Salmonella enterica (abans Salmonella choleraesuis) és un bacteri flagelat gram negatiu facultativament anaerobi i membre del gènere Salmonella.[1]
La majoria dels casos de salmonel·losi són causats per aliments infectats amb S. enterica, la qual sovint infecta els bovins i l'aviram i fins i tot animals domèstics com els gats i els hàmsters[2] s'ha mostrat que són font d'infecció per als humans.
Els ous crus de gallina i oca poden allotjar S. enterica, iniciament en la clara de l'ou, encara que molts ous no estan infectats. A mesura que els ous envelleixen a temperatura d'una habitació la membrana del rovell de l'ou comença a degradar-se i S. enterica es pot estendre al rovell. La refrigeració i la congelació no mata els bacteris, però alenteix de forma substancial o para el creixement del bacteri. La pasteurització i la irradiació dels aliments es fan servir per matar Salmonella de forma comercial en aliments que contenen ous crus com és el cas dels gelats. Els aliments preparats a casa a partir d'ous crus com en la maionesa i algunes galetes i pastissos poden estendre salmonella si no estan adequadament cuits abans del seu consum.
Les proteïnes secretades són de la major importància per la patogènesi de les malalties infeccioses causades per Salmonella enterica. Un important nombre d'adhesines estan presents a Salmonella, i medien per formar un biofilm i contactar amb les cèl·lules hoste. les proteïnes secretades també estan implicades en la proliferació intracel·lular i invasió dins les cèl·lules hoste.[3]
Salmonella enterica té 6 subespècies, i cadascuna té serovars associats que difereixen per l'especificitat antigènica.[4] Hi ha uns 2500 serovars per S. enterica.[5] Salmonella bongori euna subespècie de S. enterica, però ara és una espècie dins el gènere Salmonella. La majoria dels serovars patogènics en humans de Salmonella pertanyen a la subespècie Salmonella enterica enterica. Aquests serogroups inclouen Salmonella Typhi, Salmonella Enteritidis, Salmonella Paratyphi, Salmonella Typhimurium, i Salmonella Choleraesuis.
Salmonella enterica (abans Salmonella choleraesuis) és un bacteri flagelat gram negatiu facultativament anaerobi i membre del gènere Salmonella.
Salmonella enterica (formerly Salmonella choleraesuis) is a rod-headed, flagellate, facultative anaerobic, Gram-negative bacterium and a species of the genus Salmonella.[1] A number of its serovars are serious human pathogens; many of them are (more specifically) serovars of Salmonella enterica subsp. enterica.
Most cases of salmonellosis are caused by food infected with S. enterica, which often infects cattle and poultry, though other animals such as domestic cats[2][3] and hamsters[4] have also been shown to be sources of infection in humans. Investigations of vacuum cleaner bags have shown that households can act as a reservoir of the bacterium; this is more likely if the household has contact with an infection source (i.e., members working with cattle or in a veterinary clinic).
Raw chicken eggs and goose eggs can harbor S. enterica, initially in the egg whites, although most eggs are not infected. As the egg ages at room temperature, the yolk membrane begins to break down and S. enterica can spread into the yolk. Refrigeration and freezing do not kill all the bacteria, but substantially slow or halt their growth. Pasteurizing and food irradiation are used to kill Salmonella for commercially produced foodstuffs containing raw eggs such as ice cream. Foods prepared in the home from raw eggs, such as mayonnaise, cakes, and cookies, can spread salmonellae if not properly cooked before consumption.
S. enterica genomes have been reconstructed from up 6,500 year old human remains across Western Eurasia, which provides evidence for geographic widespread infections with systemic S. enterica during prehistory, and a possible role of the Neolithization process in the evolution of host adaptation.[5] Additional reconstructed genomes from colonial Mexico suggest S. enterica as the cause of cocoliztli, an epidemic in 16th-century New Spain.[6]
Secreted proteins are of major importance for the pathogenesis of infectious diseases caused by S. enterica. A remarkably large number of fimbrial and nonfimbrial adhesins are present in Salmonella, and mediate biofilm formation and contact to host cells. Secreted proteins are also involved in host-cell invasion and intracellular proliferation, two hallmarks of Salmonella pathogenesis.[7]
Exposure of S. enterica to bile salts, such as sodium deoxycholate, induces the SOS DNA damage response indicating that in this organism bile salts cause DNA damage.[8] Bile salt exposure is found to increase GC to AT transition mutations and also to induce genes of the OxyR and SoxRS regulons suggesting further that bile salts specifically cause oxidative DNA damage.[8] Mutants of S. enterica that are defective in enzymes required for the process of base excision repair are sensitive to bile salts. This indicates that wild-type S. enterica uses base excision repair to remove DNA damages caused by the bile salts.[8] The RecBCD enzyme which functions in recombinational repair of DNA is also required for bile salt resistance.
