nomes no trilho de navegação
Şampinyonkimilər və ya aqariklər (lat. Agaricaceae) — Bazidiomiset şöbəsinə aid göbələk fəsiləsi.
Fəsiləyə tanınmış yeməli göbələklərlə yanaşı Lepiona cinsinə aid, hətta öldürücü təsirə malik Lepiota brunneo-incarnata kimi zəhərli göbələklər də daxildir.
Biologiya ilə əlaqədar olan bu məqalə qaralamadır. Məqalə məzmununu zənginləşdirərək Vikipediyaya kömək edin. Etdiyiniz redaktələri mənbə və istinadlarla əsaslandırmağı unutmayın.
Şampinyonkimilər və ya aqariklər (lat. Agaricaceae) — Bazidiomiset şöbəsinə aid göbələk fəsiləsi.
Fəsiləyə tanınmış yeməli göbələklərlə yanaşı Lepiona cinsinə aid, hətta öldürücü təsirə malik Lepiota brunneo-incarnata kimi zəhərli göbələklər də daxildir.
Les agaricàcies (Agaricaceae) són una família de fongs basidiomicets que inclou organismes abans coneguts com a Tulostomataceae i Lepiotaceae.
Les agaricàcies (Agaricaceae) són una família de fongs basidiomicets que inclou organismes abans coneguts com a Tulostomataceae i Lepiotaceae.
Champignon-familien (Agaricaceae) er en familie af bladhatte.
SlægterDie Champignonverwandten oder Egerlingsverwandten (Agaricaceae) sind eine große Familie der Champignonartigen (Agaricales).
Die Fruchtkörper sind pileat, sekotioid oder gasteroid. Es handelt sich also um Pilze, die in Hut und Stiel gegliedert sind oder um Bauchpilze oder um Pilze, deren Fruchtkörper eine Form besitzt, die zwischen diesen beiden Extremen liegt. Die Hutpilzgattungen tragen dünne Lamellen, die meist frei stehen, also nicht am Stiel anstoßen. Der Hut ist mehr oder weniger flach oder gebuckelt und die Oberfläche glatt, schorfig oder schuppig. Der Stiel ist fast immer zentral mit dem Hut verbunden und kann einen Ring tragen. Dieser membranöse Ring, sowie häufig auftretende Flocken oder Schuppen auf Hut oder Stiel sind Reste eines Velum partiales. Auch eine Volva kann in einigen Fällen vorhanden sein.
Die in der Regel viersporigen Basidien sind meist klein und können manchmal von Zystiden begleitet sein. Die Färbung der Basidiosporen kann variieren. Das Sporenpulver kann weiß bis grünlich (Safranschirmlinge), ocker, rosa (Egerlingsschirmlings-Arten) oder schwärzlich (Champignon, Tintlinge) sein. Es ist aber niemals rostbraun oder zimtbraun. Die Sporen selbst sind glatt oder ornamentiert und lassen sich manchmal mit Jodreagenzien anfärben. Die meist zweikernigen Sporen besitzen bei einigen Gattungen einen Keimporus. Die sequestraten Fruchtkörper können gestielt oder ungestielt sein und besitzen eine gekammerte Gleba, die entweder komplett geschlossen bleibt oder durch das Aufreißen des umgebenden peridialen Gewebes geöffnet wird, wie das zum Beispiel bei den Stäublingen der Fall ist.[1]
Die Familie ist weltweit verbreitet. Die Champignonverwandten sind in erster Linie Saprobionten, die man sowohl im Grünland als auch in Wäldern finden kann. Einige Arten bilden gewöhnlich "Hexenringe" aus. Attamyces und einige Leucoagaricus-Arten haben eine co-evolutionäre Beziehung mit Ameisen. Im Gartenbau sind besonders Leucocoprinus-Arten als Besiedler und Zersetzer von Kompost und Holzhackschnitzeln von Bedeutung. Ihre Sporen scheinen gegen Dampfsterilisation resistent zu sein.[1]
Die Familie hat über 2500 beschriebene Arten, in über 100 Gattungen. Neuere molekularbiologische Studien haben die Systematik der Champignonverwandten revolutioniert. Nach neusten Erkenntnissen gehört auch die Gattung der Schopftintlinge (Coprinus s. str.) zur Familie. Außerdem zählt man heute eine Reihe Bauchpilz-Gattungen wie die Stäublinge (Lycoperdon), die Stielboviste (Tulostoma) sowie die Gattung Baltarrea zu den Champignonverwandten.
Die nachfolgende unvollständige Systematik ist weitestgehend angelehnt an das Dictionary of the Fungi und den Einträgen im Index Fungorum und enthält die wichtigsten Gattungen innerhalb der Familie der Agaricaceae.
Der Zucht-Champignon (Agaricus bisporus) ist der weltweit am häufigsten kultivierte Speisepilz. Auch Giftpilze kommen in der Familie vor, besonders bei den Schirmlingen (Lepiota) und den Safranschirmlingen (Chlorophyllum).[1]
Die Champignonverwandten oder Egerlingsverwandten (Agaricaceae) sind eine große Familie der Champignonartigen (Agaricales).
The Agaricaceae are a family of basidiomycete fungi and include the genus Agaricus, as well as basidiomycetes previously classified in the families Tulostomataceae, Lepiotaceae, and Lycoperdaceae.
