nomes no trilho de navegação
Planhigyn blodeuol lluosflwydd a monocotyledon sy'n edrych yn debyg i wair yw Brwynen arfor sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Juncaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Juncus maritimus a'r enw Saesneg yw Sea rush.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Brwynen Arfor, Morfrwynen, Myrwerydd.
Mae'n tyfu'n araf iawn - a hynny ar bridd da, cyfoethog, mewn bob math o amrywiaeth o ran gwlybaniaeth eu cynefin; mae i'w ganfod yn aml mewn gwlyptiroedd. Mae'r planhigyn yn ddeurywiol ac mae'r dail yn fytholwyrdd.
Planhigyn blodeuol lluosflwydd a monocotyledon sy'n edrych yn debyg i wair yw Brwynen arfor sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Juncaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Juncus maritimus a'r enw Saesneg yw Sea rush. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Brwynen Arfor, Morfrwynen, Myrwerydd.
Mae'n tyfu'n araf iawn - a hynny ar bridd da, cyfoethog, mewn bob math o amrywiaeth o ran gwlybaniaeth eu cynefin; mae i'w ganfod yn aml mewn gwlyptiroedd. Mae'r planhigyn yn ddeurywiol ac mae'r dail yn fytholwyrdd.
U ghjuncu marinu (Juncus maritimus) hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di e Juncaceae. Hè nativu di l'Europa, di l'Asia è di l'Africa. Hè statu dinù introduttu in America, in particulare in i Stati Uniti d'America è in Uruguay.
U ghjuncu marinu hè altu 1 m. E foglie sò lineare, cilindriche è piene. A so punta hè pugnente. Sò verde chjaru. E foglie sò femine eppo dopu masci. U ghjuncu marinu fiurisce di lugliu o d'aostu. Si piace in i lochi ind'ellu ci hè a rena, l'acqua.
Parechji sinonimi di Juncus maritimus sò:
U ghjuncu marinu hè assai cumunu in u litturale di a Corsica. Si trova à u cantu di u mare o vicinu à i stagni.
In artisgianatu, u ghjuncu marinu hè statu usatu da sempre per fà e sporte, e fattoghje o e casgiaghje.
U ghjuncu marinu (Juncus maritimus) hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di e Juncaceae. Hè nativu di l'Europa, di l'Asia è di l'Africa. Hè statu dinù introduttu in America, in particulare in i Stati Uniti d'America è in Uruguay.
U ghjuncu marinu hè altu 1 m. E foglie sò lineare, cilindriche è piene. A so punta hè pugnente. Sò verde chjaru. E foglie sò femine eppo dopu masci. U ghjuncu marinu fiurisce di lugliu o d'aostu. Si piace in i lochi ind'ellu ci hè a rena, l'acqua.
Parechji sinonimi di Juncus maritimus sò:
Juncus maritimus var. arabicus Asch. & Buchenau Juncus ponticus Steven Juncus maritimus var. rigidus Rouy Juncus arabicus (Asch. & Buchenau) AdamsonRosken (Juncus maritimus) hiar tu at swetgäärs, kön oober uk saaltweeder uf. Sodenang fanjst Dü jo föl üüb a Halgen an üüb't oon.
Juncus maritimus, known as the sea rush, is a species of rush that grows on coastlines.[1] It is sometimes considered conspecific with Juncus kraussii.[2] It has a wide distribution across the western Palearctic realm (all of Europe, western Asia and the Maghreb).[3][4]
According to Edward Catich the ancient Egyptians used Juncus maritimus as a brush for writing. He describes the process of making one: “the end of which [the rush] was cut at a slant and its fibers split by chewing to produce a small chisel-shaped ‘brush‘.”.[5]
Juncus maritimus, known as the sea rush, is a species of rush that grows on coastlines. It is sometimes considered conspecific with Juncus kraussii. It has a wide distribution across the western Palearctic realm (all of Europe, western Asia and the Maghreb).
According to Edward Catich the ancient Egyptians used Juncus maritimus as a brush for writing. He describes the process of making one: “the end of which [the rush] was cut at a slant and its fibers split by chewing to produce a small chisel-shaped ‘brush‘.”.
Juncus maritimus, es una especie de planta acuática perteneciente a la familia de las juncáceas.
