O anil[1] ou índigo (Indigofera tinctoria, de indigo 'azul', phera 'portador', tinctoria 'tintura', 'portador de tintura azul') é unha planta pertencente á familia das leguminosas e é a fonte orixinal de tinguidura índigo. Está naturalizada en Asia tropical e temperada, e partes de África; o seu hábitat primixenio non se coñece.
É un arbusto de 1 a 2 m de altura. Pode ser unha planta anual, bienal, ou perenne, dependendo do clima onde creza. Ten follas verde claras pinnadas; e flores con taquiñas rosas ou violetas. Ao ser un legume, a súa secuencia mellora o solo como o fan outras leguminosas fixadoras de nitróxeno atmosférico.
Tense cultivado en todo o mundo dende hai moitos séculos. Actualmente moita tinguidura é sintética, mais a natural, proveniente de I. tinctoria aínda se pode conseguir, vendida como colorante natural. A planta ademais é unha boa cultura protector do solo.
A tintura obtense procesando as follas. Enchóupanse en auga e fanse fermentar para converter o glicósido indicano naturalmente presente na folla nos colorantes azuis indigotina e Indigoferina. O precipitado da solución de follas fermentadas mestúrase cun álcali forte como lixivia, esmagando, enxugando, e facéndoo po. O po a seguir mestúrase con varias outras substancias para dar diferentes graos de azul e de púrpura.
Os rotenoides deguelín, dehidrodeguelín, rotenol, rotenona, tefrosín e sumatrol pódense atopar en I. tinctoria.[2]
Indigofera tinctoria foi descrita por Carl von Linné e publicada en Species Plantarum 2: 751. 1753.[3]
O anil ou índigo (Indigofera tinctoria, de indigo 'azul', phera 'portador', tinctoria 'tintura', 'portador de tintura azul') é unha planta pertencente á familia das leguminosas e é a fonte orixinal de tinguidura índigo. Está naturalizada en Asia tropical e temperada, e partes de África; o seu hábitat primixenio non se coñece.