The family Agaricaceae was published by French botanist François Fulgis Chevallier in 1826.[5] It is named after the type genus Agaricus, originally circumscribed by Carl Linnaeus in his 1753 work Species Plantarum. In his authoritative 1986 classification of the Agaricales, Rolf Singer divided the Agaricaceae into four tribes distinguished largely by spore color: Leucocoprineae, Agariceae, Lepioteae, and Cystodermateae.[6] Genera once classified in the families Tulostomataceae, Battarreaceae, Lycoperdaceae, and Mycenastraceae have since been moved to the Agaricaceae based on molecular phylogenetics studies.[3] According to a standard reference text, the Agaricaceae contains 85 genera and 1340 species.[7]
Agaricaceae species use a wide variety of fruit body morphology. Although the pileate form (i.e., with a cap and stipe) is predominant, gasteroid and secotioid forms are known. In pileate species, the gills are typically thin, and free from attachment to the stipe. Caps are scurfy to smooth, and range from roughly flat to umbonate. They typically have a centrally attached stipe and a membrane-like partial veil.[8] The species formerly classified in the family Lycoperdaceae are also known as the "true puffballs". Their fruiting bodies are round and are composed of a tough skin surrounding a mass of spores. When they mature, the skin splits open and they release their spores.
The spore print color of Agaricaceae species is highly variable, ranging from white to greenish to ochraceous to pink or sepia; rusty-brown or cinnamon brown colours are absent. Microscopically, the spore surface ranges from smooth to ornamented, and the presence of a germ pore is variable. Amyloidity (i.e. sensitivity to staining in Melzer's reagent) is also variable. The basidia (spore-bearing cells) are usually small, four-spored, and may have interspersed cystidia.[8]
The extinct genus Coprinites is one of four known Agaricaceae genera in the fossil record. Others include Aureofungus, Protomycena, and Archaeomarasmius. Archaeomarasmius leggeti, from Atlantic Coastal Plain amber, is 90–94 Ma); the other fossil genera are from Dominican amber and date to 15–20 Ma.[9]
The family currently includes the following genera:
The Agaricaceae are widely distributed. Most species are saprobic and prefer grassland and woodland habitats.[8] Genera Leucoagaricus and Leucocoprinus are known to be cultivated by fungus-growing ants in ant-fungus mutualism.[10]
The genus Agaricus includes some species that are cultivated commercially throughout the world. The common "button mushroom", Agaricus bisporus, is the most widely cultivated edible mushroom. Agaricus blazei is a well-known medicinal mushroom used for a number of therapeutic and medicinal purposes.[11][12] Several species are poisonous, such as some Lepiota, Agaricus sect. Xanthodermatei and Chlorophyllum species .[8]
The Agaricaceae are a family of basidiomycete fungi and include the genus Agaricus, as well as basidiomycetes previously classified in the families Tulostomataceae, Lepiotaceae, and Lycoperdaceae.
La Agarikacoj (Agaricaceae) estas granda familio el la ordo de la Agarikaloj (Agaricales).
La pilotecioj („ĉapelo“ aŭ ĉapelsimilaj krekaĵoj) havas lamelojn (lamenoj), kiuj staras liberaj. La stipo preskaŭ ĉiam staras centre de la ĉapelo. La sporpulvoro kaj la lameloj estas plej ofte helaj aŭ brunecaj – nigraj, malofte verdecaj aŭ ruĝaj. La ringo ĉe la stipo kaj flokoj aŭ svamoj sur ĉapelo kaj stipo oftas. La stipa bazo estas ĉiam sen ingo (volva).
La jena nekompleta sistemastiko estas grandparte bazita sur Dictionary of the Fungi (vortaro de fungoj) (vidu ĉe "Literaturo") kajla funga indekso Index Fungorum kaj inkluzivas la plej gravajn genroj el la familio Agarikacoj.
La Agarikacoj (Agaricaceae) estas granda familio el la ordo de la Agarikaloj (Agaricales).
Agaricaceae es una familia de hongos basidiomicetos, que incluye el conocido género Agaricus, así como otros hongos anteriormente clasificados en las familias Tulostomataceae, Lepiotaceae y Coprinaceae. La familia contiene 85 géneros y 1.340 especies.[2]
Agaricaceae es una familia de hongos basidiomicetos, que incluye el conocido género Agaricus, así como otros hongos anteriormente clasificados en las familias Tulostomataceae, Lepiotaceae y Coprinaceae. La familia contiene 85 géneros y 1.340 especies.
Agaricaceae onddo familiako bat da, izen propioa duten ziza gehienak barnebiltzen dituena. 32 familia eta 85 genero deskribatu dira, 1340 espezierekin.
Agaricaceae onddo familiako bat da, izen propioa duten ziza gehienak barnebiltzen dituena. 32 familia eta 85 genero deskribatu dira, 1340 espezierekin.
Agaricaceae on helttasienten lahkoon kuuluva sieniheimo, joka sisältää herkkusienet (Agaricus), sekä muut sienet, jotka on aiemmin luokiteltiin Tulostomataceae-, Lepiotaceae- ja Coprinaceae-heimoihin. Agaricaceaeen kuuluu 85 sukua ja 1 340 lajia. Heimon lajit ovat laajalle levinneitä.[4]
Agaricaceae on helttasienten lahkoon kuuluva sieniheimo, joka sisältää herkkusienet (Agaricus), sekä muut sienet, jotka on aiemmin luokiteltiin Tulostomataceae-, Lepiotaceae- ja Coprinaceae-heimoihin. Agaricaceaeen kuuluu 85 sukua ja 1 340 lajia. Heimon lajit ovat laajalle levinneitä.