Small nonprotein-coding RNAs (sRNA) are able to perform specific functions without being translated into proteins; 97 bacterial sRNAs from Salmonella Typhi were discovered.[9]
AsdA (antisense RNA of dnaA) is a cis-encoded antisense RNA of dnaA described in S. enterica serovar Typhi. It was discovered by deep sequencing and its transcription was confirmed by Northern blot and RACE analysis. AsdA is estimated to be about 540 nucleotides long, and represents the complementary strand to that encoding DnaA, a protein that plays a central role in the initiation of DNA replication and hence cellular division. In rich media, it is highly expressed only after reaching the stationary growth phase, but under limiting iron or osmotic stress, it is already expressed during exponential growth. Overexpression of AsdA stabilizes dnaA mRNA, increasing its levels and thereby enhancing its rate of translation. This suggests that AsdA is a regulator of DNA replication.[10]
S. enterica has six subspecies, and each subspecies has associated serovars that differ by antigenic specificity.[11] S. enterica has over 2500 serovars.[12] Salmonella bongori was previously considered a subspecies of S. enterica, but it is now the other species in the genus Salmonella. Most of the human pathogenic Salmonella serovars belong to the enterica subspecies. These serogroups include S. Typhi, S. Enteritidis, S. Paratyphi, S. Typhimurium, and S. Choleraesuis. The serovars can be designated as written in the previous sentence (capitalized and nonitalicized following the genus), or as follows: "S. enterica subsp. enterica, serovar Typhi".
S. e. subsp. arizonae, named after the state of Arizona, is most commonly found in cold-blooded animals (especially snakes), but can also infect turkey, sheep, and humans. It is endemic in southwestern United States.[13] The similar S. e. subsp. diarizonae also infects snakes and occasionally humans.[14]
Salmonella enterica (formerly Salmonella choleraesuis) is a rod-headed, flagellate, facultative anaerobic, Gram-negative bacterium and a species of the genus Salmonella. A number of its serovars are serious human pathogens; many of them are (more specifically) serovars of Salmonella enterica subsp. enterica.
Salmonella enterica es una especie bacteriana del género Salmonella constituido por bacilos gramnegativos intracelulares anaerobios facultativos con flagelos peritricos. Constituye un grupo importante de patógenos para animales y humanos. Existen seis subespecies: enterica, arizonae, diarizonae, houtenae, indica y salamae.[1]
Estas subespecies, de acuerdo con las características patogénicas y antigénicas se dividen en más de 2600 serotipos.[2]
La Salmonella enterica subsp. enterica se divide en serotipos tifoideos y no tifoideos.[3]
Esta bacteria pudo ser la causa de la epidemia de cocoliztli de 1576 que mató al 80% de la población azteca.[4]
Salmonella enterica es una especie bacteriana del género Salmonella constituido por bacilos gramnegativos intracelulares anaerobios facultativos con flagelos peritricos. Constituye un grupo importante de patógenos para animales y humanos. Existen seis subespecies: enterica, arizonae, diarizonae, houtenae, indica y salamae.
Estas subespecies, de acuerdo con las características patogénicas y antigénicas se dividen en más de 2600 serotipos.
La Salmonella enterica subsp. enterica se divide en serotipos tifoideos y no tifoideos.
Esta bacteria pudo ser la causa de la epidemia de cocoliztli de 1576 que mató al 80% de la población azteca.
Salmonella enterica (que ten o sinónimo heterotrópico Salmonella choleraesuis) é unha especie de bacterias con forma de bacilo, flaxeladas, anaerobias facultativas, gramnegativas, da familia das enterobacteriáceas. É unha das dúas especies do xénero Salmonella, xunto con S. bongori.[1] A especie comprende 6 subespecies divididas en serovares, entre as cales hai importantes patóxenos produtores de salmonelose e febre tifoide (non confundir co tifo).
