nomes no trilho de navegação
El junco (Juncus emmnuelis) es una herbácea de la familia de las juncáceas.
Hierba perenne con rizoma estolonífero normalmente con tubérculos. Tallos de hasta 50 cm, con 2-3 hojas basales reducidas a una vaina membranosa y 2-4 hojas caulinares alternas. Hojas caulinares con una vaina con dos aurículas y un limbo tabicado transversalmente (septado). Flores hermafroditas, actinomorfas, trímeras dispuestas en una panícula muy laxa con (2-) 3-8 (-12) glomérulos hemiesféricos o esféricos de (3) 5-20 flores, sin bracteolas en su base. Perianto con seis piezas sepaloideas (tépalos) de 4,5-6 mm, lanceoladas, agudas, en dos verticilos de 3 piezas; las externas tan largas o algo más largas que las internas. Androceo con 6 estambres más cortos que los tépalos. Ovario súpero con 3 carpelos y una sola cavidad. Fruto seco en cápsula de 4-6 mm, tan larga o ligeramente más corta que el perianto, ovoideo-piramidal, con numerosas semillas, abriéndose por 3 valvas. Florece y fructifica en primavera.
Endemismo ibérico (suroeste de la península ibérica). Habita en bordes de caños y lagunas, cubetas de lagunas temporales.[2]
Juncus emmanuelis fue descrita por A.Fern. & J.G.García y publicado en Boletim da Sociedade Broteriana II, 21: 6. 1947.[3]
Juncus: nombre genérico que deriva del nombre clásico latino de jungere = , "para unir o vincular", debido a que los tallos se utilizan para unir o entrelazar".[4]
emmanuelis: epíteto
Datos: Q14086950
Juncus emmanuelis là một loài thực vật có hoa trong họ Juncaceae. Loài này được A.Fern. & J.G.García mô tả khoa học đầu tiên năm 1947.[1]
Juncus emmanuelis là một loài thực vật có hoa trong họ Juncaceae. Loài này được A.Fern. & J.G.García mô tả khoa học đầu tiên năm 1947.