Les Agaricaceae (Agaricacées) sont une famille de champignons basidiomycètes essentiellement à lames (certaines bases de données intègrent la famille des Lycoperdaceae sans lames) de l'ordre des Agaricales.
Elle comprend une quarantaine de genres, dont certains sont très courants : Agaricus, Coprinus, Lepiota, Macrolepiota et Chlorophyllum.
Selon Catalogue of Life (29 octobre 2013)[1] :
Selon NCBI (4 novembre 2020)[2] :
Les Agaricaceae (Agaricacées) sont une famille de champignons basidiomycètes essentiellement à lames (certaines bases de données intègrent la famille des Lycoperdaceae sans lames) de l'ordre des Agaricales.
Elle comprend une quarantaine de genres, dont certains sont très courants : Agaricus, Coprinus, Lepiota, Macrolepiota et Chlorophyllum.
Agaricaceae é unha familia de fungos basidiomicetos, que inclúe o coñecido xénero Agaricus, así como outros fungos anteriormente clasificados nas familias Tulostomataceae, Lepiotaceae e Coprinaceae. A familia contén 85 xéneros e 1 340 especies.[1]
Agaricaceae é unha familia de fungos basidiomicetos, que inclúe o coñecido xénero Agaricus, así como outros fungos anteriormente clasificados nas familias Tulostomataceae, Lepiotaceae e Coprinaceae. A familia contén 85 xéneros e 1 340 especies.
Agaricaceae Chevall., Flore Générale des Environs de Paris 1: 121 (1826).
La famiglia delle Agaricaceae include funghi basidiomiceti conosciuti in passato come Tulostomataceae e Lepiotaceae.
Vi appartengono funghi carnosi, facilmente decomponibili, eterogenei (con gambo e cappello distinti e facilmente separabili), con anello sempre presente, lamelle sempre libere, non decorrenti, con basidi intercalati o no da cistidi, spore di colore vario, provviste o meno del poro germinativo.
Agaricaceae deriva dal genere Agaricus L. (dal greco agarikón = campestre) che inizialmente indicava tutti i funghi a lamelle.
L'uso generico di agaricus per indicare diversi tipi di funghi è confermato dal termine berbero agursel "fungo" (in generale), che è un prestito proveniente da una forma latina *agaricellus (forse attraverso una lingua romanza d'Africa).
Secondo recenti studi fatti da Redhead ed altri il Coprinus comatus e il Coprinus sterquilinus (prima appartenenti alla famiglia Coprinacaeae), sono filogeneticamente più vicini al genere Agaricus che agli altri Coprinus e, pertanto, andrebbero inclusi nella famiglia Agaricaceae. In tale maniera la famiglia Coprinaceae diventerebbe un sinonimo di Agaricaceae e come tale superflua.
Sempre secondo Redhead le altre specie di Coprinus dovrebbero essere sistemate in tre nuovi generi:
A seguito della rivisitazione del genere Coprinus la famiglia Coprinaceae diventerebbe un sinonimo della famiglia Agaricaceae, mentre Psathyrella, Coprinopsis, Coprinellus, Parasola andrebbero sistemati nella nuova famiglia Psathyrellaceae.
Appartengono alla famiglia Agaricaceae i seguenti generi:
Alcune specie rappresentative dei generi appartenenti alla famiglia delle Agaricaceae.
Chlorophyllum rhacodes
(sin. Macrolepiota rhacodes)
Leucocoprinus birnbaumii
(sin. Lepiota lutea)
Agaricaceae Chevall., Flore Générale des Environs de Paris 1: 121 (1826).
La famiglia delle Agaricaceae include funghi basidiomiceti conosciuti in passato come Tulostomataceae e Lepiotaceae.
Vi appartengono funghi carnosi, facilmente decomponibili, eterogenei (con gambo e cappello distinti e facilmente separabili), con anello sempre presente, lamelle sempre libere, non decorrenti, con basidi intercalati o no da cistidi, spore di colore vario, provviste o meno del poro germinativo.
Titulus in primo exordio typis crassioribus repetitus
Comprehensio (200 vel plurium litterarum) quae rem apte describat
Nexus extra-Vicipaedianus (sive et fons bibliographicus) qui et titulum et rem ipsam satis corroboret
Nexus interni caerulei ex hac pagina et in hanc paginam ducentes; categoriae caeruleae (quibus absentibus formula {{Dubcat}} ponatur); pagina annexa apud Wikidata (aut formula {{Nexus absunt}})
Cetera hac encyclopaedia digna, velut descriptio (explicationes, historica, exempla); imago necnon titulus suffixus; ceteri nexus externi siqui utiles sint; bibliographia.
Agaricaceae sunt familia fungorum ordinis Agaricalium. Huic familiae sunt 1340 specierum in 85 generibus, quarta pars omnium fungorum.
Agaricaceae sunt familia fungorum ordinis Agaricalium. Huic familiae sunt 1340 specierum in 85 generibus, quarta pars omnium fungorum.
Pievagrybiniai (Agaricaceae) – agarikiečių (Agaricales) eilės grybų šeima.