Salmonella enterica está subdividida en 6 subespecies, e cada subespecie comprende varios serovares, que difiren na súa especificidade antixénica.[2] Coñécense uns 2.500 serovares de S. enterica.[3] Outra especie do xénero Salmonella, Salmonella bongori, adoitaba antes considerarse unha subespecie de S. enterica, pero actualmente ten a categoría de especie. A maioría dos serovares patoxénicos humanos de Salmonella pertencen á subespecie Salmonella enterica subsp. enterica. Entre os serogrupos desta subespecie están Salmonella Typhi, Salmonella Enteritidis, Salmonella Paratyphi, Salmonella Typhimurium, e Salmonella Choleraesuis. Os serovares escríbense con maiúscula e non en cursiva na nomenclatura actual, e pode escribirse o seu nome curto (como o indicado antes) ou o seu nome completo, que sería, por exemplo, "Salmonella enterica subsp. enterica, serovar Typhi."[4][5]
Na nomenclatura tradicional escribíase Salmonella typhi, Salmonella typhimurium etc., escribindo os serovares como especies.[6]
A maioría dos casos de salmonelose están causados por inxestión de comida contaminada con S. enterica. A bacteria infecta a miúdo a vacas e aves, pero tamén a outros animais domésticos [7][8] e aos humanos. Demostrouse tamén que as bolsas de po de aspiradora utilizadas nas casas poden actuar como reservorios, sobre todo se a persoa que usou a aspiradora estivo en contacto con fontes de infección, por exemplo ao traballar con gando ou nunha clínica veterinaria.
Os ovos de galiña e de ganso crus poden albergar S. enterica, inicialmente nas claras. Cando o ovo está uns días á temperatura dunha habitación, a membrana da xema do ovo empeza a romper e S. enterica pode pasar á xema. A refrixeración ou a conxelación non matan todas as bacterias, pero reducen substancialmente ou deteñen o seu crecemento. A pasteurización ou a irradiación dos alimentos matan as Salmonella e utilízanse para a comercialización de produtos que conteñen ovo cru como os xeados. Os alimentos preparados en casa que conteñen ovos crus, como a maionesa, pasteliños e galletas poden espallar a salmonela se non se cocen suficientemente.
As proteínas segregadas pola bacteria son moi importantes na patoxénese das infeccións por Salmonella enterica. As Salmonella teñen unha grande cantidade de adhesinas das fimbrias e non fimbriais, e interveñen na formación de biopelículas e no contacto coas células hóspedes. As proteínas segregadas están implicadas na invasión da célula hóspede e na proliferación intracelular.[9]
Salmonella enterica (que ten o sinónimo heterotrópico Salmonella choleraesuis) é unha especie de bacterias con forma de bacilo, flaxeladas, anaerobias facultativas, gramnegativas, da familia das enterobacteriáceas. É unha das dúas especies do xénero Salmonella, xunto con S. bongori. A especie comprende 6 subespecies divididas en serovares, entre as cales hai importantes patóxenos produtores de salmonelose e febre tifoide (non confundir co tifo).
A espécie Salmonella enterica é subdividida em seis subespécies: enterica, salamae, arizonae, diarizonae, hutnae e indica. A espécie Salmonella enterica subespécie enterica, por sua vez, possui uma grande variedade de sorovares, que são designados após a subespécie ou após o gênero, escritos com letra maiúscula, tais como: Enteritidis, Typhimurium, Typhi, Agona, Infantis, Weltvreden, London, Javiana, Virginia e outros. Existem mais de 2500 sorovares de Salmonella descritos.
A espécie Salmonella enterica é subdividida em seis subespécies: enterica, salamae, arizonae, diarizonae, hutnae e indica. A espécie Salmonella enterica subespécie enterica, por sua vez, possui uma grande variedade de sorovares, que são designados após a subespécie ou após o gênero, escritos com letra maiúscula, tais como: Enteritidis, Typhimurium, Typhi, Agona, Infantis, Weltvreden, London, Javiana, Virginia e outros. Existem mais de 2500 sorovares de Salmonella descritos.
Salmonella enterica är en stavformad och gramnegativ bakterie i släktet Salmonella.[1]
Salmonella enterica är en stavformad och gramnegativ bakterie i släktet Salmonella.
Salmonella enterica çubuk şekilli, kamçılı, Gram-negatif bir bakteridir ve Salmonella cinsinin bir üyesidir.[1]
S. enterica 'nın olağanüstü çok sayıda serovarları veya suşları mevcuttur. 2000'den fazlası betimlenmiştir.[2] Salmonella enterica Serovar Typhi (tarihsel olarak S. typhi adıyla tür seviyesine yükseltilmiştir) tifonun hastalık etmenidir. Typhimurium gibi diğer serovarları (S. typhimurium olarak da bilinir) salmonellozis olarak bilinen bir insan gastroenterit tipine neden olabilir.
Typhi[3] and Typhimurium LT2[4] serovarlarının genom dizinleri belirlenmiştir. Ayrıca, Typhimurium LT2'nin proteomunun farklı çevresel şartlardaki değişiminin analizi de yapılmıştır.[5].