Planta con rizoma horizontal, grueso. Tallos generalmente de hasta 100 cm de longitud y de (1-) 1,5-2,5 mm de diámetro, rodeados en la parte inferior por 2-5 vainas pardas, brillantes. Inflorescencia de 4-25 (-35) cm, multiflora, generalmente laxa. Bráctea inferior de más corta a más larga que la inflorescencia, pareciendo continuación del tallo, pinchuda. Flores solitarias o en fascículos de 2-3 (-5) flores, pajizas o verdes-amarillentas. Tépalos desiguales, con margen escarioso-hialino ancho; los externos de 3-3,6 (-4) mm, ovados, naviculares, agudos, cortamente mucronados; los internos más cortos, obtusos. Androceo con (3-) 6 estambres. Anteras de 0,8-1,5 mm, (1,5-) 2 veces más largas que los filamentos. Cápsulas de 3-4 mm, trígono-ovoideas, obtusas o subagudas, mucronadas. Semillas de 0,7-1,2 mm, longitudinalmente estriadas. Tiene un número de cromosomas de 2n = 40, 48. Florece de junio a agosto.[1]
Juncus maritimus fue descrita por Jean-Baptiste Lamarck y publicado en Encyclopédie Méthodique, Botanique 3(1): 264. 1789.[2]
Juncus: nombre genérico que deriva del nombre clásico latino de jungere = , "para unir o vincular", debido a que los tallos se utilizan para unir o entrelazar".[3]
maritimus: epíteto latino que significa "cercano al mar".[4]
Juncus maritimus, es una especie de planta acuática perteneciente a la familia de las juncáceas.
Juncus maritimus est une espèce de plantes du genre Juncus et de la famille des joncacées poussant dans les milieux humides ou aquatiques.
Elle comprend plusieurs sous-espèces et variétés distinctes :
Juncus maritimus est une espèce de plantes du genre Juncus et de la famille des joncacées poussant dans les milieux humides ou aquatiques.
Elle comprend plusieurs sous-espèces et variétés distinctes :
Juncus maritimus arabicus ; Juncus maritimus atlanticus ; Juncus maritimus australiensis ; Juncus maritimus biancae ; Juncus maritimus congestus ; Juncus maritimus pseudoacutus ; Juncus maritimus rigidus ; Juncus maritimus socotranus.Il giunco marittimo (Juncus maritimus Lam.) è una pianta della famiglia delle Giuncacee.[1]
È una pianta cespugliosa perenne simile al giunco spinoso ma di minori dimensioni e molto meno pungente. I fusti e le foglie sono verdi, pieni e cilindrici. L'influorescenza è anch'essa verde con fiori verdi o gialli. Il frutto è una capsula di colore oliva. Fiorisce tra aprile ed ottobre.
La specie è diffusa in Europa e Asia centrale.[1]
Predilige i terreni sabbiosi, umidi e salati come per esempio quelli che caratterizzano il litorale della penisola italiana.
De zeerus (Juncus maritimus) is een overblijvend kruid uit de russenfamilie (Juncaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen. De soort komt van nature voor in het Middellandse Zeegebied en langs de West-Europese kusten. Verder komt de soort voor in de zoutsteppen van Zuidwest-Azië en Noord-Afrika en in de kustgebieden van Zuid-Australië, Nieuw-Zeeland, het zuidoosten van Zuid-Amerika en in enkele delen van westelijk en oostelijk Afrika. Het aantal chromosomen is 2n = 40 of 48.
De plant wordt 30 - 120 cm hoog, heeft een dikke, kruipende wortelstok en vormt dichte pollen of de stengels staan in rijen.
De 2 - 3,5 mm dikke stengels worden in het onderste deel omsloten door geelbruine tot donkerrode, glanzende bladscheden, waarvan er ten minste één een lange, rolronde bladschijf heeft. Er zijn geen oortjes. De bladeren en de schutbladen lopen in een scherpe punt uit. De bladeren zijn 1,5 - 3,5 mm breed.
De plant bloeit van juni tot in augustus met een vrij compacte, strokleurige bloeiwijze met meer dan honderd bloemen per bloeiwijze. De onderste zijtak steekt boven de bloeiwijze uit. De bloemen staan in groepjes van twee tot drie en elk groepje heeft aan de voet twee, vliezige, steunblaadjes. Het onderste schutblad is iets korter of iets langer dan de bloeiwijze en eindigt in een stijve stekelpunt.
De zes, strokleurige bloemdekbladen zijn ongelijk van lengte. De buitenste drie bloemdekbladen zijn 2,8 - 2,9 mm lang en de binnenste drie 2,3 - 2,5 mm. De bloem heeft zes, 1,4 - 1,9 mm lange meeldraden. De helmknoppen zijn twee keer zo lang als de helmdraden.
Het bovenstandige vruchtbeginsel heeft één stijl met drie, 1 - 1,2 mm lange stempels. De plant is een windbestuiver.
De vrucht is een veelzadige, driehokkige, ovale tot ellipsoïde, strokleurige doosvrucht, die 2,5 - 3, 5 mm lang en 1,2 - 1,5 mm breed is en even lang of iets langer dan de bloemdekbladen. Op de top van de doosvrucht zit een 0,5 - 1,2 mm lange stekel. De bruine, ellipsoïde zaden zijn 0,6 - 0,7 mm groot en hebben aan beide uiteinden een vliezig aanhangsel.
De plant komt voor langs de zee, vooral in vochtige, zilte strandweiden.