Grybai išaugina gana nevienodo dydžio vaisiakūnius. Kepurėlės įvairios formos, jos paviršius žvynuotas, plaušuotas ar lygus. Lakšteliai ploni. Auga miškuose, parkuose, pievose, ganyklose ir kitose vietose. Mėgsta derlingą dirvą, rečiau aptinkami ant supuvusios medienos.
Pasaulyje priskaičiuojama apie 500 rūšių. Lietuvoje auga šių genčių grybai:
Į Lietuvos raudonąją knygą įrašyti šie grybai:
Pievagrybiniai (Agaricaceae) – agarikiečių (Agaricales) eilės grybų šeima.
Grybai išaugina gana nevienodo dydžio vaisiakūnius. Kepurėlės įvairios formos, jos paviršius žvynuotas, plaušuotas ar lygus. Lakšteliai ploni. Auga miškuose, parkuose, pievose, ganyklose ir kitose vietose. Mėgsta derlingą dirvą, rečiau aptinkami ant supuvusios medienos.
Pasaulyje priskaičiuojama apie 500 rūšių. Lietuvoje auga šių genčių grybai:
Balsvis (Leucoagaricus) Mėšlagrybis (Coprinus) Mėšlinukas (Panaeolus) Pievagrybis (Agaricus) Smulkiažvynė (Phaeolepiota) Šlakabudė (Cystoderma) Šlakabudėlė (Cystolepiota) Trapiabudė (Psathyrella) Viduraukšlė (Endoptychum) Žvynabudė (Macrolepiota) Žvynabudėlė (Lepiota) Žvynelbudė (Chamaemyces)Atmateņu dzimta (Agaricaceae) pieder bazīdijsēnēm. Dzimtā ir aprakstītas 1340 sugas, kuras ir iedalītas 85 ģintīs.
Dažas atmateņu dzimtas sugas audzē rūpnieciski visā pasaulē. Pie tādām sēnēm pieder ēdamā divsporu atmatene un Agaricus subrufescens, ko izmanto dažādos medicīniskos nolūkos.[1][2] Ir zināmas arī dažas indīgas atmatenes, piemēram, no Lepiota un Chlorophyllum ģintīm.[3]
Ir aprakstītas 85 atmateņu ģintis. 4 no tām (†Coprinites, †Aureofungus, †Protomycena un †Archaeomarasmius) ir fosilas.
Mūsdienu ģintis:
Atmateņu dzimta (Agaricaceae) pieder bazīdijsēnēm. Dzimtā ir aprakstītas 1340 sugas, kuras ir iedalītas 85 ģintīs.
Dažas atmateņu dzimtas sugas audzē rūpnieciski visā pasaulē. Pie tādām sēnēm pieder ēdamā divsporu atmatene un Agaricus subrufescens, ko izmanto dažādos medicīniskos nolūkos. Ir zināmas arī dažas indīgas atmatenes, piemēram, no Lepiota un Chlorophyllum ģintīm.
Agaricaceae is een botanische naam, voor een familie van paddenstoelen. Volgens de Index Fungorum [18 februari 2009] bestaat de familie uit 177 geslachten. In Duitsland, waar veel paddenstoelen geplukt en gegeten worden, is de algemene benaming Champignonartige ofwel champignonachtigen.
Geslacht Auteur Jaar Typesoort # soorten Abstoma G. Cunn 1926 Abstoma purpureum Acutocapillitium P. Ponce de León 1976 Acutocapillitium torrendii Agaricus L. 1753 Agaricus campestris Allopsalliota Nauta & Bas 1999 Allopsalliota geesterani 1 Amylolepiota Harmaja 2002 Amylolepiota lignicola 1 Arachnion Schwein. 1822 Arachnion album Araneosa Long 1941 Araneosa columellata 1 Attamyces Kreisel 1972 Attamyces bromatificus 1 Barcheria T. Lebel 2004 Barcheria willisiana 1 Battarrea Pers. 1801 Battarrea phalloides Battarreoides (Pat. & Har.) R. Heim & T. Herrera 1962 Battarreoides potosinus 1 Bovista Pers 1794 Bovista plumbea Bovistella Morgan 1892 Bovistella ohiensis Calbovista Morse ex M.T. Seidl 1995 Calbovista subsculpta Calvatia Fr. 1849 Calvatia craniiformis Chamaemyces Earle 1909 Chamaemyces alphitophyllus Chlamydopus Speg. 1898 Chlamydopus clavatus Chlorolepiota Sathe & S.D. Deshp. 1979 Chlorolepiota mahabaleshwarensis Chlorophyllum Massee 1898 Chlorophyllum esculentum Clarkeinda Kuntze 1891 Clarkeinda pedilia Clavogaster Henn. 1896 Clavogaster novozelandicus Coccobotrys Boud. & Pat. 1900 Coccobotrys xylophilus Constricta R. Heim & Mel.-Howell 1965 Constricta africana Coprinus Pers. 1797 Coprinus comatus Crucibulum Tul. & C. Tul. 1844 Crucibulum vulgare 3 Crucispora E. Horak 1971 Crucispora naucorioides 2 Cyathus Haller 1768 Cyathus striatus ~45 Cystoderma Fayod 1889 Cystodermella Harmaja 2002 Cystodermella granulosa Cystolepiota Singer 1952 Cystolepiota constricta Disciseda Czern. 