea Khatulistiwa, Tanzania, Rwanda, Burundi, Zambia, Zimbabwe, Gabon, Angola, Afrika Selatan, Mozambique, Sudan, Sudan Selatan, Botswana, dan Cameroon.[12]
Buaya nil juga terdapat di Madagaskar.[13] Mereka juga dijumpai di Jordan dan Israel sebelum ini. Mereka hidup di habitat yang berlainan termasuk tasik, sungai, dan muara.[10]
Buaya nil (Crocodylus niloticus) ialah buaya Afrika dan dianggap sebagai reptilia yang kedua terbesar di dunia, selepas buaya air masin (Crocodylus porosus). Buaya ini mempunyai ekor panjang dan rahang yang kuat. Kaki belakang mereka berselaput untuk berenang.