De zeerus (Juncus maritimus) is een overblijvend kruid uit de russenfamilie (Juncaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen. De soort komt van nature voor in het Middellandse Zeegebied en langs de West-Europese kusten. Verder komt de soort voor in de zoutsteppen van Zuidwest-Azië en Noord-Afrika en in de kustgebieden van Zuid-Australië, Nieuw-Zeeland, het zuidoosten van Zuid-Amerika en in enkele delen van westelijk en oostelijk Afrika. Het aantal chromosomen is 2n = 40 of 48.
De plant wordt 30 - 120 cm hoog, heeft een dikke, kruipende wortelstok en vormt dichte pollen of de stengels staan in rijen.
De 2 - 3,5 mm dikke stengels worden in het onderste deel omsloten door geelbruine tot donkerrode, glanzende bladscheden, waarvan er ten minste één een lange, rolronde bladschijf heeft. Er zijn geen oortjes. De bladeren en de schutbladen lopen in een scherpe punt uit. De bladeren zijn 1,5 - 3,5 mm breed.
De plant bloeit van juni tot in augustus met een vrij compacte, strokleurige bloeiwijze met meer dan honderd bloemen per bloeiwijze. De onderste zijtak steekt boven de bloeiwijze uit. De bloemen staan in groepjes van twee tot drie en elk groepje heeft aan de voet twee, vliezige, steunblaadjes. Het onderste schutblad is iets korter of iets langer dan de bloeiwijze en eindigt in een stijve stekelpunt.
De zes, strokleurige bloemdekbladen zijn ongelijk van lengte. De buitenste drie bloemdekbladen zijn 2,8 - 2,9 mm lang en de binnenste drie 2,3 - 2,5 mm. De bloem heeft zes, 1,4 - 1,9 mm lange meeldraden. De helmknoppen zijn twee keer zo lang als de helmdraden.
Het bovenstandige vruchtbeginsel heeft één stijl met drie, 1 - 1,2 mm lange stempels. De plant is een windbestuiver.
De vrucht is een veelzadige, driehokkige, ovale tot ellipsoïde, strokleurige doosvrucht, die 2,5 - 3, 5 mm lang en 1,2 - 1,5 mm breed is en even lang of iets langer dan de bloemdekbladen. Op de top van de doosvrucht zit een 0,5 - 1,2 mm lange stekel. De bruine, ellipsoïde zaden zijn 0,6 - 0,7 mm groot en hebben aan beide uiteinden een vliezig aanhangsel.
De plant komt voor langs de zee, vooral in vochtige, zilte strandweiden.
Multimedia w Wikimedia Commons Sit morski (Juncus maritimus Lam.) – gatunek rośliny z rośliny sitowatych. Obszar jego naturalnego zasięgu obejmuje Afrykę Północną (Azory, Wyspy Kanaryjskie), część Azji (Cypr, Afganistan, Iran, Izrael, Turcja, Azerbejdżan, Dagestan, Turkiestan, Turkmenistan, Uzbekistan i większą część Europy. Jako efemerofit występuje w USA i Urugwaju[3]. W Polsce obecnie nie występuje, w XX wieku jednak występował na wyspie Uznam[4].
W polskim tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia w niektórych wersetach (Rdz 41,2, Hi 8,11, Iz 9,13; 19,6,15) użyto słowa sitowie, które w potocznym rozumieniu oznacza skupisko sitów. Zdaniem większości badaczy roślin biblijnych chodzi tutaj o sit morski, który zarówno w Palestynie, jak i Egipcie jest gatunkiem rodzimym i rośnie nie tylko nad morzem, ale również w głębi lądów[7].
Sit morski (Juncus maritimus Lam.) – gatunek rośliny z rośliny sitowatych. Obszar jego naturalnego zasięgu obejmuje Afrykę Północną (Azory, Wyspy Kanaryjskie), część Azji (Cypr, Afganistan, Iran, Izrael, Turcja, Azerbejdżan, Dagestan, Turkiestan, Turkmenistan, Uzbekistan i większą część Europy. Jako efemerofit występuje w USA i Urugwaju. W Polsce obecnie nie występuje, w XX wieku jednak występował na wyspie Uznam.
Strandtåg (Juncus maritimus) är en växtart i familjen tågväxter.
Wikimedia Commons har media som rör Strandtåg.
Strandtåg (Juncus maritimus) är en växtart i familjen tågväxter.
Juncus maritimus là một loài thực vật có hoa trong họ Juncaceae. Loài này được Lam. mô tả khoa học đầu tiên năm 1789.[1]
Juncus maritimus là một loài thực vật có hoa trong họ Juncaceae. Loài này được Lam. mô tả khoa học đầu tiên năm 1789.
Wikimedia Commons hää bilen of filmer tu: 
Wikispecies hää en artiikel tu: 