Salmonella typhi (evvelden Salmonella choleraesuis olarak bilinen) Salmonella enterica'nın bir serovarıdır ve tifonun nedenidir. Organizma dışkı yoluyla (fekal-oral yolla) iletilir — İnsanlarda dışkı yoluyla atılır ve kirli su, gıda veya dokunma yoluyla bulaşır.
Salmonella typhi üç ana antijenik faktöre sahiptir: O, veya somatik antijen; Vi, veya kapsül antijeni; ve H, veya kamçı (flagella) antijeni.
Çoğu salmonellozis vakası S. enterica tarafından enfekte olmuş gıdalardan kanaklanır. Büyükbaş ve kümes hayvanları sıkça bu bakteri tarafından enfekte olurlar, ama ev kedileri ve evcil hamsterlerin de insan enfeksiyonlarının kaynağı olduğu gösterilmiştir.[6]. Elektrikli süpürge torbalarının incelenmesinde ev ortamının da bakteri için bir rezervuar olabileceğini görülmüştür; ancak bunun olasılığı ev halkından birinin bir enfeksiyon kaynağıyla teması halinde söz konusudur, örneğin birisi hayvancılıkla uğraşıyorsa veya veterinerlikte çalışıyorsa.
Kümes hayvanlarının yumurtalarında Salmonella enterica bulunabilir, ama çoğu yumurta enfekte değildir. Başta yumurtanın beyazında bulunan bakteri, yumurta oda sıcaklığında beklerse yumurta sarısının zarını parçalayıp sarı kısma da geçebilir. Soğutma veya dondurma bakteriyi öldürmese de çoğalmasını iyice yavaşlatır veya tamamen durdurur. Gıda sanayisinde çiğ yumurta kullanılarak hazırlanan ürünlerde (dondurma gibi) pastörizasyon veya radyasyon kullanılarak Salmonella öldürülür. Evde çiğ yumurta ile hazırlanan mayonez, pasta veya kurabiye gibi gıdalar kullanılmadan pişirilmezlerse Salmonella'nın yayılmasına neden olabilirler.
Bu madde 'nin çevirisidir.
Salmonella enterica çubuk şekilli, kamçılı, Gram-negatif bir bakteridir ve Salmonella cinsinin bir üyesidir.
S. enterica має велику кількість сероварів — в літературі описані до 2500[2]. Salmonella enterica serovar Typhi (історично відома як вид S. typhi) — збудник черевного тифу. Інші серовари, наприклад Typhimurium, (також відомий як S. typhimurium) можуть приводити до гострого гастоентериту людини, що називається сальмонельозом.
Сальмонельоз виникає через вживання харчових продуктів, контамінованих S. enterica, яка часто заражає рогату худобу і домашню птицю, хоча також й інших тварин, наприклад котів. Проте, дослідження сумок пилососів показали, дома людей можуть служити резервуаром бактерії, особливо, якщо сім'я має контакт з джерелом інфекції, наприклад через людину, що працює з рогатою худобою або в ветеринарній клініці.
Зараз встановлені генетичні послідовності сероварів Typhi[3] та Typhimurium LT2[4].
Грам-негативна бактерія, що є збудником черевного тифу.
腸道沙門氏菌(學名:Salmonella enterica)是一種有鞭毛的革蘭氏陰性菌及沙門氏菌屬的一員。[1]
腸道沙門氏菌有著極其大量的血清型:大約有2000個不同的血清型。[2]就如傷寒桿菌(學名Salmonella enterica subsp. enterica, serovar Typhi),過往被分類為一個種(學名S. typhi),是引發傷寒的病因。其他血清型如鼠傷寒沙門氏菌(學名S. typhimurium)可以引致一種稱為沙門氏桿菌病的人類腸胃炎。
大部份的沙門氏桿菌炎是因吃了受腸道沙門氏菌所感染的食物,一般是牛及家禽,或是其他動物,如貓等。但是有研究指吸塵機內是細菌溫藏,尤其當家中有人非常接近感染源頭,例如在農場工作或是獸醫。
傷寒桿菌[3]及鼠傷寒沙門氏菌LT2[4]的基因組已经被確定。
傷寒桿菌是腸道沙門氏菌的一個血清型,亦是傷寒的病因。這種細菌可以經由糞口途徑傳播,即由人類排泄的糞便,再經由污染的水源或人不衛生的人與人接觸來傳播。
傷寒桿菌有三種抗原,稱為O抗原、Vi抗原及H抗原。