1845 Disciseda collabescens Endolepiotula Singer 1963 Endolepiotula ruizlealii 1 Endoptychum Czern. 1845 Endoptychum agaricoides Floccularia Pouzar 1957 Floccularia straminea Gasterellopsis Routien 1940 Gasterellopsis silvicola 1 Gastropila Homrich & J.E. Wright 1973 Gastropila fragilis Glyptoderma . Heim & Perr.-Bertr. 1971 Glyptoderma coelatum 1 Gymnogaster J.W. Cribb 1956 Gymnogaster boletoides 1 Gyrophragmium Mont. 1843 Gyrophragmium delilei 1 Heinemannomyces Watling 1999 Heinemannomyces splendidissima 1 Hiatulopsis Singer & Grinling 1967 Hiatulopsis amara 2 Holocotylon Lloyd 1906 Holocotylon brandegeeanum Hymenagaricus Heinem. 1981 Hymenagaricus hymenopileus Hypogaea E. Horak 1964 Hypogaea brunnea 1 Janauaria Singer 1986 Janauaria amazonica 1 Lepiota (Pers.) Gray 1821 Leucoagaricus Locq. ex Singer 1948 Leucoagaricus macrorhizus Leucocoprinus Pat. 1888 Leucocoprinus cepistipes Lycogalopsis E. Fisch. 1886 Lycogalopsis solmsii Lycoperdon Pers. 1801 Lycoperdon perlatum Lycoperdopsis Henn. & E. Nyman 1899 Lycoperdopsis arcyrioides 1 Macrolepiota Singer 1948 Macrolepiota procera Melanophyllum Velen. 1921 Melanophyllum canali Metraria Cooke & Massee 1891 Metraria insignis 2 Metrodia Raithelh. 1971 Metrodia collybioides 2 Micropsalliota Höhn. 1914 Micropsalliota pseudovolvulata Montagnea Fr. 1836 Montagnea arenaria Morganella Zeller 1948 Morganella mexicana Mycenastrum Desv. 1842 Mycenastrum corium Mycocalia J.T. Palmer 1961 Mycocalia denudata Neosecotium Singer & A.H. Sm. 1960 Neosecotium macrosporum 2 Nidula V.S. White 1902 Nidularia Fr. 1817 Nidularia farcta Notholepiota E. Horak 1971 Notholepiota areolata Panaeolopsis Singer 1969 Panaeolopsis sanmartiniana Phaeolepiota Maire ex Konrad & Maubl. 1928 Phaeolepiota aurea 1 Phaeopholiota Locq. & Sarwal 1983 Phaeopholiota crinipellis 1 Phlebonema R. Heim 1929 Phlebonema chrysotingens Phyllogaster Pegler 1969 Phyllogaster pholiotoides 1 Podaxis Desv. 1809 Podaxis senegalensis Pseudoauricularia Kobayasi 1982 Pseudoauricularia papuana 1 Queletia Fr. 1871 Queletia mirabilis Ripartitella Singer 1947 Ripartitella squamosidisca Rugosospora Heinem. 1973 Rugosospora ochraceobadia 2 Schinzinia Fayod 1889 Schinzinia pustulosa 1 Secotium Kunze 1840 Secotium gueinzii Singerina Sathe & S.D. Deshp. 1981 Singerina indica Smithiogaster J.E. Wright 1975 Smithiogaster volvoagaricus 1 Smithiomyces Singer 1944 Smithiomyces mexicanus 2 Termiticola E. Horak 1979 Termiticola rubescens 1 Tulostoma Pers. 1794 Tulostoma mammosum Verrucospora E. Horak 1967 Xanthagaricus Heinem. Little Flower, Hosag. & T.K. Abraham 1997 Xerocoprinus Maire 1907 Xerocoprinus arenarius 1
Agaricaceae er en familie av basidiomyceter og inkluderer bl.a. slekten Agaricus, og basidiomyceter som tidligere var klassifisert i familiene Tulostomataceae, Lepiotaceae, og Lycoperdaceae. Familien inneholder 85 slekter og 1340 arter.[1]
Familien består av følgende slekter:
Agaricaceae er en familie av basidiomyceter og inkluderer bl.a. slekten Agaricus, og basidiomyceter som tidligere var klassifisert i familiene Tulostomataceae, Lepiotaceae, og Lycoperdaceae. Familien inneholder 85 slekter og 1340 arter.
Familien består av følgende slekter:
Pieczarkowate (Agaricaceae Chevall.) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców[2]. W dawnych źródłach określana jako bedłkowate[3].
Naziemne grzyby kapeluszowe o mięsistym miąższu. Kapelusze osadzone centralnie na trzonie. Hymenofor w postaci cienkich blaszek. Wysyp zarodników o różnych kolorach, zarodniki zazwyczaj gładkie, czasami tylko punktowane[4].
Rodzina Agaricaceae jest zaliczana według "Catalogue of Life: 2009 Annual Checklist" do rzędu pieczarkowców (Agaricales) i należą do niej rodzaje:
Polskie nazwy na podstawie pracy Władysława Wojewody z 2003 r[5].
