Melampsora caprearum Thüm. 1879

Melampsora caprearum is a fungal pathogen which causes galls on willows (Salix species). Also known as a rust fungus, it was first described by Felix von Thümen in 1879.

Description

Melampsora caprearum distorts the blades and veins of willow leaves, causing irregular spots with yellow-orange uredinia (which produce a powdery mass of spores). The rust has been found on eared willow (Salix aurita), goat willow (S. caprea), grey willow (S. cinerea) and their hybrids.^[1][2]

Distribution

Has been recorded from Belgium (photo), Finland, Great Britain (common) and Poland.^[1][2][3]

References

Melampsora caprearum Thüm. – gatunek grzybów z rzędu rdzowców (Pucciniales)^[1]. U niektórych gatunków wierzb (Salix) wywołuje chorobę o nazwie rdza wierzby^[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Melampsora, Melampsoraceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Synonimy^[3]:

Morfologia i rozwój

Jasnopomarańczowe ecja pojawiają się na dolnej stronie liści wierzby. Powstają w nich kuliste lub elipsoidalne ecjospory o rozmiarach 15–25 × 12–20 μm. Mają gęsto brodawkowaną powierzchnię i grube ściany (1,5–2 μm ). strzępki rostkowe rozproszone. Uredinia o szerokości 1-3 mm powstają w skupiskach również na dolnej stronie liści wierzb, czasami tylko na górnej. Powstają w nich kuliste, lub szeroko elipsoidalne urediniospory o rozmiarach 14–26 × 13–23 μm. Mają ściany o grubości 2–3 μm, strzępki rostkowe rozproszone. Telia o szerokości 1 mm powstają na górnej stronie liści wierzby, podskórnie. Są ciemno czerwono-brązowe. Teliospory o rozmiarze 25–45 × 7–17 μm. Ich ściany mają po bokach o grubość 1 μm, a na wierzchołku 5–10 μm. Strzępka rostkowa wyrasta z wierzchołka^[4].

Jest to rdza pełnocyklowa i dwudomowa. Trzy rodzaje zarodników (ecjospory, urediniospoy i teliospory) wytwarza na wierzbach, pozostałe dwa (spermacja i bazydiospory) na modrzewiu (Larix). Te dwa ostatnie są niepozorne i powstają na modrzewiu wczesną wiosną. Bazydiospory dokonują infekcji pierwotnej wierzb^[4].

Występowanie i siedlisko

Melampsora caprearum jest rozprzestrzeniona w Europie, na Bliskim Wschodzie i w Azji. Z Ameryki Północnej podano tylko nieliczne doniesienia o jej występowaniu^[4].

Pasożyt obligatoryjny. W Polsce potwierdzono występowanie na wierzbie iwa (Salix caprea) i mieszańcu w. iwy z wierzbą śląską (Salix caprea L. × S. silesiaca) oraz na modrzewiu europejskim (Larix decidua)^[5].

Gatunki podobne

Na wierzbie iwie i modrzewiu mogą występować także inne gatunki Melampsora. Ich rozróżnienie możliwe jest badaniami molekularnymi i genetycznymi^[4].

Przypisy

Melampsora caprearum je grzib^[7], co go ôpisoł Thüm. 1879. Melampsora caprearum nŏleży do zorty Melampsora i familije Melampsoraceae.^[8][9] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.^[8]

Przipisy