Klasyfikacja przedstawiona przez "Systema Naturae 2000" umieszcza rodzinę pieczarkowatych w rzędzie pieczarkowców (Agaricales). Zaliczane są do niej rodzaje: Agaricus, Allopsalliota, Araneosa, Chamaemyces, Chlorolepiota, Chlorophyllum, Clarkeinda, Clavogaster, Constricta, Crucispora, Cystoagaricus, Cystolepiota, Endolepiotula, Endoptychum, Gasterellopsis, Gymnogaster, Gyrophragmium, Heinemannomyces, Hiatulopsis, Holocotylon, Hymenagaricus, Hypogaea, Janauaria, Lepiota, Lepiotophyllum, Leucoagaricus, Leucocoprinus, Longula, Macrolepiota, Melanophyllum, Metraria, Metrodia, Micropsalliota, Montagnea, Neosecotium, Notholepiota, Panaeolopsis, Phaeopholiota, Phlebonema, Phyllogaster, Podaxis, Pseudoauricularia, Rugosospora, Schinzinia, Secotium, Singerina, Smithiogaster, Smithiomyces, Termiticola, Verrucospora, Volvigerum, Volvolepiota, Xanthagaricus.
Pieczarkowate (Agaricaceae Chevall.) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców. W dawnych źródłach określana jako bedłkowate.
Agaricaceae é uma família de cogumelos basidiomicetos, tal como os lepiotos, etc. Essa família compreende mais de 5 mil espécies.
Agaricaceae é uma família de cogumelos basidiomicetos, tal como os lepiotos, etc. Essa família compreende mais de 5 mil espécies.
Agaricaceae (François Fulgis Chevallier, 1826) este o familie de ciuperci din încrengătura Basidiomycota, clasa Agaricomycetes și ordinul Agaricales, fiind clasificată anterior în familiile Tulostomataceae, Lepiotaceae și Lycoperdaceae. Familia are peste 2.500 de specii descrise, încadrate în mai mult de 100 de genuri, inclusiv marele gen Agaricus. Această familie constă în principal din ciuperci saprofite, care pot fi găsite atât în păduri de foioase și de conifere cât și prin pășuni tufișuri, livezi, în parcuri, precum și pe compost și așchii de lemn. Multe dintre aceste specii trăiesc de obicei în grupuri sau în cercuri mari.[1] Familia Agaricaceae este răspândită pe toate continentele (în afară de Antarctida) din primăvară până în toamnă. Expresia Agaricacee pentru limba română nu este validată.[necesită citare]
În anul 1753, renumitul om de știință suedez Carl von Linné a circumscris inițial în lucrarea sa Species plantarum un mare gen de ciuperci sub numele Agaricus.[2] În anul 1826, botanistul francez François Fulgis Chevallier a descris o familie de bureți sub denumirea Agaricaceae, cu refer la numele taxonomic de gen al lui Linné, dat de peste 70 de ani mai înainte, publicând-o în opera sa Flore générale des environs de Paris, selon la méthode naturelle.[3]
În sfârșit, în 1949, micologul german Rolf Singer (1906-1994) a împărțit în lucrarea sa bazală privind ordinul Agaricales, familia Agaricaceae în patru încrengături (subfamilii) care se disting în mare parte din cauza culorii sporilor: Leucocoprinus, Agaricaceae, Lepiotaceae și Cystodermateae. De asemenea vechile familii Tulostomataceae, Battarreaceae, Lycoperdaceae și Mycenastraceae au fost încadrate, pe baza de studii moleculare filogenetice, în familia Agaricaceae până în 1986.[4][5]
Speciile familiei Agaricaceae folosesc o varietate largă de morfologie a corpului de fructe. Cu toate că forma pileată (adică, cu pălărie și lamele) este predominantă, de asemenea sunt încorporate formele fostelor familii Gasteromycetes, de exemplu soiul Lycoperdon perlatum (Cașul ciorii) și multe de fel secotioid, bureți de stadiu intermediar între ciupercă cu pălărie și exoperidiu ca de exemplu Cyathus striatus.
Genurile subclasei Agaricomycetidae cuprind specii al căror corp de fructificare are formă de pălărie așezată pe un picior. Pe Himenoforul cu lamele subțiri pe partea inferioară a pălăriei se dezvoltă himeniul, alcătuit din câteva rânduri de basidii. Lamelele stau de obicei libere (astfel încât nu au contact cu piciorul). Pălăria este mai mult sau mai puțin plată sau cocoșată, suprafața fiind netedă, dar și crustată, solzoasă sau cu fulgi. Piciorul este aproape întotdeauna conectat central cu pălăria, câteodată bulbat la bază și poartă adesea oară o manșetă la mijlocul piciorului. Acest inel membranos precum fulgii respectiv solzii care apar frecvent pe pălărie sunt rămășițe ale vălului parțial (Velum partiale).
Sporii sunt netezi sau ornamentați și se decolorează uneori cu regenții de iod. Culorarea sporilor poate varia. Pulberea lor poate fi de culoare albă (Leucoagaricus leucothites) până la verzui (Chlorophyllum), ocru (Limacella), portocaliu (Phaeolepiota aurea), roz (Leucoagaricus) sau negricios (Agaricus, Coprinus), dar niciodată este de un maro de rugină sau scorțișoară.[6]
În această mare familie sunt cuprinse 2.500 de specii în mai mult de 100 de genuri. Studii recente în biologia moleculară au revoluționat clasificarea. Astfel aparțin, ca deja scris, nu numai genurile Baltarrea, Lycoperdon sau Tulostoma acestei familii, ci și, după recunoașteri noi, genul Coprinus).[7]
Următoarea listă conține doar cele mai importante genuri în cadrul familiei Agaricaceae. Pentru mai mult vezi în Taxobox sub rubrica Genuri sau în lista completă oferită în legătura.[8]
Agaricus (subrutilescens)
Chlorophyllum (rhacodes)
Cyathus (striatus)
Cystoagaricus
Cystoderma
Cystolepiota (eriophora)
Lepiota (brunneoincarnata)
Leucoagaricus (leucothites)
Leucocoprinus (cepaestipes)
Melanophyllum (echinatum)
Micropsalliota
Velolepiota
Attamyces și unele specii ale lui Leucoagaricus au o relație co-evolutivă cu furnici, fiind astfel de mare valoare pentru pământul pădurilor. În horticultură în special speciile Leucocoprinus sunt de importanță ca coloniști și descompunători de compost precum de așchii de lemn. Sporii lor par să fie rezistenți la sterilizarea cu abur.[6]
Agaricus bisporus este cel mai important burete comestibil cultivat în întreaga lume. El a fost cultivat pentru prima dată la Paris de Olivier de Serres (1539-1619) pe vremea regelui Ludovic al XIII-lea al Franței. Din cauza conținutului său ridicat de vitamine (B2, B3, B5, B7 și B9, D, E și K), proteine și fibre precum de potasiu, fier și zinc, având un conținut scăzut de grăsimi și astfel o valoare calorifică scăzută, șampinionul este de mare interes pentru nutriție.[9][10]
Materiale media legate de Agaricacee la Wikimedia Commons
Agaricaceae (François Fulgis Chevallier, 1826) este o familie de ciuperci din încrengătura Basidiomycota, clasa Agaricomycetes și ordinul Agaricales, fiind clasificată anterior în familiile Tulostomataceae, Lepiotaceae și Lycoperdaceae. Familia are peste 2.500 de specii descrise, încadrate în mai mult de 100 de genuri, inclusiv marele gen Agaricus. Această familie constă în principal din ciuperci saprofite, care pot fi găsite atât în păduri de foioase și de conifere cât și prin pășuni tufișuri, livezi, în parcuri, precum și pe compost și așchii de lemn. Multe dintre aceste specii trăiesc de obicei în grupuri sau în cercuri mari. Familia Agaricaceae este răspândită pe toate continentele (în afară de Antarctida) din primăvară până în toamnă. Expresia Agaricacee pentru limba română nu este validată.[necesită citare]
Agaricus (kukmak)
Allopsalliota
Anellaria
Barcheria
Chamaemyces
Chlamydopus
Chlorophyllum
Cystoagaricus
Cystoderma (zrnovka)
Cystolepiota
Endoptychum
Gyrophragmium
Lepista
Lepiota (dežniček)
Leucoagaricus
Leucocoprinus
Leucopholiota
Longula
Macrolepiota (dežnik)
Melanophyllum (temnolistka)
Micropsalliota
Montagnea
Notholepiota
Ripartitella
Termiticola
Tulostoma
Verrucospora
Volvolepiota
Kukmarke (znanstveno ime Agaricaceae) so gobja družina iz reda lističark (Agaricales).
To so gobe z belimi ali rjavimi prostimi lističi. Trosni prah je bel ali rjav, klobuk pa pri nekaterih vrstah posut z luskami. Večina vrst ima na betu obroček, pri dnu pa je brez ostanka ovojnice.
Kukmarke (znanstveno ime Agaricaceae) so gobja družina iz reda lističark (Agaricales).
To so gobe z belimi ali rjavimi prostimi lističi. Trosni prah je bel ali rjav, klobuk pa pri nekaterih vrstah posut z luskami. Večina vrst ima na betu obroček, pri dnu pa je brez ostanka ovojnice.
Agaricaceae är en familj av basidiesvampar i ordningen skivlingar (Agaricales) som omfattar släktet champinjoner (Agaricus) samt basidiesvampar tidigare klassificerade i familjerna Lepiotaceae, Lycoperdaceae och Tulostomataceae. Familjen innehåller 85 släkten och 1 340 arter.
Agaricaceae är en familj av basidiesvampar i ordningen skivlingar (Agaricales) som omfattar släktet champinjoner (Agaricus) samt basidiesvampar tidigare klassificerade i familjerna Lepiotaceae, Lycoperdaceae och Tulostomataceae. Familjen innehåller 85 släkten och 1 340 arter.
У грибів цієї родини вільні пластинки за виключенням роду (Cystoderma), у якого вони спочатку прирослі, а з віком відстають від ніжки. Печерицевим також властиве кільце з покривала на ніжці або лусочок від нього. Шапинка різного розміру. Ніжки центральні, часто відділені від гіменофору коларіумом (Макролепіота Macrolepiota), зазвичай більш волокнисті, ніж шапинка. Розміри і забарвлення плодових тіл дуже різноманітне.
Забарвлення спор дуже різноманітне: чисто-білі у роді Macrolepiota, кремові у роду Lepiota, зеленуваті у роді Chlorophyllum, жовті або іржаво-жовті у роді Phaeolepiota, від рожевих до темнокоричнево-фіолетових у роду Agaricus.
Більшість родів космополіти. Рід Pseudobaeospora включає лише 2 види з обмеженим ареалом. Окремі роди більше пов'язані з помірними зонами, наприклад Agaricus, Macrolepiota, Melanophyllum; тоді як інші — до тропічних — Lepiota, Cystoderma, Leucagaricus. Усі онісапрофіти. Зустрічаються на різних ґрунтах, у тому числі на піску, часто на гумусі в лісі, у глибокому моху, в степах, напівпустелях, на піщаних дюнах, дуже часто в теплицях та на полях.
Найчисленнішими та такими, що мають найбільше значення в природі і житті людини є: Agaricus, Macrolepiota, Lepiota, Cystoderma. До складу родини належать багато широко відомих їстівних грибів, але є також отруйні.
Agaricaceae là một họ nấm trong bộ Agaricales. Họ nấm này được nhà thực vật học người Pháp, François Fulgis Chevallier công bố rộng rãi vào năm 1826.[5] Theo phân loại khoa học tiêu chuẩn, họ nấm Agaricaceae chứa 85 chi tương ứng với 1340 loài.[6]
Họ nấm Agaricaceae phân bố rộng rãi trên toàn thế giới. Đa số các loài trong họ là nấm hoại sinh và phát triển mạnh trong môi trường đồng cỏ và rừng thưa.[7] Hai chi Leucoagaricus và Leucocoprinus được biết đến vì phát triển nhờ các loài kiến trồng nấm.[8]
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến bộ nấm Agaricales này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Agaricaceae là một họ nấm trong bộ Agaricales. Họ nấm này được nhà thực vật học người Pháp, François Fulgis Chevallier công bố rộng rãi vào năm 1826. Theo phân loại khoa học tiêu chuẩn, họ nấm Agaricaceae chứa 85 chi tương ứng với 1340 loài.
распространение Agaricaceae
Шампиньо́новые, или Ага́риковые (лат. Agaricaceae) — семейство грибов из отдела базидиомицетов. В семействе есть хорошо известные и популярные съедобные грибы, но есть и ядовитые виды, особенно из рода Lepiota, в котором присутствует такой смертельно ядовитый гриб, как Лепиота коричнево-красная.
Это заготовка статьи по микологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. 
Шампиньо́новые, или Ага́риковые (лат. Agaricaceae) — семейство грибов из отдела базидиомицетов. В семействе есть хорошо известные и популярные съедобные грибы, но есть и ядовитые виды, особенно из рода Lepiota, в котором присутствует такой смертельно ядовитый гриб, как Лепиота коричнево-красная.
蘑菇科（学名：Agaricaceae）又名伞菌科，是担子菌门伞菌目的一科，包含了伞菌属等合共85個屬、1340個品種[2]。
白环蘑属（Leucoagaricus）跟白鬼伞属（Leucocoprinus）這兩個屬均已知與螞蟻共生[3]。The extinct genus Coprinites is one of four known agaricalean genera in the fossil record.[4]Others include Aureofungus, Protomycena, and Archaeomarasmius. Archaeomarasmius leggeti, from Atlantic Coastal Plain amber, is 90–94 Ma); the other fossil genera are from Dominican amber and date to 15–20 Ma.[5]
本科現時包括下列物種：
_Harmaja_102311.jpg)
_Willd_274333_crop.jpg)
.jpg)
_M.M._Moser_ex_Bon_61894.jpg)
Hibbett 2003的参考文献提供内容
ハラタケ科は真正担子菌綱ハラタケ目の菌類。ハラタケ属や、以前ケシボウズタケ科、キツネノカラカサタケ科、ホコリタケ科などに分類されていた菌類を含んでいる。Dictionary of the Fungiの第10版によるとこの分類には85属1340種が含まれるとされる[1]。
シロカラカサタケ属(Leucoagaricus)やキヌカラカサタケ属(Leucocoprinus)等の種類の中にはハキリアリなどの蟻と共生するものもある[2]。
ツクリタケやカブラマツタケのように食用になるきのこがある一方で、クリイロカラカサタケやドクキツネノカラカサのように猛毒菌もあり、カラカサタケとコカラカサタケのように食用になるものと有毒のものが非常に紛らわしい場合もある。
ハラタケ属は種の判別が非常に困難であり、食用のものと間違えて毒きのこを食べてしまう可能性があり、食用に利用しないほうが無難である。
この項目は、菌類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（P:生き物と自然／PJ生物）。 ハラタケ科は真正担子菌綱ハラタケ目の菌類。ハラタケ属や、以前ケシボウズタケ科、キツネノカラカサタケ科、ホコリタケ科などに分類されていた菌類を含んでいる。Dictionary of the Fungiの第10版によるとこの分類には85属1340種が含まれるとされる。
シロカラカサタケ属(Leucoagaricus)やキヌカラカサタケ属(Leucocoprinus)等の種類の中にはハキリアリなどの蟻と共生するものもある。
ツクリタケやカブラマツタケのように食用になるきのこがある一方で、クリイロカラカサタケやドクキツネノカラカサのように猛毒菌もあり、カラカサタケとコカラカサタケのように食用になるものと有毒のものが非常に紛らわしい場合もある。
ハラタケ属は種の判別が非常に困難であり、食用のものと間違えて毒きのこを食べてしまう可能性があり、食用に利用しないほうが無難である。
주름버섯과(Agaricaceae)는 담자균문에 속하는 균류 과의 하나이다. 주름버섯속(Agaricus)을 포함하고 있다.
